장음표시 사용
871쪽
RECis Privilegio sancitum est, nequis Opera omnia. Gor ij Becani partim an ac presis ed ab ipso emtndata, partim ero non impres integra,vel eorum partem aliquam,
citra Christophori Plantini voluntatem, a die cuius'. cditionis absolutae intra decem annoS, imprimat, aut alibi impressa importet venaliaue habeat, sub poena confiscationis librorum: ut latius patet in literis datis
Bruxellis paenultima Nouembris. M. D. LXXIIII. Signat.
872쪽
umquam tuaicaui, quam genti cuipiam proprium nomen ab alterius linguae ii minibus mutuari; si unde Franci nominentur quaeratur, sciendum ante qui fuerit vernaculus Francorum sermo, quam gentis nona clatura ad rcclam rationem vocetur. Qua in re,ut a consessis exordiamur,illorum temporum auctores consulcmus, quibus primum illustres apud Romanos euaserunt: primordiis corum quae controuersiae plena sunt , necdum intestimonium aduocatis. Fuerunt V-
eorum quidem arma Gallieni tempore Post hunio in
Gallia imperii ius&insignia occupanti auxiliorum non ι.,lia. μ' minima pars verum cius rei Trebellius Pollio sic meminit, ut Celticas quide de Fran cicas copias distingueret sed cuius gentis Franci essent, non exponeret. Qua motu em Procopis audiatur,aequalis cius aetatis qua eorum vires maxime fueriit nobilitatae , qui primo De bello Gotorum libro cos qui tum Franci vocabantur,ait 0lim Germanos iam iniciatos fulle: cuius sententiae Agathius quoque subscribit, veterum se testimonio stare iudicans. An vero superiores , ut nunc vocantur, an inseriores suerint Germani, qua in re non pauci abet rarimi diligenter consideretur necesse est. Flauius Vopiscus Sy racta satius, proximus nominis eoru apud Romanos illustrationi, Francos. Gcrmanos αδ lie in annos in vita Probi ut apertissime nominibus distinxit, ita Francos dixit inutis stratos paludibus. qua nota satis dedit intelligendum , Francos omnium infimos Oceanu proximos fuisse. Iam piraticam exercere & OmneS oras maritimas vexare , cui, rogo, genti conuenit alii, quam ei quae Occam littora teneret 8 Atqui Francos id facerect ii luest .plurima siuit testimonia,quae suo post loco commodius opportunitisque citabuntur. Hoc loco satis esto, Francos Oceani accollas fuisse,& eos quidem Batavis pro io --ximos, quorum regionem frequentissimc pilus incursarunt, quam reliquas Roma norum prouincias inuaderent, uti latius iam mox doccbo. Nunc igitur ad nominis in-Misis
S v N T qui ex Manethone Anniano,vanissimo nugivendo Francum Hectoris si jum Fratrem faciunt, quibus propterea nihil respondebo, quod in Croniis meis satis clatis argumen 'tis liunc impostorem falsi nominis conuicerim , in quibus una aperui, non pluris me fa- cere Hunnibaldum quami inperitissimum mendaciorum textorem. Et quamuis hi figmentorii in Originibus architecti Francum Troianum dicant, nihil tamen de no Minis ratione scribunt, atque idcirco nihil faciunt ad hanc nostram quaestionem. Ado Archiepiscopus Viennensis nominis caussam a Graecis petenda putauit: Francos lingua Attica, inquit, Valentinianus Imperator a seritate dc duritia atque audacia appellati
primus voluit. Scio equidem Graecis terrae cauitates a vehementiore aquarum impctu ruptas vocari, linc id quod praeruptum cst, de aut torrentibus aut alia aquarum viola ita cxcavatum, dici : sed quid hoc ad Francos, qui ij, non, veluti eiusmodi praerupta loca, alienis iniuriis patcbant; verum contra , Lon iecus atque subiti Sc impetuosi torrentes, omnia obstantia proruebant de det ut babant, atque ea de caussa potius quam φαυγγες Atticis nominandi Ccterum vanum sit de superuacaneae diligentiae prolixius de hac sententia disputare, quandoquidem de ante Valentinianum Francorum nomen historiarum monumentis c lebretur . oc ab omni ratione alienum sit, Germanos nomen sibi voluisse perpetuum rcise quod ab hoste sumpsissent,& id quidem nulla cum Attica lingua, e qua acceptum dicitur, allinitate coniunctam. Condonet igitur mihi Ado si contra sentiam, ae vocem
873쪽
de Germaniae inferioris lingua interpreter, in qua primum Franci Romanis inno
r muta qua IN primis id plurimorum consessione de sere omnium constat, Francos a libertate
. . o. nomen a Cpisse; Verum non item apud omnes notum cst, quae vel libertas iraec fuerit . i. a qua nominantur, vel quo sermone ita vocentur. Antonius Coccius Sabellicus, fiabulosi,s antiquitatum scriptores scomis. Irac de te ad hunc modum si utentiam con clusit: Habuit Troiana manus, quae illum secuta est, luxuriosa incr menta, tenim que
