장음표시 사용
271쪽
Caesὰ Ecelesia nostra fide Iacob super duodeeim Patriarchas, de alias
ne hisce meminit: Symboli docet. quae in eo, quod a caeteris traditur, Carnis rep.r ectionem, Uno addito pronomine tradidit: Hum carnis resem em, Huius sine dubio, quam habet is, qui promtetur, signaculo cruciet fronti imposito. J Hecibi Rufinus, quae cum his omnino conu niunt, quae Imit initium libri primi Invecti, uarum aduo. sus Hieronymum postmodum habuit, videlicet: Sancta Aquileiensis E clesia, Dei Spiritu futuras aduersum nos calumniau praeuidente, ubi pradit carnis resurreptionem, addidit unius pronominis syllaba, de
pro eo, quod caeteri dicunt: Carnu resurrecti nem, nos dicimus: mim carnis ressurrectionem, quo scilicet frontem , ut mos est, in fine symboli signaculo contingentes, de ore carnis huius videlicet, quam contigimus resurrectione fatentes, Omnem venenatae aduersum nos ii guae calumniandi additum praestruamus. A cedit tertio,quod in eadem de illis tantum h reticis mςtio coincidat, qui vel ante ipsum Rufinum fuerunt, vel eius aetate vixerunt,de Marcionant mirum, Valentino . Ebione, Manieliaeo, Paulo Samosa teno, Photino, Arrio, fi nomio, Nouato,& Apollinario Laodiceno.
Gennadii deniqi Massiliensis Presbyteri, auctoris quadringentesimi nonagesimi testim niti, De vitis Illustribus, in Rufino adide est. Caeterum ad oppositum , Rufini nimiium haud legitimam, sed supposititiam explanationem esse, mirum illud in modum ostendit, qudd de ea, neq; apud ipsum Rufinuin, neq; Hieronymum mentio unquam habeatur. Sed & ratio in promptu est. Quandoquidem, si nunc assertae explanationis omnium iudicio integrae, atq; catholi eae is auctor suisset, ad quid illi post in seipsum Ecclesiae iugulum animaduet sum alia rursus s. ei consessionis conseriptione opus suisset, ut se catholicum, impollutumq; comprobaret Sat eidem profecto, superq: fuisset alias editam allegasse, vel illi subscripsisse. Igitur, cum aliud omnino fidei suae exemplar, tum in Epistola ad Anasta sitim Papam,tum in libro primo Invectivarum, post initium idem ipse proserat, nec alterius alias a se editi verba faciat, hinc etia accipio eiusdς
auctorem certum mini md eum esse. Α Gen. nadio autem propugnatore eius accerrimo alienum opus eui qm Rufino primum adscriptum, atq; ae mmodatum, quo illum Hier nymo non minus inepte, quam temere ex suo more praeponeret, mihi persuassit simum est: A quo dc deinceps commentitium posteriores mutuatos filii se scriptores testimonium con-
git Pisseruisse etiam stiplici sensu benedictone quanplures ad diuersos dictasse Epistolas, ad Probam praesertim auctor id e Gennadius est: si tamen ei fides adhibenda, cum eadem labe pollutus fuerit qua, dc ipse Rufinus ex superius explicatis.
I o Nonam in etiam scriptur u interpretatures: Quo aeque interpretationis genere usus sit, dehinc quorum scripturas conuerterit proser mus. in priori Hieronymus Apologiae libro primo cap te tertio agens haec habet: Rogatus eras leundem Rufinum de Origenis Periarchon libris alloquens) ut quomodo habebatur in Graeco in Latinum verteres,vtinam sectiles, quod rogatum te esse simulas, nulli inuidi subiaceres. Si tu translatoris seruasses fide, mihi necesse non suisset interpretationem falsam vera interpretatione subuertere. Nouit conscientia tua, quae addideris, quae subtraxeris,quae in v tranq; partem, ut tibi visum laetit immutaueris: oc post haec audes dicere, quod de bona de mala, non tibi, sed auctori debeant imputari.) De quo dc libro tertio eiusdem, Cainpite decimo: Sed quid, linquit facies de Apologetico tuo, quem pro oogenis scripsisti operibusὶ Quid de volumine Eusebii, in quo
cum multa mutaueris, dc sub nomine martyris, haeretici hominis scripta transtuleris, tamen plura posuisti, quae Ecclesiasticet fidei n5
conueniunt J Eadem Beati Rhenani, cruditissimi viti de eodem in praefatione Ecclesiasticae historiae Eusebij pronuntiata sententia est .
De inter praetis, inquit diligenxia Rufinum
intelligens) iudicare citra Graecum codicem imprudens sit: tam etsi in aliis libris a inversis parum laudis meruit, quod ex proseo non verba, vel sensum auctoris, quo vertendum sitsceperit, appendat, sed vel minus, vel plus
Gulum, tanquam paraphrastes, non velut interpres , pro sua libidine plerunq; reserat. Id quod Nazianeteni orationes ab illo veriae do cent .J Hic accedit Christophorsoni Angli in prooemio prςcitatae historiae iudicium, quod do hisce prosequitur: Rufini couersionem,quatam diu homines tenuissent, cum Graecis conserebam, sententias inter se expendebam sedulo: unde certe maxime me capiebat admiratios praesertini cu Latina a Graecis lato pere d. lIς-tire animaduertero quid tam docto viro venerit in mentem, ut auctorem tam insignem, taindiligenter verteret. J Et post paucar Rufino su lit sortasse in Origenis opere, in quo nia nihil esse videbatur erroris, honestius oc meli', I:cet non omnia explicasset, ignosci oc conc
di potuisset: sed in hac historia, quam in eadσΑpologia aduersus videlicet eudem Rufinu laudat D. Hieronymus,cu nihil ab Orthodoxa Cath q
272쪽
In Vitam S. Hieranνω. Op. XVIII.
Catholicae Ecclesiae sententia alienum reperiatur, vix Rufino venia dari potest, quod tot praetermiserit valde utilia, tot de suo adiecerit prope aliena, tot quasi non recte collocata inim tali erit. J Deniq; post omnes Baronius sepissime eundem Rufinum, neq; historici, aut fidi interpretis, sed inuersoris potius temporu n mine meritis sugillat. Eius verὁ singula afferre velle testimonia longum esset. Hactenus de more. quem in vertendis Graecis Rufinus tenuit, de quo de supra capite sexto, circa fine egimus. Posteriori loco, horum scripturas auctorum dicimus Rufinum interpretatum :Gregorii videlicet NazianZeni non nulla opera : Euagrij praeceptoris sui sententias, dc viatas Patrum: Sexti Pythagorei sententiarum librum unum: Eusebis pro origene Apologia:& eiusdem Origenis Periarchon libros quatuore Haec, quae de Graeco is in Latinum transtulit sunt. Caeterum qua rursus eloquij venustate, quo ve mentis consilio, ex Hieronymi testimonio accipiamus. Mente sane iugiter Hieronymus tenuit proprij praeceptoris Grς-gorii nimirum Nazianzeni sublime dicendi
genus: &dum eius scriptorum multitudinem ac varietate ingenis acie perscrutabatu exundans sibi omnino flumen in quod omni u sciemtiarum riuuli confluerent videre videbatur. Hinc accidit, ut in Rufinum , qui ex angusto nimis alveolo, illud in Latinos derivare praesumpsit commotus, nominatim exclamaret δ'
Responde, cur scribere aliqua austis sis, & vitudisertissimum Gregorium pari eloquii splendo
transferre: ubi tanta verbornm copia, scientiarum lumen, translationum varietast J Ee
supra eiusdem Rufini sterilitatem improbans irronice loquitur: Quis ei credet viro eruditissimo, de qui tantam habet scientiam scripto.
