장음표시 사용
231쪽
C. SALLUSTI CRIAPI74. Omnia sacrata corpora in rates imposuisse.
75. Primo incidii sorte per noctem in lenunculo
piscanti S. 76. Immane quantum animi examere.
I. p. 383. ed. Puttach. , qui nonnullos veterum tui declinasse diei l. De mermis ad loelivo, pro quo Gerlachius in ed. mai. invitis codd. scripsit inermos, v. annotata ad Catil. c. LIX, b. p. 3I8. - Ad sententiam Fragii senti quod attinet, in promptu est Oo non contineri sermon in se pro lio fugientium, ut i erlachius vult Vol. II l. p. M., Aod verba sso duci ς militos iugi ontes ot arma abiicientes ad virtutem cohortantis . Grammatica enim loci ratio haec est, ut inermis eae proelio obioetiim sit Verbi agnotumn, viros autem, sensu idem atque pro viris, praedicatum definiat. Do attributiva vi verborum eae proelio v. Granim. lat. nostr. S. I 20. 2. not. 6. p. 287. - Vir praegnanti sonsu intellige viros fortes atque Strenuos: es. Catil. c. XL, 3. Ego vobis, si mo do viri erae voltis, rationem Maendam, qua tanta ista mala es fatis. Cic. p. Mil. c. 30, 82. Drakenh. ad Liv. III, 67, 3. Gr. aov. ad Flor. III, 3. 9. - Agnoscere eum accusativo obiecti et altribuli coniunctum valet aliquem habere talem, qualis vel est, rei esse debet; es. Liv. VI, 7, 5. An me, guod non dictator vobis, sed tribunus signum sedi, non agnoscitis ducem ZFr. 74. fCOrt. p. 962. Geri. ed. mai. II, 48. ed. min. II, 89. p. 206, 2. Debr. III, 6l.J Arusian. v. imposuit, p. 239. Lind. . underales, quod est in cod. Gud. , dedimus pro vulgato ratem. De quanam rρ Fragmentum intelligendum Ril, in abrupta oratione non polesi constitui. Sacrata corpora Uidentur esse corpora hominum diis sacrorum l. e. Sacerdotum: 'quod ipsum quamquam adhue dubium est, illud tamen certissimum, prorsus salsam esse Dougae Ren letaliam, a Debrossio et Certaehio cupide arreptam, haec vorba ad Chios spectare, qui, quum teste Appiano B. Mithr. c. 46. et M. a Zenobio, Mithridatis praesecto, armis Oxuli et duobus millibus talentorum mullati essent, postremo per dolum atque vim domibus suis abstracti, viris a millieribus ac pueris seorsum in naves imm- suis, in Pontum Euxinum transportati sunt. De hae Chiorum calamitalo Sallustii vorbis agi adso absonum est. vix ut credas tantopere caeculi re potuisse doctos homines, ut lant. as ineptias amplecterentur. Primum senim non Vidoriant ratem non esse navem, nPque eos
movit, quod tanta hominum multitudo nullo pacto ratibus in tam remotas regiones abduci potuit. Tum quomodo in alias sed s transportati cives Chii sacrata corpora diei potuerint, minime curarunt; nihili onim est, quod pa destinata morti interpretantur pi quoui δε- rota dis mantibus, quum Appianus aperte dicat non morti destinatos
232쪽
HIST0RIARUM FRAGMENTA. LIB. B.
