장음표시 사용
301쪽
cxpendissent. hac cura Soli & Lunae, qui ceterorum sulcrum reuersiones metiuntur, relicta, hoc omni liudio contendere debuissent, ne oracula de s cneris humani per Christum talute apud posteros ignorarentur. Diluuium autem suturum legimus No- .lio primum iuille a Veo rcuciatum; decius scriptoris qui hoc prodidit, tanti facimus
auctoritatem , ut cos qui diuersa tradu iit, axit nihili aut minoris nihilo allinacinus. Bene igitur valeat i , cpus cum suis columnis: nos interim Mosem sequamur, ne tam sini- . liram de Sethinorum pus animis concipiamus Opinionem, ut maiorem Astrologiae quam religionis A vaticiniorum a inaunibus editotum lationem atque curam cos habuit se dicamus. Porro quae de prophetia Enoch D. ludas citat, ea poterant ner manus primum a maioribus accopia , dc multo post a quopiam litteris tradita sutiles tametsi si iam de ca inter apocrypha numerari, atque idcirco mimis idonea esse ad sidem dubiis
E conit ouerit rebus faciendam. Ant cataclysmum igitur nullam inuenio tarmam faciae
scripturae icillificationem, qua scribendi tum lationem cxstitisse constet. Poti diluuium deprehendo lacob de Laban lapides erexisse. quibus scodus inter cos initum inscriptumi iuste vix dub:tate pollum. Iam idem Iacob titulum scribitur erexissς in loco in quo Deus cum sucrat allocutus qui nisi aliquam habuerit inscriptioncin, haud video quiscius usus esse potuerit ad memoria omnino ullius perennitate. Qui Mosi hanc laudem adscripserunt, longii silano mihi videntur aberrati ei cum sacris litteris proditum habeamus, cum omni scientia AEgyptiorum cruditum fuisse, atque inde verisimile reddatur, Egyptiis litteras multo pilus fuisse usitatas: id que co credibilius iit, quod Hieroglyphi
corum antiquitas omnem omnium scriptorum memoriam longissurae excedat. Cui v
id praeclarum hoc munus uti primo datori acceptu scrant AEgyptii. Plato indicat iit: aiensi is ga tata apud cosa licut Primum haberi litterarum inuentorem; δί non liti cratum tantum,sed
Montis tu arithi reticesct iam de omnium aliarum disciplinarum. Quis autem Thetit siue Thor,
i ut alii scribunt fuerit, de vetiistissima Philonis Biblij narratione e Sanc Euniathone Be- tutio antiquiissimo Phoenicum scriptore si impia perspicuum fiet. Is enim quem Graeclt -- Hermen vocant,apud Pliccnices Taantuna apud Alexandrinos Thoor apud Agyptios z. ceteros Thoyt dicit nucupari: addens hunc liticiarum esse inuentore. Vixit autem hiemsti. sancti inlathon, teste Malcho Phoenice, non multo post Molcn ca aetate qua Sei mra- .
hia quidam regnasse scribunt, qui suam de mundi exordio opinione ex ipsius Ta anci
' doctrina firmat,aiens eum Saturni Laibam fuisse. Cicero item tertio De natura Deo-o runt Mercurium apud AEgyptios Thoyt vocari asserit, eique primum anni mensem sub eodem nomine dedicari. Nos licet quis Thoot sit, de cur sic vocetur, in Gallicis nostris sitis declarauelimus: siicianae id breuiter repetere cogimur. Thoortam perspicuae apud nostrates de indubitatae est notationis, ut nemo sit qui non ilatim intelligat ipsum caput eo designari. Cum igitur Thoot dicimus, non adiicientes de cuius capite loquamur,merito mente attollimus ad ipsum caput totius uniuersitatis: quod nisi faceremus,a Grammaticorum cic Soptullarum pueris non iniuria rideremur; qui mox in ipsis litterarum initiis a magi liris suis Exoches figuram docentur. In nostro sermone ea viget tractenus loquendi consuetudo,ut cuiusuis ordinis dc corporis supremu D mam vocemus: quodsi Latine capitalem virum verteres, insolentem sacci cs dc absilidum sermonem. Qui rerum sigillatim suis vocibus exprimendarum quam Ciceroniani caedictionis sunt studiosiores, Capitanci nomen rccc perunt: qua voco si nostrates ad phrasim si iam vernaculam exteris hominibus explicandam aliquando utantur, minime accus indi videntur. scimus principes dici posse, sed ea vox capitis vim non exprimit:nec illud designat imperium quod capiti cst in cetera membra, nec itidem cana obedientiam qua omnia membra reliqua capiti promptissime parere cernuntur. Hanc tam insignem de luculentam significandi ei sicacitatum totam videbis perire, si capitis Cinittas mentionem: dc prosecto frustra aliud vocabulum quaeras quo breui iis, quo clarius, quo copiosius de supremi magistratus de corum qui magistratui subsunt osticium ob oculos ponas. Sed haec non curat Ciceronianus Hippoclides, qui pulcerrimarum passim rerum iacturam facere
mauult quam voculam aliquam admitter c, qua M. Tullius non iit usus. Quemadmodum igitur Doonnan capitaneum virum significat ita Tliodi solum pronuntiatum ipsum caput lignificat;iloti alicuius quidem viri aut ciuitatis aut exercitus aut alterius corporis, sed a Picim, inquam, caput uniueriorum. Et dot autem composita dictio est ex articulo
302쪽
vre dc DdM E quibus de more nostrati Cia odit ibi matur, ut ipsum caput denotetur. Quia si iam velimus ipsas antiquissimas Mercuri) ilatitas liue hieroglyphica simulacra cum