Tum veterum, maxime Graecorum, ut dum peregrina sectatur petne sua amiserit, quis d recentissimae memoriae viros,oc Latinos nesciat
Sed super reliquas ab eode elaboratas scri torum versiones Hieronymi iudicium prole quamur: Tam ergo Euagrij auctoris, quam Rufini translatoris opus perstringens Hieronymus, utrunq; simul hisae diiudicat: Euagrius Ponticus Hi per rita, qui scribit ad Uirgines, scribit ad Monachos, scribit ad eam, cuius no me nigredinis testatur perfidiet tenebras si dest Melaniam seniorem) edidit librum, de sentemtias , quam nos impassibilitatem. vel inperturbationem possumus dicere, quam do nunquam animus vllo perturbationis vitio commouetur: de ut simplicitet dicam, vel saxum, vel Deus est. Huius libros per Oriente Graecos,& interpretante discipulo eius Rufino
Latinos, pleriqi in Occidente lectitant: Qui lia brum quoq; scripsit, quasi de Monaesiis Mul Erosq; in eo enumerat,qui nunquam fuerunt, Mquos fuisse scribit Origentilas, ab Episcopis
damnatos esse non dubium est: Ammonium videlicet, de Eusebium, de Euthymium,& ipsuEuagrium, Or quoq:, Se Isidorum. 5c multos alios, quos enumerare taedium est, de iuxta iulud Lucreti 1, c veluti pueris absinthia tetra meinus.
Cum dare conanturiri in orara pocuti circum
Contingωτι dulci messis, oi tig ire: ita ille unum Ioanne in ipsius libri posuit primcipio,quem de Catholicum, dc Sanctum filisse non dubium est, ut per illius occasionem cael ros, quos posuerat, haereticos Ecclesiet introdu Feeret. JHaec ipse in Epistola ad Ctesiphotem. Latius de hoc ipso opere in Recensionibus.
Mox eundem de caeteris versionibus campens, subdit: Illam autem temeritatem, imo
insaniam eius, quis digno possit explicare se mone, quod librum Xisti Pythagorei, hominis ab , Christo, atq; Ethnici immutato nomine, Syxti martyris , dc Romanς Ecclesiae Episcopi
praenotauit in quo iuxta dogma Pythagoreorum,qui homine exaequant Deo, de de eius dicunt esse substantia, multa de persectione disecuntur: ut qui volumen philosophi nesciunt, sub martyris nomine bibant de aureo calice Babylonis. Deniq; in ipso volumine nulla ri Gphetarum, nulla Patriarchatum, nulla Aposto. solum,nulla Christi sit mentior ut Episcopum, de martyrem sine Clit isti fide Lisse contendati Sanctus Augustinus, eiusmodi Rufini praestigias m in i me perspectas habens eiusdem dc lyse libri tram lati titulo aliquando deceptiis, reuera Syxti Pontificis, εc martyris eundem esseptitauit: At translatoris temeritate detecta , id ipsum retractat libro secundo Retractati num, capite quadragesimo sexto. Extat idem liber Tomo quinto Bibliothecae Sanctorum Patrum, editionis secundae. Prosequitur iam coeptum iudicium Hier,n mus super Eusebi, pro Origene Apologiam, Hinquiens: Fecerat hoe de in Sancti Pamphilli martyris nomine, de librum primum sex libi tum defensionis Origenis, Eusebi j Caesariensis quem suisse Arrianum nemo est, qui nesciat nomine Pamphili martyris praenotaret; quo scilicet egregia illa quatuor Origenis frivolumina latinis infunderet auribus. J Quae eidem Nuc Rufino regerens paulo superius ait.
Vis Origene in Latinum vertere t habes murutas homilias eius, de tomos in quibus moralis tractatur locus,dc scripturarum pandunturo,scura: haec interpretarer haec rogantibus tribue . Quid primus labor tuus incipita ab in famia Cur vastatutus haeretica, in desensiono
273쪽
A eorum praemittis quasi martyris librum, de id
Romanis auribus ingeris, quod translatum
totus orbis expauit Hucusq; Hieronymus super Rufines operibus iudicium. Deniq: praeter relatas modo lucubrationes Elisebij quoq; Ecclesiasticam historiam, dec ius vetitone in calce capitis sexti dictum est, Basilijqι opera, de Clementis Romani recognitionum libros transtulisse testat ut Genna- . dius: quavis de duobus posterioribus nil apud Hieronymum, aut Baronium legerim: quin potius Bellarminus libro de Scriptoribus Ecclasiasticis, de Clementis praecipue Recogniti nibus dubitet: de no Rufini versiones eas esses astruat. Ex quibus omnibus tibi, Lectot Rufini scriptoruni index contextus, de explicatus est. rr Sed qMmam Beatus Hieron mas in alia quisus eum de arbitriν libertate notaust. Iam animaduersionis Hieronymi in ipsam Rufinusupra citatus est losus
Rufinis de arbitris Mertate perperam senserat '
Porro dubitare nunc quispiam posset, quo.
