장음표시 사용
301쪽
t o DE CONsTANTINOPOLITANIanum est Sisinnium nisum fuisse tantum lege Theodosij, non Canone Constantinopolitano, aut consuetudine qua nondum plene invaluerati Secundum est , neglectam fuisse a Cyzicenis legem illam , eo Praetextu quod solam Attici Arachiepiscopi personam respiceret, neque perpetuam Sed Constantinopolitanae praerogativam indulgeret. Atqui si lex illa data esset ad Cano nis Constantinopolitani executionem, neque Cyzicenorum contemptui patuisset, qui debitam Canonibus reverentiam saltem ab Episcopis Pro vincialibus moniti impenderent neque potuisset exceptione illa eludi, qu bd personale rescriptum esset, cum sententia Canonis perpetuunIjus Sed Constantinopolitanae tribuerit quod vel hinc constat tantum fuisse Honorarium. Tertio loco observandum est , etsi prior ordinatus I re His fuisset Proclus a Srsinnio , Cyzicenorum tamen intercellionem, Dalmatij posteriorem ordin in iis is tionem invaluisse; ex quo demonstratur aperticordinatio sime auetoritatem Episcopi Constantinopol in z. ordinationibus Metropolitanorum nonnili re cariam fuisse, tacito consensu a consentientubus prorogatam. Alioqui Sisinnius tantam injuriam severissime ultus tuisset tum adversus Dalmatium Cyziceni Sacerdoti invasorem convocata Synodo, ut hoc casu fieri debere monet Cano xviii. Synodi Antiochenae, tum adversus
Cyzicenos ipsos si Principis motu, & imperio
302쪽
PATRI ARCHATus InisTITu TI σπE in libAltera Theodosiana lex quae de Illyricianae Diceceseos Episcopis statuit, relata est tum in Codice Theodosiano l. s. Tit. 16. de Episcopis. tum apud Justinian l.6. C. de Sacrosanctis Eccle sis, cujus sunt haec verba omni innovatione ces ais;;ὼ, fante vetustatem 42 Canones pristinos Ecclesiasicos ..ddam
qui usque nunc reu erunt, etiatan per omnes taurici μ' /VI Trominesarservari praecipimus , ut si quid dubieta . . isae eis emerserit, id oporteat non abrique scientia viri licρηceri
remerendissimi sacrosans legis Antistitis urbis sen 'ri . Psantinopolitana, quae Roma veteris praerogativa
tutum conventui Sacerdotali sanctoque judicio re .sermari. Hanc te em quia ad nostram Spartam pertinet, Male ab illustrissimo Cardinale Peramni enarrata est, la Photio Patriarcha Constantinopolitano in alienum sensum detorta uxta mentem Theodosi, taωφροσινα. interpreta.
r. Neque enim placet quod ex conjectura scri ibit eruditissimus Cardinalis subreptum fuisse religioni Theodosij ab Attico, dum illi insinuae recusationem Illyricianorum Episcoporum sub mittere illi se ut Patriarchae nolentium, ab Arsacio decetare suo initium sumpsisse, quam lex in
novationem appellat minus vero placet cum pristinorum Canonum, desvetustatis nomine, Ca-nonem m. Constantinopolit intelligit, Privilegium Sedi Cbstantinopolitana: irrogantem Nam genuinusis verus legis illius sensus hic estri t. l. gwβη antiqui mores,&Canones Ecclesiastici vim suam se obtineant, etiam in Provinciis Illyrich, ut in coe-YiJ,
303쪽
