장음표시 사용
491쪽
expones, quae spectet, florida, ct uaria e fustic tum ad nares amouebis ἰ incendes odores ἐ e, semtis redimiri iubebis, O rosa ζ si uero aliquid etiam tum plane luctum omnem abfterseris φ haec Epic ilro confitenda sunt ,1 quae modo , expressa ad uerbum , dixi, tollenda de libro; uel totus liber
potius abjciendus: est enim confertus uoluptatibus. α equarendum igitur, quemadmodum aegritudinepriuCmus eum, qui ita dicat r. Pol mihi fortuita magi' nunc defit, quam genus. 2 tanque regnum suppetebat mi: ut scias quanto e loco s Quantis opibus , quibus de rebus lapsa fortuna i uoccidat . . quid ἰ huic calix mulsit impingendus en, ut plorare desinat , aut aliquid eiusmodi ἐ Ecce tibi ex altera , parte is eodem poeta: Ex opibus summis opis egens, Hector, tuae. huic subuenire debemus: quaerit enim auxilium.
uid peta praesidi, aut exequar ζ quo ue nunc auxilio, aut fuga Freta sim e arce, O urbe orba sum: quo accedam ρ quo applicem ἐcui nec arae patriae domi flant ;stam, O disiecta
Fana flamma deflagrata: tosti alti stant parietes , Deformati, atque abiete crista. Acis, quae sequantur: O illud in primis , O pater , o patria, o Priami domus , i G yo.
492쪽
septum altitono cardine templum et . ridi ego te, ast ante ope barbarica, trit Tectis criatis , laqueatis, Auro , eborC infructam rem'c opoetam CVrCEium: quanquam ab his cantoribus Euphorimis contemnitum . sentit Omnia repentina ct inopinatα esse grauiora: exa Cratis igitur regis b- Μ.e. is
opibus , HMae uidebantur sempiternα fore , quid adiungit e
Haec omniα uidi inflammari , γ, Priamo Mi Mitam euitari , Iouis aram sanguine turpari. li. praeclarum carmen: est enim O rebus , O uerbis, O modis lugubre. eripiamus huic aegritudinem: quo modo e collocemus in culcitra plumea: psaltriam , adducamus r cedrum incendamus: demus scutellam S.I
Olciculae pia onis S aliquid prouideamus o cibi.
b c tandem bonasunt, quibus aegritudin grauissis G detrahantur ζ tu enim paullo ante , Ne intelligere te quidem alia bona, dicebas . reuocari igitur pstrior C a maerore ad cogitationem bonorum , conuehi et mihi cum Epicuro ,si, quide Uet bonum , comi quiret. Dicet aliquis: quid ἰ ergo tu Epicurum
Mimas tua uoluisse , aut libidinosas eius fuisseesen
tcutias Q Ego uero minime: uideo enim ab eo dicim ita seuere , multa praeclare . itaque , ut epe diri a dσ acumine eius Mitur, non de moribus. quam-μisspernat uoluptates eas, quas modo laudauit: ego meminero , quod uideatur ei summum bo
493쪽
num . non enim uerbo solumposuit uoluptatem ,sed explanavit quid diceret. Saporem , inquit , ct corporum complexum , O ludos , atque caritus , o ' formas eas , quibus oculi iucunde moveraturi num Io ζ num mentior ζ cupio refelli: quid enim labo ro, nisi ut ueritas in omni quaesione explicetur' iact. idem ait non crescere uoluptatem , dolore detracto; summamq. uoluptatem, nihil dolere. Paucis uerbis tria magna peccata: unum,quod secum ipse pugnat, modo enim , ne suspicari quidem se quidqua bonum, iusissensus quasi titillarentur uoluptatemunc autem, summam voluptatem esse , dolore carere . potest ne magis secum ipse pugnare ἰ Alterum est peccatum, quod, cum in natura tria sint, unum gaudere, ait rura dolere, tertium nec gaudere, nec dolere; hic putat primum,et tertium idem