Ludovici Charondae ... Ad titulum de verborum obligationibus lib. 45. Digestorum scholia ejusdemque de iurisdictione, et imperio libellus

101쪽

sCHOLIA CAP. LXXI 46 visionibus separatis seu in partes divisas separatasque distinctus sit, ad certam illius partem dominus cie mittere fundo servitutem , imponere potest. cap. 6. deservi Hujusmodi enim portio totum quiddam verius rectius quam pars appellatur cap. a 3.de ver

Agm c. Ideoque Ulpian Si quis partem

aedium tradat, vel partem landi, non potest servitutem imponere quia per partes servitus imponi non potest . sed nec acquiri Planesi divisit fundum regionibus,& si partem tradidit prodiviaso,potest alterutri servitutem imponere, quia non est pars fundi, sed fundus. cap. 6. s. Si quis 'arum. Commorae. Et aut per indivisas fundi paries vel pro dominii parte servitus constitui neques at, retineri tamen potest aes Sigradimae rυ. Est igitur aliud acquirere servitutem, aliud eam acquisitam con-Ἱirmare seu retinere. Cap. 4O. g. Mi placeat infra eodem. Itaque communicatis quae mutuo scrviebant

Praediis, ab alter E dominis alteri

102쪽

DEVERI ORLIG. servitus remitti non potest, propterea quod praedio non perspnae debeatur.

d. cap. x ..., m. - . Quod ex hac specie intelligi facile poterit.Titii Sempronianum erat praedium cujus vicini quoq Tusculanum dicebatur idomi nus erat Seius,utrique servitutis nomine obnoxium possidet Cajus, quod deinde Seio aitio vicinis in commune cessit per partes nihilominus servitus retinetur,id est communis ille fundus semproniano Tusculano servit. p. 7. in versic in roprio deservi resis Verum ratione partis indivisae qiuae Titio intellectu tribuitur : is ipse

fundus Seio servit.Αlterius vero quam animo cogitatione, licet re minus

distinctamin separatam sibi vindicat

Sejus, per communem fundum Titii praedio servitus debetur. Nec enim res sua cuiquam servit c . a 3.deservit u M. Idem dicendum esset si Tusculano Sempronianum servitutem deberet, dein Sejo Titius Sempronianum communicaret. Nam pro parte servitus retinetur

103쪽

SCHOLIA CAP. LXII Qtinetur, quam Titio remittere Seius non potest lcum praedio magis quam personae debeatur. Ideoque licet communis sit fundus ille,eorumque pro pax

tibus indivisis jus tamen servitutis unum atque eodem modo ut inquit Laca 6,s.. vero ema movise Lamis iindividuum manet, non minus quini

toti cum inhaerebat fundo. Nam pro ea parte qua Titii fingitur, salva integra retinetur servitus. Itaque si discedant a communione, fundusque serviens ad Titium revertatur: quae in unam coarctata erat partem servitus, perit

tum diffisa praeduu Tusculano debebitur sundo,eaque in pristinum restitues

tur statum ari cap. s. Commum aed.

Quod si Sejus is dominantis ivservientis fiundi dominus esse coeperit,confun. di tollique servitutem necesse erit. cap. amas enurb. Idem dicendum si communi praedio fundus serviens in commune redemptus sit quia par utriusqι domini jus in utroque praedio ipsa r demptione factum est δωρ ar.desim. ras.

104쪽

DE ERI OBLIG.rm Quamobrem individuas esse om/Dino servitutes constat, quia usus earum indivisus est. Ex eo enim quod per temporum intervalla distinguatur servitutis usus,non fit ut ad tempus vel ex tempore ea constituta videatur Servi tutes namque perpetuam habent cau sam id est conditionem ac materiam quae semper durat, ut sua natura usus carum continuari possit. Cap. 7. aesenuria tiaque utilitatis causa receptum est,ut servitutis usui i salva manente

jus substantia modus adjiciatur, isque

ideo temporibus aut mensuris distinguatur,cap. 4.s modum , deservi. a.

men servitutis non immutari constat. Quare sociis ac cohaeredibus' communi dividundo,& familia: erciscundae judicium datur, quo servitutis usus inter eos mensuris ac temporibus distinguatur,atque ut hoc uno verbo dicam

modificetur: cap.Io Comm divid non

quidem ut in separatas divisa' partes distribuatur servitus sed ut illi commo

105쪽

SCHOLIA CAP. LXXII. gius servitute utatur. Nec enim verum est ea ut ita loquar modificatione seralitates in partes certa, separatas dustingui, cum nulla omnino fiat divisio,tque earum usus non solum non ure, sed nec natura divisionem recipiat, ut in enarratione secundi capitis diximus: quo ut caetera quae ad hanc de dividuis d individuis bligationibus quaestionem pertinent, intelligat, lectorem

remittimus.

