Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

161쪽

EPILOGUS.

Supersunt mihi, quae scribam, sed parco sciens: Primum, esse tis tibi videar molestior, Distringit quem multarum rerum varietas;

Vs. a. MM. Pith. Rem. Primum, esse tibi ne videar mola. sator, quod serii posse extitimat ei. Broti ex. cum littera in saepe a Phaedro non eliantur. Itaque edidit, post Neveletum. Pi. thoeua emetigati erat, Primum, tui es te ne υ. rn. cui obsequuntur Gud. Noogstrat. Lallem. Benti eius reponitr primum esse videar n. t. m. posteriore in tibi longa; quam transpositionem Burmarinus Putat arbitrariam, et minime neeessariam, eum tui in Phaedro et produci et eorripi possiti Benileium tamen sequitur Cuning hamus. Uri ius conjicit, videar ego molestior; nescit Bui mannua, qua elegantia, aut neeessitate. Lectionem, esse ne tibi v. 1n. habent Ursin. Fab. Sehess. Burmanti. Bi pontini, alii. At vero non temero reiicienda erat librorum seTipto. xum lectio. Vid. Burm. ad Petron. C. 43. molestior. Gron v. 1egi vult immoristior. Perperam. Nam immodestia eonsistit in procaciter petendo aliquid, ut L. II. I. ubi modest opponuntur eupidia: nihil verti hie petit Ρhaedrus, sed breuitati suae vult gratias deberi i id quod acute vidit Burmannus, tuae eon.

ara Gronov. disputans. Vs. I. pareo selens. Intelligo seribere, i. e. dedita opera abstineo me a seribendo. Solet enim pareo ita cum infinitivo

iungi. Liv. XXXIV. 32. erit r. pnrea fidem jaetare. Ovid. Her. XVI. 279. A. A. III. 457. Etate alii saepius.

F. XIX. Io. et IV. VII. 25.

Para II.

VI. 3. Distringit. Quem multa diuersi generis negotia distrahunt. Cie. ad Q. F. II.

16. sie hiabeto , numquam me aevius sie et itidieiis distriatiorem fuisse. Plin. L. v. Ep. s. n. 5. Alia loea habet Des hillon. Compara Prol. III. 1-5. No.tatur hie a Burmanno, Albicius, Gallicus Interpres.

162쪽

146 Phaedri Fabularum AesoPiarum Dein, si quis eadem sorte conari velit, Habere ut possit aliquid operis residui. 5Quamuis materiae tanta abundet copia,

Vs. 5. Distringit. ΜM. PitIi. Rem . Nevelet. RigaIl. 2. D, Lallem. Brcit. Danet. al. destringit. Sed alii xoetius distringis, Probantibus Bumanno et Desbillonio. Haeo duo verba nos Tiso a librariis eonfundi, doeere potest Varietas Leetionis odL. I. XXIX. u. L. II. v. 13. et IV. VI. 3. s. s. aliquid opeνis restaui. Ilarius mauult restauum, quia Latine dici non posse eenset, tiliquid operis relieri , sed reliqetum. Hunc consulat Purmanti. euius Notaa lege, eoll. NON

ad h. v M. 6. materiae. ΜSS. Pith. Rem. habent ninirae v. Br sex. Sed Gudius naturae veram et genuinam putat esse lectio'nem , Ut naturae tanta copia idem sit, quod eopiosa rerum va' riotas Epit. IV. a. naturiae quoque Salmasitis adscripserat mar gitii e Cod. Ms. Sed materiae praesert Burmannus, quia auctorea voce saepe ita utitur. Vid. Not. ad va. 6. Deinde natuI Tee te arti x foecunda omnis bonas malastis mauriae dicitur Val. Max. I. VIII. ext. 18. non ipsa materies. Materiae vero hic exigunt sequentia trihori Inher vi dasti, qui malariariu inde Metusi Aetnea. I. Clasa. Inse. s. et misteriam proprie ἐς

tuo ligno, in quo fabri laborant, diei, notum est. Cf. Bur

mann . qui laudat Tennui . ad Froniiti. I. U. a. Naturae prae ter alios edidere Gronov. Brotier. Sed Irustra Burniannus 33M. 4. 5. Sens ua et Altera haruspex verti iii ante hrum caussa, cur fabulas ultra aeriis autem noui negoti inei res

here nolim, est, vi illi, qui otii ip et Sueton. Tiber. Lxu

forte hiaee similes sabulas conis exeipiente cinisinriorum massis acribere velit, aliquid materia o et eoniis, atque ramis, Elidι ni relinquam. In Prol. tamon L. endiauera, na eui ν sidui spiris in IV. a. mutat consilium auum. quidquam inesset. Cf. v. Loliquid operis residui. Latini. Vs. 6. matericlo. Phaediai liatem hujus loquendi formulae hae voea saepa de sabulis vii' multis exemplis vindicauit tur, ut Prol. I. I. Prol. IV Burmannus, qui praeter aua L. IV. 24. 7. abundet tapis laudat Ter. Phorni Iv. IV. 29. Vid. Epit. IV. a. Di iti

163쪽

Liber tertiuS.

