장음표시 사용
481쪽
Ritterahusio et Desbillonio, Verum ut na iratum dimissum te sentiam. Cuning hamus edidit , te dimissum sentiant. irata. Varie emendant, ira te, irata te, iratum te. Nil probat Sehes.serua, sed quia rentiam non bene concoquit, Iegit sentias, hoe sensu: soluent illi duo, quos pariter mecum laudasti, Teliquum. Ne tamen Putea propterea, quod eorum laudea admiseueris meis, esso me. tibi iratum, ecce signum certum amicitiae, voco te ad coenain. Sed sentiam probum est, recte judicanto Burinanti . Nam si non promittereI ad coenam, iratum inde colligeret Simonidem Scopas. Us. 32. Selarunt. Sciuerunt a sesseo Ueinsius hie, et in Ep. 95. ad Schesser. in Burmanni Syll. Epp. T. V. p. Ioa. quod Benti eius, nihiI monito lectore, recepit in contextum, sed perperam. Seio enim saepisεime in similibus ponitur, pro, persuasum certo fuit. Ita Iustin. II. II. Da suos firmauarat, ut ire se Arariato ad moriendum animo, scirent; ubi male Schesset ex tuo seirent contendit formarent legendum. Nam seirent hio non est simpliciter scirent, noscerent, εed Perιuasum esse assivellent, vi mox sequitur, nihil era difficile Persuadore persuasis mori. Eodem modo L. XXII. 6. naues, consentiente exercitu, ineendi jubet, et omnes seirent auxilio fugae ademto, aut vineeniadum, aut moriendum esse. Et ita Ovid. II. Met. 5 . Noster
Patere honoris retroni ut cunctis viam.
Et ita in sormulis illis exprobrandi et minandi, jam seles,
tetant, cet. de quibus V. ad Petron. C. M. P. 295. et Cap. 95. p. 455. et ad Val. Ha . V. 517. scir. Vero Plus esse, quamnoseere, docet Donatus ad Ter. Andr. I. I. 26. scimus quod certum est, noscimus quod incertum: nullus ergo hic Ioeus τω viseere, hoc enim est jubere, decernerer neu legimus, publieoaetio hoc fuisse populo injunctum, Ut crederent deos praesenisi ea vitam dedisse Simonidi, sed ex ipso facto vulgato hoo illispersuasum fuit. Burmann.
Vs. a. Loqui pro seribere hic capit Iohnsonius, et ita vero simile est omnes intellexisse. Sed non vidento adhuc veram
482쪽
Tationem vidisse, eux hie loqui, et an pra L. IV. XXV. ' I. III. 1.) seruore Aixerit. Agit enim hie Phaedrus dε Barrandia
tabulis super eo enam, aut in amieorum eo uuentia, de quo egiis ratia in sine prologi libri V. Prol. IV. I - M. n fixa Editionio. Supererant ergo multa, quae poterat loqui; sed quia Poetae sunt Dalide molesti, ut in sue dieit . brouitate fastidium tollete volebat. Quando autem, quaeso, a uni Poetae mole.tir raro in seriptis: haec enim abiicere potest unusquisque, quam primum displicere incipiunt, quamquam et aeribendo molesti esse possunt Poetae, si quasi dedicantes, Obtrudunt Mope poε- mala et seripta sua diuitibus, ut lioe depreeatiar etiam nosteriis sis a Libri IV. Epit. III. sed valide molesti sunt, eum
itieipiunt in ei retilia et eonuiti ita cantare et Tecitare sua eam mina. ut Encolpius ille Petronianus, et alii, qui congemoniis bua Et eonuiuia sunt Dalide, vel Balda molasti. Vide do his Fretnahemium ad va. vllimum I et quo spectat praeceptum
Nee sua non sano seripta poeta legat. ubi vide quae diximus, et de voee molestus Eupra ad L. IV. XXV. a. Epit. III. a. et III. XIX. IO. Nos versus ergo Phaedrus in quodam conuiuio, forte a Partieulone praebito. post unam vel alteram iam narratam sabulam pronuntiauit, ettio Partieuloni et reliquia molestua esa et, alibi ieit aliam L. U. F. VI. sed breuissimam i Iieet vero mihi de fabuli, huius libri quinii id manifestum videatur, sua picor tamen, etiam prioras taburas, eerte magnam partem, Phaedrum amicis tuis Tecitasse, antequam in Iibros eoueetas ederet. Ita certe illam L. III. F. VII. capio, ubi Quam duleis sis luertas breuiter proloquar. hiat quia ibi loeutum, vel prolocutum velit capere de fabula, quam acripto consignauit; sed ego proprie audii Halo. Atirm. Hane interpretationem Burmannus taleire studet Ioeo huius Epit. va. 3. Temperiatae auaues sunt argutia . Vbi doeot, Arguisito. ase ipsas fabellas, et sermones illas super eoenam, quibusio plaeere conuiuis et ingenio alios vincere contendebant, adiadenat isIdem Petronius in eoena Trimalchionis ubertim doeet, super quam omnis generia sabulae vibrabanti in qua illa huo maxime faciunt, C. M. nee mu nec ma argutas: Et cap. 46. quid ista argutat molestus p quia tu, qui potes loquere, non io. quisi qDi loeus nostrum poε tam , qui loquendo et argutando nolebat esse moleatus, illustrat egregie, et de voce, in hae
483쪽
ipsa re, vide fid cap. 43. Vides ergo recte το topui hio Phas.