sedes quas a principio sortita est plures aetates; postremo Alanis res Romanas inscitare adortis, Valentinianus Caesar edictum proposuit, ut quicumque hominum Alano
rum conatus infringerunt, decem annos omnium immunes citent tributorii in . Sy-
cani bri eam gentem bello adorti victos excidio dedere, suntque ob id meritum in deacem annos libertate donati. Francorumque nomen adepti. Francos Itali linc , :i P ... pellant. Haec ille, Almonis, siue, ut altis vocatur, Annonio fortassis auctoritate nixus. Sigebertus Abbas, ut idem fere de Valentiniano tradit, ita Francos non liberos . ii feroces ex Attica linpua, totis Athenis reclamantibus, interpretatur; plod quamuis indoctum iit & a Mutis alienum, nihilo tamen absiti dius citco quod Sabellicus veru stiorum narrationi adiecit, Francos nimirum ab Italis liberos dici. Sit sane ita : qi id inde Num fortastis ex antiqua Romanorum lingua itali hoc Dona en rct in ieiunirra minae: quando iacmo Lamiorum eo usus deprchenditur, nec quicquani habet cumvlla in inno voce Latina cognationis. Nihil itaque ad rem aut ad veritatis saltem examen quod Itali hoc tempore liboros, Francos vocent: cum Valcntiniani tempore necdum ita vocarint' nisi sotic vel Franci vcl Goti antc Valentinianum Italiam io gerint sermonis Germanici vocabulis uti, cui omnis hi storiae fidcs repugnat. Iam ouis
vates Trebellio Pollioni qui sub Constantu imperio historiam scriptit, praedixciat
fore, vi valentiniani tu ilia Germani Franci vocarentur 3 Atqui hic tamen de in Gai lieni de in probi vita claram Francolum facit mentionem , nihil, ut opinor, min. iis cogitans quam in scriptis sinstam negligcnter quosdam vorsaturos, ut Francorum ni viciaci turam aetate sua faccrent recentiorem . Quid Narario apud Constantini filios orante ineptius suisset, si Francos eos nomina stat quos adhuc nenio morta
lium sic dici audiuisset, immo quos multo post Caesarum horum de ipsius Na1a iij pane iistae mortem Valentinianus tum libertate donaturus, tum ab ca vocaturus esset,
R E i E cτ i s igitur his fgmentis, uti vanillimis de longe lateque a vetustiorum
sde dissidentibus, laniora adferamus. Francos liberos vocari . quainquam n ni3 tau- risis, . tum qui Teutonici sermonis periti sunt, nouerunt, sed omnes etiam illi qui sermonem liabent e Germanico de Romano p imis luna : neminem tamen hactenus vel le- pete vel audire memini, qui qua de caussa liberi hac voce nominentur, explicaret. --iscri- Nos ex inferioris Germaniae sermone hoc nobis si unimus, vocem non per F, sed sta-- pcr V consonantem in principio scribendam : quo quidem modo& hactenus a n stratibus pronunciatur ,& in omnibus vetustis Brabantorum annalibus scripta inuetiitur: quod equidem non monuissem , nisi ad nominis caussam reddendam necessarium putassem . Quamuis enim quae per V consi,nantem Teutones pronunciant, ea sit petioreς Germani per F proseranti nobis tamen inter has litteras distinguendum diligenter, ne in originibus qua tendis aberremus. Viciniam cognationcm que inter cas maximam illam quidem agnoscimus, & alteram in alteram apud nos etiam sicquentissime transire scimus; verum in huius vocis, de qua agis viti mus, fabrica earum permutatio notionis discrinaen duceret, si accurate discuteretur. Det nobis duplicem habet in sermone ultim . alterum dum procul siuecianix longe significat alterum , dum in compositione pro Per Latinorum, vel Re collo catur ..ctalita autem idem est nobis quod palmes siue ramus longe sese extendens.cre, a nat vocali breui pronunciato , quod praeteritum est ilia peii colum a aut idem quod extendebam vel cxtendebat significans. Hinc Uer-rant idem quod palmi-W-'' tes longe porrigo de extendo. Vnde syncoptos Ugant is dicitur qui palmitcs suos instar fecundae luxuriantisque vitis procul in omnem partem oz ndit, nulli, angustiis inclusiis , quo inimis quo velit brachia sobolemque suam propaget , quod quia
874쪽
quia summae cuiusdam est libertatis , usurpata vox est non pro eo qui situm liber est
de nullius potestate conli rictus, verum pro eo qui libertate ca fruitur, ut non suis. modo queat pro co ac velit uti, sed in alios quoque manus suas porrigere, ut ab iis etiam quae sibi necessaria putat, accipere possit. Magnae prosocto libertatis, ne dicam. licentiae, haec suit prosessio, non solum se liberos, sed de Vrancos vocare : qua n menclatura fatis significabant, quo studia sua tenderent, quidque sibi tribui a finitimis vcllcnt.
