장음표시 사용
531쪽
ut hoc nostrum umbrosum lumen ad ipsum patrem uniuersoru a spiritu sancto eleu tur, quo in sempiterna luce, omnem solis splendorem vincente, semper de tatinuo Dei
ficiem contemplemur: qua in re summa est Ac omnium votorum de omnis precationis. e Mosi roganti, ut Deum videret,responsium cst: Non viduit me homo,o vivet. de mox:
Posteriora mea videlis faciem .iutem meam videre non poteris. Quod hic dicitur. Dei posteriora dumtaxat in hac vita cerni, id stipii videtur denotare. Est enim Stim sic sorin, m, ut instre-li in soluatur quod significat, id quod posterius est distinguo. Dum igitur
Scyra rogam us sursum ad antiquum dierum tolli, rogamus vi h c per posteriora Dei cognitio mutetur in claram &directam diuini vultus inspectionem. Praeter vero hanc iam rationem, Scyn item pro imagine dicimus, eo quod imago id cuius imago est esse vide tur. Hinc magna vis est in hac orationis clausula, propterea quod Spiritus sanctus rogetur,ut imagine ad antiquum elevet:quod quid aliud est, quam ut homine, Dei imagiri ad eu attollat, ad cuius similitudine ab antiquo cieatus est Equissima enim haec vid tur Oratio, tua rogatur ut spiritus eum ad Deum euehat, cuius tanta est cum Deo similitudo. Ne l. enim fieri potest ut quisqualia illud non amet quod tibi iii nile esse intelli- s n. sugit; maxime vero si sciat id ad sui imaginem factu esse. Videmus quanto amore parentes quei'μη tu filios prosequantur,eo quod in illis quandam sui similitudine esse credant. Quanto igitur maiore Spiritus sanctus amore Dei similitudine amplectetur,cum ipse omnis amo- ων. Lis fons sit & origo, de tanto imagine propius agnoscat,quanto omnia penitius intuetur. Quid 'quod Deus ipso spiritu imaginem depinxit, adeo ut inges in hac voce pondus sit ad beneuolentiam cociliandam ρ Huic precationis attificio aliud mysterium ex eodem vi vocabulo stipit accedit. Quemadmodii enim apo Spiritus sancti attributii est: ita Sim Filio proprid conuenit, qui, iuxta D. Paullum, imago Patris est & splendor gloriae eius. Qua enim voce vel imagine vel si 'lendore melius exprimas, quam ii Zipia dicas, quod simul utrum a. comple litur quoru alterum ad Corinthios alterum ad Romanos Apostolus expressit Nemini igitur dubium erit quin huius litterae nomenclatura clarissim Efilius designetur,quando Stim de sple loruia imaginem apertissime cuiuis nostratium declaret. Postquam de huius litterae pronu-ciatione. de nominis significatione, de ordibne, insccundo ternario, qui ultimam ora
tionis Alphabeticae claustulam absoluit, dictum est: non illud quide quantu rei amplitudo postularet,sed quantu fatiscst ad capi- 4ta iis indicanda qui haec latitis volent explicate, consequitur ut de pictura quaeramus, qua nimiru quam coni lenienti in me ipsus Scin notatio oculis stibiiciatur. Hic in pii mis illud monendia licet omnipsius Filio in Trinitate sit attributu, nobis tame eam csse
eisdem pingendam quae apta sit sententi Alphabeticae de ad id quod dicitur in epit go,& quod in prioribin dictum est, collatae.
nuenienda igitur figura aliqua qua tenue lumen.& tale,quale hominis est in hac vita
mortalis corporis umbra tenebrosa , quam
optime ex pii matur. Et quia haec vita vitam fututam tepore praecedit. necessariu fuerit si 'diuinis litteris coinsentanca dicere velimus et haec vita nox, sutura dies vocetur. qua lo cimus in temporii copulatione.& sacris litteris, & Cimbricae antiquitati nocte quam
diem numerari priore .Quoniam ita l. huius vitae lume nocturnu cst. Oportebit ut pictura nocturnii quo l. lunac repraesentet quale X a reuera
532쪽
reue est iiiicquid luminis in lioc corpore halemus: neque aberretquis quana, qui nos liceat quodammodo in obicura Platonis specu desidere. uia cum ita simi, quid reliquucsti lira in ut loco Scyn lychnum nocturnum apud omnes veteres lumen exprimamus: de illum quidem non polymyxulia,sed una fiamula splendentem, quae e medio sursum ratur hali cus atque lumen mentis nostrae e meditullio nostii ad stiperna comedit. Lychnos veteres lanigenae in scpulcris collocare consueuertit, ut indicarent corpus ves-
uti noctiuno si,mno oppressum dormire, de certam spetu vitae super se quae flama donotabatur. No a. cnim aliud fama quam pyramides &obelisci,& cyparissi siue cupressi in sepulcris es bullis denotabat:& tanto quidem ciscacius denotabat, quanto signatum
quam lignum propius ad rem accedit. Metae enim non alia ratione vitae indices erant,
quam quod nainae formam imitarentur quae vitae signum manifestum gerebat.Transiiti e lychnorum in sepulcris collocandorum consuetudo ad Romanos Ianigenarii posteros verum,ut ceteri sere ritus, ad superstitionem magis quam ad priscam religionem in iis se abi piis relata. Hinc illud est, ut infiniti lychni hactenus in sepulcris Romanorum re periantur: ncque vero in sepulcris tantum lychnorum fuit usus, sed etiam in funebripompa, vi ccincte licci apud Persium, qui surrus suum sic exorditur:
