Pandectes de Justinien : mises dans un nouvel ordre, avec les lois du code et les nouvelles qui confirment, expliquent ou abrogent le droit des pandectes

발행: 1818년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

en hi ait proprio latre D. M Car te mota mixta employsi dans lacio do douge abies , si gnis te Oute mali ore doti se compos uti disice. Si doti cet sidi' sic a lsi h moli, te propriosa ire des materiati petit les re vendi-quer et , et utenter a leur gard 'acti On en representalion D. Cela 'accorde avec te res crit 'Antonin re Si votas pollue prou- ver que les son demens deci 'hil fice votis appartientient, ili' est pasdo ut eu que e que Oire volsin a bati fur es sola demens ne solit 'accessotre de voti e proprisitsi et hine ce qui a et bati dans v Otre terra in votas appartient de droit lant que 'sidissice subsisterim ais, dos qu'il a te dotruit, te mal siri aux rei ournent a leur an 'cieri mait re, sol que 'sidisco ait lesbati de boniae sol ou de au-vais sol a molias que elui qui 'a ait 'ait enci' intention dedon ne te mathriau au proprisi latre dii Sol D. XXVI. Cuias pense qu'en ghnsirat quelqu'un est censo avo i eue batissantra' intention de doniae se mathri aux au proprietat redii sol lors tu' i a sciem ment bati datis e terra in 'aulrui qu'iliae posssidait pas. Et, 'est dans e sens que Gaius it u i a perducia proprisitsi de se mathriaux rem au contraire, di ii, quoi lii 'un a bali avecses mathriau dans e terrain 'un ulre, 'hil sce appartient auproprie tu ire dii sol et, s 'i a bali sciomment dans le terra in 'una utre, ii est cens avo i volatu perdre a proprisit de se maleriau 3 'est ovi quoi , api h la destruction dera' edifice, i nepe uti a les reveridique n. , Mais, si te proprisita ire u sol sicla mera 'sidisce an volat irpayer Ples malhriaucti l main-d 'oeuvre , illo uri aut re repou SSE pares' exception de a maliva is sol c), 'it 'a a sumu'il batis sat dans e terra in 'aut rui, et qu'il ait de botine sol cru stirdan te fieri car aut remetit, oti petit lui imputer 'avo i lsimhra trement bati an uia terrain qu 'il savait ne a lui apparieni v.

572쪽

556 LIB. XLI. PANDECTARUM IT . I. g. III. De allu ione, aloe exsiccat , et insula in flumine nata: et in quibus locis obtineat hic acquirendi dominii modus.

XXVII. u Praeterea quod per alluvionem agro vostro umen adjicit, iure gentium nobis acquiritur 1 D. α Per alluvionem autem id videtur adjici, quod ita paulatim adjicitur , ut intelligere non possimus quantum quoquo momento temporis adjiciatur . . . . . . Cave alluvionem cum avulsione confundas. am V. G. u quod si vis fluminis partem aliquam ex tuo praedio detraxerit, et meo praedio attulerit, palam est eam tuam par manere v. Plane , si longiore tempore undo meo haeserit, arboresquς qua Secum traxerit, in tandum meum radices egerint ex eo tem Pore videtur meo undo a quis ita a esse n. d. l. . . .

II. De aloe, luminis ex Siccato. XXVIII. α Quod si loto naturali alveo relicto flumen alias fluere coeperit, prior quidem alveus eorum est qui prope ripam praedia possident 3ν pro modo scilicet latitudinis cujusque praedii, quae latitudo prope ripam sit movus autem alveus ejus juris esse incipit, cujus et ipsum flumen id est publicus uris en

u Quod si post aliquod temporis ad priorem alveum reverSum fuerit se flumen rursus novus alveus eorum esse incipit, qui prope ripam ejus praedia possident; silcujus tamen totum agrum novus alveus occupavsirit, licet ad priorem alveum reversum sue rit flumen non tamen is cujus is ager fuerat, stricta ratione quicquam in eo alveo habere potest. Quia et ille ager qui suerat, desiit esse, amissa propria forma Et quia vicinum praedium nullum habet, non potest rptione vicinitatis ullam partem in eo alveo

habere. Sed vix est ut id obtineat is d. l. 7. g. 5.

