장음표시 사용
121쪽
I uerorum in turba quidam Iudentem Atticus Aesopum nucibus cum vidisset, restitit. Et quasi delirum risit. Quod sensit simul Derisor potius, quam deridendus senex;
In RIS. Pith. et Bem. sabula inscripta est: De lusu et
seueritate. v. Gud. Vs. q. Perott. vii dorisorem potius deridendum ostenderet.
At MM. Pith. Rem . et libri editi habent, darisor potius. R. I. Videtur hane fabulam aeripsisse Phaedrus in desensionem Diui Augusti, patroni sui,
contra quosdam austeros Cenisa res. Refert enim Sueton. in
caussa modo piseatntur hamo, modo talis, aut ocellatis ritieiabusque ludebat etim pueris, quem
dii a. puerorum in turba Iuri rem ntieibras. Nota Tea eat,
Pueros lusitasse nucibus variis modis. IIcir. L. II. Sat. III. 17 I. sq. Vid. Erasm. Chil. I. Cent. V. 35. in explieatione prouerbii, ritiees relinquere, i e. omissi a studiis et tingia puerilibus ad aeria eonverti; item Casaubon. Ed Pers. Sat. I. IO. p. 55. De magnis et sapienti. bus viri a. qui Iudendo etiam eum pueris delectati animum remittere non detreetarent, vid. Aelian. V. H. L. XII. C. 35. et Vat. Max. L. VIII. C. 8.quos Durniannus laudat. quia iam, de ignotia. Nep. Pa . IV. Metilius quidam. Cim. I.
Callias quidam. Vs. a. restitit, stibatitit, ut solent admirantes rem insoli. tam . Sehess. Eodem sensu O
eurrit L. I. XII. 3. III. VII. q. ei. Virg. Aen. I. 583. M. 3. risit, derisit Vs. q. simul, simul ae. Vid. ad II.
IV. 34. Va. 4. derisor. Hie non deis bet capi, tamquam vitio dareis lux, eum Iaudi etiam sit, et ita derisor omnium etiam Smerates vocetur Seneeae L. V. de Benes. C. 6. quia per sguis Tas, et maxime Ironiam sibi
familiarem loqui solebat. Vid. Diuiti co by Co le
122쪽
Phaedri Fabularuiu Aesopiarum Arcum retensum posuit in media via: 5IIeus, inquit, Sapiens, expedi, quid fecerim. Concurrit populus. Ille se torquet diu,
Vs. 6. quid feeerim. In prioribus Editionibus Sehessertis coniecerat Iegendum esse . expcdi, qui id fecerim , ut qui sit, quare. Via. Ter. Adelph. V. III. x q. ibique Donatum. Alii, ut Prasch. Sanadon. Philipp. Lallem. quo, pro, quem in finem. es. III. XVIII. 9. Alii, ut Vrsin. quod, pro, ob quod. Sed NSS. Pilli. Rem . et Editt. Vett. habent, quid fecerim, quod
Tetinendum Tecte censet Burmannus.
Perigon. ad Aelian. V. H. L. XIV. C. I 5. Bum. Graecis ειρωυ dictus, derisor ε . vanitatis humanae atque stultitiae, qualem etiam Democritum describunt. senex. Vid. ad Prol.
demptus est neruus. Ejus ΟΡ- Positum intensus arcus. IIino Eaepe morum et disciplinae moderatores exemplum repeliant. vid. Burna. qui laudat Q aincii l. L. I. I. O. C. 5.
anda est tamen omnibus aliqua remissio, non lotum, quia nulla reg est , quae Perferro possiteontinuum laborem , atque ea
quoque , quae geri u et animae rent, vi 1eruare vim suam possint, ve Iut aIιerna quiete reis tenduntur.