Equidem neque in creditoris ne/que in debitoris favorem, sed ex natu ra rei inductum esse sentio,ut si quis facere promittat, per eum stet quo minus faciar, ob idque stipulatoris intersit, pecuniam dare debeat. Cum enim ut convenerat non fecerit eum stipulator ad ipsum factum quod non extat, cogere non potest. Verum quia illius interest factum non fuisse: usta aestimatione facti petitionem habebit,id est ad pecuniam aget, quatenus si factu miΩ

106쪽

DE VERB OBLIG.set, damnum non sensisset, lucrumVe consequutus fuisset hac enim verborum circumlocutione id quod intere

intelligit Celsus quod justa fasti aestimatio , dicitur,non quia ipsum est pretium aut aestimatio,sed quia in ejus c5- putationem venit facti aestimatio Pilludque in locum facti succedit: ut oste dimus in explicatione novae constitutionis Iustiniani. Sed Ebligatione factum vel post moram continetur, irrinc risu deverb. oblig. maxime illud quod ex consummatione sormam accipit,ut supra diximus. Vp Iq.Quod mora effecerit ut praestari nequeat, in petitione versatur pecunia: ut ex hoc

loco constat per verb. si non fuerit et um, id esti propter promissoris minram opus effectum consequi non potvi erit Licet in aliis factis pecunia & obligatiohe contineatur,4 in petitione condemnatione ac praestatione sit, cu Si infra eod. cap. n. Si quis in ju veri cap. i3 dere judic ita ut in his utrunquest in obligatione sub alternativa quada

107쪽

SCVOLIA CAP. LXIII cloonditione, liquaedam unius obliga-ionis in aliam fiat transfusio , non ta-iensit cra novatio. cap. 63. e obli-

Jon pertinet praecipue hic Iociis ad

λ snteritus periculuna quod moroso immine , ab eoq; vitatur post na Oraim Offerendo: scd ut intelluamus cum et

iam qui certam speciem dare promisit, posse pecuniam offerendo moram pur/gain. Itaque in dandi obligatione post moram pecunia succedit. Et certe a Pomponio scriptum est, si resperierit, in eaque danda promissis moram fecerit aestimationem Mus peti. ωρ. o. de susu. Q. Sed haec alias pluribus.

I lae b. 1inita viri boni. Ertum quidem est quid a qua nisi, sedes quaedam qualitatis incertitudo. g ad

108쪽

Ad laessundi certi

Quia incertum est quandiu vies urus sit fructuarius,ideo quantitas ob usum- fructum praestanda incerta est. Idem de stipulatione in singulos annos diximus v. 6.supra eoae

Quamvis ex ipsa pronunciatione non satis constet de rei certitudine, tamen ratione loci qui demonstratur po test apparere quid quale quantumq; sit in stipulationem de duistum.

Adue sui idquod.

In inquirenda stipulationum certutudine illud inspiciendum est quod pro

regula tradit jurisconstallus, an ex pronunciatione constet quid quale quantumque sit in stipulat:on e praeterea in incertis stipulationibus obseryandum est quo modo ea regula locum habeat, ut in factorum stipulationibus non apparet quid quale quantumque sit, quia facta

109쪽

facta ante consummationemnon sunt in rerum natura cap. s. de per liber ideoque illas incertas appellamus.

Haec verba sic intelliguntur, ut daminium ericiatur stipulatoris vel per traditionem,uel sine ipsa, Non tam igitur traditione inspicimus, quam ipsum transferendi domini effectum. Quae tutio est ut haec stipulatio ab illa vacuam possessionem tradi, differat. In hac enim quamvis fundus certus contineatur ut in dandi obligation ea tamen incerta est,quia non rem ipsam sed popsessionem factumque respicit. Caeterum quod hic dicitur de dandi oblis gatione, ad eius vim pertinet cono stat enim hanc esse obligationi ita. turam, ut quis omnino sgatur ad id

praestandum quod promisit atque ut Iustiniani verbis utar necessitates et adstrin-

110쪽

RDE VERB OBLI, adstringatur alicujus rei solvendae. 1 de oblig. ivringitio non oluna dedandi obligationibus , sed etiam 1aciendi intelligitur. Quemadmodum enim is qui fundum stipulanti spospondit, cogitur stipulatoris eum omnimodo facere cap. 23. ecora emp. ita etiam venditorem ipsam rem praestare, id est traderes quod est facti oportet. cap. II. seact empl. Sed ut si is qui rem vendiadit, eam juxta emptionis contractum procacia quadam radere nolit. quanti interest compleri imptionem, tantum in condemnationis taxationeni dedit'

rius esse sentio in obligatione danditia, tis esse aestimationem solvi,' pecuniam succedere, etiam si sit probabilis aliqua creditoris affectio, ut in specie