Hinc tuba, cancelae; tandem leatulus alto
Compositus Dero. Se cetera quae paullo ante recitaui. Eadem videlicet utrobiq. luminis signiticatio,& in cadauere et ter elido &in sepulcris. Quod aute lychni fama vitam significci non e ratione modo a nobis adducta cuiuis liquere potest, sed dPlutarcho etiam accipiet alictoritate. Is enim in quaestionibus Romanis dicit, lychnum
respondere corpori animum continenti, qui lumen est. Hinc pia tu erat apud Roma- μί- nos lychni lumen exstinguere; at illud sinendum crat tantisper ardae, duin natura se ret qua in re caussam quaerens Plutarchus, inter alias coiecturas de has habet : An id i tamam ob bruarint,vt lychnum tamquam cognatum & germanum ignis petennis& inexstinguibilis venerarentur an vero ut docerent animal occidendia non esse, quia lychnus inrali limilis elici: Nos e Plutarcho rituum Romanoria caussas non quaerimus: id satis est testificatione eius conitare, lychnia similectio corpori animii continenti, & sta mani quidem animum csse,cui vita debetur. Ii3 vetustissimis erat Romanorum cerim g niis, ne lychnus auguris umquam concluderetur sed semper apertus maneret. Hoc cuir fuerit inititutum a verae religionis magistris, sciri non poterit,nisi ultra communem auguriorii lii perstitionem adscendas . A quis reuera augur dictus fuerit apud Ianigenas, i
AH. lligas. Nos inter Augur&Oogur non aliud disci ii non esse scimus,qu in inter Aulam. ---- α Ollam. Germani superiores pro One quo nobis sine discrimine vel acute videre, Vesoculus dicitur mur si ribunt. Quamobrem citia longas ambages clarii est,Augur vocem xus. cise compositam ex Sua Scu; de hac excellentia persectionis, illa acumen videndi not Q. ori ira ut is Augur sit dic edus,qui ceteris ad acute omnia videnda praestantior est. In ciui- libus magistratibus Episcopum Athenienses cum vocabant, qui ad id deligebatur,vic uitates Atheniensibus subditas visitarct,ac diligcnter in iis, num recte omnia gereretur, usuou. pertuderet. Hunc nostrati lingua Migurciri dicere potuissem. Romani Augurii ossicium sacris alligarunt de cos principio hoc nomine dignati videntur qui acutissime omniti sacrorum caussas viderent de diligenter animaduertere ne quid in iis peccaretur. Atque
hine lituus illis dat in , quo pascendi gregis munus indicatur. Verium foeda superstitio corrupit omnia, de ossicia de sacra nomina in diabolicam transtulit ossicinam. Quaestui
cnim sacra posthabentes augures,fraudulenta &daemoniacam arte excogitarunt, cuius lucrum & insignis mercatus tam late sese mox extendit, ut totu sere orbem fuerit alam A. - υ p c us Vc tum igitur & priscii augurum ossiciu suit, populia pascere se lituo ad id uti: in iam ct m quo rotunda illa superioris partis reflexio non pedi tantum curuaturam,s oculii etiam p videtur denotasse: cuius praeli ratiore usu ipsi ceteris omnibus anteirent,in diuinis nimirum de contei aptandis&docondis. Vt igitur nomen Pontificis foederum violatoiu promittit expiatione mi ita Augurium scientiam de doctrinam pollicetur:adeo ut non aliud augures sint,quam tu diuinarii doctores de Episcopi; de uno verbo,boni pastores. Hotii quod fuerit ostic tu, non ex alteriusore verius discas, quam ex eius qui omnis passorum dux est 5 Imperator. Hic est Christus, qui ut ante Abrahi. ita cria ante omnes fuit augure, ac, si verum fateri velimus,siunmus&supremus augur utpote qui solus Patris a
533쪽
ter alia Apostolos suos. auguratus sui munus exponens, sic est allocutus : Vos esti, lux NH. Non potest cruit.rs ab condi fustra montem posita: neque accendunt lucernam, se ponunt eam sub modio, si super eand Gru, et ita ut omnibus qui is domo sunt. Sis luceat lux
stra coram hominibus, ut videaης opera vestra bona. Idem docet quae sit lucerna corpo- rari mactris nostri, aiens: Lucerna corporis tui ea oculus tuus.Doculus tuus fuerit simplex, totu corpustatim loci, a erit: si autem oculus tuus fuerit nequam, toetum corpus tuum tenebrosum erit. Si
ergo lumen quo in te essit tenebrae sunt, ipsae tenebrae quantae erunt' in his summi auguris verbis clarimine videmus,quid oculi nomine in sacris symbolis sit intelligendum, quid item lucerna designet, Se id tandem colligitur, & oculi de lucernae nomine mente nostra denotari,quae verum hominis lumen est. Augur itaque non a corporati oculi persectione,sed a mentis praestantia nome habem intelligatur Oportet cuius lucerna non alia erit, quam mens ipsa, tum homine illustrans. Quisquis ergo primus suit illius fueritus siue legis magister, ne Auguris lucerna umquam absconderetur aut tegeretur, is eodem quo Clitisius spiritu videtur luctus fuit se. Quid enim aliud est lucerna tegi quam eam abscondi de sub modio poni voluit ergo primus Augurum M praeceptor de conditor, ut Augur lux rnudi esset At l. ea sic semper aperta de clara esset,ut hominibus in ptimis bona auguris opera