장음표시 사용
191쪽
Liber quartu S. IIS Rogati mox a quodam, delicio suo Quidnam secissent 8 hoc Iocuti sunt modo:
Vs. s. Quidnam. Ritteratius. et Neina. legi volunt quia. nam, i. e. quare. Ioeuli. Sio scripti et editi: aed IIeina. Bent Iei. Curiingham- joeati, e coniectura. Vulgatam tuetur Sehessema e L. I. V. 6. XXVII. 9. Iv. IV. 6. V. Iv. 14. Praeterea verba Gallorum non ioeum, sed miserationem continera videnis tur. Vid. Burmann.Μemorat etiam Dionys. ΠH.
instrumentia mustela multa eon.
gessit Rosinus A. R. L. II. C. 4. Cum quo comparabia Notam Sehesiati ad h. v. Adde Catuv. LXIII. 39. sqq. Vs. 8. Dolieto stio. Alii re gari mox a quodam dolieto suo :quidnam feeissent , et intelligunt delietum, quod alii hoeaensti vi telas et delicatos, amalos Pueros vocant. Cf. Burm.
ad Petron. XXVIII. et LXIII. et d/lteium vocari pueros et pueIlas elegantes in Inseriptionibus , erudite probat Gudius. Cui quidem inierpretationi satiet Ioetia Apul. L. vi II. quem asseri Seioppius. Sio praetexseloppium locum interpretaniatur Praseh. Sehesser. Disponti D. Bitterahus. IIeins. Rigali. Broistier. quorum Notas inspiee. Nostra vero distinctio, euius auctor est Salmasiva ad Uist. Aug. P. 49 . recte placet Buris manno, Des billonio, aliis, visit ordor quidnam feeissent d/. Ilaio suo, i. e. asino. SattIer. Liabling) De asino, Gallorum deliato, vid. Vosa. ad Catuli. p. I 65. Burre anno laudatum: in primia Virg. Cop. 25. sq. Ime Glyhita υenit. Sio enim praeter Salmas. ad Hist. Aug.
T. II. p. 824. vhi vide, et Gud. in Not. ad Phaedr. e Codd. quibus Hetrastad. addit Πeyne. V. Cel. legunt et alii, intelligentes Gallum , matris deum
vel deae Syriae aacra circum vehentem: de quo eonsulendus IIeynius ad loe. Virg. cit. ferissus jam sudat risellus ἔ Paree illi; iestrtim dalirium est asinus; ubi Is. Voss. et Gron v. quos aequitux Burinanti. ad Ovid. Fast. VI. 3 9. sqq. eoll. Noti Sehess. ad Phaedr. Iegunt, Vesrais delieitim.) Noti absurda tamen, obseruante Heγnio, Gallorum delietum habetur asinus, eum taeita libidinis exprobratione. Fortasse illustrando loco Phaedri inseruiat Martiat. I. 3. Steritia delieitim mei eolumba. An vero dὸlicio ea pias dativo, an ablativo casu positum, Pa.
192쪽
174 Phaedri Eiabulariam Aeso irarum
Putabat, se post mortem Securum fore, Io Ecce aliae plagae congeruntur mortuo.