esse,nec distinguit a nodolendo uoluptatem. Tertium peccatum commune cum quibusdam , quod, cum uirtus maxime ev tatur, eiusq. adipissendae caussaphilosophia quaesitast, ille a uirtute su mum bonum si arauit. at laudat, Osepe, uirtutem. O quidem C. Graccbus , cum largitiones maximas fecisset, O effudisset aerarium, verbis tamen defendebat marium . quid uemba audiam, cum facta uideam ρ Pisio ille Frugis per contra legem stumeritariam diserat . is , legelata, consularis ad frumentum accipiendum uen rat . animaduertit Gracchus in concione Tisionem flantem: quaerit, audiente populo qui sibi conset, cum ea lege frumentu petas, quam dissuas
494쪽
rat. nolim, inquit , mea bona Gracche tibi inritim diuidere liceat e sed,si facias,part m petam. parumne declarauit uir grauis , O sapims , lege Sempronia patrimonium publicum dissιpari e lege orationes Gracchi: Pretronum aerarii et e dico . Negat uia et A. m. curus iβcurarie posse uiui, nisi cum uirtute uiuatur: negat virum in sapientem uim esse fortunae: tenuemui tum antefert copiosior negat ullum esse tempus, quo sapiens non beatus sit. Omnia philosopho digna, sed cμm uoluptate pugnantia . non issam dicit uolu- o. ptatem. Hicat quamlibet: nempe eam dicit, in qua uirtμti nulla pars insit. e,si uoluptatem non intelligimus, ne dolorem quidem ἰ nego igitur eius esse , qui dolore summum malum metiatur, menti Rem DC E uirtutis. Et conqueruntur quidam πλέηrei , Miri optimi, nam nullum genu res minus sitio rem I me fludiose dicere contra Epicurum .im Credo, de honore, aut dignitate contendimus. mihi summum in animo bonum uidetur , illi autem m, ςρ pore e mihi in uirtute, illi in uoluptate. O illi pux ι - Κν ut ς'quidem uicinorum fidem implorant; multi Vtc unt,qui statim conuolent: ego sumis, qui in m me non laborare, actum habiturum quod g me . quid enim ἰ de bello Punico agitur ψ de quo
mo cum aliud a1. Catoni, aliud L. Lentula uider tWr, Nulla inter eos concertatio unqrsam fuit. hi L. s 'is tractinde arunt , praesertim cum ab his nonsane o.. vimino defendatur sententia , pro qua non in s non in concione , non apud eae lim, neque apud
495쪽
apud censiores dicere audeant. Sed cum istis alias, o eo quidem animo, nullum iu certamen institua , uerum dicentibus facile cedam. tantum admonebo: s maxime uerum sit, ad corpus omnia referre sapientem; sime, ut honestius dicam, nihil facere , nisi quod expediat; sue omnia reserre ad utilitatem suam; quoniam haec plausibilia non sunt, ut in sinu gaudeant,gloriose loqui desinant. Cyrenaicorum restat sententia: qui tum aegritudinem censent ex flere, si nec opinato quid euenerit. est id quidem magnum, ut supra dixi: etiam Ch sippo ita uideri fio, quodprouisum ante non sit, id fieri uehememtius dised non sunt in hoc omnia. quanquam hostium
repens aduentus magis aliquanto conturbat, quam
expectatus: O maris subita tempestas, quam ante prouisa, terret mularites uehementius: O eiusmodisunt pleraque. sed cum diligenter nec opinatorum rura consideres, nihil aliud reperias , nisi omnia subita uideri maiora, ct quidem ob duas causefas: primum, qaod, quanta sint quae accidunt, consederandi latium non datur: deinde, cum uidetur
praecaueri potuisse, si prouisum e set, quasi culpa
contractum malum aegritudinem acriorem facit .