vocali symbolo conserre . deprehendemus adainuissim laxe ad illa quadrare. nec aliam per ipsum nonacia auribus usurpatum , aliam per aspectabile lignum notionem repraesentari. Et haec quidem vera est nonna ad quam sacra veterum siniti lacra siue hierogly- H Vt. t phicae notae sunt examinandae: de rursus caveracii nominum interpretatib, quae vctu stissimis factori, respondet liguris. Si enim nomina symbola fiat,neccile est ut cum ipsis G - - ν- adspectabilibus imaginibus consentiant, de illud exprimat nomen quod figura demon strat. Hoc igitur sit nobis omnium hieroglyphicorum principium de solidum scindamen tu cui omnia nostra que de id genus imaginibus tradcmus, innitentur. Quam obies Thant ipsum caput significet sitque hoc Cimmeriti Mercurii nomen .atque hinc conueniens fingeda sit siue statua siue pictura sue scalptura, eandein Oporici nobis proponamus notionem quam nomen indicauit. Quales oli in Hermae suetint sic enim vetustissimas Mercurii statuas nominabanti nominem puto latere corum qui vel a limine Minutast veteris mythologiae ibidium salutaritia nec ij qui in vetustis Romanorum monumentis inquirendis versati finit. terminorii formam ignorare possunt :quam dum vident, Her- timmas se videre credant. Macrobius cli Mn auctor est, pleraque Mercurii simulacia qua drato statu figurari solere, ibio capite insignita: quam sormam quis non videt est e terminorum Phornutus praeterea quadratas statuas sine manibus pedibus Mercurio tribuit: cuius tamen figurae caussam non prorsus est assecutus. Et haec quidem sui tantiquis. sima Mercurii forma cui post Athenienses teste Hel odoto,erecta lascina adiecerunt, ritu eo accepto a Pelassis cuius caussam in Gallicis meis hases explicatam. Nunc igitur si huic columnae quadratae, ibio capite superne insignitae Cimmerium nomen dandum sit,an non recti illine Ti odit vocabitur, id est, ipsum caput Viden' quam vocale svmbolum cum starita quadret,quamque apte candem virum i signum exprimat notioi m Cum ergo in vetustissimo Mercurii tum nomine tum similacro caput agnoscamus, quaerendum vitellus, cui vel homini vel Deo hoc signum fuerita priscis consecratuini
aut quid tande hoc figmentum, cui nec pedes client nec manus id notarit. Hoc,si Cim- Ne 'ε επι merio sermoni crcdamus Obscurum esse non potcst: cium per ipsum caput aliud intelli-H ' 'gere nequeamus quam totius uniuersitatis Imperatorem, cui ad unam Omnes totius Sc
spectabilis&n5 adspectabilis niundi partes,quales quales tandem sunt, perinde atque e capiti suo debent obedire. Erant igitur Hermae ipsius Dei simulacra de hieroglypllica signa, quibus principio graues sententiae Ic utilia vitae praecopia incidebantur; ut qui legerent, statim de figura capitis cognoscerent, eoru veritatem ab ipso Deo pendere.& non aliter accipienda esse quam si a summo totius uniuersitatis capite fuissent pronuntiata. Hinc Hipparchus plurimos Hermas, teste Platone id aliis Athenis erexit, quibus ea in- m', a scripsit,quae putaret maxime iaccie ad communcin hominum salutem. Horum quanta At u ptu fuerit reuerentia, eo maxime tempore, declaratum est; cum capita eorum deiecta in agnum periculum plurimis pepererunt.& non Alcibiadem tantum .scd compluris etiam alios mitere vexarunt. Primus ergo dc antiquis sinus Hermarum usus suit, ut iis graues Hmni salutaresque sententiae inscriberentur 5: praeterea quicquid in ullo disciplinarum gene
rc ab ipso Deo proficisci videretur, atque idcirco in triuiis atque quadriviis de aliis locis . .
plurimum frequentatis erigebantur, quo publice quae diuina esset voluntas, omnes in nerentur. Sicut aute apud AEgyptios a capite nomen acceperunt: ita apud Graecos Heria Προ nut dicti si in tabliae publica admonitione , quoniam nimirum imitan idem sit in scr- Diri iunione Cimmerio, quod publico moneo: sicut inThau publica via est, Se Dertosi commu- Her n. nitatis dux. Latini Mercurin nomen ex eadem lingua seruarunt. quo considerationis ex um' cenentia denotatur: & huic nomini alae petati respondent, quibus cogitandi cel critas indicatur. Deus ergo sic consideratus ut caput cst omnium,et zot.ut Omnes publice mo- D-ncti irim ut d ipse sui ipsitis praestantissi inus contem pinor de ceteris contemplationis excellet iam largitur, Mercurius nuncupatur Hic non otio canimaduertas Oportet,iria , vetustissima Dei nomina nostratia esse,n corii mullum ab illis gentibus a quibus vl .r- μη
patur, ad originem vocari posse. Nec enim AEgvptu quidet: oot signiscet intelligunt nec Graeci vocis Hermae rationem inuenire domi sitie possunt, nec Latini Mercurii nomen recte interpretabuntur. Quamuis enim Mercurium a mercibus, quibus praesit, Romam BB diei
303쪽
ai HIEROCLYPHI CORVM dici existiment; earum tamen terminis minime circurn scribitur amplum huius Dei r gnum: quod, tantum abest ut sordibus mercatorum finiatur, ut ne tota quidem terrae latitudine contineatur: sed maximam suam potestatem per omnes canos A corci exe citus, per ipsos etiam Manes & obscura Tartara extendat: ad quae omnia & horum singula,non viles hominum merces, at praestantissima volucris mentis consideratio, quam 3 nrem .' sutrair nob:s significat, pertingit. Quid Zquod & Mercis nomen nostratis cst originis, ut in Gallicis copiose declaram. Graeci Per man dici putant quod sit interpres: velum in hac etymologia cancri modo pro dunt,proptorea quod ab Herma ερ νευε Θί non contra , derivetur. Verum ut hoc hvstcron proteron illi demus, x co tam c minime essiciet, ut rationem verbi spiravn. e domesticis suis copiis assignare possint. Nos scimus deris
mali illud vocari quoa publicam rei cuiuspiam habet monitionem : quo fit, ut Deus admirabili ingentium & stupendorum operum suorum spectaculo homincs diuinae proindentiae & maiestatis commonefaciens , Daman tanto prius sit vocandus, quanto haec monitio cc telis omnibus antecellit. Alia ver 5 inseriora tantum habent rationis, ut ad nominis admittamur communionem, quantum virium habent ad rea quasi iam utiles s. ---- de salutares publice monendas. Hinc quia sermo inter homines communis est corum monitor quae cogitantur, factum est, ut is maxime in Hermae praesidio esse atque tutela putarctur: qua de re factum, ut ἐρωναειν pro scrinocinari,& quae obscura sunt interpretari, in usum Graecorii veniret. Num quicquam hic Graecus habet quod opponati num aliam poteli verbi ori inem explicare Si quid habet. in medium asierat: sin nihil inuenit, fateatur nec se est nisi Platonem deserere velit,l hoc verbum peregrinos habere natales . Videmus itaque non a pilos ramum , sed Graecos etiam & Latinos primo