ostenderet, deinde doctrinae salutaris i unae omnibus, citra omne caliginis obitacillum,astunderet. videmus nunc quantu in exigua & cotemta fere lege ri mali latuerit mysteri otii quibus non ossiciu modo boni doctoris atque pastoris totu continetur sed nomen etia auguris oplicatur: ut ipse Christus ad hoc nomen in Evangelio respexisse videaturquod apertissime secit in pacificis, S pauperibus spiritu & mitibus. viante declaraui. Quid enim aliud videtur secisse, dum ulu lucerna esse dixit,& hane ' uarursus mentem ipsam cste declaravit,quam ut intelligeremus, quis Auguris oculus sit. 1 quo nomen accepit,& quae sint auguris partes Non est igitur nunc vlterius aut prolixius ostendend lychiis siue lucerna hominis mentem denotati, quando id modo ex ipsius Christi testificatione constat. Eode pertinet de illa de virginibus parabola cum accensis lychnis, quaru quanque iatuae oleum secta non tulerunt quinquC prudentes acceperunt, ad supplementum nuntiu si prius lesecisset. Hic enim lampades ardentes mente signi- α madoficant praetenti pabulo lumen sibi suum tuentem : at exstinctae lampades ostendunt pa- r. i. bulum deiecisse Quod vero aut morum pabulum intelligimus Quod aliud, quam ipse iaChristus intellexit dum dixit, Non exsto pane πιπις homo, sita de omni verbo quod procedit exore Dei' Sunt cnim inter Christianos animae fatuae&prudentes ab idolonianiae fornicaticinc vir oue illae quidem liberae,& idcirco virgines: sed fatuae verbum Dei auadiunt de accipiunt,&aliquantisper eo aluntur; verum quia verbum in ipsis radices non agit, non magis quam in cxili solo saxis iniecto,lumen ipsarum cito destituitur alimenta Ot to. Oleum itaque solidum luminis pabulum, est verbum Copia cius de supplenaentum, '. - Σ . . est assidi verbi meditatio, & operum bonorum exercitatio, quam prudentes virgines iur. per totam vitam continuarunt, donec sponsius dc sponsa venitent i qua fatuae eo tempore quo maxime erat necessaria destitutae . exclusae dicuntur a nuptiis. Non est igitur amplius dubitandum, quin hominis lumcn , quod stirpii vocatur, mens hominis sit, verbo Dei tamquam oleo nutrita, atque sursum clara per alliduam meditationem de operationem , quam perpetua flamae vibratio designat. Nec item dubitari Liseerara'. rotei , quin huiusmodi hominis lux optime denotetur por lucernam, in cuius medici et lychnium, velut in totius nutrimenti sui corde, flamam sursum ciseri,qualibus pensi- 4bus e vitro factis perpetui luminis in templo custodes hactenus utuntur,in quibus ser reum filum vel lamina et lychnium continci, cuius imago in figura Scyn videtur. Est autem vitrea lucerna, in medio et lychnium habens, huic tesserae tanto accommoda tior, quanto minus umbrae facit, & lumen suum in omnem partem clarius diffunditi Nos quo vetustam lucernarum pensilium tum consucciidinem tum sormam ob oculos poneremus, Sigillum Heraesh Imperatoris appineti curauimus; e quo de illud viro
Cenu Augurum lampades tales csse decuisset, quo lumen suum minus tegerent de
534쪽
figuram inuenimus, i pia illa praemonstrante lucc,
quae ista nat omnem ho-mInem vementem in hunc mundum : atque hoc no
nunc Hebraeis gratias h bemus, quod hanc lychni effigiem non male con tertiarint, dum silii Sc pingunt i tametsi quid
pingant, prurius a carcia Lychni autem l vocabula pro lucerna noli ratis ci Originis, ctim lychnus nis.
aliud sonet, lii alia ratim nut siue Mittit, nor quod significat id quod ves vii Dilei, vel irecessarium et Iaa: lumen cons irruandula .... Campam nolim Binibanti L miti sti mi I t uat ditant , id est, luminis vas, siue vas ad rati νὴ lumen iacendum t aqua voce an Hebrari suum ii beant nec ne . parui
reserti de difficile sit judicatu , propter iii perilitiosum consonantium iri vocabulis ceri riuin, qui verarum'Originum ma gnam iuuexit Obscuritatem . dum necessarias litteras succidit, & frequenter loco carum super a caneaς accciiit, in quibus
Ales, He, Nun. Mem aliae frequens nobis in radicibus examinandis negotium exhibent. Nobis Dur ignem significat: Mitem ignem facere. Alia dialecto Uire dicitur. pro eadem re Hebraei ex Uue vis fecerunt, reiecto priore vati, & loco eius Ales substituto, prorsus superuacaneo. Rur iis reiecto Aleph lde loco eius Nun substituto, ex Uur u Decerunt , quo lucerna denotatur: Se quo minus verae originis restet, ipsum etiam Vati eximunt, de pro madicunt 'a : de rursus quasi vocem a Diu accepisscnt , 'a etiam citerunt pro eodem. Chaldaei a , vel mu pro igne dicunt. Et quo nihil constans est et, iam pro novali posuerunt: in qua significatione ani- et , id est, noua aratio derivatur.
535쪽
V t s non miretur, ipsius Tata tot apud priscos stare monumenta, cum nemo omnino inter cos quicquam scriptis prodiderit. quod i icere videatur ad mysteriacius intelligeda ρ Scripsit Pierius Hierogly- .plaica, sed de Tau signo i ' sacris AEgyptiorum litteris si e auctissimo.
