장음표시 사용
231쪽
Μinuta plebes lacili praesidio latet.
Va. 13. plebes. Via. ad L. I. saltim. Dia Niadrigeri fnderi. VIII. itiit. Ita auctor Lib. de Ietehtar Siehor it und Sehuta. R. A. L. 5. habet plebes et mulis faeili. Obulo, minimi Iahoris, titudo. Ita saepe Livius et alii. qui ut murea in ea uia, ita lum nuta. Est humilis, sordida. easis auia et tuguriis paratum ut Petron XLIV. populus mi- et tutum habent Teceptaculum. nurus inhoνiat. Rurm. Delli Iuven. X. I5. aqq. et quae ibi praesidio latet. Eleganteae et plura in hane Tem. Vid. ad poεtiee dictum. peto, Deila la- L. II. F. VI. x3. ubi tamenter praesidio . h. e. facile inue. legendum puto, Deile Beseaturnit xeeeptaculum tutum . ubi euo, non Deild. Bumann.
delitescat. Vid. ad L. II. VIII. 4.
Compara Moropi fabulam M3. Nauplm. et Ernest. Fontania L. IV. 6. Simile argumentum traetauit Anonymus Auctox Dramatis, quod inscriptum est Γαλεωμυομαχία, edit. graeca eum Abhiani Torini Interpretatione Latina, Antverp. 3547. 8.graece, cuTa Kesselhudii. Helmstad. I 6 o. q. nee non graece et latine in Casp. Domauit Amphitheatro Sapientiae Soerat. ioco aeriae. ΗΛnov. 1619. sol. Idem reetidi euravit Cl. Igen c. ΗFmn. Homer. Hal. I m. 8. mai. Auctorem hujus Pogmatis, ex imitatione Batrachomyomachiae naii, aed ea multo inseri ris, esse Theodorum Prodromum, doeet Villoison, V. Col. quem nascentem placido lumine viderunt Musae, in Aneedot. Gr.
Vol. II. p. 243. Cl. Prael. Cl. I en ad Hymn. Homer. p. XXIV.
232쪽
Tu, qui, nasute, scripta destringis mea, Et hoc iocorum legere fastidis genus, Parva libellum sustine patientia,
Va. 1. Nasute. Bent ei. nasutus ι qna emendatione non est opus, cum hi easus promiscuo poni soIeant. Vid. quos laudat Burmannus. destringis. Reete sic legunt Ritterahus. et Helnsilis. NeveIet. Rigali. a. Guyet. Danet. Santoroc. Perach.
distringis. Vid. v. L. ad L. I. F. XXIX. a. Vs. s. yarua libellum. Teata Rigallio in Vet. Cod. erat, Par libellum, pro quo Ritterati. Rigali. Salmas. maIlent paratum libellam. Frustra, cum parua probam sit. Vid. Not. NeveIetua
Va. x. Construendum r tu, nasute, qui cet. relativo posito ante nomen, quo referri debuit,
ut L. I. Iv. 6. L. IV. IV. 1. it. III. 33 L. V. V. 6. I insolere alios multis docuit Cori. ad Sall. Iug. XLI. 4. Burm.
Naxute. Non est adverbium, urus Itieraho. ged vocativus,
ut vodem modo L. III. XI. 6.L. III. X v. a. L. IV. XI. T.
Nasutus Sehessero est, qui sagacius aliis ae putat hominum enorea vitiaque odorari; sed Burmannus intelligit deriso. rem, qui naso adunco uspen. dii homines, rejiciens interpretationem Schesseri , quam tamen praeserendam arbitror, ut naautua sit delicatus et Iastidio. 1ua reprehensor, qui putat se solum sapere. Simili modo Martiat. L. XIII. a. ad auarum, quas ipse vocat, nugarum Conis temptorem , Nasutus ris usqueliret , sis denique narus , quem Ioeum Desbillonio debeo. . Prum elare Satilex. du Aristier. G. stringis. Carpis. Vid. ad L. I. XXIX. R. Va. a. me joeorum genus.
