Historia apostolica ex antiquis monumentis collecta, et ad usum Seminarii Patavini accomodata ab Antonio Sandini j.v.d. & in eodem Seminario Historiae Ecclesiasticae, & Geographiae lectore

발행: 1731년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

Thonias, vermn est , quod Petrus perea- . vis, ct Paulus vere eum , non Amulatorie ireprehendit.

Nonne fuerunt, qui non Petrum is Volum, sed alium a Paulo reprehensum existimarent pGMι. y.1,: Textu Latinus Epistolae ad Gala tas , in qua, ut supra di&m est, Paulus

historiam Petri a se reprehensi narrat, C pham pro Petro' habet . Eamdem lecti nem habuit olim' textus etiam' Graecus , qua lingua primum Epistola' illa' seripta. Hinc exstitere nonnulli , qui haud aequum esse rati Petrum Apostolorum Lib.aeam,1 Principem a Paulo reprehensum diei , s cuti Petrum' Alaxandrinum apud Eus bium , existimarunt Cepham illum non fuisse ApostoIum , sed unum eκ septuagi ta diseipuIis eodem nomine appellatum . Sed hos post Chrysb1lomum, refellit D. Hieronymus suis in eum lacum comment riis. uuibus primum responderem, inquit salterius nescio cujus Cepha nescire nos nomen,

nis ejus, qui ct in Evangelio, cst in aliis Pas si istolis , oe in hac quoque ipsa modo C phas sipse . epostolus dieit de Petro, quod non recto pedae incesserit in Evangelii veritate , ct in tantum reprehensibilis fuerit , ut o Barnabas adΔctus sis imeamdem simulationem , quis indignabitur , id θῆ denegari, qμοι Princeps instostolorum non habuit P.

82쪽

. APOSTOLICA. si

phas, s modo Petrus scribitur .... Desu. de totum argumentum Erisoia, quod obliaue de Petro, Iacobo, σ Ioanne dicitur, is intelligentia repugnare . Μagnus quo a mehlei.

que Gregorius praeposteram eorurn inter h in itinum. pretationem ratione hac firmissama consu lavit. Patet ergo de quo Petro Paulus loquitur ι quem 2 Apostolum nominat , praefuisse Euangelio Circumcssionis narrat. Quibus addi potest , non facile futurum fuisse, ut Barnabas alterius , quam Petri , autoritate in eamdem simulationem adduceretur. ii uuid prater ea certi de Petro habes pR. Duas in primis Ecclesias fundasse , Antiochenana & Romanam . Antioehiam 'enim orientis Μetropolim anno Christi 3 7. veniens , Patriarchalem ibi sedem erexit . Hujus rei testes habeo Eusebium , Hier nymum , & Pontificem Innocentium I. qui tir x. Cene.

quidem primam primi Apostoli sedem

tiochiam faciens , Panvinium refellit sine autore affirmantem , Petriim Romae pri-D E mums

Izy Hanc opInionem vetustate extabescentem norisissime excitavit Harduinus disiextat. in cap. 2. Epistolae ad Galatas, ubi conjicit, Cepham filisse alterum ex discipulis , quibus apparuit Christiis, proficiscentibus Hierosolyma Emmauntem. Sed confutatus est ab Augus Ino Calmet dissert. I. in m

moratam Epistolam ad Galatas.

83쪽

3, HISTORIA

mum , ae deinde Antiochiae sedisse , ae proinde Antiochenam Ecclesiam post M manam ab eo institutam suisse. et 3 .

Antiochena Ecessia quot annis praefuit R. Fere septem . Nam Chrysostomus

ton Iongo tempore Antiochiae commoratum , scribit . Liber vero Pontificalis, & Gr Epist. χν. gorius Magnus annos aperte septem. C MMΠ- 40 ' ve tamen putes , per illud temporis ipM Baj ιδ ,h tium Antiochia numquam discessisse. Tra p. 9 ri didit enim interea Christianam doctrinam I 'ρ- ineolentibus Pontum , Galatiam sBithuniam , Cappadociam atque Asiam. Siquidem hunc non unius Urbis, sed ii ' versi orbis magistrum esse , Christus de. creverat . 1 in

ra Baronius ad an. 39. s. Io. Omniι-lorum sententiam, ut credere , est , ut Petrus Ostolorum Primos totius Suri Frimipi Civitati atque Metropoli , cui ct Palx .ria, ipsaque Hierosolyma Discopus . Vide primam ex nostris dissertationibuk ex Ecclesiastica Historia depromxiβ ri i Chrysostomus in Joan. hom. 87. Θοα Guis percontavetur: quomodo Situr Juobus oedem Hierosolymis iacceperit : responderem , hunc, ι' trum, totius Orbis magilisum privos life . Huns Chrysostomi locum aliter , ac noS, interprriatur Baronius ad an. 24. s. 29 . Vult enim verbis illis signiscari Iacobum praepositum sitisse Ecclesiaς

