장음표시 사용
311쪽
tur, omnia creauit, ita per cundem humanum genus a morte liberatum ad secundam is vitam, duodenario notatam, perduxit. Verus igitur Hercules Christias est, cuius nomen ν - sin ad insanis limas nugas, ab omni prope natione dccantatas, serpentis calliditas detorsici qua tamen in rc tantum fraus cius non potuit, ut priscae vcritatis vcstigia piorius obsi uraret atque doleret. Dodecadis enim sumbolum in laboribuscit apertis limum, S in eo vitae secundae nobis per Christum datae Cimmerium duodenarii nomen no, reddit comtiores ut id domita monstra totius mundi aliud designant, quam Herculem totum mundum atque omnes eius parto ab omni foeditate purgasse3qua in re maximos subiit labores, &grauissimas pertulit a rhamnas: quas duodecun suilis propior a finxciunt, ' quia ab ipso uno Patro omnium progressus per omnes rerum Crcatarum numeros, de . Rendit ad ipsam usque humanam naturam i qua accepta, totum mundum in priscum, decus rei tituit. Quid dico priscum decus Z immo longe reddidit quam ante umquam fuisset per secundam suam vitam pulcriorem. Maxima igitur liaec fuit mundi selicitas, qua non solum csse suum accepit antiquum , verum etiam longe maiore quam illudnis,la. γ prioris vitae fuisset decorauit ornamento. Dermi igitur dictus,ut is per quem omnia crcata sunc, quod nomen si vertas, videbis quid filius Dei in hominem vorsus praeibicrit. ut rili enim, producta poslcriore syllaba per spiritum appositum, idem nobis designae
ac si Latinus dicerct felicitatis praeparatorem. Potestne quicqua rari sic clarius Quid ulutiretu, δε tradu bij relinquitur, quis Daciit rcucra iit nuncupandus 3 Hunc aiunt hydram, feralem sis. ω- Mnziis humani petilain, multis capitibus semper in omnes mortales saeuientem occidis- .ul Maj. se: quo quid aliud lignificatur, quam a Vero Hercule draconem illum magnum,qui totum genus humanu icthisci ostio venono perdidit, interemptu iri: cuius ut pcrpetuum apud homino staret monumentum .primus sicliarum nomenclator ingentem nobis draconem in Septentrionali caeli plaga , in qua Lucii cr ic leni suam poncrc volebat. delignauit: atque illi sic Herculem commisit, ut genibus innixus, maximumque praese icias conatum , iam iam caput draconis clacia sua fracturus esse videatur. Hac, idque gonus quam plurima alia priscae incorruptaque veritatis vcstigia a nobis alibi latius persequenda, satis dcclarant quis Hercules v crus sucrit antiquis, S cuius nosterii inuolucrum fabula de laboribus cius conficta complectatur. Redeamus ergo ad nolli iam Alphabctum , in quo duae vitae sigillatim enumcratae nos dcducunt ad duodcna iii cogit
rionem:cuius nomen duas vitas exprimcns arcana humanae salutis oracula mirabili a
liticio suggerit. In primis itaque hac diuisione totius Alphabeti duas vitas designatas viden usi alteram ipsius Vilius, alteram ipsius Binarii; qui non dilatat modo abditam patris potentiam ipsius boni pcr creationem communione, quod nostras Binaiij nomen aperte signat; sed vitam etiam secundam largitur,& Omnem hominibus lab
re suo com parat de instruit selicitatem. Illud fere exciderat in tanta musteriorum occumrcntium copia. quod . quemadmodum unitas undenario addita alteram vitam facit, Mundenati; nomen g minat; ita undenarius geminatus numerum constituit, qui diam trum, Spiritus sancti totum mundum ab extremis ad extrema per incantis indicem, ter acceptum, una superat unitate; citra quam unitatem totus totius uniuersitatis circulus T isitis in lacunam Sc hiatum par cretur. Quia igitur Pater centro, filius circulo, Spiritus sanctus diametro centrum dc circumferentiam coniungente dc ab utroque progresso denota- . tur, intclligimus ipsum filium toti univcrsitati per diametrum ter acceptum designatae spiritus cnim ter maximus omnia complet Sc permeat,unam vitam diffundons,l addere uni fatem ad totam integritatem sic absoluendam, ne quicquam omnino reiici lacunae. Atque haec satis si into ad arcana iptius totius numera δέ undenariorum duarum cius partium indicanda potius quam vel minimo tenuscuoluenda. Ceterum undens rius quia sicut unius vita est, ita ab uno dumtaxat mensuratur: ulteriorem diuitionem inaequales partes non admittit. Quamobrem is qui litterarum nomina digessit aliud pata titionis genus secutus Cli qua impar numerus per imparcna diuisorem secaretur quo diuisionis totius ratio numeri naturae conueniret. Quia igitur primus imparium partientium ternarius est, in tres partos undenarium distraxit: de ut suus diuidenti numero honos tribucrctur, primam trium partium ipsum ternarium in undenario priore diuidundo constituit, quo divorsa trium personarum in Deo uno attributa explicauit,
aptissimo Orditie a Patre ad filium, a lilio ad Spiritum sanctum progressus. Huic terna-- rio prin
312쪽
υOBER II. ruerio primae omnium rerum caussae nymerum illum subiecit, qui hanc ad primam triadem ternarium secundum adiecit, prioris in Omnibus rebus creatis imaginen . Is est Senio. per quem omnia a Di esse accipiunt de stabilem firmitatem , aquatis nobis dicitur. a vit quod est conti tuo. Mutatur autem Tati in Sigma cum ut nomen a ver Decbo dii ferat, tum maxime, ut circularis de perfecti numeri vocabulum quoque sit circulaic Sa itaque radix nominis est, quo numerus ilic apud nos, apud Hebraeos, apud Lat:nos, apud Graecos exigua tacta mutatione nuncupatur: tua proria quidem id intelligimus, quod Latini colloco atque firmo dicunt; vcisa veto duo indicantur: alterum vi sit idem quod Hoc eis: quo monemur, res co ipso clic, quod lint per hunc tonarium . secundum a priore emanantem firma sede atque stabili fundamento constitutae: alterum, ut Teo compositum intelligatum non ex L et Iscd cx Te ta I quo denotetur, ad eis:
id quod eli. Quemadmodum enim hic secundus ternarius sinuilacrum est quod rebus
omnibus a Deo creatis imprimitur, vclut character quidam Trinitatis, atque per hoc res omnes a Deo fluunt . ita per cundem ternarium res omnes ad ipsum illud quod vere Elt,reducuntur. Quantum, bone Morcuti,sapientiae tribus litteris indicasti: quanto breuius, quanto clarius, quanto solidius, quanto copiosius piam tim rerum omnium creatarum principium nobis exposluisti, quam quisquam Omnino plutosi,phorum i versa ergo ipsius st,it denotatio non hoc solum luculento signo dei nonitrat, vocem prima ab origine nostratem esse, atque ab ea ad Hebraeos ποῦ venisse, ncc aliunde Latinos Sedere sutim & totam habere cognationem ,δc ad eandem etiam Ne i xr, de assini a Graecorum vocabula pertinere: scd totam praetcrea vitium statis bcne constitutae ostendit firmitatem in eo consillere, quod ad ipsum illud quod Esi per ternariumrcuertatur. Ceterum ut haec vocis convcrsio, noli ratibus si lis usitata, abditissima princiae philosophiae adyta recludat longe lauacri adhuc inatus arcanum prorsae vocula nomenclator intexuit. Sicut enim Ea pro Est,ab Q valida vi, quae per sibilantem ventosamque e litteram denotatur, proccdit, atque es Pater est, Ca slius, ubi unius ad Ens perspicitur in progressus: ita fi vocem retro legas Se habebis,quo nobis idem denotatur quod Latinis verbo. Dicebat. O stupendum mysterium: o nullis unaqiram honramuli vel cloquentis lina orum linguis satis laudandum l Quid dico laudandum cum ne cogitando quidem xllus umquam augustam citas marcstatem sit assecuturus. Quamobrcin de mihi in his censeo plura esle sancto silentio veneranda, quam verbis nec aptis satis, nec signiscantibus fusius explicanda. Omnes norunt uchementem ipsius Sigma sibi liim, quo Firma vitrea non video quae vis Sc facultas conuenientius queat denotari, quam ea qua Deus iamn dum creauit. Formauit, inquit Moses, Dominus Deus hominem de Inno terrae , Or ω-
stirauit in faciem eii si iraculum vitie. Viden' hic spirantem Deum in vita homini danda 3 Quod hie vides expressiim, id de reliqua etiam cogita creatione, in qua omnibus rebus Deus tuum cuique cilc adipitat: quae ratio optime per Sigma exprimitur. Ab G igitur, quo unum siue Pater denotatur, Sigma siue valida flandi vis procedit, quae filius elli deinde ab utroque Spiritus ipse pro manat. Quod si nunc Signia ipsi Q praemittas, filium significabis , per quem ipsum Vnum onanibus amatur, atque eo ipso tota rerum uniuersitas creatur. Iam porro quia Sigma ipsi Q praemissum, vernaculo nobis sermone idem fgnificat quod dicebat, statim intelligimus id quod Moses scripsit, Dixit Cr factum ei I, ab codem spiritu dictatum esse: qui nomenclatori nostro hanc vocum formandarum rationem ostendit: Nec cquidem vel ingenio meo, vel industiis acceptum fero, quod haec primus poli tam diuturnam tot seculorum caliginem in lucem protraxerim: cum vere iurare possim, non an tu mihi huius mystcris in mentem venisse. quam in hoc vocis ita examine calamus ad ipsius es conuersionern scribendum delatus esset. Nunc igitur iudicent qui volent quis primus linguae nostiae fuerit inuentor: in qua sic si uit Trinitatis & creationis mysteria expressa, ut ca vltro sese vel nolentibus oti erant: Se id una vocula hinc prorsa, hinc versa doceant, quod inter myllaria Mosi diuinitus reuelata uti primatium admiramur. Haec igitur de Co de ste nostris hominiis bus sint indicata: quo crasta pecudes tandem homines fiant, de sermonis sui, quem hactenus impie contempserunt. S turpius quam lutulenta si is rotas concus carunt, agit scant diuinitatem. Ex Se x et fit .adiecto Tam quod vinculum esse firmissi naum, ut coni. munis apud nos loquendi usus demonstrat, ita Plato ceterique tradiderunt. Hac itaque
313쪽
et Hi ERO CLYPHICOR v Mnota adiecta Spiritus sanctus, Patrem & filium amore colligans, exprimitur, c tota vox tribui litteris tres personas ea ratione exponit, qua filius ipsum Vnum omnibus assiat,ta Spiritus s anctus ii iesii vim , quae ipsum quod Vnum amat & aspirat omnibus rebus creatis de ipsum unum inter se dcuincit,3c eo suo vinculo totam rerum colligat uniue sitatem za igitur pro colloco nobis viiii patum lias habet lignificationis caussas, a quo Seu factum csi vocabulum circulare, atque idcirco ad omnia firmo nexu continenda aptillimum . Firmitas autem ei contingit ab amore Spiritus sancti omnia validissimo
Dexu colligante , ut modo in nitet annotatum . Et ut thaec vocis docot cxplicatus; it ad
ipsus numeri natura, quae cota coaluit c tribus partibus: quatum prima Patiem, secun--riis V. da filium, tertia Spiritum sanctum designat. Senarius igitur, firmitas, persectio, pulcritudo totius uniuersi merito ab antiquis Cimbris Veneri & Veliae sacci habitus est, cum illi pulcritudo, lauic firmitas debeatur. Primus ergo Alphabeti doctor ab ipso Deo uno S trino exorsiis, ad ipsam primam omnium rerum pulcritudinem Se perscctionei ii omnibus numeris abiolii tam discipuluiu deduxit, ut in ea velut in imagine Deum ipsum intueretur. Post senarium, binarium adiecit. quo tota vita prior expletur. Eius
nomine monemar dilatationis, qua unum omnibus bonitat in sciam communicat. Voluit igitur litterarum nomenclator nos sic in totius uniuersitatis pulcritudine contemplanda volari. vica inuitati,nosi plos etiam dilatemus: quod licri non potest, nisi