Has sabulas. Vid. ad ProLIII. M. Vs. 5. Parua. Breui. Eodem sensu Ter. Andr. I. I. M. di
admitte. Vid. ad III. VIII. 7. Diqiti eo by Corale
233쪽
Phaedri Fabularum Aeso Piarum GBer quartuS. 2 158eneritatem frontis dum placo tuae, Et in cothurnis prodit Aesopus nouis. 5
edidit paptim libellum sustine, ut ait Ioeutio prouerbialia , pro, iudieium inhibo , improbantibiis Sehessero atque Burmanno. Bentleio parum reliei eonjeetura placet, partia labellum sustine. Cum enim in fastidio, eontemptu. ossensu labium in serius exporrigi soleat, Phaedrum velle eontendit: tu qui fastidis hoo genua iocorum, sustine parum per labellum; omitte rastidium
et aeueritatem. Laudat vero Pers. Sat. III. sq. Iuvenal.
XI P. 324. Sed insolentia ima Ioeulio sustiners Ialelltim non admittenda est, iudieantibus Hario et Burmanno. H. 6. Et in eothurnis. Me aius en, quod Gudius et Ueinis Vs. 4. 5. Nolat detraetorea ideo nunc apeeimen vult dara et lastidiosos fabularum aua. faeu Itatis suae, et almia1 Ira Tum reprehensores, qui humile ducit illos poetas, qui sabulas
tabularum Aesopiarum geni a prioris aeui carmine condentes, prae sublimioribus tragicorum ouulgatissima et eenitea repetita tibviis contemnere videbantur. Ohtrudebant populor unde inis Ad quos consutandos Teeitat cipit, quasi oestro conetratus,
nouo atque Aesopi tabulis inuis ab expeditione Argonautica, aliato dieendi generε, eodemis unde Euripides Μedeam , et que sublimiori, versus Ennii, elua exemplo Ennitia incepe- ex Medea Euripidis translatoar eant M Seueritatem fontis dum ex quibus intelligi posse areis pineo. donee frontem tuam e nisiuit, vel tragoediam eontinere traeiam et eorrugatam expora Ialso dieta et fabulas: per eon. xigo. Martia . XI. a. triste su sequens fabulas Aesopi a prae percilium durique seuera Catonis
labutia, ixagieo dramati sollem- fons. Gronov. Cl. Saliter. Bianibus, immerito eleuari. IIo e Dh Aia Furehen dei ν Sirn sensu capiendam easa istam glaitet hab. Phaedri Apologiam, eeteroquin Va. 5. Et in eothurnis nouis. Parum subtilem, doeet ei. Ia- Nouo Aesopo eiusque tabulis eoba in Obseruait. et t. eoII. Ei. insolito dicendi genero et auia Lat. Fabulist. in Eus iran Eu Iimiori, quo txagoedia cothu Sulger. T. VI. p. 57. Aliter nata villux, et Phaedrus dein- tamen sed male cepit Burmanis eeps iocose superbit. Taschueli.
234쪽
a16 Phaedri Fabularum Aesopiarum Vtinam nec umquam Pelii nemoris jugo Pinus bipenni concidisset Thessala l
atus reeipiendum consuerunte nee mihi displieet, quia est quasiderisori satis saetentia cum derisione. Burmann. Μeursit en repudiat Sehesserua. Va. 6. nee umquam. ΜS. Pith. ne umquam. v. Gud. Ita ediderunt Nevel. Ursin. Meliter. et tuetur Tollius. Pelii neis moris iugo. In ΜM. Pith. Rem . et non paucis Editt. vi Ri tersh. Nevel Rigali. Ursin. a1. legitur Pelei, sed recte Hei nissius Pelii; qui etiam eoni ieit Pelia in nemoris , quia sic Ennius ex Euripide, minam na in nemora Pelio. Cuninghamaa seca.
tua Heinatum, dedit ritia in n. f.