ne minimam quidem fecit mentionem. Hebraei pro signa Q, de T si Tau pro ligno vii irparui, melius illi quidem de maiore ratione quam qui qualia eorum sit arbitr ius: venim nihil ab iis litteris traditum, cur vel ultima littera nomen hoc adepta fuisset, vel cur omnino pro quovis signo poneretur. Nono Ezechielis capite legitur: Et dixit Dominus adeum: T M per mediam cti LGlcm su medio Ierusalem, cr signa Tau super frontes virorum gementium es dolent umsup r canctis abominati bus qua iunt in meaio eius. Et mox inde: Omnem autem superi Icm videri u Tau, ne occidatis. Ad hunc locu Hieronymus hae potauit: Pro signo, inquit, quod Septuaginta, Aquila de Symmachus transuileiunt, Theodotio ipsum verbii Hebraicum posuit Tati, quae extrema est apud Hebraeos viginti de duarum littera i u. v tyci sectam in vitis gementibus de dolentibus scientiam demonstrar siue, ut Hebraei autumant, quia Lex apud cos appellatur na n,quae hac in principio hominis sui I xtitia
scribitur: illi hoc acccpere signaculum, qui LCgis praecepta compleuciant. Et, ut ad ns stra veniamus .in antiquis Hebaeorum litteris quibus usque hodie utuntur Samaritani, extrema Tata littera crucis habet sina ilitudine, itiae in Christia notu .srotibus pingi ur, Minc aucti inaniis inscriptione lignatur. Haec D. Hieronymus. Verum ut propriis antiqui . Tati . e , istatis penetralia lustremus,videamus ecquis alius ad Tau intelligendit iter pr mostret:ac 2 prini v quide Ausi,nium cerno, alterius illustrioris vatis ductu nobis occinente ad latine, odii: Doc qui significentcuta AD Maronis i inbu Alcortarum posuit, sequitur non lucidius Tau. Virgiliis versus quorum hic incntio de Al non exstant; at quos dissiciles reddidit Tau Gallici mentione, sic legimus:
Corinthiorum amator ille Terborum, . . in
Isse, iste Rhetor i namque quatenus tot in
Thucydides Drannus Atticae febris Tau Gad eum ilina ipse muti illi is, Ilai
Hia omnia ista verba miscuat fratri . . In his licet Ausonius obiciaritatem accuset, nobis tamen luculenta sunt indicia, tirani iesio omnem demonstratura veritate, tum ex Gallica lingua,tum ex Luciani Oratione, iquasi a huic nostro Tau grauem dicam impingit.& post alia crimina de conuicia sic accusatione ita absoluit, ut Tau dicat non si,no modo suo iniurium hominibus esse. v
ruinctiam mortaliu genus grauissimis laedere tormentis. at q. idcirco homines frequeter lamentari. de Cadmum exsecrare,quod Tau inclelmentorii minacria cooptasset. Aiunt enim Tyrannos huius corporis lineamenta secutos ac formam eius imitatos ligna tali figura fabocari ut iis homines astigat, crucifixos in si ibi inae tollan at i inde factu esse, ut ab hoc mala de tristis machina de pessimum instrumentum nomenclaturam ibiti tur. Quamobrem sic concludit sententiam stram, sibi videri ipsum Tati ad illud supplicium conderimandu piod in ipsius figura subitu quoniam de ipsum fecerit de haesita
sorina crucem: δί homines cruce inde Tau vocarcnt atq. ita aequissimum esse ut ipsum
inuento suo pessimu pcismo sceletu suorum luat poenas: haud secus atl olim Perillus de Phalaris tauri sui ignes iustiis me pertulerunt. At l. haec quidem est sententia tenus ipsius Signia contra Tau accius attonis conclusio: quam ex ipso licet Luciano petat, qui nobis minus fidet. Ego certe ex iniquissimo Christiani nominis hoste de cane impudet iis limo cotta Chiiiiii inani latratu laeuiente hoc mihi lucri seci,ut nec de crucis posita ac figura, nec de ipsb Tati in Claristianorum frontibus de antiqui oraculi memoria, quod Verbia incarnatu impleuit,signati consueto, amplius dubitare quispiam possit. Vertim cur virgilius crucem Gallicii potius Tau, quam vel Graecia vcl Hebraicu vocavit 8 Sae-. XX penumero
536쪽
p umero de hoc pocla dubitandi occasio oblata ell, n non fuerit Gallici sermonis peritus,cum Gallus fuerit natione. Vtut tamc id liabet, hoc saltem pro certo mihi sempetri ve' putaui tenendum, maiorem in Marone quam in ullo alio Latino scriptore cognitionem -- α fuisse rerum vetustissimarhi: nec id sane mirandii, cum non solium ea perquili uerit quaesis rarum; vel Graeci vel Latini auctores de sapientiae de antiquitatis studiis memoriae prodiderun sed ad illa etiam sacraria penetrarit ad quae non quibusvis, sed iis dumtaxat qui s.llemni ad id ritu electi essent, licuit adire. Nec satis ipsi suit ad haec adyta irrepsit se, sed γαλ tim ex Sibyllae soliis su i pilauit ea palam carmine lito in vulgus prodidit, victim ego alibi, tum Eusebius in Constantini vita 1,tis declarauit. Sic igitur existimo, Maroni ali Tu, μν a cunde suboleuiisse vel etiam a quopiam Druida itidicatu suille .apud Gallos prius quant, . - . apud Graecos cas litterarum figuras, eaque figurarum nomina, in quibus Tau est,suisse in v sit: at l. idcirco crucem Tau Gallicum vocasse, tametsi te supplicij genus idem , de
cadem elementi tum nomenclatura, tum figura codem tempore Graecis suerit nota