drum praetulisso aliis Verbis, et non usum τω acribere, ut
secerat in fine Libri I v. Epit. III. I. g. . Quae omnia Video etiam displicere Teschuehio. V. C. Recte. Vide quae notantu ad Prol. Iv. 17. sqq. et ad va. I. huius EpiIogi.
H. 7. 8. Nullus Ioeua in toto Phaedro est vexatior, nullus in quo, ut ait Burmannus, magis impune Iieuit hariolari; quem Sehesserua, Gron ciuiua, Bur mannua, alii in desperato rum numero habuere. Testo Broiterio, Codd. MM. eum coris rupte et vitiose aio exhibent:
orriso , Myronem argento a fahutia exaudiant. Adeo fugaraa plus vertistis fauor sine gensu let metri Iege. Di me ultas i autem oritur e verbia exaudiant et fiagniae. Hi ne variis Critie rum eo nictetuTis, ex parte mirum in modum ineptis, hoaee versus sollicitatos esse conatat. At inutilo mihi visum eat, singulas emendationea Tecensere. Priorum ausa, ut Meurati, Salmasii, v. Ei. Exere.
bus Bur manni e. Not. varr. additia iis, qtiae aeripsit Sehesse. rus ad Ilei natum Ep. X v. et XXV. Neque etiam Iae. Grono-vius, qui Gudianam emendationem exeus sit, hune Ioeum Teliis quit inlaetiam. vid Ei. Emendati. in PhaedT. p. 354. sqq. I. F. Gronovius ita Ioeum explieabat, ut vel suo v. 6. δεινito iungeret, i. e. suo nomine omisso, non apposito, quemadmodum iam olim ediderant Pithogus, Rittera hua. Nevelet. Rigali. Irei hemius: vel detrito Myronem argento uno apiritu proin nuntiaret, et intelligeret per detritum argentum V tris, estiquo et manibus tritum: sed tum superius nouo mutandum in nouis, et illud stio reserendum ad marmori eontendebat. Verba, fab I a exatidiana video Itigiataa, idem vix doetus ita e Trigebat, ut legeret, fabulae exeant adeo hectrae, i. e. prodeant in publi- um, edaniux , ita luco velut nominia Asaopei adornatae. In
484쪽
Eae cursu INitionibus Rigartii 3. Fabri, Taneti, Walchia, IIooga ratani. Maiitaria, Rictiteri, Leonti ardi, Philippi, Rob. Prevost, GI-Ieinant. nee non editione Didoti atere typa ita legituxtSi marmori adseripserunt Praxitelem suo ') . Myronem argento. Plus vetualis nam fatier Inuidia mordiam, quam bonis Praesentibus.