litterarum de ceteratum artium liberalium inuentori ac datori nomen de nostro sermone mutuatos cile, idque tam olim , ut nihil prius aut antiquius commemorare pocsnt. Pii nices ex Dierat Izaaut fecerunt, dum quid nomine denotaretur ignorarenuntii Quasse Plutonis Biblij liber fuerit corruptus: SI ceteroqui nillil miri , ignotae originis vocem ab hominibus eam non intelligentibus corrumpi, & semel vitio cuiuspiam
M. curu corruptam. perpetuo deinde corruptam manere. Videamus nunc an Hebraei quoque,
Ρι ' - - gyptii, Pliani cibus medis sunt, aliquam etiam habeant Mercurii notitiam. Scio Prouerbiorum capite vicesimo sexto scriptu esse: S cut qui mittit lapidem in ace num ' recuris; sta qui insipienti tribuit honorem: quo loco pro aceruo Mercurii Hebraei legunt Margiam a quae vox pluribus plurimum negotis secit: de mirum cit quam frigida & ridicula quidam deipias omnia lint. Equidem de illorum controuersia sic colligo,peregrinam iptas vocem esse, & idcirco me nihil mirari, magnas de illius interpretatione lites exstitisse. Illos laudo, qui Mercuria acertium verterunt. Solent enim apud pristos in viis lapidum cumuli congeri .ad itor viatori demonstradum: quibus h qui praeteribant & coriam bones. io de recto itinere tenendo moniti essent lapidem adiicere,quo paul
f na curan. tim aceruus viae monitor augeretur. Hunc igitur IDare nran vctustissimi nuncuparunt:
quod aa verbum redditum delignat limitis monitorem, vel monitorem qui diligenta sit cori siderandus,vel cum qui monet ut accurate qilippiam contem plemur.mari enim dum verbi: est,idem notat quod diligerarer attemio at dum nomen cit quod uis lignum generatim significat, δc peculiari notatione pro quouis limite usurpatur. EX Idari in quam facile Marguma fictum sit quiuis facile cernet. Dicit ergo Salomon, cum qui ii sis iliati tribuit honorem, non plus gratiae apud eum inire, quam is init qui lapidem in aceruum mittat Mercurii, quid accipiat nihil proiius intelligentem . Sunt tractenus in Hispania id genus acerui quam plurimi. tuorum non paucos vidi dum ex Aligusta Emerita Guadalupam prosciscerer. Quamuis igitur mart-man SI ab Hei madc a Mercurio
disterre videatur,re tamen de nomine sic conuenit ut priorem sullaba in candem habeat cum Mercurio; posteriorem eande cum polleriore in voce t triarian. Juari cnim AI ncri
nullo apud nos significationis discrimine pro diligenter attentoque considerare ponun tur. Vnde Marci praenomen apud Romanos e vctere Cimmcriorum lingua remanti cuius originem ridiculam & ineptam Grammatici dederunt. Is igitur qui nos comm n2facit ut accurate in re quapiam expendonda considerandaque versemur, martarum diei potest: nec minus is qui nobis limitem designat: quorum vitaimque nixta Herma rum proprium fuit munus. Quamobrem non male accrui viarum indices Marcoman i
304쪽
LIBERI. IIdiai sunt: in quo tamen quisquam sorte quaeret, an Marcomani vetus Gerra in ' ρο- pulus nomen nabeanteii isdem significationis. Aliud apud nos sum vocali brei illud ni mvocali longa designat per breuem quidem elatum .virum denotat:per longam idem citu uod moneo; ita visus non vocali breui virum limitaneum denotct : quo sane modo dum populo tribuitur, cst S pronuntiandum de exponendum. co quod is orientalem Germaniae limitem quondam teneret,& ab co nomen i ortitus cssetauartomari vcio postrem.im syllabam producens ad notat quod modo explicatui quo Marguina sue Mar-goma Hebraei secerunt. Sed nimium diu liis immoramur cum cadem a nobis alibi satis prolixe tradita sint, ubi quid Iumυ quid conuersum nain significct,una cum iis quae annexa sunt cxposui. Fuit tamen haec vocum interpretatio necessario mihi in memoriam vocanda, ut ex ea tandem liqueret, cui litterarum omnium l. artium liberalium inuentio ab antiquissim is suerit attributa. Quando nemo iacti it,Voc in nullius alicrius appendice ad certum quiddam denotandia coarctatam, pro eo accipiendam csse, quod sit praestantissimum eorum quibus applicati possci; expcndamus penes quem sit summa contemplationis excclientia quς Mercuria nomine denotatur. Si hic Aristotclem rogemus, dicet summam Sc persectissimam contemplationccnc ipsius Dei seipsum contemplantis, S aetetna sui contemplatione gaudentis. Rursiis si quaeras, quis sit excellentissimusto sus smind.inae communitatis monitor utrinati vocatus,consciis ira inuenies Deum es
se qui, ut modo dix admirabili caelorum & clcmentorum omnium machina & corum quae illa complectitur,omnos publice monet,ponsolum se Deum solum cito, de solum adorandum: sed praeterea sic nobis citis voluntatem sequendam, Vt in caelis cana pcrpetua obedientia obseruari videmus. Porio cum iam Tlloot audis,an non mox supremum
caput intelligis, vitaque i intelligis, cius imperio tibi sic citu obsequendum , uti membra es corporis nostri capiti sito obtemperare cernimus' Cum igitur in his nihil ampliuς diibi,
sit, nec aliter res queat supputari,necessario co inur fateri, primam litterarum scienti tum l. inuentionem Deo suisse attributam: ab illis, inquam qui horum nominum quae M uti.