77. Genus militum suetum a pueritia latrociniis. 78. Genus hominum vagum ei rapinis suetum m gis quam agrorum cultibus.79. Genus armis serox ei serviti insolitum.
suisse, sed in remotas sedes relegatos . Denique, quod gravissimum est, in temporum ratione iam turpiter lapsi sunt, ut non dubitarent rem anno M. a. Chr. n. flagrante adhue primo bello Mithridalieo faciam ad annum 74., quo tertium erupit, transferre Fr. 75. t Cort. p. 962. Geri. ed. mai. II, 46. ed. min. II, 87. p. 205, 27. Debr. III, 66.J Vorba a Nonio XIII, 8. p. 534, 30. Merc. allata Obscuriora sunt et abruptiora, quam quae probabiliter explicari possint. Incidit speciosa quidem, sed ad locum expediondum non Satis fructuosa coniectura est Carrionis pro indicit, quod Nonii codd. praebent; sed iidem roclo tenent per noctem, pro quo vulgo legitur Super noctem, quemadmodum Gerlachius quoque in utraque ed. scripsit. Lenunculo Sallustii editores contra fidem codicum et analogiam mularunt in renunculo: quippe lenunculas mollior est sormadina inutivi lembunculus, quod a lembo descendit; do eo navigii gonore cL Orellium ad Τacii. Λnn. XIV, b, 4. et Gell. X, 25. - Pro piscantis in omnibus Nonii codd. est piscandis, quod vix sanum e l; piscantis dudum scripserunt editores, ut in proclivi erat emendare; sed utrum eam vocem genitivum singularis, an accusativum pluralis numeri habeas, non facile dixeris Fr. 76. fCort. p. 962. Geri. ed. mai. II, 53. ed. min. II, 90. p.
206. 3. Debr. II, 82. II, 134. IV, 28. V, 43. J Nonius II, 450. p. I 27,
26. Merc. De ratione grammatica vocum immune guantum V. Gramm . lat. nostr. S. 134, 2. nol. c. additam. 2. P. 445.
Fr. 77. Cori. p. 957. Geri. ed. mai. II, 7. ed. min. II. 3 l. p. 202. 9. Debr. II, 27. II, 43. III, 145.J Arusian. V. Suetus, p. 262. Ibind. Cogitari potest de Lusitanis atque Hispanis per Sertorium alairoe in iis ad iustam militiae disciplinam adductis, eoll. Plutareh. vi l. Sertor. e. I , in. Vol. I l. p. 602. Sini. -δη τουτων θαυμαζομενος ἡοπωτο παρα τοις βαρβαροις ο Σερτωριος καὶ Θι 'R μαλοῖς σπλισμοις καὶ ταξεσι καὶ συνθημασιν σφαιρῶν το μανι-
κον καὶ θηριῶδες -των το αλκῆς αντὶ λνστηρίου μγάλου στρατον ἐποιειτο τὴν δυναμιν, sed res incerta St. Fr. 78. I Deest. ap. cori., Geri. ed. mai. et Debr. - Geri. ed. min. II, 32. p. 202, 10. J Fragmentum, quod recens ae μdit, eodem loco apud Arusianum legitur, quo praecedens; celerum non minus incertam habet, atque illud, explicationem. De vi pluralis numeri cultibus v. Gramin. lat. nostr. S. IIo, I. nol. 3. p. 224 sq. Fr. 79. scori. p. 936. Geri. ed. mai. I, I . ed. min. II, 38. p.
233쪽
C. SALLUSTI CRISPIM. Nam procul ei divorsis ex regionibus. 81. Dubium, an insula sit, quod euri atque austri superiaciis fluctibus circumlavitur.
82. Murum ab angulo dextri lateris ad paludem haud procul remotam duxit.
202, 15. Dcbr. II, 19. III, 143.JFragmentum hoc consimilis at ius diici superiora argumenti legitur apud Λrusian. mSOlcns, p. 241. Lind.Fr. m. Cort. p. 957. Geri. ed. mai. II, 4. ed. min. II, 29. P.
