장음표시 사용
261쪽
D prasiliis minorim sino seret non alienandis V, 21.
habes aliquam diricturam contra patrem smini neque contra res patris sui neque pater neque fratres illorum coguntur nutrire illas
filios, et non coguntur quod donent eis aliquid nequo in uita nequo in morte nequo debent poliari silii proprio. L quomodo possunt uendi uel inpignorari res illorum qui 5 suin minores XXV annis.1 Modo dicamus quomodo possunt uendi uel alio inues inpio l re rari res illorum qui sunt minores X. annis. Si illa qui est minor
XXV annis uel idius pro eo uult alienam uel lupignoram rem immobilem, sicuti est possesio, non potest hoc sacer nisi eo modo ios leui lax didit, hoo si quod debet ire ad potestatem lares di debet ei dicero quod uult uenor uel inpignoram rem illam, et post ea debet hoc sacer cum in consensu et hoc modo ualebit alienaeis uel pignus, si minor fecerit hoc propter pocuniam quam debet alii: a se non ualebit alio modo. Sicuti illo qui est minor XXV annis 15 non potest alienam neos inpignoram res suas sine consilio potesta iis, similiter non potest illam donare in e Midosin, id est ad usa
ticum, hoc est ad melioracionem, nequo potest alienare usumliu tum rei suo et non potest ars seruitutem alii in re sua stas consilio potestatis, et si alius debet ei seruitutem, non potest eam 204 perdonare. Si minor XXV annis habet aliquam rem comunem cum alio minore, non potest aliquis do illis apellare, ut alius qui est minor diuidat rem, in consili potestatis illius teres se si res est comunis minoris XXV annis et allarius qui est maior, maiorbens potest constringero minorem ut ipso diuidat, et ualebit divisio, Gquamuis non sit facta cum consilio potestatis set minor non potest mors maiorem ad diuisionem sino consentimento potestatis. Illa I, racio os est si minor XXV annis uult alit enare uel in pignoram rem suam inmobilem, eadem racio est de omnibus suis aliis rebus,
si non nec set nequora senti 5 si quando res minorum XXV annis possunt alienari uel obligarim si minore L Ind. XXV annis fehu uel inpignorare fehu M 14, 15 alii ualisbit Sio acer et non
. is nequo di boni appellari filii propris g I Inst. de nupt. I. 10. V, 21. Rubr. rubr. U. V, 71. 2. L. 1 gra . h. t. XXIII. et L. 3 c. de his qui veniam II, 44. 3-I5 L. 64 14 D. XXVII, 9. 3. Tre V, 204 2;
262쪽
De praediis minorum sine decreto non alienandis V, 21.
visi solummodo do illis rebus quas aliquis non potest emam, sicuti est uiniui et Dumentum et uestimenta uetera et supersu animalia, quoniam res iste possunt uendi sin consili potestatis. Si illa qui sest minor XXV annis uult alienare uel inpignorare aliquas res suas 5 nisi istas quas diximus suprα, non potest hoc facere sino consilio potestatis ipsius terra neque potestas debet hoc nimis leuitor ei consentire, set debo subtiliter inquirere si minor XXV annis uult humis illam alienacionem pro debito quod stat ei ad usuras et ideo, quia creditor cui ipso debo peccuniam fortiter cogit eum ut ipso iu reddat Quando minor XXV annis dicit quod res sim non fuit is alienata nequo obliguata sicut debuit, et ipso uult ideo illam Lmandaro si illo cui petit eam potest monstrare quod illa pecunia quam minor accopi sit expensa in prosim minoris, sicuti est si fuit pagata illi cui minor debebat eam, uel in alio suo prolicuo, i minor non potest dimandaro rem, si ipso prius non reddit totum illud quod iorsum est in prinouum suum cum lucro et si ipssuult hoc reddere potest recuperam rem cum fructibus quos accepit illo tu rem tenui si uero illo qui tenebat rem reddit inicius, potest retinero do illis fructibus exponsas quas secit in m. Similiter aim si minor laudauit alienationem uel pignus suo rei post quam fuit maior annis quamuis non ualuisset prima alienacio, non potest eam postea destruere. Similiter si ipso stat per X annos n3- Si torre Vorum est quod minor non potest alias res alienaro sino consilio potestatis aliquam rem suam V li ista V 6 hoc M 'hu LN