cxposuimus avitores fuerunt. Operae pretium fuerit hoc loco Platonis e Plulebo verba audire ubi tectam de num iu im tallentem ad sapientiam viam quaerit. Non tamen est, Socrates inquit praestantior via,nequccsic poterit,quam ea est cuius ego semper amatorsum sed quae iam saepe mihi fuga elapsa dubium me ac consilii inopem constituit acreliquit. Prol. itchus: Quae est haec dicatur solummodo Socr. Quam indicare quidem non admodum dissicile est uti vero longe dii sicillimum. Omnia cnim quae arti innituntur devmquam inuenta sunt, per hanc inaniscita facta sunt. Considera quae dico. Protarc. Dic tantum. Socr. Deorum in homines donum,ut mihi videtur alicunde ex Diis demissum est per quendam Prometheum una cum lucidi limo quodam igne. Et ucteros quidem
nobis praestantiores, de Diis propius habitantes. Haec Plato Cornari, verbis: quae deinde
vetustae idearum traditioni accommodat. Cerni sic hic, eam Socratis fuisse sententiam, omnem scientiam a Deo ad homines tamquam clarissimum donum venisse, de ali quem omnino primum fuisse, quem Deus sciciniarum artiumque thetauris locupleta rit: atque tanto antiquiores csse praestantiores, quanto primae artiti traditioni sunt pro pinquiorcsZIllud igitur nobis tenendum vetustismos minime cuipiam mortalium,sed ipsi Deo litterarum inuentionem adscripsisse. Hinc quicquid umquam rerum sacrarum
M ad rei p. salutem tendentium litteris traditum suit, id ad Thoot siue ad Hermen, siue ad Mercurium suit relatum: quem idcirco Trismegistum vocarunt, ut Deum unum Setrinum intelligeremus: quod dum simulacro aspectabili ob oculos ponere vellent, viii quadratae pilae tria capita imponebant,esarissimo indicio demonstrantes, se nulli morta lium, sed soli Deo ter maximo hanc statuam collocare. Et haec quidem fuit eorum sen tentia qui nominum de symbolorum primi suerunt architecti. Vcrum posteriores nomi na quidem de simulacra a priscis accepta retinuerunt. sed paulatim ad eam tandem de lapii sunt ignorantiam, ut nec voces quidem ipsas intelligerent; atque inde plebeio more de illis cogitantes haec nomina hominis alicuius propria fuisse putarct : unde mox omnium errorum de Mercurio Trismegisto s. minarium i de quo ridiculas admodum de aniles fabellas gentes omnes prodiderunt:inter quas Se illa cst quam Plato commem rat , venisse videlicet ipsum Thoot ad Thamum AEgypti Regem. δί ci cxim alias artes, tuin scribendi rationem demonstrasse:quam ,quia nota est in v ulgus,5 in libris Platonis
305쪽
cogo spotest, nos missam faciemus. Nec vero AEgyptij tantum de suo Thoot, ut de
homuis quopiam, multa commenti sunt, quae ab ipsis ad Graecos manarunt; sed Phornices etiam adco ut ante Troiam captam Sanchuniathon Taantum situm hominem fuisse scripterit, de eum quidem Saturno a manibus, & tandem AEgypti Regem: cui nimirum litterarum sapientia: omnis inuentio deberetur. Quid quod co haec mendacia procci serunt, ut quo tempore Mercurius luc vixerit, in Chronica coici mentalia re
latum sit, uti licet apud Eusebium videre. Reiectis igitu tolidis lus inepta is, quae pariter vetiistissimis & nominibus & simulac ris ipsius Thoot repugnant, Deo ter maximo munera tua pro eo ac debemus feramus accepta: S ingenuc confiteamur, a Spiritu sin- tittera a fricto omnis praestantis contemplationis, omnis salutat is monitionis, Omnis dcnique inuentionis ad veram vitam fructum aliquem ad scientis principe de capite supremo, lit- . teras homini primo traditas fuisse; nec litteras tantum, sed omnium ctiam aliarum rearum, hominum Liluti vel utilium vel necessariarum, cruditioncm. imitemur ctiam hac parte antiquissimorum hominum modestiam, taec quicquam nobis corum arrogemus
quae nobis diurna Spiritus sancti gratia dictavit i sed cx a se omnis cum bonae sanctaeque
doctrinae de pi incipem de Regem dicamus: tainctii ea nonnumquam pcr impuros canales &sordidas clepsydras fi uete cernatur. Veniat in montem Balaam: quid Bala.im de alino eius cogitemus: recordemur Caiphae: oraculorum de vcro Deo a cacodaemi nibus aliquando editorum memoria refricetur,x mox intelligemus liquorem non ipsis
vasis, non ipsis canalibus, scd ci soli debeti, ita primus eius totas cst de prima scaturigo. Hac te diligenter considerata atque perspecta, sumina rcligione vetulit ismi illi patres
cauerunt. nequicquam corum quae ad lacrosanctam rerum diuinariim doctrinam spectu ciat, ulli mortal: una inscribcretur: quo nimirum sua temper vel ullis de veritate traditionibus inuiolata constaret auctoritas; utpote non ab ullo homine mille erroribus demendaciis obnoxio, sed ab ipso Spiritu iancto prosccta,pcrpetuo verae doctrinae veraeque scriptu.ae in Ecclesia tua sera. piterna custodi ac magistro. Non igitur L 1 in illud iuit, licet Italidissime a talioenicibus intellcctum , quod sancti uni allion Bcrytius prodidit: M, MMA. Mercurium vidclicet siue Thoot Saturni scribam fulti . Quid enim in L libam voces
- cum cui Deus parcr, qui veruscit Saturnus, perpetuae suae voluntatis omnia disponentis ' ac ordinantis, aterni itie sui testamenti tabulas dedit scribendas atque custodiendas Hanc tamen verissimainsci. tentCam a Iani nis acceptam in m a dculorum hominum intcrpretatio non ineptam modo & plus quam anilem sed impiam etiam ac sacrilegam
fecit dum de Mercurii Trismegilli libris ea dicunt petita esse,quae cacodaemonum ti aus& humanae prauitatis dementia ad impiam idoloman iam & suscitandam Sc alendam liticris mandauit. Quid enim velanius csse potest iis quae Berytius ille scrip c veterum traditionibus linistra manu acceptis, inagno fastu me noriae prodidit Versatur ho r. l. ct nus in hominum manibus libellus Mercurio Trismegisto inscii plus, in quo quibusnuiseri dam veritatis ornamcntis primit in ostentatis, scelestissima tandem idolomania succedit, tam ab auctoris nomine , qui I mscrtur, alicua, quam vastum cst A immane inter Deum & diabolum, inter veritatem de mendacium, inter lucem de te iacbras interitallum. Ceterum quia latius multo harum rerum patet contemplatio quam propositae mihi breuitati conueniat; totumque adco sacrae ici iptu rcguum, cuius iccpitium Spiritus sanctus tenet, propius ostendit, nec mearum cst vitium in colu ltando praemonstratoris partibus fungi; censeo mihi gradum reuocandum, ut fontibus uniuersae veri- tatis ostensis ad riuum meum tenuem descendam.