202, 8. Debr. II, 122. III, 147.J Charis. II, 14, 183. p. 19I. Pulseli. qui simul tradit Λsperum, Sallustii interpretem, hic ann dasse:
se Ergo procul e loco est uuae explicatio non satis commoda videtur. IXIam si hoc voluit Asper, procul significare e loco, i. e. ermione sive ea adversum, ipsa explicandi formula neque congruit cum dicendi usu, et si congrueret, salsa foret. Puare suspicor corruptelam subesse, sti pro e loco scribendum e longinquo, quae vox
neglecto vel male in buleuto scribendi compendio loqua) in alteram depravari potuit. Fr. 8I. Cori. p. 957. Geri. ed. mai. II, 2. ed. min. III, 82. p. 223, 22. Debr. I, 93. ill 30.J Verba, a Nonio X, 2. P. 503, 32. Merc.
allata, eo obscurata sunt, quod Subiectum deest. Hoc tameu ex universo loco patet, sermonem esse de paeninsula sive lingua lotaui in mare procurrente, cuius pars continenti proxima interdum ita fluctibus obrueretur, ut, quae paeninsula esset, vera insula videri posset, vel parum abesset, quin verae insulae Speciem praeberet. Haec sententia indicatur verbis dubium an, quae pariter ut dubito an Et incertum est an eam vim habent, ut rem nunciatam modeste et cum aliqua restrictione affirment; cs. Harad. de Parii e c. tali. Vol. I. p. 329. Kruegeri Graminat. lal. S. 520. p. 700. ol nostram S. 133, 3. d. additam. 3. p. 439. - Circumlavitur certissima est Coleri emendatio; vitiose enim B et V litteris commutatis id e quo librariorum lapsu v. supra ad Fr. 50, 1. 3 in XOnii codd. plerisque legitur circumlubitur, in uno circumlabit, unde inepta scriptura circumlurit editiones Nonii pariter atque Sallustii invasit. Eam quum Gerlachius in ed. mai. dedissei, doinde vero Vol. III. p. 77. Colori coniecturam uni ep veram iudicasset, nihilominus in ed. min. antiquas sordes reposuit. Se ilicet, qua est perspicacitate, noti as Secutus Psi, Nonium, qui id agit, ui lavere pro Drare dictum esse ostendat, etiam passivae formae exemplo uli potuisse.
Fr. 82. I rt. p. 962. Geri. Dd. mai. II, 55. ed. min. II, 66. p. 204. I 6. Debr. III, 47.J Servius ad Virς. Λen. l, 23. haec habet, quae per Se quidem Satis plana sunt, quamquam de quo duce aul
234쪽
ΗisT0RIARUM FRAGMENTA. LIB. II.
83. Omnes, qui circum sunt, praeminent altitudine
84. Eam deditionem senatus per nuncios Orestis cognitam approbat. 85. Modestus ad omnia alia, nisi ad dominationem.
de quo oppido sermo sit, nullo modo diei potest. Do Lysistrato Cygiei prae scelo intolligit Debrossius, si modo hoc est in tolligere, ac non somniare et allucinari; nam Cyzici oppugnatio non in secundo, sod in tertio libro narratur. Fr. 83. Cori. p. 959. Geri. ed. mai. II, 33. ed. min. II, 48. p. 202, 25. Debr. III, 142 ὶ Exstant verba apud Arusian. v. Praenunet. p. 256. I. ind. In cod. Ambr. pro altiliιdine ost altitudinem, quod Gerlachius in ed. mai. male recepit, non inl l loci a lemmate huius articuli; quod quum sic habeat praeminet illa re illam rena, otiam
sine cod. Gud. ablativus sidenter erat Exhibendus. Praetor a exlemmate perspicitur omnes non esse subioclum enunciationi A, quod quale sit ignoratur, sed Obiecit, quod ei ipsum incertum est, altribulum; commodissimum videtur colles eogitare, quos montes aliqui praserninerent. Celerum altitudo militum passinιm duorum non ex nostra rations montium alii ludi nona mellendi intelligenda est, s dlantummodo de ascensu capi debet.
Fr. 84. Cor L p. 959. Geri. ed. mai. II, 22. ed. min. lI, 73. p. 205, I. Debr. I, 101. J Verba, quae Priscian. VI, 11, 6 l. p. 258.