eius beneficio qui virum dilatat atii i lius est unius. Atque haec quidem prioris undenaro diuitio dc partium collocatio. Pollerior vero undenarius alio Oidii ac partes enum rat . Quia enim pulcritudinem & persectionem complectitur eam quae hominibus arriore ita tu delapsis ci at aerenda , principio viam perquam ad cana paulatim pervcnitur,describit,atque huic totum impendit sciatonem. Quoniam vero haec per filium p Bois ivi Dricata nostra abluentem datur. ipsi senario binarium liatim subiicit, utpote fili; symb Ax θ llim δ quia pei fiunc ipsimi Deum trinum peruenitur, postremo ternarium addit, in quo Spiritus sanctos prina una, deinde filius, ultimo Pater propriis quibusdam & clariis mis attributis denotantur : quo ordine totus circulus a Patre exorsiis, ad Patrem recurrit, mirabili contextu omnia sapientiae Sc religionis arcana complexus: in quo ut omnia essent ordine pulcerrimo distributa. illud etiam cautum videmus,quo omnes totius Orationis annularis partos senarius metiatur, cum ut crquc undcnarius tribus abloluatur partibus' unde cilicitur, ut totum alphabetum sex parii bus constat: laoc suo num ro par sex diebus, quibus tota rerum omnium creatio a Mose comprehensa est, ct illa absoluta venustas, litam septimo die Deus vcluti Sabbatum agens contemplatur. Et hoc quidem est artificium a nobis in litteratum numero de totius alphabeti partitione
clarissimis indiciis deprehcnsum , quod iacc ex Hc bria, nec ulla alia lingua quam n stra potest doceri, de ad nominum lignificationem applicari, ut sigillatim deinceps in
e uia expolitione cernetur. Quamuis vero in hiscat rationis sit, ob quam litteraruinis quem habemus ordo sit institutus accedit tamen de aliud orationi fornamentum,idque geminum i alterum principio, alterum fini additum , velut singulare quoddam inarg ritum. A litteram hunc apud nos usum habere, ut ea ad progressum hortemur. idque .... -- ., fcri c0nuenientissimc ipsius siue porcstati siue pronuntiationi, Hermathena noli rad .. imm . O. mota strat. Quamobrcm aptistima fuit non orationis modo sentcntiae, sed ipti etiam Dra sinM. omnium disciplinarum cxordio, co quod hoc recta via por apertum spatium progredidcbeat. Quemadmodum autem nihil principio aptius quam istud ad progressum inciti tamentum i ita lini de ultimo termino illud est conuenientissimum, quo ulterior pro gressius impeditur. Tale vero clementum Tala esse tum pronuntiatio, tum ipsum n men noli ratibus declarat, quo vinculum& val dus funis ad tenendum comparatus d notatur. Cum hac igitur in exordio & vltima orationis clausula obseruationat uiae litaptissima, cam quesbla nostra lingua tueat explicare, multis modis perspicumra eli ad quem sermonem litterarum nomina debeant rosci. Haec de numero lectus disti inbutione, deique principio & sne orationis, clementorum figuras di carum nomina digerentis: quae licet citr3 ipsius interpretationem quadam tenus intelligi possint, infinito tamen plus lucis accipient simul ac nomina & conli ructio tota tuerit explicata. M tir dum igitur il lii in Alphabetum, quod in qliaestione vctiatur,rccitemus, ac dcinde ve
tamus Latine: Alos, ir elli Graiel Dalech He Vati Xan Chi et Thet Iud Caph Lamet
314쪽
Meem Nien Samechi H geni est ides Quaas Reis Scina u. Id est ad verbii Age,
vive. ora. Vos, relictator. Demitte cx alto sublime Volumem sollinanter funde Ipsum caput. Voluptatis supremum tegmen. Defensor capitis Adiuva cum . Ne connectas ori is excellii in de veterinum. Status Alexicace Eripe Imaginem Ad antiquum. Ha c t cst oratio de sermone nostro ad verbum expressa: in qua dis in facili ingularum litteia rum pronuntiatio, quam Hebraei non parum corruperunt, uti post in singulis ostendam. Huic igitur in primis distributioncm a nobis ex politam accommodcinus. Prior undenarius prioribus undecim nominibus integram abibluit scntem iam , priorem, ut dixi, vitam ad si immum bonorum deducens: Posic Or polletiorem vitam ad supre mam quoquc citebit selicitatem . In priore liendecade prima tria nomina tria diuersa trium perli,narum attributa dii linguunt. Post succedit senio, pr os continens prioris vitae modum exponentes. Huic binarius subrungitur eleganti Grammaticorum app. siticine vita modo declarata appendicem nectens, quae nullo modo potet labea divelli: quandoquidem summi capitis contemplationem non potest non sequi voluptas suprema, cuius propria cist summa animi dilatatio de vertissima consecratio, quam binarii nomenclatura delignat. Secundus undenarius vitam hominis lapii sustinet, atque ad antiquum dictum reduciton Quo primum locum herias habet,collapso homini icipionem, cui innitatur, ostendens. Deinde binarios sequitur, qui ut lilio sacer est: ita quid filius homini collapso praestet pii errimc de significantissime describit. C r melium enim binarii nomen denotat hominem esse expurgandum, dilatandum de sanctifica sum, quibus rebus ut iit is illi iactus de ornatus prius quam ad antiquum dierum veniat, recei se est. Polliemus est ternarius a Spiritu sancto ad filium. & ab hoc ad Patrem per dis im-cta 5e propria persi,natum vocabula progressus. Exposita modo diuina totius orationis architechira, reliquum cli, ut ad exordium reuersi, nil ter mus num quicquam eo artificiosius bene omateque dicendi magistri inuenire possint. Ex horum placitis tale ora- orari tionis principium cilc debet, ut attentii in , ut docilem , ut bene tolum reddat auditorem. Atqui haec tria praxepta sic in Alphabeto fiant obseruata, ut nec significantius, hiaran nec ei ficacius nec elegantius .nec breuiusqu:cquam possit ab ullo prorsus oratore, luam. -