Vs. 6. 7. Simulat, se seriis Pturum tragoediam , et ioco hoc velut exordium iacit, quoin modo Ennias in translatione Euripidi, Μedeae. Sehus Sen- ausi Vtinam Thessala pinus in silua montis Pelii caesa numinquam bipenni suisset. Imitatur his et sqq. versibus Ennium in Μedea, ex Euripide transisIata, cuius versus non uno loco
assert Cicero. vid. Ei. Inu. I. 49. Ad Her. L. II. C. Ra. de N. D. III. 3o. de Fat. 36. Pro
CoeI. 8. Neo umquam , num quam. Nec pro non gaeptua
cCurrit, e. g. apud Cie. pro Quint. C. 4. Pelii nemoris jugo. Pelium nemus silua fuit in monto Pelio. In hoo Thessa. Iias monte ex arbore pinu, quae ibi frequena reperiebatu Argo fabri ta tuit, ut testatu Diodorus Siculus Libr. IV. P. 285. T. I. Uess. de Iasone Ioquensi καὶ πρωτ- μὸv τερὶ το Πηλιον vαυτ Υ1σασθαι τὸ αφος, πολύ τω μεμει καὶ mi λοιπη κατασκευὴ την ' ore Oειαν υπερβαυον. Quam
ob rem ab Apollonio Rhodio L. I. 386. II AGOs appellatur; Statius vero L. V. Theb. 336. vocat μι iam pinum ἰ Prop. L. III. XXI. 12. Peliacam tra bem, et Ovid. Ep. XII. 8. Peliadem arborem. Cf. Disponian. Thessala pinus. Ita dieitax
Ovidio Ep. XVIII. I 53. ubi v. Heinsii Notas. Recte eas igat Galli eum interpretem Albinum ), qui dederat Ia forose de Pales ejus eensor Faber Burm. Pinus montis Pelii etiam laudant Cainu. LXIV. I. Biponta Ovid. Fast. v. Mi. aq. Bia
235쪽
Liber quartus. 2ITNec ad professae mortis Fabricasset Argus opere
bituros ae profitebantur, qu Bm
ipsi praeuidebant. Sie loquitur
ob erilitudinem perieuli, eum nauigatione coniuncti. Lauia dant interp. praeter Ioeum Iuuen. sat. XII. 57. sqq. Senec. Ep. LXVII. quaedam Nola apertarunt et professa et Ovid. Arn. III. XIV. 6. solaqua Iamosam culpa professa facti; Senec. Med. II. I. I M. professa produnt Gronov. perdunt odia mindietae loeum. Multis de usu huiua voeia dia. putat Burm. Vid. etiam Graev. ad Cie. Vexx. III. 56. eou. Clav. Sehirach. v. professus. Verba autem deponentia eum significatione passiua a poetis poni, ut plurimum tamen participia perseeta sic usurpari . Aoeottani in A. P. p. 2ox. audacem viam mortis. Elegantissime. Sio et alii poetae , quorum Ioea congessit non pavea Brou khus.
ad Tibull. I. XI. 3. Sehis. Expressit hic Ovidium, qui de
Daedalo II. Art. M. Audaeem pennis νeperit illa etiam. Et multi sunt poetae, ubi nauigation a detestari volunt, in in. erepanda ArgonautaTum audaeia. Vid. Ouid. III. Am. II. et hie Commentatores. et hinc improba Argo. Senec. Μed. MO.
Burmann. Amus. 1 brieatoriatiua nauis , qua vectus est Iason in Colchidem, ad vellua aureum deportandum. Disponi.
Vid. Val. Flaee. L. I. 93. Hygin. F. 14. Schser. De eo v. IIeyne ad Apollod. I. 9. 16. p. 176. Not. Opera Pallaciis. Opera, Iahore Palladia. Vid.
quae de voce opere disputat Burm. memorans Ioeum Cio. Or. ad Quir. post Ted. a. quam
runt, ubi vulgo legitur opera, sed Graevius Testituit opera. Vt enim Pallas milia doa esa oparum. Ovid. III. Faat. 833. ita et fabri eae magistram nee. Tunt. Hine aria Palladis aedia feara aqtium dixit Virg. Aen. II. I5. Inprimis nauis Argo itis auspieiis sabTieata erat. Apollon. Argon. I. 38. Apollod. Bibl. L. I. C. 9. 16. ad quem Ioe. v. Notas Heynii p. 176. Val. FI. I. m. cf. Gronov. Claudianus quoque eanit, do Beli. Get. 16. ipsam seeandis Argois trabibus audiassa minerisuam , et apud Ovid. III. Triat. X. I. nauia haec cura pugnaeis Minertina faeta dicitur. ratem. Nauem . Etiam Ovid. i. c. apis pellat ratem; adde IIor. IV.