in Alphabeto ipsis pueris , teneris vias liculis iam olim semper ab omni vel Graecorum vel Latinorii memoria iuculcari consueta. Crediderim item Ausonium non tam dubiutasse,quid Tati Gallicii esset, quam cur Gallicum a poeta fuisset nuncupatum. Merito ita l. videatur dixisse parum lucis Virgiliit in Tau Gallico ad posteros transmisisse, licet res quam sic vocasset plurimis maiorem sui, quam bono ipsoru fieri posset. daret cognitione. Possumus itaq. dicere. Tau Gallicii a Virgilio Gallo vocatu, ut priscam litteraruinuentionem veteribus Gallis,qui cum Iano auo suo in Iapygiam primi mortalium appulerunt vindicaret. Verum quamuis haec coniectura non leui ratione niti videatur de reuera cum prisca cosentiat historia, quam nos e Boccho Plinio,aliis in lucem eruimus:
maius tamen mysterili sub hoc cognomine latcre cerno. Ne q. vero solum Tau Gallicu. iuxta illam sententiam sed qua ius aliae litterae Gallicae poterant vocari. Iid enim v M tat, aud minus Alepi, quo l. 5c Beth Gallichi nominetur, quando& haec clementa de Gguta de nomine tenus Gallicae sunt inuentionis' Aperiam itaq. ratione, qua solum TauGallicii in vocari mereatur , tametsi ceterae quoque litterae a Gallis ad ceteros mortales transiuerint. Gallos dici populos placetes, in Gallicis late susteq. demostraui. Atqui nihil est aliud quod Onines mortales Deo reddit placentes, quam unicu Tau: quo fit, ut Gal- licum suo iure dicatur, nec ullii aliud signit in cognominis admittat communione. Admitandus fuit Virgilius sacrorii peucrutator, dc idcirco plurima in luce protulit ex ipsis adytis oraculorii: inter quae Sc hoc vel prunariu habebo : de id quidem eo magis quod uGallicae religionis arcanis videatur profectu. In ligne prosecto aptius Tali praecomu p - ta indicauit, Sc dignit quod omnium ore celebretur. Nos interim scdulo annitamur, ut crucis praesidio gratus Deo populus simus. Sed quonia haec clariora ex iis quae mox a silentur,fient ad hieroglyphicii ipsius Tau properemus explicatu.Tanta profecto dignitatem maiestatem l. hic cerno. ut imbecilles obtus e mentis meae oculos immensa sua luce perstringat,& nescio quomodo tenebris inuoluati adco, ut haud sciam unde mihi tam augusti spectaculi narratio sit exordicda a mi id Cimbris notat ivt obiter quae alibi docui in memoria reuocem)quod ad tenendu quippiam est accomodatum, ceu Tethau, quod est ad retinendii diceretur. Hinc u t nobis pro tunc vii irpatur, ita priscis pro cruce fuit in vim eo quod instrumentu esset,cui frmissimo nexu cod cinnati alligebantur,tantisper retinendi, dii supremit spiritu cis arent. Quod si voce ordine vers , legas, i h bebis quod ide est quod apprehende: quo monemur,ut cruce apprehendamus volui sacram quanda ancoram,qua aduersus omnes tempestates at l. proccllas seruemur. Hoc ui Wim praeceptu in sacris AEgyptiorum figuris cuiuis licet intueri; in quibus cernitur diligent et ipsum Tau apprehendi atque retineti, velut amulctum quoddam omnium malorum. Neque vero in aenea tantum hieroglyphi corii tabula incomparabili sacrosanctae antiquitatis monumento Tati cum ansa, qua teneatur, cernitur . sed in plurimis etiam aliis
vetiistissimis Egyptiorum lapidibus. Romani olim tr.m sportatis,inuenitur. Et ne longo labore antiquitatum studiosi,s fatigem ad Capitolium rectum iter tenere iubeo, in quo mox obuiam habebunt Sphingem vittatam o duriissimo baia e mollisliine expres sam , cuius sedes ex eodem marmore cilicta, in limiκ, liticras sacras AEguptias complectitur inter quas conscitim ab initio Tau cuni ani. exsculptu spectatur : quod deinde s .epius clarissimis lineis repetitum est. In obchico item qui est ad portam Collinam, excisam
537쪽
. LIBER a V r. et 'excisam manum videas, quae Taia funiculo siue ansa comprehensum tenet: &qud clares perspicias, cam ad partes Tau non pertinere, animaduertas in cadem saxea mole Tauctiam citra ansam erictum. Liquet itaque, quam priscae hae scalpturae in Ogeniis antiqui imorum monumentis deprehesae adainussim linguae Cimmeriorum respondeant. Ichno vox est Cati,couersione lare demon strans omnibus hanc figura esse apprelien- dendam,uti apprehensa videtur in vetustissimis AEgyptior ii monumentis. Sed quid Z nucrux seruoru supplicium de funestu corporis vinculum tanti faciendum, ut illius imagi- nem manibus gerere debeamust Certe ii de vulgari Gallorum etaia agatur nilui minus optandu, quam infamem hanc & abominandam notam praescire. Furciferos quis non legit apud Latinos' Quis non nouit despuendia hoc nomen uis nos it nullum mortis genus apud Romanos olim aut crudelius aut turpius suisse quam cruci assigi Quid e
D sibi voluit nomenclator, cum vocem et ait sic composuit,ut versa moneremur, ipsum
