Opera Ioan. Goropii Becani, hactenus in lucem non edita nempe, Hermathena, Hieroglyphica, Vertumnus, Gallica, Francica, Hispanica

541쪽

quisitis tum de prisco hoc Philadelplitas simulacro ad posteros opportuna ccmemoratione transimilio. Diuino certe actatu factum mihi videtur, ut, licet quae sacra tracta: et ignoraret, amorem fraternum tamen ab ipsa sumina fraterni amoris idea exordiretur. Supremum cnim amoris exemplar est, omnem hominis captum infinito spatio exce-dciis, quo Vcibum carnem astumiit, ut fratcr hominis factus, fratrem sui im ab aeterna morte sua liberaret morte . inquam, sua , non alisua aut illustri aut facili, scd ea qua nulla vel durior esset vel insanaior. Quod enim ipso Tau igit ominiosius supplicium, si non alia eo quam serui consueuerint necati Vcrumcnimuero videor mihi iam mox auditurus, nimis haec, quae de Docanis dixi, si btiliter esse collectat nec verisimile esse primos huius sym boli auctores e quatuor angulis primum corpus intelligi volitisse: de ii id voluissent, magnae eos accusandos esse obscuritatis. Equidem minimc nego, maxima caligine prisca humanae salutis mysteria tecta fuisse: de ea profecto tanta, ut ipsam etiam serpentis perspicacissimili lugerint calliditatem, tametsi sciret caput suum ab homine tandem conculcatum iri atque protritum. Quo tamen clariora iis quae modo exposuimus, addamus indicia veritatis, breuiter trabalium signotum caliginem luculenta vocum earum expositione, quibus illi nuncupantur quorum haec si inulacra dicuntur,dissi tere nitemur. Castoris nomen D. Ioanni Baptillae, cuius aduentus ante multa stacula promissus fuerat, conuenire, me alibi declarasse modo dixi. Idem ut hic repetam T ' ad lucem obscuris inferendam, suerit necesse. Ca It contraria esse, & illo malum, xi. hoc bonum notari, Hermathena mea de natura litterarum, & conuersionis Cimmeriis in vocibus usitatae analogia demonstrauit. ziciu & cotist eodem modo Teutonicus ser- ὰ: tino per contraria interpretatur: de per priorem quidem vocem idem tignificat quod Latinus per turbo, de turbor, te in agendi Ac in patiendi notatione verbum usurpatur: per posteriorem vero vocem qxuiesco de quieti trado designat. Nec alia ratione in v fiam veniunt, quando ut nomina vi urpantur; ut dum dicimus, De Ianuam eam te rocm id est, gallinae se conserunt ad quietem. Sed pro nocst nunc sere dicimus auit: quod conuersum facit Ptur. Vertim quamuis inlit pro quietis notione usurpetur, sttur tamen pro guberno dumtaxat vi irpatur: eo nimirum quavit O artificio, ut per conticisionem intelligeretur, omnem gubernandi rationem ad quietem ceu finem sibi propositum reserti.

tur ergo in hac notatione relinquentes tor vocali longa pronuntiamus pro turbo. Vn- tiude casto; idem est quod ipsum malum tui bo&e sede sua depello Sic enim vulgo pue-

ii dicunt, De voe pro eo quod Latini dicerent, aues e nidis depcllere. vidca- -υ --mus itaque nunc, quam apte nomen hoc casto D. Ioanni Baptistae conueniat, quam-T,' que insigniter partes eius M ossicium, ad quod diuinitus erat destinatus, ante oculos ponat: quod quale iuerit, D. Matthaeus Euangelii lacxplicat his verbis : In diebus i iam .ienit Ioannes Baptista, praedicans in Aeserto Iudaea es dicens: Paenitentiam agite, appro- ,a m . pinquabit enim regnum caelorum. Hic eis enim qui dictus ea per Isaram prophetam dicen- m mimiai Hiem: Vox clamors in deserto; rate et iam Domina, rectas facite semitas eius. Haec ille. - equibus perspicuuin est, cum in mundum legatum fuisse , ut viam Domino pararet. Qui vias parant ea omnia tollunt, quae aditum prohibere postunt. Qui ergo Deo viam parare velit. ci neces le est ut mala omnia & malorum omnium auctorem diabolum ex animo suo depellat. Pellitur autem p nitentia, qua malum semel in mentis sedem adimi sum odio prosequimur, dc exsulio per tuo condemnamus, quo Deus hospitio apud nos excipi dignetur. Cum enim nemo queat duobus dominis inter se hostili odio p ut is dissidentibus seruire, non potest Deo aditus ad nos nec via parata esse, nisi draco cum tota sua supellectile Se laicinis antea exturbetur . Odio igitur mala omnia dc omnium ais.'malorum patrem persequamur ne illa est, ii viam velimus bonorum auctori paratam. Odisse autem mala , quibus tenaci fores aperueris Ac pectoris penetralia reseraris, de iis

renuntiare nullum hospitia ocum apud te illis posthac iore, nihil aliud est, quam poenitere, & hoc ipsum est viam parare. Hinc liquet, nomine Easto; ipsius Poenitentiae naturam explicari, ad quam praedicandam tota Ioannis Baptistae legatio spectabat. Sed

non fuerit abs te, si monstremus quam conueniens Poenitentiae vocabulum nolitates, de quorum seritione Castoris nomen interpretamur, usurpent. cara enim nobis poeni- o in lentia cli: cuius vocis multae lunt rationes, diuertitatem suam e varia analysicos via sortit .m idem nobis est quod paratum auo antiquum de venerandum: quod fit,ut sis.

YY idem

542쪽

s Hi EROc LYpurco Ru Midem si quod venerandus quidam & antiquus praeparandi modus. Modus autem --nium antiquis limus de maximὰ venerandus is est, quem omnes, qui se patri suo conciliare volunt, sequantur necc sse est i ut videlicet se malum ante commisiste doleant, de eius doloris patri suo certam dent significationem : quae recta est via ad reconciliatio nem . Quid igitur aliud dicit vocabulum Garul quana poenitentiam esse venerabilissimam Sc antiquissimam praeparationem ρ Atqui nulla praestantior piaeparatio cogitari

