Ludovici Charondae ... Ad titulum de verborum obligationibus lib. 45. Digestorum scholia ejusdemque de iurisdictione, et imperio libellus

81쪽

quoties Mnis stipulatio aut pur aut inem aut sub conditione M. Et siqvis dem pura sit obligatio, praesenti die pe ' cunia debetur. Quod cum aliquo temperamento temporis intelligen, iiii est nec enim debitorem cum sacco creditor adire debet. O bos. Alluc allud non observatur, si locus adjectus attumtemporis inducat quo illo postat perveniri. Id enim verum est, quod 'αx institiuionibus Iustiniani colligitur agi prius non posse quam tam um spastii praeterierit quo dari fierivem litio , -- - -- i' .Dura autent adjectus effeti ne praesenti die pecunia vibeatur, cum effectu scilicet ut peti possit.Nastatim quid lebetur,sed peti prius quam dies veneris,non potest.I tu risu δε - g. s. Omnis Ries e-aum pro reo est. non pro stipulator et non ut nondum debitor sit,sed ut i

82쪽

Scuo LIA CAP. XLII. εhabeat, nec ante compelli possit t. a. o. desolui. De conditionein die tacita dicam pq stea latius.

Clim dies obligationis differendae

gratia adjicitur, non nisi ex eo prae terito, omnibusque ejus partibus,recthagitur. Nam peti non debet quod intra tempus comprehensum solvi potest. Quod si inseratur, ut praelans videatur obligatio: eo ipso die pecunia peti potest nec praematurius agitur. 3. Us infra eo.Quod si dies in favorem creditoris adiiciatur,scilicet multiplicandae non disserendae obligationis gratia ab initio cujusque anni quod promissum

aut relicitum est exigi poterit: cap. I. ac uanae dies tigat vel Ac nisi ex natura rei vel contrahentium aut testatoria mente constet expectandum omni,no esse donec totum tempus praeterierit cap.asmanae dies legat.NequIe obstat quod ex Celso male colligitur, si in annos decem haeres dare dana natus, aut

83쪽

DE UEa 3. OBLIG. aut quis liber esse, usius est, novissimo ejus temporis die legatum deberi, doliubertatem obtingere. Is enim locus qui corrupi hactenus legebatur, clarissimi viri Haloandri opera sic est restit,

tus, ut non mannos sed antra οππιδε

Inoesi ροψ moram fecerit. Him verba sic intelligenda sunt ,

per stipulatorem factum fuerit quonianus arbitretur Titius,promisib non tenetur, quasi pinin mora constitutus Laerit. Ergo etiamsi interpellatus ii xit, dein mora esse videatur via inesteaeita stipulationi conditio, non prius tenebitur quam arbitratus fuerit Ti, In compromistis arbitrium personae insertum,personam non transgreditur: p. s. is rere'. ar ideoque ipso non arbitrate evanescit stipulatio uincolis

84쪽

sCHOLIA CAP. XLIII. 3 sit societas ex iis partibus quas Titius arbitratus fuerit,d Titius antequam arbitraretur, decesserit,nihil agitur.ι a. 7, Prosocio. N testamentis vero legatum in alte rius arbitrium collatum, pro boni vi ,ri arbitrio accipitur, cap. I de ria. 2.Sed poena non committitur si is cujus arbitrium est,non vivat,vel adesse non potist aut arbitrari nolit cap. 6-conditi

SIve sibi, e patri, sive impersonaliter stipuletur. Et sc idemjuris instinnis. de .servo.

Entesimas calendas ita dici constat, ut centesimas usuras, quae centum

mensibus quibus singulipensiones sol

vuntur sortem adaequant.

85쪽

Ad iners M autem quod in facio.

rustinianus constituit ut laqistip latita quae etiam adimpleri per haerea dein potest , ad ipsum transeat, hindando consisteret ca 'a ς ec in se commis. si lar Ejus autern decisione hanc minimE comprehendi stipulationein verius est, cum ea personae uic haereat, ut per se considerari non post,dc vix ab haerede ex contrahentium mente adimplari Praeterea ex niillis jureconsultorum scriptis quae in Pan . deictis extant, constat fuisti interis controversutitia haec stipulatio trans mini ad haeredes posset cum tamen itia constitutio ad tollendoriterum al

Notanda est in hac hypothesidis, αεtia inter particulas tamdi, Nam squisita stipuletur, cum volueris,u aet etiam ab initio stipulatio, de pendet, eventu scilicet cm constituerit promis

86쪽

s CVOLIA CAP. XLVII. 33 promissior se velle Verum illa stipui tio si volueris, ab initio non valet, quia cxpresse, principaliter c directe in rei promittendi arbitrium contra obligationis naturam collata est conditioc qua tota vis stipulationis pendet. oc caput eo pertinet primum,ut inρ- Atelligamus posse nos stipulari quod alia quavis ex causa dari nobis oportet. Omnibus enim conventionibus

adjici stipulationem posse dictum est.

