장음표시 사용
591쪽
Desteo plem insum, Musis lacrymantibus heu, heu.Vxorat ut subita sublatum morte maritum Vidit, ait, Coniux oculis mihi carior, una Ocyus aufugiam nunc te fugient; sub umbras: Nec volo, nec cupio sine ae superesse marito. Hei mihi quod memet redimi moriente nequires; Hei mihi nemo potest crudelia vertere fata. .
Defleo Flemingum, Musis lacrymantibus heu, heu. Est locus egregia Flemingi nobilis arce Nomine Vinnegemum, celeberrimus ubere glebar, Mercuri j procul haud fano, qua cuncta quotannis Alma Ceres largis granaria frugibus implet. Saepe ibi Hamadryades vicini iti limite saltus Flemin, faciles vivo duxere choreas; Saepe illi accinuit cithara philomela canent
Placauitque animi vario modulamine curas. Nunc & Hamadryades siluae loca opaca relinquunt, Et querulae gemitu volucres torquentur acerbo, Flemingumque dolent inopina morte peremtum. Ver erat aeternum, flores, violaeque, rosaeque,
Lilia nec mediae deerant ibi tempore brumaei Nune & honos horti storumque emarcuit omnis, Nunc perit arx, dominus quod saeuis occubat umbris. Desseo Flemingum, Musis lacrymantibus heu, heu.Vrbs dolet amissum,quo non praestantior alter, Insignem virtute virum, de praediuite censu. In te er unus erat vitae, sine fraude dolisque; Veri sicus sermo illius, ceu iure suisset Iurando firmatus, erat. Nec in aedibus auri Indica ceu formica, suos condebat aceruos. Haud quicquam, certa suerat si lege rogatus, Ipse negare solet ineque cunctos et untur honeste
Multa aliis, sed plura dabat sibi sanguine iunctis.
Praesentes hilari vultu tractabat amicos, ' Attamen ut cuiuis, cisi vellet, abire liceret. Desteo Flemingum, Musis lacrymantibus heu, heu. Esuriunt vates, quorum patronus & altor, Dum vixit, Flemingus erat, materque paterque
Nullus ad illius veniebat limina vates
Carmina vel cantans turba comitante sororum,
Vel quid habens libri, quem nulla quam viderat ante, Qui semel infecta re discedebat: at omnes Et inensa & verbis mulcere studebat amicis, Nec dimittebat magno sine munere quemquam. En factum agricolam, qui floruit ante poeta, Ecce alius ponto nunc nauita viuit & aura,
592쪽
In manibus nunc neuter habet sua gaudia libros, Alter habet clauum calamum,librum alter aratrum, Ni cum suaviloquis malit periisse Camenis. Sic cum Flemingo Belgarum Musa sepulta est. Defleo Flemingum, Musis lacrymantibus heu, heu. Hei mihi parca ferox, quae te dementia cepit
Mutarunt manuum naturam fila tuarum.
Namque piis Iouis imperio vita esse solebat Longior & melior, peior breuiorque profanis. Haec versa est series. Nulli pietate secundus Haud potuit limen Flem ingus adire senectae: Sed sine iure duces, populi qui sanguinς gaudent, Et saltatores speciosa veste sit perbi, Mendacesque diu sine sollicitudine vivunt. Defleo plemingum, Musis lacrymantibus heu, heri Sed bona lugentem me spes sustentat alitque. lNam cum Flemingo prolem natura negarit, Huic animo & virtute pari succedere fratrem Heredem video, cui sani quoque carmina cur Quem quando intueor, Flemingi occurrit imago.
Et superest Schetus, Flemingi qui socer, illud Dulce decus Charitum, qui nobilis Hesside Musa, Schetus, bani qui portus & aura Camenis.
Schetus amat vates vatum doctissimus omnes.
V N D E tot Aoniis e vallibus audio questiis Quid Charitum lacrymis ora rigata nitent Fata repentinae rapuerunt inuida mortis Pieri j columen praesidiumque chori. Quis fuerit dubitas 3 Flemingi est nobile nomen, Qui carus Phoebo Me sarioque fuit. Diuitiis clarus, sed clarior arte fruendi,' Vatum Maecenas, ipse poeta bonus. Eximie coluit recti sibi conscius omnes ossiciis homines, & pietate Deum. Ergo quid hunc maesti tantum lugetis amici, Cui nunc in caelo est certa parata quies
EIvs DEM FLEM INGI EPITAPHIVM,
Hoc quis sub tumulo cubet, Viator, Huc illuc oculos agens, requiris . Qui te rem doceat. docebo. Quis tu Qui tecum loquor, umbra. Quae' Poctae.