Labori faber ut desit, non fabro Iabor.

Brouitati nostrae praemium ut reddas, peto,

Quod es pollicitus: exhibe vocis fidem.

h. I. a Brotierio Codices confingere dicitur, qui magno numero habeant materia; cum aerimo ait in Nota Burnianni do Ioeo Quintiliani II. 8. cum alteriam alterius natura miscendum arbitraretur, ubi alios Codioes magno numero materia habere

dieit. Vs. 8. breuitati. MSS. Pith. Rem . et multae Editiones, etiam Broiterii et Desbillonii, habent breuitatis; sed Heinsius, Salmasius et Tollius emendant breuitati, quod plurimis placuit. Paemium. Fide Heinsii et Brotierit in MS. Pith. pro praemium acriptum est, miram, τω Prae oscitantia librarii omisso, quii Iapsus, judicanto Brotierio, eo erat faciliox, cum initium

Iineae esset trae uitam. nocentiori manu superseTiptum ni.

Inde Salmasius emendauit nimirum, quod languidam orationem facere videtur Burinanno, qui quam vim hic habeat non videt. Gronouitia eoniicit mutuum. Vs. 9. pollieitus. Ritterstitis. sexibi vult polieitus. Frustra. Vido Frianahem. et Burmann. a. I. Notanda fgura Theis. storica, quam dicunt Αντιμετα-i βοληv. Idem ordri et lusus veris

horum est in illo Cic. de oss.

I. M. Ornanda est dignitas do

. mo , non ex domo tota quaerenis

. Ea r nee domo dominus , seu Romino domus honestanda, quem. Ioeum machius assert. Vs. 3. 9. De sonsu horum versuum ei. Exe. XII. breuitati nostrae. Brevitas tropice pro Ithro fabularum, quarum praeeipriam virilitem, breuitatem,

et alibi Iandat, ut Prol. II. I 2. et qua forte miris eo deleeinba. tuae Eutychus. Adjunctum proasbieeto. Cl. saliter. Gib nlao

m. inem IJ νkehen den iersyrmehnon Lohn. Sed forte reetius breui as explicanda de eo, quod etsi superessent sibi, quae acri. beret, et larga fabulariam tertiabendarum in promptu esset Vs. 1. 6.) et ae tamen varias ob eaussas Ga. Ω - 5. a fabulis aeribendis abstinere se velle dieat. Eodem sensu ista vox

eapienda Epi I. IV. 7. ubi vide. praemium reddas. Vid. Catull. LXIV. 257. Virg. Aen. II. 537. Quod es pollisistis. Haritis Pariatieuloni haec aeripta exedit, et

versum, qui nomen eius ex

164쪽

143 Phraedri Eiabularum Aesoρiarum Nam vita morti propior est quotidie: xo Et hoc minus perueniet ad me muneris,

Va. II. perueniet. ΜM. Pitta. Rem. Et hoo minus tentit,eIaudicante metro: aio tamen edidere Rigali. Rittexstius. Nevel. Fab. Freinshem. Gronov. alii. Pro quo Vrsin. Sehess. Heins. Te uocant perueniet, quibus obaeeuii alii. Guyet. Maiiinx. Buch. nex. IIarius coniiciunt aeueniet; sed poνueniri ex mente Bur- manni usitatius . ut Ovid. I. ex Potit. III. M. Et ita ille saeispitia de aliis xehus. Ita apud Iuri eonsultos pecunia, hereditas et similia peruenire ad aliquem dicuntur, rarius deuenire π.Iurm. Gudius parum probabili eo uidetura minus usu veniet, quod receperunt Waleli. Hoogatrarati. Dido t. sed vellet Bur. mariniis hoe Latine diei ostendisset . pro, hoe minus utendi muneris exit saeuitas, quo magis disseratur. Si quia ianiae reti. nendum eontendat, e coniectura Buxmanni poterit Iegero. Ea hoo minus tui ad ma leniet munaris. Sic edidit Cuningliam.

