장음표시 사용
23쪽
P. 5. init. mm τm: i Sic Cod. P. Similiter Ρp. gr i m i Sed P minus apte praemittitur monosyllabum mysticum libro, qui delectationis et pueritiae instituendae gratia scriptus, inter sacros reserri nequit. Ed. Lond. aut ita i ii reti mr: i quod ad idem redit: praetulimus tamen 1ectionem simpliciorem. I. et s. legerunt in exemplaribus suis: mTimr iW. porro addit 7: i quae et ipsa habent quo Se tueantur: nam Ganesae ingeniosa quaeque tribuuntur; Sarasvatis eloquentiae praesidet, eique dedicatus est liber, cui superstructus est HilopadeSas, PANCH ΤΛΝ-TRΠM cf. Trans. V the ROFal As. Soc. V Gr. Br. Vol. I, p. 157 . Variant eiusmodi salutationes pro libito sere librariorum, attamen ipsum auctorem librum suum Sivae dedicasse Crediderim; nam et huius numen primo disticho adorat, et cum peculiari quadam proprietate Comme dari poterat fabularum liber Sivae, utpote qui WFm: animalium dominus dicitur. S. Dist. 1. Sententia egregie illustratur alio versu libr. II, dist. 13. b.
- 2. R. 4 V l Ed. Lond. - r i Portentosam Iectionem silentio praetermisissem, nisi commentator Herisord. eiUS rationem reddere Conatus esset; venditat nimirum istud pro vocabulo composito, quale nunquam formari potuit. S. - 4. a. i Consentiunt in Iaac scriptura libri editi et IIscripti, quam ob Caussam manus a mutando abstinuimus, quanquam lenissima medela in promptu soret, emendando imi it; in sequenti dist. recte Iegiatur unde huc illatum esse videtur. Esse tamen potest Oratio recta et Urarii parenthesis loco haberi: vomnibus bonis praestat scientia, ita aiunt. Eodem modo peculiari quadam vi affirmandi orationi directae
24쪽
P. 5. Ibid. b. Pro Cod. Ρp. NUM TIT, quod ad idem redit. Diat. 5. b. i Cod. Ρ. et edd. : TU i; Ρp. i stas, unde aliquis suspicari posset, legendum esse Ι Π dissicilem visu regem, pro fastu nimirum aulae Asiaticae , littera repetita per pro quemadmodum saepius peccant librarii. Sed altera ex parte librarii Bengalici, neque ii indocti, pro libito fere ponunt sibilantes as et V, in errorem inducti hodierna pronuntiatione, apud Bengatos potissimum obtinente, qua eodem paene modo esseruntur ambae litterae. cf. Carey Gramm. p. 6.FOrrater Gr. p. b.)-saepius quidem usurpatur de viro sorti, qui haud facile superatur; sed hoc non obstat, quo minus de rege, ad quem dis-ficilis sit Gaditus, L. 1. dicatur. Alia porro est CauSSa, Cur hariC VΟCem huic contextui aCcommodatiorem esse cenSeam; nam sicuti ham, quod
proprie ad T L pertinet, ita positum est, ut quodammodo etiam ad firmieserri possit, ita Tis simili positione ad quodammodo trahi potest, quamvis proprie epitheton sit regis; autem inepte dictum so Det de Oceano, qui Tm dicitur Ram. II, 54, 45. e L Schi. Dist. 5. 6. Interiectum est in editis distichon hocce
quod exulare iussimus. omittitur in utroque codice. Omissiones codicum singulorum alio quia nota magnopere curo, sed gravior hic accedit caussa. Doctrina, quae his Versibus traditur, non Solum est improbanda,
sed plane ridicula. Quid enim, quaeso, pietati cum divitiis ire se