uis eloqtiente, cogitati. Incipit enim praeceptor non veluti plagosus quisquam Orbilius vel ab asperas,uaque voce, vel ab aure de vetullo Romanorum ritu vellenda. sed asi nolentissimo: quo suaviter ore aperto , rectum ad piogrediendum iter demon ilicit, de ut illud ingredi velit, benigne hortatur: simili ad attentionem excitans ipsa vocis signiscatione: simul suavitate soni beneuolum reddens: simul etiam recta via per pronuntiandi modum demonstrata, de ollio versus eam recluso, ad doctrinam praeparans. Vcrum quia adhortatio h. aec infinita est,&ad nullum orsicium , ad nullam certam actionem terminata, additur mox. ad quid eum progredi volit ac rectit in iter tenere: qua in re illo utitur verbo quo nullum est quod hominem vel magis excitet atque invitet, vel Umagis beneuolum reddat: de cum tale iit,totrus praetcrca oratianis scopum dein Onstrat. de argumentum tribus litteris exponit. Ecfemin idem cit quod vitie. Quo in verbo rit. littera prima supremam caeli in ore partem linguae summo ter icias, classicum canere vi detur , ut mentem si iritim tollamus γ sed hac de re post iterum: hic verbi notationem consideremus. Quid, rogo. posset cilicacius inueniri ad cuiuspia in attentionem excitandam, quam si res notia quaepiam ad vitam conduccns ad terri audiatur Cuin enim hanc quis lite maxime amet, maximeque cupiat tueri,non potest non vehementer per moueri ad ea arrectis auribus auscultanda, quae hanc qua uis ratione vel longiorem vel iucundiorem pollicentur. Nunc an quicquam est in omni hominum sermone quo maior beneuolentia concilietur, quam ii quem vivere Habeamus 3 Vt sumntis Regibus blandiamur, totaisque simul istud is noliti de amoris creta cos calorem voce declaremus,
quid aliud clamamus. quam , Vitiat Princeps, Vivat Rex, uiuat imperator, Vivat Caesar, vivat Augultus' Quid igitur gratius discipulo accidere potest quam ii mox ab initatio a doctore suo vivere tu beatur 3 Porro eodem verbo conici lina summa totius orati nis explicatur.&vni proponitur scopus&finis vltimus omnium disciplinarum : quarum tota utilitas in hoc cernitur, ii ex iis vcrae vitae promantur adiumenta. Hoc igitur
principio usus, mox discipulum instruit qua via id consequi possit ad quod hortatur eschlanda voce inuitat, iubens cum preces ad Deum ellundere. Verum quia adhuc rudis
315쪽
. 2s Hi ERO CLY pHic ORVM est, nec edoctus quis orandus, quid orandum , quomodo δί quibus verbis orandumi plena et pro discipulo orat, istatun ab illitio Spiritum sanctum inuocans,a quo omnis pient icientiaeque dona petenda sistit, iuxta D. Paulli, atque adeo ipi ius Chiilii. doctrinam . Ab hoc igitur non triuiale aliquid aut terrenum petit, sed ipstin rerum diuitinarum . dc cx tis conscilina patris caeleilis cognitionem una cum gaudio sempiterno.Quia vcio metuendum, ne pater puerum peccato originali inquinatum, de ob id capitis reum, ad tantum decus N i licitatem non admittat, rursus blandis verbis Spiritum sanctum compellat vocans cum infirmi capitis protectorem 6c rogans ut puerum adiu- iret, nec permittat animum eius ad cxcella de sublimia a Deo creatum, cum veterina dc bruta corruptae carnis natura pcrpetuo ligatum manere.Ceterum quia puerum ilium Don tantum in terrestris paraditi vitam institui cupit, de ad priscam illam innocentiam redire: s. d ulter is ad patrem iptum caelestem intuendum erigi atque sustolli,tertio Spiritum sanctum inuocat, nouo rursus de faustiore cum nomine salutans. Vocat enim Alexi cacon suae omnis mali Auerruncum; una indicans, latum nostrum primum corruptum esse, nec ad cu .n nos redire polle , niti ab his malis in quae nos peccatum aeterna poena dignum praecipitauit, liberemur. Porro ne pollent precos reiici, cxccllent illimia arte adiecit discipulum Dei imaginem esse: idcirco rogans,ut ipsam sui imaginem erigat Τί attollat ad antiquum dicium liue patrem uniuersolum. Non ost diligentiore animaduellione indignum, immo de mirabili mysterio potius stupendum, quod in t in oratione tribus diuertis nominibus Spiritus sanctus labitetur de primum quidem Oi. mri, quo Apollo siue manifestans; deinde damit quo capitis custodia: postremo Curas quo Alexi acus liue Aucri uncus omnium malorum denotatur. Quia enim tornatius tertiae persisnae sacer est, ter salutatur Spiritus sanctus, & id tribus diuersiis epithetis, in uibus ille Ordo scruatur, ut primit in omnium ad salutem neccilariorum manifestatio, deinde culi odia ac defensio, ultimo omnium malorum depultio ac integra purgatio ab co petatur. Verum si omnes huius artificiosis limae de prorius diuinae orationis loculos rimari a que excutere velim, nec ego ad capiendum,nec ulla vcrborum copia ad explis ia Alcandum latis sit futura. Nos ex tempore totam orationem dc vim vciborum Paraphr paucis vertibus inclusa explicemus:
Nunc age care uer, postquam rationis ad usum Mens admissa nigram di prerre corporis aegri Occepit nutem , noctemq. oisse profundam, Celantem radios o luminis auram, VI ; titam nora quam plebs inscia veri Sic et cat, es quae te fasturi Acipit umbra, Cum nil sit nisi mortis iter tacitae' mi Sed puram, cor nil moras, tristi que veneni mistum: quae s. a animum corpusique cubit Eterno motu fit per alii sit a GhExectum, quia Eis vox Cimbrae cornita linguae Potinus sic t is elemento, e . soluissParticolis monstrat, cinno ae pressa leuare Corpora promitrens: quod non nisi vita perennis Prae labit, secura necis, cura malorum, Nis merciens dentes et trusique malignum, liuis, immisndi rabiem saeuisque pro Aa
rava nos vexabunt donec mors inuida clauum
Nostrae puppis aget sub falso nomine vitae.
Ergo cum moriam adhuc vix natus, aga que
orabus in diris Erebi mox matris acaluo, Admonitus fugias lethum, vitams sequaris Me duce, ictu eius qui solus in omnes Vitam acie os undit, calidi de pectoris imo
Orari tant m cuprens, nuTum repta eras:
Hunc precibuι pulse . nec sit mora, feruidus insta
316쪽
perure. Ia tantum. prece vendit Olympum.
