Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 4. Tomus primusquartus

발행: 1816년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

ad Antiochenos , quae Ignatii. nomino, o Iroum sertur a pud Cotelerium P P. Apostol. tom. 2, pag. ao7., item

que Auctor Canonum Apostoloi una can. i2., et Auctor etiam Constitutionum Apostolicarum lib. 5. Cv. II. Et Iib. 8. cap. 28. uterque apud Cotelerium loc. cle. Pag. 448. et pag. 287. et. 415, cum minores clericos memOrant, nullum do Acolythis verbum faciunt a quin Α -ctor epistolae, quae Ignatii nomen praeses eri, modios inter ostiarios, utque Exorcistas constituit Laboran-tES , qtuos Apostolorum canones, atque Apostolicaeco ristitutiones Omittunt. Clori status initia interdum a Lectoratu facta constat ex Stricio ad Himerium epist. I. Cv. 9. Col. 635. , et Zostino mist. 9. ad mychium col. 971, apud Cous tantium, CIPriurio misi. Z9. Pag. 2O8. edit. An totaedam. 17oO., PaulinodsS Felic. m-tal. 4. vers. 8. COl. 5 I. Edri. Muratur ii Veron. 1756. Loo Lorcs in Ecclesia Alexandrina nullo discrimino. uti loquitur Socrates. lik. 5, cap. 2. P . 296. edit. Valesii Cuntabrigia 172o., sive ex fidelibus cupieba tur , sive ex cu tuchumenis, qui certo. clerici non erant, et intordum quis ex Lectoratu statim ad Dia conatum evehebatur Socratos lib. 6. Cap. 5, pag. 5U2. edit. cit. , Palladius in vit. Chi Sostomi tom, 15. OPP. Chiosostom. PM. 16. et 1 T. edit. mnifauconii Paris.

3758. Huc etiam spectat Gregorius Turonensis Itist O. lib. 4. cap. 6. coI. 146. edie. Ruinaiti Petris. 16994, apud quem Cato Presbyter omnes num orans olerica tus gradus, in quibus versatus si orat, memorat tantum Lectoratiam , Subdiaconatum , Diaconatum , PresSbteratum . Vido Aroudium Des Concord. Eccles. Occidant. , et orient. Iib. 6. cv. 9., Morinum De Sacr. Οr

57. art. 2. Vid. Salum in notis ad donam los. Cte. Pag. 565. et Seq.

g. XXX. Summus inter minores clericos gradus est Acolythorum, qui ita dicitur, quasi rep-

paritores, et pedissequi Discoporum ca). Eoruni

152쪽

stiam Subdiacono ministrare 2 . 1) Acolythi quasi porpotui testes erant, et Co

mites Episcoporum; et hinc magna erat eortam fides. Erat antem in Ecclesia Romana maior Acolyt horum, quam aliorum separatii I minorum clericorum num ἀν is, quoniam illorum pliara orant ossi ia, et vo eo

alii dioebantur Pi latini, qui Summo Pontifici inservio tinns, alii Stationarii, qui in templis aderant, in quibus Stationes celebrabantur, alii Regionarii, qui nomen ducebant ab IIrbis Regionibus , in quibus claui Diaconis munus suum exercebunt. De Urnis Rogionibus, deque Stationi hos late agit Mabillonius Am-

saetim Italic. eom. 2. Ord. Roman. I. pag. 3. ret Gomment. in eumd. ordin. num. s. pag. XXXI. Paris. 168'. Consulo etiam Fratros Ballorinios in S. Zenonem lib. 2. traCt. 47. Noe. 1. Pag. 275. eom. 1. edit. Atiguseae