modo is qui paulo superius Pelagianisad. hqsisse probatus est, nunc rursus de arbitrij libertate ab Hieronymo inuri contigerit: Enim. uero repugnat omnino interesse Rufini de libro arbitrio, atq; Pelagis sententiae. Rufinus
Iiberum infringens arbitrium criminum causas in Diabolum reserebat: Pelagius e contra illud adeo efferebat, ut ex sola vi eius diuina praecepta ab hominibus impleri posse iactaret. Sed tollitur dissicultas. Proprium haereticoruesse in deletiora semper ferri, quousq; in profundum iniquitatis deueniant,oc ea iusto Dei iudicio damnati sibi inserant, quae nec abhOstibus passuri essent. Ita sane Rufino contigit;
is enim cum de arbitris libertate ab Hieronymo insimulatus est, nedum Pelagianis dexteram iunxerat: At sub extremum vitae,cum sibi specialius de salute foret consilium ineundum, tune in imum iniquitatis deuolutus, noui sceleris Pelagianae scilicet haeresis accessu oin pressus est. Uel dicatur Haereticos semper
inter se discordias habere: Viduae nimirum haereses fiant inquatuor.-rursus quatuor dividantur in partes: Varia semper eorum dogmata esse: Mutareq: quotidie, oc vertere omniab Unde te de illis Sactus Propheta loquitur: λ.1.ε. Decid N a cogitation suis: quia non una
cogitatione, aut uno dogmate contenti sunt,
sed in ultorius suaptς natura flar Iur assidiR . Cum ergo Pelagius non de libero tantum ar Ebitrio quo sine Dei gratia gloria sibi homines
comparare posse affirmabat,praue sentiret,sed quamplura alia impia blasphemo ore proferret, cuiusmodi sunt. Non secundum misericordiam, & gratiam Dei peccatoribus veniam dati, sed secundum meritum poenitentiae: Orationes in Ecelesia Dei, siue pro vivis, siue pro defunctis esse superuacaneas: Hominem ad tantam vitet perlectionem virtute liberi arbitrii posse peruenire, ut impeccabilis euadato Adam etiamsi non peccasset,suisse moriturum, quippe qui mortalis a Deo fuisset conditus :Eiusdem peccatum illii solii letsisseno posteros:
Infantes ante Baptismi Saciamentum esse in P eo statu, quo idem Adam primum ereatus est: Cum haec,inquam, S alia Pelagius assereret, potuit fieri, Rufinum Origenis primum erroribus potatum, de coenosis etiam eiusdem P
lagij riuulis,hydropicor u instar, unam, vel pi res postmodum hqreses siticulosum hausisse,
aliquib' eatu non degustatis 1 Et ita cum Manich potissimum arbitris libertatem sustulerit i cum Pelagio peccati originalis traducem:
Cumorigene veram corporum resurrectione,
ut de caeteris sileamus haeresibus.
ra In semimus, qua praedictam Eearum Hieronymum simire cognoscimus: Aptiori nunquam hoc ipso Hieronymi fides, lapictia, atq; labores ad hςreticorum in toto orbe perfidiam perpetuis suturis temporibus sugillandam declarari potuit elogio,quo Be Ronianae illud Ecclesiae iudicio approbatum caenseretur, quod de Hieronymus approbasset,de illud damnatu, quod pariter ipse damnasset. Iam Romani Pontificis Cathedram veritatis omnis, mu diqi magistram Hieronymus praedicauerat:
Iam animarum omnium Romanam Ecelesia altricem commendauerat: Iam ex eadem S
lem illum iustitiet, qui nunquam agnouit II
sum exoriri testatum saepius reliquerat: Mercedem recepit vera consessio. Pulcherrima ant thesi, de vitaqι occidentali nimirum, atq; orientali dixerat Ecclesia Hieronymus: Mihi ir Cathedram Petri,de fidem Apostolico ore la datam censui consulendam, Inde nunc meae animae postulans cibum,unde olim Christi v stimenta suscepi. Ubicunt fuerit corpuι Hue congregabuntur, Hr aquila. Profligato a sobole mala patrimonio, apud vos solos incorrupta patrum seruatur haereditas. Ibi cespite terra is cundo Dominici seminis puritatem centeno fructu resere. Hic in Oriente scilicet,ubi ipsexunc agebat obtuta sulcis frumenta in lolium,
274쪽
Sol iustitiae oritur: In Oriente autem Lucifer ille qui ceciderat super sidera posuit thronum suum. Vos estis lux mundi: Vos sal terrae rvos aurea vasa , & argentea . Hic testacea vasa, vel lignea, virgam serream, & aeternum operiuntur incendium.J Et post pauca. Ego nullum primum, nisi Christum sequens, catherae Petri communione consociori Super illam petram aedificatam Ecclesiam scio. Quia cunq; extra hanc domum agnum comederit, profanus est. Si quis in Arca Noe non fiterit,
In Vitam S. Hieronymi. sip. XVIII.
nes,qui illum carne mortali circundatum camno dente aggressidunt,usq; adsaeculi consumtionem subter eius pedes ora contineant, ac velint, nolit eius perpetuaeocensurae subisciantur .,Pedes enim Sanctoram surum se arasis Dominus, munebru emulcessent, non informis ne sua robora ur vir. El. 5ver a pluems iasiliscum ambesa , ct comeustulistionem, o draconem. r. Ium Origenu non num opus D, qu vir Bearismus Hieromus Mn repudiat, lego
suscipimus. Ea dicas, de quibus supra capite peribit regnante diluvio. J His inquam His . sexto,&decimo quinto. Homilias videlicetronymus M alijs laudum praeconiis Apostolis cae Sedis excellentiam, fidei Romanae Eccles puritatem,&lui ipsius erga eandem perpetua animi religione verbis amplis limis exornarat: Nue in obsequentissimi filii ipsamet quoq; pia mater collu procubens Ecclesia respondet: uoniam Bearis Hieroumus in abqui Rufinum de arbitri, Gemis norauis, in senti , qua prata mineroumum sientire cogus M. ι s Et non fiam de Ra ,sed rasam de uni- Merse, quos vi apius memoratus, Plo Dei, dei religione reprahendit: Liceat nunc mihi cu Apostolo exclamare: O altitudo Hamarumse litam xi . pientia ,silentiae Dei, quam instrarabilia ιQ iudiciae , ct inuestigabiles et in . Quis enim cognouit sensum in mini aut quis consiliarius eius si it Dum Hieronymus sibi talenta eredita in diuinis scripturatum mysteriis explicandis fidelis & prudens exercet, haeretic rum illum turba nunquam dimisie: In eundem Scyllaei usqi adeo canes desaevierunt, ut saepius etiam conqueri compelleretur. Ogor per singulos scripturae diuinae libros aduersariorum epi. 3- respondete maledictis.J Et . Non est passus 1 I. Miapolus me optata quiete contentum scit DHierem. tatarum lanmrum explanationi insistere. J Et . in Micheam I Semper inuidis respondemus, quia non cessat inuidia. J Nunc vero diuino 1n et κι Gmuthraabitrio, ut Rufinus, & quot quot ora in Canticum Canticorum: In Moysi Penta-theucum: In Hieremiam. In ξZechielem rd in Lucam. Item aliquot de Tomis in Apostolum . quae omnia elusitem Hieronymi studio ac labore latinitate donata inostenso a lectoribus decurruntur pede .rs Reliqua aure omnia, eum authere seu duimus esse renuenda. Ea nimirum, quae, siue a Rufino, siue ab alijstunc teporis interpreti
edita sunt, Et liqc ideo ab Ecclesia Romana in Concilio aeque Romano Otigenis opetu dis
cretio,atq; reiectio facta est, quoniam cum e roribus eum ipsum caeteri transtulerunt:
lus Hieronymus purgatum illum,Catholiciiq; reddidit: quam etiam ob causam Vigilantiu coarguens: Si igitur. inquit, quae bona sunt transtuli, & mala vel amputaui, vel correxi, vel tacui arguendus sum,cur per me Latini bona eius habeant, te mala ignorent . Deniqi. st Gelasij summi Pontificis aduersus Rufinum decretum, Anastasis quoq; praedecesso ris sententiai atqi ad orientem transmissae litterae subnectendet essent: Caeterum tu illam exemplar vide mo nono operum Hieronymi. Est illarum e tutus s Atlastasi Romani Episcopi ad Ioannem Hierosolymorum Episcopsi de Rufino sententia.J Porro litteratu exordium s Probatae quidem dcc. J
ve reliquis in nio Hieronymi ac studio partis operitur
lauri usa at Sinctis Apostolis Iadstiam Matem, 3 imisatus Tranquillum aecumi postonium. s Et post catalogum urimorum siquos. calce difflamistis c quasi aboratuum is mimum omnium rarii ianorum ρο fiat. Vbinresse fuit Mi ad quartum decimum annam Theodων Principu, qua 'ipserat breuit, adnotare . s Commemorans Intereatera, quaepa ι supra notata θη p ta raritiam scripserit altercationem Luci riani, o De locis librum unum. 11 Dee tia Deliarum unum. 11:Deeuuoria Mirginitaris ad Eustochium Abrum unum. is x tae in Vigila ti- tractatum unam a .