r DE CONsTANTINOPOLITANIteris reliquarum Dicecoseon Provinciis cita ut si quid innovatum fuerit contra Canones aut principalibus rescriptis, aut Praefectorianae Sedis mandatis, omni careat effectu Haec est prior legis Theodosiianae pars , quae jubet in universum ut sua Canonibus , de moribus antiquis constet auctoritas, etiam in Provinciis Illirici ubi aliquid contra fuerat innovatum. Et plane sententia iula respondet effato ConciliiNicaeni,', ἡμακ cietes,4 Novellae is i. ιαξιν νορον ἐώχιν Eicκλεααanitati Κουονατ. Addit in sequenti parte te gis, ut si quid dubietatis emerserit, id conventui Sacerdotali reservetur. Ubi latet leve menta dum quod dominum Perronium praecipitem
egit, castigarique potest e Codice Theodosiano qui legem illam exhibet, substituto in locum par
1.ὸ- α ticulae ut adverbio ii cum praecedenti com- nate, ita ut e lectione Codicis Theodosiani ul- ima verba non sint conjungenda , in unam
sententiam cogenda cum priore contra quam
lectio Codicis ustiniani praeferat. Deleto ergo οὐ tie, substituta dictione tum, hic erit gera
manus sensus edict Tum id est stabilita in
universum Canonum facra auctoritate, ii quid dubietatis emerserit in illorum interpretatione executione, id oportet committi non Magistratuum,&judiciorum discussioni, aut Praefecti auditorio, sed conventui Sacerdotali, synodis Episcoporum cujusque Provinciae, aut etiam Illyricianae Dioeceseos Mens ergo primaria haec
304쪽
PATRI ARCAATu IisTITu Tara E. 73 est , ut Canonicas quaestiones a publicorum v .diciorum, ipsitus Praefecti Praetorio cognitione
submoveati quod patet ex ipsa legis inscriptione, quae ad Philippum Praefectum Praetorio Illyrici dirigitur Synodis piscoporum committat. His uia Quod rectissime congruit cum lege altera relata in Codice Theodosiano eodem titulo lib. 1.3. 3 .., P
mos est causarum ci ilium , iidem in negotiis publicoris
Ecclesiasticis obtinendi sunt , ut si qua sunt ex qui ij
bufidum dissensionibus lembussique delictis as religio submota, ni observantiam pertinentia , locis suis , es a suae I
Diaereseos Synodis audiantur exceptis qua amo cri risis .is. minatis ab ordinariis extraordinaris que iudicibus, aut idustribus potesatibus audienda constituit. Una de colligi potest, ut hoc etiam per transennam adnotetur , parem ex hac lege tributam Dice coseon Synodis auctoritatem in rebus Ecclesia sticis sicariorum jurisdictioni in rebus civilitabus quod infra copiosius ostendetur cum tractabitur de jure appellationum. Interim sussicit observasse Canonicas quaestiones Dioeces eos cujusque Synodis fuisse reservatas a Valcntes, Gratiano QValentiniano , quod specialiter postea
Observandum decernunt in Provinciis lilyrici Honorius&Theodosius. Ex iis quae disseruimus constat evidenter non fuisse decretam nominatim Canonum Constantinopolitanorum confirmationem , neque vetustatis nomine δε pristinorum Canonum in dicta lege commemorat irum insinuatum fuisse Nova Romae Patriarch
305쪽
r CONSTANTINOPOLITANI tum , ut perperam existimavit Cardinalis Perro,
Superest tamen discutiendus ille nodus , qui proficiscitur ab illa exceptione qua potestas,incognitio Illyricianae Synodi restringitur. quasi
aliud agendo Sedis Constantinopesitana auctoritas augetur. Statuit enim Theodosius ita reseravandas cognitiones Canonicas Conciliis Illyriaciant, ut nihil definiatur absque scientia Constantinopolitani Episcopi , quia veteris Romae praerogativa urbs Constantinopolitana laetaturi Hoc loco fateor allusum fuisse ad Canonem lati
Syn.c L. Patrum,eorumque Decretum, amplifica
tum fuisse hac lege ingratiam Episcopi Constan.