Vs,3 Post tabulam. Quid ergo dicitidi
593쪽
Hocouod tu loqueris. Quod illud3 Ipsum
Quo a nescis. inaneas inepte, necdum Scis quod nescieras. FLEM IN Cus ille, Omnes Quem poterant amare praui, Omnes debuerant amare sani, Hic iacet. nihil addo. Nec necesse, Nouit cetera mundus uniuersus.
INCLYTE Maecenas, Charitum cultissime donis, Quem colit ut fidum Musica turba patrem: Forsitan unde tuas & cur mittantur ad aedes ignota dubitas carmina scripta manu Illa peregrinis veniens Chytraeus ab oris Mittit, ut inde tibi notior esse queat. Scilicet es facie non illi notus & ore, 'Notus at eloquio iudicioque tuo. Tantus enim splendor laudum est vir magne tuarum, Tanta est ingenij gratia visque tui: Longinquis ut te multi mirentur in oris, Et iungant spatio se propiore tibi.
In quorum numero non me postrema tenere,
Testis erit Musis iunctus 1 pollo suis.
Te praescias reuerenter amo , te longius absens Suspicio, tantum deuenerorque virum. Et cum certa tui mihi sint data signa fauoris, Carmina nostra tibi dum placuisse refers: Gratulor ipse mihi, te laudatore triumphans, Laudato ς inter qui loca prima tenes.
Dedecus esse puto, si quem plebs inscia laudet, Gloria sed tanto vera placere viro eae
Nec tamen usque adco metas excedo pudoris, Non adeo nobis carnatio nostra placent.
Bissex Fastorum libros absoluimus annis Quatuor, & pars est, ut puto, visa tibi. Imperfecta tamen sunt cuncta, indignaque doctis Auribus, aut tali qualis es ipse viro. Sed si certa meis concesserit otia Musis, Qui sedet aetheria rector in arce Deus: Forsitan illa magis quae iam placuere placebunt, Cum fuerint lima cunctat polita graui. Magne vir&Clariae nitidis lima stella cohortis, Maecenas doctis parsidium suo viris Si vacat iguum tenui dare temnus amico, Commenda egregiis meque librosque viris. z . i'. Pollieru
594쪽
Pollicitusque meo velut es prius ipse sodali, Patronus studiis esto paterque meis. Vt tenui mea subsidio releuata crumena, Galloru m doctas postit adire scholas. Fallor an ipse Deus, per te mea coepta iuuare, Et vult propositam continuare viam. Musarum imbellis chorus est, ut pingitur, & qui Possideat certas non ita semper opes. Hinc tutore illis opus est, certisque patronis, Excitat in certis quos Deus ipse locis. Quos Deus ipse opibus caelesti munere donat, Vt studia & Musas coeptaque pulchra iuuent. Quoque iuuant plures, hoc illis plura rependit; Foenora id, a summo ferre, soluta, Deo est.
Hic quae pauperibus vel Musis dantur egenis, Illa sibi rursum persollienda putat.
Nec raro sortem crescentia scenora Vincunt, Durat δ in seros res ita parta dies. Sed cum nota mihi tua sit vir magne voluntas, Pluribus hic verbis non opus esse reor. Vive valeque diu cara cum coniuge saluus,
Responsumque mihi, si placet, ede breui.
Siquis appellet monitor poetam, Quo suum nomen trahat e tabellis Crediti, versus dabit in solutum
Promptius auro. Attamen fretus gemini fauore
Numinis, Ditis puta Apollinisque;
Pro meis Vates cupio reponat Versibus aurum. Suadet hoc Phoebus toties ad Idus rictus, ut lunae superent renatae Quas Aqui rani merui coronas Patre medendo. Nec seret Plutus male, si coaequent Aurei menses toties inuectos; Vt sit ad Iani fora terna triplex Foenus in annum, Quod moram penset diuturniorem, Quod ciue non merces, sed honor sit artis,
Artis illius cui praesidere Gaudet Apollo.
595쪽
Mille viae talis simili catena
Plutus & Phoebus coiere vinctis rata Flemingi sociant ut ambos Foedere diuos. Quisquis ex astris bona mentis atque Corporis , nec non quod ab Antiate Poscitur diua, vel ab Herculano Numine duxi ille ni dextrum genium secutus Promouet Musas ope liberali,
Proprium non est, quod habes; opum te Distributorem superi locarunt: Ut sit accepti ratioque pensi. Iusta serenda.
Hinc ut ad nostram rogo cantionem Lesbiam ducas facilis cnoream; Vatis ut vates videare plectro
Rite moueri. in I. G. B. ex tempore.