Vs. 6. Sensus et expliea, quare hoe secerim. cl. Sattier. ustas dies bedeuton oll. Saepius. Ironiee dictum; paullo ante enim, quasi d lirum risit. exis pedi. Vsurpant hoc verbum de obseuxis explicatuque di melli bus, ut docent exempla, a Sehessero et Burmanno allata. Ter. Eun. IV. IV. M. agedum hoe mihi expiat , et v. VI. m. sed istuo , quisquid est, primum
etiam Graev. ad Iustiti. XILIII. i. quid Z qnare. Ita L. I. F. IX. 5. ubi vide. Ter. Eun. II. II. 59. miror quid ex Pirudo
tibierit. Vs. I. se torquet. De iis,
qui magnum laborem in xedi melli ponunt. Senec. Ep. 49.
Quid te torques et maceras in ea quaestions , quam subtilius est conremsisse , quum soluere p Cie. Or. III. 9. me major in iorbis et sentεntiis eligendis, quam eum, labor et cura torquet. Id. I. II. verbi eontrouersia iam diu torquet Graeeulos homines. Sed
absolute, ut h. l. dixit Plin.
L. IX. Ep. 2I. ne torseris iliunt,
123쪽
Liber tertius. Io TNec quaestionis positae caussam intelligit:
Noui si me succumbit. Tum victor Sophus: Cito rumpes arcum, semper si tensum habueris: Io
Vs. s. Sophus. In libria seriptis. etiam das. Per. Est, Aesopus, repugnante metro. Reposuit Pithoeua, Sophus. Vs. Io. rumpes. Benilei. eorrumpos arcum Te ponit. Sed π. yNot. ad U. rvmpes. Aliud etiam est, Di, seruante Burmanno, eoris rumpitur arcus, e. g. pluuia, ut apud Flor. II. 8. aliud rumpitur. ne torseris ter torqueris enim, Vs. 9. NouissIme, tandem. eum irris earis. Sie etiam in aliis Vid. ad L. I. XXI v. s. stieetim- Ioeia apud Plinium, teste Buris hil. Metaphora . a eertaminertiatino. Nostri, er marteri, petita. Attieus autem aueetimia otiiliae sieh. es. intra L. Iv. dicitur, quia caussam po-XIX. II. sitae quaestionis inuenita som. 8. Quaestionem propo- non poεse satebatur. Vicior. sitam soluere nescit. qua stio. Victorem vocat sumta Ioelationanis positae. Haee loeutio ex e certaminibus, ubi vietus eum Philosophorum , Rhetorum et auccubuisset, et manus porre
aliorum Seholis est doriuata, Nisset , tum demum viator proia ubi poni dicebatur materia, ψε1 nuntiabatur. Vide quos adduia controuersia, de qua aoluenda Aurd. ad Val. Flaee. Iv. disceptandum et certandum erat. 5a5. Freinaliena tua hie etiam Senec. N. Q. L. II. G. I. d. xespondet eauillationibus Me terrarum moria quaestionem po- υτεH. Burm. δophus. i. e. peia suisti, et ille saepius: et Peri. Titus , argutus , doetua) vegoti ius ad Vat. Max. XIX. XII. Graecis. es. L. IV. XVI. ext. 5. doclius esse censet, quae. 3. Taschuch. Optimam huiu, alionem positam soluere, quam appellarionis Tutionem videbi, propositam - . Vid. Grae. . ad apud Perigon. ad Aelian. V.Cie. IX. ad Div. 26. et Cuper. II. II. 5 . Bum. Omnes doeios III. Obs. e. vlt. Burm. Apte Graecia dictos fuisse σοφους, et simul ad arcum post iam, et σιφί- pro aetentia, liberalilii ne venuste. Trachiae s. Ita doctrina, usurpari, erudite pro. frequenter Cicero, ut ponere bat Peligon. ad Aeliani I e. L. IX. ad Div. 26. Va. I . Sensua r Faeila et
At Senec. Ep. 49. aeflorem olio. breui tempore rumpetur aretis. stis et ejusmodi quaestiuneutris si tibi semper tensiis maneat. ponens. CL L. I. F. XIV. 9. Non enim explicandum, si aemis
124쪽
1o 3 Phaedri Eabularum AesoPiraruiu At si laxaris, cum voles, crit utilis. Sic ludus animo debet aliquando dari,
Ua. II. laxaris. Perolt. laxatieris.