Sed he et id pecces igna . . precandi, Pro iezer prior faciam, tu se uou aui,
Mente Deum tota venerans, pia vota seqxcndo. O vos ter magnum, ter sanctum numen porri Diuinae pandens animis mysteria legis, Semper cr humanae reserans arcana salutis, Notitiais omnis da ipsi tib mali' Dimstre ex asto caelo sublime volumen, Cui Patro aeterni inscripta ea aeterna voluntas;
Ocγας ex is o iam fundas Or caput ipsum, Et capitu fu/mmi perfectum manus amorem, Cuius in excelsi s tectis terram i polumi
De super amplexὼ nunquam peritura voluptasAEternum manet, ambrosiam nectari propinos.
O nostri in firmi Opitis di i me custos
umc tenero praesens se crFuccurrepuella, et o grauiter lapsum trigis firmesi labantem, Ne permitte ad)tu caelis timibus ortum
Hunc animum turpi veterini corporὼ antro
Includi, grauibus vinclis durisi ligatum. O te sancte omni statui Auerrunce malorum Semper c te cari tosum fusi ture per orbem, Herculeas partes p remo hoc munere fungi Digner is, quo mens diuinae mentis imago
. Praepetibus p ais summi ad fastilia e li
nxit sublata tu, pertingat a tisium Tau. Antiquum patrem, Cronium qui condidit aeuum. Quando igitur s itis ostensium cst. nihil posse hac oratione vel artificiosius, vel diuinius, vel primae aetati sol mandat aptius excogitari, si de sermone noli ro eam interpretemur; restat modo demon strandum, antiqui mas litterarum figuras his nostratibus vocibus ita ad unguem conuenire, ut nemo mortalium,quamuis subtili ibi let tis ingenis acumine praeditiis. symbola posset meliora comminisci, & ad res ipsas per nomina significa. tas rectilis iustiusque quadratura. Id autem sic aggrediemur, ut ordine modo exposito singulariarii litterarum nomina & figuras inter se conseramus, de symbolicas rationes in ais examinemus. Quoniam tamen sic vulgo persuasum videmus, hanc sgurarum dc nominum conuenientiam in solis hieroglyphicis notis posse reperiri, nec cam omnino vel apud Hebraeos , vel apud alios in clementorum delineatione seruari, non paruum operae socero pretium, si quid de hac re i veteribus memoriae proditum sit, quid l. veritas ipsi dictare videatur, breuiter crarrem. Eorum opinionem qui Phoenicum lit- 1sis, J1Micr. as ab hieroglypllicis diuersas esse credunt, Lucanus vir antiquitatis Omnis, historicae GMlii rea a praeicitim,curiosus indagator, in Pompei; exercitu recensendo.bis versibus confirmat:
Phaenices primi, famae si creditur, a si mos . an uram rudibus vocem mare figuris:
Non amsi minco Memphas contexere LM erat, in saxis tantum volucres ferae hSculptat sic abant magicas animalia lingua Herodotus item AEgypti diuturnus incola, de plurimarum in ea rerum commemoratu dignarum tellis oculatos quem Plautus decem praescit auritis , duo litterarum genera tiue -- sui se prodit: alterii in populare,altem sacrum. Quinctiam Diodorus Siculus, aut optes gupti cxplorator, haec litterarum geracra agnoscit. duo illa quidem fuisse scribens sed facias notas non quos iis , sed sacerdotum dumtaxat filios doceri consueuisse. Et his r I quidem duobus testibus simul cuntibus contenti . quid vox Hieroglyphicorum lignincet expendamus. At hic nulla dissicultas, nullum dubium, quin iacra: scalpturae La- iis,. t . . .
317쪽
tinis verti possint. Cum igitur hae notae sacrae de habitae sint semper Se dictae, constetque
solos sacerdotum filios ad eas cognoscendas admitti solere, probabili mihi collectione Umst M- conclusurus videor, si dicam, Hieroglyphicis litteris non aliae quam res sacras a maioriri bus acceptas notari consueuisse; nec cuiquam fas fuit te iis res profanas de lignate. Ad harum enim scriptionem comunes dc in vulgus notas litteras non minus sacrifici quam plebeia addiscere cogebatur . ne videlicet sacrae imagines ad religionem tantum de Dei cultum memoriae suggerendum a priscis destinatae, profano vixi inquinarentur & in contemptum venirent. Quod si ita est , non parum illi aberi aiunt qui AE pcios scripserunt ante animalium figuris,quam communes litterae inuentae pilent, in qua uis redescribenda vitos fuisse: quorum sententiae Tacitus iustoriae suae lib. undecimo accederet m videtur. Quamobrem insigniter Herodotum factifici sesellerunt , dum litteras hiet glyphicas gradatae ad Memoria pyramidis ita sunt interpretati, ut iis significari dicerent, quantum in apio, alliis cepis operae absumsissent. Nec minus deceptus cst Ge manicus , dum AEgyptias liti cras lenior quispiam sacerdos ad veterem rerum ali AEgyptiis gestarum historiam, aut potius fabulam,& pri icas diuitias sigillatim accommodaret. Pudebat nimirum cos ignorantiam tuam fateri, atque idcirco quae idonea admirationi antiquitatis putabant, sacris notis contineri comminiscebantur. Nec maiore mihi fidem ea faciut quae sunt ex Hermapione ab Ammiano Marcellino allata ad eius obe-1 Iisci qui in Circo maximo Romae iacet sepultus interpretationem. Diodorus Siculus,