Non male itaque cum ipsorum nomine Graecorum prouerbium quadrabat, ν επς, ειπια ιδ επς, id est, Francum amicum liabcas, Vicinum non habeas; priis a .ri; quod Caroli Magni scriba memoriae prodidit. Quis enim eum sibi vicinum velit, -- qui nullis terminis , nullis limitibus se velit coerceri ; de adeo ab alienis non ablior reat, ut nomine ctiam suo profiteatur se talem esse, ut longe brachiis suis omnia com . prehendat 3 Germani Ic Thungeti sese ab eo nominarunt, quod viri cssent & natura de institutis ad quaerendum congregandumque facti: a qua appellatione non multum Franci videntur reccisi: se, dum sule a propaginibus longe proferendis vocauerunt. Sueui, Allem anni, de Germani superiores palmitem alio nomine vocant, ita ut minime possint de sito sermone libertatem in Franci nomine inuenire. Ab ea dem tamen origine Laari clam acceperunt, quo utuntur pro eo quod Latinis est Pandi- rianis culari, propterea quod corpus in m membrorum positu brachia velut palmites cxtendat . quorum de lingua si vocem interpretaremur, Franci dicerentur ii qui longe --.u, pandiculantur : quae corporis motio tantum abest ut strennuis viris potuciit placere , ut ignauiae desidiaeque ccrtissimum sit in hominibus non male valentibus argumentum , utpote a crudis humoribus Ze flatibus, qui in otio de sedontaria vita congregari solent, proficisci sere consileta. Nec video qui nomen huic corporis aste- ctioni attributum idoneum videri possit, ut ad strennuam brachiorum extensionem transscratur, cum ipsa pandiculatio in tota Germania non minus indecora quam ventris crepitus habeatur. Vrancus ergo Teutonum sit vocabulum , siue earum Germaniae gentium qui ad Oceani littora commorantur ι apud quas aliud oper-rant quam Uer-rant notat; quorum hoc quidem illius est quam exposui notationis, illud vero pulcrum palmitem signat, clim tractenus etiam Angli, Olim Vrancorum finitimi, nunc Britanniae incolae, fer pulcrum vocent, de vetullo nimirum sermone, quem varia nationum permistio plurimum immutauit. Non displiceret haec quidem interpretatio, nisi Uran
cum viberem apud omnes pro libero dici: quae notio huic vocis compositioni non
Nostrates cum quemquam omnibus modis liberum notare volunt , Dii m biniit dicunt, indicantes non sbium liberum esse quem Un Iocamus; sed ctiam Vrancum, id est, plus quam liberum , ut ex vera nominis ratione constat. Quemadmodum autem pro Vranco Francum Allem anni dicunt, ita pro U; itfrti pronunciant: quem morem ad Latinam quoque linguam plerique corum trahunt, pro vita, fitam ι pro vino, finiam i& similia pro similibus proscrentes. Sed de his satis, praesertim apud nauseabundos nostri saeculi stomachos, quibus nihil placet vel Teutonici sermonis vel id genus minutiarum , quas ego tamen co sector auidius, quod citra harum adiumenta doctis limos quosque turpiter labi cernam . nihil interim faciens alta illa supercilia quae ad humilia haec sermonis nos lii rudimenta ne semel quidem sese submita
Ex his modo liquere puto , Vrancos minime dictos esse ab illa libertate qua eos Valentinianus Imperator donarit , nec itidem simpliciter a libertate, sed a palmitibus suis libere quouis extendendis de propagandis, quod longe Latinae vocis notioncm cxcedit. Quamuis vcio Vrancus, non Francus sit vocandus, dabimus tamen hoc receptae aliarum gentium consiletudini, ut Francos quidem Allem annorum ritu dicamus; veritatem tamen in antiquitatibus inquircndis ex nostra lingua aestimemus. Non aliter autem in Franci nomine accidit atque in Germani, ut nouum videatur, '-- α cum tamen sit unum de alitiquis limis. ut enim alibi docui, Germanorum nomen m M
875쪽
q FRANCI CORVM apud Herodotum in exercitu Persarii in recensendo inueniri ante multo quam Roma ui Thungeros nouissent; ita iam dei non strare conabor, apud vctustissimos Graecos non
omnino ignotum fuisse praeclarum Francorum nomen ita metsi nec notario intellige-Vω μ' - i intur, nec satis perspectum esset ad quam gentem pertinerct. Primum itaque, hoc quod modo ostendi statuto, quaerendum, quinam recte apud Graecos Vrancus scribe- - tub. retur. Cum cnim V consonante calcant , alia ipsis littera in eius locum est substituen- si da , quam ali) aliam acceperunt, de inter eos illi minime mihi probantur, qui diphthongum ρυ loco eius substituerunt. pro Valcrius Οὐαλεριοe dicentes. Et diuerso amii quissima linguatum assinitas milii persuasit, reccntiores Graecos optime facere, dum pro V consonante βῆm suum substituunt, cuius lenior sonus, qui nunc Graecis omni- bus est in usu, proximus videtur : quem ante quadringentos de plures eo annos ita pla- ... l. . . in se video, ut illa ctiam qui clegantiis me litteras Grarias pingebant, pro βῆ hqμ-ram V consbnantis delinearint. Quamuis autem florentibus Graecorum & deinde Ronianorum rebus si,nus ipsius alius videatur fuisse, quod cum cx aliis, tum ex voce