Verbis, 'subulae exaudiana adeo fugatae , et paullo ante trito. omissis. Quas quidem licentia eritica aliis displicet; ego quidem in loco desperato laudo. Funeeius legendum proposuit rotrito Myronem argento. Fabulae id audacina Ad.o Deatae. Burmannus, eum in hia tenebria vellet diuinare, eoni ieiebat olim r. - Praxitelen, suo Myronem argento. Fabulae sic exeant
A me beatae vel, quia detrito est in eodiee, Trito Myronem argento. Fabulae et audiana A me fucatae ut tritum argentum opponatur aspero et audiant vero ait, dicamque, fama dicat eas antiquas Aesopi, Ineet a me sint ornatae . et eompositae, nomine Aesopi interposito; sed reliquit deitido desperatum Ioeum. Ipso contentus, se intelligere, quae sit metia Phaedri, vid. ad va. 4 - in uno alterove voeabulo deprauato tempus inutiliter terere nolebat. Quam medietnam, a Ba anno paratam. ad lenissima remedia eum doetissimo TEaehue hici reserendam puto. Bentiejus neglectis litterarum
Qui pietium operibus maius inueniunt nouis, Si marmoti adseripsere Praxitelen, Seopaci Aeri, Myron m argento, tabulae Zeuxidem, Adeo sueatao plua vetustati sau et Inuidia mordax, quam bonis prassentibus. Do qua Benileii coniectura . nec non Harii, aemuli Rent Ioiani, item IIeinsii Ioetionibus audiamus Biirmannum doeto disputantem in nouo Commentario r ,,In Myrone huerebat quoquo IIeinsiua, qui etiam duriter hoc ulcus tractati rat, et diahitauerat, an non myos mentio deberetur seri, quia inter argenti Melandi artisees nota Myron, sed mys a Plinio xeeen-
485쪽
reatur L. XXXIII. C. 12. et Pausan. L. I. C. - ged duobus his exemplis non contenti viri docii, Phaedrum ineptiorem laeerunt, dum elegantiorem student exhibere. Hinc Bonit eius, qui, negIeetia ductibus litterarum , sententiam au toris veria auit, et excussis omnibus artiseibus Graeciae veteris, ex biga artiseum quadrigam nobis fabricauit, et tandem relapsus ad verborum perditorum vestigia ut certe virumque Critieua veis rua diligenter meditari debet) inuenit ad το suo nullius Artia ficia nomen propius aecedere, quam Sevan. Et eum pro fabulae uelle incidisset, potuisse tabulas esse scriptum, ad Pi.ctores reuolutus, indienit in Maudiant posse Iatere Zauxidam. Non potuit non mirari sagacitatem Benileii Uarius, ejus aemulus, quin ipsi spem faciebat maioris acuminia Ostendendi i quare malebat pro adeo fucatae legero, Aut Phidiam ebori, Ii.eet Phidias, si non magis, certo aeque aere tuerit celebria, quod aperte indicat Seneca E p. LX v. bon om ebore tantum Phidias aetnat facere simulae . Deiebat ex aere I Ubi intelligenis dum etiam, ut sit faciebat etiam, de quo ad L. I. Prol. Sed idem vix doetus postea positos a Phaedro terminos exeedera
e non audere professus, et I. Gmnovio malo videns cessisse, tuto Boethum, ignorabilem sere ex Asriea artificem, metro etiam violato, et Heinsit suspicionem non vanam censens, Myrone depulso . dedit nobis
Nomen detrito argentor tabulaeque hoe iuuantricio fucatae. Sed eum ille in Benileio Deatam vetustatem non sera , vellem nobis tabulas Deatas in lumine collocasset honor nam i uetustas fucata Latine dici possit, certe contrarium notaretiae Phaedrus vult dieere. Nam nouae hie sunt tabulae, quae
pro vetustis Obtruduntur , quia nomen veteris artificia cum prae ae serunt vetustae, ii fucarentur, pro nouia vellent haberi. Eodem modo tabulae Deatae, scilicet nota ae, quae Zeuxidia nomen mentirentur, essent ita fucatae, ut antiquae viderirentur. Hoc vero usui et Tationi aduersatur, quia sucus adhibetur veteribus, non nouis, ad muniendam aetalem, et tem porta jacturam resarciendam et fabulae vero fucatao a Phaedroridi euli eaussa dicuntur , quasi per o ξυμωρον, quia Aesopi
veteres videbat recenti semper Iaude virescere, hino suas, ut
gratiam illam haberent, ita sucare voluit. Caussam Benitrii frustra agit cI. Brotier praeter alia Iauis
486쪽
466 Eae cursus ad Librum III. IV. V.
d. o. Μarii l. L. IV. 39. Benileiana autem emendatione, quam xeeepit, nihil putat esae felicius, nihil eertius - . Desbillo. niua Ioeum, quem deserere inemendatum nolebat, ita eo ti. itiit, ut reponat trito et, pro, detrito; tabulae, pro, fiabulae; et Zeuxidem, pro, exaudian ι; ideo hacatae, pro, adeo healaa,
hoe aeditur at marmoreae statuae, recens a semetipsis elaboratae,
Praxitelem inscripserunt; aut Myronem argento paulum attrito, quod ipsi ae Ipserint; vel Zeuxidem tabellae, quam et pin. xerint et hae eadem de caussa in suseauerint. Desbillonio paret vernaeulua interpres Ioa . praehr. Bipontini ediderunt i
At vero eum verba, Myronem argento ad orationia eontexistum suo quasi iure pertinere videantur, v. Not. ad Vs. 4 - . Iata quidem non abitetenda arbitrox. Atque etiam si mi mni aeripsisset Phaedrus, vix potest intelligi. qua ratione -- ronem. vocabulum utique disseditis et rudibus librariis mititia notum, ortum sit. Itaque cum adhuc nemo sit repertus , qui satiataeerit iudieio Criticorum , Iocum intactum relinquere, quam vel in Thas, veI iusto audaciores virorum doetorum eoΔ-iecturas in textum recipere malui, maxime eum mens Phaedriel ara ait. Vid. Noti ad va. 4. Plaeat hae Ieetio VV. Cll. vult r Detrito Myronem virgento. In oh et Meinelie. Fatulae excitena Adeo Deciana Langiua Va. 7. sq. Iegi cet. aiaque edidit.