qui Ptolemaei Dionysij tempore in AEgypto fuit, fatetur nihil ccrti de pyramidum auctoribus exstare S quosdam suilla qui conditores carum ante tor mille annos de cO amplius obiisse dicerent: quae quidem annorum supputatio ut maior e st quam vcrachi nologia serat; ita satis docet ante omnem annalium scriptorum calculum lias immclas moles in AEgypto crectas suisse, & tum simul litteras etiam hieroglyphicas vel inuentas vel illatas. Ne miremur ergo si Latini litteras ignorabiles hasce nominarim, quia reuera iam olim earum lectio nemihi suetit nota. Nobis ita a. verisimile videtur tum denomine ipso, tum de utentium proscissione, hieroglyphicas solis faciis seruiisse: & quia sacerdotes antiquitatem si iam Sc successionem sic computabant,ut Cimbrice dicerent pristi. καλον κα γαθόν -κα γας, siue, Probum e probo natum esse: quod Herodotus Pi- mis ex Piro in i scripsit, nos Phti in van pironi, siue sertim vanstroin dicimus . non pos in . . . sum mihi aliud persuadere, quam sacerdotibus sicut litteras ita Sc linguam quandam in sacris ritibus peculiarem suisse, de cvin quidem Phrygiam sue nostratena, quam Lucanus rectius Magicam liinguam nuncupauit quam ipsemet cogitarit, eo nimiru quod in hac sola vera magia, siue vera cognatio rerum cxprimatur, set uata etiam vocum δίrerum significatarum inter se cognatione quam nulla alia lingua custodit.Sumam igitur hoc mihi nunc quod post exemplis suo loco adducendis demonstrabo,Litteras hie nis j μά- roglyphicas non AEgyptio sermoni scribendo, sed Phrygio accommodatas fuisset & nei potuisse quidem ad aliam linguam rescrri propterea quod,ut modo luculento Herm
rum exemplo ostendi, symbolorum vocalium de scriptorum ea debeat esse coueitientia, ut eandem notionem dc vox exprimat de figura. Quid Z quod crebro haec occulta de aenigmatica sententiarum notatio non tam e rebus aut pii lis aut sculptas, quam cae. ipsaria in rerum nominibus de pedet, quod in Canopo mox prispicuum teddam. Adde quod contra etiam ips rerum nomina non raro de symbolica ratione depcndeant, vimines ρM- Alauda nostra claristinae demonstrabit. Hinc cilicitur, ut Hidroglyphicorum interpre-
tatio ab aliis frustra quaeratur, quam ab iis qui linguae eius sunt periti, ad quam haec per
pilo. tesseras loquendi ratio est applicata. Nunc igitur sic statuamus , Hic roglyphicas no-- tas omnes eas suisse quibus Cimmerii scrinonis petiti ad ros sacras per inuolucra tradendas utebantur; nec quidquam o stare quo minus litteras etiam communibus ad eundem scopum uterentur. Quamuis enim AEgypti; et idem liti ris sua scriberent. non tamen ex iis figuris in notitiam corum veniebant quae a Cimmeriis pereas intelligebantur, propterea quod nomina quibus vocabamur, nihil iis denotarent quod ad figurae faceret cxplicatum. Demus, Alepli eadem sorma apud γε gyptiam plebem qua apud Phrygios pingi solere, ex co tamen non efficitur ut AEsuptius f iat quid Phryx es uale Cimber per figuram Aleph dei ignei. ignorat enim Aleph adhortationem donotare qua vivere iubearnut: quo fit ut ne figurae quidem intelligentiam facile alsequi
318쪽
possit: quam nos simul ac nomen audimus, stitiin vitae significationem habere cernimus: ad eum omnino modum quo intelligimus, columnam cui caput impositum est, de vocabulum . quo ipsit in caput denotatur , eiusdem omnino rei notioncm r p sentare: quod nemo tractenus vel AEgyptiorum vel Graecorum aute ii assecutus aut assequi omnino de suo quidem sermone potuisset. Similiter fulmen in manu statuat p.,
virilis cernentes euelligio Cimmerium Iouis nomen , quo cum T imber nuncupamus, in mentem venit;eo quod Dondit lignificet tonantem: unde dies linus T imber disi vo C
catur. N e aliter dum alas in capite Se talaria in pedibus pulcerrimi iuuenis videmus, Doubre, mox Mercurii nomen si accurrit, propterea quod magna attentae considerationis ierum v li . omnium praeli intia celerrima sit , momento temporis caelum , male torrasque percur- rcns; atque eo semper maiorem nacta vigorem,quo discursu vario plura pc terrarit. Alae igitur se ipsae iuuentae flos adamussim cum Mercurii nomine conuenientcs, totam n
bis symbolicam& statuae de nominis rationem beljissime exponunt. Et licet Latinici terique alterius linguae homines ad huius rei intelligentiam de adspectabili simul
cro queant venire; nullo tamen modo possunt nominis de statuae inritisse cognationem,
nec sitam de ipsius significatione sententiam de nomine confirmare. AEgypti3 Harpocratem silentio praesidere per digitum labris admotum intelligebant , sed totam iptius olligiem de nominis notatione interpretari, & ad caussas reduccre nequiuissent. Quid multis 3 Omnia adspectabilia siue sacrarum siue aliarum etiam ieiu signa manca liuit, de maximam partem gratiae perdunt , si nomina iis respondontia non intelligantur. Quamobrem fatebimur litterarum figuras nec AEgyptiis, nec Graecis, nec Latinis,nec 1 Phoenicibus, nec Hebraeis nec Chaldaeis aut hieroglyphicas aut Omnino symbolicasH- μα notas fuisse, tametsi apud Ianigenas non minus quam quaevis aliae huius generis imagi '. nes in sacris notis ocessent& haberentur ; propterea quod ad carundem I, orsus rerum ianotationem a primo artifice comparatae cilent, quae per ipsa litterarum nomina signis δε- carentur. Hinc ei scitur, non de omnibus hieroglyphicis symbolis honMnes plebeios sermonis nostri peritos celatos fuisse, sed ad caria adnlassos cognitionem quibus vocum clomcnta notarentur. Quamuis igitur Aleph, Bet, Giliaci, Dalci .dc cci cra clusidem classis nomina apud alias gentes non alia usui quam litterarum figuris de potestati iaci. tandis in alphabetica enumeratione serviant, nobis tamen praeter litteras & carum potest item aliam habent vlternis significationem, de cana omni ex parte adamussim ipsis non,inibus concordem, de idcirco ii in famis scalpantur, hieroglyphicae notae dicentur. Summatim enim de uno verbo nihil aliud est signum hici glyphicum, quam rei sacrae in i di, symbolum materiae cuipiam incisum. Vt igitur Hebraeis daremus aliquid litterarum ei si is nomenclaturis in ipsorum sermone denotari, id tamen tale esset,ut nihil faceret ad lit terarum figuraes enucleandas. Velumeni mucro hic mox quaestum iri video, quaenam illae sint litterarum notae quibus haec nomina respondeant. Id licet non aliis argumen iis possem docere , attamen vel de hac ipsa vocum de figurarum concordia manifesta rem . Nam si rogetur utrum praestantioris iit artis magisque deceat litterarum inuen