quod ita esse dies declarat: quae procedens ita mitigat , ut , iisdem malis manentibus, non modo I matur aegritudo ,sed inplerisque tollatur. Cari ginienses multi Romae seruierunt; Macedones, rege Perse capto. uidi etiam in Peloponneso, cum essem adolescens , quosdam Corinthios . hi poterant om
496쪽
nes eadem illa cie Andromacha ECPlorare , Haec omnia Midiis isedctiam Hecantauerant fortas C. CO Cnim erant , uultu, oration C, omni reliquo motu, insatu,ut eos ergivos , GMt Si onios dicer r magis q. me mouerant Corintlai subito astentie parietinae , quam ipsos Corinthios ς quorum animis diuturna cogitatio ca lum uetuThratis obduxerat. Legimus librum Clit machi ; qMEm ille, euersa Carthagine, mulsit, cons landi caussα,αd captiuos, ciues suos. in eo est disputatio scripta Crirneadis ; quam se ait in commentariu , retulisse . Cum itapositum esset, uiderisore in ae r tudines Pi cntem patria capta; quae Cameades Comtra dixerit , scripta sunt. tanta igitur calamitatis proseritis redhibetur a philo ho medicina, quanta iniseleratre ne desideratur quidem . nec ,si aliquot σηnis posh idem ille liber captiuis mi sus esset, uulneribus mederetur,sed cicatricibus .sensim enim, Op deteritim progrediens extenuatur dolor: no quo O Qui a res immutari soleat , aut possit: sed id, quod ratio debi erat, usus docet, minomessua si siqvisa maioDis . Gytid ergo opus est , dicet aliquis , ra- .li'NC ,saut o ino tonsiolatione ulla, qua Diemus 'μti , cum leuare dolorem maerentiu uolumus δ haec Vssim ure tum habemus in promptu, nihil oportere .iη0pinatum uideri aut qui tolerabilius feret incom I. am Vm , quit cognouerit , necesse esse homini tale siliquid Melde, e e haec enim oratio de ipsa summa '- ό, mali nihil detrahit: tantum modo affert, nihil euonis es
497쪽
nisse, quod non opinandum fuisset. neque tamengenus id orationsis in consolando no ualet: sed id, haud sciam, an plurimum. ergo ista nec opinata non habent totam uis, ut aegritudo ex his omnis oriatur. feriunt enim fortasse grauius, non id efficiunt,ut ea, iquae accidant,maiora uideantur. quia recentiasunt,nidentur, non quia repentina. Duplex est igitur ratio ueri reperiendi, non in js solum, quae mala ,sed in js etiam, quae bona uidentur . nam aut de ipsius rei natura, qualis, ct quanta sit, quaerimus, ut de paupertate non nunquam; cuius onus distulando leuamus, docentes, quam parua, O quam paWasnt, quae natura desideret: aut a dilutandi subi litate orationem ad exempla traducimus. hic Socrates comemoratur,hic Diogenesila Caeciliam illud,
Saepe est etiamsub palliolosiores sapientia.
cum enim paupertatis una eademq; sit uis; quidua dici potest , quamobrem C. Fatricio tolerabilis ea fuerit, alj negent se ferre posse ζ Huic igitur alteri generi similis es ea ratio consiolandi, quae docet humana esse, quae acciderint. non enim id solum comtinet ea di lutatio, ut cognitionem asserat generis humani; sed significat tolerabilia esse, quae O tulerint, O ferant ceteri. De paupertate agitur: multi patientes pauperes comemorantrer . de contemnem do honore: multi inhonoratiproferuntur , O quidem propter id ipsum beatiores: eorumq., quipri' natum otium negoths publicis antetulerunt, nominatim uita laudatur: nec fletur isiud potentit i. regis
498쪽
regis anapin Mam , qui laudat GnCm , in fortuna - , tum esse dicit , quod inglorius fit alsiue ignobilis ad . - a. γ':
supremum cliem peruenturus . Similiter commems . . randis exC lis , orbitates quoquC liberorum praedicantum, Corumq., qui grauius ferunt,ta tu si rum exemplis leniuntur . sicpemcisis ceterorum a cit , ut ea , quae acciderint, multo minora, quam quanta sint Exsimata, uideantur. ita Aisensim cogitantibuS, ut, quantum sit ementita Opinio, an reat . atquE hoc idem O Telamon ille declarat; ino ζηπι XEnui, moriturum sciuir , --