torserunt interpreteS, ut Sensum tolerabilem inde elicerent. Cl. Will insmonet, Cultum numinis apud Indos in rebus externis poni, in sacrificiis maguisicis, aliisque id genus, quae sine magno impendio parari nequeant. Haec sane est vulgi opinio, a Brachmanis lucri cupidis sedulo propagata, sicuti etiam Christianorum antistites exstiterunt, qui hominum superstitiosorum opibus inhiantes, largitiones pro remedio animae Ecclesiae, i. e. sibi, saetaS, tanquam Certissimam Salutis viam post vitam facinorosam Commendarent. Sed SapienteS utrobique meliora docuerunt. Cf. Bhag. Git. XVII, 11. 17. ao. et in a I, dist. 17S. Haud sacile mihi persuaderi patiar, auctorem nostrum, qui complures sabulas finxit, multos versus libro suo inseruit, quibus aperte vana sanctitatis simulatio deri-
25쪽
deatur, hanc doctrinam probasse. Ρrofert ille quidem etiam alias sen- Ρ. 5.tentias, nec probandas, neque ab ipso probatas; sed semper id significat aut refutatione subiecta aut delectu personarum, quibus eas tribuit. Hic autem in prooemio e sua persona loquitur. S. Diat. 6. a. Π i Haec est lectio cod. Pp. ceteri: - asmis Si i quae nimis dura soret appositio, ut ipsa arma, ipsi libri disciplicia dicantur. Ρostulatur genitivus et numerus Sing. collective eStpositus. Ceterum ludit poeta in similitudine ve1borum. S. Incredibilis admodum est error commentatoris Herisord. qui uim in accipi vult pro nom. dual. ita ut praedicatum sit ad ri s referendum. Tironum gratia moneo, dativum hiC indicare usum, cui res quaedam inserviat; quod grammatici Iudici plerumque sic exprimunt: me'ti H FLEx. gr. Scholiastes ad hunc locum dramatis Malati - Μadhava inscripti
explicatur per addita desinitione technica, quam mox laudavi. Aliud exemplum huius dativi est Bhag. Gil. IV, 25. Vid. in P. Lib. I, 5. Sequitur in ed. Lond. hoc distichon:
Abest ab ed. Ser. et codd. , neuter interpres id in suo exemplari legit. Agitur hic de scientiae pretio , non de stultorum importunitate; alieno Iouo itaque in trusa est sententia. CDi si quis locum commodiorem quaerit, interponat eam Sermoni regis Sudarsanae post dist. 16. infra. S. Diat. I. Dubitari potest, utrum vocabulum V : intelligendum sit P. 4. de figuris omandi gratia operi fictili impressis, an de aromate quo perfusa argilla nondum exsiccata vel cocta bonum odorem deinde perpetuo servat. Mihi posterius placet, quo et Tyri deducit. Ρlerumque ad
Ornamenta Externa refertur; attamen usurpatur etiam de puritate interna, v. c. in Manus legibus de initiatione. S. Ian. Sastr. II, 66 .Lin. 6. UlmT E: Π τ cII e Cod. Ρp. Quibus verbis narratio egregie illustratur. Quomodo enim homo privatus ausus seret recitare Coram Tege Versus, quibus reprehensio filiorum eius subesse videri debebat Sed quemadmodum solent istarum regionum inColae tempore matutino Vel Vespertino, ut a nimio calore Sese reficiant, ascenderat TeX
26쪽