236쪽
α13 Phaedri Ea Iarum Aesoyiarum Inhospitalis prima quae Ponti sinus Io
ri. Io. Sinus inhospitalis Ponti. Ponti Euxini, quom propter teritatem accolarum ad iacentium , proprie appellat
inhos italem. Sat ter. ungastis
UI. Praes. Pontus antea ab inia hospitali feritata a xenos ameliniarias. Vid. etiam Ioeum Lu-
Postea ooIoniis Graecorum eo deductis, et mollitis accolarum moribus , ευξεινος , ευξενος Metua; ovid. Trist. III. XIII. R . sq. Etiam Hor. I. Od. XXII. . f. Caucasum reppellat inhospitalem, ubi V. Iani. Prima patefecit. Etsi pro certo assirmari potest, ante expeditionem Argonauticam iam jam
ruisse naues, cum tot colonias in insulas iam essent ductae, earumque incolae non raro ineontinentem reaiicerent, scaphis et x xibus temere labricatia utentes, V. Burm. ad Val. Fl. II. 285. etsi credibile est, Minoem, Iongo vetustiorem Ia. gone , Primam e atTuxisse clas. em , π. ad. Vs. 33. sqq. haeoxea tamen non impediit poεtas, quo minus assirmarent Iasonem Primum rate mare transiisse. Vid. praeter Euripidem, Lu-ean. III. 193. MartiaI. VII. 39. Bip. alios , quos memorant muneker. et vari Staveran ad
nauis armata et ad bellieas expeditionea et Ionginqua itinera parata ruit 2 Quae est Bur. manni sententia, ad Ioc. Val. Fl. cit. An igitur naues inis nota, quibus piratas mari exinpulit , non fuerunt armatae r
Videtur, prima Pontum Eux num aperuit 7 An, quod coniicit Burm. ad loe. Val. FI. cita rima dicta est, quia arte Palis Iadia , i. e. noua et inusitata ante esset exstructa 7 An Argo, etsi non prima, tamen Prima nauta longa fuit, eum PIin. II. N. VII. m. dieati Ionga naua
sonem primum nauigasas, Philostephanus auctor ostr es. Pr achius et Aug. v. 'averare ad
Ioc. Hygini et t. Multa de his rebus disputari possent hoo Ioco, in quibus et historici
inter se dissident, v. Freinaruat Fabri Notas ad Vs. 18. it. Sehessi de Milit. navat L. I. C. x. et L. II. C. I. aed disputatione uberiori eommodeaupersedere Iieet, eum Phamarus, iudieante iII. de Sehiraeh. Clav. P. I. P. 225. sq. OPtimetum demum inlevigatur, si id Diuitiam by Coosli
237쪽
Liber quartus. 219 Patefecit, in perniciem Graium et Barbarum. Namque et superbi luget Aeetae domus, Et regna Peliae scelere Medeas jacent: QMe, saeuum ingenium variis inuoluens modis,
Vs. 32. Aeetae domus. Μs. Pith. aetnte domus. Vid. N velet. ad marginem. vs. 14. inuoluens modis. Heinsilia malebat euoluens dolis. eontra mentem, ut Burmannua prohat, poetae, qui saeuitiam
abdidisse et dissimulasse variis modis cinuoluens Μedeam diis quod nariatiit, dubium liserit Telietum. Nam doeet hie Io.
que ambiguam, quemadmodum ante Troiana tempora vix quidquam est in historia graeca satis textum. CL Not. ad va. 17. aqq. va. II. Patefeeit. Aperuit, ut Liv. L. XLII. M. Gronst.
Va. II. svorbi. Nobilis, potentia. Luget Aeetne domus. Aeetes, Colchorum rex, Iuget auxeum vellus, quo Iason Μ
dea E ope potitus erat ; Iuget Μadeam si iam profugam; tuis get Absyrtum stitim, a Medea
Thessaliae regia, fabula, quem dum sitae, quae mox Peliades
dieuntur. a Μeden Persuasae,atudent ad iuuentutem Teuocare, Iebeti feruenti impositum intertieerunt. Vides, quare diis eat seelere medeae. Fusiua remtTaetant Hygin. F. M. Ovid. VII. Μet. ΩM. aqq. Apollodor. Bibl. I. s. n. jarant. Vieta. euersa sunt. Ovid. VIII. Met. II 4. reuertar in patrium p a perata taeer. Num aran. Sic Hor. I. Od. 37. 25. et alii. m. 14. Saeuum ingenium. Animi saeuitiam; nam ingaianium pro pectoro , moribus poni, probant exempla in Cla v. Sehiraeli. P. I. p. IBI. inuolistiens, tegens. Eleganter de veria aliti simulator . Vid. TEschueh.