iani apud Cicerouem nobili colligi potesti vetuitioribus tamen Sc ipsi sermonis ortui proximis vel duplex litterae sisnus videtur fuisse, ut hactenus est Hebraeis, vel is qui non longe a nosti a V consionante disiccdcret icuius indicium cst, ne pluribus exemplis lim molestus conuenientia harum vocum: Vis, Graecis βια; vado, βαω : Volo, βωλου : Vivo, βιαt: voco. m: Voro , βορ Ζω Se id genus ceterarum. Quamobrem de prisca hac vocabulorum consonantia, de recentiorum pronunciatione . duplici ipsius Bet. cui βη Grospondet,sbno, in eam venio sentcntiam, ut pro certissimo h D-Σ.c Gra- benduin censeam , pro Vrancus βοσόγχος dictum suisse , qua in voce quare mediae lit- t. curae mutatae sint, Grammaticorum pueris in prima rudimentorum pagina discendum ii iis , m. rclinquo . Vcrum laic praeuaricari in caussae meae defensione videbor , si Lazij pem quam diligentis hominis testimonium negligam ; cuius ea fuit sententia, ut Bruncos eosdem cum Francis sacerct: quam re lubenter ei assentior ca quidem tenus, qua assertionem incam confirmat in Franci nomine Graecis litteris exprimendo. Si enim Brunci Franci sint, quanto magis Branchiis est Vrancus. Sed reiecta ampliore pro batione eius quod cuiuis luce clarius est, illud videamus, coqui Vranci siue Brenci in Pannonia habitarint, a quibus, ut La Zius putat, Vrancorum nomen ad posteros sit d Irmii. Iiuatum. Do sane LaZio , quarto Geographiae apud Strabonem legi, Brencos de navos exteriora Alpium tenere, atque cos quidem Illyricos : at cum unicus hieareu i. locus Brencorum faciat nactationem, sintque libro septimo Brcuci primi inter Pania
nios enumerati,& Plinius doceat Salium per Breucos fluere, sitque apud Suetonium memoriae proditum , Breucos in Pannonia a Tiberio superatos fuisse, maiorem in modum vereor, ne quarto Strabonis libro lectio non sit sana quae Brencos in lilyrico ponit: Se ut Laetitis audacter pro Breucis apud Plinium S: Suetonium Brencos studi ponit, ita haud scio an contra phtius sit sentiendum , standumquc magis co quod plurium locorum apud diuersos auctores lectione confirmatur, quam quod unicam dumtaxat habet suspicionis caussam . Quid facilius quam ex βρευκων facere β άγκων, solo Gamma in Pythagorae litteram transeunte Z Cum itaque Strabo alibi Breucos in Pannoniae exordio collocant, de Plinius δc Suetonius calculos huic sententiae adiiciant, non video quid sit cur unica unius loci scriptura ut mihi videtur, corrupta permoveri debeaad diuersa sentiendii. Ptolemaeus inter Vindelicos Breunos commemorat,quos eodem nomine Plinius in gentibus Alpinis agnoscit: in quibus, si citra exemplarium fidem coniectura facere fas est, lubentissime Brennos legam quos hactenus cam Alpium partem habitare scio quae ad Vindelicos declinat . quoru iugum cum media bruma transirem, facile iensi, non solium flammam & ignem, sed frigus etiam insignem urendi vim dii: min. habere: atque idcirco vel a vetustis populis, vol ab urendo, quod est arimnini nomen accipere potuisse. Hactenus enim mons hic Meruare vocatur, quo is qui urit notatur: ratio populis fortassis olim merito dabatur, quod incendiis hostium agros vas latent.
ι- tax Brenno tamen veteri cxercitus duci nomen ab eo datum puto, quod parentes bene ominati pro gentis suae moribus optarint hunc talem cuadere, ut cquitatu longe la vitii ura. reque hostium agros incursarer ; quod Permum vocatur. Verum
876쪽
ὰ Neriam Memnitori Brenni sint apud Plinium de ptolemaeum recipiendi, aliis qui
Mutius antiquiuit per aestigabunt, iudicandum relinquo. Apud Iiosco dem auctor Brunicus inuenimus, a Breunis de nomine & loco distinctos, ad ipsum nimirum Saximi lim iri utriuialuia palscus plurimas facit, dc loca aquis frequctor stagnaritia, quae nos iis 5 uot initiae Proet lini dicuntur, non absurdum dictu sit, Breucos transposita diphthon uidi i ι , Bi ain is siue Stoebis nomen accepisse: quod omen eo minus assero, quod non hoc modo Pannoniae tractu Breucos reperia in , sed ad i lienum etiam ι in cuius sinistra ripatu pra Ari litoratum Breucomagus describitur, quod tamen Opidum a Breucis eo, ne. --φί- Dio qua de caussa aut occasione, transgrestis conditum esse, ut nomen indu .it ita nihil dubitem asseuerare . Beatus Rhenanus , diligens ceteroquin antiquitatum Gcrmani carum inuestig tor, Brotomagum ab Ammiano Marcellino commemoratum Opidum Prato omlaiciaci magum Ptolemaei putauit elle, repugnante tamen situ locorum . Equidem Broto inagum huius scriptoris idem prorsus credo cum Bolbctomago Ptolen aei apud Vangiones collocato, inserius tanto ut Argentoratum inter Breucomagum & Biobctomagum interponatur in eadem fluminis rapa. Brcucomagum vel OB ligauiae mihi trili ravidetur calles luna', quod misiteatum Luit prandiis Ticinensis dicit vocari: quod go λη' CX Prruta-eauue lacium crediderim, a quo primum ab tutas Mi d hie Priscati exempto C. iacium iit: quo Breucorum terraiiue posscisim dcnotetur. Gaueium P resau.