275쪽
naesarum Grumatium . ar Paviam, inquinct sochim quo quoia scribuntur eritus es numerin. It .st Marum tamapotia legere, quantasiri,is me 'me Is Σ-aria tem instra uru aurimum, isseruentem in Dei seruuio non iretare a o civis eum nosor in uetamquam ha mnem iuraru at Dum nulli magis conmis, Hiadprophetuum . Labiastem dotis castivium Hemiam, as se legem requirunt ex ore GH, as quia tangelus Domini exemeituum. a. Ceria smanens in caraesecundum hominem ambia et adrantam lmensentia nul Iasenus perueni ι. as Sed ne everra dissolvit cum Paulo, a fi ni e cum Chri can reuinier Mucios regnatum . ar Veram, quia demunis triumphaueras, quasi detisoru amissicum Beludo aBqνebatur. 2 δ Crede mihi nesicio quid plus lucis aspicio. as Dbes Iarcina corporis abiecta adparum alberi euola fulgorem.
timo inter praecipuos Hieronymi labores hic de viris Illustribus liber attollitur, cum plurima, nisi sententiarum periodis, sensuum saltem varietate complectatur, & innumera ex Ccem obliuionis angulo antiquitatis mon menta in lucem prodat ..Pcimis aurem exo dij verbis in eo consilium suum indicat Hier nymus,cum ait: Hortaris Dexter, ut Tram
quillum sequens Ecclesiasticos scriptores in ordine digeram:&quod ille in enumerandis Gentilium litterarum viris fecit illustribus,
se ego in nostris faciam, idest, ut a passione v io ad decimum quartum Theodosi, Imperatoris
annum, omnes qui de scripturis sanctis memoriae aliquid prodiderunt tibi breuiter e
Dissicultatem pariter assumpti operis mox subiungens, sequitur: Fecerunt quidem hoc idem apud Graecos Hermippus Peripatet cus, Antigonus Carystius , Satyrus doctus vir, de longe omnium doctissimus . Aristo.
xenus musicus, apud Latinos autem varis, Santra, Nepos , Hyginus, de ad cuius nos exemplum uis prouocare Tranquillus . Sed non mea Ac illorum sinulis est conditio: Illi enim veteres historias, annalesq; potuerunt, quasi de ingenti prato paruam opusculi sui' Coronam texere, ego quid asturus, qui nullum praeuium sequens, pessimum, ut dicitur magistrum memetipsum habeo JCeterum de titulo eius non satis compertusuisse scriptoribus Augustini verba ad ipsum-st.. - mes Hieronymum declarant , quibus Liber, Αν' a quida tu' inter caetera. no diu est quod
Hierony. venit in manus nostras: quaesit eius inscriptionescimus adhuc,non enim hoc codex ipse, ut
assolet in liminari pagina praetendebat: Di- itaphium tamen appellari dicebat irater, apud quem inuentus est: quod eius nomen tibi placuita ut inderetur crederemus , si eorum tan- um hominum vel vitas, vel scripta ibi legisset mus, quia iam defuncti essent: cum vero mul- Ptorum, & eo tepore quo scribebatur, de nunc usq; viventium ibi commemorentur opuscula: miramur cur ei hunc titulum vel imposueris, vel imposuisse credaris i tamen utiliter a te conscriptum eundem librum satis approba
mus.J Aaec Augustinus. Sed alia, eaq; communiori ab imperitis emendatoribus Iibrum fuisse praenotatum inscriptione, DE AUCTO RIB v s videlice testatur HieronFmus Epistola ad Augustinum octogesimanona. A. liter apud Gennadium, in libro, queipse quoq; ab huius Hieronymi exemptu eon psit in Viris Illumibus, opus ipsum citatum habetur,
nimirui CATALOGUS SCRIPTO- GR v M. Deniqi, non libri, sed E PIS TOLAE tantum nomine AD DEXTRUM
circumserti apud quosdam hoc idem opust tum consueuisse, Marianus quoq; victorius in Annotationibus indicat dicens Ridiculum nobis prorsus visum est, ut Epistolς nomine mpus ipsum inscriptum circunseretur. J Sed r uera ab Hieronymo operi prςfixa inscriptio exprςfatione eius in Ionam prophetam accipit vlii: Non potui, inquit, implerequod coepera: iscripsi enim librum DE ILLusTRI Bus
VIRIS, de aduersus Iovinianum duo volumina.J Et ex Epistola ad Augustinum prFit ta, in qua post nonulla ita concludit. Ergo hic Hliber DE ILLUSTRIBUS VIRIS, vel xpissitν proprie, DE SCRIPTORIBUS EG v. . CLEsIASTICI s appellandus est. Deniqi conscriptionis eiusdem tempus ex libro secundo Apologiae aduersus Rufinu habetur, ubi ipsemet scribit. Ante annos sermὰ dece, cum Dexter amicus meus, qui praesecturam administrauit Pritorii me rogasset, ut auctorum nostrae religimus ei indicem texerem &cJGaeterum cum anno Christi quadringetesimo secundo elucubratos ab eo eiusmodi aduersus Rufinum apologeticos libros iam dixerimus, VLiri; ex temporis ratione constat editum litaupnuo Christi trecetesimo nonagesimo secudo. o Asan
276쪽
h A Sιηαι Apsin s adseram aratem. Et lauassis eius opus, perinde ac retinua dicto EExordicia enim ipse libera Simone Petro, Apo rum in libri ipsius mei praefatione Latinorum stolorum Principe, & iaccessive pet annos, auctorum, Santrae videlicet, Varronis, Nepotis. scriptores singulos enumerans ad ipsiusmet de Hygini. temporis iniuria iacturam passiim Hieronymi usq; tempora decurrit. Et quam- est i Quam & ob causam victorio, necnon uis nonnulli in eo, Hieronymi etiam aetate Henrico Gravio ita cognitum fuisse arbitror.
