장음표시 사용
231쪽
ais LIB. ΠI. CAP. II. DE SYNTHI NΟΜINO. minum nostrum e ut Iob. II, 7. I a. Act. I, I. I. COr. II, 26. plane ut ipse apostolus Urissante dialecto scribit, Μοιρ--, h. e. Dominus nostervenit I. Cor. l6, 22. Pro quo , o κυMος ἐγγυς, in
VII. Pluralia seminina , quae in singulari sunt masculina, et vicissim pluralia masculina , quae in singulari sunt seminina, sequuntur genus suorum singularium. a. Ad priorem nominum classem spectant: Matth. I a, 43. et Luc. II. 24.
ris ; Luc. a, i 3. lilia exercitus mulli ι
ILuc. I, 23, la γοα- ρο cum i leti essent dictS ,' CaΡ. I7, 22. Penient dies ; Dan. 7, 9. Δ --zoti. l dosora throni positi Sunt, cet. quorum pluralia, Si terminationem spectes, sunt feminina , sed a singularibus deducta masculinis, locus, exercitus, dies , thronus e cuius gene is plura dedimus lib. II. cap. II 3 9, s.
a. Ad posteriorem vero classem confer: Num. II. 3I. duo iam. cubiti masc. Tit. 3, s. a quae3tionibus maSc.
232쪽
LIB. III. CAP. u. DE SYNTAM NOMINO. at 3
m stultis sem. Ioh. II, 35. --ἄ- - Qι' et oboriebantur lacrimae eius ; Gen. 13, 3. illos sem. post lateres masc. Αct. 17, 2 O. D Merba masc. peregrina sem. Luc. 12, 7.
merbum , pilus , o ramus snaois, maia findamentum . VIII. Nomen Nerbum , quod semin ni est generis , cum ad Christum refertur , et τωὐποτατικον λογον designat , ut masculinum construbtur, respectu habito ad sensum : Ioh. I, a. 4, 14. In princiρω- oo, erat masc. P.
233쪽
st 4 LIB. m. CAP. U. DE SYNT LXI N INO. antichristum signat, non nisi masculinis iungitur ;Per syllepsin . Et vicissim et defectivis pluralibus
masculinis nometi caelum aliquando iung ter singulari semiuino; ut Matth. I 6, a. rubet caelum . Sic ibid. vers. 3. Iac. 5, 17. 18. At masculino , Apoc. 19, 11. IX. Casus nominum , vocumque nominati- Varum , quomodo dignoscendi sint , diximus lib. II. cap. IL 8. Quibus nunc adiiciemus singularia quaedam , idque secundum ordinem casuum latianorum. Primum estor nominativus aliquando a solute Ponitur , et citra nexum syntact icum: ut
γ- Ii qui tradidit me tibi , maius est
peccatum eius quam tuum , eae graeco οσοὶ ἀριαρμαν ε 3ο-- ο-- Moses enim - sunt ei praecones ; i. e. habet suos Praecones. Constructio sensum magis quam Syntaxim respicietis . Alia et plura exempla vide in diss. nostra de Soloec. casuum 7-X. Genitivus aliquando vicem supplet nomia nativi , aut alius cuiusque casus per adpositione
234쪽
Rom. II, 8. hae . die hodierni , seu huius diei, pro, die hodierno quam syntaxis utrobique et Arabs sequitur. Idem genitivus pro ablativo , in constructionibus per regimen : ut Luc.