syncopen ad norat quod quisque ut suum in regione quapiam tenet, quasi Oct m. quod
moneo; ut illorum reiiciam thid titiam, qui ora a γαῖα voce Graeca derivant. Antoni nus in itinerario castellum huius ditionis Montem Brisiacum Vocauit, nomin corru- si pio e Gormanico incilio ruat, quo excubiae Breucorum significantur: in quo litteram
Lati rus mi Ognitani reiectam csse, nemo sani iudicii admirabitur. Fuit itaque Britaci p. aetidium Bleucorum aduersus Allemannos. suos e Pannonia codcductos cilla qui dia i , mepcdaneum suae sententiae habebit. propterca quod sciam totam Rheni ripam vatus ditici larum gentium praesidiis aduersus Allem annorum impetus olim a Romanis suille communitam. Neque igitur Rhenano in Breucomago. quod post Bris acum si nominatum . neque Lazio in Breucis astentior: quorum luc, nclito qua fronte . Pli-Di3. Suetonii, Ptolemaei, Strabonis lectionem unius litterae occasione perueitit, quo antiquam Francorum originem in Pannonia inuenirci, atque falsam opinionem quam si ira perlualerat altis etiam obtruderet Equidcin plurima contra omnium ceterorum sententiam &scripsi Je scribo, sed absit ut culpa nica vel unus apex in auctore quopiam sinuli temeritate aut mutetur aut tollatur. Duo nobis modo consccta simi, alterum, ne Et ancorum origo ab Alpibus aut Pannonia aut Illyrico pctatur licium , it Ladio in am approbante nometi Vrancorum per Bela apud Graecus Rribi PDise dicatur. Nunc igitur , i uin dc scriptura dubitali nihil ulterius possit, ne id cliudem obscilium :crit, antiqui istinam apud Graecos Vranci suc Branchi mentionem inueniti, tam liapud solos repetiatur recenti ales. Verum in primo milii limine obiccium
ira vilico, nomen illud esse quidem apud vctullissimos auctores pro viri propito , verum nusquam ad gentem ullam referri. Huic o bifariam responderi posse cerano: sen et, quod mini Oblici quo minus idem nomen dc viri propriu sit de gentis. ut in
Gallo de Gomano licet videre; iterum, quod plurimarum nationum non inclatutae na proprio cuiuspiam conditoris nomine in Fantur: cuius ici plura sunt eti mpla, quam vi , me sint indicanda . Vici um quo clarius Ostendam hoc meum commentum lacn esse quod de Branchurum apud veterra notitiai dico, pars mihi eorum quae in Horo doto in Amamnicis adduxi, in medium proserenda. Narratur aurcim, inquit, si L lino vortatur, Graecos tum in proelio ad Thermodontem commisso victoria potitos, Amazonas, quas vivas capere potitii Junt, tribus nauibus impositas abduxisse. Has . vero ex insidias, dum in altum eiscnt cvectae . occidi sic quicquid cisset virorum. Sed quod nauali 1 rci pentae non essent, nequc gubcrnaculis, neque Velis, neque remigio vir scirent, temere ferebantur quo unda & ventus tulisset. Appul runt autem in palude Maeotide ad praecipitia quaeda inde promontoria regionis Scytharum , qui liber RVocamur ivbi nauibus ad loca habitata perrexerunt. Haec mihi quidem antiquisti mi huius hilloriographiveaba sufficii int ad ea quae volo pcrd cnda ; verum qui propius orasia. omnia dascui crede in circo,de ad Lydium lapidem examinare volet quae deinceps de Diuo a a A et Francis
877쪽
ε Nere on V ΜFranckὶ ine tradetur, ei suadeo ut non otiose hanc Amazonicorum ex originibus meis partem pellustret, atque diligenter omnia cum iis quae vel , priscis vel a rece λtioribus de Francis sunt , conserat; quo cemat, an usquam a via deflectam. veritati Qui sint Scythae hi quos liberos vocatos esse. Ic ad Maeotidem habitasse Herodotus dicit , perspicuum fiet citin ex his quae modo de Franci nominis origine inplicara sunt, tum ex illo Dionysii de orbis situ scribentis loco quem in Got aniciscitatii:
Hinc Borea hi versus variae multae. morantur . . m. 'iGentes , post a s atra Maeotidos et que 7Iai GermaAi, dya nata, Geta Bastarnae , . Hinc regio Madfatalis Dacorum, hi fortis L flantu.
Videtur mihi poeta in his versibus eos primos enumerasse qui proximi Maeotidis ori, quo se in Euxinum ci fundit , habitgrent: Sauromatis inde L Getis de Dacis adieactis' qui Istro essent propinquiores; a quibus paullo stiperiores Bastarnae sequebantur;
unde mox redit ad alios qui ad Septentrionem Germanis a Maeotide visent remotiores , α ab his rursiis ad Euxinum descendit. Sed haec non ulteritis nobis excutienda, . quam quoad vetustas quorundam Germanorum sedes ad Maeotidiscam partem qua se in Euxinum exonerat, nobis ostendunt. Quorundam Germanorum hic sedes policis a poeta propterea dico. ne quis tam describendi orbis impcritum cum arbitretur, t aliam Germanorum patriam, & cam quidem maiorem, ignoret. Sed prastat ut altero eiusdem auctoris loco hunc reddamus clatiorem, in quo Hispaniam sic doscribit ut ad Oceanum iacere dicat qui ab Herculis columnis ad Britannos Se Germanos