Kr. allulit, grammatice perspicua nullam prorsus ab historia lucem habent; nam quae deditio senatui a duco aliquo, cui Oresti nomen esset, nunciata fuerit, nullo scriptorum documento constat. Νugatur igitur, ut sero solet. Debrossius, in His l. Rom. Vol. I. p. 429 sqq. ut rem exploratam narrans Orostem hune, Appio Claudio in Maeo-donia pro consule imperium tenente, classi romanae in sinu firmonico praefuisse, et quum post Appii mortem imperium suscepisset, Maedis in deditionem aeceptis, eius rei nuncium ad senatum misis P. duae quamquam ficta sunt omnia, lamen Gerlachii assensum ilh lu-lerunt, ut Vol. IlI. p. 14. Debro;sio auetore Fragmentum ad res anni 77. a. Chr. n. , quae primo libro conlinentur, res rret.
Fr. M. scort. p. 959. Geri. ed. mai. II, 26. ed. min. II, 19. p. 201, 20. Debr. II, 112. V, 42. J Donal. ad Ter. Phorm. I. 3, I8. De ad praepositione, qua ratio significatur, quae attributi notionem per se non satis definitam aliora notione constitual, v. Fland . de Partice. lati. Vol. I. p. l06 sq. ol Κrsigeri Gramna. lati g. 325. p. 43I. cf. cie. p. Foni. c. I 5, 33. 9uae si dirigenter auendetis, rudises, νι-
rum ad labores belli impigrum, ad pericula fortem, ad linum ac Diuili eo by Corale
235쪽
86. Vir gravis et nulla acle cuiquam inferior. 87. Ita fiducia quam argumentis purgatiores dimit
88. Haec postquam Varro in maius more rumOrum audivit.
89. Quum multa dissereret ludis Apollini circen
disciplinam peritum, ad conSilia prudentem, ad casum fortunamque felicem domi vobis retinere, quam inimicissimis nationibus tradere maletis. - De quonam viro Sallustius loquatur, incertum est. Pompeium significari DebroSsius ol Gerlachius opinantur; et sane alii eum ob modestiam animi laudarunt, veliti Plutarchus in Pomp. c. I. et 18., Vellei. II, 29, 3.; sed a Sallustio eum laudatum suisse non est credibile, qui eum alio Historiarum loco iFr. Ine. 4 I. dixisset esse oris improbi, animo inverecundo, eoque iudicio tantum Lenaei, Pompeii liberti, in se odium concitasset, ut acerbi RRima ah eo satira laceraretur, te te Suetonio de Illustr. gram m. c. XV. Νon pro modesto Pompeium a Sallustio esse habitum perspicitur etiam ex eius epistola ad senatum, quam auctor ita composuit, ut summa potius arrogantiae, quam modesti animi sit documentum. 0uare ad alium quem polentiae cupidum, qui mulli illo tempore Romae fuero,
Fr. 86. I Cori. p. 959. Geri. ed. mai. II, 32. ed. min. II, 23. p. 201, 25. Debr. II, 53. IV, 9l.J Arus. v. inferior, p. 242. tuae ex Nonii IV, 284. p. 315, 5. Merc. verbis et continetur gravis, Fr. Inc.
83.3. Doum huic Fragmento affinxit ea continentia vir stravis etc., quamvis in omnibus edd. leguntur, salsissima sunt. Nam praeterquam, quod nihil plane indicio est haste cohaesisse, Nonius exemplo Sallustiano utitur ad probandum grave idem esSe atque molestum, quae vocis potestas ab Arusiani loco est alienissima. - Debrossius, qui sine idonea caussa verba de Sertorio interpretatur, quod neque negari neque affirmari potest, praeterea pro et nulla scripsit
Fr. 87. fCOrt. P. 957. Geri. ed. mai. II, 13. ed. min. II, 6 l. p. diu, 10. Debr. I, 18. J Verba laudantur a Nonio IV, 20b. p. 3I0, 21. Merc. . Servio ad Virg. Aen. II, 61., Donato ad Ter. Phorm. I, , 15. et ad Hecyr. IV, 1, 13. , ex quibus solus Nonius librum, unde desumpta sunt, nominavit, Donatus praeterea ad Hecyr. verbum dimitrumvr non habot. Omnes loco Sallustii propterea usi sunt, ut probareni fiduciam malo sensu dici pro audaci impudentia.