1 Ad hoc ius alluvionis circa Padum requentissimae, alludit Lucanus :Illos terra fiagit dominos, hic rura colonis Accedunt donante Pado.

2 Pars illa.

3 Huius iuris in alveo exsiccato lianc rationem asser Connanus : quod possessores qui Drimi in vacuos agros flumini proximos venerunt, videntur Rriimo et assectu occupasse eos quantumcumque porrigerentur ; duoque et ripas, et aloeum ipsum nisi flumine occuparetur. Vid infra , . δέ cum notis. Iustinianus lamen in instit. h. it docet ita obtinere. Et quidem Ita oblinet ex ratione iuris Caeterum in praxi raro haec sententia obtinebit nee

573쪽

XXVII. me que a rivi h re a j out si is no ire cham par allu Vi On nous appartient ussi par te roit de gens 1 n. . Et la ivthre est celassi a voir jout a no ire cham par allu vion e qu 'elle in jouisite a peii et insensibi ement de ma Tithre qu'on ne uisse pas si termine ce qu'elleo a j out dansun leuis Otin n. I saut bien se donne de garde de consondre 'alluvio aveci'avulsion car, par exemple, i, i est certain que si a rivi hre adsitach une partie de votre terrain etes' a j Outh a niten, Ous enetes toni cur proprisitaire n. 6 Mais si ello a lsi long tem allachέ Dinon chamm, et queles arbres en tralia sis avec elle aient et des racines dans mon ter

XXVIII. . Sicla ivthre a totale metit aban donnyson anciendi ets'en est Dilin utre, e lit abandonia si appartientiu proprietat res de terrain volsin. 3ysuivant 'silendue dii terra inriti 'it possh dent fur es rives de cet ancien lit e te notavea appartient a ceu a qui appartieni la rivisi re, 'est-h-dire, devient public parra droi des

u ais, si a prhs uti certain tem te euve repren sori ancientit, te nouueau appartient aux propriέ latres de terrains Ois in s. Cependant te iverati donicie nouueau litis occupsi te cham to utentier, 'en a auculae partie quoique e fletive soli renti si dansi'ancien parce que e charias a cesssi 'δtre uri cham p et a perduSon ancienne forme. Comme ussi parce qu'il ne possh de rien suria rive, et que par conssiquent ii ne petat stricte merit avo i au cune part dans te lit ilia fleuve diais oti de s proximit des rives;

1 Ludain ait allusion cotte sphcera' alluvio que pro luit ouvent e Poci a terre suit ceu . qui elle appartiento ci leto donne des charops

574쪽

558 LIB. AELI. PANDECTARUM TIT. 1. Elegans exemplum asser Alfenus in specie sequenti oti risssundum habebat secundum viam public m. Ultra viam flumen i)erat et geriticii-Τilii I). Fluit flumen , paulatim prirnum omnium agrum 3 qui inter viam et flumen esset, ambedit: e viam sustulit postea rursus minutatim recessit, et alluvione in antiquit in locum rediit. Respondit, quum lumen agrurn et viam publicam sustulisset, eum agrum ejus sactum esse 5 qui tran, flumen fundum habuisset postea quum paulatim retro rediisset, ademisse ei cujus actus esset, et addidisse ei 6 cujus transviam esset; quoniam ejus 'undus proximus sumini esset. Id au-onim facile forma loci mutata intelligetur, sed duri laxat inundatio salva rei forma dicetur contigisse. Quocirca satis placet quod desciit Contianus : non

alias veterem alvei possessorem excludi debere quam si haec duo concurrant: o. Ut flumen sensim sine sensu hunc si in alveum Occupaverita uia ut en sim etiam in sensu reces erit Nam si uno impetu flumen in meo solo at

velam sibi fecerit; soli dominium retineo, usum untaxat qui sit publicus

amitto unde si recesserit, quamvis sensim sine sensu, non debet vicinis accressere. Quo si flumen occupaverit quidem sensim sino Sensu solum meum, sed uno impetu recesserit: ita recedendo resti iuri mihi quod an hi abstulerat Dadeoque nec hoc casu vicinis accrescere debet. I Non tamen secundum viam: medius enim erat inter viam numen ager oujusdam an onymi.

a Possessumen Haec ex sigura subiccta patebunt.