potest, quam ea qua humanus animus ad Dominum liospitio excipiendum praeparatur. Quamobrem idem D. Ioannes in deserto clamat,quod sermonis nostri architectus per vocem anu denotauit. Idem intelligas per aliam quoque vocabuli solutionem. . qua, ccu ex Ge&Dnu compolitum sit, exponitur proco quod Latinus diceret, Par tum serua: quod proprium munus est poenitentiae, quae cacodaemone & omnibus eius sircinis reiectis oc expulsis, hospitium Domino paratum seruat. Porro ex eadem vocula intelligas, per poenitentiam iter nobis esse ad ipsum antiqui stimum, quem Daniel antiquum diei una vocavit. Rctum littera fluxum Ne vehementem motum magna linguae vibratae celeritate imitatur: cui si dii quod antiquum significat,iungas, mox intelliges nata cclerem motum esse ad ipsum antiquum dierum, patrem racmpe nostrum , ad quem per poenitentiam maximo nisu contendere debemus. Et haec quidem de alia. tua breuitatis caussa omitto, vocula natu recto litterarum ordine designat: vcria vero nobis v ai. demonstrat, cui sit hospitium praeparandum . Cum enim Ioar idem sit quod verum, per ichnaeam intelligendarum vocum viam deprehendimus, nos paratos esse per poenitentiam ad Verum ipsium suscipiendum: quo simul S: Cluilius: &caeleste cius regnum continetur. Quemadmodum itaque D. Ioannes dixit. Parate et in Domini, quia astor Inquat regnum caelorum . ita in nostrati nomenclatura intelligimus, poenitentiae

Cluillum de eius regnum tam propinquum esse, ut solis vestigiis trium litterarum retro obseritatis, ad ipsum monstretur ingressus. Quod si iam ulteritis quaeras, quid ipsum verum tibi sit praei liturum, rationem nominis inuestiges: quae inuenta, demonstrabit in i ipsius veri proprium csse ac praecipuum donum, ut cum quem sua praesentia sucrit di

se gnatum, ab omni malorum genere securum tutumque seruet: quod Mart dum uti ve bum usurpatur, designat. Habemus itaque in nostrati Poenitentiae nomine, poenitentiam esse excellentissimam praeparationem; quam nemo potest abca praeparati ne separare , quam diuus Ioannes in deserto praedicauit: Habemus, hac praeparatio ne ad antiquum dierum accessiim patere: qua in re ultimus totius parasceves finis continetur . Mox inde si vocem retro legamus, videbimus quam propinqui simus verntati , quae regnum caelorum sola moderatur ac gubernat: tandem ex eadem versa vocula ad originem ducta cernemus, omnem custodiam nostri a Vzmate proficisci quὰ

omnia quam cum Castoris nomine quadrent, quod omnis mali significat depulsorem, quis est tam hebes ut non intelligat Nunc igitur ad Pollucem transeat oratio. Frequens m. ia ςst Graecis & Latinis,ut V digamma in Cimmeriis vocibus repertum in P commutent: ', qua via cuoris illi ποδα, hi pedem secerunt: e Uromit illi probum, Herodotus -- c Uis si Latini piscem: c Uuium pinnas in pisce dixerunt. Quod nostris Patre est, Gri

ι - - t. cis πατηρ, Latinis pater. Eodem modo o Vol luis Pollux nomen accepit; quod Ro-

mani fidelius quam Graeci conseruatunt. Et est alioqui V conli,nans leui discrimine a P adspirato seiuncta : ita ut si quis nostratibus scriberet omitto I non aliud notare di-r, eis ni in ceretur, quam si DoMuto pinxisset. Est autem Dol-luto non aliud apud. Cimmerios. suam aphid Latinos plenum felicitatis diu utitus homini citra merit Vm aut prudentiam

suam oblatae. Quis vero est inter omnes cos qui sitiit e mortalibus f minis in luce in editi , cui potitis liaec conueniat nomenclatura, quam ipsi Christo: qui solus de ipse plenus est gratiae de veritatis, de solus omnes homines plenos reddit intcgra felicitatis,iu

ta illud : De ponitudine eius acre mus omnes' .

tui. Est quisquam mortalium qui aptius nomen Christo queat comminisci ξ Cum enim Eut illa selicitara vocetur, quae diuinitus hominibus ainuit, omnisque homini felicitas per solum Cluillum a Patre pleno copiae cornu affundatur, prosecto nihil veritati cpngruentius, nihil ad hominum vota,plenum sibi gaudium optantium, exprimenda ligni ficantius, quam si cum a quo hoc nobis dari cupimus, a prosperitatis ivlicitatisque plenitudine nominemus. Nec magni rescrt, plenum te Pollucem felicitatis , an felici

tatem

543쪽

tatem omnia plena reddentem, an plenam felicitatem interpretem, i quando omnia haec de ex eodem nomine intelligi possunt. de aequὰ Christo conuenite cernuntur, qui non modo plenus est omnis felicitatis, sita ipsa etiam plena felicitas omnia plenitudine sua complens. Quoniam modo perspicuum est, nihil sacris litteris magis consonare.

quam eum qui iani Domino praeparauit, Castorem . dc eum qui felicitatem omiacmabsoluit de explet. Pollucem indigetari , non possum committcre, vi non de fabulam Castorum leuiter attingam, quam licet alij aliter tradiderint. doctissmi tamen quique Cassis sis. roriarum in eo concordarunt, quod est cr mortalis de mortali patre genitus, alter immortalis sit ex ipso Ioue natus: de quod hic illi immortalitatem communicarit. Fuerunt qui Geminorum sidus his nominibus designari putarenti cui tamen illa ortus de occasus vici ilitudo, quam plerique somniarunt, nullo modo quadrat . Homerus ἐπι - ἀειυς eos vocans virgilio praeivit canenti: Si fratrem PoLux alterna morte redemit,

Itis rerit Iue viam toties.

verum hoc commentum nulla ratione vel cum Geminis vel ulla omnino Theologia conuenit i originem tamen inde accepit, quod ab antiquissimis Orphicis accepissent, Pollucem Callori mortuo vitam reddidisse, de ut vitam redderet fratri, ipsum mortem oppetiuisse, ac ambos deinde a morte liberatos ad caelum subvolasse. Castor enim prius ab Herode occidi iussias, ad inserorum limbum descendit, quem Christus crucifixus de ad inferos post mortem descendens, in caelum transtulit, ac sempiterno immortalis vitae gaudio beauit. Diostori dicti sunt, quod Iouis filis essent, alter gratia, alter natura: Dissim de eodem modo geme in vocati. Alter enim natura Zachariae filius,Cluisti per Dei gratiam frater adoptiuus : quo sit, ut non sine graui cauila Ioannes, id est, lovis gratia vo x. caretur. Quod autem dicantur homines e maris ventorumque procellis liberaro, id mirum non videbitur ei qui intelligat hunc mundum non aliud esse quani vastum pelagus perpetuis tempestatibus exagitatum; in quo Castoris Ne Pollucis pra sidio tuti eri. mus , si illius monitu atque demonstrationo intelligamus, atque viva fide credamus, hunc esse agnum Des qui tollit peccata mundi. QSamobrcm rectissime soleres siue Seruatores sunt indigetati, eo quia hominum genus ab Omni malorum impetu Ier. ueni: alter quidem ad poenitentiam hortando, alter Omnem labem, omnem vitiorum foeditatem per sanguinem suum cluendo. Hinc illec init, quisquis suit, qui se Utapbeum dixit:

Καὶ μεγαλους σαπῆ ο ὁρ- δῖος αφθιῖ τανα. Neque porro citra magnam rationem factum, ut Pollux solum Castorem dicatura ii, moi te liberasse ac vitae restituisse, propterea quod neminem omnino vitae muliere Clesillus dignetur . nili is se Castorem praebuerit, id est, nisi claro iudicii actit in con- scientiae suae foro malum malique patiem exsuli j condemnet, atque ux holpitio suo exturbet: quod verum est poenitentiae munus , via D. Ioanne praedicatu ira, ita Domine Castotis expressum. Adde quod pileatos in antiquis monumentis plerumque videa- ω'.ν inus: cuius rei caussam, licet alio eam e fabulosis Ledae ouo sorbere malint. hanes isse videmus, quod pileus olim libertatis signum haberetur. Quando enim in hominum libertate asserenda hi tenent primas, merito libertatis de principis vindictae ligno sunt με adornati. Solent & stellae siue flammae superi fas fingi, quibus notabatur, vindictam eam qua homines in libertatem asserebant, non ad hanc communem 3e ciuilem vi iam: sed ad caelestem dc perennem pertinere. Nec caret item suo mystcrio, quod Ca- ea .. . . ,.stor equorum domitor , Pollux pugil dicatur. Quid enim indomito pullo similius. quini mi ..

animus humani per Omnes perturbationum ac cupiditatum variarum campos effre

Gio impetu ruens 'Rursiis quid hunc promptius dc efficacius domat quam malotum Opullor, clamans, Parmientiam agite , ct wam Domino parate '. Poenitentia enimessicit, ut Deus animis nostrΗ, ceu equis quibusdam freno obedientibus uti da cturi quos alioqui non taet adscensi arus. Sed de his latius in Veneticis, quibus si illi quae in Cronus a me dicta si in t addantur,ingens lux arcanae Calloris & Pollucis notationi ad seretur; & simul clarissimum euadet, ea quae de Docanis a me dicta liint & ad Tau applicata, prorsus contonare veritati Christianae. Wrumenimuero non deerit fortassequi . dicat, indignum me commotuum Ogygia AEgyptiorupa antiquitate protruderet dum .ia aut ' ΥΥ a Graecorum

544쪽

16 o Y convM Graecorum vel De vellieroci heri aut nudiustertisse Regis cuiuspiam si iis post mor-tcm caelitum numero ab adulatoribus mendicisque poetis adscriptos, ipsius Tala, in ligni omnium vetustissimi, insignus accommodarim. Huic, quisquis crit, breui r re spondebo, me Ogygia Ogygiis contulit se, atque nihilo vetullius esse Taia, quam ea quis de Castoribus sinat relata. Quamuis enim in udax Graecia, de semper ab exteris antiquitatis sitae petens ornamenta, Calloies apud te nacos dicat . atque inde videri queati fabula haec recens, si cum antiquitate Hieroglyphicorum conseraturi docebo tamcn μο non apud lones tantum, sed apud Phoenicos etiam claram sacrosanctamque Castorum

V m mei nociam exstitii se i& id quidem eius auctoris testificatione, qui omnibus ad unum

M. iam otiis Gia cis scriptoribus tanto in antiquior, ut ipsis illis Heroicis, quae vocant, temporibus r j m Eoi uille dicatur, non paullo ante quam Troia a Graecis cuerteretur. Is eii Sanctiunia-

tarn 2 . thon Phoenix ,qui Philonis Biblia boneficio Graxe loquens, qui eius historiam e Pho,

νιψ Phamis, nicum sermone transtulit, dicit Dioleuros filio esse iplius Sedec: cuius nomen si Latinis interpreteris, iustum denotabit. Hebraeis p mr vocatur. Viden modo quisquis es,1 . qui Diolcuros Graecorum dumtaxat fabulis celebiatos existimas, anti altissimam esse

apud Phoenices etiam horum religionem : de illam ipsorum sonet in exstare, de qua confestim quiuis intelligat, ea qua de ipsis & ipsorum Docanis dixi, ne ad latum qui

dum unguem a veritate recessisse. Deus enim Pater, ut iustus de ipsissima uastitia.volens pri morum hominum & omnium ex iis natorum scelus expiare, tuum ipsius filium in hunc mundum milit, ut homo factus, poenas lueret humanae peruersitatis: dc ut agnoscinetur, angelum milit, qui populo iplum coram indicaret. Ouamobrem non iniurianis duri Ca. Phoenices ipsius Iusti filios, Dioscuros dixerunt: quia nempe iseius Dei iustitiam exem H centis fili; essent, alter per gratiam adoptiuus, alter etiam cx ipsa natura. Vertim quo apertius.cernas, omnia inter se conuenire: adde & illud, cosdem Cabiros etiam a Byblio ex auctoritate Sanchumathonis vocari: qua voce, a Graecis numquam intellecta, illi nominantur, qui malorum stant depulsores, quique homines a malis omnibus decorum patre cacoda mone tuentur. Nam ca- tutum idem est, quod defendere a malo, chiei uisum amoliri de arcere: quod nostratibus notius quam ut opus sit maiore explicatu . Utteram autem M nobis peculiarem, Graeci in Mia vcnerunt, quo vocabu- Iura ad suam incudem formarent:cuius tamen loco αλ ξικα xuit c dicere poritissent. Eoiam' i G. 4ei' alio nomine, de Cimmeria item lingua petito, Corybantes vocarunt: cuius vocis l. ea primum offertur notatio, ut electos ad custodiendum tuendumque apparitores in- - tolligam tus, quali cortili anicii audiremus. Miuuenim idem est,acii dicas quemquam manibus esse: naeum quidem adscribendum, ut consuetudo tenet Latinorum . sed elisu inii, ad lucridum t unde Troia ruatucii fidi satellites vulgo nominanturi cuius signifieationis Gn. rgii ex mi-hara cognitu facilis eae Dic modo quos magis fidos satellato de apparitores' inuenturi simus. quam illos, quorum alter manu nobis salutis omnis auctorem demon-rstrat: altor demonstratus crucis sua: claua nos defendit . de ab Omnibus aduersis tuetur. Alleniam Uerviant pro cognato utuntur, eo quod cognatorum inanibiax late se pori gentibus nostra dolendete soleamus & quot cognatos habemus, tot nobis manu iparia habere videamur. Llcgans sane est ipsius mant notatio, eo quod mi arit Utrum-qμς nubis indicςt, de manus nos longe lateque eius beneficio quem si vocamus habe ire extensas, M planorea aliorum manus nos procul abercere. I.im quia π bc Beam h bet' cognationem, yx alterum alterius loco quando quo ponatur, suggeritur Milla noc minis ratio, qua in Di haut dissolui possit, ad id notandum, quod manua auxiliaturit Fim redinde quidem Uant- vcium quia lurc vox vinculum denotat, de omne id quod adlligandum in ulum venit, discriminis caua a pro Bcta duplex digamma usurpatum, non.