I c Nis ut abscongi nequit, in tenebrisque tenerio Gustus latὸ splendor quin emicet inde, A tque iubar partes de se di sundat in omnes: N ec doctrina latere potest, generosaque virtus,
N On candor niveus, nec rara modestia, queis tu E xcellis reliquos, fugientia Phoebus ut astra. S int, quibos extollant animos, natalium origo, F ortunaeque faces, vel opum numerosus aceruus,
L ubrica sors quae cuncta tibi tamen addidit uni, E ster munitum bene Pallados aegide pectus, M usarumque opibus Arctum: deprome beatos I ngeni j foetus, vena locuplete reponens: N aturamque duccm colito. sic vivida tollet G loria te genio seinper comitata perennie V irtutEsque tuas, doctrinaeque ardua dona S aeclis narrabit, vel me auspice vate, suturis.
596쪽
FLEMiNC. Videte quanta sit pomari, nostri benignitas , qu*nta malorum pyrorumque diuersitas, quam secundus hic tiobj. st autumnus, quam benigne fauerit P mona : vellem Gompius nomina singulorurri una cum facultatibus explicant, quo de valetudinis ratio in eorum esu haberetur, de politi ac Latine de iis dissererelossemus. C ORO p. Scilicet ego vcl medicum, ne inter homines optime valentes praestabo, vel poetas docebo, quinam Latine sit de omni pomotum genere loquendum ; quoiu tantacst varietas ex instionibus infinitis nata. v t si vel ipse i limus redeat,vix pauca aliqua sic agniturus. p A l. L. Apud alios um voles, te facultatibus disputabis,dc delicatis sinu quodque pomum insaluberrimum dices: ut aliis dς territis, eo solus vescaris: hoc tempore quoniam Sc ipsa poma, de ipse hospes in huyc scrinone nos trahere videtur. mai rem in modum ca audire cupio quae vel nudiustertius vel nudiusquartus te dicebas de Vcrtumno Pomonae marito in Hermathena tua annotasse: quibus non me modo, sed
Flemingum etiam plurimum tibi obligabis: praesertim si Properti j Elegiam vertumno dedicatam una opera illustraueris. si O RO P. Quin tu Falhenburge potius nobis de Aganippe tua depromis,quae pyra super pyris in Alcinoi hortis creucrint,& quae poma fuerint de quibus Poeta cecinit,
urea mali ricem misi, cras altera mittam. Et rursum:
alo me Galatea petit lasciua pue a. Tum etiam quod pomum tuerit quod Paris Veneri adiu uit. FALx. Immo hoc ipsum etiam abs te discere avemus ut pro Flemingo ctiam respondeam i cum id longe tibi, quam mihi, sit facilius : vel quia poesim cum plailosophiae studiis semper coniunxeris, vel quia Mortionum habueris magistrum , singularem tum naturae secretorum, tum antiquitatis remotioris ilicsaurum. Gom p. Vtinam Mortionus arcana illa quorum crat omnium peritissimus. mihi tam candide reuelasset, quam vehementer ad
corum cognitione inflammavit; sed ut crat ingenio Silenico, prius fuisset validis vinculis constringendus,quam quicquam mysteriorum apcrarct:quod opus sit ne longe maiores vires pollulasIct, quam ut ego vel tentare auderem . Ceteriim.quam ille viam in sacris antiquitatis symbolis enucleandis sit insicssiis, licet non oti inino sciam i in tum tamen ex diu mo comi ictu subodoratus stim, ut intelligerem , non eandem me tenete: atque idcirco in Vortii m ni fabula , de qua tribus retro diebus tibi sum locu tus, non Mortioni , sed Hermathenae meae sequor ductum : illi tamen libenter laturus acceptum, quod me ad haec studia aemulatione quadam Hesiodica excitarit. Quando igitur vobis ita vii 3m est, ut Propertii carmen exponam: agite, postquam exempta fames δc amor compressus edendi ,hinc discedamus ad ipsum pomarium .ut ipsa Pomona
de marito suo locuturo veritat m inspiret. FLEMiNC. Bene mones Goropi. Abeamus itaque ad Xyllum illam quam totam videtis pampinis de vitis umbrosam , ut non Pomonam tantium, sed Bacchum etiam habeamus benignum . citra cuius opem nulla carmina vel feliciter si unt, vel scliciter explicantur. C oKO p. Tantum profecto hic vitium cerno, ut locus ditionis tua nomini optimc respondeat. Quid enim aliud est Wininglicinum quam domicilium eius qui vini est amator. Vertim quia & hodie satis ambulaui,5 modo pransis cxercitatio minime est utilis, sedeamus in laetissima haeumbra, de quiden inge commodius de proposito nostro aptius, quam sub illa Academicis celeberrima platano: eo quod de Bacchi munera capitibus nostris impendentia ipsum deum nobiis conciliabunt, cuius numen poetis dicis praesidere . de si diutius i