Vindεlic. 1758. Olim etiam Acolythorum orat iam bum Dominicis diebus Eucharistiam pur Titulos ad Presbyteros missam deferre, uti constat ox Innocenistio 1 epise. ad Ducenetum Episc. Etigrib. cap. s. apud Coustantium ces. 86Ο., atque ex Usuardo , et Marsyae logio Romano ad diem is. Augusti in vita Sanoti Tharsioli Acolythi , qui cum quodam dis deferr e Chi iasti Ccrporis sacramenta, neC vellet sa discntienti bti Prodere paganis, eamdi u est fustibus, et lapidibus ab esismaCctratus, quousqNE exhalarsi Spiritum . Quin etiam

ipsam Eucharistiam Pontifici ad altare procedenti

Praeferebant in capsis, quas tenebant npertas, uti Teo te observat Iubillonius in Cit. Ord. Roman. pag., XXXIX. , dum Ponti ae sancta ador aSSet, algias ex eis Partaculam assumi jussissee in usum sacrificii, quod mox ab ipso cslybrandum ei ae. Finito autem sacrificiosa oculos ad confringendas in Missa oblatas consecraritus portabant, easque Sacerdoti hus confracturis ex hiis hebant; ideoque in sua ordinatione sacculos ab Episcopo accipiebant, ut illud oorum ossicium designaretiar. Partes quoque erant Acolythorum mauu Leneis tum fistulam, per quam fideles Christi sanguinem ex calico hauriubisiit, quam quona traduhant vianis i iis

153쪽

calioem gestanti, cum illi Christi gangnἰnem obibsisbant il tum patoriam supponendam ori illorum, qui En haristiam accipiebant, ne quid ex ea. in terram delaboretur; praeterea scribere nomina baptigandi rum L Bi su SUBPtorum, et Signare catechumenos inscrutantis, iisque manus imponere et symbolum proin tantibus recitare , qua o omnia in te explicantur a

23 Acolythus cum ordinatur, inquit Cono ilium Carthaginenso IV Can. 6. apud Lahhou in Concit eom.

2. COI. 1457. edit. Venet. Lugdian. 17o6. ab Episcopo quidem doceatur , qualiesr in incio suo ageres dissae; sed ab Archidiacono accipiat Ces, offrarium Cum Cctι EO, ut sciat, s s ad acCsndonda Itiminaria mancipari s ac tui et urceoliam vaciatim ad suggerendiam vinum in Eucha, istiani Sanguinis Christi.

g. XXXI. Proximum tenent locum Exorci-giae, quorum est daemoniacis manus imponeremnlΟ8que, spiritus ejicere. Quae functio communis olim erat omnium pene Chrifitianorum, quorum adjurationibus daemones urgebantur I). Sed cum haec depellendorum daemonum facultas;aliaeque gratiae gratis datast, quaη Theologi appellant, in illis nascentis, Ecclesiae initiis paουουima Deo fidelibus concessae, Ecclesiae statu deinceps constituto, desiissent vulgo attribui, quod

pervulgatus earum usus minus necessarius evasisset, certus ab Ecclesia factus est ordo Exorcistarum , . Hodio ad malos apiritus adjurandos Sacerdotes adhibentur.

I) Exorcista non ordinatur,inquit Auctor ConStit. APostolor. lib. 8. cap. 26. apud Cotolerium DP. AP Stol. tom. 1. Pag. 415. edit. Amstelaedami 2724. Haec enim certaminis laus PendEt a libet a , si bona volumtate , et a gratia Dsi per Christum, adυρntia Spiritus S. Vorum hoc loco non de illis agi videtur, qui ex ossicio, ac vi ordinis Exorcistae munus exercebant.

154쪽

oompellat : 9diatur hic aliquis sub tribunalibus v liis, m daesmons agi constet. Jiasytis a quolibse Christiano loqui Upirituς ille , tam sct da monsm conminebitur des vero , quam alibi Destim de falso. Ruo etiam refert. oriis ponom Conti. Cctis. Iib. 7. num. 4. eom. I. Pag. 696. Edie. Mauri n. Pa iv. 173δ. 2ὶ Modio III . me uto Exoro istas inter minores Clericos num orat Cornelius Pontis. iri cit. misi. ad Fabium; et IV. saeculo Laodio a Synodo Gan. 26. ex into pereations Diovsit Exig. eom. 1. Gol. 1545. Oollest. Lab Mi Mil. rancti. statutum est: quod hi, qui non sunt ab Episcopis ordinati , eam in scoliniis , quam in domibus exo ci za1 ε non possim. Ritus in Exorcistae ordinatione servandos describit Cono ilium Carthaginense IV. cari. 7. los .cit. Primum Exoro istae ourabunt, ut energumeni maximam disi partum in Leolesiae vorsarentur, tum eis omni dio manus Imponebant; quae omnia patent ex ipso Conodio Carthaginensi IV. can. m. 91. 92. I . sit. col. 1444.