v ait. iniuria dicere queasnas. Cernitur vero e mologia clari sua maeudam pichirotiis avenit in orationem, cuius xsus est tum ut manui sit adiumento, tum ut ea quae manum'

ostendere possunt, procul arceat. Eadem aut simili ratio e Mant pro pariete ponitur, propterea quod oc hic nobis it manu si& apparitoris loco in propidiandis externis ina iuriis. Corybantes uirpydicentur, qui sunt satellites ad custodiendum delecti qualem sint M ais complaces, tum illi praecipuo quodam suo iure de insigni praerogatiua ira se: cabuntur, quia pa xu. Sedec, siue iustitia a terna. clecti sunt ad totum humanum g

tetur.

545쪽

tetur: ut eaerimo taediae voce intelligantur, Corybantes illi vocarentur, qui caerimoniis

Militibus Liaris' tamquam deleniores assisterent: quae notatio vi Idaeis Corvbantibus non imale comi emt i ita melius illis tribuetur, qui oni nem caelimonia in us ina absoluetunt. Certe nulli sacri ritus vel veritatum vcl usum suum lucri possvrit, nisi ad ea tendant quae a D. Ioanne de Christo seruatore nostro gcsta sunt. Celei una ut haec sic oxia classis intiposita cuiuis perspicuam habent veritatem , ita illud quod de Samothracibus a Philone : β'

udicetiim est. non aeque facile fuerit expeditu. Ait enim hos itidem eos lena esse cum. 'Diis Samothracibus . Nitemur tamen de hoc explicare, ut plurimarum antiquitatum consensione nostra lubiliantur, tum ut quae ratio sit nominis Thracum, intestigatur Thia . . , crat Ini deni nobis est quod subtiliter excogito: dc dum nominis loco ponitur, iubtilem a callidum inuentum denotati Allem aut Petraitii dicunt pro Codem, faciant labita sitia . adiectione ad lignificationis augmentum . Quemadmodum vero c acilit tu Rex.& 1 Iulendi Lex, a sutra Merxi ita e Trallit fit Thrax, mutato videlicet Tau in Si a. quo littera itat duplicata. Quisquis igitur is fuit qui primus hoc nomen post ris suis dedit, Tisiam, ἡ . hoc optasse cernitur, ut ingen0 subtilitate ceteris mortalibus alites Mem; & id unanuisse, ut rebus in Omnibus magno cogitationum acum me quid vetui II, quid falsum, quid fugiendis, quid ibquendum, expenderent. Id autem diligenter priscos olim Thraces secisse, Orphica theologia, S ca quae de Strymone , Via ius Musarum mariti. naeia 'moriae prodita sunt, satis demon trant. Thraccs autem olim nostra lingua usibi esto. quae hactenus in Taurica Cherroneso apud vetustos Cimmerios seruatur, in iis quae de Getis scri pii, ostendi quo fit, ut eorum nomenclatura ad sermonem nostrum reserenda sit, de ex eo ad originem vocandae Porro Sami nomen ii ad eundem dicatur polline . SQ in iis re, a congrcgando deducetur , quia zam idem iit quod in unum redigo, siue multa si mul connecto . Hinc insula a conuenis habitata e diuertis gentibus H, unum collectis, Sa rei recte Samos vocabitur; ita ut minime intrari dubeamus, si pluribus intulis eadem data' ' sit nomenclatura. Hinc videas, quam Iunoni connubioruna Deae com emat, ut in Sa. mo colatur; eo quod hominibus copulandi, dicatur pr ii dese . Samothracia igitur vclου--, i. Sarnos Thracia dicetur, quia Thraciae sit obiecta : ves Samothracia a Samothracibus αεδε Diis. Qui vero sint Dij Samothraces, ut ab omnibus scru vidco quaesitum: ita legi qui quicquam verius quam Philo Berytius prodat. tametsi Varro refragctur, nelcio quae Samothracum citans initia. Casloi itaque Sc Pollux revera sunt Samothraces .nec ullis umquam ab orbe melius ea potuit nomenclatura applicari. Per hos enim Deus admirabili consilio, quo nullum umquam suit subtilius excogitatum, diuersas gentes in unum corpus ngregauit,& ex omnibus unam sibi constituit ciuitatem. Callidissi naum Draconem fini se sacris litteris proditum habemus; cuius impostura homines primi decepti, a Deo sunt dili racii: at illo longe sollemus consilium Pater aete inus cxcogi- Eunt, quo coniugium distblutum rursus cli redintcgratum , & homines in meliorem statum, quam ante d mortium suissent, restitu H. Quoniam igitur ad maximum Loe de occultillimum consilium cxsequendum D. Ioannes & Christus a Patre caelesti sunt desti irati: ille ut index, hic ut perfectori rectissimc Samothraces nuncupantur, eo quod inuentione subtilillime excogitata , homines in unum corpus rc laetos. Dco rursus cmpularum, nullo amplius diuortio distrahendos. Samothracum mysteria atque initia ruri, A Moccultissima futile, a multas annotatum ; sed nulli umquam in mentem venisse credo. tantqm in illis latuisse arcanorum , ut ipsum etiam callidis limum serpentem fallerent, Ac insidiarum contra ipsum structarum tantisper inscium tenerent, dii in ipse scie in laqueum induxisset. Callor ergo & Pollux iasi Dioscouri modo sum, sed veri etiam sunt Cabiri . veri Corybantes, veri Samothraces: tot denique nominibus aliis honorandi, quot illi qui Se veri sunt depulibres omnium malorum,oc omnium mortalium, diuertisororibus per totum orbem vagabundorum, unam constituere ciuitatem. Quamobrem

nihil absurdi feci, immo nihil seci quod non ipsa vcritas facere coegit, dum Docana ad