quendo fauces reddantur sicciores, in promptu erit uvarum copia, quarum nectare liceat aridum guttur irrigare. Iube igitur, Heminge , ut puer quispiam Propertium e bibliotheca tua adferat nobis tkt si nac moria nos fallat, liber succurrat. rLEMiNG. Ocyus puer Tibullum, Catullum, Propertium apporta una cum Muretiannotationibus, & una adter Annia Vitcrbiensis cona mentaria; ut videamus qui G ropius de Annuis in Propertio exponendo sint consensiuri. cor O p. Recte dicis Heminge, eundem ego sci iptorem popolcissem, si putassem eius tibi nugas tanti esse, ut inter libros tuos haberes : vertim nullus sere tam malus est auctor, ut nullam adserat utilitatem. Si non aliud adserat adiumentum boc saltem praestabit,ut quam in Prope rio lectionem sit secu tus, cognouamus. FLEMiNC. Quantum Annio sit tribuendum, de Croniis tuis didici, non citra maximam admirationem, quinam factum si vi
597쪽
tam sallax scriptor tani multos habuerit lectores, qua in re perspexi quam supina negligentia quamque exiguo iudicio quidam aliorum scripta de legant x sequantur. Sed
cn tibi libros. Co Rop. Volucres milii pueros vidzris. habere, ita velociter hic recumiit. Exordiamur ergo,verum citra illa prologomena,quis dc cuias fuerit Propertius,quibus parentibus natus, quo tempore scripterit, quem locum inter poetas mereatur, an hic eius germanus iit scius,& id genus reliqua, quae ut totum aliquem auctorem in ponentibus conueniunt, itanainime cum decent qui unum dumtaxat carnacia paucis versibus contentum interpretatur. FA . Nollem tamcn te celare, quid de patriae eius
oc nominis antiquitate arbitreris , quandoquide ipse Vmbrum se fateatur Plinius de Wi Marcus Antonius hanc gentem omni u antiquissima dicant, & his antiquior de grauior auctor Bocchus scribat veterii Gallorii propaginem esse .cum tu non semel mihi dixeris, de . ni fallor, etiam scripseris Cimmerios esse in Italia vetustissimos colonos. Co Rop. G-- μQuo. bone vir, me auocas 3 Si hac via a ratione de singulis mihi disserendu esset , quae Om. . huius poetae occasione in dubiti vocati possent, quo tande fine concludere orationemrFA L K. Non est abs re quod te rogo, nec citra maximam caussam hanc moueo quaestionem i propterea quod in hoc Properth carmine insignia sunt Romanae antiquitatis monumenta :& in iis explicandis non dubito quin sis Cimmeriorum linguam ad nominum origines prolaturus; quoniam eam primam in Italia suisse, si recte memini milii saepius asseueraris : quod nescio an queat iis conlatatim quae de viri bris feruntur nisi eosdem Vmbros de Cimbros esse dicas. Co Rop. Non male colligis, Falhenburge. Iidem sane homines diuersis his nominibus significatur. Cimmeriis quidem a Comero siue Cimmero Iapeti filio maximo natu a qua de Cimbri ut in Croniis a me est annot 'tum. Hinc Graeci totam Italiam, vel Hesperiam, quod ipsis ad Hesperum iaceret: vel mil. . Ausi,niam, quod a Cimmero teneretur, vocarunt: eo quod hic elu son, id eli Cimine. ri tu lingua. filius lenior siue maximus natu inter lapeti lab ros sui ilCt: ut enim pror- xu.sus ridiculum est, Baiis a Baio Vlvstis socio nomen mutuari, cum hac Cimbrica voce de olim Sc nunc etiam balnea.quibus hic locus maxime scatet . vocemur: ita non minoris vanitatis suit, Ausonem nescio quem Vlyssis cx Calypso filium comminisci, quo gentri
nomen reserretur: quia nemo queat negas C,hoc non :nc Cimmerum merito dici, quia
Iani filiorum maximus natu sitisset. Aulon ergo Cimber imit ipsi Iapeto, haud secus ae Cimmero Ascanius, qui δί ipse eadem de caussa D mi sion ii uc Nauis oti, praeposito
articulo, est vocatus i qua cx voce Theutonum nonacia cit corruptum. Qua vcro de Th. i. αcaussa iidem a polleris umbri sint vocati, Plinius exposuit, nomcn a Graeca voce οι ces: derivans, quod nimirum a pluuiis cataclysmi ici vati fiuilent. Vertam gentis antiquitas
vix admittit, ut per rimina iacimen quaeratur, o nullus quod Halicarnassaeus testetur
