장음표시 사용
501쪽
Hrum mundus poeuerit esse ab ararim.
Arith.docere assirmat Auis gelicus Praecept. 2 .contra- gentes cap. 8 l. alibi tamen ast
rit: Arist. non illud absoluth docuisse, sed tantum aliqua rra didisse , quae ad id facere videntur,. contra antἱquos Phylosophos disputando. aliacumque tamen sententia illa sis. Substinenda non est. Quia Cenes. I .dicitur: In principio creavitv x Caelum, G terram. In quibus verbis υ principium de princi- Pio , vel initio temporis a Patriasus explicatur, & Ioann. I7. diciis aur etiam: Clarifica me Pater aput te x et ipsum elaritare, quam habui anteis Mam mundus feret. Quae verba liti
naturae , qua Verbum esset antbmundum adhuc existentem adiaeterno, CommunitEr tamen d rigurosa prioritate,& in pee praecedentiam infinitam in aeterianitate 1 Patribus intelliguntur. Quod etiam d innitum fuit inLateranensi Concilio sub Iunocent. Iu . Ibi namque in capite firmithede summa Trinitate habetur: Degomnipotenti Nirtute simulabinitio te rporis Meamque condidisse creaturam de nihilo corporalem videlicet spirituatim cur oenos in fimbolo profitemur. Ratio etiam, & Congruentia suadet. Quia melius cognosci intur dependentia creaturarum , Deo , illas in tempore producenis do, quam si illas faceret ab aeter no . Quia si in tempore fiunt,cvIdens estistas dependere a Deo , i cnon esse a se, sed ab ipso: quod non esset ita clarum , si illas ab aeterno produxisset. Et insuper clarissime cognoscitur Deum libere producere creatura8. Nam si essent ab aeterno opsset aliquis dubitare: An Deus ineaturas litvi , ἔς via peccestitate naturae pro-
502쪽
fg cua'. i. d. Inceptione mundi.
duxisset Ergo Deus non produxit creaturas ab aeterno , sed in tempore fecit. Vt Ita producendo creaturas propriam libertatem , & illarum dependentiam congruentius explicaret. Dices: De ratione Summi Boni est summe se communicare sed communicatio ab aeterno maior eli, quam communicatio in tempore. Ergo creaturas ab aeterno produxit. 'Resp. De ratione Summi Boant esse summh se communicare iuxta ordinem Divinae sapientiae non tamen absoluth. ordo vero DivInae sapientiae postulat , quod Deus in tempore communicetur Creaturis , ut it, melius explice tur Divina libertas, & dependentia creaturarum a Deo. Dices r. Materia cxistit ab Qterno. Sed materia nequit exictere sine forma. Ergo existit ab
Prob. mal. Omne, quod incipit ese prius habuit potentiam adessendum. Sed talis potentia non potuit esse nisi in illius materia. Ergo materia semper existit ab
Resp. Omne quod incipir ense habere prius potentiam ad essendum , non tamen physicam, di receptivam , quae est illius materia , sed methaphisicam , vel logicam consistentem in non reia pugnantia quam reshabet ut pro Encatur, & fiat, quae necessario
debet praeccdera factum. Quia prius est aliquid esse possibile, quam quod docatur,&fiar.
3. inst. Deus ab aeterno erat causa susic ens ad producendum mundum Ad polsis a causa simiacienti ilatim effectus producitur. Ergo mundum ab aeterno
Resp. Posita causa sufficienti necessaria statim enectum conseia qui. Sicut potentia visiva debit Eapplicata statim videt obiectum r& ignis debite applicatus, statim
calefacit pastum .Deus timen non est causa necessario operans, sed libere. Et ita quando vult producit effectum,& non bolvit munis dum ab aeterno producere,Vt aes.
Sed inst. Actio qua Deus mundum' produxit , quamvis libera sit, erat tamen ab aeterno. Ergo mundum ab aeterno produxit. QuiΙ actio non potest sine eLfectu reperiri. Resp. Actionem DIvinam fuisse ab aeterno entitativ ε 3 non tamen quantum ad Connotatum,& liberam terminationem ad creaturas producendas in proῶpria mensura. 'Dices. Actio Divinae volanistatis entitativh sumpta non potest esse sine effectu. Eo quod a tio sumpta entitativὶ est fieri e Lfectus. Et fieri non potest sine enfectu dari. Sed actio Divina entitata livb erat ab aeterno. Ergo mimis dum ib aeterno produxit.