on onueni αξ neminem torem, imagines te nominibus in significando conuenire,an non puto fore tam rationis omnis de communis sensus ex per tem, ut dicero audeat, nullum
esse in his duobus laudis discrimen inedum conuenientiam artificiosam figuris, nihil facientibus ad nominum significationem, posthabore. Quoniam itaque litterarum inuentionem lingulari Spiritus sancti gratiae tribuimus, necessario nobis erit fatendum in omni litterarum apud diuersas nationes varietate cas, ut praestantissimas, ita antiquissi- t -- mas esse, quae ad unguem quadrant ad ipsorum nominum significationem. Quod si tu . .. praeterea huic conuenientiae certa de minime dubia Ogeniae antiquitatis monumenta accedant, impudentiae magnae fuerit, his r uctis, alias vel quaetcre vel praeserae littera rum figuras. Nos igitur, ne saepius idem agere cogamur, in i insulis litteris antiquas earum sormas delineabimus. additis rationibus quibus ita iaciendum esse de montiretur. Magna enim diuersitas est c haracterum .non apud omnes modo nationes: sed apud singulas ctiam, dum alias alia placuit pingendi ratio, nec eandem omnes eiusdem linguae homines usurpant Quamobrem nos nihili facientes commenticias quorum uis vel populorum vel singulorum hominum notas, eas solas explicabimus in quibus symbolica α hieroglyphica ratio ipsis nominibus accommodata reperitur. Quemadmodii autem
319쪽
3o N r noctet plar convM litterae nomen nostratis esse originis Hermathena nostra demonstrat: ita hic obiter armoasis se notabo e ci Graecorum oc Scribo Latinorum natales suos sermoni nostro acceptos ferre debere atque inde etiam probabile reddi, scripturae principe nostra lingua vi iuniuisse. Orab omnem fossam denotat . cui&ordine litterarum & notatione Dara con- . . o. torium cst, quo mons notatur. Nos tamen, b in f mutato, oras dicimus, a Gar a , id U- 3 cli, omnino deorsunt i quo dum ut verbo utimur, idem significatur quod fodio: non rusticis modo notum secl illis etiam quis offulatum ductibus vel iii ligno,vel in aere, vel alia materia quidquam delincant. Ex hoc igitur posteriore usu Gia ci retinuertit, γ f in φ . pro eo ac litterarum vis postulat, mutato: unde pro litteris vii irpata, potiore iure de incitis vel effossis litteris, quam de pronuntiatis vol pictis dicerentur. Hinc liquere credo , antiquissimos illos tabulis ligneis ad notas temporarias usos fuisse,r ma. perinde ut ad diuturnas & perpetuae metitoriae destinatas saxis do aere . Libri nomen, cortices ad hunc eundem usum adhibitos fuisse. de imonstrati qui sic dicuntur,quod a i rem, ne quid exterius patiatur, descia luci quod Aa Uar nobis significat. Adde maiores tabularum moles iam ad iustam trunci magnitudinem cxcrescentes, codices dici: qualibus mercatores ad accepti 5c expensi rationes destribendas utuntur: atq. eo inodo Cicero inter aduersaria da codicem distinxit. Nonacia quo nostrat Ps Vt tantur, non a materia, qu .ae aliis seculis alia fuit, sed a prima librorum usu accepturi . Librum enim volt vocamus,a 2 ci Lur,quo signiscatur mis lata nosce. Nam ad illii maxime finem libri olim fiebant ut p&xcepta Dei a mesoribus accepta dc patrias leges cognosceremus. Die idem ciso quod praecipio siue mando, non semel in aliis tradidi; a quo pia teritum
imperfectum Dat sue Doe: unde Boiorum nomenclatura. Doctim igitur & per apoci
pen moli idem cst quod mandata notii, ii in prima peribita liber loqui intelligatur: vel
mandata nolle,si ad eum modum vox capiatur, ut nos libcr nomine suo videatur con monere ad quod iis genus praeceptorum cognoscendum. Nescio sane an cuiusquam umquam mortalium tanta suerit cloquentia, ut perpetuam nomenclatoris nostri viginiantiam verbis vllis assequi possiet. Sed quid ego de eloquentia nugor ' Hoc scio, neminem vivere caius ingeni) captus tantus si , cuius tanta Iollortia, tanta sagacitas, ut vel sexcenteii mani sedulitatis de artificii partem comprehendat, nedum vcibis exprimere pollit. Satis igitur mihi sit tantillum dixisse, in hac vocula bocli definitam esse omnem libri cuiusuis vel scribendi vel legendi rationem : a qua ii discedat, Cambrica hac iam menclatura sit indignus. O grauem censuram , de lena per in animo iis liabendam, qui vel ad scribendum , vel ad legendum sese componunt. ne rebus inutilibus de nihil ad recta vitae instituta facientibus, tempus, res omnium & pretio illima de fugacissima. t ratur: Bonae Mus, quot libros una laa: c vocula proscriptiti quot chartas misere perditas elimin .iuit quot ita exstilium inanium librorum , ne dicam bonis motibus noxiorum, protrusit auctores i Videmus inodo diuinarum legum volumen primas sibi inter omnes libros vindicare, de ratione quadam princi pz de plus quam herculana b ii debere nuncupati; ac deindς cleros codices tanto hac nomenclatura esse digniores, quanto plus utilium praeceptorum ad re bina vitae cur una tenendum lectoribus exponunt: at eos in quit, is non modo nil ut est doctrinae sanioris, sed classii cum etiam canitur ad si ii cam vitiorum turpitudinem, quiduis potius quam isti m vocandos. Ceterum nullus exitus inueniretur, si nominis huius admonitioncm , licet quatuor dumtaxat litterist g comprehensam, de eius utilitatem lati si me patentem persequi vellem. A a zeli arbor nomen accepit, quae vcterum Germanorii iudicio aptissima visa cit, ut in eius affu-i,isisti iam lis tenuit limis codices