a Graecis hanc regionem Ausoniam de Hesperiam dictam fuisse: deinde etiam hoc do ceat, Vmbros ante Pelasgonim in Italiam aduentum de nobiles fuisse , de multas urbes habitasse; tantum aboli,ut nomen ipsorum vel Pelasgis vel aliis Gr is debeatur. Quod si velimus adit tuto sibi nomon Vmbr is dedi sic, quo eius perpetua apud posteros memoria homines a giganteis vitiis de terrorct : originem non a Graecis petemus , sed ab ipsis Cimbris, apud quos ictu iure signiscat tempetiates de procellosas pluuias: aqua
voce Graeci quoque sutim traxerunt, quamuis co pro pluuiis dumtaxat viantur. Aniplius cogita de Umbros de imber,an forte abeoni, unde trina. Duplex aute digama Cimbroru proprium, alias omittitur, alias in litteras transit vicinas, de nequenter quidein Bela, vi lioc loco in duce cdc Vmber,in quibus ν in re mutatu videmus, Sc apud Lati nos quinta vocale pro 'a imita locari. Si quis maiore huius mutationis caussam quaeret, in piomptu erit dicere, in bros pro Cumbris citc dictos, ad Comerum nomenclatura alludente, in qua Capra fuerit ademptum .inu idem nomen cuna latronibus nobilissima sensitabere videritur. Cum cnim peruersa consuetudo pro GOnacris Cunabros dice ret, at q. cumber apud ip os is vocaretur qui in Olcitiam de damnum adsert, quod Festus euinto . quoque testatur, nomen sic commutarunt, ut de ab hac infamia declinarct,de praeterea ad diluuii memoriam allu . eici non solum de Graecorum lingua,sed de sua etiam ipsorum origine petita. o mer igirur, quo bonae famae homo notatur, Corrupte coma de oelium. Combre distis est . Quo e voci in alliatione conuicium Vnti impingerctur, quae ceter
quin de antiquissima esset, de primae nobilitatis, de ab ipsa bona fama in lingua sua teretis appellationem; tametti apud Hebraeos perscctum notat, quod non longe a bona
598쪽
fama est remotum. Nunc itaque obiter dictum sit, Cimmerios, cum quibus Cim iidem sunt, alio nomine Ausones, alio Vmbros suisse nuncupatos: apud quos vetustissimam linguam , qua hactenus Cimbri utuntur, viguisse, non video qui negari possit. Quod autem Vmbri genus ab antiquis Gallis duxisse dicantur, id verum quidem, sed non ita, quasi e Gallia trans Alpeis sita in Italiam peruenerint; sed quod veterum Gabiorum qui cum Iano appulerunt, suerint coloni, ut in Gallicis trado. .
FALκEN. Optarem , ut quae de Gallorum de Romanorum Ogygia antiquitate in aduersariis habes toti Reipub. communicares:ceterum posteaquam id vel negotia tua, vel temporis iniquitas, vel frigida erga litteratos principum corda videntur impedire: sit tem hoc nobis ex iis modo deprome, qua causa Vmbrorum parentes Galli sint v cati, de an lioc nome in Europa prius,an in Phrygia fuerit inuentum; cum in Asia etiam Cybeles sacerdotes Galli fuerint vocati: a quibus de fluuio Gallo nomen datum vid tur. CORO P. Video quid agas: vis mea Propertio ad Umbros, ab Vmbris ad Gallos, de ab his ad Cimmerias tenebras abire. Minus ccric is pcccci, qui Troianum bellum a Ledaeis ouis exordiatur. FALxEN. Fateor cquidem haec paullo esse remotiora ab eo quod nunc tibi agendum proposuimus : sed quandoquidem umbros longe clariusquam quisquam antehac cogitarit, depinxisti: vehementer te oro, ne graueris hunc scrupulum mihi amoucre, quem ipse vcterum Gallorum mentione iniecisti. Quos enim mihi Gallos somniare pollum ipsis Vmbris in Italia vetustissimis vetustiores, nisi extra Italiam cos quaeram 8 Et nescio quid mens mihi praesagit de hoc nomine abs te dictum iri, quod perinde ceteros lateat atque illud quod modo cx Mercurio tuo de Pala lade docuisti. Goκον. Plus profecto sucina imponis, quam ipsemet cxistimes: ita ut nihil miri sit, si tardius iter institutum absoluero: dc vereor ne haec dies sat longa sit si tura carmini huic Propertiano explicando, si recto sermonis nostri cursui eiusmodi
remoras crebrius obiicias. Ceterum quoniam non Tyrannorum modo prcces, ad amicorum etiam, assentiendi necessitatem adferunt; non repugnabo voluntati tuae, maxime si Flemingo haec mora non displicebit. FLEMiNG. Nihil mihi prolixum erit, quod quidem ad ignotas eiusmodi gentium origines nouae de hactenus non vita lucis