g. XXXII. Lectores sunt, qui ex sacris libria aliquid in ecclesiα legunt I . Quare olim repud eos

sacri codices servabantur, et saepe ethnicis eos postulantibus ab Episcopis respongum Confitiat: scripturas Lectores habes a). Legebant autem e pulpito, sive suggesto, et antequam initium lectioni Loerent, silentium ta Diacono indicebatur verbo:

attendamus O .

155쪽

Diae oes exercebant, ut ostendit Auosor Constit. Ap stol. lib. 2. cap. 57. apud Cotelerium PP. Apostolio.

tom. 1. Pag. 265., et Sanctus Hieronymus v st. Ii7. ad Sabinian. num. 7. eom. I. GOL. 1Ο85. ed. t. Vallarsii Iquin etiam eodem se munere fungi dicit Sanctus Ao-gristinus serm. 556. α 562. cap. 22. col. 1585. et i 452. edie. rinse. 17II., ao SOEouienus Histor. Ecclas. lib. 7. Cap. 19. eom. s. edit. C t. Valesii testatur , qtiod aliis

tibi in primipuis festivitatibus Episcopi lGiane , ut Coninstantinopoli P ιmo die Paschalis foveivitatis y quod sua etiam aetate factum scribit Nicephorus Callistus E cI s. Biseor. lib. 12. ov. 54. Pag. 298. eom. 2. editio . Paris. 16M., addens Praeterea , non solum dio Pascha tis, sed etiam Kalendis Ianuarii Patriar ham Constanis linopolitanum in Eoo Iesiu Evangelium legero consis invisse. Confer Fratres Ballorinios in S. Zenonesm Iib.

delic. 1758.

g. XXXIII. Postremum denique loeum octua pant Ostiarii, qui , acceptis EccleSiae clavibus, aperiεndis, claudendisque januis, et urcendis infideli-hus , atqu8 excommunicatis praeficiuntur ii). Ηο- die Ecclesiae fores passim laicorum c todiae committuntur. Jam iud ante tempora Concilii Tridenatini Sanctorum ordinum a Diaconatu ad ostiuriatum stinctiones pluribus in locis fuerant intermis eae , quas propterea Concilium revocari in usum juxta sacros cunones jubet et). 1 ostiarios ab Ecelesia institutoν Θει praesertim

de ea usa putat Binghamus με n. escies. lib. X. sv. 6. g. I. eom. 2. pag. 57. edie. Hiala MagdebrarB., ut saevientibus ethniois adversus Christianos statu convenώtuum, et precationum tempora indicerent. Exteriores Ecclesiae portas Ostiarii, portas Sanctuarii Sti diaconi custodiebant, ubi nulli erant Oritarii utra quo Suhdiaconi Oh inebant. pe stiam Ostiarii voa

k et

156쪽

et ab AEditui nomine, et oscio optavi sacram inc pera servitutem. Quo ex loco intelligitur , etiam Ρaulini aetate Ostiarii inunias primum olericatus gradum fuisse. Ostiarius cum ordinatiar, inquit Concilium Carthaginense IV. Can. 9. loc. cie. Col. 1458. , tradat ei Episcopuς clavss Ecclsesia de altario, dicens: Sic ages, quasi redditurus Deo rationem pro his rQtis , qua his clavibus recluduntur. Luculentius explicat Ostiarii munus Isidorus Hispalensis can. I. dist. 25. ad ostiarium, ininquit, pertinent clavss mclesia, ut Claudae, si ustriae templum Dei, est Omnia, quae sunt intus, extraquE Custodiae : scisses recipiat, excommunicaeos, si infasias ejiciae. Quod non ita intelligonduin est, quasi infideles , haeretici, Judaei in Ecclesia vorsari non Posissent, cum divinum verbum nunciabatur, aut cum ali quid e sacris libris recitabatur. Νam eo tempore ipsis in Ecclesia adesse Iicebat, uti demonstratum supra Esto s) Concilium Tridentinum sess. 25. Cv. 17. de reform.