487쪽
m. I. s. Duo Demetrii, qui in antiquitatis monimentia memorantur, probe sunt distinguendi; alter Phanostrati filius, Phalereus dictus; alter Demetrius Poliorcetes, Antigoni filius. Vitam hujus seripsit Plutarehua ; illius Diogenea Laertius a tDemetrius Phalereus b a Cassandro, Macedoniae Tege, Ath nis praesectus, deinde autem a Demetrio Poliorcete expulsus,iauitatem Atheniensium pex X. nnos rexit e . Dicit enim
potest Athenaeus Δειπνοσοφ. L. XII. C. m. b) Ille ipse est, cujus cum tua exeellentia ingenii dotes,
tum inprimia doctrinam uainuenique et noridam eloquentiam raepe commendati it Ci- ro, et OT. Pro Rabir. Potati. e. 9. Aecepimus, inquit, Demetrium et em Republiea Athenis,
quam optime ge xerat, et ex dorarina nobilem et elarum, qui Phalereus Doeiιatus est, in eodem
isto Aegypti regno, avide ad eorpus admota, Diιa esse priuarum. Ia nempe, ut refert Diogenes Laertius L. V. 75. cum Athenas vexisset Eo successu, ut positae ipsi atatuae trecentae M aexaginta suerint cv. Ne P.
mum ab Attieniensibus absens damnatus eati et post Cassandri, Mheedoniae regis, mortem
ad Ptolemaeum Lagi se oon tulit in Aegyptum , ubi illo
mortuo, ob metum Philadelphi successoris, mortem ipse sibi consciscere non dubitauit. cDiog.
Idem Diogenes eum fuisse di- est Peripateticorum sui tempo-xia omnium doctissimum , et opera ejusdem historica, poliistica, poetica, rhetorica multa commemorat; aed et fabulas Aesopi in unum eorpus ab ipso fuisse collectas docet. Annia τε ante C. N. CCC. floruit. Sub ejus nomine circumsertuTIitae de interpretatione περιερμηνειας ; at ille setua Di nysio Halicarnassensi in veteribus SehoI. ad Aristophania tribuitur. Desbili.
488쪽
Pausanias d , Cassandrum Urannum Atheniensibus imposuisse Demetriam, Phanostrati filium, et ipso Phaedrus eum appellat rannum e , eumdemque, Athenas imperio improbo occuparuseribit. Quod male habuit viros doctos, non sol iam Sine Tum, tale quid piam de Demetrio illo negantem f); sed etiam De buloniunt. Sed Iac. da Rhoer. V. C. g utimio sic Phaedrameenset loqui potuisse de homine, qui statum reipublicae x- mutauerit ae multa admiserit contra Ieges h ; qui a Phaedro et Pausania i) diserte tyrannus appelletur, a quo deniquct civitas Atheniensium im erio improbo oceupata Tecte dio Posau, quia non a Populo imperium acceperit, et populus 1d tuIerit inutius L . Sed alia sunt, quae istam de Demetrio PhHexeo narrationem iaciant impeditam. Ad hunc enim obseruante Batauo erudito, tanta trequentia omnes ordines confluxxsse, principemque consalutasεe, ut in sequentibus narrat Phaedrus, apud alios non legitur. Phaedrus tamen sasIe ered1 potest se. eutua esse alios auctores, qui hodie non eKstant, ut iam olim suspieatus est Sohetavus. Sed de Demetrio Poliorcete, Anti.