Act. 7, 5 l. o duri cerseicis, pro cem pice ; Cant. 2, 5. Id amoris , pro amore. Vide praedictam disserto 11. XI. Dativus post verbum passivum aliquando aequipollet ablativo cum praepositione a vel ab e vide supra cap. I. I. I a. XII. Contra, accusativus 'poni videtur alia quando I. Pro nominatiVO, ubi est constructio ad
sensum ; ut Matth. a 6, 11. x me Dero non omni ter Ors est Mobis , pro ,-non sum MobιS, Vel me non habetιs . Sie Iob. Iu, 8. Apoc. 9, 21. a. Pro dativo , ubi conceptus , quos noS rorum Verbis subdimus, a Syrorum conceptibus nonnihil disserunt: v. g. Eph. 6, 13. ut possitis obviam ire malo , Multim habere malum ; Luc. 13, a. 1o quod ita factum est seu eυenit uti ε , qs. germis radisses sis also ιetr en fiat o sic Aet. 7, 4 γ.
el cap. 28, 5. 6. Item Deuti aO, II. -
235쪽
xi6 LIB. m. CAP. I. DE SYNTAM NOΜINUM. olent tibi , qu. colent te servitiis; Act. 6, a.' odis et ministrahimus mensis, qs. miniStrando curabimus mensas . 3. Pro ablativo , Post Vedi
ha copiae vel inopiae: ut Ps. 1O4, a 4.ρlma est terra possessionem tuam , Pro , Possessione tua ; COI. I, s. ut im-yleamini cognitionem , pro , cognitione ; Μatth.
6, 26. si - - animam suam destitutus fuerit , Pro , anima sua , h. e. Si animae suas iacturam fecerit. Item post verba quaedam ne tra; ut Act. a, Ig. stetit m
nibus , sed vel sensu vel periphrasi discernuntur.
Quod 1. ad sensum , conser Rom. 9, 1 a. ι
oo senex erit Servus parvo , id est , senior minori; Matth. II, 2 O. virtutes eius multae , i. e. Plurimae , cap. 22, 36.
Quodnam est praeceptum in lege vos magnum , i. e. maximum Z Quod vero a. ad periphrasin , eomparativus describitur per positivum eum Praecedente vel seq. Prae; ut Iob. Q, a9, Θ
um, Prae omnibus magnus est , Pro , maiori
236쪽
LIB. M. CAP. II. DE SYNTAXI NOMINUM. a17. Omnibus; I. Cor. I, ag. Stultitia Dei
sviens est prae hominibus , Pro , --pientior hominibus . Aliquando emphaseos ut
videtur caussa , interlicitur in valde, Vel . magis ; ut Hebr. 3, 3. magna est
enim gloria huius valde prae gloria Moris , pro , longe maior; item eap. 4, IacaP. II, 4. Beatus est qui dat
tias M., A magis prae illo qui accipit , Pro, beatior est accipiente. Superlativus signi catur vel per quadrilittera , ut I. Cor. 6, 2.
minationem positivi, ut Iob. 6, 6.
Parvum Parvum , i. e. minimum ; vel adiecto
i. e. Pessimi ; vel praemisso multum, ut
Vel sequente praefixo in ante Pluralem, ut Μatth. a, 6. Iso--s ι ρα a in regibus id est minima regum in Actae ue vel per constructionem eum genitivo plurali , ut 1. Cor. I S, 9.
237쪽
ais in. III. CAP. U. DE SYNTAXI NOMINUM solute positum , ut Matth. 5. 19. eap. 25, 4o. 45-XIV. Singularia collectiva , seu quae in singulari multitudine notant , iungi et pluralibus possunt , respectu habito ad sensum et ut Ioh. 4.3o.-mo et exii erunt homo , id est , homines ;unde impositum ribbui, de quo lib. I. cap. III. I. 4. At seu oves , iungitur singulari, etiam de multis ut Iob. Io, 3. et Ovis audit , spro, et oves audiunt) pocem
XV. Desectiva , seu pluralia tantum , modo pluralibus iunguntur , modo singularibus; illud
grammaticam , hoc vero ad sensum: ut caeli vel caelum , plurale in syntaxi est Marc. I, Io. Scissi sunt caeli , at singulare
Matth. Isi, a. 3. in eo rubet caelum , et Luc. 3, a1. Hebr. 9, 24. Sic vitae vel vita, singulare est , Iob. I, 4. Iom ira ψω νιtα erat , at mox ibidem plurale, io, is et pilae erant lux mundi , At
ζ,t - facies portae , seu Melam , Singulare est Marc. I 5, 38. Qinio et Pelum rUtumeat. Quamvis aulin in parallelis Matth. 27, 51. et
238쪽
LIB. In. CAP. II. DE SYNTAXI NommΜ. a is Luc. a 3, 45. editio Polygi. τὸ signo ribbui notaverint , quasi illud plurale esset , idemque eum ruptae sunt , tamen salsum hoc esse , prodit Iocus cit. Lucae , in quo sequitur in in t αμ ex medio sui , cum suffixo singulari ma-
sculino. Sic et duale proprium Aegratus Hebri II, 26. thesauri eius fiam.