306쪽
RiMAM itaque litterarum inuentionem Deo acceptam serti tisina debere prisci illi magistri tradiderunt qui h. xc Hioenicibus, οί AEgyptiis,&Graecis & Latinis nomina rclictarunt,quibus primus cariaua inuentor vocareti ita quae cuis noliris hominibus sunt vernacula pori picuum est , eos qui vetustissimos Phoenices de AEgyptios litteras .isia docuerunt, nostra usos lingua fuisset de idcirco hanc totius antiquitatis habere principatum. Quando igitur prisci illi Phoenicum x Egyptiorum de ceterarum gentium docti,res ipsum Deum ter maximum , sit e Spiri- tiraret. -- tona tan bim, principem faciunt litterarum inuentorum i necessario fateri oportcbit, sciminima in ili artificium contineri ι propterea quod quidquid a patre luminia dciccn- itiis. dit, non pollit non eis e persectillimum. Quamobrem minime credendum Zopyrioni
Grammatico . litterarum iani numerum tum ordinem fortuitum csse diccnti: vcium in iis accuratiis me litaeramus necelle est quae ratio sit, vi littorarum nomina hac scrie quam Omnis antiquitas religiose seruauit, non alia recenseantur. In prunis diligenter singularum considerata potestate, clarissimc cernimus cognatas cognatis non Cile coniunctas, nec ullam omnino ordinis quo numerantur rationcm de natura pronunciatim iis, is nis i ii ueniri: quae res cuiuis tam perspicua est , ut hominis inepti videri postit de nimiu . innuotioli velle cana pluribus verbis explicare. Quemadmodum autena nullas birorum ob t seruata est vel cognatio vel cole alientia i ita nec figurarum ulla aut comparatio aut ass-nita, in cariam enumeratione reperietur. auoniam itaque nec c potestate necc figura ordinis vll.i ratio dependere cernitur. reliquum est ut ea ab ipsis nominibus petcnda videatur. Iam nomina ut nudae voces sunt ad res tignificandas non usurpatae, quas mat
rialiter accipi argini suppositi omina magistri dicunt, nullam riusias scriena in Alphabeto Consti tuunt naturae consentaneam. Reliquum cst igitur ut nomina iuxta ignificationem tuam ita collocata dicantur, ut cum ordinem scruent , quo melior non possit inu niri. At optimum ordinem in nominum positu non idebimus,si sic enumerentur,
ut nullam portoch. n absoluant sententiam : quam rurius reddere nequeunt, nisi apta constructione colligentur. Porro non satis suerit ad hoc ut diuinum quiddam videatur Alphabetum, sententiam aliquam integram eo perfici, nisi & ipsa peric diuina siti de talis praeterea , ut pueris iam primum ad litterarum rudimcnta admissis , ante alia omnia pi imo loco sit proponenda. Vt enim haec litterarum traditio persectissima sit, eam viam de ruionem seruet necesse est, qua ea quae pueris dii in cupientibus prima elledeboni, prima quoque tradantur : qui ordo niti teneatur, non tantum nihil diuini in
Alphabeto reperiri dicemus, sed & illud desiderari quod in quovis docendi genere siecit necessarium , ut a nemine citra piaculum negligi postit. Quoniam ergo nemo mo talium, immo ne angelorum quidem ullus quid tu .i omnino possit citra Dei auxilium, necessarium est victim in omni cuius iis rei molitione, tum maximCm animo cxc A; lendo ab Oratione exordium sat. Hoc ut apud Christianos i stimoniis c sacra scripturam ν petitis trustra docerem:ita apud exteros tum philosophos tum poetas tam ibi lemne est praeceptum, ut eius usum apud omnes passim videamus frequentati. Sic Tmaae Isa crate rogatuset Diis primum rite inuocatis sermonem inciperet: At,O Socrates,inquit, hoc sane omnes faciunt qui vel parum sapiunt, ut in omni aggressione tum paruae tum magnae rei Deum semper inuocciat. Eodem modo Aratus: Eκ et αρχωα Θα, τὶν ta ποτ άν-lς ἐωαεν
Ioue principium capiamus: icere numquam Mortales cessemus eum: Iouis omnia plena
307쪽
Cernimus itaque ne laudati quidem magistri munere eum perfunctum esse qui primus
Alphabetum tradidit. iiiii eo mox ab initio docuerit, Deum ante Omnia ornri u csse; tan μm abest ut ad in iginem diuiniorem citra lianc laudem queat resem. Praeterea n5 satis cit ad persectionem preces eo notari: nisi eae illis vcibis sint conccptae quae ivaxime decora sint pueris initiandis. & illud Deum orent quo totius vitae lali Scottiactur. Cuna enim omnis actio de finis i Gildoratione proficiscatur, necesse cit ut oratio ca quae pucris
primum occinitur vltimii bonorii finem proponat, de media quibus ad eum perueniri potest, bi obiter ostendat. Ne l. enim puer latum modo ad orandu a praeceptore incitari debet sed etiam doceri quis Orandus sit,& quid ab eo petendia,& quomodo petendia,Sc-- η - uelit filia in to ae preces destinandae. Quoniam igitur illi qui Hebraicam moliuntur
interpretationem, praestare nequeunt. ut quidquam horum in Alphabi t., demonstrent contineri rogiimus a quos iudicos ut tantisper nobis patientes aures piabeant,dii O lenderimus littor. ii si nomina clari itima Oratione Maptistim is, taxi preces ad ' pitaria lanetum complecti i atque eas tanto artis io explicato, quantia vix humani in cliij captus assequi possit. Bifariam nos de litteris loqui polle, emel ut vocibus oc prinus vocia si ni fit antium elementis: iterum ut scriptis clementorum notis, Hermathena nostra satis copiose ni fallor,'stoidit; de nos hic de figuris non de sonis, agere,non de verbis in odotira nolim, sed de ipso cta.ina tapetas tittito clarum cli. Quamobrem nihil miri a didit, ii plures not ae lint quarta limplicia vi cum elemcta, propterea quod de eiusdem soni plures esse queant figura . de prxterca aliae ctiam addi, quibus plura idemcnta comprehen- οια damur. illius exemplum apud Hebraecis cst in illis litteris quae aliter iii fine, aliter in medio Sepi incipio dictionum pingontur. Hoc vero liquet e n v I v p. quarum n