Ager Attii

Id est, et deinde relicto alveo, quem sibi in agro an Onymi excava verat, iam publicam sustulit; et per illam fluere coepit. 5 Scilicet iiii. Statim enim atque flumen suum alveum reliquit, et Agrum

nonymi occupavit vetus alveus exsiccatus , agro Titii utpote proximi Oris Vicini, adjectus est. Deinde, quum relicto alveo quem sibi in agro nonymi excavaverat, viam publicam occupare coepitu hic novus alvetis in eo loco ubi antea suerat ager anonymi, quum exsiccatus cst, non restituitur DO Dym cuius excavatus ager mutata forma interiit Psed tanquam lucus fluminis exsiccatus agro Titi qui jam ex veteri a luco auctus erat, tanquam proXi

mi ori vicino accedit. 6 Scilicet Aitio. Enim vero quum flumen viam publicam relinquit, et redit ad locum ubi erat olim ager anonymi et qui postea factus est Titi locus viae publicae tanquam alveus exsiccatus, accedit agro Attii, utpote pro Ximioris vicini Veinde quum etiam hunc locum, in quo sui Olim ager DP-

575쪽

public de 'aut re colo de ce chem in sit ait ne rivi hi e i qui enetalliso parsi par uri chanaim, et de 'aut re coth de laquelle et ait unc hami apparte natalis Lucius-Tilius a); la ivthre 'es em parsic peti, poli dia charias qui en si paruit elui de Titius 3). Elle isti Suile bandonne ce cham p Our 'em parer u chem in public c),

ilque rarem ent, pare que rarement a sor me ducit eu est eris si changi e , et 'ition dation est censi e tre arrivέ sans cause de changement a cetegarii lar appor a quo nous pensons Asse commemor nanus, quera' ara cieri possesse ur u lit de la rivi hi emeraloit en et re excita 'lu'autarit 'liae, Io larivi h rem' est empore de soricli insensibi ement io qu'elle 'en est et ire e dem ἡmeri ea si stibi temetit elle a pris son it dans moti terraim, 'en retiens laproprie tot et 'en eras que t 'usago qui est devenia public; 'o fuit que sicile se retire, quoi iti 'insensibi oment, elle De do it pns accroitre te terrain desvoisin et sicia rivi hi e a insensibi emetit ornasi e lit, en te quiliati subite- metit elle 'auendu e u 'elle 'avait pris, et par consέquentis do it pastion plus accroitre te terrain des Oisitis.

1 Non pas cependant surde bord dii 'rem in public Horit ilia tali encore

separsi par te cham p 'iaci non me.

a De 'auire coth dia fleuve Cetto hypothhse devient clatre parda figure

576쪽

56 LIB. XLI. PANDECTARUM TIT. I.

tem quod publicum suisset, nemini accessisse Nec rhtamen impedimento viam esse ait, quominus ager , qui trans viam alluvioni relictus est, Attii fieret nam et ipsa quoque via undi esse n. l. 38. Alfenus-Varus, lib. c. digest a Paulo Pilom.

XXIX. ii liud sane est, si cujus ager totus inundatus fuerit. Namque inundalio speciem undi non mutata et ob id , quum recesserit aqua, palam est ejusdem esse, cujus et fuit M. Sui'. d.

L . g. 6.

