Commentarius de generibus divinationum, ac graecis latinisque earum vocabulis / [Joachim Camerarius]

131쪽

D I si V M. starunt. Atque capra fuit peculiaris ima illorum, id est, σφαγιο η, Θυμα. gallus gallinaceus. Sic enim

' copiarum ductores asilcfacerent studium artium Imperatorial umo minus quam bellicarum, instituto rum, ait, rem diuinam boue factam illa, parta vietoria calliditate Ducis, illo autem gallinacio, si manifesto il- fuisset Marte superior Et Cicero filis gallinacei argutiss. exta dici a diibusdam ait σφάγιον est, ut diximus, Irima Nam caedere pecudem , est

. viis σφαγιασου. ποθύματα autem

carunt praecedentes quosdam ritus uius sacrificii, in quibus erant Grae brum οὐλο 0ταν,4 Latinorum mola, si evulsi. affusum vinum Sed ceret mnia sacrificiorum ab aliis expositae, in in medio, neq; nobis hoc loco adaarrandum in manibus. In extispicio uenderunt ex visceribus ad cor, pul-aonem, iecur, etiam climaci alaepe cudis.

132쪽

ςρα δύο, Duo renes. Ex quibus exta j quae diximus, ipsa αλάγχ α Plinii scripsit, cor non semper in numero e torum habitum, libro II cap. 38. Graeci potissimum in extispicio iecur considerarunt, cita factum eis Puto, ut solum iecur inspici quidaicripserit, a Graecorum ariolis Fibra autem, quod fortasse est fissiim, id est

λοβοῖς accuratissime animaduerterunt

tristissima fuere exta sine illis, qu: αλοβα ea vocarunt. Et Plutarchus i Cimone ait: Quod ad Cimonem ac

fibras mutila d decurtatas . Cicerati Cor est in extis, caput in iecore, Et idem filum iecoris memorat Plu tarchus in Laconicis de Agesilao nanrat In Aegypto illum territis suis multitudine aduersariarum copiarum, animos eorum confirmaret, grandiu sculis litteris, nemine sciente, exarasse in vola manus sinistra hoc nomen 1

133쪽

H. exemtuli de victima caesalse eam in manum iecur imponi adbiciendum. Et diu intuendo, quasi dubitando animaduerteret, dum si rae illae a iecore imbiberentur, ita

una in dextram manum conuer- ,

iecur transtulisse, tunc appatibus literis exprimentibus nomen oriae , id, quod voluerat Agesilaus, e cum consecutum metu suis temto , potitum victoria. In prioreatione Gregorii insectatrice Iuliani ostata est, absq; tamen asseveratio-Mανού. Id est apparuisse dicitur intiS crux coronata. xta prosecari irrici dicebantur. Suetonius in Austo Semicruda exta rapta foco proicuit. Et in Poenuloci Vetui, inquit

eno , exta prosicarier.

Placuit astribere de ista diuinatio indicata a Sophocles Euripide, de xplicatoribus illorum. In Antigona tur de significatione tristi inquit Ti Ias, se cognouisse de puero duce cum post auditos clangores in

134쪽

non effulsisse de sacris ignem , sed morum ossa vapore sumido deli ii se, de adipe prolapsa esse, Versu lime dispersum Euripides autem Phoenissis nuntium introduxit

Hos versus Latinos, quam bene fi potuere, sic fecimus: Tum pecora vates cadere, Iamnia in Attendere, humorem, ibi contrarium, Vt rumperetur,saxi summai eminens Sem ipsa terminos duplic ostenderet, Victoria unum oppresitanis alterum.

Quae quidem inexplicationibus edita sic enarrantur, ut autor illarum nihili liquidius quam a nobis intelligitus rem perspectam habuisse videaturi Hoc tamen plane indicatur fel :Graecis vatibus obseruatum inspicient do, ignis quasi habitum notatust fuisse. Qua notitia possumus esse conltenti, rei praesertim exoletaei per nihili,4 superstitione impiae atq; mal loco Magica a nobilpo sit

135쪽

Iosata sunt. Quo genere non sollimapraehenduntur superstitiones quae diuinationum, sed aliae quoq; csiones admirabiles, quae non esse:um humanarum opera videntur. autem de ista impia vanitate iam is multa dicta sunt, illis tamen quae-m, quae nunc etiam mihi in men-m venissent, putauimus adiicienda. t uanquam haud scio , volenti cogno- re, arietatem rei, cincredibiles Oectiones, experimenta nugatoria

ridicula, an non requirenda sint i a praeter illa, quae a Plinio cum alijs i icis, tum libro 28 o sunt exposta

in Persica, apud quos Magos sacer-L Ates fuisse, peritos rerum diuinarunt l l naturalium perhibent, ab autore Q, roastre filio Oromas dat, ut dicitur in cibiade priore Platonis dialogo At-ue reges Persarum illa disciplina insti- oportuit. De familia Magorum hi sicorum, singularii turpia atque faria narrantur, in quibus est illis igitimus cum matribus concubitus. Sanstulere autem vocabulum Graeci, fraudes veneficiorum Martes su-

