Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

201쪽

Compara Aesopi F. XXVIII. IIaupim. et Teneat. Romuli Diuion. et VI mens. L. IV. F. II. Fontanii L. III. F. 18. G. merarii F. de Mustela p. m. -45. Cum in hae rabula desit tmythium. Broiterius aut a Phaedro, aut a librariis eenset esse Omissu ira, addens de suo hoe r Pleνtimque di id , ιι sit tibi securitas. Sed cum Us. . 16 - 8. Iectori esse possint Ioeo pro. mythii, tali interpolatione non erat opus. Praestat enim Ioeum xelinquere sine epimyllito, quam isto modo interpolare.

202쪽

PABULA III.

Fame coacta vulpis alta in vinea Vuam appetebat, summis saliens viribus.

III. 458. de volpe, agens dicit, υτε, Γυμυαι δ' περι

portim insidiari ; sed et ipsa

saera acriptura hoe doest: nam Cant. II. I 5. vulpes perdere vineas dieitur. Et hoc egregie, etiam ex hae fabula, illustrat Boehart. in HieroEoie. P. I. L. III. C. II. et in terra, quae bilia praebet uvis, Varro I. de R. n. 3. 5. etiam vulpibus eam et homini a gaepe communem seri notat. Et hine quoque ex Galenci d est Meris eurisI. L. II. Var. Leet. 7.

Graecos venatores maxime vulis pes autumno quaesiuisse. quia vitis nutrit ae carnem gratiorem praebent. Burmann. Ua. a. Fame eoaeta vulpis.

Hasa ipsa verba retinuit Bo. multis Divion. atin in vinea. Vinea ae. arbor ponitur pro vite. Ita enim capi posse, non pauca exempla probant in Ges-neri Thos. L. L. et Sebelleri x. Alta est sublimis et ad pertieas ligata. apte laudat Sehesserus Uaxx. I. de R. B. C.

8. I. multae speetes vineae. vilica

enim humiles ae sine ridieis, ut in Hispania , viliae sultimes , ut quae appellantur jugatae. Ovid. Met. XIII. Boo. dixit lites vititas, ubi male in UM. est tilbar, teste Burmanno. Vinena altius positas occurrunt apud Col. Iv. 22. 7. At si quia auspicari velit, Phaedrum aeripsisse nitam, et xetulisse ad uuam , alla Euaeat, quae in alto pendet; v. Sehesser. Sed prior ratio pra ferenda. Habet enim et iam Romulus Divion. alia in Oinea. Vs. a. Vtiam. Doete da hae voee disputat. V. H. Butgerus Ouisens Noet. Πagan. L. I. C. . p. 55, Cui uua est tota illa acinorum eoileeito. qui ex pluribus se opionibus demittuniatur. Cie. de Sen. C. 35. Ineunte

203쪽

Phnedri Fabularum Aeso iarum Liber quartus. 185 Quam tangere Ut non potuit, discedens ait:

Nondum matura est, nolo acerbam Sumere.

Qui, sucere quae non possunt, verbis eleuant, 5 Adscribero hoc debebunt exemplum sibi.

relicia sunt, exsistit tamquram ad artiati os larmentorum ea, quae gemma dieitur et a qua ori. ens uua sera ostendit, non unus

acinus, aed tota vilius acopionis acinorum colleetio. Hane esse primam et propriam vexamque vocis signiscationem, multia argumentis docet. Proiabat enim Passeratina ad Prop. IV. II. 33. Tacemos esse Parintem uuae et ex ovid. Mot. III.

666. et ex Virg. G. II 6 . Quam

Pass gratii sententiam austontates. Ouwans, Ioeci Ouid. Trist. IV- EI. VI. 9. et Col. Lib. de Arbor. C. s. υuae in quiatis

viarii generis ne saporis eo oris qua reperiuntur vieini, ubi vieini

idem, quod in superiore Ioeo Ovidii νaeemi. Quibus Ioeis addit O. id. Μet. III. Gq. VDI-pia autem non id egisse putanda eat, ut unum Taeemum inde divelleret , quo aane famem domare non poterat, aed totam uuam eupiebat , hac eomesa

plures petitura. Vnde Aesopi fabula x . Hatipt man. βοτρυας in plurali memorat: Romulus voto VI mensis habeti Vulpes

eum Fracemos Duarum plenos aematurescantas prospiceret. Stim

mis sciliens viribus. Nola colo rem huius loquendi formulae. Totis .ipissius dixit L. I. F. XI. 7. Vs. 5. Tangere. L. I. IV. I. in τε simili ni ingere. Va. 4. Moerbam. Immaturam et nondum pereoetam. Proprio de pomis et tructibus gustatu asperis, ut apud Cie. de Sen.