Inundationem dominium agri inundali non mulare docet etiam Pomponius. Alluvio 3 agrum restituit eum, que in impetus sumi ni totum abstulit. Itaque si ager qui inter viam publicam et flumensuit, inundatione fluminis occupatus esset sive paulatim occupa tu est, sive non paulatim h sed eodem impetu , recessu fluminis restitutus, ad pristitium dominum pertinet. Flumina enim censi torum vice tinguntur ut ex privato tu publicum addicant, et ex publico in privatum itaque sicut hic undus, quum alveus suminis factus esset, fuisset publiciis ita nunc privatus , ejuSesse debet, cujus antea fuit n. l. 3o. g. 3. Pomp. lib. c. ad Sab. XXX. Haec obiter de inundatione. Redeamus ad alveum fluminis

eXSiccatum super quo haec super est quaestio tractanda. Item quaero : Si quum propior ripae meae enata est insula S), Μ et postea Ourin urnen fluere inter me et insulam coepit, re M licto suo alveo quo major amnis querat; numquid dubites quin D etiam insula in ea maneato et nihilominus ejus soli quod umenn reliquit, pars stat mea Rogo quid sentias, Scribas mihi is Pro

nymi, flumen deserit ut ad pristitium locum reverimur : hic quoque alveus accedit agio Attii, qui jam loco, in quo suerat via publica, Auctus est. si Hic obscure proponitur obiectio . quae talis est alveus ultimo loco a flumine derelictus in quo olim fuit ager non, mi , non debuit inquies)accedere agro Attii qui erat trans viam me erit m proximior vicinus est, quum intercedat via quae, quum sit iuris publici), nemini potuit accedere et acquiri. a Jam ad hanc obiectionem respondet. Imo interiectio loci in quo erat olim via , Ora debet impedire quo mitius is locus ubi erat an onymi ager accedat Attio. Nam via mutatione formae interii tu et Osa, a, d os locus in quo aut fuit via, pars scindi Attii facta est quum flii men eum locum dereliquit.

3 Allucio hic improprie sumitur, pro recessu fluminis quo inundalus

Id est, agri mensorum. Quo contra Cassiodorus Varior lib. 7. riM mensor, more vastissimi suminis, aliis spatia tollit, aliis raso con-

D cedit .

5 Adeoque facta est mea : ut modo infra videbimus.

577쪽

DEM DIFFst B. ANIERES M' ACQUE RIR AER PRO R. 561l,lici apporten ait is personueri et que Cependatio I te chemini 'em pocli ait a que e baui qui tali duci' aut re coth de la rivi hi ela' appartitit par alluvior 5 Attius , parce que te hemin a sui saltaus si parti de son soniis de terre D. XX lX. v I en est aut rement de celia doni oti te chami aol si non do parce que 'inondali Oti ne change pasci'esphce duo errain , et que par conssiquent te ea uX 'di aut retirde , o cham praecesse pas 'apparieti iris son ancien mali re D.

Pomponius ense igne aris Si que 'inondation ne hange pascia propriel du chami in Orid si ne alluvion a reti durae cham p 3)qu'avait enlex est 'imphtuosito uiuetive. 'est polii quoi, Si te cham pqui est otii re te chem in public eicia rivi sire ait Occupo p:: lino dation de ei te rivi ore , peu a peti ou Subit ement, et que i a re ira ite de celle riviore t 'ait restituo, it appartiendra 1 son iacienni attre: a les riviores foni es Onctions 'arpente ui s. 'est- , dire, liennent licii 'arpente ars en donnant an publicis qui apparien ait avx particuli ers; et sici pro litem 'ni. Conam don celarid de ierre hi ait public ors tulit hiat te lit dii tenve, it de visent privsi en cessant 'et re public et appartient a Son a cien mailro . XXX. Ceci a t dit on passa ut par apportis 'inondatio D. I; venoris au it de riviore des Seche , par appor auque Lil nous ros le ira iter la question vivante. se Si, orsqu'ins' es elevsi tine de dans a rivisi re et prh de ma, rive 5), toti te a rivi h re est veniae passerini re et te ite et oi, is en qui itant te litisi elle passait en tu grande partie , Onleg n ous que et te ite ne continue de 'apparioni alias que e litis que a rivi sire araban donne Dile S- moi par crit e que votis ennyme pori reprendre so premi e lit, te chams dera' anonymo a ectes fiunt par accessior a chami' 'Attius, qui x ait dei gagii de a d me maniore te hemin public. 1 Ii propos ici ne obiectiori obseure , doni voici te sens ae lit que lari, thre a bandoniae te deria ier, et tu ut aut res is te cham de 'anonyme,n' pas do dit-on, et re rύuia ait cham p 'Altius qui tali au- dei dia chemin, parce qu'il 'ἡt ait a te plus volsin, eri iant sipar par uti hemin public

que person nem' pu aequsiri par accession.

