Epicteti Stoici philosophi Encheiridion item, Cebetis Thebani Tabula de vita humana prudenter instituenda. Accessere, Simplicij in eundem Epicteti libellum doctissima Scholia. Arriani commentariorum de Epicteti disputationibus libri quatuor. Item, no

발행: 1595년

분량: 361페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

xto ANNOTA

mendacii crimen extimuerunt, cum putarent, id pie tatis & grati animi esse mi nus. Et quia Stoici natura inprimis nituntur: producant mihi aliquem qui praesens vitae periculum, subito praesertim obiectum, natura noexhorrescat Z Et si autem ea praemeditatio, quam hic tantopere praedicat, illum horrorem n 'Mihil mitigat& lenit: tari plane eum tollere nullo modo existimo. De hominibus desperatis, & numine affatis, noloquor. nam alteri a natura desciuerunt, alteri naturae infirmitatem superarunt. ει ovis . - ν ἡμῶν ἐο, μήτε των coἡμῖν, καί vita non est nostri iuris, ne mors quidem nostri iuris erit. D prauatus ergo hic locus est, sie fortasse corrigendus: ειε- ο θάνατω μη τῶν scp' ημιν

in potestate nostra est , sed alieni iur s,non erit malum. Quanquam ne sic quidem

mihi satisfacit. Mox enim, mortem concedit corporis esse malum. Fortas Iis auteinnuit, mortem neq; ad vis uentes neque ad mortuos pertinere, quod a viventi b.

absi mortui vero nihil sint:

quo dilemmate quidam e

ia αἰθρι πω. J Nec unquam est homini malum. Idem i

nis animis fore melius, ma lis peius.sν Nναπιν ὲ πίρω ς -οῦ' - J Vocamus quidem: sed si veniret, imitaremur so lassis senem illum AE sopicum. Vix enim quisquam sana mente sibi consciscit necem, sed aut corporis aut animi dolorib.victus Paulo post lege, απερ ἔπικ -

322쪽

ANNOTA

. t Lege τοι

J Fortasse σφυ-

εc infra οζωσα, ατρος, δε no vii. Sic Terentius: Impense cupitis, consulitis Parum . . Non multo post, legendum videtur pro αὐτοὶ ia . πις, τὴν ὲπιθοφον:

Hunc locum ita cile lege dum, auctoris sententia considerata, quiuis Giaece doctus facile intelliget . nec deprauationis occasionem ignorabit, in manu scriptis codicibus versatus. Nam dum librarii celerius quam diligentius scribunt, characteres & nors facile confunduntur,quas indocti pro sua insciti , tape etiam negligentia, fortuito legendo, Sctemere imitando, mendis implent codices. Nec tamen desunt, qui pro oraculis haberi velint, quicquid invetusto codice scriptum inno

nerint.

o τύ, scilicet M ANNOTATIONES.

323쪽

-ῶ.J Via dentur hie deesse quaedam

verba, se fortasse complenda:

Hερπν videtur redundare.

mς. Ad quam vocem eum articulus reseratur, kAeli dum est. p. Multa in hoc capite diuinanda fuerun te quare sicubi coniectur aenostrae aberrasse a scos,o videbuntur. venia dand. erit. ἐσ

Adde r πιιντος κυζερνη- του ἄροσδεχ s. Sic postea quoque vox haec deesse via detur. nisi sorte et καν, hoc est uniuersitatem rerum , pro deo ponat: quod minus placet. , τὰ hapi ἀεὶ στος τὸ Legendum τεταμ ον ὰεὶ πὸς τὸ αγη -

ἐφετον.

stantia sit, non intenis

324쪽

ANNOTATIONE s. ara intelligo. Quid vero si Videtur addendum, μου s

,M--οιπν. JAut est.matura aetate. Sententia,

haec verba redundant nihil est: Coniugium non esse enim ad sententiam faciut) differendunt usque ad in-

aut complura desunt. grauescentem aetatem, vi

Lego, μυ ribus iam imminutis, Sc-ἀς . Nam μυθους morte instante. dici non puto, sed καλα τῖειν ααιέτως απιλρῶν.JSie dist μυθους Vnde etia κρυ πλαεηι dere,ut a nemine letinearis, vel dicuntur. ut nihil te remoretur,ut ipsa ταῖς εα-ν.J Lege ιαωτου. satietas talium rerum mor-Α tem tibi faciat leuiorem. scribendum per ι in αλ Πλώς. JMalim ολος,etsi penultima, G FρUMς- Di L parum resert. ferunt enim , ερροῖν, τον-J Ma-ερ μίζειν,Vt Iim τευ', . Et li me non quaecum similibus,imperi- sugit, adueibia loci diuersaeti librarii sepe confundunt, significationis saepe pei mi-di in re Grammatica non . steri, siue id librarioru cul- satis exercitati non animad- pa, siue scriptorum incuria uertunt. fiat. Hinc μεια pro Ata a-Mς τον - πην ς pud Isocratem saepe legitur, J In conuenientem & id genus alia multa. locum & nationem, &c. ἔκπιροι di. J . Qui diuina prouidentia te εας πολυυς est bellum iam eo in loco & ea conditione constatum aut gestum, non natum essesntelligit,impiis imminens aut impendens. ει stultis querelis abstinet: Sico tempus