236쪽
HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. II.
90. Ei Poeni serunt adverSuS a. n. c. m.
Fragnielua paucissi Inis verbis composita.
luare quum agi videatur vel de legalis, vel de aliis quibusdam. quido pravis consiliis suspeeli in senatu actionum suarum rationem redderμ iussi essent, verborum sensus est: dimittuntur, quicunque illisuerunt, non iam eo purgati, quod crimen argumeniis certis diluerant, quam quod audacter negaverant. Fr. 88. Deest apud Cort., Gert. ed. mai. et Debr. - Geri. ed. min. II, 40. p. 202, 16. I Fragmentum recens aec dit Qx Arus. v. in maius, p. 243. Lind. Insolentia orationis in eo cornitur, quod
pro obiecti attributo explicativo, velut auctu vel simili vocabulo, adverbialis dictio posita esLFr. 89. Deest apud Cort., Geri. ed. mai. pi Debr. - Geri. ed. min. Ine. 91. p. 240, 9.J Fragm. recens accedit ex Arus. v. Iudi, p. 245. Lind. Dativus Apollini quamquam portinet ad vocem ludis, tamen non continuo ex hoc substantivo pendet, sed ex notione omissi partiet pii institulis sive factis est repetendus; v. Gramm . lat. nostr. S. 127, 3. B. a. additam. 2. p. 352. De ipsis ludis, qui vulgo Apollinares dicuntur, V. Liv. XXV, 12. Circenses hic vocantur, quoniam praeter hos etiam ludi sceni ei in Apollinis honorem dabantur; cs. Cie. Brui, e. 20 , 78. Fr. 90. I ri. p. 959. Geri. ed. mai. II, 34. ed. min. II, M. p. 20 , 12. Debr. II, 14. J Verba abrupta ei prorsus obscura exstant apud Donatum ad Ter. Phorm. I, 3, 19., eo consilio allata, ut pro 'betur novam periodum ab et particula incipere, do quo usu v. Η d. Parii cc. Lait. Vol. II. p. 487. Adieciae litterae a. n. c. m. quid significent nemo tam sagax fuerit, ut expediat; nam quovis nomine ineptissima est Debrossit coniectura, qui haoc ita supplet Africam nancisci contra meridiem, ratus Sallustii verba suisse in narratione de fortunalis insulis, de quibus primo libro dietum. Fr. 91. Cort. p. 1008. Geri. ed. mai. Inc. 123. ed. min. II, 34. p. 202, 12. Debr. II, 5 . et II, 97.J Verba habet commoniaior Cruq. in Horat. Epp. I, 15. libro non nolato. Eadem ex secundo affert Arusian. v. sciens huius rei, p. 262. Lind. , sed eorrupte sie scripta bellica nesciens. tuae quoniam cum lemmate, quod genitivum habet, non congruunt, recte a Lindemanno ad scholiastae Horaliani
237쪽
C. SALLUSTI CRISPI92. Frugum pabulique laetus ager. 93. Ipse animi atrox.
94. Argentum mutuum accei Sivit.
95. Obviam suere. 96. Post, ubi fiducia nimiuS.
exemplum correcta sunt; es. Iuς. XCVII, 5. Romani veteres et ob ea scientes belli orbis furere. Minus bene Ruhnkenius ad Vellei. II, 88, 2. coniecit bellicae rei sciens, quod Gerlachius Vol. III. p.