C. 15. xua peraeerba gustatust

Romulus Divion. vero iungit

a rham et immaturam. Hinosumta metaphora , Virginem acerbam, i. e. nondum maturam, dixit Varro ap. Non. 4. 41. Virgo de eonuiuio aliaea. tur ideo, quod majores nostri virginis aeerbas aures Veneris voeabulis imbui noluerunt. Hino etiam funus aeerbum eat immaisturum. Laudat Gronov. Plaut.

Amph. I. I. M. et Virg. Aen. VI. 429

Va. 6. Fletiant. Leuia et vilia esse dicunt, eontemnunt Sehes. Germantea dieas, heν histriardigen, veraehaliah spraehention elisas. Vide, quae notauintve ad L. III. X. I. facere, praestare, essieere.

ctum putare. Verbum ex Tenun utaria desumtum. Propria

204쪽

186 Phaedri Fabularum Aeso irarum taber quartus.

est in tabulia aeribere, ut debitum. Seripto ergo consignatδ, ut debila possoni iuro peti, dicuntur n2se lyra. Vide Nolas Nurmanni. II ine sibἱ adseribere notat, lateri, sibi deberi, tamquam ex tabulis et eerta sori mula, attribuere, citis suli rishn. Laudant Ioeum Plinii Π. N. L. VII. 26. Onida vietoriae

suae adserissit, et Cie. I. In v. 49. hoe incommodum Selaionici Aeruendum Didetur. Schesserua explicat, aeeipere velut ex de bito et suum sacere. Solebant nim ereditorea solutam sibi apud mensarium summam iubero transscribi in suas tabulas. Exemplum. Pro fabula oeeur.

xit et alibi, ut L. I. F. III. 3.

para cum L. I. VII. 3. et v. IX. 5. apparet, notari liae fabula eos, qui Phaedri tabulas vorbia oleuabant, etsi ipsi non possent componere sabulas. Tamdem sabulam narrante Aesoptis F. IV. IIaupim. et Tenest. Ignatius Diaeontis, vulgo Gabrias F. I 8. Romultis Divion. et VI mens. L. IV. I. quoa vido infra; illo enim ad aeripturam Phaedri aecedit propius: Vinvinitas Dollovaeensis in spee. doctrin. L. IV. C. III. Comparabis etiam Lessinii L. I l. F. g. Fontanii L. III. F. I x. Adde ei. Iaeobs in Nant . Eu Stilear. T. VI. P. I. p. 77. Camerarium p. m. 2 3.

205쪽

FABULA IV.

EQUUS ET APER.

Duquus sodaro solitus quo fuerat sitim, Dum sese Aper volutat, turbauit vadum. Hinc orta lis os t. Sonipes, iratus fero,

Vs. I. s. Constructio paullo embaiiox; non tamen propterea hi versus transponendi, quod volunt ouueringius et wal. chius. aedrire. Vide, quae deusti huius verbi erudite obseria Dant IIariman. et Cios. ad Ouid. III. Met. 4 5. quem BuTII Brin. audat. Sitim sedara dixit, praeis ter alios, Ouid. l. c. pro quo Virg. EcI. V. ' . sitim restinguere, Cic. altim explere. Omid. IV. Trist. VIII. 26. leuare sitim, dixere. CL L. II. F. v. IB. quo. Reserendum ad vadum, ut sae pe solet relatiuum substantivo praeponi. Vid. Prol. I. a. it. U. VI. 7. Et alibi. Dolutat. Propria de aue. Addueunt Inisterpretes Ioe. Cor. VII. Io. 6.

nos nila re magis gaudet, quam riuis atque eoenoso laeta volutari,

et Plin. L. VIII. 5a. itidem

de suibus, volutario in luto generi grata. rurbauit vadum. II om. explieat, turbulentam fecit aquam, ut Dadum omnino denotet aquam. Non male. Haec vox enim poetis non

Tarci est quodnia sumen, Iieet minime vadum. CL Barthii Adv. XIV. 1 a. et ad Claudian. Epith. II nox. et Mar. 342. Sed h. I. aqua coneipienda est breuis et exigua, ut Iuttim ab imo tollere ae dissipare voluistando se aper facile posset, quod iam olim notauit Dosiabillon. Compara supra I. II. 14. et mox F. IX. II. Vs. 3. Hine orta lis est.