g. XXXIV. Atque hi sunt quatuor ordines,

quos minores dicimu8, reliquos tres majores appeliremus. I o simplici tonsura quaeri solet, nuin ea ordinibus adscribi debeat, qua de re inter Ca- non istas , atque Theologos magi a Cout Vergia Efit. Certe qui tonsura donati sunt, vere inter clericoare ensentur, et Iddo eorum utun Lur privilegii., uti demonstratum supra est, atque iis praesertim , quaerori, et canonis nuncupantur . 3 XXXV. Νon unum Inter majore1. minOrosque ordines discrim En intercedit. Mujores clerici omnino castit retem servare coguntur I), habentque Onus recitandi divinum ossicium aut publice in Ecclesia, aut privatim domi a , et qui illis initiantur, hahere debent ex beneficio, aut ex paterna haereditate; et patrimonio unde honeste vivant 3).

157쪽

8. et Ssq. col. 629. et seq. , se mἱst. ad Episc. 'Astric. Num. 2. Col. 655. apud Cous tantium epist. Roman. Ponia tisic., Innocentius I. ad Victrio. Rotomag. num. 12.upud eumdem Constantium col. 752. , Leo M. mist. 14. CGP. 4. Col. 687., et epist. 167. Rctwons. ad inquisit. III. COl. 1421. eom. 1. edie. Balleri n. Vide Thomassin. veter. Et nov. Eccles. disciplin. par. I. lib. 2. cap. 62. Quaestio autem est, num maiores Clerici ex voto , an Potius cx lege Ecclosiastica castitatem servare debeunt. Obligationem hanc ex mera constitutione Ecclesiae continentiam praecipientis repetunt Scotus 4. dist. 37. 9uase. unic s. dico igitur, Joan. de Lignano de clorio. Conjug. cv. 2. Gulier. qu st. Canon. lib. 2. o GP. 7. Num. 45. , Valent. de Calib. cap. 2. Paulo POStprarios. Contra Vero eam ex voto, quod sacris ordinibus adjunxit Ecclesia , oriri arbitrantur Caietanus in OPUSC. tom.

ros. Synodi Teidentinae Patres do hac evolvenda , definiendaque quaestione minimo laborarunt; ot Cardinalis Palla vicinus Histor. Concal. Trident. lib. 25. Cap. 9. Num. 2. ad rem hunc reseri, Sedis Apostolicae Legatum Osium voto suo declarasse, quod Synodus Can. 9. sHSS. 24. haud voluerit definire, caelibatum sacris Ordinibus adiunctum ex ecclesiastica lege Prooedero acum nil ea de re disputatum a Patribus esset, sed tantum dum nare Lut horum suis ipsius verbis ita conceptis ab eo ι Non obstantes leges ecclesiastica, vel vOto. Confer qui ea de re lato uis putant, Sphmalagrue-

XXVI. Soluti sunt his oneribus minorea cleriei verum cum ineunt matrimonium , sive il

158쪽

lud ratum sit, sive consumntum , sive vires habent , siVo iis careat, modo consensus clerici Boadeste, non solum impares fiunt ad ecclesiastica heneficia obtinenda; sed, quae habent, etiam Smittunt a) , quamquam recuperent' quidquid forta clesiae dederunι o patrimonio suo - .

g. XXXVII. Minores eIeriel, qui beneficium non habe nr, ne fori privilegio senantur 1 . tonsuram, Vestesque clericales deserre, ει ue relicui Ecclesiae mandato Episcopi servire debent 2), vel eum ejus venidi in elericorum seminario, re ut in aliquo probato gymnasio versari, quasi in via,