503쪽
e tallubes ieraram non esse fieri effectiss., 2d solum confictis
ratam lecandum terminationem ais effectum,& vi virtuali et tranis 1euntem,sccundum quam considerationem ab aer rno non crat.
Sed inst. Actio illa vi terminata ad effectum erat ab aeterno. Ergo solutio nulla est. Prob. ant. Si ut terminata ad effectum noncsset ab aeterno. aliquid Deus in- Ciperet in tempore velle,quod no voluit ab aeterno. Sed hoc dicenis dum non est.Ergo actio illa ut adcffectu terminata erat ab aeterno. Resp. Actionem Divinam secundum formalitatem , & deis nominationem volitionis esse ab aeterno terminatam ad Crea turas , quas Deus ab aeterno de- CrevIte illam vero actionem se cundum denominationem secun dariam usus applicantis ad execuintionem etactus. Non esse ab aeterno. Et ita mundum ab aeterno non produxisse. Eo quod effectus solum sequitur in executione adactionem Divinae voluntatis ut applicantis executive ad productionem effectuS.
Dices. Illa denominatio usus in actione Divinae voluntatis est aliqua volitio , sicut Omnis serinalitas intellectionis est intellectio.Ergo si secudum hanc Drma itatem non aeterna , sed tomporalis est,aliquid Deus incupit in tempore velle.
nis formalitas volitionis est volTrio secundum formalitatem v latation is Sicut intellectio iecunduin formalitatem productionis , dc dictionis non est intellectio se cundum formalitatem intellectionis. Et ideo in volitione Divina dii linguitur formalitas,& expressio volitionis , quae primaria est& formalitas usus applicantis ad executionem operis , quae secundaria est. Et hςc secunda form litas temporalis est. & in tempore applicat ad essectum producenis
dum 3 I. vero formalitas erat ab aeterno terminata ad creaturas. proptereaque nunquam Deus in iacipit aliquid in tempore velle,sed solum incipitiexecutionem in tempore, Sc ita exequitur,licut ab aeterno decrevit. His ergo praelibatis rellat modo difficultas. An si aliqua creatura , cui existent a ab aeterno repugnetriive inter rcs successivas, sive inter res permanentes. Et pro rebus permanenistibus sit. . II.
Res pemaneti es potuerunt esse , ab aeteram.
nat ex partς vis uti4Des,qusa,
504쪽
ab aeterno infinita est.Nec expatis turam esse infinitam In durando te creaturae .Quia ratio entis Crea. parte post, sed potius aliquae crea ti compatitur cum existentia. ab aeterno Ergo non repugnat Cre turam permanentem esse ab eleris no .sed potius potuerunt res peris manentes ab aeterno exissere de potentia Dei absoluta. Ant.quanistum. ad x. partem prob. Quia ad rationem effectus creati sufficit; quod sit posterior natura , vel oririgine dependentiae a creatore. Sed posterioritas naturae compatibilis est cum existentia ab aeterno. Siἀquidem res ρος solum natura poc terior est iploDeo,est simul simultate instantisin quo, & tempore simul cum Deo. Ergo ratio entis creati compatitur cum existentia ab aeterno Cons. Ss creatura esset ab aeterno solum mensuraretur te Mitate participata. Sestnon impii,
nitate participata ,sicut constat invisione beatifica, quae tali aeterni tale mensuratur. Ergo non iiD-plicatcreaturam ab ςtcrno existea. N.Prob.min. aeternitas, quae pose
test habere finem ,& ab eurins Odestrui aeternitas. participata est limitata , ct finita. Sed aeternitas,
qua creatura.aeterno existen&de. Ecto, mensuraretur , pos et ha-bcrc finem , dc a Deo destrua,vcl ab ipso ani hilari. Ergo si
creaturai existeret ab aetcrno,
turae,quales sunt Angeli connatu. ralitet petunt durationem illam. Ergo non implicat greaturam permanentem esse infinitam , parte ante .Quia utriusqne eadem