263쪽
quando tam in opus noti est v, 22 sin placito post quam habuit XXV annos et ipso est in illa terra, uel per XX annos si ipse non est in terra illa, bene potest postea se dolendere ille qui tenet om se hoe userim est, si illo qui dimandat rem erat pupillus, id est minor XIII annis si erat masculus, uel minor XII si erat mulier, et ipse dedit rem cum consiliora tutoris sui se si pupillus non habebat tutorem quando ipse alien est rem uel quando misit pam in pignore uel si ipso habebat tutorem et non dedit eam cum suo consilio, non ualet neque alienatio noquo pignus, si ideo illo qui tenet rem non potest se defendero quod non reddat eam, si non sunt transacti XXX anni sine 10
placito post quam ille qui dedit rem si qui sitit modo habuit XII
annos si esset femina, uel XIIII si ipso erat maseulus, quoniam possest XXX annorum incipit currere illi homini qui est minoras XXV annis post quam transiuit pupilla rom etatem. adem raciores de illo minor qui est maior quam pupillus, et est tamen minor IS XXV annis et non habet curatorem set si ipse habet curatoremo ipso alionauit uel dedit in pignore do rebus suis suo consilio, non ualet propterea se si ipso stoterit per V annos quod nichil
dicit, tamen post quam habuerit XXV annos, en ualebit illud quod ipso fecerit cum consili sui curatoris. 20XXII. quando minor XXV annis potest alienare res suas. 4 liquando contingit' quod minor XXV annis potest duo rem
suam alii sine consilio potestatis sicut os in dotem, si ipsa est femina quo accipit maritum, o in antefactum, si ipso est homo qui accipiat uxorem. Similiter si pator minoris uol alius homo Scuius ipse est horos dimisit aliquam rem suam alicui suo amico quando moriebatur, uel debebat rem aliquam alicui, sicuti est si ipso uendiderat eam uel promiserat illo homo qui est heres ipsius,
quamuis sit minor XXV annis, poterit dare rem illam sine consilio
habuit MN habusrit LM anno M MN annis L 2 non illa est in alia
V, 22. Rubri rubr. C. V. 72. I. Troo V, 204 3 in 1. L. 34 2 c. si maior factus V, 74 ict. L. 22 adm tu V, 37 2. Ped V, 20 6 L. 3
264쪽
potestatis illi homini cui mortuus debebati Iodem modo si mortuus Sillo cuius minor XXV annis est heres miserat aliquam fm in pignore Si minor non agat pecuniam pio qua res erat missa in pignore, creditor potest ita uendere rem illam sicut ipsemet posset, si res esset maioris XXV annis, hoc est si ipso uendit eam illo modo quo orseditor debet uonder pignus suum, o illo qui comparauit eam tabel, it talem ricturam, sicuti si ros eqsset alicuius hominiis XXV an ius. Similiter si ille homo in cuius ballia si minoris XXV annis de pecunia illa luanio cepit a nae in prestaneia redemiti aliquam rem minoris quam habebat alii luis homo in pignoro quamuis ego recepissem rem illam in pignore sine consilio potestatis, lampn ego habebo ibi talem ricturam qualem habebat ille a quo fuit rodempta de auere meo. Similiter cum precepto potestatis terre potest mitti in pignore res in Oris XXV annis ut potest uendi ita I bene, sicut si esset alicuius maioris XXV annis, si iustari causa est per quam potestas precipit: sicuti in hoc exsemplo domus minoris erat iuxta domum meam et erat ita fracta quod uolebat cadere potestas debet ei precipere ut det michi securitatem quod
reddat michi dampnum quod ego haberem, si domus illa caderet, 20 et si minor non uult hoc facere potestas potest moriuro mittore in possesionem illius domus, et ego tenebo domum in loco pignoris uel donec emendet michi dampnum quod domus michi fecit quando cecidita Quamuis minor XXV annis non possit inpignoraro remis uel donare alii nisi illo modo supra dicto, tamen si aliquis maior 25 XXV annis mittit aliquam rem suam in pignoro ideo ut minor