quales vulgo audiuntur ein quod iam adest. ium, qui se in locupleti& οπια ι.αζ ς. JRetro one- nobili familia non esse na- ratus, sarcinis onustus. Histos indignantur. enim uxo.em,libcros, sami, J Lege αθοα- liam, Oses comparat: quas Et supra πλοιον lege, res sunt qui etiam Compe- pro inci . des appellent. n. lai

ationem.

Per tempus, tempestive, id

325쪽

ta vitae sit incertitudo ac su-gacitas : nulla aetas secura. aut caducae huius vitae rebus nimis amxa sed ad emigrationem perpetuo parata esse debet. Optima autem praeparatio ad mortem , est animus in Deum intentus, α omnis aduersus homines ossicii conscientia. ANNOT AT IONES.MCap. I . g. F.

ge , ut est

in Epicteto ipso, re post in

Simplicii quoque conamen

tario. s A

ους. IVidetur addendum, λοιπὸν ' κννόνας deinceps regulas tradit. νως Him J. J Lego θιμει , scilicet Ut nos acquiescamus in iis quae a natura

rerum decernuntur.

aut ruinae ciuitatum intel

opponuntur, videtur esse rectius. Mox,& post, σκιοις μνω. dc ιις οτερους, quos Α-ristoteles appellat.

mento contendamus, non sitis placet: nec tamen o currit aliud melius,nisi , aut non displiceat. τουτο ρυμ ον- ς. JFostasse τοι - μη ον - Κῖς vel, τπις

- . Tale certe aliquid se tentia postulat. credi χως , υμυατ' Elementa a se inuicem, ut postea ipse declarabit,assiciuntur, & ania mantium corpora cibis, potionibus, aere, mutuaque

violentia. Hoc nisi dicit Simplicius, non satis quid sibi velit assequor. Mox t

errore librarii tertia persona praesentis indicatiui proinfinitivo hic legitur. ἄρ ν.JVel, εἰς is ἄρ-; vet,quod magis probo, e .h ν,absque articulo.

νοσών. JSanitas est tem peries quaedam humorum do qualitatum, morbus re dundantia vel penuria. Sed haec accuratius tractent mindici. Caeterum plerunque absellite capitur: aut cum genitivo persisnae,&accusativo aut dativo rei iungitur. are pro ιιληλοις sortasse legendum αληλών, ut apud Ilocratem in Parr

326쪽

singula

Torreediit. Spiritus namgathera, corpust terram repetit.

Hau id mancipi Vlli datur, sed incolentis usui.

vi , ita ε 3. Job mutuam adaequationem elementorum uniuersitatis, ne ignis aut aqua redundet V ἀλογών μίσας ουοις π GH, τ τι κ πιρριο- Lego, των φυτῶν τῶν

- M. Videtur aut subintelligendum,aut deesse participium, cuiusmodi fuerit AI νγ,vel ἀφω σευον, vitia fato assonatam. ii si mn 2γων οντα ἔν '

Possit etiam legi, πιαλγουν. Sententia est, dolorem non pertingere ad animum. sed

προεσκων in corpore resistere. Sic Pos, ἀφυστι Coniunctione trani- sidonius apud Ciceronem posita, sic legendum censeo:

- Tuscul. Nihil agis dolore quamuis sis moletius, nun- qua te confitebor esse mala.

327쪽

1M ANNOTA

id illi ex imbecillitate conti perit Veniebat in mente, λ γων, ob intermissum laborem, posse legi. Sed repudio coniecturam. Mox,

α*ων. J ἐν ων lege. Saepe α & .c oscitantia&impctitia librariorum permutantur , cum repugnantia interea sit maxima. Et paulo post, η τον Σαλου- Οον. Scribunt alii Sallustium, Horatium imitati: alii

Salustium, simplici L. quod

rectius opinor,sive a sale,sive a salute derivetur. Et mox, m me'κlρου- εα γυ

328쪽

J G ώς-- redundare videtur. τους λ-ῖς. J Cu paupertatis ante mentionem fecerit, hic pro fame pestilentia reponendam censeo. τὰς θη σωρ ρῖς ἡ ἔπικλυom: per v non per n. ἔ- κὰ τουτων οὐ sqv χώειν. J το redun. dare puto.

ctio, nec tamen quid melius in mentem venit. Sicut &paulo post, Mnnisi in praeponatur. xta φυαν J Prosi Hia φώm , vel τηφυή.