Va. 1 a. itidus d bet. Alii Iustis debent. Hae voces enim perpetuo inter se permutantur. v. RuTmanu. ad Val. Max. L. V. I. ext. 3. Iis legitur in Editt. Neuel. Rigali. a. Fabii, Dea- per tetenderis. v. TEselluch. esto. Turmannus multis probat, hanc voeem explieandam esse facile.
Sed ei. Sehellerus in Lex. V. eito contendit, eito, si pro δε-cile capiatur, iunctam sibi habere negationem, ut Ter. Adeph. III. Iv. M. Bip. et Cie. Brut. C. 76. quae loca etiam Luria
mannias memorat. At h. l. eoisdem aemu occurrit, non addita
megalione. Sic alibi; v. loca, Nurmatino Iaudata, Ovid. II. ex Pont. VII. 25. et VIII. Q. Ge. Brut. C. 67. riampes, positum PTO, rumpetur er apringt),
ut aaepe in secunda persona Io- quia lux veteres. Vid. mox F. XVI. Ia. Capiendum aut eat de cornu arcus. De Te ipsa v.
Ptibi. Syr. in Mimis r vircum intensio frangit , animum reis missio, ubi intelligenda nimia animi remissio et ignauia. Cui Ioco adde alium, a Bigallio adductum, Apul. Miles. I. A
eum meum et ipso vigoratindit,
rigoris nimietata rumpatur. Vs. II. xu. laxaris. Laxare est x mittere, reta ut Vs. 5. Te
tendere. Laxior areus dixit Ouid. Rem. Amor. 7 2. teste Burmanno, qui etiam profert locum in I inegyr. ad Pisones
nec semper Gnosiue nreia Desti. naι , exempto sod laxat cornua neruo. erit titilis, vii potetis
eo. Sic illud Di illi ponit L. lv. IV. 3. Plauto et Terentio est Diabilis. Sehess. Ita alibi saepius. Ovid. X. Met. 95.
Iraxinus initis hasiis. Vs. II. ludus. Relaxatio. 1 rhotting. Ludum diare animo est, indulgere animo, res reati imum otio. Cie. Pro Cool.
ne talem aliquando eum itillicite pugnare. v. Τursellin. P. m. DI. Ceteroquin veritatem sententiae, quam Phaedrus hoc versu pro.
ponit , testantur Ovid. IV. sqq. Cic. de Or. L. II. C. 6.eoll. Phaedr. Prol. III. 5 - Io. Val. Max. L. VIII. C. VIII. a.
125쪽
Ad cogitandum molior ut redeat tibi.
HI Ionii. si e Tollius ad Cie. pro Areh. teste Iloogareat. Et ita Frei natientius legisse videtur. Ursinna edidit, lusus debet. Metrum exigit, ut legatur debet: virum vero ludus, an lusus aeribendum sit, disputant. Rurmannus . paxum Teserre arbitrais lux; Guyetus haeret ambiguus. Sed fortasse ludus est praesexendram, quia ludi:s dicitur de otio, quiete. ioco, festo die, feriis cet. vi plurima docent exempla, a Schessero, Burmantio et Gosnero in Thes. L. L. prolata. Vid. Not. Contra Iustis proprie dicitur puerorum. Quincii l. L. I. C. III. IO. nee meo fendaria lusus in pueris. Seneo. II. de Ira C. 9. Ovid. VIII. Met. Isis de Icaro et III. Art. 57a. de alea et quae loea debeo Bur anno. Quamquam negari non potest, lusus pro loco in
terdum aecipi et aerici opponi. Plin. L. V. TΡ. 3: non seria modo, Dertim lusus etiam exprimere latiuabita est, ut Ouid. alicubi carmina sua ineptos Itisus vocat. Vs. 13. redem tibi. Tollius ad Cie. pro Arch. et Not. in Phaedr. P. III. p. 167. Edit. Hal. Deo non Lentiet. contieiunt. sibi: Heiosius tia redeas tibi: rvd vulgata sana eat, oberitanto Biaxmantior sermo enim est Aesopi ad populum , qui concurrerat. In Codice Petolia est, ad eogitandum vi aia melior redeat.
rerum nartim eontinui Iahodiis patientem hominem esse non sirinit, ad quem Ioeum docto disputat Burna. in Not. ad
Phaedro Vs. II. melior, promtior, erepeditior et auctetigi. redent,
eleg ntius, quam sit. Vid. ad L. I. NII. u. Velut da ex. Pulso per multipli eos Iabores loqtilliar. Ita Ter. Hee. III.