tinopolitani. Etenim jurisdictionem illius tacite
propagare conatur in Orientale Illyricum. ear
tione qubd Nova Roma iisdem fruatur privileiagiis cum vetere adeoque, cum Illyriciani Epis.copi subessent Patriarchatui Romano regerenatiirciue a Pontificis Maximi Vicario Thessaloniacenti Episcopo, non absurdum esse videbatur, si Constantinopolitanus Episcopus in eam partem sollicitudinis vocaretur, vicesque Romani Epis copi obtineret in iis Provinciis quae propius ab essent ab urbe Regia Nicariaque potestate me, ne ea retur ad exemplum Thessalonicensis Episcopi, edin Nova Roma iisdem privilegiis cum veteri fiueretur. Sed rescriptum Imperatoris caruit esse ctu, ut ostendam postquam Photij hallucinationem indicaVeroia
306쪽
Is ergo ita sententiam legis capit, ac si jussis set Theodosius quaestiones Canonicas motas in tityrico definiendas esse ab Archiepiscopo Constantinopoleos & ejus Synodo in αναφυο MM ἔ,nyF- 1: Quod alienum est a mente Theodosij, ' 'qui definitiones istas Synodis Provinciarum, imo, Synodo universali Dioeceseos Illyricianae attribuit , non vero Synodo Constantino 'politanae , sue mi νnus υση. Quaestiones enim istae locis suis, a suae Diccceseos Synodis audi ri debent, inquiunt Valens, Gratianus, valen. tinianus d. l. 13. C. Theod. Idque disertis verbis statutum est Canone vi ConciliDConstantinopolitani quo decernitur, ut Provinciales Episto p primum cognoscant Et si illi tantae cognitio ni pares esse non possint, tunc accedatur ad majorem Synodum Episcoporum illius Dioeceseos,qui
ras exempli caussa Thraciam , inquit, melcedomam Diaereseos appellatione complectimur Macedoniae nomine ubi sedes erat Illyricianae Praese rae, Illyricum Orientale significans Coe.
terum lex ista Theodosij nullum effectam est foralita, etenim Illyricum per quadringentos annosa promulgatione illius legis Patriarcha tui Ro.
307쪽
im: ME, Cois TANTINOPOLIΤANI Inano, dc Sedis Apostolicae Vicario Episcopo, Thessalonicensi paruit, donec per vim a Occidentali tractu diicerptum est circa tempora Leonis Philosophi, praetextu fortasse sumpto ab ista lege Theodosj, ut infra demonstrabitur exerci-I tatione sequenti. Quinimo Clerici Ecclesiae Conae ἐς stantinopolitanae, ne verbum 'idem hac de re .ii iis fecerunt in Synodo Chalcedonensi , cum adeo
cui me validis clamoribus privilegia Sedis Constantinor si politanae assertum Mamplificatum irent, neque, iis aliquod in Provincias Illyrici Canone xxVIII. obtinuerunt , sed tant sim in Thraciam , Ponticam Isianam. Mirandum tamen esset cur saltatem legis alterius a Socrate relatae non meministsent, nisi suspicaremur ab iis ideb praetermissam, . quia in gratiam Attici solius scripta esset , ut a Cyzicenis Sisinnio responsum fuit. Vel ideo sane quod multis praejudiciis ipso etiam Anatolio decernente confixa, Mobliterata essent Principum
rescripta in negotiis Ecclesiasticis, Metropoleon praerogativis , non solum in caussa Nico mediensis S Nicaeni Episcopi, Tyrensis Berytensis , sed etiam in Patriarchatu Hierosolymitano Etenim cum Juvenalis Episcopus Hierosolymorum , ex occasione discordiae subortae in Concilio Ephesino inter Cyrillum Alexandrinum, Joannem Antiochenum, Pathestinas sibi vindicare non potuisset M a Patriarchatu Antiocheno divelleres id tandem obtinuit Imperatoriis rescriptis per gratiam, ut existimo Episcopii
308쪽
PATRIARCHATUS INSTI Tu TIONE. 77eopi Constantinopolitani viam sibi per hςc exem Conjὸλ pla facientis ad sui Patriarchatus Honorari in crementum. Distractaeque lunt Arabia, PhoenI H, ciae Palaestinae, adjudicataeque edi Hierosoly es '' mitante. Sed cit executioni intercessisset An 'tiochenus, lites exortae sunt inter utramque Ec e si