ulla,

84쪽

ROm- profectus cui Antiochenam Ecclesiam administrandam reliquit

R. , Euodius ne , an Ignatius proximus post Petrum Ecclesiae Antiochenae praeium sit, dubium , inter antiquos scriptores est. Baronius ita controversiam dirimit. ConjLan. 4 Leit enim , utrumque eodem temporetiochenum Episcopum factum , Euodium si, a. quidem a D. Petro , Ignatium autem aD. Paulo , ut alter Iudaeis , alter Ethnieis ad verse religionis cultum conversia inter se secundum morem dissidentibus praeesset

qua distensione tandem sublata , solum E--dium , Ignatio libentissime concedente , iEpiseopalia jura obtinuisse . Baronio com sentit Natalis Alexander dissert. XIV. saec. I. At numquam se Episcopatu Ignatium abdicasse, sed una cum Euodio Anti he-nam Ecclesiam continenter rexisse , opinantur Petrus Halaixius Societatis Iesu in Vita Ignatii , & Henricus Hammondus Presbyter Anglus de Episcopatus iuribus

i. s. cap. I. g. 23.

Omodo probas etiam Romanam EecI fiam a D. Petro institutam p

85쪽

IT ISTORIA

chia venisse , Cathedramque inde translatam Romae collocasse, communis est vel riim Patrum sententia , quamvis de tempore adventus ejus non eadem iit omnium opinio. Ne haeretici quidem ante sareulum Christi XV. de hoc dubitarunt . Primus omnium , Romam aliquando venisse Pe trum, negavit Guillelmus praeceptor Ioa nis Uvielefi, quem sequi non solum Μagri deburgenses, sed etiam Lutherum, Calvis num , aliosque puduit ob consentum stri,ptorum, qui Romanam Sedem Petri C, thedram nuncupant . Quin Pearsonius imter juniores heterodoxos clarissimus disserti x. de successiqne primorum Roma Erisv rum cap. 6. & 7. veteris memoxiae ordinem secutus ostendit, numquam dubitatu ab antiquis , quin Petrus Romanam E clesiam instituerit, numquam non habitum lpro certo, Romanos Pontifices Petri sum Adan. ει cetares esse . Etiam Balagius fatetur , nullam esse traditionem quae majore t stium numero fulciatur et , iis , ut M Petri in Urbem adventu ambigi non possis , quon omnia historiae iundamentη ςonveb

sistolis Canonici, praepositani , quae est de itineret. Petri Romam, & , si placet, etiam secundam ex nostris, quae est de Cathedra D. δειri Romana.

86쪽

Romam tum advenisset, ubi habitavit 3 ,

R. In ea Urbis parte. habitasse existiano , in qua Iustat contribulas ejus dege- cituta ' bant, qui, ut autor est Philo, incolebant regionem Transtiberinani jam .ab Augusti

temporibus Ubi vero Petrus praedicati me. napp. s. ne Euangelii Gentilibus Romanis innotuit, .a Pudente ,.quem a superstitione ad Chrb. stianas leges, moresque perduxerat, in domum sitam in Viminasi positam, receptus est . lino postea loco , Titulus est erectus, i. Pudentis, di Pastoris nomine nuncupatus 9 hodie vulgo Ecclesia Pudentianae.

Roma quid peculiare egisse traditur Θ '

R. Non dubium est, quin Romae Euangelium praedicaverit, di omnia egerit, ut si . ad ao. Urbs Van '.aspernata superstitiones , .ad M' Τ' solidam coelestis doctrinae cognitionem perveniret. Id vero unum de Petro in Urbe Commorante peculiare traditur, ei cum Sismone Μago de miraculis perpetrandis fuisse certamen. De eo narrant Arnobius. D ε . L 3. Ioannes Bona I. I. Rer. Liturgic. c. Ist si

a. autem fuerit Ecclesia erima Drae omnibus an Urba confecrata , an ea , quAE in Exquiliis Titulus Eudoxiae , sive S. Petri ad vincula pommodum dicta fuit; an Titulus Pastorir , nunc S. Pudentia nae in coiia , minab , an vero alia , diligenter e quirit Florentiniiss Exercitat. XL ad Lem I. .-

m 1 in qua misita chngerio de primi , secundi , εerui saeculi Messis.

87쪽

I a. adver. Gentes , Eusebias I. a. c. I . Cyrillus Hieroselymitanus catech. 6.9. I . Epiphanius haer. a I. g. 3. Theodoretus l. I. Haeretic. Fabul. c. I. Ambrosius hexam. L ε. c. g. Augustinus epist. 36. alias 86. C. 9. & haer. I. Hieronymus , qui in C talogo Script. Eccles. tradit. Petrum Ro- mam veniti ad expuandum Simonem Magum, & alii quam furimi. Scio esse, qui de hujus certaminis veritate dubitent, quod nullus.veterum scriptorum ante Α nobium, qui saecula quarto ineunte floruit, ejus rei meminerit . Ego vero Simonem Magum a Daemonibus in aera subvectum, S a D. Petro fusis ad Deum precibus dejectum, lapsit debilitatum periisse, neg Te non ausim. Primum quia mihi non per suadeo, Λ mobium, dum adversus Gentes

scriberet , & quidem de re Romae , hoc est in totius orbis conspectu gesta, ausum fuisse aliquid in medium asterre , quod posset in dubium vocari ; deinde quia d