II. a. IIem istoe vecto animus mihi rediit , et curia ex corda a xeessit, de eo quem Cura ex
yatillatim redeunte animo ei eum lanies iamicos tignouerat.
Tac. Agr. 5. ntine demum redis animus, de eo, quem metus eiecerat. cf. Schesseri ad eogiis tandtim. Apte Buxmanntis pro4
II. I. Io. itia sum irrianitis, viniamum ut nequeam ad cogitandum instituero.
126쪽
rio Phaedri Fabularum Aesoylarum tiber tertius.
Illustrando Epim3illio huius fabuIae inseruire potest Tra Iraua in praverbior aretis tonsus rumpitur: vid. Chil. IV. Cent. 5. Ad. et . Notanda quoque illa Catonis r interpone itiis interdum giaticita curis, vi possis animo quemvis sinerra laborem. Cf. Dis poti ἱ n. v. ludus. Quibus adde Iocum Senee. de Tranq. An. C. XV. Me in eadem intentions iaequaliter relinenda mens est, sed rid joeos reuoeanda. Cum pueris Socrates Iudere non eria see-hnio et Cato vino trixabat animum. euris publieis fatigiatiami et seipio triumphnia illud or militare eorpus mouis ad numeros. CL
127쪽
Intor capollas Agno balanti Canis,
Stulte, inquit, erras, non est liic mater tua:
Va. I. balanti. Praschio et Salmasio ad oram libri p ae et palanti, et recepit Benilei. quod neseici cur Praeserendum sit, eum balnnti et elegantia et proprietato recte placere possit.
Vid. Notas. Burio annus vel ob eam Tationem censet praeserendum esse τω palonii. quia anxiae et aegrae oves maxime balant,
teste Ovid. Met. VII. mo. lanigeris gregibus hialaius daninus aegros. Vulgatam Tetinendam censet Tollius, quia sequitur, non illam quaero , balatu vero et agni matres, et oves agnos agnoseunt, apte laudana Lucret. II. 565. sqq. ubi legit agniqua perviet haliatu pecudes, pro vulgato, latantum poetides. Viaganιi, qtiao Ieelio sauet τω palanii, habent Romulus Diuion. et Vl- mansis. Etiam in Romulo nimieti esse inennii, eum de iraque pro ea ne lupum inducere, testantur Nilantius F. A. p. 99. ex hoe Barmatinus. Anonymus quoque Nilantii Iupum pro canasaeit loquentem. Sed vero similius Phaedrus, ex hoe Romulus Nilantii, Divion. et Vimens. cani dant partes, qui custodiae eaussa gregi additus, apte colloqui singitur cum agno . v. Eurm. Va. a. non est hic. MSS. Pith. Rena. et Editt. Vet. Neuel. Rigali. Ritierati. Fabri, Ursin. quibus parent Walch. Danet. Naittar. al. non est hneo et sed viri doeii Teiiciunt his e, quia don ulla aeorsim antecessit. Deinde habent Romulus Diviora. Vim. et Romul. Nil . non ast hie mater tua. Aptius etiam dieit aeno,inrὸν eripellas balanti hie, i. e. in hoc grege capellarum, quam, non est haec mater tua. Sic enim το his planiorem aensumessicit. ei. Desbillon. Vs. I. a. Ingeniosa Buri manni eonjeetura haec tabula exhibet duros parentes . qui temere insantea abii eiunt, aut
negligunt, qui deinde ab allia
auseepti et nutriti , meritum agnoscunt, et se plus debere nutritovum bonitati, quam naturae necessitati, quae parentos dedit, fatentur. Id ea cogitan.