habeat limam illam alienaciouem quam ipso fecit uel illud pignus quod dedit: si minor non habet firmum illud quod fecit, alius poterit retinere pignus quod dedit illo qui orat maior XXV annis, donec sit et emendatum da num quod γε habe ' et fi hoc est uerum, ad debet inquirere potestas si ipse potest pagare debituri suum alio modo, secuti est si ipso habebat frumentum uel uinum uel alia, ilia, ues, ipso hab at sibilarem qui debebat ei dare pec
265쪽
niam quam γε polarat se eram, et quod possit pagam creditorbet bus suis illud quod eis ob a et si potestas non potest hodin viro, Obet considerare illud quod est melius ad opus minoris: Mi debet uendere rem uel dubet mittere eam in pignore et si ipso uiderit quod plus ualeat ei uendere debet praespero ut res b I illa vendatur quo minus uales ad opus minoris et do qua habes
minus proficuum et debet considorare potestas quod ipso non uenda maximam rem pro paruo preeso similiter si minor mittit rem suam in pignore, potestas debet considerare quod ipso non accipiat plus d pecunia nisi quantum ipso dobe et omnibus modis a0d et potestas habere curam ut ipso non sit insannatus, et debes testas ordinam aliquem hominem qui habeat sollicitudinem quod pecunia illa quam minor malleuauit et pro qua uendidit rem suam sit pagata creditoribus minoris. Si res minoris XXV annis est alienata uel pignorata alio modo quam dictum est supra, non ualet, IS quamuis sit talis quod ipso non habebat indo aliquod prosicuum, sicuti est si ipsa erat talis res quo erat sino fructu, et poterit eam dimandare minor illi qui tenuerit am ubicumqus inuensiit eam. et poterit eam petere tutori suo qui alisnauit eam alio modo quam
tinis se prius Mendum est quis est fugitiuus Pigitiuus est illa inruus qui fugit a domino suo ues a magistro suo cum tali uolum miat quod non redint ad ipsum, quamuis postea mutauit uoluntalam suam si redii simillire si ipso absconditis in domo domini sui lideo ut ipso inueniret ecationem fugiendi quamuis non fugisset illo, lamen iantum uales sicuti fugisse similitis ci aliquis seruus fugiebat et ipse mutauit postea uoluntatem suam et Oeestit 30s ipsum aliquo modo, tantum ualet sicuti, fugisse illa eadem radio est O illo qui uolebat fugere, et quando ipso incepit currum, dominus suus cepit eum, ita quod ipso non potuit fugere eo similis aes est ri seruus meus tui ad tessim laeum do quo ego
266쪽
in possum eum reducem, ut si ipso iiiii ad inimicos mos si s seruus meus suo michi, ego possum redire ad illum qui Odixilium michi uel per uendidionem uel per cambium, et possum redire ad eum qui recepit illum, es ad illum qui dedit si consilium ut fugere si ille homo qui recepit seruum meum fugitium celauitu eum micti, quoniam noluit quod ego scirem quamuis non scissotilla quod esset meus, lamen, ipso sciebat quod esset fugitivus, ipso Obet illum michi reddere et alium seruum ita bonum uel XX ses quoesens receperit eum, semper debet habere huius id modi penam .i ipso inuit eum pre XX dies si non manifesta ritoum illi cuius erat neos manifestavit hoc in publico et insuper ipso tenetur si pro latrocinio et si ipso non potest pagam hanc penam, potestas debet sum castigare secundum quod sibi uisum sueri Si aliquis seruus sugit a domino suo et ipse abscondit M in sin domo illius qui est minor XXV annis, dominus potest illuma dimam dare illi homini in cuius ballia est illo minor, id est tutori uese Mori ipsius, et isti sinentur cum illa pena quo supra dicta e si dominus serui fugitivi habes malum ingenium in fuga serui sui, esidui est si dixit ho modo: Vade, sum ad domum Martini quiae est inimicus insus', et seruus fugit eum consili domini sui, et linepoterit cognosci per dimandamentum quod erit factum seruo dominus Obvit illum perdere, et seruus erit sint, hoc est imperatoris. Si in in inius domo fugit seruus alienus dicit quod ius seruus et est suus usi dies quod illo est liber, inruus illo Obet miti ad 25 tomenta, quod ipso dicat ueritatem, Us est seruus ues libis et ipso est seruus, dicat cuius seruus est, si uinias non potest sciri alio modo M aliquis homo dies quod semus suus suo es, set ipso uult sum qumero in domo alicuius hominis, non debet esurire motis seruus alicuius fugit, dominus non potest perdere sa drieturam quam habes usquo ad XXX annos, eos alius potest