Imr qurem ad majores ordines perveniant 3 Qui

sensurum, et vestpa deseruere clericorum, ad laicum judicem vocari posΑunt; verum si velit Epiaco Pus , eos vindicare potest, ut adversus ipsos J

dicium exerceat 43 Atque illud quidem fora pri

vilegium obtinent non taufum elerici caelibes, sed etiam qui uxorem hahent, modo unicam, eremque virginem duxerint, κdscriptique ab Episcopo relicui Ecclesiae sint, gerantque tonsuram, et Fu3tes

a) Quaesitum ore, num inerioi, qui tonsuram, vestesquE Glorioales a cerunt, non tantum seri, sed etiam Canonis privilegium amittant, ac praete Tea hene Mium. Cap. Odo dias; et eos tantum fori Privilegium amittere, non item cetera, definirum est, uti testatur G istos Expostr. δει r. rinci . Par. v. se . 93. PQ 'I'. M mo. Neque vero ut huiusui di oloricis fori privilegium astimatus, moniti e al, qua opus est; oum ii statim cadant iure suo Inn centius XIII. Consete. Aposeoliri mimyrmia fit. 8. eom. 11 Bti lar. Roman. iae. sdit. pag. 'oo. quam consti tutionem eonfirmavit Benedictus IIII. Comete. In βω-

159쪽

23 Quamquam Tridentina Bynodus Gri privile

gium attribuat clerico, qni ex mandato Episcopi Eooclesia o servit, tamen eodem Privilegio fruitur etiam Clerious, qui vel sine Episcopi mandato, vel non illi sorvit Eoolosiae, quam Episcopus designavit. Con sule Benedictum XIv. de Θnω. dioso . lG. 12. cap.

6. num. 5. Et 6. 53 Conoilium Tridentinum sass. 23. cap. 6. de re forma

12. cap. 2. num. 4., et Giraldum ἰω. cit PM. 94o., is quibus plura ea de re decreta reseruntiar. s) Cap. unio. de cysric. conjug. in 6. Conciliu in Tridentinum lac. cit. Sunt qui putant, oloricos conjugatos gaudere privilegio seri tantum in causis ori minalibus, s d eos hoe frui privilegio oportere in cassis criminalibus, et civilibus, modo ea praestent, quae Praestare necesse est, resPondit Sacra Congre- viatio Immunitatis, uti testantuT Ricoriis Decret. Et Essolui. Sacr. Congregat. Immunitatis us16. Dieri conjugati quoad privilegium finiri et canonis . ot Feriaisaeis Biblaoth. vero. clerιcus are. 2. num. M. et aeq. Comtorum otia in clericos conjugatos, gui ea non Praestant, ab Episoopo vindicari posse, ut adversus eos .iudicium exoroeat, PosΡondit Saor. Congregat. Con-oilii in Alatrina jurisdictionis 17. Martii 168 . Viclo Giraldum loc. ou. , et uenedictum .XIV. oc. eit. GMP.

160쪽

TITULUS III.

DE DE HIERARCHIA IURISDICTIONIA .

I. et Ιl. Η ierarchia iuris- Ecclesias regunt. dictionis, eiusque Ma- VI. ad VIII. Caput Eoola.

gistratus, et Caput Om sine Uni UBYSae, coni Tum- niuin . que unitatis, et neces-

III. Divisio dioscogeon. sitas iurisdictionis in hoc IV. Ex omnibus membris capite. in unum collectis una IX. ad XI. Minoros Magi fit cat holica Ecclesia. stratus, ob ministri ute-V. Episcopi particularos rarchiae iurisdictionis.

Demonstrata jam ordinis Hierarchia , nunc Hie- Tarchiam explicabimus , qua o jurisdictionis appellatur Ea pertinet ad opi imum Ecclesiae regimen ,

quod ni recte consistat, suos habere dohet Magistratus, sicuti suos habet civilis societas, qui imperium exerceant in illam hominum multitudinem , quibus societas constat. ne inter eos, si nemini pareant, necessario magna perturbatio, et confugio rerum omnium Existat Ea de musa Pre ii sunt a Christo Episcopi , qui non solum spiritualia bona in homines conserrent, sed etiam es.sent praecipui christianae societatis Magistratus. g. II. Sed inter hos Magistratus unus Essedo. hebat, qui ceteris praeesset, 8 ietatemquE uni vergum regeret, uo moderaretur . Id postulabat divina sapientia Legislatoris , qui huic societati caput , et principem daret I) , atque illa unitas tum fidei, qua Christianos Omnes convenir8 Volebat, tum caritatis , quα cuncta Ecclesiae membra inter se eodem Pacis, et communionis Vinculo co-

SEARCH

MENU NAVIGATION