Tati esse apprehendendu) Singulare nempe quiddam fuit quod designauit, L mininadad quamuis crucem reserendii. Quid surum. latronii aliorum . scelestissimorunt tor- umenta ad sacras faciunt scalpturas,quid comune habent cum arcanis sacrotii mysteriis Nihil sanθ: de quia res ita est,neceuario cogitandu, aliud quiddam hac imagine latere, T- ακῶ cuius gratia & ipsum Tati hanc acceperit nomenclaturam, de hos in sacris litteris hono res: quod ut magis persipiciatur, prius explicandii, quid crux signis et,&vnde nomen, is sumserit. quo ex ponto confestim se causa prodet totius venerationis ipsi Tau attributae.cut ritum sacru notare alibi docui, a verbo ccur,quod est deligere; propterea quod in CR ximus delectus habendus sit in omni diuino cultu perager o. Est autu vox haec magno desiderio ipsum perfectu implorantis propria, ut in Hermathena ostendi. Cum ergo in omni eleel one mens notira ingenti impulsu ad id quod perlectissimilest, tum vero maxime in ritibus de caerimoniis ferri debet. A Ctur quod alis Coir pronunciant, citra no- C. tationis discrimen caerimoniarii nomen derivatur: vellit si quis dore num diceret, quod Vm nihil aliud est quam moneo vi ipsi summo de persectissimo arct illime haereas. Cutita l. longe aliud nobis quam Latinis denotat. a quo vocabulo Curam illi quide acceperunt, sed significatu multo latius patete ad omne videlicet sbllicitudinem. A Cut Curetes di . --cti capita nituitu Se principes caerimoniarii, quos hactenus noluates Aduatici Cur iam vocant: a qua item voce Cimmeria Curati, populi pastores dicuntur, minimc quod, ut vi in Tia prima fronte videtur, sint bene curati. Verum ne frustra hic repetam quod in Herma. thena explicatu . satis sit haec in metem reuocasse. Iam si dux per litterarii vestigia r tolegas. inuenies aut quo significatur, vehementer de valido impetu traho; quod propriu ritu. est rituum factoria munus. Quaecum l. cnim in sacris fiunt, Co tendunt, ut animos no- cisi ista stros pertrahant ad ipsum diuinia auxilium totis viribus implorandum. Frustra canitur, frustra candida vestimenta induuntur. frustra aqua spargitur, frustra cruces signantur, frustra genua sectuntur. brachia frustra in altum leuatur,nisi mens nostra lioru monitu tota ad Deum rapiatur. Vide quo nos vocet vocula Cur,quam queegregie exponat omnem proprium caerimoniaria usum, qui totus in eo est,ut valido ductu retia externarum ad supremam pei sectionem pertrabamur. Quemadmodia aut cm ex Ear 5e nat, artcom positum. Amaronica nostra demonstrant: ita ex CirrS ut prorsa &xersa vocibus. G admirabile componitur nomen per c5cisionem, quod Criit cilcitur: tamquam Currui diceretur, pro eo quod caerimonias de sacros ritus omnes, ut etymologia dictat, ad se
trahit. Erut nobis in frequentissimo usu cst, pro scipione eo qui superna sui p irie transuersario ligno terminatur ; quod axillis subiectum, homines vel claudos , vel pedibus imbecilles si istentat, ira collabantur. Vertim quid huic scipioni cum ritibus sacris, ut hos ad se trahere merito dicatur Z quasi vero aegroti caducique hominis baculus primas teneat caerimoniam. Sunt haec prorsus absurda, non dictu modo, sed etiam cogitatui um ea quae manca sunt dc mutila, a diuinoria persectione longissime sint remota. ut enim externa sacra piat creamus, in quibus ne verbum quidem mali ominis sereba- sa δε--tur, tantum abest ut ad claudorum columen cuncta fuerint relata, videamus quid Mo- m. isaicae habuerint caerimoniae, in quibus haec leguntur: Locutus f eIs Dominus ad Mosen, dicens: Loquere ad Ase et, Homo de emine tuo perfamilias, qui habuerit maculam, non
fiet panes Deo suo,nec accedet administerium eius; si caecus fuerit, si claudus svel paruo
vel grani, via torto naso fracto piac, si manu; gibbus, si onus, si albuginem talens
538쪽
in oculosi iurem sicali ,st impetiginem in corpore.vel herminus: Omnis qui ha erit m
calam de semine Aaron saceriato, non acredet offerre ho t.es Domino, nec panes Deo sta. Haec de id genus comi lur i in sacrorum rituum delineatione inuenimus,c quibus quid efficiatur quis non cernit Qtia ergo ratione dici potest, omnes sacros ritus ad criit tamquam ad summum fastigium tr.itu. ii claudos Deus a iacit ficio suo prorsus excludat, ne iam scipionem claudicantium pro scono voluer: t carimoniarum collocari Quid ergo, . non credemus nomenc latori non credemus sacris AEguptiorum litteris 'dicemus vana esse hierogluphicas notas' Abiit omen. Propius igitur inspiciamus figuram ipsius Tala, quo intelligatur non aliter olim apud primos litterarum piciores hoc elei pentu scribi solere. D Hieronymum hic cogimur lati dare:cuius verba modo citata aperte testificantur, Taia in v tustis lita tis quibus Samaritani id tempolis adhuc utebat iti , crucis figura habere. cuiuit ibinoni) grauitate sumta,vltornis de crucis figura quaerendia. Hanc facit ant Iana e malo ad angulos rectos sit pes facit dc auiuvolatus alas extendenti uinatatus ite hominis cuius brachia trasuersariu crucis
lignia imitantur , si eidem auelari credimus. Est apud Suidam,crucem esse ligna ad rectas angulos deuii
cla at l. c6nexa: quo loco memoriae proditum,dum
Tlieodosii principatu tEpla gentiliu eu rterentur,
roglyphicorii periti dicorent suturae vitae habere notationem: quae ipsorum opinio a primis hieroglyphicorum magistris ad posteros derivata. pcrspicuum reddit oraculii apud eos fuisse, tempus tandem fore quo per hanc figuram vita mortalibus daretur. Nobis de vocis significatu cla
rum cst omnes caerimonias ad crucem trahi, de in ea summum mysteriorum contineri.