267쪽
illum gadamar milam quam per XXX annos, quanitas comparasset ab alio bona fido et ideo contingit, quia seruus Mui sursum sui
II. Be disto. Quoniam seruus alicuius solo lacore surium domino suo ues 5 alii homini quando ipso fugit, ideo debemus dicere do latrocinio et quam penam debet habere illa homo qui corrumpit seruum alb
i r euius ideo ut ipso fugia se prius deibemus scire quid est hiu
cinium, et quis homo potest sacres latroeunum, et cui polos aliquis lacero tirocinium, et de qua re, et quam ponam debet habere illo 10 qui dat consilium uel adiutorium alicui ut laesa furtum alii et debemus scire per quantum tempus durat ista racio, id est istud dimandamentum, et quis homo potest dimandare rem suratam, et cui potest esse dimandata et debemus scire quo modo latro debet reddere rem quam furatus est Blo homo facit furtum qui operatur id rem alicuius aliquo modo contra uoluntatem domini, sius dominus soluit siue, si ipse sciuisset, ipso noluisset, et sadit hoc pro prosic suo et bens seu quod illud quod ipso laesi larit contra uoluntatem domini ipsius rei se si illo qui peratur rem alicuius non cogitat quod sit molestum illi cuius res est, si putat quod ipso sussurret mri Us sciret, non est inde furtum, quamuis sit molestum illi
cuius res est, et quamuis non concessise ille, si ipso diuissetia ea leni racio est, si illo qui operatur rem cogitat facere contra uoluntatem domini rei, set hoc non fuit molestum domino, si ipse sciuit, uel, si ipse scisset, bene concessise eL 25 III quot modis potest fieri furtum. Tribus modis potest fieri furtum de re aliena hoc est uel pro- seu rei, qualui aliquis furatur eam ideo quia uult eam habere ad 2 opus suum, uel uult eam donam alii. Similiter propter usum rei
qui dona e selli re quot modis sumunis utilio N
268쪽
facit aliquis furtum de tota re clinii est in hoc exempla quidam homo prestauit michi uot locauit equinu usquo ad certum locum: lis ego dum eum longius quam ipse prestauerit et laeso hoc contra svoluntalam imus et bono credo quod, si ipse sciret, ipso nolles, ego facio surtum do tot equo, quamuis non stela ideo quod nolimo reddoro ot isto modo laesi aliquis sursum res alicuius propter usum imus eadem radio est, si aliquis homo misit mihin rem aliquam in pignore et ego peror rem illam ali modo quam ha bemus in conuenesone consimilis radio est, si aliquis dedit michilo rem suam ad custodiendum et ego sint eam mina uolanistram iptius. Similiter propter pomotionem laes aliquis furtum hoc modo asi aliquis homo tonsbat rem meam quam reo dicebam esse meam et, ut em tollerem michi carridum probandi quod esset mea et darem sibi, abstuli sibi rem propterea ut ego haberem possetionem: Ib quamuis non abstulissem ei propter usum ipsius res, tamen ego laeso furtum propter possetionem.
IIII quis est ille qui potest petere rem que est furata
et penam. Post quam diximus quid est furtum, et quomodo facit aliquis Iae homo si trium, si quis est illo qui facit furtum, modo dicamus quis homo potest di mandare rem furatam et ponam ipsius. Illo homo 2 potest di mandaro ponam furti cui furtum factum sest, hoc est illoqui tenebat rem aliquo iusto modo in illo tempore quando fuit ei furata, sicuti os illo cui erat prostata uel locata usi comm pndata 2 ad custodiendum. Id hoc totum uerum est quod illo cui res filii furata potest illam di mandaro, quando perdit eam sua culpa uel tali modo quod ipso erat i constrictus reddere rem illi pro quo habebat eam, et non alio modo nisi sit creditor cui sit furatum pignus, quoniam creditor potest dimandare pignus, si est sibi fura-30 tum, quamuis non perdidisset ipse sua culpa, quoniam plus est securus de debit suo, si ipse potest recurram suum pignus. ipso milibi minimo uestes non facio non faciam M IRAE qius