Tum interesse eredit Burmanisnus, qui visumque usitatum nouit, sed praesert ablatitium, et supplet per praepositionem de , suffragante Desbillonio. Vide, quos laudat scriptores, quibus adde loca, Desbillonio notata, Ter. Andr. IV. II. x6. IIea ut . II. II l. 76. CL quoque Plaut. Mil. II. II. IS. Vs. Io. Seeurum. Liberum
Vs. ai. Alias pingae. Facet alludit ad tympati rum impulsum. Trsehuch. Burmannus explieat non modo diuerbas, sed grauiores illis, quas senisilebat vivens; ei tana Noti ad
Petron. C. CVIII. p. 499. et Stat. VII. 8 . ubi mora alia
est deterior. Quae interpreta. ito sustentatur sabula graecarτ πιας τατύυτας λαμβανειν,οσας ζα,υ υrrhias ιυευ, nisi quis malit explieare simplici lex
diuersus, a. cilius quam, Ut est
Prol. III. 4a. ubi vide: et Plaut. Pseud. Prol. sa. qui quaeria alia his, ubi tamen alia is legunt
Biponlini. - congeruntur moris
tuo. Plaetas congerere idem est quod eaedere , serire. Hi ne Romulus, qui putiabar post mom
tem se esse securum, etiam post mortem caeditur. De construia
ctione verbi v. ad L. III. F. II. 3. Coll. Harim. Cl. Saliter. Doesi ne Sehliam EEAla moniari dem ridian aufCompara tabulam Boulangeri, NAna m lai Pνέ res d. hola L. I. F. XVII. p. x9. Camerarii sabulam, quae inscripta est. Asini pellis p. m. s . A sopi F. Ma. IIai m. et Ernest. ad
quam v. el. Ernesii. Eamdem narrant Iiomultis Diviora. Et
centius Belio censis , in Spec. doeirin. L. IV. C. I 8. Romulus tamen et An Onymus Nil antii pro Galli, saeordotibus itiducunt negotiatorem, qui asinum onustum suste et sagello eaed hat, vi citius veniret ad nundinas, ineri eatissa. An Phaedrus, iniquior ita sacerdotes, mu avexit personas, ab Aesopo traditas, an vero monachi ordini sacro te nominiosam notam ita se deis mere posse crediderint, si pro Gallo no gotiatorem inducerent, nescit Bur Ira annus, sed alterutrum factum existimat. Equidem mallem posterius. Idem quod Phaedrua argumentum tractauit Labritis, cuius fragmentum reperias in Mol. Com. Myttio 1.
193쪽
Liber quartu LIoculare tibi videtur: et sane leve.
Vs. I a. x3. De Varietate Lectionis ep. Exeura. XV. a. 22. et sane letis. Sic est in libris scriptis et non paucis Editt. quas ex parte Dona inaui in Notis. Sed emendatiit Sehesseriis leui, quod iungit eum ealamo; Virg. Ecl. V. 2. quam emendationem multi amplectuntuT. Equidem lectionem Codd. xetinendam putaui, eum leua apte opponatur τω majus, et comis mode explicari possit. Vid. Not. Bigali. edidit at sane heri , i. e. Tecte, merito. Secuti Faber et Danetus. Benileius: EιVa. Ω - Ωo. In aliis Edi-tἔonibus hie Ioeus Libro IV. Prologi loco praeponitur ue aediam olim eumdem xecto edidit Vrsinus post fabulam de Asino et Gallis, quae in ejus editione est prima Libri I v. Secutus
Brotier. cum Bipontinis. Va. 22. sq. Ioeulare tibi videtur, quod paullo ante Daris xatii F. I. Et re vexa, cum
mora habeamus grauiorem materiam , de qua scribamus, TesIetiea et paruas canimus, animi Te Iaxandi cauasa, id est comis nimus tabulas. Ioeulare rasex
ad fabulam de Asino et Gallis. Alii, qui hunc locum faciunt Ptologum L. Iv. subintelligunt rhoe aeripturae genus; sed sic initium nimis abruptum esset. Dum nihil habemus maytis. IIoc non debet ad alia negotia, quae Oeeupatum Phaedrum haberent, xenni, sed de gratiiore mariteria , aut scribendi generer hiabaνo enim dicitur quis, quod ingenio suo inuenit, aut potest
Proserae. Vid. intia L. V. F. V. 9. Ita Virg. Ecl. III. 52. et Ovid. II. Art. Am. Ma. nil
istis ars mea mavus haher, nihil majus ego Possum proferre, quod vos doceam. Burmarin. enlamo itissimus. Locutio poetica, fortasse expressa e Virg.