. in solarium domus suae, ubi a praetereunte, casu has sententias recitante, Conspici non poterat. S. De situ urbis Ρataliputrae supervacuum foret dicere post ea, quae disputata sunt in libro : Ind. Biblioth. II, p. 595. Alio nomine dicitur Sumvum, i. e. Anthopolis. HEMACH. IV, 4 I. Etiam Pus i ura; TRig. SEsu. st. 16. recti idem valere atque res , R T, in vulgus iam notum esse debet; interdum etiam mar dici, alio loco observavi. De Ρ ΤΑΡ.ΙNDIC. P. 87. Dist. 9. b. est editi; meliorem scripturam debemus Cod. Ρp. - ΙΟ. d. i operae pretium erit paucis vim huius particulae exponere, quam iusto brevius expedivit cl. Wilso, sive potius is, ex quo sua hausit, ΑΜΑRΑsINΗΑs p. 568, v. 5. Dicit enim Res poni famis i. e. interprete cl. Colebrookio uindicating deliberation)'. Quam significationem non negabo quidem, quanquam nullum in promptu habeo locum,
quo egomet eam Confirmare possim; alium sensum huic particulae nostro loco esse attribuendum, solis luce est clarius. Composita est exta et X, quae vocula in libris, quos usu quotidiano conterimus, rarissime sane apparet; Veruntamen a grammaticis agnoscitur et non semel in UpΛΝ1sΗΛDis adhuc editis reperitur. Primaria eius significatio adversativa esse Videtur: ΚΑTIIΑΚ. UP. p. 4. 4 r is: i mi: - πι-
loco pono significationem, quam in quibusdam Bigvedae locis observavitiam. I, 1. a. ET E I S i im Hs LM: i i Iam luces Aurorae fulgentes e surgunt. Ibid. in not. ET E in: i ii Exsurge iam, Sol .u Interpretari omisit particulam Rosenius meus. Ab S derivata est particula Syr, quae in loco mox laudato ex ΚΑΤΗ. UP. etiam Valet; eodem significatu ter in
Bhag. Gita legitur I, 40. XIV, 9. ai. Adde RigV. Spec. p. 8. I. I. Ρ. IO. l. 5. p. a a. l. 4. p. 16. l. 6.) Aliis locis in affirmat; cuius rei testem adhibebo Grammaticae Indicae principem, ΡΑNINEM: ΙΙΙ, 5, 15 a. p. 524.
27쪽
sim Pr i l i ππ- sntam i --: irai i ἰm retra: trinari' i P. 4. erri u in Ur ii Nimirum ab utraque particula incipere etiam potest i terrogatio affirmativa. S et cis eandem esse voculam docent prorsus similes contractiones: Stam pro Som cet. ; a in derivatis autem solum superstes est: in in ripi Pr praeposita littera quae radix est pronominis σ) et praefixa diphthongo quae eadem et Uset L so mandis inservit.) Neque absurdum erit suspicari a ab origine coniunctum esse cum UT; littera V etiam in vocibus Latinis me, Cel, et in Iudica praepositione iri disiungendi et discriminandi vim habet. His expositis ad mi revertor, cui particulae inest vis disiungendi,
Sed ita tamen, ut ea res, quae hac particula disiungatur ab aliis, maior et gravior esse dicatur, quam Ceterae, quae prius iam fuerint memoratae ; nam in altera tantum positionis parte poni posse, per se patet. Valet igitur, ut uno verbo dicam, πως ου, vel si interrogationem Omi, timus, quanto magis, Hedum, et Vehementer est affirmantis. Eodem Sensu frequentius usurpatur P: ; ωπι autem a mr haud disserre opinor. Alia est ratio particulae in hoc Amaru - Salaciae disticho ; in hunc enim locum re Vera quadrat definitio Amarasititiae: erm H-min inris tas i h Τrtim N - mis iii ViX ΠOVi, quum Coram me adstet amicus et dulce loquatur, utrum inauditum tota abeam, an in visum. 'Lin. 12. 15. Verba im mm t a neutro codice agnOSCuntur, recurrunt infra suo loco in sermone regis, unde huc translata esse SuSPiCOP. - Ed. Ser.