tarum prima C de H notat, securid i T de , semper delignat, siue hoc liue illud praec dat, qua quam plerumque semper sibilans littera ipsi Tau praeseruar in complexionei tertium C AE S.quartum S 5e C quintus a C de V consonantem. Iam G septimum in vocibus clementum duas otiam sortitum cli figuras: alteram qua G lene denotatur. proxime ad lisnum C accede alteram qua Gli aspiratum de ex imo pectore ductum depingitur. Eodem modo facti m. ut i ii T clemento dua responderent figura; altera adspirato quae Ili 't; altor alen quae Taia vocatur Quamuis autem sin ali latione ii ii Pilia.r dari potvit E iat iri t. v diloque notarum Domina: id tamcn a nomenclatore factum
non est. Adde quod alia figura ipsius V vocalis, alia consonantis Wingi potui iaci, Je denumero notarum duae etiam dari nomenclaturae. Nec aliter de I vocali de I consonanti cogitandum. unde ciscitur, aliam quandam rationem in figurarum numero de earum nominibus initam esse,quam vel vocale Abecedarium , vel multitudo ea quae pro b biliter fieri poster, exigere videretur. Quid Z quod ordo quoque alius inclementis. alius in eorum figuris enumerandis scruatus ostendit inani stilli ine , aliud quiddami potius nomenclatori visum suisse, ad cuius rcgulam de noi mani litterarum figuras tum numerarct, tum nominibus insignirct. Cum ci .im sciret hinc plures longe fieri tu ille notas, hinc etiam pauciores,ut quiuis cxi: squae modo dixi potest sopi Maro: eum sibi putauit modum tenendum, ut nec nimia paucitas Obscuram rcddcret lectionem, nec ingens multitudo scriptionem operosiorem. Vt enim longuin es sci ac sii peruac Deum , singulis sonorum simplicium tormis singulas date figulas: ita rurius nimia paucitas ambiguum lcctotem teneret. Hinc igitur libertatem si iam se lucras archiloctus, hinc rationem consulens strictiorem , lic moderatus cst numetum notarum , ut is qui linguae quam lecturus eli sit peritus , nihil sit habiturus aut impedimenti, aut obscuritatis. At si quis lingoa cuiuspiam sit imperitus. ut is eam multo laborede Icriptura tan-α dem intelligere potest, ita nunquam veram de genuinam pronunciationem & germana vocum discriminae multis magistris assequetur. Hoc igitur seruato tempora mento , ut nec nimia paupertate scriptio premeretur, nec di illisa figurarum copia luxuriaret, comtus numerus est constitutus; de is quidem tali dei clii . ut ad plurima discenda non alius plus utilitatis adierre posseti qua in re luculenta cernitur certae atque defini: ae multitudinis caussa. Sui uatus itaque nurucrus , ut primis disciplinarum rudimentis tradendis. aptissimus; ita picnus arcanae iapicntiae : cuius neminem ne in prouecta quidem aetate queat
308쪽
queat poenitere, uti mox aperiemus. Duplices tamen litteras paucissimas admisit: & in- -- ώ- ter eas quidem ex leni littora de adspiratione, quam nos litteram etiam dicimus, constantes, tres dumtaxat Ch. Th. Ch. quarum tamen postretii a peculiarem quandan caussam habet, a nobis tuo loco explicandam . Ila autem cum a J piratione norradiecit, quod eius loco Vati di ama Eolicum scribi queat: nec fuerit alioqui ne ceteris quidem peculiaribusadspiratarum figuris opus niti numeri 1c orationis ratio eas pollulai set: in qua poti limum est momentum totius Alphaboticae structurae. Haec enim ipsi imZi in quoque de Quot in numelum de cardan in traxit: in quorum posteriore ramen aliud quiddam delitescit, quod in iplius figuria declaranda in lucem vocabo. ln Tlade V ct s. mdc Scin alia etiam caussa in lenitur in eo consiliens: quod in conuersione vocabulorum 'hae litterat pro una habeantur . & idcirco non serant conuersionem. Verum haec Gmma in lingulis litterarum figulis declarabo : additurus etiam genuinam litterarum pronun- ciationem, quae figuris ipsis denotantur quam Hebraei non heri aut nudiustertius ita iam Olina magna ex parte corruperunt,ut sius locis sigillatim doec . Quemadmodum veto num rus quaeliciis qui plurimum utilitatis & mysteriori in complecteretur; ita o dinis caussa tota d Spendet a congruo precum ad Spiritum sanctum fularum contextu: cuius rationem etiam in numero constituendo vel primariam liaberi oportebat. Nunc igitur ad orationis explicatum ac demus , ea tam c praemissa admonitione nos germano ibrio litterarum nomina pronunciaturos: iusque deque serentes, quas litteras confuderint Hebraei ; apud quos idem fere sonus ell r . v. d. V cum sinistro puncto. Iam vnon eodem modo in omnibus vocibus cstortur: de quibus post, ut dixi, in lingulatum figuris. Nunc quod illic simili rationibus demon liraturi fuimus, nobis sumemus : qua in re quia proprios cuique littera: sonos dabimus, ab ipso statim mitio ab aequo iudice conspectum iri cpnfidunus, quanto nostra pronunciatio quam Hebraeolum rationem magis & litterarum numerum sequatur; cui coitas is& idem soniis plurium litteratum
prorsus repugn.it. In primis itaque numerum consideremus, in quo inulta arcana continentur. Cum enim omnis doctrina ratio co tendat, ut in hominc apta sit cum corpo- t m -- Iis & animi perturbationum.& mentis ossiciorum, dc totius vitae concinnitas: tum liorular omnium etiam modulatio cum tota uniuertitate rerum & illa opificis voluntate