136쪽

DE GENER

perstitiosas, omnino ad fallaceceptiones & circlinauentiones. queritur Oedipus apud Sophocli aduersus se esse ab amne Creonte sornatum Tiresiam, μαγο ιχ ηχρον ἐξ id est, cuius machinisi nefarijs d ipse irretiretur. μαπανειοι est lar libro II. Legum. Vbi lex contra neficia perscripta extat. Et scimus, adeo tetra quaedam narrari de ii quae Graeci φίλτρα vocarunt, veneficconciliantibus amorem, adimen bus virilitatem in dirimentibus ciiugum mutuam consuetudinem. Q. dam commenti sunt nescio quid Magia naturali:, quae nulla superstiticiae contaminetur, Ut permistio quadam artis Medicinae, mathematici disciplinae, cum tamen in illa vanitas indocta audacia soleat esse Scaeis ma, temper aliquid etiam supersttionis implicetur, si non manifeste eo bis aut aliqua eremonia , at tacit ropiniones sensu. Narrat Plinius quem poeniteat ictus eminus comminusue illati. statim expuat mediar in manum qua percussit, leuari illic percussum a poena. Hoc saepe delunbal

137쪽

a quadrupede approbari, statim a

remedio correcto am malis ingresse Graeci inter remedia ἀποζιτα, id est, alii facilia, 'oc ponunt Colicos bus tormina infesta sunt, liberarirbo, si consopitum forte canem deno excitarint, ipsi eum locumminxerint, emori autem canenas. per vero ilicrebuit; χ' ςον φάρμακον,

o perunctus cita alligatus gladius aliud ferramentum , quo aliquis fuit, vulnus etiam absentis longi-ersanatur. Sed si membrum conum sit, inungi ferrum oportet καταια id est, ductu longitudinis, sin ussum ' πλάτος, id est, qua latum Haec etsi poterant Tortasse debe in ad quintum genus reserri, nunc nen, exempli causa magicae vanit ii, placuit commemorare, ut intelli , iretur semper implicarii accedereatalibus superstitionem, vel opinione, obseruatione aliqua praefinita atq; arta commento illo de naturali agia, simplicioribus imponi. In iis, a Suidas collegit perhibetur, nescio autore magiam esse inuentum gusaeorum in hos esse Persas. No-

138쪽

minatatur principes in acetoroastre duo. Ostanes itidem duo Eusebit in primo lib. O m M: υ ῖς, scriptor meminit, Zoroastri: Ostanis, et irum an recentiorum nescio. Illius,

habentis κτατ χ ου Apud Graecos histrasse Magicen Plinius scripsit ei: dem aetate Democritum, cuius non inat libro a . Deo; ινητα, qua Medi nam Hippocrates Pariter enim vir, que artes estio ruisse. Idem Plinius Te missiim celebrat, ut religiosissimam hoc genere urbem. In Suid legitur Telinistum urbis conditorem ab Aposine patre habuisse donum τερατοαο πρας , qui cum matre ipsius concubuisseticanis specie 'Eπωδὴ, quae sunt carmina, apud Homerum ιδ τ' ἐπαοιδη, Ioni ca dialecto, res est antiqua atque in randa. Est. ἐλπωδος Graecis incant trio, id est, talia carmina accinen Haec coniunxere cum alijs rebus , se herbis potissimum. De quo admodum bellos versus Tibulli libuit ascribere: Num te carminibus, num te pο entibia herbis Devovit tacito tempore noctis anus. Canta ricinis fruges traducit ab Iris,

Cantas

139쪽

Mantus irata detinet angat iter. itus e curru Lmmu deducere tentat ,

faciat, non aura repἰn asonent. queror heu misero carmen nocuisse, qui herbas 'Forma nihil magicis utitur auxilijs. phoclis Aiax negati e Medici sapient in verius putatur quam quod iii ditis libris extat, is, Hoc autem racit cuna malum requirat ferrum, t 'cetii , futilem esse Medicum , qui irminum sonis illud curare velit. De- a lationes hae sunt, coniunctae cum e

leficij a Suetonio in Caio Caesare.

laro ita: armina vel celo possunt deducere Lunam, arminibus Circescio mutauit Irasis, igidus ni pratis cantando rumpitur anguis. Et mo X: herbas, algia Ponto mihi lecta venena iste dedit Moeris, nasiuntur plurima Ponto.

saepe amferi, o se condere luis uerm saepe ammas Mis excire sepulcris, satus alio vidi traducere meses. lato quoque in Charmide introducit

140쪽

I'ta. Et ruri ulla vi ro de venenis: Miscuerunti herbaso non innoxia verba. Hoc genu hominum φαζμακοῖς μακῶς quamuis aliqui φαζμ α κοὐ καθα:- μαι interpretenturo Graeci, Latini v neficos vocarunt,4 est ars venefica, veneficulna φαρμ ο κ ot. Eam Plinius libro 3 o. a Magica distinguens sic de hac ait Proinde ita persiastina sit, hi itestabilem, irritam, inanem esse, ii ἰbentem tamen quas iam veritatis vin- bras, sed in his veneficas artes polle inon Magicas. Videturque significare veneficia appellare ea, quibus aliqu' laedantur aut detur damnum, non ver borum viribus sed rerum nocentiuaduentu, ut herbarum atq; similiuNam in s mone Latino venenum, vi decunque sane factum, venis eniduci illud nomen fortasse tempus hpronuntiando primam syllabam non patiatur' omnino pestiferum quippiam significat, ν φθαρτικον. Vnde iuc-cos illos preciosos, quibus ingendo

mentiendoq; colores, secundum Maronem, lanae corrumperentur veriusquam ornarentur, ut purpurae, Voc