269쪽
V. Si pimus est furatum reditori.
Si pignus est furatum creditor siue sua culpa siue sine sua culpa, solum modo non habuisset ipso malum ingenium, en potest dimandare rem et totam penam, quamuis debitor en possit eum pagare, et debet reddoro debitori qui misit ei rem in pignoro totum billud quod recepit a fur ultra auere suum hoc est totum illud quod est plus quam debitor suus debet ei. et si ips0mo debitor furatus est rem creditori, creditor potest ei dimandar tantum quantum est debitum et usuras debiti cum pena furti, similiter sicut posset alii extraneo et non computabit hoc pro Sua pona sicut 10 supra dictum est si aliquis alius homo esset furatus pignus et hoc contingit ideo quia debitor abot istud dampnum sua culpa nichil minus est Onstrictus propterea ut reddat debitum creditori si pignus similito dono roddat debitum. Si illo cui ego Iocaui aliquam rem perdidit eam se furtum et sine sua culpa, ego possum illam di man 15 dare a latrone et ipso non, quoniam amplΠIn non est suum si res est perdita, quamuis sit alia raci do creditore, sicut sit pra dictumesta sol hoc uerum est, i si ipse non fecit michi conuencionem ut redderet michi rem, quo eumque modo ipse perderet Bam. Set si res est ei furata sua culpa et ipso est tantum ciues quod pno 20 possit eam michi reddere, ipse debet michi respondere de re, et debet ipse redire ad latronem, et totum illud quod ipse potest recuperare ab eo debet habere ad opus suum, quoniam ipse qui haberet dampnum si res non fuisset postea recuperata, illo debet habere proficuum si ipso potest rem recuperare. 4et si ipse est ita diues 25 quod potest reddere unam medietatem et aliam non ipso potest redire ad furem pro ea medietate quam potos michi reddere, et non per plus et ego possum redire pro alia parte. Illa racio quo est de illo cui ego locavi aliquam rem secundum quod dictum est supra, eadem racio est de aliquo panno si fuit furatum illi cui ego M dedi ad lauandum. Si ego restaui aliquam rem alicui hontini per amorem, sicuti equum, et ipse equus est furatus ei sua culpa, alia 1 Rem -- Tite in N Leonditor M S aue seueri bis obit mimiori rem ei, litori eum sit ei ris Is 6 redopul Misodosii Nis in L
270쪽
radio est quam sit dicta supra, quoniam in isto negocio est in arbitrio meo uel redire ad illum cui ego restaui equum uel redire ad larem, quamuis illo cui ego restaui sit ita diues quod possit micti reddere rem se postquam ego dimando equit latroni, illo cui ego restaueram est liberatus a me, et ipse non potest aliquid dicero latroni, ius ipso aget mo his non set si ego redeo ad illum
cui prestini rem ipso debes eam micti raddere, et potest ipso redire ad furem et non ego, si Meham quod res esset timia se si ego nosci a quod res esset furit quando in copi eam potus illito cui ego prestaueram, et ego esui postea, bene possum dimittemssima es redire ad latronem, si illo non rodiderat michi rem eui
ego restaueram eam, quoniam si ipse iam me pRilauerat, non m
sum post ea redire ad latronem. Si illa cui ego prestaui rem meam sues alterius per amorem perdidit eam in sua culpa, ipso nona potest eam dimandam, quoniam non est damnum suum si ipso perdiderit eam nici conuini mecum quod ipso redderet Gesu, qu cumus modo perdidisses ego comendaui aliquam rem et alicui ad custodiondum et ego dedi es Meuniam es ipso perdidit eam sua culpa, ipse debet michi eam reddere et, ipso conuenitae mecum quod bene custodiret eam, ues conuenit mecum quod res deret eam misit, si ipso perdidisso eam aliquo modo quamuis non pordidisset eam sua culpa, tamen debebit misit eam reddere, propterea quia hoc conuenit mecum set, ipso anto dixit michi quam ego hi quod ego emendarem ei et quod ipso custodiret eam: 25 ipse perdit eam sua culpa, ipso debet eam misi reddore, et non in modo in omnibus istis earibus, ri res est sibi suraia, ipso bene potest petere ponam urii, set non ego, quoniam dampnum pertinet ad eum do re perdita, ipso non posset eam recuperare, ri ipso est ita diuos quod posset misit rem emendam sol si ipso 30 non potest eam micti reddere, ego possum dimandare penam visti, set non ipse, sicut supra dictum est scilla homine cui aliquis locauit rem aliquam. Si illa qui recepit rem meam propterea ut sreseruaret eam michi non recepit fame modo quo dictum est
s L. I LI D. XLVII, 2. I. S. b. ε 3. . L. 144 3 D. XLVII, 2, 3 17