Dices SI Angelus v.g. esset ab aeterno estet verum dicere Deum Angelum creare,ut suppo nlaur , dc etiam Angulum non creare , quae sunt praedicata conis tradictoria. Sed limplicati duo, contradictoria e sic simul vera .Ermgo implicat. Angelum,uel aliam, creaturam permanente motae ab aeterno. Probum ai.quantum lad x partem. Haec p potita. ,. Deus modo non exeat An tum ,. est vera propositioi inita. Dςus. initempore,& modo non creau Angelum,sed illum ab stern ι crea vit.Sed propositio praedicta nunquam incepi teste veraargo semis per verum fuit. Deum Ange Ium: non Creare. Prob. Gn. Semper fui erum dicere Deus non creavAngelum .Ergo praeuicta propositio nunquam incepit eneraria. Prob. ant stadst d,bile nunc, in
quo sit verum dicere. Deus nou eat Angrium inia si ab aeterno. upeasset, esset ringelus ante talemmc antea, usque in infinitum. Ergo rem per miti verum Hic ea, quod Deus non creat Angelum, Resp. I. neg. mai: primam, . di secundam .Quia propolitio ne-gativa, &. iiiius propositio de iste la
505쪽
esse semper est falsa. Eo quod
Deus ab aeterno creavit semperereat,sicut Verbum Divinum semper generatur, & Paterissem
per generat i psum. Nam quod ab
aeterno producitur, semper pr ducitur, sicut 4 .p.quaest. v. art. 1. ad .docet Angel. Doct.2 .resp.neg.ulti mam conseq.
Quia ut haec propolitio,Deus non creat Angelum , sit falsa, non requiritur, quod in aliquo instanti determinato fallificetur , sed sa- iij est, quod Deus in aliquo inctanti aeternitatisintelligatur creare Angelum. Et ideo possumus diiunguere vltimum ant. Non est dabile nunc determinatum ,&inquo: Conc .ant. Nunc intelligibile,
dc a quo: ne ant.& cons. Si namque Deus cieaslet Angelum ab G terno, esset dabile uunc naturae,
. in quo non dum Deusintclliger tur producere Angelum: & etiam esset dabile aliud nunc intelligibule naturae posterius posterioritatea quo, pro quo esset verum dicere , Deus intelligitur creans, pro quo esset falsum uicere, Deus non intelligitur creans Angelum, quae omnia contradictoria non sunt. Alithi resp. dist. illam min. Nunquam incepitege vera inceptione scmporis:conc. min. Inceptione causalitatis is neg. min.&Cons. Quia licet non siit assignabile nunc tereporis, in quo praedicta propositio inceperit esse vera; est tamen assignabile nunc cau
ritas naturae ad Deum, & primam causam, pro quo Deus Angelum produxit,quamque Deus designare potest. Dic .Ergo aliquando etiam QIt verum,Deus non creat Angeis luna. st consequenter fuit verum Deum creare , dc non creare. An gelum. Resp. dist. cons. Non creat inparative ad tempus , dc ne gatione privativa: neg.ant.COm parati vh .ad ordinoni causalitas, vel prioritatem naturae conc. antec. Quia quamvis nunquam meis rit verum , nunc temporis non creat Angelum ciuit tamen verum nunc naturaeo causalitatis,& n gatione sumpta praecissive, & negative non creat. 2.poterat arg. Quod creatu est.
trasit de no eue ad esse. Sed quod
est ab aeterno, non transit de nota
esse ad cae . quia quod est ab sterno,semper furi .Ergo quod est ab
aeterno,non potest esse creatum.
Resp.dis .mal. De non esia ad esse per exclusionem subiecti ex quo fiat .& negationem essenis di in aliquo instanti naturae concismai. Per exesulionem essendi in aliquo Instanti temporis: negomai. & sub eadem dulinctione min. g. cons. Quia, ut aliquid
creetur, neccessarium non est,
quod prius habeat non esse in allia quo instanti temporis, sed latis est quod prius in agatur non esse in aliquo instanti naturi,proia priori videlicet iussi cλuiae. Quu
506쪽
4K et, cua'. r. de Inceptione mundi.