Addendus

- .J ilicet quasi mptabilis,expetenda. Alii Σαμροτ αρί-,a Marte: alii quasi placitam dici putat.

Ego ne haec verba omitterem, Virtutem non a viro.

sed a vi deduxi: unde etiam,ir dictus videtur.es πυ-si. JLege

να si ip i. J Vt qui possent

non esse tales. Dubitari potest de iis, quorum ingenia rudi ora sunt, quique ab ineunte aetate inter nefarios homines educati recta institutione cari ierunt. Sed est illud fortasse τε 1 9λας θν

de quo supra dictum: de stulti a pecudibus nihil di

stare putantur.

οἰκήστα.) Haec sortasse causa fuit Aristoteli, cur diuina prouidentiam orbe lunae terminaret. Hinc di Epicurei tam Dei prouidentiam, quam animorum immortalitatem sustulerunt: quod tanta esset perturbatio, mia seria,imbecillitas, improbitas vitae humanae. Sed aliud docent sacrae literae, quae dc supplicium improbis mi, nantur, dc lipsum angelorum exum tradunt.

329쪽

ρ μθνει φωνείσης ἱ- μυκρα κ .i Quae sola utcunque malum vita est. Ne animi quidem vitia prorsus esse mala contendit, secus quam. Theologi.ώς αεαγ λῖον αὐτὸ . J Scili

tecedit. sententia & constructio postulat. ἡ τανώπιζε ταου lege. τ ερωμ . . J -ν ἀγα-- εἴρων. Sic ea vocat quae a

φιδατα . t Puto legendum, e

ς d M. Facilius concedi queat, id esse, quod nullo modo sit, quam persectum di arbitrarium animi humani malum. Sed unde illa coacta siue ignoransa siue malitia sit, non explicat: Vt nec D. Paulus, qui disputatione interrupta, scrutatores diuinorum arcanorum,

obiur at. ω ιι τ J Quia vero plerique omnes hac libertate ad perniciem dc suam & aliorum abutuntur: quid dicast Cur puero gladium,aut potius furioso i sunt haec

arcana Dei, nullo humano ingenio explicabilia : nisi quis illud forte probet. Ludit in humanis diuinapo

tentia rebu4.

tSed hunc ludum risumq; Dei Socraticum, sacrae liters

detestantur.

των τῆς J Puto legendum , - αι zλοιο ἶς - ώπων, νγε τῆς Gh-Πνης. Ad rem ipsam quod attinet, siquis

cruciatus inserorum con

cesserit, quorum testimoni- iorum plenae fiant secrae litorae, quis non malit vel saxuvel nihil omnino potius esse, quam aeternas sceleru, casque intolerabiles, dare poenas 3 Nemo mihi, certe quidem,unquam persuadebit, ut malim in cruciatu esse, quam nihil esse: variorum morborum carnificinas expertus,ut alias aerum- . nas& molestias taceam. αpost ipse Simplicius confite . tur, ipsum esse ideo expeti quod bonum sit. τἀγαθοῦ. J Bona dicimus in ordine quodam boni.Verba subobscura sint: sed puto

eu velle, stirpes&animantes suo loco esse bonas. Sed quq continenter sequia ritur, ita vel obscura vel deprau ta sunt,ut ea me non assequi

fatear

330쪽

ntrari s τῆP ἀφιεμ ιιών . Et desiderio sui mutuo a separatis vel destinatis. Sed si diuinare liceat,sic restituendam cens in hunc locum: τὰ

ρῆμ, iat.' δε σαξει Fαγαῖς, ἡ τ ηπίς . λαλου ἀφωρμισμα : Et stirpes de animantia bona dicimus, sed ordine quodam boni, dcremissione erga alia, diuinitus destinata. hoc est: Deus stirpes de animalia destinauit ad bonos usus, sic tame, ut suo loco bona essent, α inferiora bona csteris. Hanc sententiam in conuertendo sequi melius esse duxi, qua ea scribere, quae nec ipse nec alii intelligerent. Paulo post

Malim, εὐ-ης. nisi hienouam periodum incipias:

quod fieri potest

ANNOTATIONES.

uae consentanea.

σνπυς, id est, ἀον2 εἰακρὶ,ostendunt enerosos animos. Aut ἰhκ εοὶ, a1ίκνω, mordet generosos animos; hoc est, το κεν ον πουm. δικ2ηρὶ non video q sensum habeat, si conuert ris recipiunx,admittunt.

ANNOTATIONES.

SEARCH

MENU NAVIGATION