mine hueoli eo translata ad L. bulas. Ludere est animi Telaia Nandi caussa eantare. Vsurpari
lux enim hoc verbum da omni Te non graui et operosa ae docarmine tenui . Vt h. l. d. n. bula. Vid. Uoyne ad Virg. Eel. I. IO. Hinc remissio per breue et leuius earmeti dicitur lusus a Plin. L. VII. Ep. s. n. do. et Mart. L. VII. Ep. VIII. 9. Io. Lip. leue. ne is Tendum ad materiam carminis, non eatimi, et iungendum τοῖceatimo ludere, pro, canere Temlevem, minutam: sicque recto opponitur τω majus M. a. ubi
vide. Simili modo Catuli. LXIII. aa. Di p. dixit. Tibieon
ibi eanti Phryx eurtio graua calamo, ubi tamen gratia de
194쪽
176 Phaedri Fabularum Aes Pirarum Dum nihil habemus majus, calamo ludimus ;
sane rei dum nihil habemus majus , i. e. dum grauiore negotio non Oeen pamur. Nam leui ealamo non tolerare potest; ne mi. nem eans et dixisse leui enlamo eo sensu , quo leuiore lyra, quia
leuis proprium et generale ea lami epitheton ,it . quod nihil nouae signi seationis adiiciat. Sed π. Nistas, eoll. Noti Buri manni, qui erudite, vi solet, probat, vocem leuis hoe loeo
non respicere ad materiam calami, sed ad argumentum. Pos eunt etiam Haritia et Bum. exemplum Iocutionis, a Betilleio
propolitae. Nam quid est tibi rei morum, et similes ex Tereniatio Ioetitiones, quas laudat, Ionge quid aliud notant, commerieitim seitieet, aut negotii aliquid, quod inter duos vex: ari solet. Etiam ii I. de Setiirach vulgatum liue eum calamo ludimias iungit, ita tamen, ut positum sit ad uerbialiter, hoe sensur non
aeria admodum iraetamus, seδ condendo carmine animi remisiasionem quaerimus. Vid. Clav. v. joculare. majus. Cod. Pith. manus, notante Neveleto ad marginem Edit. In eodem montilegi, testis est Ileinsius, coniiciens in manu; sed sic versum una syllaba abundantem saei , monente Burmanno: in eodem
Codice misitis inueniri, side Broilexit supra dixi. Ista vero Ieetionia diuersitas in eodem Coiaee passim notata est. Ono graui eapiendum. Vid. Doering v. C. ad 'Catulli I. e. Oτid. Trist. V. I. I. Laeta et iuuenilia lusi ; joeos vero et leuiora earmina jungit Martiat. VII. VIII. s. Io. Ita etiam Totiue iungitur in aliis Editioni.