ad ipsa usque hemitonia de minima vocum concisa, ut sic et ινα Γ vertam, respondeat &consonet; numerus placuit qui totam Millices latitudinem comprehenderet; quae conuen remissime viginti duobus interiiallis terminatur, uti illi norunt qui ab imo ad si immuni cius gradum per tres octonarios continuos adscendunt. Porri, quia nullum est spect iculum quo magis ad D. um cognoscendum incitamur, quam admirabilis colorum machina, & varii astrorum declarius&reuertiones: nec horum i bis mensura constare potest, nisi ratio aliqua inueniatur qua circularis figura ad rectam comparetur: visus est huic quoq. inuestigationi idoneus aut potitis iacccssarius numerus vig:nti duo tali--xum, eo quod circulus per hunc a liabilibus portionibus sectus diametrii nobis osten. η dat, cui est triplus: & vherius tanto maior, ut , iccsima secunda parte triplicatum citis septenarium cxcedat. Quantum ex hoc inuento utilitatis Mathematicorum dimen sonibus accedat ut docti norunt: ita no est huius loci latitis explicare. Multo iane ante Archimedem Alphabet artus noster magister hanc nobis circuli & diametri proposuit commensionem : qua simul ibidium nostrum ad difficillina am Arithmetuae partem surdis numeris intricatam excita iit. Quoniam autem hac circuli partitiotie litterarum numerum inclusit, sumimo artificio supremum & maximum orbem in Alphabet a cxpressit dum a Dei patris perlona cxorius ad caudem est reuersus: quod mox clarius aperietur. Et haec quidem de toto numero ad Mathematicas disciplinas relato.& Alaph .lheurin ad circulum accommodante, quem Hebraeorum interpretatio ex Aleph ad Tau progressa non assequitur, eo quod ex eodem non redeat ad idem, sed cx doctrina, vel vitulo, vel capite, vel ex nescio quo alio veniat ad signum quod per Tau dicunt d notati. Videamus modo huius numeri diuisionena. Ea ad duos undenarios nos deduciti iis quorum lingulos si nomine nostrati exprimas. unam vitam denotari ccrnes. Q lci siue U Icile liue Elis de exempta littera per syncopen , Cis unam vitam significat; aqua undenarius, quia cius symbolum gerit, nomen accepit: cuius caussam, si Deus vi- in mentea que dederit, in Cimbricis numeris explicabo. Duae igitur vitae in toto
309쪽
A J bibatum d isti vitia Mati M.
Alphabeto indicantur. Prior perlecta de aeterna in summo contemplationis diuinae gaudio consistens : altera vita hominis lapsi de adhuc militantis , te ad priorem illam
contendentis. Illam δί totam cius deIcriptionem prior litterarum undenarius cxponat; posteriorem alter via donarius abioluit. verit in aliud adhuc mysterium in duobus vii denariis delitescit, quo nil ut admirabilius, nihil diuinius, nihil homini ad salutem magis necessarium. Duabus enim hendecadibus absolutis geminae vitae absolutae symbolum habemus in umeri illud quidem nomine minime expressum, sed per diuisionem vitius circuli δί vinus numeri indicatum. Atqui ad totius Vmucisitatis pcitectionem & integram pulcritudinem non diuitio circuli, sed circuli unionec illacia osticura quam non modo non bene elle, sed inceste quidem quidquam potest. Quod si ergo duas vitas tigillatina duobus undenariis denotatas, quorum uterque C lciscit i id est,
unam vitam pollicctur, Oniunxeris: dc uno numero, de uno unius numeri nomine dcitiagnes, Erue loecii te concita voce de more noli ro, muris habebis, id cit, duas vitas uno numero dc uno nos ne unitas atq. funiissimo vinculo copulato. Euatis Cnim dod da liue duodenarium in prisca Ianigenarunt lingua, quarti prina am c ile dicimus, significat: quo in nomine Cimmeris Tauricam hactenus C terrones uni habitant ipli imilium id est vitam integre cxprimunt, citra conosiora in nobis vittatam : quod & in ipso liendecadis nomine E ltum obs mant, quo clarillime vita vita citra Onancna lyncopen & apocopen denotatur: quod a tollibus fide dignissinais acceptum , in quibus primarius cit Boes i canus,Caesaris apud Turcuna ante aliquot annos legatus, admonitum volui, ut de germana horum nominum origine nihil dubia relinqueretur. Quia ergo duodenatius duas diuisbs vitas unit de firmillimo vinculo colligat , necessitium omnino cit ad abioliuam mundi & parui de magni perfectionem , ut luc numerus o
cultam tuam vim aifundat. Sed quia hoc magnum illud est de occultum Dei consilium , quod ne callidi liimus quidem dracopi nis agnouit quam adlinem statim perductum citet i sti penda quadam artu factum est, ut licet in Alphabeto nulla pat titione
tolerabili ad duodenarium perueniretur eius tamen cognitio C duobus undenarus cxisteret: propterea quod , cum linguli unam vitam exprimant, neccssario duae vitae consequantur: quas si uno numero de uno nomine in Cimmeria lingua cilcras, atque ita denominis & numeri unitate coniungas, True lium t id cit, duodenarium agnosccs; qui a duabus vitis simul copulatis nomcn accopit: quem tamen non ante ex Alpitabcto colligere poliis, quam totum sit duobus undenariis absolutum . Hic cst igitur duodenarius ille occult is, qui nec priore Alphabeti viadcnatio, nec polleriore continetur, nec I uritis ex his duobus coniunctis edicitur aut componitur , ita vocibus dumtaxat Cimmeriis pcr consequentiani quandana necessariam indicatur, a nemine mortalium intelligendus, nisi linguae nostrae sit peritus. Quia vero hic via cnatium, unius vitae indiseccm, una dumtaxat stiperat unitate , dictus cst apud veteres Iam nas imparem Deo
rum num crum ad aequalitat cm redegisse. Qui vero Iah itini t Qui ali3 quam qui vi- ,