Tum prioris debiti conditiones censeri repetitas , etiamsi eas non express rint contrahentes. Non est igitur hoc loco necessaria novatio, sed ex eo p rius exemplum colligi potest regulaetamiam a nobis explicatae, qua tradi tur verba obscura contra stipulatorem interpretanda esse cap. as. s. in sipata-

87쪽

Choc capite alia disserentia inter

particulas Cum , Si , colligitur.5ripulatio enim isi petiero,ad haeredem , non transit Cum petiero autem mai-

Ad avrab Admonitionem magis

Haec verba, Cum petiero, quandam eontinere videntur conditionem. pendent enim a voluntate stipulatoris, sed magisadmonitionem quandam habet, in iis admonetς promissorem voluerit stipulator, ne moram faciat, sed simul atque petierit, ad dandum quod pro 'muit paratumse praebeat. Moram V m faceret promissor , si interpellatus uam celerrimi non solveret. Θ.33.

- γεν itideo. Hiberect contrario sensu colligi osse videtur, conditionem in stipui toris arbitrio positam, ad haeredes nonu mire. Quae quidem quaestio tractari

88쪽

SCHOLIA CAP. XLIX. 3

commodius posset in enarratione no- . bilis 4caevoliresponsi μου Da. s. ger Infraeo. ed prius animadverten- . dum est omnem omnino conditione; hiive arbitrariam,sve fortuitam ad hae redes transire, L ex naeui-- In is verb obli is condis infui. υμ a. de perico com rei ven nisi a solius voluntatis declaratione pendeat haeres testatoris voluntatem declarare non possit. Morte finiatur voluntas. a ,Α.locatataque hoc a contrario sensu ductum argumentum omnino non valet.

Iu vers. Non tenebiturβὴH. Ex mora patris filius per quem non

stetit quq minus daret faceret, non tenetur,ut nec etiam fidejusioris moram. nocet. cap. 3 a. in . de Gn

is laesc. Sed utilis actis in

Cuni idem in patris atque fidejusso-

89쪽

DE UERI OBVI cI. ris persona dicendum sit, conit ingendum est cum hoc capite, quod scribit Papinianus ibo T. Quaestionum cap I9. de dolo non ut dicamus ab eo tantiani referri Neratii Sc Iuliani opinionem,iblam vero Paulo displicuis qui hi Iesutilem dandam actionem respondit. Id enim ridiculum est absurdum, crinaiidem ejusdem legis authores non sint.

nec Paulus aliorum sententiae membnerit imo dc satis constet ex ratione Papiniani illorum opinionem ab eo ap probari. Dicendum est igitur meo judicio actiones dari a Praetore nunc di/rectas, nunc crim eae deficerent utiles. Sed cum ex narratione negotii dolum admissum esse intelligeret, nullamque directam eo casu competere actionem videret, de dolo dedistis. ω'. I. g. Sι cum acrionem de is ratia in specie conssi tum Papinianum ex Neratii&Iuliani aut horitate respondisse sentio.

Differunt tamen pater ac fidejuslar: quod

90쪽

ICHO EI A CAP. LIII. o quod hic semper verbis obligetur, illo

Vero minime. Praeteream ratione petendi non potest hodie appellari fide-jussor antequam reus fuerit interpellatus idem de patre dicendum non videtur, cum id mutatum non reperiatur. Fide jussor madati vel negotiorum gestor uni actione quod dedit repetit pater Vero contra filium nullam omnino habet actionem Fidejussor in solidum, pater ex peculio tantum tenetur. Restia

tutio filii patri non prodest, ut solet In terdum fide utari ejus prodesse. v. 3.

Ex hoc loco de principio huius capi

tis constat interesse inter dandi d faciaendi obligationem. Cum enim nihili ferata quo pecunia detur tum reus tum fideiussor daturos se spondent. At multum interest a quo fiat ideo fides jussoris opera nec nocet nec prodest co. ca.3Lι isto t. Caeterum fidei utar ex suo facto injuriara tenebitur. . f. s. oacI.em. F. 3. S. Si quis meprobi Hi u.