autem Phaedrua dixit l/ue ea. lamo ludere, alii poetao eripresinae cit . eanere leuiore lyra, Ovid. X. Μet. Iγ-I52. quaerero modos leuiore plectro, IIor. d. II. I. vlt. ad quem Iocum
opponunt majus et grauius pI rarum. Vid. paullo ante loea
mannus profert, quibus ad deuor. Od. IV. a. 33. Nam heis Tolea , tragica, lyrica Cet. ma toro et grauiore plectro eani dicuntur, eum leuior lyra et leuius pleetrum leuiorem ma teriam, remissioris argumenti carmina respiciat. Neque h. I. audiendus Benit. Male Lallem. τα letii enlamo reddit, drun
binus. Non enim sermo est de ea lamo scriptorio, sed desistula pastotilia ex calamo. GL
195쪽
Liber quartus. 177Sod diligenter intuere has nenias; quantam sub illis viditatem reperies 8
Non Semper ea sunt, quae videntur: 'decipit Frons prima multos, rara mens intelligit,
G. 34. diriganter. Post hane vocem Aenileius intrudit si. Tollitiai Si diligenter initisara has nenias. Va. Is sub illis. MS. Pith. et Raan. subtilis. vid. NeveI. et Gud. ad L. IV. F. IV. V.) M. Caninghamus et quantum. Maiaris r. a. x6. Non semper ea sunt. Quia praecessit neniae , quo ea re rei nequit , Penilei. legit , non semper res sunt quod Di. dantur. Sed praeterqnam quod ait πιώμη, siue generalis aenistentia cui ipse Egnoseit Benilei. , quae separatim per ae tu aistit, et respicere etiam potest aequentem sabulam, ubi non farina erat, sed mustela; an ea non millies ponitur Pro enaris P Sed ponamus, nenias intelligi, an illa variatio generis tam inusitata videri debet Τ Sio Cie. IV. ad Att. Io. eum praecessisisa et res, addit, ne ista quidam distini. Boxmaon. in cuius No. tia alia exempla reperias. deeipit. MS. Pith. dospiei, vel da. spiria. Vid. Nevel . ad marginem Edit. et Gud. Burmaran. ad h. I. et V. L. Deabillonio ea lamus Phaedri videtve scitase de illoxum genere, quos memorat Martiat.
G. Iq. Nenias. Fabulas. Vid. ad Prol. III. IO. m. 16. Non semper ea Eunt, quaa vidantur. Eat sententia generalia, qua innuit, multavi dexi leuia, quae tamen fiunt utilia: eontra quaedam intemdam videri esse magni momenti , quae sunt leuia et exiguam asserunt utilitatem, imo
noxia sunt. IIaec vero sentenis
tia inprimis retexenda ad Iabu.
Ias Phaedri, maxime ad aeia quentem sabulam, ubi non ra. Tina erat, aed mustela, in qua tamen simul latet, nescio quis,aensus oee ultus. Vid. ad va. II. una et ea notant qualitatem et naturam rerum, ut in Ioeotae. IV. ad Div. a. si ii sumus, qui esse dehamur, et Ovid. VII. Μet.'3o. sq. Schesser. et Burm. a. 17. Frons prima Prima apecies et Satsex. der erata An.
Irons, oculi hominum persa amentiuntur. Quinctil. I. o. VII. C. a. sub sn. dura prima fonte quaesito. Id. Deel. CCCvI. non
196쪽
1π8 PMedri Intibialarum Aesopiariam
Quod interiore condidit cura angulo.
Vs. 18. Interiore. IIS. Gnd. i. e. Pith. et priore a Mitt. vi Bitiosi s. Meursii , Ursin. habent inseriora. Emendatio inisteriore est ab Ilitteratiusio. Cura. Meuratust quod interiore eon. diuit eor angulo. Frustra. Heinsius sine neeessitate: quod in teriore conditur eurae tingulo. Renileius et quId interiora eondae natura angulo. At bene Burmatinus: Moon agitur, inquit, hic
do Oeeuitia, quae natura tegit populo et vulgo minus perspi-eaci, sed de mente humana, siue homine, qui saepe aliud praeae rexi, aliud conditum habet, ut sabella de mustela docet, ira me prima frons eatissae ea liis dissima optionis simulatione deiseepiι , qui locus Gronovio de. hetur. Equidem nolim cum Buxmanno et Schuletio το prima frons intelligere da titulo et itidio libelli, et prinata verbis, ut Ovid. Trist. I. VI. 33. rara mens. Vel potest expli taxi raro; vel Tari, pauci homines: Vt ponatur singularia loco pluralis, quemadmodum
Ovid. III. Art. I. rara inmen eies menda earet. Ita Biarm.