128쪽
Phaedri Fabularum Aesπὶ IIIoues quo segregatas ostendit procul. Non illam quaero, quae, cum libitum est, concipit,
Vs. 4. 'quaero. Renti eius edidit euro. Meursius ad h. I. et ad sequentia, tamen i ta est potior, notat, esse hiulca praecessisse enim versum, qui exciderit . Sed non animaduertit, esse dialogiam, in quo decet omittere, ilia diate . ille respondit: quia elegantius absunt, tamquam lector ipse audiret personas, quarum oratio stigitur. Ita F. VII. hui. libri us. q. I7. 18.u5. 26. V hi si semper inseras, dixit eanis, dixit Iupias, ex disertissima sabula odiosissimam redegeris. Perinde etaim esset, ac si picturis more veterum adseriberes: hio est lupus, hie est ea nis. Vid. Aelian. II. . V. L. X. C. io. Freiushem. Laudat etiam hoc nomine Praseh. L. IV. F. XIX. et XXIII. dum putat Burmannus, an non
hue reserri possit singularis Imperatoris Gallieni num ni M. in quo eonspicitur infans sub eapella; et quem de ad loelia vel expositis infantibus, quoaxeeolligi, et quibus alimenta praestati eurauit Gallienus, ex. pileat Cham illaxius Ep. XI.
p. m. Forte etiam hoete tempore su exunt maires, quae libe- Tos, quos Poperissent, nutaei. eum adhibitarum non auo ipsaxum laete alerent, qua a postea
Notare voluit. Cui quidem coniecturae satiere mihi vide tur Gell. L. XII. I. uenianti.
Palatia matrem, i. e. nutricem
xequirenti, ut apud Ovid. Met. Vii. 339 - 5aa. et Virg. Aen. IX. 565. cf. Sehesser. Nota de lectum verbi, quod est elegans
et proprium ovium, vi natigira boum et νtidera asinorum. M. 5. aegregalora a grege ea pellarum separatas. Proprie Nemesia n. Cyn. Iv. mater se. gregat subolem. a. 4. eum lilitum est. Ego nolim verterer menn es thr boliebet. Sattier. dio naeh Bolia hen estiachiis inir . Neque enim coneeptio pendet ab arbitria matTis, quae eoneipit, sed potius a libidine . qua incensa otiis arietem patitur, adeoque verto r ieh sticha n tela disjen ιge, die. roann sie thren rhieris ehen Tridb bori diaer, empsangι d. i. meitio Ieiblielie Mutter sonis dern dicenigo. iseleha inieh muthrein Tu ἐγ n hrei d. i. IDei ne Psegena ultor . Tinciner in Tenis iam. Phil. Crit. P. II. P. T. Etsi apud priseos aeripi Tofi eπ-emplum inuenire non potui, quod doceat. hoece verbiam isto aptisu fuisse usurpatum; mirisee tamen plaeet ei. Lind.neri interpretatio, ita vi malim
129쪽
Liber tertium IISDein portat onus ignotum certis mensibus, 5 Nouissime prolapsam effundit sarcinam ;
Va. 5. portat. MS. Per. dein fert onus. onus ignorum. Benil ej. Testituit ingratum ontis. inuitis libris et sine neeessi. tate ; quia nihil gratius laetura matri esse solet, et inter lio. minea , et inter pecudes ingens erga foetum solet esse asseetus. v. Burma nixum, fuse eontra Renueium disputantem. IIeimius ad Ouid. III. Fast. 713. legendum censet, portat onur incertum rariis mensibus, quod displicet Rurmanno propter lusum illum et alliterationem in ineerrum et certis. hane Ioetitionem inter singularia Phaedri referre , quam expliearer curri placet. Recte igituet Gerihe r dia mieli ausmolliast nur empsisng.