Caussam litia non addidit Igna tius, vulgo Gabrias; simpliciter dieit, νηιζευ 7ππος

τατω καπρ u. ged aliam, quam Phaedrus commemorat Stesiis

chortis: aliam Horatius, de quo vide notata in sne sabulae. Sonipos. ornate pro equo, per metonymiam. Vid. ad L. I.

videtur Virg. Aen. Iv. 135. et IX. fi . G. Satilem vertit Laussus. fero. Syneedoetii ce, Pro apro. cl. Noti ad L. I.

206쪽

PMedri Fabularum Aeso in nAuxilium petiit hominis; quem dorso I euans, Rediit ad hostem. Jactis hunc telis eques 5

Postquam interfecit, sic Iocutus traditur:

Vs. 5. Ita libris aeripiti Iegitur: Redit ad hostem laetus, ineris hune telis eques. Vid. Not. Rigail. et Benitrii. Sehisabe. Quia in Codiea Pithoei guit laetus jaciis, quarum alterurea vox

Tedundat. at quia laetor aequitur, priox abieeta fuit , viri ad oetis sGronouio et aliis . Renileius utramque Tetinere volens, eoxxigit, ut a Gudio aliqua parte diuorsum proderet, it in M. aram laetus, jaetis hune eet. hae quidem speeie in pro ad resti. tuena, qtita in hostem ira est animo hostili, ad nocendum . : edrid hostam etiam redii, qui in gratiam rediturus est. Sed eum Tex. Andr. I. V. II. dixerit, itur ad me, et Donatus explicet, notare hoe, ut Δὰ hostem, et Flavii Ioeo eonfirmet et et He r. Iv. I. 6. eredo ipsum ad ma exire, Donatus . quasi litigaliarum explieet. nihili est hae o obseruatior tid enim contra , nciuersuavit, in Guyctus doeet. Vid. supra ad L. I. XXI. 5. Quare in

et ad saepe eamdem vim habetit, et ut Teeto Ilarius, ex aeria narrationis apparet satis vis harum praepositionum , et ideo admodum temerariae sunt eiusmodi eorrectiones - . Vid. et Torient. ad Hor. Epod. IX. 37. et Passerat. ad Prop. p. 422. Muneher. ad Hygin. F. 9I. Nec rediit mutandum, nam an ea turbato vado diseosserat; nunc Tedit eodem animo, quo antea

in aprum erat assectus. Sed nune auxilio subnixus hominia innata mente Tedit. Vt L. III. F. II. I9. tuis reuerror hostis. Dumnarinus. Ritieratius ii, Bigali ii a. Fabri, Fre imitem. et Da. neti Editt. habenti Rodiit ad hostem inetus. hune talis eques, sed recte Gro nov. et Burm. tuentur jaetis. es. Not. Et paullo. ante Not. Burmanni. Gudius emendat: Patis auxilium hominis, quam dorso letians redit. Ad hostem laetus r jamis Atine telis eques, quae quidem lectio non sine cauasa displicet Iloogstra. lano, Cliningliam. Adit hostem laetus lune telis eques. Va. q. Auxilium petiit homi- Va. 5. Doris telis. Recto I. nis. Hor. in eadem Te L. I. F. Gro nov. haec vindieat. Ita Ep. X. m. implorauit opes ho- Ouid. I. A. A. 2 o. et VIII. minis. dorso leuans, quem ae. Mel. 389. Burm. Adde Virg. hominem eum e terra in dor- Aen. X. 264.atim Tree pisael. Lege quae de

verbo leuare obseruat Hariman.

207쪽

Liber quartus. I 89 Laetor, tulisse auxilium me precibus tuis; Nam praedam cepi, et didici, quam sis utilis. Atque ita coegit frenos inuitum pati.

Tum moestus ille: Paruae vindictam rei 1 o Dum quaero demens, Seruitutem reperi. Haec iracundos admonebit fabula,

Impune potius laedi, quam dedi alteri.

Va. 7. Cuninghamua temeraria coniecturar Laetor tvlissa auxilium ma μν sena tibi. Va. 13. Cuningliamus r I una malia laedi, 9. d. a. . eonisiectura arbitraria, ut passim solet. Vs. 7. Praeibus tuli. Tibi precanti. Abstractum Ioeci conis exeii , ut saepe. Eodem modo Senec. I lippol. 3. dixit resistere recuus, Pro, Testatere precanti, qtiem locum produxit maner.

in Thea. L. L. et Ovid. VIII.