intelligens ad voe. mens lectoriris, ut L. V. F. V. 25. ubi spectatorum suppleri debet; vel, quod malim , rara mens est perspicax , exquisita , qualis solet esse rara, ut dicunt anis genium rarissimum , et juvenis νnrissime Ovid. II. Pont. III. 55. Praeclare saliter. der geubtemisi. Vs. 18. Cura. Explicandum omnino industria , studium. Sed eum hae sententia generali potissimum respiciat fabulas, non inepto rapit Burmannua de studio et auctoria consilio, quo sub inuoIueria sic taxum sabularum xerum sensum tegit. Vid. quae notantur ad Epit. II
Io. interiore angulo. Interior angulus, quem recessum vocat
plus habet in recessu, quam in fronte promittit), est occulti Tet minus expositus sensus. Me taphoram desum tam puto ab
saepe aliud ostendunt, Praesexistim ubi merees venales exponuntii r Vid. ad Ovid. Nuc. 39,) quam quod interior domi
angulus habet repositum. Et ita angulus in domo Ovidii I. Trist. III. Ω4. Lum. Notanda interpretatio el. Saliterii Ni ι inimer sinu sie cdie Fabel α),
197쪽
1 Ioc ne Iocutus sino mercede existimer, FaLEIIam adjiciam de mustela et muribus. 2OMustela, cum, annis et senecta debilis,
mures veloces non valeret assequi,
Intioluit se farina, et obscuro loco
quae sub Larinae specie omnes mures deeipiebat, pTaeter unum vel xem et Texum peritum. Hic vero, aliquot iam muribus raptis et enecatis, unua modo mus eallidissimus aetebat, alabfaxima latere hostem, ut Teete haec Iohnaonius explieat.εε Va. xo. FMeilam. Philipp. edidit fabulam. allelam. Rit. texatius ius et Heliuiua adiciam. Va. 19. 3q. Sine meraeda. Natem exe, atrae fruetu haee dixisso
videax . fabellam adileiam domustela et muribus, quae proin hare possit veritatem dictorum. Hanc interpretationem auadet nexus. id quod etiam vidit ei. Trachiae e , notans ad h. I. ,,nexua Postulate vi probem dieia. mereas eat fabula, quae fidem compensat quasi. 3 Alii Interpretea aliter , de quo vid. Exeuxa. o. ad h. v. Va. ΩΙ. Mustela. Guyetus
Tibeetium Capreis sedetatem in telligit. Vix puto. Sed de exis Ploratore quodam et emissario Tiberii. vel Sejani, capezem,
qui negligenter et quasi nihil
mali moliens, versans Romae, exi io multis ineautis erat tuam nemini vilia opum fidem abrogatam sub Tiserio, narrat Sueton. C. 6a. Burma . Cum Phaedrua sabulis auia aetatis uae morea in uniuersum nota.
uerit: quid opus est, tot sabuisIas cum Burmanno ad Tiberium Seianumve reserae 7 Deinde non est eredibile, Phaedrom dela. tores rub Tiberio hae tabula tetigisse , eum probabile ait, Librum I v. sabularum aeriplum esse Tegnante Claudio. Vido Vitam Phaedri. Annis et a neera dabilis. Compara L. I. F. XXI. 3. Epi I. III. 16.Va. 22. Valeret, Posset. Virg. l. IX. 38. ri valeam memianisse. Servius et Datiam, at po sim . mrtmann. Melius quam posset. Tasehueh. Valere pro posse eum infinitiuo poEiis proprium esse, dolet Inni in Ptol. de eloeutionis poeticae natura.
P. 8. Vs. 23. Involuta se farina. Elegantex pro voluit ae in ra.
xina, ut haec undique adhae-xeret eorpori, et sic tota sarina uideretur.