Tau dixi pertinere ,& corum apud Spat tanos venerationem ab ci idem quondam initiis primum saepisse, a quibus Taxa ad Egyptios venit. Hinc non exigua mihi suspicadi

ratio ipsit metia nomen Docana non minus Cimmeri u esse quam nonacia Spartae,iam----

etsi a λκὶς,quo trabs notatur, derivatu csse videri postitia quam opinione u sequantur li--ς ' cet,quibus licec sormandam vocu analogia placebit. Si trabcs tantii in nomine hoc desi-

546쪽

gnari volebant,cur non δεκάς potivi vocabulo ab omnibus intelligendo nuncupabant Qui Graecis etymologias scripsit, sepulcra interpretatur, ambiguus havens, a ne. an a vocis ratio sit petenda. Suidas quia Tyndaridarum sepulcra hoc nomine

signari exillimat: non dubitat, quin a vox sit accepta. Hoc interim cerno, nusquam alibi gentiu in tota Graecia huius vocabuli pro re quapia usum fuisse. quam apud Lacedaemonios: S apud hos non pro ulla alia re, qu1m pro Castoris & Pollucis monimento. Hinc fit,ut sic existimem, vocem Cimbrica fuitia primis rituum magistris ad posteros transmissam ad solum illud Castoris S Pollucis signum denotandu . Exosculor profeci locum alibi semper, tum hoc maxime loco Plutarchi diligontiam , viri omnibus ceteris de antiquitatu cognitione longe praeserendi; cuius auctoritate fretus,Grammaticorum iudicium hic contemno. Rimanti itaque mihi linguae nostrae penetralia. statim in ipso vestibulo ea nominis ratio sese obuiam tulit, cum qua fraternus amor

ille quem a Chaeroneo acceptum cxplicaui, ad unguem quadraret: & ea quidem tesu. ut geminam eisdem litteris per solius temporis in prima syllaba mutatione, intelligemtiam ostendat. Quid, rogo, magis eius votis conuenit, qui aeternam futuri saeculi vistam, quae per Tau denotatur, apud Hieroglyphicos cxlpectat, quam Deum perpetuo feruidis precibus orare, ut eam quamcitissime largiatur' Nonne quotidie, immo semper orare iubemur Deum Patrem nostrum cxlestem , ut regnum nobis suum sinat ad--- ω uenire Quid si nunc doceam , hoc ipsum per Docana denotari Dot idem nobis est quod cito do vel da i quod in hac notatione breui tempore pronunciatur , quo sestinatio indicetur. Nna perpetuum nobis notati alibi crebro exposui. Videmus ergo nomen

hoc vel ipsis trabibus per cruces deuinctis tribui posse . vi ipsum signum dicere intelligatur, do aeternitatem: vel ipsi insipicienti accommodari,ut videlicet dicat, Da cito perpetuam vitam. Conser modo id quod de symbolo Tau in Serapidis templo inuento, de

ad vitam futuram a sacrarum peritis notarum relato antea commemoraui, ciam hac huius vocis Dot-ana notatione ι x examina, an non vox Docana ipsius Tau exprimat

notationem. & est liaec quidem integri vocabuli ut trisyllabum ii t, & vocali prima breui pronunciatum , significatio: at si primam producas, alterius rei notio sineretur idibuersa illa quidem a priore , verum sic coniuncta, ut & eam sequatur, & ipsum modum exprimat, ad quem munere eo quod oramus, sit utendum. Dut vocali longa. est idem nobis, quod sub alicuius rei tegmine summisse lateo ad iniuriam& vim declinandam:

unde dot praeteritum imperscchum cum alia compositum faci ci vocabulum , quo aeternum latibulum de tegumentum contra omnia malorum tela comparatum denotatur.

Nos pullos sub matris alis tegi dicere volentes, hoc verbo duben utimur:& dum signin ficamus quempiam se debere tutelae maioris alicuius submittere cum omni humilitate, idem verbum usurpamus. Quisquis ergo D ana hoc accentu pronunciabit, is se intelligendus, ut dixisse videatur; nobis magna animi summissione perpetuo sub cruce latitandum esse: quod quam Euangelio consentiat, recteque cum omnibus sacris litte- ω- μ' ris quadret, nemine Christianorum puto latere. Nobis enim crux perpetuum scutum tuumhuium csse debet aduersus omnem cacodaemonis impetum . sub quo tam submissenos debe-: Y mus occultare, ut nihil ab imbelli puerorum innocentia dii feramus, si protegi quidem nitim. ab ca velimus: quando superbos & suis viribus vel minimu fidentes Deus ab alis crucis suae repellit; nec quemquam securissimo hoc tegmine dignatur, qui non totum sese de--ω- uouetit humilitati: virtuti illi quidem nulli Philosophorum cognitae, immo apud eos in vitiis habitae, verum tali, ut per eam solam unicum iter ad crucis tutelam patere climi Prophetae. tum Christus ipse & exemplo & praeceptis frequenter repetitis ostendit. Recte igitur Docana sic sunt vocata,vt no suam minio in breui tempore habeant signi

scationem, sed mutato ctiam accentu illam nobis suggerant viam, qua ad aeternitatis donum peruenitur. Quod si litteram mediam e tenui in mentem vocemus. Dogana virtus erit aeterna, ea videlicet quae in cruce perpetrata, omnibus vitam meruit sempiternam eo quod Dod idem sit quod virtute praedit lim esse. ido Vt alia recta pronunciatione designentur, alia cognatione quadam ex isdem clementis moueantur,& ut omnia tamen eodem tendant. Iam Sc illud monemur, ut optemus il - an, id est, vitianam tandem adsis ceu is qui inspicit de vitam aeternam sumbolo notari intelligit dicat:

Rogo ut tandem properes & adiis: quo quid aliud dicitur,quam, Aduenias regna tuum. - fraterno