autem poterant hic etiam oppo- sinis motus, non posse non duis ni an ultimo F.brevissime diluen- ratione supponere motum .Proinis tur .Et ideo sit deque tale mutatum esse non pota. - ' se esse ab aeterno; sed motus non
ν. III. potest dari ab aeterno sine aliis
quo mutato esse in mobili pro- Secunda conchis . diicto Ergo motus non pote u es. Ie ab aeterno, & talem esse me Ressuccessisae non potuerunt esse tem Angel. Praecepi. cuicumque ab aeterno. legenti opusculum , manifette
SEntentiam oppositam com- constabit. munitur dcfendunt Thomi- Resp. D. Th. Non loqui donae,asserentes esse exprcitam quocumque enectu producto pro D. Th. de quorum fundamento motumued solum loqui de effec-
Lucemus: unus tamen vel alter pro tu diuerso a mutato esse,quo m
nostra sententia est, sufficiat vero tus ipse completur, di non dicitur R.Mag.S.Thoma, qui pro pluri- eflectus motus, sed potius com Bus computari potest. plementum illius Iplam docere videtur Ang. Sed contra est. Quia ratῖo
Praecepi. pluribus in locis spccia- aequaliter convincit, motum de-1ithr quaest. 3. de potent. art. I .dc here praecedere duratione quem art. II. In quibus locis cx modo cumque effectum , etiam ipsum quo praecedit , & argumentis resia mutatum es e. Ergo de quocum Pondet, cognoscitur clare ipsum que effectu ,etiam demutato esse sentire , motum non polIe esse ab intelligendus est D.Th.Prob. antia aeterno. Id ipsum docet I .p.quaest. Ideo motus debet duratione prς 66. art. 2. in quo repetit c ari- cedere effectum divertum a nata nam tradditam opusc. l7. ante lato esse Quia quaecumque etiam medium , quae talla est. Non repre- minima pars motus temporc du ησre,si ponatur causea prodi cens este rat,& talis effectus producitur in sium subiis , quod non praecedat instanti. Sed etiam pars motus, ratione suum cat situm; repugnare quae prscedit mutarum esse,tem Olitem in causis prodicentibus σὲ tum pore durat e & ipsum mutatum. si Vm per motum Quia oportet quod . esse producitur in instanti. Ergo
principism m6tus, Vaecedat finem eiusia ratio aequaliter convincit molum
In quibus verbis expresse asserit: debere duratione praecedere , dc motum deure praecedere suum quemcumque effectum, Ic ipsum causatumaeessectum pro aliqua mutatum esse.
duratione. Et Conlequenter mu- Resp. 1.Causa permotu agentelatum esse mobilis, quod est ef- deberepricedere ratione omnς
507쪽
emctima, etiam Ipsum mutatum esse. Ex quo lotum sequitur prae dictum mutatum esse non polle
esse ab aeterno, non tamen ab aeterno non posse extitere motum.
Sed contra est. Quia si motus existeret ab aetcrno, non tamen aliquod mutatum esse , iam ipse motus duratione temporis infinita praecederet mutatum esse. Nam aeternum duratione infinita praecedit illud, quod sternum non est Sed Implicat motum durati ne Infinita praecedere mutatum esse .Ergo implicat motum este ab
aeterno, non tamen mutatum esse. Prob.m In. Si motus duratione infinita praecedaret quodcumque mutatum esse, per totam illam durationem non daretur nisi unica pars motris. Alias daretur etiam aliquod mutatum esse, quod nec- cenario mediat inter duas partes motus Sed implicat per infinitam durationem totum existere unicam partem motus. AliundE perdurationem illam infinitam non darctur successio partium. Et consequenthr destrueretur esseniatia entis successivi. Ergo implicat motum duratione Infinita praecedere muratum esse. - Sed inst. i. quod I . Thom. quaest. 3 .de potent .art. IV. In soluistione ad II. respondet dicendum: Quod sit a ratio non probat, quod motus
semper fureis, sed quod motuschcuti Hi m sit esse sempe . Ergo sentit D. Th. motum ciuilare posse ab
aeterno. x .inst. quia D.Th. in eadem quaest. art. I . aci p. resp. i Elinum, tempus ab aeremitate di Diarum non fiam ratione principii durationis , sied etiam ratione sin ess-nis. Tempus enim in se successisum est. Quibus verbis satisfacit argumenisto intendenti probare creaturam non posse esse aeternam. Quia
cre tura mensuratur tempore,vel aevo. Et aevum,&tempus ab aeteris
nitate disterunt. Ergo lentit etiam D.Τh quod quamvis motus, dc tempus essent ab aeterno, adhu essent successiva. Conlequela thrque non eli contra rationementis successivi, quod existat ab
Verum tamen ad Instantiam r. facilis est solutio. Quia D. Th. non respoiMet solutione approingante, vel asserente, sed tantum solutione ommittente. Nec D. Τh.aliquando id .affirmavit; sed semper, vel ommittendo, vel ex aliorum solutione respondet, ut constabit legenti contextum : &maximh in I . p. quaest. 6. art. 2.