et ita jam olim Faber legi posse putabat, qui etiam coniici

bate et hoe minus et minus ad me leniet muneris, ut die imagis magisque, minus minusque, suffragante Daneto. primebat, excidisse. Aliter aenia est Burmannus. Vid. Exe. X n. ad hosce versus. exhibe voeis idem. Praesta ipso opere, quod π CS ac sermone promisisti. Ita exhibera fdem usurpauit Col. XI. C. I. n. 7. inviaienisdus orti Dillisus, an etiam do mino fidem ae hemuolentiam ex

hihaal. Sehesiae. Paullo alio modo ovid. J Iet. VII. 323.

promissaque postquam exhiluera

em. Btirm. Vocia 1ides ex. hibe lux, quando sit, quod proinmissum fuit. Cie. Oss. I. I. credamus, quia fiat quod dieitimeri, appetiaram Mem. mobili. Cl. Lange haec refert ad causisllae Patronum, qui sorte polli. eitua erat Phaedro defensionem

Contra aecusatorea, et sumanis dae aententiae suae ait inseruire Vs. 32. Sed parum sibi constans est vir doctua. ut a No in eius ad va. M. sq. timido apparet. Compara interpreta. tionem huius Ioel in Exe. XII. Vs. Io. Vita. Intellige vi. tam Phaedri. quotidie. Seeunda

producenda syllaba, ut G II. IV. 8.Va. II. perueniet. Eodam sensu. Suet. Aug. CI. nee plus

pe rueni urum ad heredas suos

yrofessus est; qui Ioeus Selles.sero debetur. Sattier.

165쪽

Liber tertiuS.

Quo plus consumet temporis dilatio. Si cito rem perages, usus fiet longior: F ar diutius, si celerius Cepem. Languentis aeui dum sunt aliquae reliquiae, I 5m. I 3. Si e. r. p. Nevelat. edidi tr Et e. r. p. Va. Iq. celerius. Guyetus, qui eredebat secundam in diti. ritis producendam, pro cel8rius xescribit citius, ut vexsus a taret; aed seeunda in dititius brevia laeti tribrachyn. Vid. L. I. F. II. ινm. caepero. Vulgo legitur eoeporo, so. imi sed plaeuit adomittere conreeturam Ratteishusiimus, et quam receperunt Rigali. II rot. Biponi. Iahob. . Vs. 22 - 14. temporis. Cum Sehessero hanc voeem Te ser od praecedens plus, ut ponatur,

ut supra minus muneris. Sen

auar quo diutius munus disseria iur. Malo enim iungitur remis; oris dilatio. Bene Satiter. undimmer in niger reird des Ge-aehenia Gentio , je liinger es hir ausoschoben Gird. Cf. Maristia l. VI. SO. Va. 13. Si eito rem perrages. Si eito esse certi, ut ego Teua ahsoluae et dimittar, Iongiorem tanti muneris vatim mihi stipis Peditabis. es. Exeurs. XII.

Vs. 24. cepero, Pro, acceperoae. munus. Laudat Burm. Ovid. II. Μet. 694. nitidam easte prae- mira viaeeam. Ita alibi saepius. v. V. L. Cum va. 15. et 14. amdem diuerata verbis sentenis

etiam exhibeant, Phaedrus obissexti acie Debbillonio, breuitati, quam paullo ante venditat, malo consuluisse videtur. cmero, quam probat Biirmanis Danet. Fretnahem. Lalletum a Us. 35. Quod vitae, nunc a noxiorum insolentiis p Tessae et moerore consectae, pars aliqua superest, i. e. quoad tali vita quodammodo frui I ieet. Q. Sati lex. So lange noeh dessehreaehen chens interrost voris Annderi. Lunguentis cetii. Via Epitheti notanda. Aeutim Pro vita. Hor. II. Sat. VI. 97. τοIanguens autem non intelligendum de senectute et infirmitate corporis, Ut saepe e. c. apud Ovid. ex Pont. I. IV. 5. eoll.

L. III. F. II. s. Vide enim

versum εq. et quae notata sunt

in c. et t. eoll. Vii. Phaedri. reliquiae. Val. Max. L. VI. C.

a. Io. dixit robustas saneetutis

reliquia v. Gud. Id. Val. Aiax. L. V. C. 6. 5. Ext. Aristoteles

166쪽

15o Phaedri Fabularum Aeso irarum Auxilio locus est: olim senio debilem

Frustra adiuuare bonitas nitetur tua;

Cum jam desierit esse beneficio utilis. Et mors vicina flagitabit debitum.