198쪽
Phaedri Fabularum Aeaνliarum 18o Abiecit negligenter. IIus, EScam putans, Assiluit, Et compressus occubuit neci: asAlter similiter periit, deinde et tertius.
vr. 25. Et eompressus. Sic optime ΜM. Pith. Rem. et Vet. Mitt. At Ritterihus. Ricliter. Bent ei. Cuningiam. Harias
emendauere comprensus, quod displicet. Etsi enim eo ressus et eo rensus in ΜSS. saepe Permutantur, quia n in eo renissus saepe negligituT, aut linea superducta notatur, ut erudite monstrat Burmannus; etsi sensus comprensus fert, atquo alio Ioeo L. I. XXII. I. Phaedrus sic loquitur: tamen eo rossus
exquisitior Iectio videtur. Vid. Notas. Nil igitur muta inutistis libris scriptis. Tollius tuetur compressus ex antiqua ratione aeribendi; sic coram pro eensam assarmat legi in ΜM. Cic. pro Arch. Bumannus ma1Iet eum Ηeinsio at con ressus, vel comis remur. Vid. Syllog Epp. Burm. T. V. p. 8. At recepere Walo. Lallem. Brotier. neei. Benesei. edidit noee. Vs. 26. sq. Lectio quam dedi Vs. 26. est Benileiana, cuiat obsequuntur Caninghanius et Bipontini. Legitur enim in Vs. M. Abjeeir. Repetendum M. M. Co rassus. Proprie
se e vs. Praeo. Verbum autem et exquisite mus a mustela vela icere proprie usurpatur de ore, VeI Vnguibus compresε iis, quae quasi vilia et con- dicitur. Ita Cie. Harus p. 25. temta neglectius habentur. ER- jam tria leryena - compresια empla huius Ioquendi formulae, atque illisa morietur. Id. de N. qua Phaedrus eπquialte utitur, D. II. 43. tum admonita a congesserunt Bom. et Harim. 3quilla Pinna morsu comρrimis Vid. e. o. Nep. IIann. 9. Cic. conchas. Supra L. I. F. IX. S. Verr. II. 55. haec et alia λψio dixit onressum ab aquila IV non negligenter abjecerat, de rem. - oecubuit neci. Occumis statuis aeneis, a Verre ablatis. hera dandi et aecusandi casum Eseam. Esea pro cibo, item adsciscit; sed dativo iunctum adsilira πs. Eq. rarius apud Ora. fere poεtarum est. De UIroque tores Iegi, neque igitur vul- ei. Harim. assert exempla, lauωgaxia esse, obseruat Iani I. c. dana voss. de Constx. C. XXXIV.
Vid. L. I. XXVIII. q. III. XII. p. ni. qi I. Edit. Amstet. 1695. s. a. et alibi apud Phaedrum. Pu- et Nolten. Leri. An tib. p. 16I4.tans. Vid. L. I. Iv. 4. dιL Oeeumbere neei dixit Ouid. Metiluit. Apte; escam enim Putabat. XV. 499. morti. Virg. II. Aen. 62.
199쪽
Liber quartus. Aliquot secutis, venit et retorridus, 133
MSS. Pith. et nem. deinde peνit et tertius. v. Brot. M lquo ollieitur, immerito eastigari Betit lettim a Buxmanno. Romulus etiam Diuion. habet: Alier similiter eapitur, deinde et tertius. Editiones Pith. Ritteratius. Neveleti hune Iocum ita exhibente
A. s. d. erit , et tertius. Aliquot venit se iis rere terristis. Ineptam 1eetionem rete territus , quam dedit Pillioeus e Codiee auo , Rigaltius in Edit. ann. 161 . eorrexit, reponens retorridus, fultus auetoritate Cod. Dem. V. Desbulon. Alii varie emen. dant. sunt enim, qui legant reterritus, quod earet auetoritate. V. Buxm. Meursius et M. f. d. p. at t. Alios τenti aeetitus raetererritas. Quia cet. Reere territus merito languidum et absonum videtur Buxmanno. Praschiusa Alter Eimiliter, deinde oenit erroν ius, Qui aiave l. e. m. e. Vt v s. 36. expungatur. Ursinus r . s. d. perti , et tertius. Aliquot Denti sepultis recta territus. IIeim iusi Alter similiter d/inde perit, at territis. Burmannua mallet legerer Alter similiter periit, et mox torsius; edidit ea. menr Alter similiter, deinde periit tertius. Tolli uar Alter simi. Iiter periit, perit et tertius Aliquot neeatis D. e. r. Alii aliter; sed piget omnes omnium coniecturas PT terre. m. I . Cum aliquot essentaeeuii priores , illos sc. qui fuerunt eompressi, et illi quoque pexiissent, venit et unus, sed ratomidus. Num. notorridus. Epithetori ornans, euius
eoiorem nota. Est autem ma cer . contTactus, rugosus, et ex
aetate, et quia saepe laqueos et museipula e gerat, Iongo usu astutus, callidus. Sic plu-ximi eapiunt interpretes. Apud Romulum Div. et Vlmens. est
major annis et cautus mus. Proprie autem vox rotorridus
capitur de plantis et smetibus si ia. Laudant Varronis R. R. I. 9. 5. Prata retorrida, quorum gramina nimio solis aestu exaiaxuerunt: deinde significat, in
34. maeie toreidus. Tum Vaurispatur de sene, usu exercitato.