547쪽

LIBER XVI. a I fraterno tuo amore nobis comparatum. Plura sunt quae Vel accentuum mutatione, vel litterarum crimitione nobis indicantur , quae cnumerare nihil attinet, cum haec sumaciant ad aperiendum, vocem ipsam non minus ad Cimmerios, quam simulacrum pertinere. Et tum quidem plura fortasse quis satis de Docant, , fraterni amoris inter Castorem de Pollucem symbolo, duodecim angulos exteriores c quatuor internis egressos delineante; qua figura totius mundi duodenatio designati talus de gemina vita, a pyramide quatuor angulis.absoluta , & principe Omnium corporum proficisci denotatur. Quod ii pro rei amplitudine Sc maiestate per omnia nobis DOcanorum mysteria diccurrendum esset, atque in singulis cum sacris litteris symphonia annotanda , maxima commentaria colligere oporteret. Duodenario autem totius mundi plenitudinem designari Sc geminam alteram priorem a patre datam , alteram posteriorem, quam a Filio corporato mundus accepit de alias indicaui de suo loco latius explicabo. Magnas gratias habeo Cimmeru sermonis auctori, cum ob alia infinita dii linitatis arcana nobis communicata, tum ob duodenari3 apud nos nomen, sic expressum, ut duplicem hanc

vitam clarissima compositione aelignet: quam ut semper maiorem in modum vener tus sum: ita longe vehementiore me captum senii admiratione , dum eam cum Doc nis conferrem, videremq. numeri nomen adamussim cum eorum quadrare notatione,

quam insigniter auxit illud testimonium : Ecce a m Dei, ecce qui tollit pectata mundi. Quid enim conuenientius , quam duodenario mundum denotari, cum numerus sit plenissimus,quinque partes complexus quae sic cum reddun texsuperantem, ut quaternario scipse excedat, quem Docana in medio complectuntur. Quis est autem hic quaternarius 8 Id indicat Cimbricum nomen quo quaternarius δc ignis notatur. Accessit enim mundo ultra omnem suaria mensuram Pollux,qui cst corpus igneum, infinito a dens amore , quod in meditullio Docanorum inclusiim,du ocim angulos excludit de toti mundo depurgato geminam confert vitam. Ventum nunc est paullatim eo, ut i tius mundanae machinae figuram in Docanis cxprcssam suisse intelligamus: de quemadmodum haec duodecim angulis rectis designatur: ita in Herculis fabula duodecim eius laboribus,quibus totum orbem ab omni monstrorum genere liberauit, insignitur. His connexam cerno alterius cuius da in simulacri interpretationem , c quo AEgyptioruidolomania ex omnibus lacris vel tymbolis vel nominibus falsos sibi deos fingentium. magnum illum Serapin ibinniauit; quem insimus Porphyrius Plutonem esse commenatus et L Nostra non rcfert quid delira hominum deos de somniis suis fabricantium in genia de priscis id genus vocabulis vel confinxerint, vcl sese de cuiuspiam vetustioris audi ciona accepisse dicant, quando nihil milii certius est,quam cos omnes qui hisce in rebus versati sunt, nihil prorsus eius linguae nouisse, e qua prisca haec nomina manarunt. Ritus tamen antiquos diligento obserito, Vt eorum nimirum ductu ad prima exordia superstitionis adi endam: quod cum alias semper, tum in hoc celeberrimo Serapidis idolo faciendum mihi putaui. Coebro repetere cogor, cacodaemonum fraude M.tima dc mendacium antistitum auaritia factum olim fuisse, ut nomina vel diuinis oraculis pandendis destinata, vel sanam aliquam de rebus sacris sententiam complexa, ad immundos spiritus detorqueremur, atque ita ec stimus daemon boni nominis praetextu miseris mortalium mentibus se velut Deum quendam insinuaret. Hinc e symbolis ca. cris dia facti, hinc exstitit Harpocrates silenth custos, hinc Canopus spes omnis erudiationis, hinc denique omnes tum AEgyptiorum, tum diis gentium ceterarum. Annotaui modo e Suidae commentariis, in Serapidis templo signa inuenta fuisse, crucis figuram primentia: qua de re quid Rufinus memoriae prodiderit, recitare non grauabor. Is enim niagnificenti stimum eius in Egypto templum ita describit , ut centum gradibus sisHu Mad illud undique aditus patere dicati monte nimirum altila fornicibus exstructo, ad pa- tram mentu in x reliquam substructionem sustinendam: in quibus diuersorum usuum cellae per diuersi,s maeandros adeundae occulebantur . Iam sit periora spatiosae exedrae& pastophoria dc domus in excelsum porrectat Occupabant, in quibus vel aeditui vel αγω -ο, id est, castitate letuantes, habitabant. Porticus deinde totum ambitum interiorem quadratis ordinibus distinctae decorabant. Medio spatio aedes erat pretiosis columnis in altum educta, quam ingens Serapidis simulacrum ita occupabat, ut dextra alterum,alterum patierum limitia sere contingerct: quod cx omni genere metallorum

548쪽

li norumque in vastam corporis molem conssatum fuisse serebatur. Huius capiti mota dius impositus erat. Quid vero vel toto simulacro, Vci modio denotari iurgion satis in ter Adipvptios constabat, ut facile inde coniectemus aliunde Se nomen de symbolum olim imiectum fiuita . Et haec quidem de templo dc idolo: quibus inici alia Rufinus adiecit haec verba': Sed de illud apud Alexandriam gelium cst. quod cliam thoraces Serapis. qui per lingulas quasque domos in parietibus, in ingrcssibus, in postibus etiam

ac se elisis erant, ita qbscissi si int om nos dc abrasi, ut ne vel tigium quidem usquam velin a in sappullatio, aut i pilus, aut cimis libet alterius Daemonis remancret, sed pro his . oeulis Dominicae signum unusquisque in postibus , in ingrcssibus, in fenestris, in parte G - πη- tibus columnisque depingeret. Quod cum factuin esse hi qui superfueram ex paganis videiunt, in recordationem rei magnae ex traditione tibimet ant imus commendata i , - vonisse perhibentur. Signum lioe nostrum Dominicae cruci vinter illas quas dicunco I udixtio, id est, sacPrdotales litteras habere AEgyptii dicuntur, vclut unum cxcctetis litteratum, quae apud illos si int, clemcntis. Cuius litterae seu vocabuli hanc cile alse .rti sit ita terpretiationem , Vita ventura. Diccbant ergo ni qui tunc admiratione rerum postarum comtertebantur ad fidem , ita sibi ab antiquis traditum; quod baec quae nunc icoloni ut tamdiu starent, qtiam diu viderent signum allud venisse in quo citet vita. Vn- :de accillit, ut magiς hi qui erant cx sacerdotibus ves murastris iciar plotu, ad fidem con iuditore nitit, quam alli quos errorum praestigiae, deceptionum machinae delectabant. Hi de Rufinus: quae adieci, quo quiuis coneret, antiquitus Tati in AEgyptiorum m=tis: sui se pro virae venturae tessera: quo dato, no iniuria quaerat aliquiue, quid rei cacodaemo- . . ni fuerit cum Tau. 3c quae communio diabolo cum ligno crucis: quo fugari, non allici is ν, uis ρ scitur. Hic aper te cernas, Serapidis simulacrum priscis ad aliud spectasse, quam ad ido- ilomaniam . Hieroglyphica Benabi tabula quot dat nobis sacrasci figies ipsum Tin funiculo tenentes, quas si cacodaemoniim sorinas esse duas, explica nobis, quis umquam suerit inter lias pellcs cui crux ita placuerit ut cana. sibi cripi nollet ' Vt inter se syin- limia concorden- , necelle cli sic has imagines interpretari, ut ea reserantur significata quibus crux vitae venturae nota sit amica . Hinc nos cluimus, id genus figuras Oracul ,rum occultasse denotationcm : quam maligni spiritus contra se comparatam cernentes , insigni fraude in rem suam verterunt: dc miscris mortalibus cum crrorem instillarunt, ut e picturis sacris falsi,s sibi Deos comminisceiciatur. Quamitis ergo Serapidis tum nomon tum simulacrum ad cacodaemonis cultum hac Via sit prolapsum, prius t 1