illustres scriptores, Augustinuitii potissimum s Et pol catarium plurimarumst quoi mdesiderentur, Hoc ideo accidit, quia quo calce votira inu. Non quidem ratione tempo- tempore is a Hieronymo editus est, necdum ris, sed humilitatis virtute. Enimuero multi
ad eius manus Augustini scripta peruenerant i in ipse libro enumerati scriptores tempore ip. quod plane Epistolae ad eundem Augustinum semet Hieronymo aetate posteriores leguntur,s post aliquot a libri conscriptione annos Eaagrius videlicet. Ambrosius Alexandri tuas, transmissae verba testantur qui b scribite Hoc Maximus,G tegorius Nyllanus, Ioannes,Gel dico. non quὁd in operibus tuis quaedam r. sus, Theodorus, Dexter, Amphilochius, de praehendenda iam censeam; neq; enim lectim Sophronius , de hosce tamen omnes supra so Fni eorum unquam operam dedi e nec horum anserie dcscripsisse perspicuum est. Domini exemplariorum apud nos copia est, praeter Sm igiturconsili, memore Qui vult in vobis maliloquiorum tumum libros.&ouosdam αμ ior esse fiat omnium minor, Et: qui vult esse Marti . mentarios in Psalmos. J Et in calce. vale primus, sit omnium nouissimus i non primum subdio mihi amice charissime, aetate fili, dia aut medium, sed ultimum voluminissui l gnitate parens. J Ex quibus satis aperte intel- cum ipse delegit, ut inter enumeratos gloriam ligimus ipso conscriptionis libis tempore, vel coram Deoacciperet. Augustinum paucula admodum scripsit se, vel o abortivum, o minimum omnium eiusde salte opera ipsi Hieronymo fuisse inem chrisminorum ρομι- Ac veluti ultimum te-gnita . Manifeste hoc ipsum ex proprijs Him nuisse locu parum sibi videretur,inpr allegataram mi verbis conuincitur quibus ale. Si qui ad Desideritim Epistola add dit: abo - v. iautem de iis, qui usqi bodie scriptitant, a me sinum, o minimum omnium Chri non. m, ut In hoc volumine praetermitti sunt, sibi magis, quidem non in ordine tantum Ecclesiasti tu Gquam mihi debent imputarer neq; enim ce- scriptorum, sed omnium etiam credentium Iantes scripta sua de iis,quae non legi nosse po- multitudine infimum locum teneret. idipsum tui r&quod alijs sol sit an fit notum. mihi in saepius ab Apostolo actitatium legimus in Epi-hoe terrarum angulo fierit ignotum. Certe, stola ad Corinthios, ubi: Nouissime, inquis,o cum scriptis suisVaruerint, non magnopere nium tanquam doniso vi es est m di: Ego s.cor. is nostri silenti, dispendio suspirabunt. enim suum mmi postolorum, quino sum s Imitatis Tranquitam. Desumuntiar haec Egntu vocari Apostolin, suo iampescuim sum cum sequentibus ex Epistola Hieronymi ad Ecclesiam Dei. Et ad Ephesios: Miaso rum
Desiderium centesima quinquagesinia quarta, Sanctorum inmimo dataeu gratia haec in Gentia
in qua haec inter caetera habet: Scripsi librum bin,Euangeti Premuestigiastes aeuitias Christi. de Illustribus viris, ab Apostolis viq: ad n Notanuum vero . se non abortivum omnino, stram aetatem, imitatus Tranquillu, Graecuqi intormem videlicet, atq; confusum ex semine Apollonium de post catalogum plurimorum. conceptum nominare Hiemnymu stam enim. me quoq; in calce volumini quasi abortivum, perinde ac oc cuncti Christi fideles, diuini veride minimum omnium Chriitianorum posui, hi semine dc predicatione in utero Matris E 'ibi mihi necesse sitit usq; ad decimum quartu clesiae conccxpeus portabat in se coelestis h annum Theodosi principis, quae scripsierim minis imaginem, Ac ut Apostolus1nquit: se
breuiter annotare. J Porro Tranquilli huius matus in eo iam Christus erat, Sed quas abor α.Cotati Latini, ac Gentilis hominis.quem ad imitan- tiuu, ut sua paruitato,abiectioneq; interCathodum sibi in conscribendo ipso opere proponit lico scriptores omnes aperte demostret. Enim Hieronymus extant hactenus tibii tres, quoru uero, sicuti abortivus receptus confusa mebra primus ad Caesares pertinet. secundus ad cla- habet ac deinceps persertas animalis operatio ros Rhetores, tertius ad Illustres Grammatu nesedere nequit: Sic dc ipse, quas abortiui vicos: Idem auctor est, qui α Caius Suetonius litatem,atq; desectum in se accusans, non pos- appellatur, se quidpiam in Caeterorum comparationems Graecuri Honium, Et quamuis de auctorum perfectum edere, testatur. Caetcru multis mentionem suis ingerat scriptis Hierm in eo Saluatoris dictum impletur,quo diciturae
nymus Apollonij . de hoc tamen nullibi, nisi omnis quiseexaltat humiliasuur , cstomui qui praealtata ad Desideriiun Epistola meminit. Ee Hostias Halia, M. vix quippe is, q si
277쪽
A abortii, , ct misi jum omnium Christianormisse praedicauit, quod in eius illico laudes surges
Ecclesia, non minimum amplius, sed MAXl-MUM singulatre eomendauit elogio, in prPeatiuncula nimirum, quam singulis annis ad Deum in eius die festo habet.