Bene tamen cecidit id Theodosi; principatu annotatum proditum l. litteris suisse, quo cx eo clarius euadat, nos non primos cile eorum qui apud AEgyptios crucis signit inter hieroglypllica teperierunt, tametsi primus nominis Latini inuenerim rationei quae Gguram crucis hanc, quam D. Hieronymus ceteri t. d scribunt omnino confirmat. Nos enim pro scipione cu ligno transuersario alas sustinete Crut dicimus, a quot in iura. 5 perco itionc criipo id notat ouod lcri eiusmodi imagine praesert: unde Latinis quo l. Crux dicitor natalibus de nominis ratione prorsus ignota. Dii scri itaque C ps a Criit. Φin Crut pro scipione axillas sulciente superne nullus exstet index, in cruce ver supcrius id exeat quo s an ulos aeque superius faciat atque baculus cum transiuersario ut ut is parte inferiore. Re bis me sane nobis Cnips dicitur, eo quod haec figura iit vere tint iura. id est demonstrans sustentaculum 5e fultimentum collapsigeneris humani: quai . de re perspicuum fit, hanc vocem e rut sic a nomenclatore faciam. ut primum summo sustentaculo coii ueniret; quo humanum genus se totum debet si spondere atque ibi: tui cre , eoque Hierico hoc fulcrum ab omnibus ritibus ad se pertrahendis nuncupatur ciuiri nullum fuerit apud antiquos legitimum facii ficiti m. tiuod non ad victimat in cruce immolandam rescitetur, α quicquid virium haberet, nancisceretur. .
539쪽
Cum ergo et rc erut eandem signent figuram , fuerit'. ea integra apud Samaritanos conseruata, cernamus iue in Egyptiis figuris eandem prorsus notam manibus apprehensam atque detentam; quid citcut amplius sit laxsitandum, &-ci ut, unde Crux .noliratia esse vocabula, oceana notare figuram, licet diuersa ratione, qua Graecorum de Latinorum Tati hactenus pingi videmus, quae ad unguem quadrat cum eo fulcro quo claudicantes & infirmi sese sit lientant' Apprehendamus ergo pro eo ac nonacii monet & lii eroglyphicae figurae demonstrant,ipsium Tau:non illud quidem quo corpus hoc fulciamus, sed quo mentem a casu levemus . dc nos tandem totos corpore Manimo caelo inseramus. Amplectamur ipsum firmo sunt culo, tuo ex eo salus nostra pe inde atque e sacra ancora tota pendeat: Faciamus inquam, ut quod dicitur, verum nobis sit Tati, id eli quod nos seruet: at seruare non potest, nisi apprchendatur, de firmi mentis manu retineatu hau a saeus atque hieroglyphicae imagines nobis demonstranti in hoc prorsus cum voce Cimmeria consentientcs, quae versa vestigiis suis eodem deducit. Castoris de Pollucis fabulam ad D. Ioannem Baptistam de Christum reserti, alibi Call. i. o. indicatum : hic addendum , apud Lacedaemonios simulacra eorum δ πια fuisse, teste
Plutarcho in libello φιλαδελφια , quae fuerint duo ligna parallela, duobus aliis lignis
parallelis ad angulos rectos annexa: qua figura quatuor cruces coniunctas videmus, ita ivt interna parte quatuor anguli sint: exteritis duodecim in omnem mundi partem porrigantur. quae si ad numeros Cimbricos examinentur,quaternarius :gnem prim tam de- νω notans, primamque pyramidem constituens, vitam intra Tau siue cruces collocatam
designat, dc una ex ignis natura ad ardentissimi Sc flamantis amoris cogitationem deducit , quo Cluillus verus Pollux fratrem suum Castorem de omnes homines fratres itidem suos sic amauit, ut vitam suam ipsis impenderit: quae tamen crucibus undique septa nemini prodest, nisi per crucem aliquam ad eam peruenerit. Iam duodecim externi anguli geminam vitam nobis pcr cruccm dari declarant. vltra enim illam vitamquam Adamo in paradisi, Deus dedit, persectior quaedam vita homini per Christi ardentillimum amorem comparatur Sed haec ut ad numeros Cimbricos de ptima eorum nomina relata, satis sunt inaniscita ita nescio an ab iis qui in illis non sunt exercitati, intelligi pollini. Miror interim cuius indicio Plutarchus ad amorem fraternum haec ligna ita collocata pertinere intellexerit: certe maximus amor Sc omnium flamantissimus, Aqui solus fratribus vitam dat sempiternam, hoc symbolo denotatur; simul instrumento etiam expressis, per quod amoris ignis vitam operatur. Duodenarius Herculi ab omni antiquitate sacer habitus, geminae noli rates vitae, dum Tuae uri vocatur, commonefi-s cit, quam solus Herculos omnium monstrorum domitor per crucis clauam mortalibus concessit. Quaternarius autem tam clare nobis ignem pyramide sua designat, ut co dem nomine ignis de quaternarius apud Cimbros nuncupetur,admirabili proicat, nu- et umeri sumboli naturae de eorum quae naturae fines egrediuntur,cosensione. Quatuor ita que internis angulis numerus ille indicatur; qui si corporatus intelligatur, ut in homi num carne conliantium salute intelliscitus est, primanx obis pyramidem ostendit, verum verae vitae symbolum. ut ex iis liquere potest quae de metarum significatione a nobis tradita sunt. Quid Z quod eadem prima pyramis eum nobis offert agnum , qui ceu conus omnis potestatis supremae primaeque triadis standamento innixus, viam nobis ad caelestem vitam struxit quique adeo ipsissima vita est, spiritu suo vitam omnibus suis praebens 3 Iam si quatuor pyramidis primae tu perficies in plano sic extendas,ut se omnes
in cono tangant, de e cono catliciis lincis ad rectos angulos demissis plana seces, quatuor Tali videbis vim puncto insistentia, de quatuor catheti ad rectos angulos cocuntes crucuconsituent, ex omni parte Tau oculis olferentem. Rursus si ternatius prima figura omnium figurarum, ipsam triadem oculis quodam modo subiiciens, corpus sal, pyr mis existat : in quo quis tam hebetem habet mentis aciem, ut non quandam verbi ter maximi incarnati similitudinem agnoscat' Nostrae linguae arciti tectus horum numerorum ternaris re quaternari i naturam de cognationem ad symbolicam accommodans r tionem . sic duo vocabula construxit , ut in iis litterae hos nobis numeros proponerent considerandos. Dei enim nomen, quod est Get, trilitterum socii: Verbum autem quod ore corpus assumpsit, mo; nominauit, uatuor litteris primum corpus imitatus. Sed de uauit.
maximis horum nominii mystcnis ut ictu pauca a nobis alibi perscripta sunt , et a nullus
540쪽
ingenij, quamuis magni, captus satis multa, fatis ardua, satis diuina cogitare possit.