Fuguro mecum commenta bar miserias 'ras; Sciebam me genu sie mortalem. I hi enim omnes, diu cogitantes de r bus humanis ,
intelligebant eas nequaquam pro opinione uulgi e se extimocendas. Et mihi quidem uidetur idem fore accidere iis, qui ante meditantur , quod ijs, quia 'b medetuν dies; visi quod ratio quaedam sanat i isti , hos ipsa natura , intellecto eo , quod remedium illud continet, malum, quod opinatum sit esse maximum, nequaquam esse tantum, ut uitam beatam p st Cuertere . hoc igitur escitur,ut ex illo nec opiη to plaga maior sit, non,ut illi putant, ut,cum duob si paros casus euenerint, is modo aegritudine ali
risitur , cui tille necopinatus casus euenerit . itaque dicuntur non nullii in maerore , cum de hac communi qmnium conditione audissent,ea lege nos esse natos,
Vt V mo in perpetuum esse possct evera malι,gra'
499쪽
Uus etiam tulisse. quocirca Carneades , ut uideo nostrum scribere Antiochum, reprehendere Chosi' pum olebat, laudantem Euripideum carmen illud: Mortalis nemo est, quem non attingat dolor, sque. multi sinat humandi liberi, creandi: morsq. est finis omnibus, eneri humano angorem nequiqua asserunt . Reddenda est terrae terra: tum uita omnibus Metenda, ut fruges .sic iubet necessias. negabat genus hoc orationis quidquam omnino adleuandam aegritudinem pertinere : id enim ipsum dolendum esse dicebat, quod in tam crudelem ne cestatem incidissemus: nam illam quidem orati Rem ex commemoratione alienorum malorum ad Malevolos consolandos esse accommodatam. Mihinero longe uidetursecus. nam ct necessitas fere dae conditionis humanae quasi cum deo pugnare cohibet , admones. esse hominem; quae cogitatio magnopere luctum leuat: et enumeratio exemplorum non, ut animum malauesorum oblectet, assertur , sed ut ille, qui maeret, ferendum sibi id censeat, quod uideat multos moderate, O tranquille tulisse. omnibus enim modis fulciendisunt, qui ruunt, nec cohaererepossunt,propter magnitudinem Ur tu is: ex quo ipsam aegritudinem λυπηιu Chr3
pas, quasi λυMν, id est solutionem totius hominis, appellatam putat: quae tota poterit euelli, explic ta , ut principio dixi, caussa aegritudinis . es enim nulla alia , nisi opinio , O iudicium magni praesen-
500쪽
tis, atque urgCntis mali. itaquC-. Dr corporis, cuius est morsias acerrimus ,perscrtu pe proposita boni a re a retas honeste, ac splEndide tantam affert consolationcm, ut eos, qui ita uixerint, aut non attingat aegritudo , aut perlevi Cr Pun at animi dolor . Sed ad Hanc opinionem mali cum illa etiam opinio accessit, oportere, rectum esse, ad Olficium pertinere, ferrC illud aegre, quod acciderit; tum denique e licitur illa Arretiis aegritudinis perturbatio . ex hac opinione furat illa uaria et detestabilia genera lugendi, ped0rCs , muliebres laceratiori g Harum ,p ctoris, semiratim, capitis percussiones. hinc ille Agamemnon Homericus, ct id in Attianus , Scindens dolore identidem intonsam comam.
in qη0 facetum illud Bionis, perinde siritis mae regem in lud PM capillsi sibi euellere , quoi caluitio maerori NarCtur .sed haec omnia faciunt opinantes ita cri oportere . itaque O .aesichines in Dem0IRhe- hem inuehittir , quod is septimo dic poli filiae mom istem binias immola bet . at quam rhetorice ' qi am e. t. α - piine e qua,sententias colligit δ qua uerba contor 'qi et Q ut lice, e quidvis rhetori inten uas. qtiae nemo p ρb ret , nisi in situm illud in animis haberemus , omnes bonos interitu suorum quam rauissime mae re oportere . ex hoc euenit, ut in animi doloribus ii solitudine, raptent, ut aut Homerus de Beli
β'i miser in campis maerens errabat Aleis, a. ' μ suum cor edens , hominum uestigia vitans -