147. temere pro novo Fragmento habet, tinniemor se iam Vol. I. p. 25 I. n. 123. locum iusta forma exhibuisse. - duae in eodem articulo ab Arusiano asseruntur Sallustii verba sciens horrvn incertum est, uirum pro novo Fragmento sint habenda, an praeeunte Rulinkenio l. l. in sciens locorum mulanda, quod legitur in Iug. c. LXXXV, 45. Sed utcunque est, certe salsissimum, quod Gerlachius l. l. opinatur. Uerbis tantummodo schema structurae contineri, quum hoc ipSum sciens huius rei praecedat. Fr. 92. fCori. p. 959. Geri. ed. mai. II, 24. d. min. II. M.
p. 205, Debr. III, IIS. III. 132. IlI, 136.J Ex libro secumio hape
laudat Arusian. v. laesus, p. 244. Lind.; sino libri nota eadem affert Serv. ad Virg. Aen. I, 4 1. et ad XI, 338., quo posteriore loco pro frugum male dedit fructuum. Frtiora enim latiore Rensu complectuntur omnia, quae terra edita hominibus a mensa praebent; f ctuum vocabulo vero significatur quidquid ex proventu terrae utititatis vel emolumenti quaeritur, cf. Doederit ni Sγnonym. lat. Vol. IV. p. 334. Pabula igitur, quod de animalium alimentis dicitur, non nisi frustra recte opponuntur. - De constructione laetus adiectivi eum genitivo v. Gramm. lat. nostr. S. 128. III, 2. b. p. 372 sq. et Rud- dimann. Instituit. Vol. II. p. 74. Fr. D. ICori. p. 9M. Geri. ed. mai. II, 9. ed. min. II, 36. p. 202, 1 . Debr. IV, 47.J Arusian. v. almae, p. 21b. De strueturae ration cs. Gramin. lat. nostr. S. I 28. III, 2. b. Addil. 2. p. 373. Fr. 94. Cort. p. 958. Gert. ed. mai. II, 21. ed. min. II, 56. P. 20 , 4. Debr. I, 70.J Priscian. X, 8, M. Vol. I. p. - . Κr. Pro accersivit, quod Prisciani eodices tenent, Sallustii editores sine idonea caussa scripserunt arcessivit; v. ad Calii. c. XL, 6. p. I90. Hist.
Fr. 95. ltari. p. 957. Gerlach. ed. mai. II. b. ed. min. II, 30.
p. 202, 9. Debr. II, 123. II, 129.J Charis. II, 14, I42. p. 124. Lind. p. 187. P. . Vetuste dictum censuit Asper, Sullustii interpres; quod
non plane verum Videtur, quum apud Optimum quemque scriptorem esse cum adverbio iunctum reperiatur; cs. Gramm . lat. nostr. S. III,
238쪽
MisTORIARUM FRAGMEΝΤΑ. LIB. II.
97. Orbe terrarum extorres. . Vmpera.
99. Copiis integra. 100. Moenibus deturbat.
I. not. 1. p. 227. ei v. annotat. ad. Catii. c. LVIII, 9. p. 306. et ad Iug. c. XIV. II. p. 82. Si quid tamen insolentiae in dictione inest, eo continetur, quod, quum pleraque adverbia, cuni esse verbo coniuncta, statum vel condicionem designent, obriam vox motus nolionem habet, quae paullo durius cum verbo eonsociatur. Fr. 96. ICOrt. p. 9M. Geri. ed. mai. II, 11. ed. min. II, 4 l. P. 202, 18. Debr. IV, 8. J Arusian. v. nimius, p. 249. Lind. Di medebatur in Adueis, sed praepositio in cod. Λmbr. et Gud. recte abest. Fr. 97. fCort. p. 957. Geri. ed. mai. II, 6. ed. min. II, 24. P. 201, 26. Debr. I, 7 .J Arusian. v. eatorris, p. 229. Lind. Olim in Arusiani edd. suit urbe patriaque extorres; quam interpolationem Ger lachius Vol. I. p. 226. cum codicum scriptura ita conflavit, ut scriboret orbe terrarum paιritique extorres, Vol. III. p. 78. Maium miri nee insimulans quum corruptam lectionem orbe pro