Huc referendus Ioeua Goll. XV.3o. qui ab alio genere sitae de a ui et retorridi ad littern mdiseiplinas aeritis adeunt, ubi retorridi sunt in senium veris gentes, et longo usu exerellati. Eodem modo, quo Phaedrus dixit mus retorridus , Putant
Catullum dixisse L. Iv. IV. 5.
200쪽
18 a Phaedri Fabularum Aeso irarum Qui saepe Iaqueos et muscipula effugerat: Proculque insidias cernens laostis callidi, Sic valeas, inquit, ut farina es, quae jaces. Sov. 55. seruam reremum , pro alio, astuto. De quo plura disputant ei. Doring ad Ioc. Catuli. citi et Harim. ad Phaeis drum. Lege quae do voce re eorridus notant Schess. Burm. et cI. selineidex. ad Col. III. XI. 6. eoll. Salmas. ad Lamia prid. Alex. Sev. C. 59. Di plieet Gro novius. eui retorri. dus est durus, ἱncultus, non
tenex et delicatus eoque Cautus. Us. m. Laqueos. Laquei sunt sta linea, seu setae equiis nae, quibus et serae quadrupe- dea et auea capi solent. UOT.
Porem, et adueniam laqueo gruem eaptat. Narimanti. qui etiam
memorat Pallad. Μart. C. s. et Dee. C. 6. miaseipula. Alibi aenon legisse fatetur Faber, sed tamen apud Varr. R. R. I. 8. inueniri , testatur Burm. Sed dubium est in loco Varionia, utrum a museipula formatum sit, an a muscipulum. Ego utrum quo Puto diei posse, quemadmodum d/eipula et deeL
pulum et aupra aranea , et araneum. Laqueos et mureisula.
Si mplieitor pro muscipulis. Nam muscipulum erat laquei genua ad capiendos mures, sed ornate singulatim poeta attingit muscipula et laqueos, PeT- οια δυο υ. Vid. Iani I. c. P. 8.Va. Ω9. Hostis eallidi. Eleiaganter pro nomine mustelas repetendo. Saepius enim vidi. raua. deleetari Phaedrum grata in appellandia animalibus νεώrietate.
Vs. 3o. Sie vicitias. τι farinaes. Ironia inest verbis, cui uavis est, ut contrarium eius
quod dici inr, intelligatur, hoe
sensur nillil negotii tecum esse volo, tu non ea farina. Egregio es. Sati Ier. Sein Genermis AEnhl lumpat lieg er nur. uberitia hic loeus illustratus eat in cura. XV. ad h. v. quae jaees. De mustela , quae abieeerat ae et immobilis late bat sub sarina. Laudat UaTt-rmanus L. I. F. II. 16. hoc aneria stim limo eum jaeeret diu itis;