men apud priscos ad longe diuersam notationem reiciebatur. Quoniam ergo Tau frequentissimi uti est in notis hieroglyphicis, sitque modo cxpositum , vitae venturae habuisse notationem: stupidi prorsiis simus, si cogitemus sacras has picturas pi incipio ad

cacodaemones mortis auctores colendos inuentas fuisse. Quin contra omnino rem ha- re cernimus, totum nempe hoc pictu genus ad veram vitam pertinere, si ad priscas. suas origines reseratur de examinetur. Videamus itaque quid Sciapis, in cuius templor, 'rim. Suidas cruces inuentas scribit, ante idolomaniam denotant. Malchus ille Tyrius, acer-- M i' rimus Christianae religionis la ostis, quem Graeci Pot plavrium nominarunt, plurimurn ad eam rem diligentiae contulit, ut qite veterum Eguptiorum opinio de Diis fuisset, exploratum haberet. Is in libris responsorum scriptum reliquit, sic certo comperisse, M a u- is Serapin eum Deum vocatum fuisse, qui malignis daeinonibus imperaret, atque corum insinam vim, qua miseros mortales impeterent, cocrcoret. Hac de caussi symbolum

ab ipso hominibus commonstratum , quo malignae furiae expellerentur. Quod si haec

ita habent caque a priscis accepta opinio; quem, rogo, alium inuenicinus cunis hae p . cipuae sint partes,quam ipsum Dei Filium in camatum Pcrcunci cmur prophetas, consulamus omnia diuina oracula, de expendamus in illis, cui omnis potestas data sit in caelis de in terra, de apud inferos; certe non alium quam Cluillum reperiemus. Audiamus Danielem hac de re loquentem : rciebam, inquit, ego in visione nocris, cr. ecce cum nubibus caeli quasi Fisius hominis veniebat, cΠ et pie ad antiquum dierum perti nιt, cr in conglectu eius obtulerunt eum, σ dedit ei potestatem c honorem or regnum,

cr omnes populi , tribus G linguae ipsi si utent. Potestin eius potessas aeterna ; cr regnumerus quod non corrumpetur. Haec ille, dc plura. Iam quis nescit Draconem cum toto suo

cxercitu pedibus Agni subiectum esse, de ab eo solo victum Si quis ergo hoc honoro dignus

549쪽

ti xvi. , rdianti s quem serapidi prim tribuerunt, certe non alius dignus qu in is ciri antiquus dierum eam dedit potestatem, ut totum mundum a Draconis tyrannide liberaret. De

hoe Sibylla: Te duce si qua manent sceleris vestigia nostri;

stimii Irritu perpetua soluent formidine terras. Et mox:

occidet o serpens, ct fas x herba veneni

Occidet.

Veriores itaque Porphvrius quam ipsemet scire posset, duces secutus est, dum de priscor uni sententia Serapidi eam dedit potestatem, qua daemoniaca rabies, in humanum genus sine intermissione saeuiens. coerceretur. At quod nam lym bolum illud est a uerruncum, quod hominibus ab ipso commonstr. atum eita dicit Quod 3 Ipsum nempe I au i quod vi manu sua tenere in aenea illa Bembi tabula Regina omnium antiquitatum clarillime videtur; ita in cius templo inuentii in esse, tum cum statua deliceretur,vrictum scriptorum testificatione confirmaui. Nunc igitur cernimus, quid vero Serapidi cum Tau , de quam insigni impietate 5e nefando factilegio sacrum Serapidis starnum ad nescio quem daemonem sit translatum . Sumsit perfidus serpens eius sibi ina Damonia signia a quo erat conculcandus atque proterendus: ut hos saltem quoad posset furtivos diu de impiospraeriperet honores. Sic miseri mortales ab hoste sito decepti, qui semper astu de dolo grassati consuetus inter alias fraudulenti consilii machinas de hanc sibi imposturae arripuit occasionem, ut Serapidis, cuius crat, daemones omnes depellere ac coerce-N, signa praesertet: atque in hac sua insidiosi belli ossicina tam callide versatus est, ut Deus omnia mystica humanae salutis symbola iam ab hoste occupata 5 foedo sacrilegio polluta exsecrarit, de vitricibus flamis deuouerit: utpote iam non amplius ad hon rem suum , sed ad aduersiaiij v sum in hominibus decipiendis relata. Plurimas Ma-M. - . vernus, vir in primis Sc doctiis V pius, id genus cacodaemonis fraudes eleganti libellos s/ρ 2. viradicauit infinito plures in medium prolaturus, si Iinguae nostrae ductu altius in menda ciorum patris ossicinam penetrare potuisset: quod quamuis facere nequiuit, illam ta- men apud Christianos veritatis in itiitendae aperuit viam, Ut quiuis Clarc cerncrer, maximam idolomaniae partem a pictatis si a pellectile furtim sublata acceptam auctarn que temper misso. Huius igitur iudicium testificationemque secuti, sic in idololatriae domo discutienda versabimur,ut semper omnes notas diligenter examinemus: quo hine propria mendaciorum in frumenta, hinc surtiua cognoscas: & in lius quidem de prisci, ingenuae indolis lignis procedamus ad vetustum vindiciarum ius, quo ea quae quondam i et Dei fuerunt, liberali manu in antiquunt decus asseramus. videamus iam nunc, an nomen quoque cum his quae a Porphyrio prodita sunt, concordet. Complures quid erinptaretur quaesiverimi', sed in hoc de atque in aliis Cimmeriis vocabulis egre disiuit ri allucinati. Notus non dissicile est videre quis Serapis sit vocandus,si litterarum s uis quamur cognationem. να vocesi loiana Omne id notat quod dolore cruciat, de hinc ' pro scabie freqWenter usurpatur. x una idem cst quod abstergo: de si a ualita per disi. di istithongum proiiutius, idem dixeris quod Latinus esterret, Abluebam. Hinc mox cernas Mifcx , quo Graeci ceterique carent, Caenatum:& F quod sono ipsi Phi respondet i ii P litteram tenuein triuisisse: unde ex Bir a viis Serapis tactum .nomeri eius pioprium, qui dolores nostr descabiein abitergit. Animaduertis ne laic duo indicari, de ablatio nςm. Mabstertionem , exiguo unius liticiae discrimine: Sc rursus non dolores modo ii cogitationem v ii. sed scabiem ctiam . qua totum corpus si pluit Quod si quid no histri, liabam longam ese, quia apud Gramos breuis seratur,.is sciat non sena per in toris vocibus accentum scrvatum fuisse: & alioqui, si placeat, stre se interpretabes ibis. qtis exilen desigi rex. νnde apud Latinos Scro, 6c apud nos verbum, venerei congressus .hhbens notationem: qua via Gim Serapis is erit qui semen suum abluit atque niundat,λ mi indicabitur, eundem omnino esse.&eum qui genus humanum seu it, & eum qui labluit eius sordes. Intelligis,e hic tribus syllabis exponi quod D. Ioannes in ptine pi Euangelii siti exprestit, ubi aperto dicit: verbum, quo tu de torra creata sunt , carnεal sunt silici& in mundu ad laominu peccata ablueda venisse Sed haec cuiuis obuia. Nue igitu . in vocabulis Citubiici ai recta via explicatur, alia soni quadam cognaticine