ponit in alienam voluntatem aermonem compositum et eor inia
uoluium; qui Ioeua Buxmanno debetur
238쪽
asto Phaedri Fabiadarum Aesoyiarum Illic per artus fratris explicuit sugam; I5Hic caede patris Peliadum infecit manus. Quid tibi videtur Τ Hoc quoque insulsum mi, ais,
eare voluit, et speeie semper quadam tela age, euius eontrarium eat euoluare, quo sensu Cie. II. OR C. M. init. lesie Burmanis
Bo. In Ep. VI. ad schesiarum II ei siua inuoluans dolis corrigit. Vid. Syll. Epp. Burm. T. V. p. 8. quod reetiua videtur Bur- manno, quia doli et modi sacile potuere commutari. Euoluens Hethali placebat quoque Guyeto. Cuninglia sua violenta conis
ieeluxa emendabat, quaa saeua variis ingenia uoluans modis.
Va. I 5. I 6. IIIle in Ponto, apud Tomos, qui Ioeua indanomen a epit, Ovid. Trist. III. IX. 33. sq. per artus farris Absyrti. quoa diuulsoa pex agros dissipat, a limit fugam, inpedivit, sibi 1iberam et tu.
tam redit. Nempe eum Meis dea fugerat, insequebatur eam eum Iasone pater Aeelea; imia minenti ergo, et iam eaptuTo, per membra disseeti statris obisiecit partea, ut, dum aingula colligit , ipsa interea tempus haberet elabendi. CL Sehesser.
placare usurpatuet da re dimetii atque ardua, ex qua non niti consilio et prudentia elabi Iicet. Μemorat Burmannua Io. eum Flori L. I. C. I . Fabitis Maximus perieulosissimum balis tum parietilo a lientiit ; Sehess via Cieeronia, Stelliam undiquaeinetam perieulis eeleritate eo nissilii Oxplienuit. CL etiam Iocua Liv. I. v. extr. nee fuga eminplieari poterat lina magna eaeda. Non poenii ebri hune Phaedri Ioeum comparasse eum Ovid. III. Triat. IX. et Cic. pro Leg. Μan. C. 9. m. 16. me in Thessalia. Patris Peliadum. Vid. afl m. 13. inuecti eaede manus. Esseeit, ut Peliadea eaede patris sui
manus polluerent. Commoda GTonov. memorat Sueton. Tib. 59. Nee semel inforas adspira
rυν pridet aduersarium. Traehuel Vid. 1oea, Bux manno laudata Tec Andr. II. I. x . et Eun. II. II. 42. Senatiar quia minoi, rex Cretae , longa vetustior Iasone. π ara τατος εὐου οἰκω ισμευ Thue. I. 4.) e nare perdinmuti Aegea fretis, mare Aegeum
πλεῖστου εκρα τε Thuc. I. q. ollieitur inde, nauem Argonauutarum non primam fuisse Va. Io. . quae Pontum patefaeeret,
239쪽
Liber quartus. 221FaIsoque dictum; Ionge quia vetusti Aegea Μinos classe perdomuit freta, Iustoque vindicauit exemplo impetum. LOVa. llo. Hio versus Guyeto frustra gus pectus videtur. Cum
in Cod. Pith. et Edit. Neveleti
adeoqlia insulatam esse salsoque dictum, i. e. contra rationem temporum , quod paullo ante narratum est. Scitieet Minoa
II. Lyeasti filius, Diodor. L.
IV. p. 5o4. T. I. Wesset. coli. Meumii Creta L. III. C. II. subfin. Cretae rex, classe comparata, Caras aliasque gentes, Pi. Tatiea iam sames, mari expulisse et maris Aegei insulas, quas Cyeladaa appellant, sub suam potestatem redegisse traditur.