i retra Oceani ruit aestus ad arua Brat a. . . mananis albam entem, cui Martius ardori lQuis hie non videt alterius Germanorum regionis, quam omnes Geographi agnoue--m m runt, claram fieri mentionem Est itaque confitendum, vel ab Oceano ad Maeotidem I usque Germaniam fuisse porrectam, vel ad hanc saltem Germanos criam quosdam aim ad rarim liquitus habitasset id eos quidem extremo paludis fini proximos , ad quem promonto. - s' num eorum Scylliarum Herodotus collocauit qui liberi vocabantur. E aminemus ergo qui haec inter se consentiant: di , quo id facilius sat,ex Amazonicis de Gotodanicisca repetantiat quibus docui, hoc codem loco gentem habitasse Cimmeriam diuersis nominibus pio diuersis vel institutis, vel scopis , vel symbolis nuncupatam . de genera- th - tim quidem Scythicam a sagittandi studio ductam; in qua tamen quorundam conto derata si,ciein Sauromatas se vocavit . abso quod into se secti essent ad durissima Sytha bini quaeque commum lori aequalique mensura perserenaa. Iuter hos nobilissimi illo te T. nomine a ceteris eximebant . quo libertatem eam profi e aratur, qua non domi modo εω Harii. nullius dominio, sed ne foris quidem ullius tuti adstringi vellent. Hos igitur liberos Scythas Herodotus vocavit ad Marulidis initum habitantes kad quos Amarones cN. Euxino appulerunt, Dionysius vero Germanus noin inauit, quta nomine quid noteturi quamque parum reapse a Francorum appellatione disierat; Ic modo indicatum, M vie Aduaticis latius quam quidam dclicatuli ferant, ostensi . Non est iginirit nitandum. modo Germanos, id est, acquirendi congrcgandique auidos, modo Franctis,id estἰ
. Quod si Herodotus Francorum nomene rellisses quo Γ: liberos profitebantur. quiuis iacitu agnouisset, non tum dein uni nomen liberta a iudicansi natum fuit, . tu .l ε Ai: secum
878쪽
LIBER . 'secum Romanis arma inserrent, quo quod vocabantur id reapse praestatent, id es nullius lutc obstante palmites sitos extenderem, Liberi sand vocabant ut quo tempore Halicarnaseus scriptor vigebat, sed minime Graeca lingua, aut alia quavis quam sua ipsbium, quam Teutonicam illis in locis eo ipso tempore fuisse in Goto lanicis copiolixis traditum est, quam ut operaepretiuin sit eisdem repetendis lectorem lite d morari : de alioqui siquis illa legere dedignetur, ne i e quidem sibi cognoscenda duc t.
Quamobrem, cum ea lingua qua tum illius loci homines utebantur, Franci liberi licerentur: de quibus Scythis Herodotum locutum esse dicemus, si de lus Germanis a Dionytio eodem loco descriptis non sit intelligendus En ut antiqua haec iis respondeant quae ex Agathio de Procopio doceri possunt: quorum ea erat sententia, ut qui
Franci suo tempore dicerentur, olim fuerint Germani nominati: non tamen generatim omnes Germani Franci erant, sed ij soli qui prius ad Maeotidem paludem habitassem, post inde ad Oceani littora progressi. Sicut enim Dionysius alios Germanos ad Oceanum & in Hercinio saltu, alios ad Maeotidem descripsit: ita Trebellius Francos, Germanos, 5 Allemannos distinxit: Francos quidem pro iis accipiens qui ad Maeotim olim sedes habui illant. Qua de caussa cum Procopius ceterique dicundFrancos olim Germanos dictos fuisse, non cit sic veritas defendenda, ut generatim omnes Germani Franci vocati fuisse dicantur i sed illi dumtaxat qui prius Maeotici Germani sitissent iberi Scylliae alio nomine vocati. Non igitur falsi scripserunt illi qui Francorii origine a Maeotide palude petunt, sed in eo errarunt, quod illic Sycambriam,
nescio quam , a Troianis c diram sonania tint, cum clare confici ex Herodoto, liberos Myllias siue Francos ante ad Maeotidem habitasse quam Troia obsideretur, ne- -H σαυdum direpta a Graecis esset. Quae enim de Amazonibus commemorat, antd accidis in Itase narrantur quam Graeci ad Troiam venisse dicuntur, Ac id quidem tanto prius, uti uim liic liberi Scythae commemorentur habitasse eo ipso tempore quo Graecis bellum fuit cum Amazonibus: quod quis nescit ad Herculis dc Thesci aetatem referri, multo ante quam Troia ab Apamemnone oblideretur mortuorum, si umquam quidem temporum Graecus aliquis Hercules vixit, eos quos fabulantur labores exsecutus:
quod equidem quam non sit credendum, in Hercule docebo. Ceterii in id in .
non agitur : hoc saltem conflat, antiquiorem Francorum nominis memoriam ad
Maeotidem paludcm fuisse quam ea quae ad Troiam Spatiani. Duces gessisse narrat tur, ipsol uni etiam coni Essione Graecorum, qui ambitiosissimi fuerunt in antiquitate generis siti δρ Herculi de deinde Troianis temporibus alleganda. Optassem sane Herodotum nomen ipsum quo se Scythae liberos vocabant expressisse: verum licet id non seceri , de loco tamen ipso de de Gormanis ibidem a Dionysio Alexandrino coli. si tutis pci spicuum cst hos eos ipsos sutile qui multis posueculis promiscuo modo Ge mani modo Franci sunt nuncupati. Accedit aliud de validum in primis de luculentum 'indicium, quod onuinam testificatione, etiam eorum qui Troianos maiores eoruni fa- iciunt, Franci primum ad Maeotidem dicantur sedes habuisse. Cuius igitur sit ita pudentiae aut in verisimilibus oppugnandis pertinaciae, negare alios olim Germanos adis ludis huius exitum ,:qua parte Bycis lacus inquit, habitasse,quam eos qui poli non Germanos modo de Flancos citia discrimen sese nominarunt, sed inde etiam se genus de exordia ducere asseriteruntZ Neque enim vel Procopius vel Agathius vel Paullus Diaconus vel ccxeri omnino scriptotus ex Herodoto de Dionysio de nomen gentis de antiqui simas scdes, uti mo, didiceranti sed ex ipsis Francis percontando acceperaut:
quod nisi sic e sici minime tam clara de grauia vetustatis testimonia Iacglecturi suissent,ccteioquin diligentor ccasionem captantes qua sese de id genus antiquitatis cogniti ne iactent. Non igitur ex Herodoto ce liboris Scythis priscam de Ogeniam incinoriam reserentea in do Dionysio Germanos Maeoticos carmine suo celebrante, sed Ox iptius
sentis doctoribus is caru notitiam venetum G corum recenti OIes, Ut cos G Imaiaos nominatos dicati x 0 II-nc in aras sua vocuet. i. svorum quemadmodum Tacitus nonacia Gcrmanorum propterea nouum crede- ---
879쪽
t PRAN cico RVM d modium curiose perlegissent. Si Tacitus Herodotum Germanos in Persarum exercitu recensentem vel legisset vel considerasset, si Dionysium Germanos ad Maotim
collocantem cognouisset, num litteris mandasset Germanorum non n nuper addituti inuentum suill eZ Non equidem opinor nisi sciens volens a voluiit et simulare corum se ignarum cilc quae apud hos 'eteres & ab omnibus laudatos didicillet authores. quod quam 1it veritati consentaneuna, aliis examinandum relinquere malo quam ipse iudicar c. Noque itidem vol Procopius vel Agathius dilli mulasset Flancorum nominis antiquitatem, si vin tu .im illi in incntcna subluisset, qui nam liberi Scythae ab Herodoto commemorati suillent. Deinde ii posteriores vel horum etiam aequales cadem qua nos diligentia ab opim is auctoribus liaec petiitissent, numquam ad illam venissent vanitatuin , ut Francos origine Troianos pronuntiassent. Sed sint haec in aulicis, inter quos Procopius & Agat litus fuisse videntur, toleranda, certe in iis qui ex professione sua omnium veterum scriptoriam cognitionem habere debuissent, haud scio qui seris pol sint. Stephanus de urbibus scribens, Historicus ne an Grammaticus haberi vehi no tot hoc scio, parum cum lucis ad Francorum originem attulisse, qui contentus Pirili nium Phocensem testem aduocasse, Francos, quos φραγγους scribit, Italiae gentem tiniae dicit, ipsis Alpibus vicinam : quod quidem verum fuit eo temporc quo iam non Galliam modo omnem, sed insubriam ctiam de Venetiam tenebant: vcrum nihil ad gcntis primordia lucis hac notatione adserebatur. Melius sane Procopius, qui quamu .s ad Maeoticum genus non perueniret, ad Rheni tamen ostia. ad quae prius quam Roman:ς noti ossent con sederant, originem deduxit; hac sita diligentia non Stephano modo de Parthenio sed Agathio etiam praeterendus qui in Gallia eos quidem locauit, scd via dulocorum ventilant non adiecit, unum hoc fatis cise credetis, quod Germam s ha-bcri indicasset.
r δελ-- Vcitim quia Herodotus ipsumTrancorum nomen scriptis suis non intexuit, si tacitis notionem Graeca voce ex prcssit, possitque inde litigiosis hominibus,&nullius quam
silia i piorum iniiciata amat tibias occasio dari tergiuertandi, monstrabo circa laaec ipia,c a quibus Herodotus agit, tempora Franci nomenclaturam Gracis fuisse celchratam: Quo dubi secero, quid ultra erit caussae, ob quam dubitari queat de Francorum asi-tiquitate, quam cgo niuacrandem post tot seculoru in decursum postlimini j iure in mategrum restituere conoi ρ Vcilem nobis quinquaginta Cononis ad Ptolemaeum Pinlopatorem scriptae narra. ioncs exstarent, aut ca saltem antiquitatum monumenta e quibus hic vir sua deprompsit: E quibus sorte copiolitis drvetustia Francorum nobilitatu
disseri posset . Velum quando frustra id genus vota concipiuntur, cons Olciari r nos iis Disb. ... quae bCneficio T.i .isil reliqua habemus: qui in eorum quos legerat librorum enumera mrint .a a Nonc ad Photium, ni fallor, patriarcham conscripta. int cetcra a se perlecta.& a me σή Romae ellam in breue compendium siue pocilis indicem redacta. tiar uin etiamst j iis f- meminit narrationum , quarum quarta tradit, Strymoni Thracum regi, cui Emmus
ιν, fluuius olim cognominis fuit, tres filios suisse, Brancum, Rhcosum de Olynthum i quorum inluxius quidem Priamo auxiliares copias adducens ad Troiam a Diomedo iugulatur, Olynthus a leone in venatione occiditur: Brancus veto magno dolore ais tus Olynthum eo ipso loco quo exspirauer armastissimus sepeli it : at cum in Sithonia vcnisset, urbem condidit magnam &prosperis rerum successibus beatam, qua in Olynthum vocastiti quo Ac maei oris sui de fratris carisi mi aetermina ellet monumentum. Atque haec quidem summae it eorum quae Conon quarto suo sermone Philopatori e ponit: in quibus id in primis mihi annotandum. a talasi is ci I scribi, non βUt sic. quod quamuis verear ne factum sit cri ore corum qui trarisscripserunt tui magi iacit hoc seculo Graecorum scribarum non incuria inodo sed etiam ignorantia in nolo tamca immutare, sed bona fide quod in duobus exemplaribus inueni, sed ab eodem archet