adseret: nec habemus modo necet te, sic uni adhaerere proposito, ut non liceat ab eo quopiam evagari, maxime si quid inuit et ad ca cognoscenda, quae vel ad clariorem Propertiani carminis iaciunt intelligentiam,vcl ad auctoris patriam de Romanam antinquitatem, cuius hic insignem partem cclebrat, illustrandam pertin bunt. CURO P. . Sunt sane haec quae de Vmbrorum de Gallorum antiquitate quaeruntur, non prorsus aliena a Propertio interpretatione: immd si verum fateri volo, non possem corum quae dicturus sum, fidem vobis adstruere, nisi antiquissimae gentis tum origo tum lingua cignosceretur,ut in sermonis progressu, nisi me impediatis,liquebit. At qui Galli fuerint, sciri non potest, nisi nomenclaturae nobis ratio constet, quam Diodorus Siculus retuli ead Galatam, quae Herculis semine suscepto, Galatem pepererit de gentis 3c nominis auctorem: alis Σπο του γαλακτος,id cst, a lacte vocem derivant; atq. hinc Virgilium c cinisse aiunt : tum lactea con L furo innecIutur. alij propiores vero a id est a flucti hi deducunt, eo quod fluctibus superstites fuerint. quoru opiniones nihili esse arbitramur, quia prima fabulosa sit, nec cur Galata ita dicta sit,ostedit: duae reliquae una spongia de leantur.quod videlicet Se nome ab externa gente Gallis mutiactur, de cas addant rati nes, quibus nihil a ceteris hominibus Galli distinguantur. Iosepus Comerios. tuos Cim merios S: Cimbros esse dixi. Graecis,non ab Hebraeis, Galatas vocati scribit:quo clare demonstrauit,vanos cos esse,qui nonae Hebraeae origini adscribui. In Atuaticis absurdi
tate eoru notavi,qui propria nationu vocabula ad peregrinas rationes ablegat. a qua vos
longe abesse scio. Quo tame Se Galloru nonae,& Vortumni, Se non pauca alia ad suos sontes doducam, necessario mihi quaedam principia cx Hermathena mea promentur. quae qui mihi non concedet, cum eo si ustra sim de primis vocia natalibus disputaturus. Postulo itaque in primis hoc mihi dari; vocabulum duabus aut pluribus linguis commune, primogenio iure ad illam esse reserendum, in qua ratio eius optima inuenitur. r A L κ ε N. Nemo sane hoc tibi negabit, in si Omnem clymologiam tollat. CORO p. Deinde si qua lingua propriam quandam de peculiarem in vocibus Qrmandis rationem habeat, de nomen aliquod ipsi cum aliis commune ad hanc fabricatum esse cernatur, tum esse pronuntiandum, nomen hoc ab ea ad aliam transiisse. FLEMi No. Ne hoc
599쪽
quidem vel ego, vel Fallataburgus, vel alius etiam quisquam in dubium vocabit.
Conop. Scitote igitur admirandam quandam linguae nostrae cile proprietatem in co G o ri, constitutam, quod primus eius architectus quasdam vocos ea arte secorit, ut conuersis - ω retro pronuntiatae aliquid nolent, quod magnum momentum adserat ad id cognoscendum, quod recto siue prorso litteratum ordine significabatur: qua in re tali usus est uim M.
iudicio, ut aliquando versa vox prorsae sit contraria, tum nimirum cum contraru collatione quicquam clarius elucescit: aliquando non sit versa vox prorsae contraria, scd sic connexa, ut eius notatio plus ponderis habeat, quam comparatio contrariorum. Non
addam nunc illud, quod solius nostrae linguae proprium est, omnes primas vocum radices una dumtaxat syllaba constare: eo quod fabor cius, ipsam rerum naturam quam posset proxime sequendo, frustra pluribus fieri putarit, quod aeque commode pauciori- 'bus posset absolui: &praeterea nihil crediderit vel tempore pretiosius, vel molestius orationis prolixitate, apud homines praesertim volucri ingenij celeritate pollentes. Quod si hoc &ipsi naturae, S: pnestantissimis animis est conuenientissimum: qui negari poterit, persectionem hanc non solium maximam csse, ver una talem etiam , ut de ea colligi possit eam linguam, quae hanc habeat, ad diuiniorem architectum esse reserendam, de consequenter eam ceteris, quas hac laude vinci , csse ut natura, ita tem p re quoque priorem : quandoquidem omnium cum poetarum tum Philosophorum consessione constat tanto unamquamque rem ortus habere vetustiores,quanto propius naturae principiis consentit.