mum an Theodosi principu,qua scripserat bremter adnotare. Sed unde ista necessitas 3 Non
quide haec ab Hieronymo sin praecitata ad Defiderium Epistola J temet ὀ verba repetita suis. se putanda sunt, aut ad proprij ingenii ostentationem, vel gloriam addita. Absit hoc a sancto Viro: nuper etenim quantum Scis, sua iiu'. scripta assidue deiecerit explicatum est. Inde
omnis ei operum suorum texendi indicem amgustia accidit, quo impiorum hominum perfidiam, & hqreticorum oblatrantia ora contamderet. Enimuero cum usitatum, planini qu tidianum Satanae ministris ad simpliciuin Coris da credentium decipienda tunc esset, sub eoisi nomine Patrum, quos magnae in Ecclesia existimationis nossent, scripta, seu verius blasphermas in vulgus spargere: hine compulsus Hi
ronymus opusculorum suorum recensuit multitudinem. Sed hominusit quid profuit occurrisse perfidiae,si multo plura reperit ea,quae moC liretur, quam quae Sanctorum virorum virtus, atq; prudentia caueret Nullus serme antiquorum Patrum est, qui in hac aliquando infeliciatatem non incideriti qui suo interdum nomine alienis no sit lectus opetibus, quemadmodum eiusdem xHieronymi aetate de Sexto Pythagoreo sub nomine Sixti Romani Pontificis: Eus
hio Caesariense, Arianorum vexillisero, sub Pamphili Martyris titulo, & aliis quos ipse asDersus Rufini versutiam vindicauit, facilὰ ex dictis intelligere est. Porro idemipse in hoc maiores insidias pati omnium iudicio visua est, quo, M prae caeteris, siue ingenis sublimitate, siue doctrinarum omnium magritudine,
D siue nominis in Ecclesia auctoritate toto orbi mirabilis extitit. Ipsi rerum euentus satiςhoeidem, superi: comprobant. Quandoquidem, dum Christi Ecelesam sunditus euertere Origenistae conantur Periarchon Origenis Libris, haeresum pene innumerabilium seminario, ipsus Hieronymi praefationem quandam mira astutia praefigunt. Pelagi j item in omnes Apostoli Epistolas obmmentarios eiusdem Hier nymi nomine Pelagianistae pr notarunt. Et quod demum flagitiorum omnium execrabilissimum suit, Rufinus,quδ omnem in E qesa Sanctarum eliminaret auctoritatem scripturarum,sictam sub eiusdem nomine Epistolam, de Hebraici studii pcnitentia,& sacroriam librorudeprauata versione, in qua nulla esset veritas,
ubiq; terrarum peruulgauit ' Hre M 'alii ad Escriptorum suorum indicem texendum impulerunt Hieronymum. Quod Malios, san
tum si praesertim Augustinum is isse ex Posi, bdomo testatum habetur,ubi scribit. Vnde etia ta Aut 'duo scripsit Augustinus nimirum in volumina, cap. H. quorum est titulus. De Recensione librorum: pr reptos etiam sibi quosdam libros anted
ligentiorem emendationem a nonnullis fratribus conquaerebatur,licet postmodu eos eme
dasset.J e Possidonius. Ex eo vero, quὀd ipse Hieronymus de ijs tantam , quae ad quartum de decimum usqi Theodosii Principis annum scriptis iam ediderat catalogum se
descripsisse testatur, plane indicatur scripssso rillum inposterum. & alia multa, quae in eo nonumerantur: praestitim cum multis deinceps
superuixerit annis: Numeratus quippe paulo superius est hic Theodos, Principis annus ex
Baronio, quem & nos sequimurChristi trecem telim' nonagesimus secudas: Iicet trecetesim nonagesim' quart' secundum Eusebiu inChronico, M. trecentesim' nonagesim' terti' secundum Bellarminum in Chronologia sit. X Commemorans inter eatera, qsapasim stapramim furit. Ea nimirum, quae capitibus sexto. decimo quinto, decimo sexto, de decimo septimo speciatim relata sunt. 9 Vuod etiam scripserit altercasunem rara. - antho Orthodoxi. Damas dicas Pontificis tepore,dum Romae videlicet, de Hieronymus ageret. Numeratur eiusmodi annus Christi trecentesimus octogesimus quartus. Ita dc Batonius. Quod rationi quoq; consentaneum
videtur, cum multus ipse I seronymus in altercatione aduersus eos schismaticos,qui Urs num contra Damasum ordinauerant sit, quod
isdem quoq; pro Lucifero, eiu i sectatorib
sanctitate tuc tepoti Mimi Catholicae Psidet emeris Sanctis Patribus vulgatissimo Luciferiani nomen sortiti sunt. De eo supra capite septimo. Perperam autem Mala eius exose socr. lib. dia,ae ςausas in suis historijs Socrates, Sozo. 3 cap 7. menus i de Rufinus retexere uni tur: cum
propter dissidium electionis PauIini in Antio- Rufa ib. ichenam sedem, sumpsisse eandem initium aD cap. 3 firmant. Qui etenim fieri potest, ut ea inter Catholicos, Sanctosq: Patres, quales nerunt
tunc Eusebius Episcopus Vercellentis, M ipse Lucifer electio diffidij, schismati': causa fo-
ret,quae ab eisdem protinus unanimi consensu, de a Concilio Alexandrino, de non multo mih
278쪽
a Romano approbata , prorsusq; confirmata
ar.το- fuerat ρ veram ergo originem Baronius in Annalibus recensere videtur, dum scribito Caelo.
rum Luciferi cum Eusebio simultas de altere oo, non aliunde sumpssse exordium videri potest, nisi quod ipse austerioris spiritus cu esset, indigno animo ferret ex Synodi Alexadtinae scilicet,quae Romani aeque Psitificis suetat auctoritate roborataὶ decreto ianua patere Episcopis omnibus lapsis, qui perinde ac si nihil deliquissent, in suas sedes, cum eode Episci, patus
honore rediret: ideoq; in eunde Eusebiu, que adueniente Antiochiam, it u in Cappadocia, primum est nactus, veluti in eius decreti a uotorem inuestias est: eoq; magis in eu exacerbatus est, quὁd ex suscepto munere legationis idipsum passim pretitaret, ut Episcopos,qui cum
Arrianis communicassent ad suas ipsorum E clesias,impertita illis communicatione cath
. lica reuocaret. JHςc Baronius de Luciferi schismate, qui prius Ecelesiae piae matris charitato
in recipiendis poenitentibus Arrianis antea nixis male accepit, id eoru communionem post August. receptionem perpetu3 deuitauit. Adstipula-F-- 3- , tur his quoq: S. Augustinus lib. de agone Christiano,capite trigesimo, quibus & Seuerus asdit, non lalii receptos poenitentes ab Ecclesias Arrianos Luciserum prors abhorruisse, sed ab eoru et se separasse eommunione, qui eosdem C sub satisfactione, Se poenitentia re pissent. it. in Porro ipsum Luciferu non haeret itu, sed schis oneret s. maticum fuisse tradit s. Ambrosius dicens. Lu
tyr. . cies enim se a nostia tunc toporis comunione
diuiserati de quanquam pro fide exulasset, desidet suae reliquisset haeredes,non putauit tamefide esse in schismateJ Sed de ide Hieronymus hoc loco aduersus eiusde Luciferi sectatores in