τὸ - Quoniam verbi crnarius, dum distinguendae in diuinis hypostas con diuersitati numeri i m L api licantur, Spiritus sancti tesseram gerit, stupendiis quidam arcanorum abyssias ape- ritur, dum hac ratione ternarius quaternario comparatur. Quemadmodum enim si diuinis mysteriis humanas cogitationes applicare fas est c ternario superficiem metiente, cxistit meta quaternario deligi rata , quae omnium corporum primas tenet, ita de Spiritu sancto natus cst agnus, multo magis inter omnia corpora de caelcstia de terrestria primogenio sibi iure vindicans principatum. Quod si deinde icinarium in quaternarium ducas,duodenarius existit, numerus vere Herculanus; utpote totam rerum uniuersitatein, quam duodenarius itidem designat, ab omnibus monstris S ab omni vitio purgans: atque hac ratione mundo, qui totus vitium secerat, geminae vitae auctor, illius nimirum, quam primum peccatum inquinauerat; de huius, quam agnus non purgauit tantum, sed multo etiam quam ante peccatum primum sumet, reddidit perfectiorem ac diuinior cin. Duodenarius ergo e ternario in quaternarium ducto existens, duplicis vitae generationem repraesentat, de totam totius uniuersitatis absoluit perscctionem at- iri que integritatem; nomen apud nostratos inde sortitus. Huius reicii in Pythagorici te- se nuem fortassis aliquam famam vel in aegypto a sacerdotibus Phrygia sermonis peritis, . . o. ' vel ab Abari hyperboreo accepissent, mirum in modum sese in numeris cxocuerunt: de cum vitae generationem iis contineri audiis sciat, animam e numeris crearunt, quod ab ea videlicet omnem vitam procedere existimarent: nihil interim mimis cogitantes, quam de iis quae ad veram vitam pertinerent, quo omnia duodecim numerorum arcana, duodecim dilici sis Cimmeriae linguae nominibus denotata roserre oportuisset. Omnem ergo operam suam Sc Oix. ne oleum perdiderunt, dum humani ingenu, non Spiritus sanini, ductu in numeris ea quaerebant, quae ad totius uniuersitatis tum generationem , tum rogenerationem spectant. Atque haec quidem de Docanorum apud Spartanos simulacro, quo fraternus Castoris de Pollucis amor, teste Plutarcho, denotabatur: tametsi nec hic auctor, nec quisquam post Cimmerios illos antiquissimos intelia lexerit, qui Dioscori sint; quis ille esset amor , quo mortuo fratri vita data: quid sibi
Docana vellent, cur e quatuor angulis duodecim exterius producerentur. Totam vetustissimorum sapientiam numeris duodecim de eorum intcr se collatione comprehendi , tam vellem doctissimos quosque scire, quam clara eius in Teutonicis numerorum nominibus indicia cernuntur. Vertim qui sic de numeris egerunt, quasi in caussarum cssicientium aut formantium rationes continerentur, longissime a veterum sententia uel isp aberrarunt. Nec equidem tam male vel de Pythagora, vel de Empedocle, vel de Pla- Monesentiendum mihi reor, quam Aristotclcs eos sinistre interpretatur , sophisticis qui se . D. . m. busdam clenchis nuda ipsorum verba, non sensa insectatus: quo nempe maiorum scimpiis inuide apud imperitos eleuatis, siba solius in manibus hominum versarentur. Neque
--i non enim num csos rerum caussas prisci putauerunt, sed notas caussarum, & eorum quae ab
illis ciliciunt ut ordinem naturae ratione praeditae indicantes. Quamobrem diligentissi- me in his notis homini versandum, quarum principia menti ab ipso opifice indita: uam si int ad omnem rerum inter se ordinem ac cognationem distinguendam : quas primi
parentes nostri acutissime intuentes, nomina illa secerunt, quorum monitu eorum si-i gnificatio accurate contemplantibus aperiretur. Nisi ergo deuia a naturae ductu ferri velimus totam mentis aciem ad numeros intuendos conuertamus,& in iis illa maximὰ
consideremus, quae sola sunt homini ad salutem necessaria, quando impium est cogitare, haec non primum a Deo menti per haec innata signa, siqua saltem tenus, fuisse in- dicata. Sed de his suo loco latius: in quo rursus fortasse de Docanis erit agendum. Qui velis haec figura a solis Cimmeriis intelligenda ad Spartanos venerit, admiratione dignum videtur: sed ea tolletur, si ex Amazonicis meis cognoscatur, ipsum Spatianorum nomen, quod Phiditia interpretantur, a Cimbris ipsi genti positum principio suisse.
Nunc itaque vidimus, quo simulacrum illud e quatuor trabibus contextum, & multa simul Tau e quatuor angulis prodeuntia ante oculos ponens. oporteat referre dc quam
insignia mysteria rudis haec qualis prima fronte videri non iniuria queat, figura designet. Haud facete verbis consequar, quam Plutarchi diligentiam de mirer de exosculer Ac de mena, cum de cctetis omnibus antiquitatis monumentis undique magno studio con