Vs. I 8. ΜSS. PitI1. Rem. fido Neveleti et Broti exii habent:

cum jam desideret esse benefeio itilius. Corrupte. Pro quo Pithoeus et multi alii, hute obsecuti, etiam Buxmannus et Bipontini reposuerunt, eum jam assieris esse benes etiam Diale, optimo sensu. Quae laetio eum nimium a veteri aeripi rara recedera videretur. Gudius nil MSS. Iectionem utique nccommodatius Iegi vult r eum iam desieris osse h/neseio υtilis, hoc sensu: Cum iam Phaedrus aenio debilis deii erit esse tuo benescio uti. lis, ut utilia capiatur ae siue, qui uti bene seio possit. Apte tue. iuet Gudiua hane Ieetionem Ioeci Martialis L. II. Ep. m. in quo est. nee inutilis annis, i. e. Aum annis meis uti possum. Eamdem Teeepertini Bieliter. I. F. Gronov. IIooastratan. Lalle. maiit. Maserier. Philipp. Brotier. Desbillon. Et placet Sehira. claio V. D. Clav. P. I. p. 393. quibus ego accedo. Displicet amen aliis, scirte frustra existimantibus, non bene Latino diei hominem alleui rei utilem. Propterea Deabillonius verba Phaedri aliter explieat. xeserans Tu iridis ad voeem bonitatis, ut sensus siti eum iam tua bonitas beneseio, collato videlieet. viilis mihi esse desierit. Heinatust desieria esse benefeio Ioeus,

o coniectura.

Vs. 19. Iagtiabit. Ita libri seripti et editi. Bentleius et testo Tollio, etiam ouveringius, sagitarit coniiciunt, quod

Va. I 6. olim. Postquam aliquando senio fuero eontectus. Uaee vox enim laturum temptis notat. Vid. Turgeli. p. m. 33o. Virg. Aen. I. 289 et inissia IV. XI 8. Vs. 38 Cum iam senio deis bilia non amplius vii poterithenes et o tuo. Cf. V. L. Sehis. Seneetua enim tacit heneseium Inutile, quia senex, Iieet aeci. piat, non potest diu uti. sed

mora vicina non Telinquet M. nos eio locum. Burmann. Vs. I9. Mors vitetna , propinqua, de tempoT . Cie. VETr. L. I. C. I 8. Tniona Dieina acipari ndum - . fragitabit dehitrum. i. e. Vitam, qunm omnes ei debemus, eum tantum ut tem pus data sit utenda. Hor. A. P. Q. debemur morti nos no

167쪽

Liber tertiuS. acti Stultum admouere tibi preces existimo, ' Lo Proclivis vltro cum sit misericordia.

praeeessit desiarit; sed sum annua et Haritia tuentur sagitabit, quia si admittatur emendatio Dentleii, Phaedria a dieeret, cum

iam moritius fuero, quod non patitur vox tisina. Ad haec ista diuersitas temporum et modorum saepe studio et elegantiae caussa adhibetur ab optimis seriptoribus, de quo consulestas Burmanni, memorantis praeter alia locum Tex. Andr. IV. I. 25. 26. ut omittam, ipsam rem h. I. postulare diuersitatem temporum. Post hunc versum Ili galli ua mallet ponere us. 26. et M. sed post v a. 27. singit laeunam. Frustra: heno enim cohaerent omnia. Vs. sto. Varietatem lectionis habes in Exe. XII. ad h. v. Vs. 2 i. sis. Suspicatur Sehesserus, Phaedrum seripsisse. proeliuis eum sis miserieordine , ut Silius L. XIII. 585. dixit,seeleri proelii is egestas. Sehio. Non opus est, mutare in sis, eum Phaedrus more suo miserteor Iiam praetitiem dixerit, pro viro procliui per misericordiam in benignitatem, vi modo,honiens nitetur rura et sexcentis aliis locis. Johnsonius eleeitiis , vel sit; aed videat, qui versus sine eo a taxo i possit. l Eu tinn. straque. Senec. ad Pol3b. 29. dedit natura fratri tuo vitam, disdia ea tibi, quas suo jura usari quo voluit , debitum sutim

citius exegit. Vnde, naturae deis bitum eo Iesse, pro, mortuum

esse. G. Gi Onov. Pedo in Heg. do morte Drusi , quem eii at nitieralius. V. 569. sq. de

vita canit a diaria est sine fenore nobis mutua, nee eerta persoLl tienda die. Vs. Io. I. Stultum puto, i tibi molestum esse precibus, eum, vel me nonis Togantoc nitro ), propensus sis ad mise

xieordiam . praera dmouere. III.

d. Sehi neh. Clav. P. I. P. 7. explieat, ab inuito obtinere studere; quae interpretatio proinpler va. ux. reiicienda est. es.