578쪽

cuius respondit Ii, quum proprior tando tuo initio suisset insula

flumen relicto alveo majore, qui inter eam insulam fuerat, et eum undum vicini qui trans lumen erat, fluere coepit inter eam insulam et fundum tuum nihilominus insula tua manet. Sed ali veus qui sui inter eam insulam et undum vicini, melius dividi debet ita ut pars propior insulae tu de tua pars autem propior

agro vicini ejus esse intelligatur. Intelligo ut et quum ex altera

parte insulae alveus fluminis exaruerit, desiisse insulam esse : sed

quo facilius res intelligeretur, agrum, qui insula suerat, insulam appellant n. l. 56. g. I. rocul. lib. . misi. III. De insula in sumine nata. XXXI. oribus modis insula in flumine fit. Uno, quum agrum

qui alvei non fuit, amnis circumfluit Daltero , quum locum qui alvei esset, Siccum relinquit, et circumfluere coepit: tertio quum paulatim colluendo, locum eminentem supra alveum fecit, et eum alluendo auxit .u Duobus posterioribus modis, privata insula sit ejus, cuius ager propior fuerit, quum primum extitit I). Nam et natura

fluminis haec est, ut cursu suo mutat , alvei causam mutet . Nec quicquam intersit, utrum de alvei duntaxat sol mutato, an de eo quod superfusum sol et terrae sit, quaeratur. Utrumque enim ejusdem generi est . . Primo autem illo modo a), causa proprietatis non mutatur .

l. o. g. a. Pompon. lib. 34. ad Sabin. Et si ini lite Gaius de prima illa insulae specie is Quod si uno

latere perruperit flumen, et alia parte novo rivo fluere coeperit, deinde infra novus iste rivus in veterem se converterit : ager, quia duobus rivis comprehensus, in formam insulae redactus est, ejus est scilicet cujus et suit n. l. 7. . . Gaius, lib. I. rer quotid.

Est et quarta species insulte in flumine natae, quae scilicet ipsi innatat. Hinc quum Labeo dixisset u Si qua insula in sumine publico proxima tuo undo nata est ea tua est Paulus sideamus, ne hoc salsum sit de ea insula, quae non ipsi alveo fluminis cohaeret, sed virgultis , aut alia qualibet levi materia ita sustinetur in flumine, ut solum ejus non tangat, atque ipsa movetur 3). deeenim propemodum publica, atque ipsius fluminis est insula v. l. 65. g. 2. Labeo, lib. 6. Pithanon a Paulo mitomar.

1 His enim duobus posterioribus modis, insula nihil aliud est quain pars alvei exsiccati inuem pree diis confinibus accedere debere vidimus. a Mox supra dicto suum agrum qui aloes non fuit, amnis circumfluis. 3 Vide Plinin m mst natur. 2. 85. tibi tales insulas fluctuantes in agri Caecubi territorio in Campania' variisque aliis in locis videri testatur. 3-

579쪽

DES DIFFkR MAN ah RES D'ΑCQUkRIR AEA PRO pu 56, D pense D. Proculus si pondit . elle consultation Si dansi' origine , 'lle olant plus volsine de votre terrain , a rivi hi ea qui it son grani lit poli passer entre et te ite et e terra indu voisin qui tali de Pautre colo, uisqu'elle a passe ensui te entre celle ite et votre terrain, 'ite ' pas cesssi de volas apparie-nir Mais i est plus iuste de partager te it qui tali enire celle=le et e terrain dii volsin, n ous en dontiant la portion quito uche volpe ite, et ait Ois in celle qui ou che soti terrain Lelit dola ri, thre 'stant esshchoe 'uti coth de cet te ite, ori comprendinu 'elle a cesssi 'o ire uiae ite mais, pota Se Lire en lendre on 'appelle encore ne te .