N v v c itaque videndum an Galatarum δί Gallorum nomen possit ad Cimmeriam rationem vocari, posteaquam Iosepi testificatione clarum sit, Galatas Cimmerios esse, minime vero omnes cos qui fluctibus superilitcs suissent. AEquum enim est Cim meriae genti Cimbricam assignaro nomenclaturam ι quod si fiat, minus absurdum videbitur, quod Umbros quo l. ad eandem originem Ac genus Se nomen rcserre dixi. Quamuis autem Galli & Galatae nomine nonnihil differant. significationis tamen vi nullam gentis inducunt diuersitatem. Galli enim alacres, de placidi, & grati omnibus populi mada Cimbris vocantur. Galatae vero ij, qui vultum omnemque gestum alacrem habent, C. M de omnibus gratum. Quia vero Utraque dictio composita cst , & prior compositioinis pars utrique communis, cam ante aperiemus, quam ad posteriores partes accedamus.
Gai monosyllabicos, ut duae vocales in diphthongum coeant, id nobis significat, quod ces. sic placet, ut id nobiscum esse cupiamus: a qua voce Latini Gaius retinuerunt, terminatione sbrmoni suo propria adiecta : Franci hactenus Gai pro alacri de hilari dicunt, eo quod genti ic alacritas & hilaritas gratissimae sint. N os Gait dicimus, pro eo quod au. Latinus diceret, Ita placet, ut id niihi contingere Velina; vel id mihi contingere gratum esset: Vnde Latini Gaudeo secerunt. Cat itaque nostras osse siue Cimbricum, tum ex is etymologia, tum ex analogia sermoni nostro peculiari demonstrabo. Oa idem nobis est quod eo, ex natura litterae G , qua docui in Hermathena persectionem denotari: de Avocalis, quae significat, dum sola profertur, motum ad locum. Ipsius igitur mobilis ad locum, ut tale est, cum nulla alia sit persectio, quam ipse motus ad locum . merito Canobis erit id quod Latinus diceret, ad locum moueor, siue eo: in qua verbi fabrica videre est, quam recte motus apud Aristotclem definitio sit ipsis clementorum pigmen iis expressa. Quia tamen G de Iconsonans magnam habent soni vicinitate: multi G in I mutarunt, ut factum est in Ia particula sermonis asstinante; quasi diceretur, progre- Ia.dere in loquendo, quod eius est, qui dictis assentitur: item in lanus, qui abeundo Cita Pricerone teste, dictus est, ut in Beccos lanis annotaui. Non mirum igitur lam apud Graeacos dici, quod Grammatice docet a in seii, in quo Iota pro Gamma positum vide mus quod ita esse, etymologici Graeci sicriptor facile admittet, qui Gigantem a γω,
quod interpretatur, dici poste scripsit. A Oa fit Oai qua diphthongo magna cueundi ad aliquid caiisla explicatur; cum id Gai nominetur, quod dignum iudicatur ut
sit adeundum. Omnium enim animi ad ea quae placent, recta contendunt, idque tam volucri &subtili velocitate, ut eius notio uullo alio clemento, quam exilissimo lota
melius exprimi possit. Cium ergo Gai & Gaius Latinis & nobis commune sit; nobis eius origo tantisper debebitur, dum meliorem ipsi, quam nos, significationis caussam adducent, ut ad Primum nostrum consequitur postulatum . Deinde est de altera nota Cc a clarissima,
600쪽
18 vERTVMNUS. clarissima, quae ex secundo axiomate meos iam pia, hoc vocabulii nostras esse conuincit. Sic enim factu est,ut versuria, cotrarium eius significet quod prorsum denotabat: quo
niam Oat illud sit quod nobis adesse velimus: Sae vero idem sit quod cxpello, vel li stiliter perib quor. Quamobrem sic vobis statuendum,ut vel quae ante milii dedistis, ea
nunc negetis, vel concedatis vocem Gaia nobis ad Latinos , non ab his ad nos venisse. r A L L E N. Scio cquidem Caius per tertiam Latinorum litteram scriptum praenotam ria Icomanis et se,&a Grammaticis annotatum', tertiam hic litteram per septimam Latinorum pronunciari: iam Sc illud, a gaudio hoc nomen derivari,ita ut qui cum Di dio editus sit, hoc praenonia ne dignus censeatur. GOROP. Mea rutili refert, male ne