Vid. T hue. I. 4. et qui ad h. I. Iaudantiar in Edit. Duaeri;
it. priscos script Tes, quoa me
morat Μeuratus in Creta L. III. C. 3. Id quod factum ereiadunt circa annum MCCCCVI. ante C. N. et CXX. cireitex
annis ante expeditionem Argonauticam, quam reserunt ad
ann. MCCLXXXV. a. C. N. etsi alii assignent anno MCCXXIV. a. C. N. et XL ann. ante Trois iam capiam. Sunt tamen, qui Ioeum Phaedri intelligant de eodem Minoa II. Cretae Tege, qui primum aedificauerit elas. em , qua Athenas profectus sit, vindieaturus iniuriam, per
eaedem Androgei filii saeiam sibi ab Atheniensibus t de quo bello, praeter Diod. Sie L c.
sit imperium, Heinsiua coniicit, eonsulendus Μeursiua de Reg. Athen. L. III. C. s. coli. Ei. ret. L. III. C. 5. P. m. 151. In hao sententia sunt post GTO-
nouium , qui profert locum Ovid. Μet. VII. 456. sqq. Iloogsuatnnus, Lallemant, Philippus , de Sehiraeli Cla v. P. I. P. 225. sq. Quibus aecedit Al. binus , Interpres gallicus; sed
noti videt Sehesserus, qua Taintione injuria, ab Atheniensibus illata, vocari possit impetus. Itaque huic viro docto neo non Bumanno Videtur vero esse similius, hoc Ioco agi do piratis. Notum enim est, olim piraticam non modo tuisse o Ieberrimam, sed et honestam habitam, ut et Iairoeinia, qualiusto bello mutauit lilinos. Quae firmantur loco Thucydiis dia et t. ubi de Minoe haec meis
240쪽
Phaedri Fabullinum Aesoptarum Quid ergo possum facere tibi, Iector Cato,
iustique vindieauit exemplum impori, quasi dieat, aequisiuit sibi laudem iusti imperii, pro exemplo iusti prinei pia est habitus.
Sie linia r. laudam, honorem apud Patereulum saepe, ut L. II. C. xa I. v. Not. II insit. Quae emendatio, quam secutus es
Renilei iis, Hario duriox Ioeutio videtux. Idem Η.inatus in Advexa. p. 645. legit , justique vindieauit axamplo imperi. At ei. Iαkoh legi vult imperium, H subintelligatur maris, et iusto
amplo explieetur juste; propterea notatua a viro docto in A. Lia Z. 3785. II. p. 281. sq. Impetum enim commodum M. het aensum , et Dindicauit impetum bene respondet τοῖς freta domuit. Cuningliamus arbitraria coniectura legendum proponit, imperium justum ala exemplo vindieans. Va. ai. Quid ergo. Benilei. quid ego ergo, Te ete castigatus a Burmanno, cum a Paestum non a brum modo, sed eli.
impetum illum, i. e. iniustam Tationem praedandi, vitus suit. Bumann. vindieauit, punivit. CL L. IV. XVII. 26. Exemplo. Capiendum eum Sehessero pro Poena . supplieio. Doeet enim Donatus ad Ter. Eun. V. V. 4.
graues Poenae , quae Possunt ceteris documento erge, exempla dieuretur. Huc refer etiam Ioc.
Ter. Phorm. IV. IV. 6. aq. quem Desbillonius assert, et Geli. VI. 14. impetum. Recte interpretantur Schesser. Iolinisson. Desbillon. de incursioniis hus piratarum, ut ex more Phaedri impetus ponatur Pro impetentibus, sicut L. I. v. 11. et I. XIII. ra. Non praeterineunda eat es. Tzschuch. ad h. I. obseruatio. isPossis, inquit, torte rectius , ad primam nauigationem longiorem reserae, ita, ut ait explicatio is perdo. muit, eum accommodatione ad Argo, i. e. primus satis graui exemplo probauit, tui us eat, nauigandi impetum. Tum vero Phaedrus eam nauigationem
falso tribui Argo, innuit. Addantur cI. Lango Proleta. ad Phaedr. P. D.
M. Ax. Cato, Cena T, m Tosa geueritato notus, quae deis
Μaritalia , ut L. X. Ep. 10. 2I. Bip. Tune me vel rigidi legant
Catones. L. I. I. Cur in tham trum, Cato seuere, Denistis P tronius Vero, quid ma spectatis eonstricta fronto Catones. Plura
habet Rittera huaius. Q. Sattio. Praeclare, Sauertnσ-. Quid tibi ροιιum faceres Ita saepe