Not. ad L. I. F. XIX. 6. Pro elitiis. Proprie est ineli natus, pronus , ut ait Donatus ; ut sielitio deseendas. Contrarium Melitiis: sed Ionge frequentior est translatio, ubi facilitatem ad aliquid agendum notat. et idem quod propensus. Ter. Andr. I. I. m. ingenium P

168쪽

15 a Phaedri Fabularum AesOyiarum Saopo impetrauit veniam consessus reus: Quanto innocenti iustius debet dari gTuae sunt partes, suerunt aliorum prius;

ctum suum aperte satetur, nec

dissimulat. Eliam Desbillonitis ita ea pit). Sed hie passivo sensu is innuitur , qui manifesto talis est, de quo nemo dubitat , quin Teua sit. Quomodo et apud cieeronem

ideo confessa res et manifesta coniunguntur. Ovid. II. ex Pont. II. 56. non est confessi eatissa ruenda rei. Sehess. Reele

eonfessum reum vocat II. ex

Pont. VI. 8. non quod in iudieio consessus esset culpam Ised quod manifestus xeus erat, sibi dolieii eonscius, et ab omisnibus pro reo conitieio habi

tuar nuntquam enim accusatus

risit, sed ab Augusto Telegatus aino aeeusatione et indicio. Sioeo et stis amor apud Petron. CXXVII. pro legitimo et maiani sto, quem dissimul axe, ut furta sua nolebat Iupiter. eumae eonfiso junxit timori Iupiter , i. e. Cum Coit cum Iuno. ne sua. Bur mann qui plura in hane rem notat. Ita Cie. Vere. III. 56. iungit mani si et con ossa res. Itaque non inepte per reum confessum inistelligas reum manifestum quem. eunque , qui cogit ux eriimen auum confiteri. Ceteroquin hiever .us inuenitur in Gnomii

Eihi eo - politicia, a Gruta ror 61o. editia, ubi vide p. 93.coll. p. 625. el. saltior. honeversum reddidit i Vere thiis .isipd est der gestandnen Sehularu Theil. neniam. CL L. I. F. XXlI. 5. ubi vide. Vs. 23 deh/t dari se . venia. Qtinnio Iustitis. Vid. Epii. IV. B. Totum hunc locum paul Io obseutiorem explicaui in Exe. XII. ad quem Iectorem abIe.

Haee xeserenda ad iudieitim, cui praeerat Eutychua. v. Me eit. Hanc elegantem locuti nem . petitam u Scenicis, quo-xum euique sunt partes datae,

multis exemplis illustrat Gu.dius. Vide etiam ad L. III. F. XVIII. I . fuerunt viliorum prius intellige partes. Iam ante Eulyeliuiti alii iudices munera

suo erant persuncti, qui ea n salti Phoedii, nescio quo casu, reliquerant iniudieatam. Hisce aueeessit Eutychus, tuae avnrparies -- prius , Pro , antea.

olim. Catuli. IV. Ω5. LI. 35.

169쪽

Liber tertiuS.

153Doin simili gyro venient aliorum Vices. 25 Decor ne quod religio, quod patitur sides, Et gratulari me lac iudicio tuo.

Vs. 26. patitur. Benti ejus legit poseit, inuitis Hario et

Burmanno, quos vide.

Vs. et . Libri scripti hie mirum in modum interpolati sunt; es. V. L. ad va. M. in Exe. XII. Notante Neveleto in Vs. 25. Sensitar Deinda alii iudiees istud o Teium suscipient , Mai eadem quae tu obi-4.ttivi sunt munera, suo quisque

loco, tempore et orditie s simili ιo . Admodum verissimile

est, annuas hie munexum vices, a magistratibus obeundas, inistelligi, ut iam olim eon ieeit

De billonius post Durna anni m. Sed Phaedrus metuens, Ne eo

ram diuersis iisdemque iniustis iudieibus caussam d cere cogatur, enixe petit ab , Eulyelio, ut tandem aliquando in caussa sua iudicet et decertivi, quod

religio , quod patitur sides.