allegata altercatione excusare illu videtur , cuprope finem subditi ventum est ad aspertimulocum, in quo aduersus voluntatem dc propositum meti cogor de B. Lucifero secus quicqua, quam te illius meritum, Sc mea humanitas P
t scit,exstimare. Sed quid faciam veritas ost D serat, de inuita linguam conscium ad loquendum pectus impellit. In tali articulo Ecclesiae, in tanta rabie luporum segregatis paucis ouia bus,reliquum gregem deseruit: nus quidem ipse pastor, sed multam praedam bestiis relinquens. Praetereo illa, quae quidam ex mal dicis, quasi satis firma defendunt hoc illum amore gloriae, & nominis in posteros transmittendi fecisse, nec non & pro simultate, qua maduersus Eusebium propter Antiochen a dissensione susceperati Nihil istorum de tali viro credo. Vnum est, quod in praesenti etia constanter loquar: verbis eum a vobis dissentire, noni IebusίSiquita eos recipiat qui ab Arrianas baditisma consecuti sunt. De eodem sanctusqtimi
Augustinus praecitato loco: Quod cum . inquit Luciferiani intelligunt. de non rebaptiZent,nta
improbamus: sed quod etiam ipsi praecidi a r
dice voluerunt, quis non detestandum esse cognoseat J Dent liquantas ipse Lucifer, vel nouam haeresim non excogitarit, vel veterem sectatus non sit, eius tamen sectatores haeresum assertores fuisse, testatus est Hieronymus in ipso aduersus eos edito opere. Fuisse aute inter eos
nequiores Helladium quenda, de Hilariu Diaconu Romanu ide addit: quorum prior, cum piscoporum multitudinem alias in havelim. vel haereticorum comunionem lapsam restitutam videret: Mundum Diaboli esse, Ecele- εsiamq; in lupanar esse conuersam blasphem
uit. Posterior, nullatenus haereticorum baptis murecipiendu esse assi mauit. Vterq eius de Hieronymi orationis spiculo in memorata altarcatione consessus caput ultra non extulit. ro De locu tibia a. Omnia videlicet Urbium, montium, fluminu, viculorum.& diuelsorum locorum propria nomina, quae in sacris litetis occvrunt secundum alphabeti ordinem complectentem. Extat is Tomo tertio operum eius, cuius cum se proprium auctorem saepe testetur, a nemine hactenus in dubium reuocatus
est. De sola in Apostolotu Acta adiecta appen Gdice dubitauit victorius, quia in ea sub littera S citatur nominatὶm ipse Hieronymus hisce verbis: Porro Hieronymus in libris Hebraeoru nominum ponit Smyrnam, de interpretatur . amaram. Verum cum talium sit huiusmodi interpretationem a Hieronymo in libro Hebraiis
corum nominum afferri. interpretatur enim aliter ipse Smyrnam: Canticum videlicet e rum irrepsisse etiam eiusmodi verba, vel librariorum incuria, vel a quopiam alio addita fuisse arbitror: praesertim cum opus eruditum, ocdignum omnino Hieronymo omnium iudico
sit, nec illud a caeteris eiiisdem Hieron mi soliptis Bellat minus in sua ad ipsum met Hierony- Amum censura resecet. De temporis vcro ito indicio,quo editus liber est,breuiter respondetur: quod quan uis prcponatur is alteri libro de hebraicis nominibus, posterius talite eluc blatus sit, verba libri de nominibus argumcto, quibus ait: Libros horaicarum Quaestionum nune in manibus habeo, Opus nouum, de non tam Graecis, quam Latinis usq: ad id locorum inauditum: non quod studium meum insolenter extollam, sed quod sudoris conscius ad te timem eorum prouocem nescietes. Si quis igitur,dcillos,& praesens volumen, Librum quoque locorum , quem editutus sum habete voluerit, parui pendet ructum, de nauseam Ii
dorum .i Hac ipse, ex quibus responso
279쪽
A plicatur. Enimuero eum libet de Nominibus ςditus sit eo tempore quo id ipse in Quaesitiones hebraicas incumbebat: de Qu stiones
hebraicae ex supra adnotatis trecentesimo Oς
togesimo octauo Christi anno excuse sint . Librum utiq; eundem de Nominibus sequi tur vulgatum fuisse eo ipse anno . Deniqi post urrunq; , le Quaestiones nimirum hebraicas, α Librum de Nominibus, hunc eundem de Locis: quem utiq; in praefatione mox pol, icitus fuerat: Anno Christi videlicet proxime sequenti, trecentesimo octogesimo nono.
De singulis sisillatim in libro de scriptoribus
Ecclesiasticis,l a ' ri Deessentia Dei librum metram. Non πω
' nitur hie liber inserie opetu Hieronymr: qui poli' victorio Cornelio Schultingio, Baronio, de Bellar mino, caeterisq; omnibus incognitus eth. A quo autem operis huius testimonium Lupus acceperit mihi adhuc incompertum . Inter Augustini opera, De essentia diuinitatis . liber cricunsertur, quem cius non esse com-- munis scriptorum consensus est, tum quia in
Retractionum libris, neq; in Possidi, lndiculo
reseratur ι tum quia eius phrasim,telle Bella mino minime sapiat: Num vero is liber, istest, de quo nunc agitur prudens lector attemdar,cum August ni opera inpraesentiarum ma-C nibus meis haud haereant. ra Decritodia Virginiera i EULbium lubr--um. Cum nempe Romae ageret, C
ius de coscriptionis tempus Baronius in Christi annum trecentesimnm nonagesimum tertia
refert. Verum quoniam Hieron mi in urbe ingressum nos in superioribus retardavimus, in proximo etiam sequentes annos libium edi . um computamus. Non suisse eundem, Dais mala adhuc agente elaboratum, illud facile
indieae, quod longum post tempus, in Epistola ad Pammachium quinquagesima con memorans Hieronymus ea, quae de virginit xe alia consecetat, Damaso': Pontifici leg
D rat, de hoc ipio libello squi insignori de eodeargumento est ne verbum quidem habet. Ex quo de anno Christi trecentesimo octogesimo quinto excusum ratio omnis suadet. Ei uldς Hieronymi accipe testimonium: Dum .inquit,tidhue viueret Sanctae memoriae Damasus, librum contra Helvidiu , De Beatae Mariae Vir. ginitate perpeto a scripsimus, in quo necesse tuit nobis ad virginitatis beatitudinem praedicandam multa de molestijs Scere nunptiara: Num vir egregius,& eruditus inscripturis, S
virgo Ecclesiae virginis doctor aliquid in illo sermone repraebedit; in libro quoq; ad Eusto chium multo duriora de nuptijs diximus, Mii mo super hac te haesus est. J Dς ς em ali,
bi saepius. Eis Os iursu Vigilamiam Tractatum v . Habetur Tomo secundo, in ordine post quin- quadragesima tertiam Epistolam digestus: In cuius calce , cam Sysinnius a Sancto Exuperio
Tolosae Episcopo in Aegyptum legatus protecreandis illic s. Patribus memoretur, ante aliquot ni mirum menses, quam Uuandali, do
Alani, cum alijs Barbaris in Gallias irrumporent i quarum de excidium Christb anno quadringentesimo sexto, de sequenti tribuiturj eo
ipse etiam anno datus tractatus conuincitur.