an bene Latini sua scribant : id refert quo sono vocabulum , de quo quaeritur, cfierant: nec magni id facio quod Caium a gaudio derivent; cum ne huius quidem rationem ullam de Latino sermone adserre possint,&gaudium potius a Gaio, quam hoc ab illo
suxisse videatur. Nostros certe a Romanis hanc vocem minime accepisse, si non exillis quae dixi liqueret: at saltem hinc colligeretur, quod ante communis vocis huius usus apud Romanos perierit , quam in Galliam armis suis pcnetrarunt. Iam inde enim ab antiquisti in a Latinorum memoria quae quidem litteris prodita sit, nemo Caij nomen usurpauit, praeterquam in praenomine i& nuptialibus sacris: cum interim apua nos ab omni aeuo vernacula loquendi consuetudine, Gai statis ecim mim/d multa ab eadem radice exorta fuisse videamus. F KEN. Non habeo quo contra nitar: sed ut verba illa in prisco nuptiarum ritu posita quorum modo meministi. cnuclces, eo magis rogo, quominus clare silideque a iuris antiquitatumque prostabribus exponuntur. CORO P. Obrues tandem me rogando: quo quidem grauis non esses, si tantundem mihi pro huius vocis vindiciis solucres, quantum Alciati de Socini pro tricosa scrutariae alicuius luis consultatione ii lent postulare . Verum ut nihil aliud persoluas, satis in scae mercedis loco ducam , si fatearis, iuris tui sacci dotes hac parte rituum vetustorum imperitiorcs videti, quam cum qui per totam aetatem alterias de matulas habuit magistras. Quintilianus primo Oratoriarum institutionum libro sic habet, nis memoria me fallat: Quid quae scribuntur aliter quam enunciantur Nam de Caius C littora notatur, quae inuet i a mulierem declarat: quia tam Caias este vocitatas, quam Caios , etiam ex nuptialibus sacris apparet. Scd quoniam quibus in verbis id apparuerit, non adiecit, Pliit arctilina Latinarum Graecarumque opum principem consulamus, qui se Romanis egregium praestitit mystagogum. Hic quaerit, quae caussa suerit, ut ij qui sponsam introducebant, di cre tu sciat γαὰς ἐγὼ γαῖα , id cst, ubi tu Caius, ego Caia: quo loco Gaius recte scripsit per Gamma :& de caussa antiquissimi huius ritus ita coniecturam fecit , ut Caium S: Caiam communiter pro quouis conitigum pari poni credat, non alit cratque apud Iurisconsultos Caius, Seius, Lucius & Titius exempli caussa pro quolibet dicuntur, ita ut significetur par utriusque uis in domo futurum i quam sententiam plerique omnes sic quuntur. Addit tamen & aliam huius ritus occasionem fortassis suille a Caia Caecilia sumptam , quae clim optimae fuerit de laudatissimae vitae uxor, botri ominis caussa a sponsa potuerit nominari, tamquam sie quoque talem sore polliceretur. Sed sit sane, ut 5 Caia Caxilia talis fuerit, Meius nomen faustum omen habuerit: quid indet an ex hoc nunc liquet vocis huius originatio Quaero ulterius unde Caeci ha Caia sit vocata: de an prius haec verborum sollemnitas non consueuerit conci
pi , quam illa leprobam matremfamilias praeliitisset. Equidem sicut vocabulum hoc Cimbricum esse docui: ita ritu in quoque a Cimbris ad Romanos veniisse contendo, quo fuerit obseruatum, ut sponsa sponso diceret, Si tu Caium te mihi praestiteris, ego quoque me Caiam praebebo: quo nihil aliud stipulabatur,quam se omnibus modis ubique laboraturam, ut marito placerct A gratificarctur, ea tamen conditione, vi s ponsus naturae principatum secutus in hoc gratiarum certamine praeiret. sicut cnim viri est puellae amorem ambire, dc prius omni officii genere,ut placeat, anniti: ita in connubio
ciusdem eii perpetuo se placidum, hilarem de iucudum uxori pra bore. Sc exemplo suo demonstrare, qualem sociam Sc velit de mereatur. Quid quod hactenus in sponsaliabus eiusdem sententiae verba pios erantur, dum sacerdos sponsum dc sponsam rogar,
an placeat ipsis connubio iungi. Iam si simpliciter mea Caia a nostrata dicatur, uxor