compingeruntur. Eam Graeci Oxeana dixerunt, Latini Fagum: L. - . . quidam etiam quod in iciniistimas laminas scinderetur , Scissiimam vocarunt: cuius hi . historiae memini me alias non parum lucis, prius a seculi nostri hominibus haud vis militia 2. Piosedio nulla arbor est quae se patiatur in tenuiorcs affulas findi: cuius quotidianum de ubique obuium documentum cum alia, tum vaginae gladiorum nobis cx, - - . hibent. Id beo hactenus libellum satis spissum ex hac materia confedium , nihil ut veteres mirer ante lineae cliartae inuentionem hanc arborem ad libros delegissio. Nec credo sine clim huius copia non dee ilat, ex alia tabulas confici sidere. Vt i itur Liber abusii&fitie suo Porii vocatur: ita arbor quae libris materia supi ditare coniueuit,et otimi badari, id cli, librorum arbor vocatacli. Porro quo tabulis ci dem semper uti liceret,
320쪽
denotabat. Ao as igitur, quod est fodio γραφue situm cum tota iobole Graeci accepe. runt: dc ab eius praeterito imperfecto nos opuste pro itylo habemus quam voccm ad sui .culos quoque quos sodiendo inserimus. transtulimus: quod monitum volui, ne quis it se a γ ip : manasse crederet. A Oritti m Oricii alpro eo cuius ossicium est stylo assi duum negotium in curia exhibere. Verum Latinorum scribo a nostro item verbo manavit . zmb enim Germani superiores tris nostrates dicunt: cuius verbi ratio est ait rati petcnda, & huius rursus a Crab. Crab idem cit quod si ico:vnde Crescii de crescini pro lenitet & cum pruritu quodam fricare. A Cres per metathesim Latini fiam iecerunt. Bi ab. Nunc qui tanta vi fricat ut ductus sui signum deprcisum relinquat, is ait rabi ni dicitur sibilo vehementiam addente. Hinc trib vocali longa, siue, ut superiores Germani pin- ei ingunt, a trata pro quo nos per digamma, quod in fine vocum amamus. tris dicimus: unde Birre lineam designat. Hinc liquet tum Graecos dc Latinosa nostratibus ut verba. δε sita rem quoque significatam quondam accepisse: tum scriptionem omnem piiiicipio depressis tostulis constitille atque hactenus hic roglyphicis notis si in item suisse. Postea Egyptii papyrum imi enerunt idc cuius compingendae , ghmnandae, plicandaque ra tione in littera Vata nonnihil e Plinio aliisque adferemus. Abs ctiam, in quibus perga
meni maxime celebrantur, membranas ad librorum materiam praepararimi: qua corte
nescio an elegantius quicquam aut durabilius adhuc iit inuentum: tametsi & linum de T, Ilana Xylina charias nobis dent pulcherrimas. , olo in hoc comparationis descendere D Honi. certamen , in quo non destitit utrique parti insignia laudis argumenta, quae vix uno libro quamuis si iis , queant plicari. Profecto quasiliis lineam dc Milypinam chartam Primus imienit, nae is rem inuenit, ut humanis vlibus utilissimam; ita facillimam com paratu. Chinae optimam iam olim faciunt, e qua librum vidi oblongi rem quam lati bo, iarem , ante aliquot annorum centenarios, ut vidcbatur, typis excutiun. Emporcticam
eorum de candidissimam de subtilissi ram , sed tenuior cin quam ut atramentum non bibat de transmittat. domi habeo: de a Lusit. s passim pro mercium inuolucris adfici rividemus. Post papyri igitur membrana , chartae lineae gon pinaeque usum, litterarum G
fgurae pingi cooperunt: quae res quia in locum scrip ionis si accellit, de ad eundem linem
comparata est, in possessionem quoque venit vocum antiquarum . licet carum primae s. Veraeque rationes ex alio principio ducantur. Hebraeorum vel bum quo Scribore deni tant longius ab origine recellit, propterea quod multarum coli sonantium in una voce impatientes, omnia fere vocabula miseris modis truncare consileuerunt. Iro enim amore reum derivari non dubito, solo ii reiecto, Ad verbo praepostere pronuntiato. quo ad verbum significatur, Librum notare. Quid autem est librum notare, quam littoras in eo scribere Quod ii nullam aliam etymologiam Hebraei domi suae reperianti 5e hau litratio clari lima: quid ni dicamus Hebraeos ab iis scriptionem didicisse a quibus verbum, e . . , iquo res ipsa designatur, acceperunt Si roges, unde Latini Dialecticam Grammaticani, V Rhetoricam , Geometriam, Arithmeticam, Astronomiam, Mulicam, ipsam denrque. - - Philoli, phiam habeant: nemo erit qui non mox fluandeat, omnes has scit ratia, a Giae cis acceptas esse, de eius rei certissimum signum in ii iis 'cabulis remansisse. Q.:amobrem citioniis potius hominis Se impudenti pervicacitate quiduis negantis, quam sani3c amantiis veritatis esse videatur si quis hanc rationis concludendae formulana comem nens, aliunde res ipsas, aliunde proprias earum voces venisse contcndat. Nescio an hic de ' p Accius cognatione verba faccre debeam; de rationem addere, cur non siilum recenici e Sc numerare, sed narrare etiam de nuntiare de quandoque icribere dcii uet. Nobrs certe clarum est, quod ius bar unde dispari significet quouis modo dare cogni scendam reni quampiam i quod scri potest numerando, narrando, scribendo de inmatiando. Par enim nobis idem est quod in lucem edo: a quo utrumque verbum apud Latinos de Pareo de Pario, Je apud Hebraeos a procreare. Hinc ius bar siue uat bar quod Z ser
est idem, expono, enarro, suc sciaciatim quavis ratione notionem mentis meae cxteritis apcrio de declaro. Hinc igitur 'ap. in quo verbo duo suerunt Hebraeis commutanda: alterum, ut vocalis ipsi Sigma praeposita reiiciatur; quoniam nefas ipsis habeatur, vocem ullam a vocali capere exordium :alterum, ut haec vocalis in cana mutetur quae rad icibus
ipsorum est familiaris. Ab hoc verbo 'M pro libro quo res exponuntur, de Wia is qui cx-