et cod. Pp. V M , Omissa negatione; Cod. Ρ. substituit --μ; Deutrum bene; nam rex SMIRAs: est sollicitus propter rem, cui mederi Vult, non de re Consequenda. Ceterum observavit Vir illustr. SCHLEGELii vocabulum WTm desiderari in lex. Wilsoniano, neque explicari significatum Verbi praefixa praepositione ud; enotatum autem eSSe nomen in cl. Haughtonis Gloss. Bengalico s. v. ; ubi haec leguntur: NUm, nomen Verbale, the follawing, attending tο or Searching. CL praeterea ROSe-Πium S. V. et Bhag. Git. III, 51. 5a. 55. XVIII, 47. Notat D m etiam Petere, quae significatio omissa est a Rosenio. ΜUDR. RAX. Prolog. mii N
Addit idem vir cl. - in varia lectione, ex cod. Ρ. enotata, habere
28쪽
. significatum a Wilsone silentio praetermissum: S Peditatio, et ablegat Iectorem ad eundem Haughtonem S. V. Dist. II. 15. Cod. Ρ. Jhorum disti. ordinem invertit; Ρp. prius omittit; I. duodecimum decimo quarto subiungit. Ρrius e Ρancha tantro huc translatum est; of Wiis. l. l. p. 158; alterum ΒΗΑRTRIHAREM habet auctorem ; Cf. ed. Ser. p. 58. His distichis sola ed. Ser. interponit hOSce Versus:
u Toleranda res est abortus; tolerandum quoque, quando mulier omnino non concipit; tolerandum, quando natus moritur; tolerandum quoque, quando puella nascitur; toleranda uxor sterilis, toleranda quoque graviditas ultra terminum protracta; non Vero toleraridus filius insipiens, quamvis forma et divitiarum Copia sit instructus. ' In ultimo versu emendandum est Π-Ηis Versibus quos neuter interpres in exemplari suo legit, sine ullo damno teXtus Carebit. S. Dist. 14. Dedimus lectionem cod. Ρp. Ed. LOnd. et Cod. Ρ. exhibent quod plane stare nequit; nam praeposita Particula H substantivum in adiectivum convertitur, quod non habet, quo reseratur. Melius
igitur Ed. Ser. --, quod cum iungi debet. S. In sine dist. cod.Ρ. haud obstante metro. PP. HUM i utramque Vocem haud patitur VeΓSuS. Ρriorem huius sententiae Versum Satis Obscurum parum expedivit Jonesius et interpres Hayleyb. Ludere videtur poeta in duplici sensu vocabulorum mi et in , quae tum de Virtute, tum de multiplicatione usurpantur; V. C. DΠds, 'us Usis, triplex, quadruplex. Erit itaque dilogia, ut Ummmsignificet simul coetum virorum virtute praeditorum et Seriem numerorum qui multiplicando efficiuntur. Desumta videtur metaphora a tabula arithmetica sive abaco, quo pueri utuntur. Sed haereo in verbo RUM,
29쪽
utrum sit: excidit e manu rubrica prae nimio studio, an incidit in P. 4. locum aliquem Z Si hoc ultimum, expectabam potius ΓMmΠ; atqui refragatur metrum. Hoc sibi vult, mulierem, Cuius filius matura virtutis Remulatione non excitatur, pro sterili esse habendam. Neminem fugit alliteratio, initio versus Sedulo quaesita. S. Non habeo, quod hisce addam, nisi hoc unum, sine dubio metaphoram desumtam esse a re Indorum arithmetica, sed latere nos aliquid, quo impediamur, quo minus Vim et proprietatem orationis intelligamus Coniecturis nihil in hoc versu efficitur, nisi fortasse quis pro legere mavult DTr, quod vocabulum est arithmeticorum; vid. COIebrook. Ind. Algebr. p. 5. Π Π, multiplicatio; Ums, multiplicandiaS: - , mialtiplicator. Sed rium etiam ad arithmeticam pertinet; in πη- nomen est ipsius numerorum scientiae; CL Coleb. I. I. p. I. atque tuetur hanc Scripturam distichon, quod solus Cod. Ρ. subiungit ad versus, de quibus sermo noster institutus erat, illustrandos:
Deest syllaba in tertio hemistichio ; in quarto corruptela inest, cui tamen facile est mederi; nam nullum exstat vocabulum vidi:, et aeque inauditum est M's: i Legendum videtur fimi : i Sensum totius distichi hunc esse coniicio: filium, qui quum hominum virtute praeditorum nomina laudari et celebrari audiverit, prae admiratione digitum
non tollat, nulli esse usui. Praeclara est SCHLEGELII conieCtura; admirantis enim est istud scenicorum s IMI M.