uunt a quoru numero mortales si in t ex lusii cum hi moriantur, non vivant: adeo ut longe diuinior iit illa sententia quam Euripides,cius,ii recte memini,s criptor, intellcx rit 1 qua interroga ur: Quis scit an lioc nostium vi uero sit mori,Scipsum mori sit vivere e Nunc igitur cum vnientium liue Deorum, quod idem cit , vita pcr undenarin synabolii in denotetur, &Ciminerio eius nomine exprimatur . quid ni bendecas numerus Deorum vocetur Quoniam vero x iratas unius vitae tons cst,ipsim vitam solam constituetas, dimetiens, & terminis suis includens: undenarius hac parte sola numeratur de absoluitur, tamquam principio sui interno :& ab co ipsi, principio nomenclatura quoque exordium sumit, ipsi Vm vitam addens , ceu una ipsius unitatis vita diceretur. Haec illa est vita ab Vnosiue patre uniuersorum mundo primit in tributa idc idcirco non una tant; in vita , sed ipsius Vnius vita nuncupata. Ab hac primum Lucifer cum suis excidit in mortem sempiternam : quam cladem Deus compensaturus, aspe- istabilem hunc nati nil una creauit, de incohuiuinem ad imaginem suam sormatum,
principem constituit, quo iticundissima ipsius voluptate petitueretur. At Lucifer siue Draco inuidia concitatus, fraude sua homines quoque ex vita illa prima de beatissimam tuo Icm pCrtraxit. Hac igitur parte magnum vatium mundus recens ad hominum
vitiin creatus fecit, de ingentem integritatis suae palliis est lacunam : qua pulcritudocius
310쪽
cius miserrime desce data tantam accepit maculam, quantam mors aeterna attulissep te li cogitari , alta& tartarea caligine tot sex titas myriadum muriadas inuoluens. Post hoc igitur grauillimum de altissimum vulnus pulcerrimae de sormosillimae mundi . parti inniciunt, quod mortem secum traxit sempiternam, ipsius Vmus vita in illis l. lis mansit qui ab ca non exciderunt, atque is Dis siue uiuentri postea soli poterant vo cari ; quorum undenarius unam ipsius Vnius vitam continens proprius merito habebatur: irra de re latius in numeris Cimbricis . Porio ut mundus in initatum rcstimcretur , atque humanum gemis, ad cuius usuin caelii in & terra erant crcata , i mortem secundam vitam rei iocaretur . externa opus fuit unitate , haud secus atque in vulneribus late dehiscentibus cxterna opus cst unione, de ad partes corruptas rursus impici das x aquandas noua carne. Accessit igitur haec unitas lacunam Omnem impletura, oc quidquid discesserat unitura: qua unde natio prioris vitae indici adiuncta Auodenarius enatus est; qui q: od alteram vitam adderet priori, Euat lcum vocatus c si, id cist duae vitae : qzod tamen nonacia geminam habet intelligentiam , perinde atq. Hendecadis i qum, nomenclatura. Statim enim prima fronte gemina osteri significationem , alte. ram qua duae vitae,uti modo dixi, intelliguntur, alteram qua vita iplius binaris denotatur. Tuae enim & duo significat, de binarium ι sicut Q unum,& viaitatem ἔ α Cui tria, Trit.& tcrnarium. Quemadmodum igitur prior vita unius vita dicitur: ita altera binari; i ii vita nuncupatur. O bone Deus, Spiritu tuo sancto nos dirige in lus abditissimis arcanis rua imas
in lucem tandem proserendis uis hic est binarius cui dodecas nomine suo Cimbri.co alteram vitam adscribiti Si clarum est ipsum Vnum Patris nobis denotarc per Ib- : με nam , nihil dubij quin binarius secundam in Trinitate personam desipia et: c quo perspicinina fit, hanc alter vitam esse vitam ipsius iiiij. Sicut enim Pater Q. id cli, Unum,
Δ Vnitas a firmitate in se compressa, quae omnium rcrum cli sui damentum, vocatur, se vi Hermathena nostra docuit: ita Filius Tuae dicitur, ceu Dei iul ediuitis vocibus vocaretur,quo vel ipsum illud quod urinatem dilatat, vel ipluna Vnum dilatatum d cnota. retur. O stupenda vocillae fabricam s cuius limplicissi. na de cuiuis obuia interpretatione totius rerum uniuersitatis creatio, A creationis modus , c uni Fili; a Patre progressius apertissime declaraturi Sed haec latius suo loco. Hinc mox liquet, alteram vitam, quat a tae lis dicitur. ipi ius Filiu esse propriam,at q. idcirco nemini communicandam qui cum Filio non sit unitus: quae res Christianis pci I picuam habet Vci Natem,atque idcirco non amplius declarandam Vcium an quemadmodu Ianigenae dodecadis nomine hoc nobis humanae salutis musterium indicarunt ita fabularum quoq. inuoluciis tectum ad posteros transmiserint, per ς protium sucrit videre. Herculi duodenarium sacrum esse, tu decim citis labores ab omnibus cclebrati a nemine intellecti,iatis nobis a itc demonstranit. Hunc prisci tradiderunt imparem Deoru numerum, Ut modo dixi, ad paritat cm D-- re logi se: quod Seneca cle ins Tragoediarimi scriptor in Agamemnone ad carminis
sui quod horus canit, ornamentum V auit: Argos nobilibus noliti cIuibus, Qu. Argos iratae carum noueme,
Semper ingeotes educti alumnos, Imparem aqua ii numerum Deorum,
Tuus ιίsse biseno meruit labore
Haec seneca: cui alios eiusdem rei testes adiungere in re vel ipsis Grammaticoru pueris claris lima, superuacanei sol et laboris. Quis autem hic Hercules apud primos labii. H I mlarum textores antelligatur, ipsum nobis aperit nomen. Idem enim nobis significat re si masculam vim totius uniuersitatis diceremus, quae apud vetustissimos fascino erecto ista -- notabatur: quod ita tuis ipsius Thoot additum, significabat ipsum Thooton muni re.
Ium cile creatorem. Herculis igitur nomen Cimmerio sermone, pro eo ac debet,cxplicatum , symbolum cius exprimit cui communis rerum omnium & singularum generatio debetur: ad cuius eiusdem rei significationem Hermarum Itbyphallos reicite oportet. Sed quid hiricinas culae generandi facultati, per quam Pater supremum caput totam rerum creat at univcrsitatem .cum duodecim laboribus, de sc mula ipsius binarij
vitat Nempe quod Deus ut per filium masculam suam vim, cuius persona dyade tigna-