urbe in suo codice invenisset, terrarum addidisse. l Sed postea, Vol. III. P. I 47. rursus codicum scriptura probata, quoniam Iug. c. I , II. extorris patria legitur, Musianum duo diversa loca notasso censuit, et patria extorris, et orbe terrarum extorris, quae a librariis corrupta fuerint. Haec si non corrupta sunt, nescio, quid amplius corruptum sil. - Fragmenti verba de iis videntur accipienda, qui armis civilibus Roma eiecti in nulla terra versari poterant, quin ab adversariis potentioribus vexarentur, neque haberent, ubi tuti esse
Fr. 98. Cori. p. 958. Geri. ed. mai. II, 20. ed. min. II, 60. p. 204, 10. Debr. I, 21. I, 53. I, 59. II, 103. II, 124. III, 155. V, 9. V, 73. J Charis. II, 14, 257. p. 133. Lind. p. 198. Pulsch. . Fr. 99. Ita ri. p. 958. Geri. ed. mai. II, 10. ed. min. II, 37. p. 202. l . Debr. II, 150.J Arusian. V. intester, p. 236. Lind. Debrossius vorba ex libidino mutata iterum III, 119. sic refert: copiis integri S. Fr. 100. Cort. p. 960. Geri. ed. mai. II, 38. ed. min. II, M. P. 204, 13. Debr. III, 46.J Nonius II, 253. p. 101, 15. Merc. . De Cyzici obsidione intelligit Debrossius, quod aperte salsum, quia Verba ex pecundo libro sunt. Gerlachius ad aliquam a Sertorio faciam urbis oppugnationem reseri, idque haud paullo melius, quamquam
239쪽
C. SALLUSTI CRISPI101. Audaciter.
Fr. 101. ICA ri. p. 960. Geri. ed. mai. II, 36. ed. min. II, M. p. 204, 12. Deest ap. Debr. J Priscian. XV, 4, 21. Vol. I. p. 625. Kr. Quod is eiusmodi adverbia iii ster exeuntia ita facta censet, ut aer syllaba dativo adderetur, id nihili est, quum a littera inserviat radiei cum terminatione coniungendae; v. Bergeri Gramin. lat. g. 106, 4. b. p. 216. Fr. 102. cort. p. 956. Geri. ed. mai. I, M. ed. min. II, M. P. 203. 2. Debr. II, 95. II, 116. IV, 44.J Arusian. v. medio, p. 247. Lind. Vulgo hasto verba inverso ordins medio diei in libro primo asseruntur; sed eod. Gud. sie habet, uti exhibuimus. De strueturae ratione v. ad Iug. e. XXXVII, 4. p. 214.
240쪽
CAP. I. Bellum Sertori auii in extra inum. - Pompeii epistola fid seualum. Sertorii exi ita lemporn ri caedes. - Perperua Oppressi κ. - cal ρο-ris libsidio. Fr. 1- T. fAnni 74 - 72. a. Chr. n. JCAP. II. Bellum utili ridaticum. - Mithridatis ad Sertorium legatio de foedere. - Eius apparatus belli. - Cyzici obsidio ae sortissima deleusio. - Pestis in Mithridati A exere illi. - Luculli ex poditiones tu Bithynia. Mithridates in Pontiini se recipit: eum Lucullus sequitur. - M. Cottae cum v. Oppio dishensio. - Ponii. i. e. maris pontici et circumiaceutium terrarum ac populorum deseriptio. Ur. η - 53. IA iiiii 73 - Tl. u.
CAP. III. Bellum Macedonicum ductu Curionis procos. gestum. - Descriptio Danubii et iὲermanorum. Ur. M-.M. fAnnus 73. a. Chr. n. Je AP. IV. Bellum pirati eum et Creti eum. - M. Aniouius iustitituui imperium Drae ni stritimae obtinet. - Crrtae insulae deseriptio. - Cretensium religiones. - Antonii turpis exitus. Fr. 59 - 66. Anui 74 - 72. a Chr. u.J CAP. V.
Bellum sora ilo. Eius initia. - Vesuvius u fiervix Occupatuti. Vires servorum aliciae. - Varil tuti rem male gerit. - Crixi clades.