goni filio, id tradit PIutarchus in Vita eius I), vhi postquam Demetrius se ad Iiberandas Athenas venisso significasset m et ποuoi, inquit, ανεκροτησ- , καὶ βοῶντες tanευου απο re του Δημ': τρι , - να 'οελιουτες. Et Paullo
statum reipublicae immutasse, et multa admisisse contra Ieges, quem diserte dieit Strabo; Democratiam non modo non sustulisse , sed et meliorem
489쪽
assentationem vir doetus etiam notatam esse ab allia eenset,
addens, Deile intea ligi, haee eum narratione Phaedri tonus. nire egregie. Quod autem dicatur, Athenas Oeeupasse imperio improbo, Demetrio, Antigoni stio, non minua quam Phaler ciconuenire , quippe qui, ut doeeat Plutarehus O . rex etiam luerit appellatus, quod Phalereo non aeciderit p). Aeeedere, quod Menandrum poetam ignorauerit Demetrius iste, euiua hie meminit Phaedrus, quemadmodum e versu Id. aqq. Iuculenter pateat. Id autem de Phalereo diei non potuisse, qui utique Μenandrum non tantum nouerit, sed ellaira amieitiam eum eo coluerit. Testari hoe Diogonem Laertium q)t οπηνίκα οε ἐσυκοφαντε το ευ ταῖς Αθήναις ὁ κωμικος παρο/ ου κριθηvαι δ ουδεν αλ .n 1; ιτι φιλος iis αυτ M. Posse quidem haee ita aeeipi, ae si ami ei ita illa dei neeps demum inter illos eoaluisa et, sed quominus ita existimet, obstara eumdem Diogenem, qui in D.metrio x , eum Theophrasti auditorem sutiae aeribat; in Theophrasto s) autem, eum Μenandrum quoque Comicum instituisse testetur t). Ex quibus omisnibus eouigit ei. de Rhoeti aut Phaedrum duos Demetrioa confudisse, aut Ioeum alio modo esse eonstituendum u). Posterius plaeet viro Iaudato, eoniicienti, Phaedrum scripsisse:
Dematrius, non qui Phaloreus dictus est. Ita enim veteros, ne vixi noti se celebres confundantur,
.aepius distinxisse; quod vellein probasset vir doetus exemplis idoneis) esse quidem apud Graeeoa vel
et ratia multia mitionibus inoaeripta fueriti Dismairius Rex
Phalereus ignoraretMenandrum, si ponas, hoaee duos diuersia plane temporibus Theophrasto vaos ruisse praeeeptore. Sed tae uno eodemque temporis philosophi Irequentasse setiolas, an non si ceniaea, ut qui olim hoc vel illo eommilitone valltuerant familiariter . eumdem post longam annorum seriem
plane ignorent qu) CL Iibor eit. H. da Rhoer.
490쪽
rei diphthongum Graeeorum , quamula natura sit Ionga , Mepe eorripi solere a poetis Latinis. Quae emendatio si forte durior videatur, legendum etiam Proponit et Demetrius , non qui dictus Phalereur, quemadmodum Burmannus in prima Editione Phalereus in vltima aede retinebit; veI si ultimae proxima sit produeenda, Phalorius eum Heinsio π , ε eu Phalericus x . Equidem, eum coniecturae propositae parum probabiles videantur, mallem di-eere. Phaedrum miscuisse duos istos Demetrios y ; quam con. ira fidem Codd. ΜSS. innovationem admittere in textu Phaedri. Quidni etiam liceat, poetam erroris arguere 7 eum cI. de Rhoer aliis etiam aeripioribus id aliquando accidisse fateatur, laud-s Peritonium ad Aeliani v. H. L. IX. C. 9. ubi monstratur, Aelianum Demetrium Poliorcetem confudiss. cum Phalereo. V rumtamen ista eonfαsio nondum mihi ceris a que indubitata videtur, ut patet ex praecedentibus.
Vs. 17. Reliqua, quae huic tabulae desunt, suppleri vix Po .. puto, sed si prologo praeeedenti respondebunt, aliquid in colloquio hoe aceidisse debuit, quo obtrectator aliquis M nandro , illum Iongo ab Aristophanis, Eupolis vel aliua veteris P εtae Iaude abesse, obieeerit; et forte carmini a s titulum antiqui poetao inscripserit. Certe simile aliquid requirit Pha dri Propositum. Burui. Finem tabulae Perottus aio exhibeti
Hic est Μenander scriptor m ....Homo inquit r. . . . eri non Pot t. tibus. Contra meliores Cieeronis Codiees habent Phalereus. y Sic olim statuerunt Scaliger ad Euseb. p. 15o. Edit.
Ianson. cui confatando inseris
uire possit Nota ad L. P. F. I. R. it. IIeius. E. LXXXI. ad Schess.
p. 637. teste et . da Rhoer 1. e. Sed neque Ioeo cita neque P. II. ad voe. φαληοου Ber holii obseruata so osserunt quaeren-