75. rvtignare precibus , i. e. Pxeranti. Burmannua eaplicat,

ad preces tuas. Va. 9. Atque ita. Vid. ad L. I. I. II. et Iani A. P. p. 343. Fronos pati. Freni et frena, utrumque genus reperitur et aedfreni earere singulari, doeent Chariaitia et Diomedes apudVoss. de Anal. L. I. C. 42. P. ID. Serv. Aen. XII. 568. frenum, inquit, aingulari nu--eT raro ieetum est. At frenum singulari numero Oeeurrit

apud Phaedrum ipsum L. I. F. II. 3. et Hor. L. I. Ep. X. 56. Irenos pati est Horatii Irenum

Stati Silv. I. II. M. dixit frena

momordit, pro, vincula matri monii admisit. H. IO. II. IID, equus. Paristina rai. Intelligo turbationem

iis expressiti 'Oυτω ὁs καὶ υμεις ὁρατε μη τους πολεμίους

βουλο αευοι τιμωροσασθαι, ταυτοπαροητε τιz Brπ- Sensus e vi potitia laedi nos patiamur, ita, ut illatas iniurias non vleiata. mur, quam ut alteri eique potentiori nos dedamua. potius. Elliptice. pro, milias asse, i. e. melina , laedi impune , nulla aequente poena laesionem eam, elabente Teo. Sehess. Gudius

208쪽

19o Phaedri Eabularum Aesoρliarum Liber quartus.

subaudit nelia potius, i. e. ' madia caret, si ait Tara in geriptis, et Iaacii, aed prior ratio praestat. tamquam ηδυσμα et in tempore Taedi, qunm dedi. Αντανακλα- adlitheatur. cf. Riti Ershus. Vocatur, quae elegantia non Hane sabulam narrauit olim Stesiehorus Himerensibus, Phalarim, tyrannum illum immanitate nobilem, dueem aduersus hoates eligere eidemque custodes eo oris dare volentibus,

quemadmodum intelligi potest ex Aristotelia Rhet. L. II. C. M. Graece otiam legitur in Edit. Aesopi I aupim. p. 25o. in Maiis tax. Edit. Phaedri, et in Not. Diuersi usit. Eamdem e Graeea lingua germantee versam videas in Cl. II inridνι Edit. Phaedrip. 25o. Idem aTgumentum tractauit Horatius I. Ep. X. 34. sqq. aliter tamen Stesiehortia et Horatius sabulam narrant, aliter Phaedrus, sed in uniuersum Tea Eadem est. Stesichorus et Η Tatiua apri quidem paries dant eeruo; aed apud illum equus solus tenebat pratum, cuius pabulum ceruus eorium pebat; hieceruum, Pugna meliorem, equum communibus herbis pepulis e eommemorat. Eamdem sabulam narrant lanaritis Diaeonus.

vulgo Gabrias. F. 23. et Alaephorus Bastineos, edittis a Leone Allatio inter Meerpta Rhetorum p. I 27. Legitur quoque Nic phori Basilaeis fabula in Edit. Aesopi IIauptin. p. asi. Idem illo apro substituit ceruum , et multus est in hae fabula celebratissima ornanda. Inseruit eam quoque earmini suo de Litenriehaal Hospitalius, de quo v. Burmann. Eamd ira sed non integram habet Ilomulus Niliam ii App. Iv. s. qui etiam apri partea dedit ceruo. At integram exhibent sabulam memoratam eum Romulus Dialonensis, tum Vlmansis L. Iv. F. 9. Adde Comerarii Fab. de Equo et Certio, p. m. I75. Fontania L. lv.

F. 13.

209쪽

POETA.

Plus esse in uno sacpe, quam in Narratione posteris tradam breui. turba, honi,

Va. I. quam in tu νLa. Sehess. malit quam tuνba: aed nili meTe mutandum, maxime eum non invenusta ait illa praepositionis repetitio, etsi non raro negligi soleat pro arbitrio scribentis. Vid. Burniann. Vs. v. breui. Gud. vult spatii, quia sabula non breuia sit; at viri doeti reeis vulgatam retinendam existimat. Vix enim potuit breuius et coneinnius a Phaedro narrari lata historia.

Vid. insta Notas coll. Praes. Richiori. Va. I. Illustrandae Latinitati huius Ioel inseruiunt illa Democriti apud Senec. Ep. VII.