550쪽

moncturigemina in tota Serapidis nome latura habebimus significatione.altera do prima syllaba breui accolu,alteram du longo proferetur: de utram q. uni soli Christo conii Sreviri si nientem. Ex liac modo nominis s lutione perspicula fit. qua de caussa prisci illi sacrotis

rituum magistri Serapidis simulacra ex omni genere materia cogesserint ac coagmen- i. i. tarint; quod Rufinus &alij memoriae prodiderunt. Conueniebat enim omnium rerum satori , vico simulacro sngeretur, in quo omnium seminalium rationum siue idearum ucifigia cernerentur: de rursus par erat, ut is qui toti rerum univcrsitati nil rem suum de decus essa restituturus , cam haberet cffigiem, qua ab eo omnes totius mundi res purgatum iri commoneremur. Viden' iam .ut omnia inter se concinna qui

dam harmonia quadrent, de ad eiusdem myster ij referantur significationem 3 Totum mundum in Docanis, Castoris de Pollucis agnouimus duodenario expressum hic cun M. a dem materiae diuertitate indicatum habemus. Vnum reliquum habemus in Serapido si anxiquitatis monumentum: modium videlicet capitis vertici impositum cuius Se Ri,finus & Maternus fecit mentionem. Quibusdam hinc occasio data , ut Serapidi Io epiam existimarint , eo quod is AEgyptiis frumenta per modios sit dimens iis, atque prudentia sua in extrema annonae angustia famelicis hominibus dederit alimenta. 1ed hoc commentum longe recedit a vetere hieroglyphicorum consuetudine; quoi una, veniliit ad iustoriam rerum a quopiam gestarum pertinet, ita totam disciplinam ad sacra

spectare ipsum nomen profitetur. Vellem prosccto quisquam scriptis tradidisset, quis

nomine hoc capitis ornamentum apud sacerdotes Olim fuerit nuncupatum . Nam qui modium vocant, similitudinem potius quandam mensurae. quam cuiusquam veterum auctoritatem secuti vidcntur. Erca Benabi tabula vasculum hoc quale quale est, de quocumque tandem nomine vocandum, sic depingit, ut modiolus esse videatur ans tus, quo nimirum cx maiore aliquo vase vel frumenta vel liquores hauriantur: quod si Drauim noli rari sermone ab usu sit nominandum , Sirppre dicetur. Verium Eadem tabula itiniat titi alia effigie rasam omisit:qua ratione non stit er nobis,sed mi alben vocaretur. Agnoseo sane in v tioque nomine insigne notationis arcanum : de illo quidem video exprimi. creatorem , hoc vero totius iustitiae fundamentum. χtipper enim ambiguae sigmficati nis est ad creatorem 5e ad capedinem qua de maiore vase haurimus, ita ut si notam hierogluphicam creatoris quaeras, nullam queas, quam haec sit, commodiorem inuenire. Cum igitur hanc capedinem Serapidis capiti imponebant, denotabant se eius dare erigiem, qui Sc homo esset, de omnium creator, quo quid potest verius de Clitisto dici Cur autem creatorem Stipper vocemus, alibi me puto tradidisse: hic obiter ω- ti p. ritam, scep idem esse quod cx maiore vase depromo : unde is qui id facit, supper nuncupatur. Deus ergo ex infinitis Patris sui abyssis totam machinam. hiundanam certa quadam mensura depromens, aut tra nostratibus indigetatur: qua voce nihil potest significantius excogitari ad creationis modum ob oculos ponendum,de rebus in qu N. Ois,. diana consuetudine notissimis. Numa sitas habuit capedunculas, quibus thus exar-- -- cula deproniebatur: quarum formas in vetustis cum marmoribus', riam numisiaratis

frequenter vidisse memini. minores illas quidem qtiam ut capitis amplitudinem aequarent, sed alioqui non prorius PE ptio Serapidis ornamento dissimiles Nunc ad in adium eum cui ut ansa deest: ita sostorium potest adhiberi. Minimum hoc mensurae genus sat Iim bypocotisticos nominamus , quasi mensurulam Latinus vocaret. Huius

igitur inspectasiimilitudine,& nomine in memoriam vocato , statim in mentem venit u. vit mensuram cognoscamus, eo quod vox diminuens mat contineat, de praeterea lim addat, quod idem est, dum ut verbum usurpatur, quod nosco vel nosce. Iam niat co cari ucis iam , Tam profert, quo de rum in genero denotatur. Monemur ergo ut mensi .. ram Cana cognoscamus, qua sua Deo dc generi humano iustitia constat : quae non alia. ostquam meritum Clitisti, per quod solum &iustum de decorum mortalibus cotingit Quid hio primum miremur , breuitate mne in significando, an copiam mysterit ri ristam pxigua nota indicatorum, an conuenientiam vocabulorum, cum iis quae de figuratotelligenda osteruntur 3 Frustra hierogluphicorum interpretatio quaeritur, ubi nomiana sistroruna ignorantur. co quod semper notae cum vocabulis simi conferendae ad veram intelligentiam cliciendam. Nunc itaquo quis verus sit Serapis , de quae sint eius lγ mbola, de quomodo capienda,& quem Tau interea habuerit locum, breuiter ii