clesiam , quas transactione litigatoribus sopire
placuit ita ut Arabia,&duae Phoeniciae remanea mererent sub jurisdictione Antiochenae Ecclesiae, tres ν ηιμm. vero Palaestinae cederent Hierosolymitanae, abrogatis principalibus rescriptis mulctis in
contumaces illatis D-των et τω αννυακ- μάτων, , ο αλεχ - ων α ις προου quam Patrum conventionem Synodus Chalcedonensis, judices cognitores decreto suo confirmaver ut,
Aet vii Qua fronte ergo potuisset Anatolius ad Sedis suae auctoritatem confirmandam Theodosi constitutiones, quas ipse in hoc genere caus sarum damnabat, proferre. Adeo autem paulisper invaluit in ordinandis Metropolitis Episcopi Constantinopolitani pote stas Chrysostomi exemplo firmata,& Imperialibus mandatis roborata , ipsaque Secundae sedis dignitate, ut Caesareenses Cappadoces post obitum Firmi Caesarea Archiepiscopi, de successore deliberantes , totius Ponticae Synodi suffragiis rem integram ad Proclum Constantinopoleos Archiepiscopum detulerint, se Legatos suos. ordinandum Episcopum postulaverint. Ille vero
309쪽
r DE CONsΤANTINOPOLITANI sisy ιν rem plane admirabilem aggressus est, inquit So c. in crates i. . C. ultimo, ex omnibus Senatoribus Ε .ibis Qui ad Ecclesiam accesserant, Thalassium exprae flamin. feetiim Praetorio Illyrici ad Praefecturam Praeto I: Ti. rianam Orientis mox provehendum Caesarea Eapis. um piscopum ord mavit , ν ά παρχυ πισκοτα et ες CU Και-ρεία ἀνεδειξε. Sed nullum inde trahi potest
ordiuati, arm mentum Proclum iure tuo ulum ruisse mea
s ret ordinatione , cdm rogatus id egerit , quod per omnes Canones semper licuit. Insigne tamen coeteris Ecclesiis praebitum fuit exemplum ulla berent quod sequerentur, vel hinc edoctae fas ces esse tandem submittendos throno Recria ci
Restat ut de Ephesin Episcopi ordinatione animose a Constantinopolitanis expetita paucis agamus , vel eo maxime nomine quod occasio inde captata fuit in Synodo Chalcedonensi de D. . a; 4M, Constantinopolit Sedis contendendi. Igitur natiοκι Ach. xi Bassiani olim Ephesin Episcopi adversus 1,ι. Sxςph num e postulatio proposita e 1 res agitur cripto Marciani in Synodo discussa Hic Mema non Basilio Episcopis Ephesi fato functis, e vim ab arenariis δε nece plebis largas ilius in pauperes erogationes hoc beneficio veluti rependentis absque Synodi suffragiis adeptus se erat Sedem Episcopalem. Re delata ad Imperatorem Theodosium statim Eustathium Priami certum Silentiariorum delegavit, qui Ephesi de hoc negotio cognosceret, eodemque rescri-
310쪽
pto Bassiano confirmavit Episcopatum: πιι ιλε E-πισυαίου id est interdicto uti possidetis vim fitari vetuit, ut vel hinc pateat satis antiquam esse regiam de possessione Oeneficiorum decernendi potestatem, adeo ut et Judicibus regiis asseren dae Martini V concessio necessaria non sit , etsi non contemnendi servata tamen Synodicae coagnitioni de titulo QOrdinatione quaestione, ut tecisse Theodositum statim ostendetur. Rela
tione facta Bassianus Constantinopolim adivit, redivlique in ratiam cum Proclo Archiepisco. po, ab eo susceptus est in Communionem, a coeteris Episcopis in urbe Regia residentibus ita volente laeodosio Tamen postquam perquatuor annos Episcopatum retinuit, factione Stephani Episcopi per vim deturbatus est de Se de in custodiam detrusus,& in ejus locum subrogatus Stephanus quadraginta Asianorum Epis coporum sustragio Vitium ordinationis violen tae Basiani favebat Stephano idque maxime quod Mnsulti a Theodosio Patriarchae responderant apiscopatu Bassianum esse abdicandum E vra tam θν αγων χατερων, ω , et τοῦ