ubi satis clarE se explicat D. Th. Si tamen quandoque asserit D. Th. motu ni circularem potuisse esse ab aeterno , solum loquitur ex suppositione, quod motus p tuerit esse ab aeterno,qua suppositione facta,nullus aptior est,qu. mmotus circularis, ut exiliat ab
Dices. D.ΤΗ Σωjcere ratationes contra Arist. procedentes
508쪽
esse ab aeterno,& amrmat.Rationes praedictas emclenthr intentum non suadere. Quia non reis pugnat mundum fore ab aeterno. ConsequentErque D. Th. in eodem sensu concedit mundum pos. sibilem ab aeterno , quo ipsum Ariit .concessit.Sed Arist .conces.sit mundum ab aeterno quantum ad res successiva . Ergo etiam illas posse ab aeterno existere conis cedit D.Th. Resp. tarisen facile. D. Th. tantum sentire mundum potu isse esse ab aetemo quantum ad res Permanentes pro ea parte soLvere rationes contra Ariit. procedentes non tamen sentit D. Th. mundum potuisse esse ab aeterno quantum ad res successivivas,sed potius in hoc ab Arist. recedit.& sic D.Th. sentire constat ex loco citat. I .p. & Opusc. 17. ad finem iptius . . Acta inst. resp. Tempus , dc 'AEvum , etiam si forent ab aeterno , habitura esse successionem formalem, vel virtualem , in quo ab aerernitate dinerrent; non tamen rempus, & aevum haberent Propriam , & sibi debitam succeiationem pro illo signo, quo care. Tent principio durationis, sicut Contingeret, si existerent ab aeter-NO. Quia illa pars, in qua motus Produceretur a Deo,& acquireret
suum esse, ,n ponet succesilo-mna habE ovi probavimus , &ratim infili vicemus. Et in ex hac Parte repugnat, motum, ci
allas res successivas existere so maliter ab aeterno. His ergo praemonitis circa doctrinam M. Praecepi. quae pro utraque parte suffidentem proin babilitatem ostendit. Ratione etaficaci prob. nostra concl. Quia
nulla pars motus ab aeterno PO-tuit existere. Ergo motus non potuit esse ab aeterno. Prob. aRt. Non potuit esse ab aeterno illa pars motus, quam Deus ante Ο
nes alias produxit. Ergo nulla. Quia illa praecedit omnes alias. Et consequenter,si illa ab aeterno non foret , nulla esset ab aeterno. Prob. ant. Si praedicta pars esset ab aeterno , tempore infinito , raret. Sed implicat talem partem tempore infinito durare. Alias toto illo tempore non darctur. successio partium , quarum Vna esse post alteram. Quod est contra naturam, & essentiam entis succcsiivi. Ergo praedicta pars, quam Deus ante alias priaduxit. non potuit esse ab aeterno. Min. cum cons. tenet,& prob. mai. SI pars praedicta tempore finito duraret altera pars , quae immediate ad istam consequitur , esset etiam ab aeterno. Sed implicat partem atmediatesequuta e se ab aeterno Siquicem talis pars tempore dictat a Deo. Quandoquidem supponit aliam partem rempore praecedenti durantem.
Et quod Deus tempore supponiunon potest esse ab aeterno. Ergo si illa pars, quam Deus apte alias P -
509쪽
produxit esset ab aeterno,non qui isdem tempore finito , sed potius tempore infinito duraret. Ad rationem istam sub hac forma constitutam duplici
via possunt respondere contrarij. I .quidem neg.dari partem ,quam Deus ante alias produxerit. Eo quod in motu existente ab aeterno non potest dari aliqua prima pars, sed potius ante quamcumque partem determinatam,debet alia,& alia vique in infinitum praeis
Secundo respondere possunt partem illam , quam Deus ante omnes alias produxit , solo tempore finito durare. Ex quo non sequitur partem immediathsequentem aeternam fore. Eo quod supponit alteram partem prius tempore existentem. Vtraque tamen solutio In- efficax est. Prima quidem. Quia quamvis in motu existente ab aeterno non sit designabilis aliqua pars, quae sit prima determinate,. revera tamen dari debet aliqua
Pars, quam Deus ante alias produxerit. Ergo soIutio nulla est. Prob. ant. Deus producens ab aeterno motum , non omnes illius partes simul producit. Alias
delirueret naturam , & estentiam morus exigentem successionem partium. Ergo revera dari debet aliqua pars licet vage,quam Dcusante alias produxerit.