sing. in np. Aegrati , et Vers. 27. - , reliquit eam , Aegratum . XVI. Status constructus pro absoluto veniat ante Praepositiones , sive I. Praefixas , ut Mattiai 6, 3. ' acceptores facierum , hypocritae , Pro Luc. 1, 7, 18. provecti in diebus suis ; Vers. 2 8. benedicta in mulieribus; v. 51.
ineta in diebus suis ; Act. 23, 23.
iaculantes dextra ; a. Tim. 3, a. lle. abnegantes bene ium, ingrati ; Cant. 1, 8,
pulchra in mulieribus e sive a. Separatas , ut I. Tim. t, 9. concumbentes
239쪽
iso LIB. III. CAP. II. DE SYNTAXI NOΜINUM.
XVIL Constructio per regimen loco constructionis cum adiectivo obtinet , ubi dextrum quid aut sinistrum describitur: ut Luc. II, 5O
Ioh. I 8, IO. amputaMit aurem eius dextri , sc. lateris , pro dextram . Sic Iud. 3,a 1
Extendit manum mam sinistri lat iis , pro sinistram . XVIII. Geminatio eorumdem nominum Per adpositionem , sensum habet vel I. intensivum , de quo supra I 3. in descriptione superlativi;
denarium denarium , pro . singulos dena
rses Ioh. 6, 7. cap. 8, 9. - - unus unus , Pro , unuSquisque Seu singuli; cap. a I, 25. APOc. II,
2 I. unum unum , Pro , singula seu singulatim ; cap. 2, 6. duas duas , Pro ,
areolis areolis id est areolatim ) centum centum , et quinquaginta quinquaginta , id est , centeni et quinquageni ; vel 3. plurativum et dia
versitatis ; ut Marc. a, I 7.-- a, qui
240쪽
malo malo hoc est, diversis Huribusque malis in
α ecti erant ; Ioli. 5, 4. in te ore te ore est, variis temporibus; I. Tim. I, 3.
eap. 4, 1 . cap. 5, 15. homo homo, quasi unus et alter, τινες quidam . Act. Io, 46.
disersis linguis; cap. a I, 34. di
persum quid ; cap. 25, 39- quaestiones Dero aliquam aliquam , i. e. varias; vel 4. successivum, ut Act. II, 4. cap. 18, 23.
cap. II. I9. ,Δ, Post Post, i. e. ordine, unus post alterum. XIX. Nomina quaedam substantiva, per eb lipsin suppressa, faciunt singulares et velut im- Personales Iocutiones 3 ut spiritus vel anima , in verbis contri-βtatur, taedet, Piget, cum sequente praefixo lo-mad : exempla dedimus cap. I. 26. sub his ipsis
verbis. Item cor, post doluit cum pra
fixo Iomad ; ut Hebr. 1 o, 34. et doluit ωobis s cor in super illis qui Mincti sunt, pro , καὶ σῶς - sic enim in
terPres Syr.) συνεπαθήσατε , condoluistis; I. Sam.
cta, o nec est qui doleat ex vobis suster me , qui condoleat milii .