re post inpiis, ice oris iudicio summittere. Nec vero quid triam rebus mei S, quas molior, ex hac icriptuia ostertur impedimenti: immo cotitia opinio mea ex hac pia lectione pinus capit firmitatis, eo quod recubarem quendam Francorum ivlo tu do morem noli ratibus omnibus in ore i quentis limum ollonitar, ex Ooluculenta probabilitas rationibus meis accedit. Gast nobis hospitona vel conuiuio ves doliat 'etia iri exceptum .I. 2 signiscat, unde factum, ut nomen omnibus m tbibuamus quos volumus significara
880쪽
viros esse egregios& honore dignos dicentes, Qui e casti quod nihil aliud est, qu nisi Latine diceretur, Est dios si quo nos tamen utimur non in hospite solum, sed inco etiam quem perinde volumus atque hosipitem honorarii vel quem dignum duci
mus ut hospitio excipiatur. Nulla enim umquam gens maiorem hospitalitatis habuit G oris, rationem quam Germani. quod etsi de hac loquendi consuetudine non liqueret, cla- 't ram tamen haberet Taciti testificatione mi cuius verba operaepretium est audire. Conuictibus , inquit, de Cermanorum moribus loquens, & hospitiis non alia gens ei su- si is indulget. Quemcumque in ii talium tecto arcere nefas habetur; pro fortuna quinque apparatis epulis cxcipit. Cum desecore, qui modo hos es fuerat monstrator hospiri) & comes proximam domum non inuitati adeunti nec interest, pari humanitate accipiuntur. Notum ignotumque, quantum ad ius hospitis, nemo discernit. Abeunti, si quid poposcerit, concedere motis, Sc poscendi inuicem cadem facultas. Gaudent in v. neribus, sed nec data imputant, nec acceptis Obligantur. Victus inter hospites comis. Haec Tacitus, testis nec domesticus nec pretio nec fauore corruptus, utpote Romanus,& Germanorum mi p. caussa iuratus hollis. Habuerint Graeci Xenium lovem,& quotquot vitium holpitalitatis numina: nusquam tamen gentium tanta hospMJ reuercutia luanta apud Germanos quam religiosis lime a parentibus incis veterum more domum suam ab aliis longe semotam habentibus obseruatam recordor. Verum exterorum hominum vitia una cum cxternis mercibus inuecta paullatim hunc more laudatissimum corrumpunt, dum quisque vel Hispanus, vcl Italus, vel nescio quis non videri mauult M. quam auis suis de proauis similis . a quibus quantum recedimus, tantum a vera Sc Nmana Germanorum virtute degeneramus, qua deserta & contempta , nihil miri si iis
quos aemulandos nobis proponimus, seruile cogamur. Vcito, linguam , omnem deni- Semiram que vitae rationem externis moribus accommodamus, non alterius impulsu quamlidae peregrinorum admirationis δί leuitatis, indignissimae seuera maiorum disciplina. u. Quis ergo nostram de vetullam Francorum tuebitur libertatem, si nos ultro damus inseruitutem Sed serviamus, quando nihil hodie nobis gratiusquam seruire, moribus peregrinis, quos neces Iario reliqua seria itutis mala consequuntur. Consideremus igitur nunc quid Strymon sibi voluerit,dum filium natu maximum βρογγας, siue orant is, nominaui id ell,liberum hospitem. Quid aliud quam vi ci de nomino semper succur. in . Mum reret,Francis maioribus sue liberis Scythis se natum esse atq. idcirco perpetuo studeret hanc libertate, quam de a maioribus accopisset,& nomine suo Praeferret promouere , ea tamen ratione ut dignu se praeberet ommu bonorii hospitio: Quod quid aliud est quam vi sic ditionem libertatem l . cxtenderet,ut i) quos impcrio adiu: ret, non hostem,sed hospitc in omni honore de beneuolentia dignum cxperiretituri Dignusene nomen quo Mus, maritus situ situm primogenitu nucuparet,ium ut libertatis perpetuo maiorum ritu propagandae moncrct, tum ut hortaretur ad illa studia de vitae instituta quibus homines consequuntur ut amentur de ubiqtie ab Omnibus veluti reuerendi de iaciosancti hospites accipiantur: Quod aute Taii finale Graecus sermo reliquerit,id de sisa secit vocum finicdarum formula, citiuis notiore quam ut egeat monitoris. Ex Urant gast igitur Vrangas tactum, Graecis pro V consonanti substituentibiis de in medio liticram tenuem in Gamma littera media occulentibus. Aptissima profecto vocabuli compositio, de sermoni veteri t. Germanorum consuetudissi conuenientissima propter studium delibertatis dilatandae. Ac hospitalitatis sancte coiciadae singulare. Quod si Strymon hoc iam men filio dedit,cuius prior pars opatu esset negari non potest ante bellu Troianu huius vocis ustim apud Thracas fuisse,quotu sermo cum idc fuerit cu Gctico,dc Geticus cum Germanico inferiore,ut in Gotodanicis demonstraui, habitarintq. Germani ad Maeotidem eo ipso loco quo Herodotus liberos Scythas locavit: qua fronte infitias ibimus, hos Germanos se lingua sua Vrancos vocasse 8 Et hoc quidem satis milii roboris habere videtur , quo Vranci nomen non magis nouum quam quod uis aliud asseratur, cum eius usus ad tenipora Troiano excidio superiora ab idolacis auctoribus rcseratur. Vcrum quo haec omnia plus ponderis accipiant, paullo accuratius in Strymonis ge- ειν isnus inquirendum. Ad miratione enim dignum videri queat,qui Thracum rex filio suo Francorum nomenclaturam voluerit indere potius quam vel sua in ipsius vel aliam
quampiam Thracibus gentile. De huius regis aetate non aliud legisse memini,quam id