Dnus mihi pro populo est. et Nep. Epam. Io. ex quo intelligi potast , xnum hominem pluris, quam estiitatem , fisse. turba. v. Vs. I9. Cl. Sattiex. Lin ein- riger aiahi est besser. viis eingvinrer Mawarm. Vs. s. Posteris. Ct. Prol. IV. 6. et Prol. III. 32. Foristasse ex hoc loco aliquid aeeedit roboris eonieeturae, ad Prol.

III. M. proposilao. Iradam. Ad narrationes resertuT. Liv. VIII. ro. ejus pugnas memoriam posteris tradiderunt - . Narra

tions bretii. Quia Tea saetas commemorat, ideo vocat naris rationem: etsi etiam L. I. XII. a. et L. V. II. Id. narrationem

dixerit pro sabulat sed appellath retiani, quia nihil liabet super- suum. Sic noti repetit in initio ab origine, multa de testatore,

eius familia, Ioeo, ubi habita.

bat e t. narrans: sed solo τω

quidam eum designata deindo

non exspatiatur in responsisICtorum referendia, qui conis aulii fuero va. II. non etiam prosequitur euentum; sed aen. tentia Aesopi prolata sinit naris Tationem , breuem sane et elegantem. Haeo e Notis Bux Inanni excerpsi. Haec narratio

Tegerenda ad ea, quae dixerat Prol. II. 3 - IO.

210쪽

Phaedri Fabularum AesoPiamur

Quidam decedens tres reliquit filias;

Vnam formosam, et oculis venantem viros; At alteram lanificam et frugi, rusticam; 6

Va. 5. In MM. Pith. Rem . et Ediit. Vett. NeveI. Bigiat. Fab. Tecto legitur, Lanifieam ea frugi, rustieam ἔ pro quo Heina tua reposuit lani vim, frugi et rustieam , quod placuit Idalitar. NoogstTat. Burmanno, Benileici, Bipontinia mesiisqus aliis. lectione Codicum sine caussa neglecta. Nee desunt, qui iungant, frugi rustieam, quemadmodum dieitur frugi homo. Ita praeter alios, Praseh. Fretnahem. et Deabillonius , qui Iegit ris alteram laniineam, et frugi rustieam. Brotieritia diatinguit. At alteram , laniscam et Irtigi, rustieam, ut cum Burmanno construendum ait, rustieam, quae erat lani a et frugi. Non. nullas deniqua editiones distinguunt, At alteram lani iam ei frugi, rustieam. Ita Vrsinus; nil simplicitia hae distinetione. Lallemant edidit; Αι alteram lani am, et frugi et rusticiam. Va. 3. deeedens, momena. Abissolute, ut Nep. Att. a. Inter dum addiiux vita. Vid. Bris. son. de Verb. signis. p. m. 4OI. reliquit. Proprie. Ter. Heniat. III. III. 4 i. Nep. Epam. 1 . Plura habet Sehesierus. Vs. 4. oeulis Menantem Niros. Erudita h. i. illustrauit Harim. Lepide et eleganter dictum de Puella, quae oculorum laseivia letibus insidias atruebat viris, et eos ad se allieiebat. Nam

verbum tienari in Te amatoriavd aTpant veteres Pro , captare, insidiari, dolos a. laqueos ten dere, quod Plaut. Mil. IV. I. 43. expetessit. oeulis Denaturam facere et Propertius vexo I. I. I. ocellis eapere. In eadem Te

Graeeum legitur, apud Xenoph. Mem. Soex. L. I. C. a. de Aleibiadet δια καλλος υποπολλωv Mota σε3 - τμα καυιος, Ad quem Ioc. v. Lν nesti et nuhMen in Mitigenti. Vid. etiam exempla aBurmanno adducta. Oculi avistem sormosorum sunt quasi tela , quae adspicientes feriunt. Anacr. XVI. 4 - I. ad quem Ioe. v. Fisclier. Notandus porro loeus Ovid. Medicam. Fae. 27.

nee quo venentur amores refert.

Addo I . Hor. quem De abillon assert, L. I. Ep. I. 73. Si

qui erustis et pomis viduas venentur auara , et quae Barthius notauit Adv. XLIII. xx. et

XXXVI. 3.

Vs. 5. sq. Lan meam , Ianae

artem exercentem. Lanam enim faeere honestissimarum puella. rum et matronarum oecupatio

SEARCH

MENU NAVIGATION