nec validiores i. ab adversariis asserantur probationes id, eredere malo, quam paene innumeros, eosque nobilissimos Graecae, di Latinae Ecclesiae Patres nimiae atque adeo

inconssideratae erilausitatis insimulare. i

I Arnobius , Theodoretus, Ambrosus , Α

gumnus, quos modo nominavi , Sc praeterea ait-tor Constitutionum Apostolicarum l. 6. c. 9. scri

bunt , eam de Simovit Naso victoriam retillisse

88쪽

Numquam ne Roma discessite , R. Certum habeo anno Christi circiter Act. xviii quinquagesimo. primo , septimo post suum ' in eam Urbem adventum, inde emigrasse ob edictum Claudii Imperatoris , quo Ju' in claudis

tuantes , ut ait Suetonius , Roma pulsi sunt. Tunc Hierosolymam veniens primas Bar. ad an egit in f Concilio , quod, ea in Urbe celsin ν' ' i

Petrum sollim: alsi Petrum simul , & Paullim, ut Cyrillus Hierosola V tanus catech. 6. g. I s. Sulispitius Severus l. 2. Histori, sacras c. 28. Maximus Taurinensis liom. s. de sanctis Apostolis. Idam solis precibus. triumphum illum acceptum res runt, ut Cyrillus & 'Ambrosius : nonnulli ad preces addunt jejunium, ut ii , quorum opinio nem refert Augustinus epist. alias 86. cap. 9.R C anus de institutis Coenobiorum I. 3. c. IO. Alii rumonem fractis cruribiis; alii toto corpore debilitatum periisse , asseverant. Sed varietas haec tanti non est, .ut historiae alioquin certissimae iadem labefactare possit. 'Chresti nomine ah Ethnicis appellari coni. Rievisse Christum Salvatorem, docet tironius adan. 43. si. 13. cui magis credam , quam Userio, qui in Annalibus Veteris, & Novi TestamentI adan. Ch. sq. sibi persuadere non potest, Christum loci ab Suetonio designatum fuisse. Haud dubium vero est, ut animadvertit idem Baronius adan. s I. g. I. Iudaeos adversus Petrum Romae Euam Lum praedieantem turbas saepius exeitasse, rursum que alios Chrisianae Fidei studentes eudem fortito vestitisse. Quo factum, ut Tranquillus scriberet, Chrso , hoc est caussam praebente

visu esurina , tumultuari solitos.

89쪽

bratum est . Post annos fere quinque , Claudio vita iam defuncto , Romam Leversus, ibi ad obitum usque mansit .

em sibi in Romana Cathedra elegis successorem p l .

R. Non habeo, quibus plane assentiar Irenaeus memoriae prodit , Lino Episcopa ' tum administranda Ecclesia a Petro tradi- - -, Tertullianus ' Clementi datum . Hur '' enim modo , ait, Ecclesia Apostolica census suos deferant a Sicut Smma' rum EcclesiasPobcavum lab Ioanne collocatum refert ;-m Romamorum, Clementem a Petro ordi natum itidem . Perinde utique cerera

exhoena, quos Apostolis in Episcopatum constitutos Apostolici feminis traduces ha

beant. Itaque sicut Polycarpus ab Ioanne inauguratus est , ut esset Antistes Ecclesiae Smyrnaeorum 3 ita Clemens a Petro ordia natus dici 'debet, ut esset Pontifex Romanorum : alioquin non recte Tertullianus duas illas Ecclesias inter se se comparas set . Ex scriptoribus tam antiquis , quam xecentibus alii Irenaeum sequiuitur, alii Tertullianum . Baronius, cujus prae ceteris sententiam probant Natalis 'Alexander , Cotelerius, Bollandus , Tillemontius , secutus conjecturam Epiphanii utrosque ita enim, S. Clementem -

90쪽

cepisse quidem a D. petro Episcopatum, modestiae tamen causis de . suo cedente' iure ζ cppati in sibi dignitatem recusasse , donec Linus , & Cletus Petri ipsius ih Episcopali . munere ad pistri alius . post a- Iium , opera , crediderim , ejusdem Cle- . , mentis a Ciero electi , Romanam Eccle- - - ' in

uuot annos Romanus Episcopus μιξ

i R. Quinque & viainti. venit enim Romam anno Claudii secundo , ut ait Eusebius .in Chronico, ibiqqe, ut scribitronymus, quinque annis cathedram uo. Sacerdotalem tenuit i, que ad ultimum annum Nereonis , id est decimum quartum . qui eum anno Christi nono re sexagesimo congruit . Lactantius vero , qui de mortibus Persecutorum ςap. a. reseri , pe-trum ad iUrbem adventasse , cum iam Nero impcraret, l0quitur de altero D. Petri Romam adventu, qui Nerone imperan-xe ς-Πgit 'λ . ,

ry Romanain Ecclesiam per annos quinque supra viginti a D. Petro adminiliratam, pluribus confirmat Schelluatius eo in libro , cui titulus:

4. β.s Vide tertiam ex nostris differtationibus exEGlesiastica Historia depromtis.

SEARCH

MENU NAVIGATION