1 Cor par es eu derothres manthres une let' est aut re hos qu'une parti e u lit qui s' est esse e fisi, et qui comme nou i 'avons u appartient Par accessio a cham pH plus volsin.

2 Don oti vieti de parier, et qui adieci lorsque a rivi hre ento ure uncham qui D'έtait pas datis son lit. 3 Voye Pline, His . nat. 2 IL, o i atteste qu'on volt de pareilles le flotiantes dans le territo ire do Coecube, cti Campanie, et dans Plusi eurs

580쪽

564 LIB. XLI. ANDECTARUM TIT. I.

De hac igitur insulte specie intellige quod ait idem v Labeo libro eodem ii si id quod in publico innatum aut dedificatum est, publicum est; insula quoque , quae in umine public nata est, publica esse debet n. d. l. 65. . . XXXII. Ex dictis patet, primam insuli speciem , quae scilicet nihil aliud est quam ager privati alicujus in sori nam insulae redacius a flumine circumfuso ), dominium rei non mutare, postre mam autem , quae flumini innatat, publicam esse, sicut et ipsum

flumen.

Restat secunda et tertia insulae species ; nimirum qui aut nihil aliud est quam pars alvei fluminis exsiccati aut saltem quae alveo cohaeret De his ita Gaius Insula ii in flumine nata quod re quenler I accidit), si quidem mediam partem fluminis lenet, communis est eorum qui ab utraque parte uminis prope ripam praedia possident pro modo latitudinis cujusque praedii , qude latitudo prope ripam sit. Quod si alteri parti proximior sit eorum

est tantum, qui ab ea parte prope ripam praedia possident γ. l. 7. g. 3. v. in flumine Gaius, lib. I. rer quotid. Si e GH reor. Hinc autem re proedia dicimus aliquorum esse, non utique

communiter habentium ea, sed vel alio aliud habente 3 n. l. 96. g. .st de Uerb. Signis Celsus, lib. 25 digest. XXXIII. Circa proprietatem insularum hujusmodi, et proximitatem praediorum , Observandum ' quod notat autus Si insula in flumine nata tua suerit, deinde inter eam insulam et con trariam ripam alia insula nata fuerit mensura eo nomine erit instruenda tua in Sula, non ab agro tuo, propter quem ea insula

tua facta suerit. a in quid interest qualis ager sit; cuius propter propinquitatem , posterior in Sula cujus sit, quaeratur 4 l. 65. g. 3. Labeo , lib. 6. Pithanon a Paulo Pitomar.

Observandum ' re quod inter eos qui secundum unam ripam praedia habent, insula in flumine nata non pro indiviso communis sit, sed regionibus quoque divisis. Quantum enim ante cujusque eorum ripam est, tantum, veluti linea in directum per insulam trai si lucta, quisque eorum in ea habebit certis regionibus . l. 29. Paul. lib. 16. H. ab .u Ergo si insula mala accreverit fundo meo, et inferiorem

lem etiam Hyginus CFabulor. 53. tradi in mari fuisse Ortygiam insulam, Apollinis patriam , uete postea Delos appellata est. 1h Superflua igitur Holomanni emendatiori qui legit non si id , etc. et Nimirum sui flumina sere limosa sunt, et multis hierumque locis

vadosa , saepe accidit ut limus quem secum trahunt, aliaque linia , illit:i, vado haerescant : quibos paulatim auctis , locus ille alvei tandem supra flumen eminere incipiat. Contra in mari partim propter nimiam maris altitudinem , partim propter perpetuam aestuum reciprocationem.

3x Scilicet ut cujusque pro regione praedii insula fiat.

SEARCH

MENU NAVIGATION