Vs. 5. Onias ignotum. Ignoia tum recte explieant abseondiis
omni, quod non patet oculis. Ita Virg. I. Aen. 359. thesaurosia notum pondus auri voeat, quia abdiderat Dido. et Schess. et Biarm. qui onus etiam ignotum diei potuisse eenset, quia mater praegnans ignoret, an album an nigrum, an masculum an seminam ait paritura. V. 1 o. sq. Cui interpretationi Ohaeia quuntur Langiua et Sariter. Hie vertiti die ungeIannia Last; aed prior ratio magis placet. Eodem autem modo Phaedrus dixit ignotum onus, quo Ovid. II. Amor. XIII. Io. Et Senec. Ep. CXXIV. latens onus. Hanc vocem enim usurpari de se tu, non pauca exempla eom proribant, quae notamur ad L. LPars II.
F. XVIII. s. Atque etiam de voce onus plurima collegit Helns. ad ovid. III. Fa,t. 738.eertis mensibus. Romulus Nil. portauit uuatuor mensibus: RO. multis Div. et Vim. nouem
Va. 6. Nouissime. Vid. ad L. I. XXI v. s. pro lusamosfundit a circinam, parturit rotum. Nota elegantiam et proprietatem hujus locutionis, quae paruum dolorem in pa-xiendo indieat, aleque pertinet ad eontemtum et ad diminueniada matris in proIem metita, ut jam olim vidit Burmannus. Prolapsam, proprio de partu frequenter utuntur Latini seripto res, qui eadere, prolabi dicitur.
Sie Ovid. in Ibin . aut . ubi depaltu inauspicato germo est, notante Sehessero. Burmannua laudat Sedul. IV. 25a. qui male praegnantis delapsus ventre parentis. Ill. de Sehiraeli hoo verbum innuero censet proprias quasdam vixea re ius, quo ma
130쪽
Verum illam, quae me nutrit admoto ubere, Fraudatque natos Iacte, n desit mihi. Tamen illa est potior, quae to peperit. Non ita est.
Vs. I. admota Nhare. Perott. admodum ubere, sorte pro admotum tiberi, sed vulgata Tectior. Ita Virg. Aen. IV. 567. rennaequa admorunt ubera tigres. Burm. eou. Notia. Va. s. Perottus et tamen illa potior, quas poparit, non ita est. Cum Romulus Nil antii habeat, tamen illa est varia tua mater; et Romulus, quem dicunt, nimicii, tam n ibi est serior materitia, vid. Nilant. P. 99. Burm annua, ut vexavi consulatur. xeponit: tamen illa est varior, quas peparit, eiecto M. Si e parara absolute ponito II. IV. u. Et multis aliis locis, a Buram anno prolatis. Is autem Vocem potior e Va. I 5. huo tractam auspieatur. Sed eum in Romulo Divion. et Vlm. sit, tamanilla est tibi fortior mater, quae te peperit; et fortior ex potior laetum esse videatur; potior etiam IIS. Per. exhibeat, et in vulgata Ieotione potior metrum eonstet: coniecturam Burmatini non puto esse admittendam. Cf. TEaehueh. melioν dederant Lallemanti et Brollex. Sine auctoritate uterque.
tris opem insto plua minuat agnus . e undit. Etiam hoe, ut simplex fundere, est intexverba propria huius negotii. quo celeriina parientis signis catur. Vid. Serv. ad Virg. VIII. Aeri. 339. quem laudant Burm. at Tollius in Not. ad Phaedr. P. III. p. I 6 . Praeter alia Io
malerno utero , vel quoque modo
ossa; Cie. L. II. de N. D. C. 33.
terra grauidata seminutis omnia
pririt et ondit ex ae. Virgil. Aen. VIII. x M. sq. ubi vide Serv. et Cerd. Quibus adda
Iuv. sat. V. I 42. et II. 32. sq. sareinam, letum. Eodem modo
sarcina priaegnationis ori rata.
Va. 7. illam, ea pellam. nuistris. v. L. V. F. IV. 6. ndmoto, praebito, porrecto. Fl T. L. I. C. I. Dber admouit in ntibus. Sehesser. Vs. 8. Fraudat, priuat, πιL. IV. F. XIX. I9. natos, Pulis Ioa. v. L. I. F. XXVIII. II. Romulusi natos suos fraudiat, ut lae non desii mihi. Vs. 9. Trimen ilia est potior. Verba sunt eanis. Vid. V. L. ad Us. q. tamen. Nola parti.