Alii hosce versus aliter intelligunt, de quo vid. Excura. Xl I. ad va. 24. sq. Diees. Vid. ad Ptol. III. 14. Vs. 26. Sensuar Fer sentenistiam , quam salua religione,

saltia sdo boni iudicis serro potes. Religio, ut L. III. F. . Alli. 8. Fides, vi L. IV. F. XIII. B. merasso verbum iudiciale, apud Liv. L. III. C.

LVII. d/er. se vindicias Iecuri dum aeruitutem. monoo. fae , religio et mox d eerne ostendunt , ad iudicem esse sermonem, qui decernere centies apud

ICtos dieitur, et illi respondetinox judicio tuo. Liarm nain. Cl. Sa ser. reas reditehe misissen- has heir erlaubi. - Pntitur. Dur annus laudat Cie. IX. ad Att. XV. quod scribis rasperitis me, quam mar patiantur rnores,do Dionysio scripsisse. L. II. do Or. I. quantum ineuntis aeta ris tuae patiebatur pudor. Vs. II. Fac me gratular ,

gaudere, judicio tuo, satiora bilitua in caussa sententiri, ut tuis dieio sit ablatilius. Nam si gratulor absolute sine casu personae Ponatur, notat laetum esse re aliqua. V. Durna. quido usu huius verbi non pavea Proseri, notans praeter alia Io eum Veget. de Art. Veteri n. I. m. neque serui de damno domini cogitant , quod eidomeontingeret gratulantur. cs. L.

V. VII. 29. et ad L. IV. XII. 4. iudieio tuo. Itie, opinor, da iudicio agitur, non circa sa bellas, sed eirea fortunam Phae. dii proferendo. Desbiit. Hoogis atra tanus judieio dativum esse

170쪽

154 Phaedri Fabularum Aeso larum

Excedit animus, quem proposuit, terminum; Sed dissiculter continetur spiritus, Integritatis qui sincerae conscius, SO

Cod. Pith. seriptum erat; gratulari me Dosre iudieio tuo, additumque a docta mania an forte Rigalii ir v. NM. Gud.) ;pntere: sed in Arss. Pitta. et Ilem. et gratulari me taeero juvieio tuo. Vid. Broiter. Irirere inueniri iti IIS. Pith. notat II insius: entare Gudius. Hie saei bat inde pntare, ut et IIeinsius, licet diuerso emendent modo: Gudius, gratnri me pareνe: IIeinsius, me gratulari patere. es. Buria ann qui eum patitur modo praecedat . coniicit, me da iudieis: Cuning hamus vero legendum existimat: Et g. dato mi iudicio tuo. Lectio quam dedi , auctorem habet Pithoeum, qriem sequuntur pluriani. V . So. sincerae. Sehesserus ecinii eit sineero: IIeinsina sibi verae. Sed bene Burmannias obseruat: Si talia deberent mutari. quantus non litentiae campus aperiretur. CL Not. ait, hoe sensur ne me gratias

agere iudicio tuo: quod diapli eat. va. 23. Ego longius profecto, quam constitueram, sum progressua , i. e. sin ea, quos

mihi ipso praeseripseram , in

Pro, ego, ut alibi. Plaut. Ampli. V. I. 6. animo mala est, Pro, mihi. Vs. 29 - 3 . Sensust Dissi euiter continet se homo, aera modiam in verbia torsite dissi-ello eat homini, qui, conscius integritatis suae , assigitur a malis et superbis hominibus. es. Prol. III. 4 . apiritus. FOT tasso simplieiter h. l. ponitur pro pergna. Iia Vellei. L. II. C. I 23. de Augusto, subrefeetus

primo conspeeiu alioquioque e

rissimi sibi spiritus Tiberii).

Plaut. Iv. IV. IV. eontineri quin eompreerar, non quas, i. e. non queo me continere. Aliter

cI. Tκschucke, qui ad vocem spiritus notat: ,,dissert hie ab animo et videtur esse ingenii vis, impetus, eui Mete tribuit

continetur.εε Seheliariis elegon. ter diei vult spiritus in Teaperietu ad illam vehementiam eo mis otionis ob iniuriam acceptam. Integritatis aineerae. Eiusmodi Epitheta, quae abundare videnis lux, non culpanda sunt, Cum sollemnia sint non poetia vi

do , sed etiam aliis. Vid. ad Prol. I. q. Prol. II. q. L. II. IV. 5. IIue referenda mitis ede.

mentia Iustini L. XXXVIII. s. Di iii co by Co le

SEARCH

MENU NAVIGATION