Explicatur eadem impugnatio Quia partes motus comodo , quo existunt , fiunt , &producuntur a Deo. Sed In rerum natura aliqua pars debet praecedere omnes alias. Alias simul omnes existerent. Ergo debet dari aliqua pars , quaru Deus ante alias produxerit. Respondebis. Aliquam pamtem existere ante alias divisivh,nΘn tamen ante alias collective.
Sed contra. Quia tota collectio non simul extitit. Alias non est et ens successivum. Irgo collectio partium prius exiti it in aliqua parte. Consequenterque debet dari aliqua par quam Dcus
revera ante omnes alias produxerit.
Secunda vero solutio principalis impugnatur. Quia quod aeternum non est , distat infinite in duratione ab eo , quod est
Mernum. Nam duratio temporalis , & aeterna distant adinvicem Infinite. Sed si pars, quam
Deus ante omnes alias produxit, durat tempore finito,altera parS, quae immediate ad ipsam consequitur, non distabit a praecedenti infinith, sed solum durarione fi nita , illa videlicet , in qua pars
praecedens durat , quae finita est, ut conceditur. Ergo pars ista, quae immediath consequitur,erit ab aeterno , si altera ab aeterno est .se Alias infinite distarent.Conia sequenrerque pars prin edens nota
510쪽
466 cua'. i. de Inceptione mund .
istam. Nos repugnat motus intanitus , a parte poli, in quo revera non sit dabilis asiqua pars, quae supponat omnes alias,& post illam altera non sit usque In infinitum. Eri non repugnabit dari motum infinitum a parte ante,
pars , quae praecedat omnes alias. Resp. tamen neg. Conseq. Quia motus infinitus a parte post nunquam amittit este, de delirueretur,sed temper perseverabit. Et ita non habebit aliquam partem, quae debeat omnes alias supponeis xe,sed post unam erit altera usqtie In infinitum: quin unquam perveniatur ad aliquam lupponentem omnes alias. Caeterum a par te ante licet motus nunquam ve-re,dc in rigore incipiat , vere tamen accipit esse , vereque pro- ducitur. Cumque non positi accipere csse in omnibus partibus simul, dcbet suum este accipere in aliqua parte , quae omnes alias Praecedit. Secundo prob. concl.
prioritate init Matis in quo , non potest aeternum esse. Vnde si ante Deum esset aliquid aliud prio ritate in quo , Deus non esset Ieternus. Sed quicumque motus supponit mobile prioritate lallantis in quO. Ergo nullus motio ab α' no existere potest. Prob. irim. Pro inlianti in
quo mobile producitur a Deo, nondum est motus. Ergb quucumque motus prioritate in tantis in quo , debet supponere
mobile. Prob. antec. Motus non
potest a Deo produci , dc fieri in aliquo instanti , sed sumtiesse acquirit in tempore. Ergo pro illo instanti , in quo mobile poducitur a Deo nondum est
Respondebis.Non esse dabile instans determinatum , in quo mobile prodacatur a Deo, sed ante quodcumque instans csse motum ,& ante motum intatans usque in Infinitum syncathegorematice sine aliquo principio. Quia quod aeternum est,nunquam incepit. Sed contra. Licet non sit dabile instans determinatum , ficdesignabile , ante quod non siti
alterum inllan ,revera tamen de- .het dari instans , in quo mobilσproducatur a Deo. Alias mobile non erit a Deo creatum. Sed pro tali instanti nondum est morari, qui non potest acquirere esct iri instanti,sed in tempore. Ergo revera datur instans , in quo motus non est,sed suum mobile pro tali instanti supponat. ExplIcatur impugnatio. Coelum s revetii esset ab aeterno prodinctum , esset productum in aliquo nune , di instanti ira quo,& in tali instanti non isset motus circularis illius. Ergo motus ille supponeret proprium mobile pro aliquo instanti in quo.