Hic est vigilanti', qui in Epistola decimatertia ad Paulinum, De institutione Monachi sub extremis verbis, ita introducitur: Sanctum vi- Fgilantium Presbyterum, qua auiditate sese
11erim, melius est, ut ipsius verbis,quam meis discas litteris .i Annus autem commorationis
huiusce apud Hieronymum in Bethlehem, ex hoc ipso Tractatu in eundem,is e. Baronio habetur, quo insignis terremotus in illis partibus contigit: De quo de idem ex Baronio in Anna. libus,ubi colignatur Tractat' Christi anno tr centesimo nonagesimo quarto. Latuit ergo primum vigilatius sub religionis specie inter Catholicos haereticus, quo etiam factum, ut aliὶsa Sancto Paulino, nec non Hieronymo laudaretur: Caeterum mox perspectus ab ipsomet Hieronymo, de alijss. Patribus scriptis exag- Gsitatus eth. De eodem in Animaduersionies. i. Contra Pelagi- tigrum --. Hunc ipsum mira breuitate collectam, cum al0s va- Carct operibus, quasi velitatus a Ctesiphonte edidit Hieronymus. Haeresiarinae vero in eo
proprium ideo suppressit nomen, quod a principio suas blasphemias non propalaret ipse Pelagius. Vnde in eo ita Hieronymus: Nullius in C,p. . hoc opusculo nomen proprie tangitur: adue sus magistrii petuosi dogmatis locuti sumus, qui si iratus suerit, atq; rescripserit, suo quasimus prodetur indicio, ampliora ici vero Cert
mine suscepturus. J Haec ibi. Ex hoc aute quod Christi anno quadringentesimo decimo secundo haeresis auctor peruulgari Pelagius coepit.
editus nonnihil ante probabiliter creditur. terum eo non cotentus Hieronymus, post impii haeresiarchet invulgatione,tres adhuc libros in eundem, factiosos ii eius scripsit, qui muὀpriori copulati, Tomo secundo operum eius habentur. Nec suppresso, ut antea dogmati stae nomine, sed nominatim ipsum Pelagium
in prooemio his vocat: Iovinianus, cuius
Pelagi a te nunc haeresis suscitatur dec. J P steriores hi anno Christi quadrinaentesimo decimo quarto litteris hinc mandati probantur, quod eos nuper a se editos testetur Hieron mus, cum Epistolam inordine nonagesimam quartam
280쪽
In Vitam S. T. Hieran . cap. XIX.
A quartim ad Augustinum scripsit. Pino ipsa
Epistola Orosio in Asticam redeunti tunc data intelligitur, cum reliquiae B. Stephani Proth martyris repertae sunt: Christi nimirum anno quadringentesimo decimoquinto iuxta Luci num. Nicephorum, Marcellinum, Baronium.
De quo de Gennadis testimonium, videlimisHic est Orosius, qui ab Augustino pro disceda animae ratione ad Hieronimu missus, redies reliquias B. Stephani primi martyris,luc nuper inuentas primus intulit Occidenti.J Igitur proxime superiori anno, quadringentesimo vide licet decimo quarto, posteriores hi aduersus Pelagium libri exarati probantur. Hieronymi B vero Epistolae verba haec sunt. s Mihi autem decretum est, te amare, te suscipere, colere, mirari; tuaq; dicta, quasi mea desendere. Ce te, in Dialogo, quem nuper edidi, titae Beatitudinis, ut dignum fuerat recordatus sum. Jhaec ibi. Neccuiquam dubium esse debet,quinibi hosce dialogorum methodo editos libros intelligat,cum in eorum tertio circa finem ni minatim Augustinum appellet, honorificem tissim i in Pelagianorum sugillationem imtroducat . Extat concilii Miluetani, cui etiam Sanctus Augustinus interfuit ad Innocentium Papam Eeistola Synodalis, in qua super Hieronymi periona testimonium recensetur huius-C modi: Pelagius vero ί sicut a quibusdam se tribus nostris missae loquuntur Epistolae Hi roseirmis constitutus nonnullos fallere asserutur. Veruntamen multo plures, qui eius se sua diligentius indagare potuerunt, aduersus eum pro Christi gratia, & Catholicae fidei veritate configunt, sed principue Sanctus filius tuus, frater, de compresbyter noster Hieronymus. J haec ibi. ex quibus non absentem tantum scriptis, sed praesentem quoq; verbis perstrictum Pelagium intelligimus. Reeantauit ille primum, damnati inem timens inConcilio Diespolitano: sed itetu priores haπese alia'; multo peiores instaurans. in Conciliis Cartha-D ginensi,& Miluetano dehinc instatibus Astis,
Romae etiam ab Innocentio. Tandem post innumeras ab ipsemet excogitatas artes, Mazesimo summis Pontificibus in toto orbe
publicis decretis anathematizatus est . a s Epiuoiarumad Gersos librum v=-m. Non eo ordine, quo inter eius nunc opera digeruntur Hieronymi hς leguntur Epistolet. Quandoquidem, quae diuersi generis in uno antea compraehendebantur volumine, nunc distra tae omnes sub certis generibus concluduntur: ita ut hortatorias hortatorium . laudatorias laudatorium, reliquarii iuxtaearum argumen sa. unumquodq; genus distincte, de si tardinate contineat . de quibua omnibus, earumq; numero in Recension. bus plenῖus. Eis Ad Marterim Episti m Lbrumam. Sparsim haequoq; in tribus prioribus Hieronymi scriptorum ramis leguntur, denarioqi s mul, & septenario numero distinguntur.
ιν m commigret Ret hem. is,De perutilo habitanae in Vrbi ι. - .so De acceptis minustulis. as De agroratione Busiri. a De exitu Lea. s. uersu Montanum.
roa dure obtrectatoressus. I 3 o De quarundam Hebraicarum vocumsignia Aatione.
13s of ersia Eriticium i et Odunensim Episcopum
a 3σ De aerem nom sin, quibus Dem apud Hebreos appellatur. is i De Di psalma, o Sela. a st De si sicatione aliarum hebraica voca. a. r,In mimum censesimum vigesimum sextu, ιιδ De quini uestioni euear lumni
a s De b hemia in spirisum snctum. Hae omnes sunt, quς Marcellae Sarictissmaes minae inscribuntur Epistolae . Epistola autem Gad eandem, o a res uteres, Victoris iudicio Hieronymi non putatur, sed Paulini Nolani
Episcopi quam de ob causam ab eo in Tomunonum operum eius coniecta est. Vetum Bellarminus, eam nec inter Paulini opera as seri, nec nominatim suti alias multasὶ ab eiusdem Hieronymi scriptis in sua ad nonum Tomum Ob eruatione tollit. De eadem in Animaduersonibus.
ridie scribantur inceram es numerm. in praea legato videlicet de Scriptoribus Ecclesasticis sub extremo libto. Hanc autem Epistolarum congeriem,ex proprio Hieronymi nunc asscr- tam testimonio inteliasse olim, cogimur asser rei maxi me cum praeter librum: De custodia Virginitatis ad ipsaminet Eustochium, Epit phium Paulae matris, nec non Epithasitum Blesilae quae singula ab hae Epistolatum mulis titudineidem Hieronymus loco citato secreuit quatuor tantum in eius scriptis circunserantur Epistolae r Centesima nempe quinquagesima quinta ad Paulam, unde vigesima ad Eustochium, de centesima decima sexta. nec non quinquagesima quinta ad utranqi. Nisi sorte his quintam etiam, idest quinquagesim quartam noni mi. De virtute P almorum addere velis, quam Hieronymi non esse ceu.