Diat. 15. 16. Deest utrumque distichon in cod. Ρp. prius in P. P. 5. Praebet dist. 16. anacoluthiam Constructionis Satis memorabilem; sequietiim debebat in altero utriusque versus hemistichio nominativus, sed mutata est Constructio, quasi antecesserit casus tertius et dictum suerit: PTII i cms i cum V iunctum saepius habet vim adversativam et Valet IDAt. i8. b. sum i Sic scripsi repugnantibus codicibus, qui in mur ascum editis consentiunt. Sed plane fuit necessaria emendatio. Etenim si utrumque epitheton ΘΠ et DRGIRQ ad reseras, enumerantur quinque tantummodo vitae bona; quod interpretes haud animadvertisse miror; amicam autem postulari praeter uxorem legitimam eam-
30쪽
COMMENTARIUS CRITICUS 5. que blandiloquam, neutiquam decet. Quis porro patietur, amicum inter
praecipua vitae bona omitti S. Ibid. d. Ρro edd. m i- I9. h. i Utraque editio: PRIM, quale vocabulum non exstat. Interpr. Hayleyh. tentaverat frustra. In codd. nihil erat praesidii, quippe qui disticha i0- 25 omittunt. Praeclaram emendationem debeo viro clar. Haughton. Mendose excusum est in editione nostra V II pro π di, uti habent edd. Errorem vel metrum arguit: CVadunt enim quatuor iambi continui, quem numerum SI OCUS non admittit. S. Ibid. c. ed. Ser. quod, nisi operarum culpa editum sit pro ea Seriptura, quam nos dedimus, a particula addito affixo im derivandum foret; sed dubito, an tale vocabulum formavi omnino possit. Dist. IO - 25. Quatuor haec disti. tum in ed. Ser. tum in Codd. desiderantur, sed cl. Wil Lins singula in libro suo legit, Ionesius cetera Praeter 22. - Dist. Io. Exhibuit hanc sententiam Halhedus inter spe- Cimina scripturae Devanagaricae p. XXXV. praef. ad cod. leg. Indic. Cum
varietate lectionis in versu priore: Rm M MUIS VIN lHI- quae doctae sunt lectiones, nec tamen praeserendae. HiatuS ante VOC
Iem tolerari potest. S. - II. Luditur iterum in verbis; m et prosapiam sive genus significat et arundinem durissimam nrbia , unde arcus conficiuntur;
Π virtutem et DerVum. S. significat quodlibet, quodcunque et Ρronomen est Compositum; alia exempla invenies Bhag. Git. XVIII, 57. 58. VI, II. Monendi autem sunt tirones, ne hoc pronomen CompOSi tum statuant, ubi re vera Π ad antecedentem, in ad Sequentem positionem sit reserendum, sicuti Bhag. Git. XVIII, 25; ubi melius seiungitur rcI -- idem sere valet atque sed distribuit et servat natu- Tam pron. relatiVi; unde plerumque ex ipitur a pron. demonstratiVO RVT;
tur etiam absolute; vid. in . dist. 35. Man. ΙΙ, 156. H si , nullo Sequente
aut antecedente miri parum dissert a cf. Bhag. Glt. II, 57. et tuis. IV, dist. JO. Diat. 25. b. Ρerperam interpres Hayleyb. Ulanill pro QOmΡ0Sito ac cipit, cuiusmodi non datur. Sm est vocativus, reserenduS ad '. S. L. IO. Haec addidimus ex utroque codice et sic legit W.