장음표시 사용
261쪽
A corpiis ponunt non earnam ut orthodoxus eorpi s audiens carnem putet . haereticus spiri-rum recogrinstat. Haec eorum prima decipula i quae si depraehensa suerit, instruunt alios
dolos, de innocentiam simulant, dc malitiosos nos vocalit,de quasi simpliciter credentes alve. Credimus resurrectionem carnis: Hoc vero
cum dixerint vulgus indoctum putat sibi susicere, maxime quia dc idipsum in Symbolo ereditur. Interroges ultra: circuli strepitus commouetur: fautores elamitant: Audisti resur.
rectionem carnis, quid quaeris ampliust Et in peruersum studijs commutatis,nos Sycophan-2ib. e simplices appellantur. J Quae rursus B aduersus Rufinum idemipse inculcans: Non
quaero, inquit, quod seribis eandem carnem resurgere in qua vivimus, nullo membro amin Putato, nec aliqua parte corporis desecta: Hete' enim tua verba sunt Rufine videlicet.ὶ Sed
quetro, quod Origenes negat: utrum in eodem sexu quo mortua sunt corpora suseitentur, de Maria Mariar Ioannes Ioannes: Anco inmixto sexu, atq; turbato, nec vir, nec semina sit. sed utrunq; , vel neutrum i Et an ipsa corpora incorrupta, Λί immortalia: dc ut argit id prae. mones iuxta Apostolum. spiritualia maneant in aeternum: de non solum corpora, sed caro, P de sanguis insalus neruis, Mostibus irrigatus, quae Thomas tetigit: An corte paulatim reis C soluantur in nihilum, ac ad quatuor,unde compacta sunt elementa retrahantur. J Haec His ronymus aduersus Rufinum, aa cateros Origenistas.
ao seisi iam sem: in eodem sexu , an in arura Z In hoc responsionis dii ficultas, quia enim sexum sine membris intelligi haud posse
impiorum Schola cernebat,sexuum coseque tet tesurrectionem omnino negabat: ne vide-heet miptiae, concubitus, generatio, aliaq; mul ea svi eadem assit mabat 3 sequerentur. r Muerrogara relicenti, o inuare
tur: rviram, races, ego m hi pro te rem
D pondebo, cr sequentiam inseram. Non admodum ab usurpata superius viperae sintilitudine
digreditur: quandoquidem, dc colubrum in genere serpentium nullus ignorat. Familiarissima veto haee colubri allegoria ad eosdem haereticos, nec non eorundem peruersa dog- . I mata figulanda eidem Hieronymoe'. Vnde Et ad Pammachium scribit: Sed tandem colubet se tortuosus aperuit, δί noxium capud,
quod spiris totius corporis tegebatur spirituali Dan: to. mucrone confossum est.J Et super Danielem. Quid non facit inquit pertinaeia quasi mi
tritus coluber eleuat caput,& moriturus in eos,
qui Aorituti sunt venena diffundit. J
a1 Si non resur et mulier υι mulier: nes Emsulus vι ma Ius, non eris resemrre mori ruorum ι quia sim membra halet, membra autem totum corpus efficiunt. Quia ergo comeesserat, de se credere haereticus affirmauerae
resurrectionem mortuorum, nec non eorunde
corporum: non tamen in eodem sexu qui scilicet sine membris esse non potesu eandem admittebat, ex concessis nunc immediate ipsummet arguit Hieronymus , simulq; conuinest dicens: Si resurget mulier, vi muliercte. Suffciens partium enumeratio ad tollendam , penitusq; abolendam mortuorum resurrecti nem, quandoquidem hominum species duobus hisce tantum sexibus distinguitur, mascu- Flino videlieet. Sc seminino. Reduplicatio vero, vimalier: -- eundem masculum, eademq; f*minam, ut membris constat: seu eundem sexum, ut in eorundem membrorum copositione distinguitur sign:ficat. Et revera hoc indiuidui resurrecturi natura requirit, ut masculus masculus, semina semina resurgat,
aliter eorundem corporum numero resurrectio intelligi nequit. In reliquis euidens est ii tela. Hac prorsus ratione aduersus quoq; Ioannem Hierosolymitanum aeque Origenistam vius est dicens: Resurrectionis veritas Cath licae, sine carne dc ossibus, sine sanguine, de membris intelligi non potest. Ubi caro de ossa, Goc languis,&membra sunt, ibi necesse est, ut sexus diuersitas sit: ubi istus diuersitas est, ibi Ioannes Ioannes: Maria Maria. J 'a 3 Porro, si corporum non fueris resurrectis , ne quam erat resurrectis mortuorum Ex praemissis, simulq; ab aduersario concessis
conclusio deducitur, qlix ex directo allertioni eius, atq: caeterorum Origenistarum confessi ni repugnat,haud nimirum tuturam mortuoruresurrectionem.
oram dissilietur. Deducto adinconueniens aduersario, oppositarii mox subdit argumenta otionum solutiones. Ad i i quod de nuptius 'inprimis opponit. Noli linquit idemipse 2 tD Epi. stamere eorum nuptias, qui etiam ante mortem
in sexu suo sine sexus opere vixerunt. E paulo insta. Enoch, de Helias tanto tempore in e dem permanent aetate,qua rapti sunt i habent
dentes, v ntrem, genitalia, de tamen nec cibis.
nec uxoribus indigenr. J Sed, de aliter Veritas ipsa difficultatis nodum soluit dicens. o Erratis, nsimus siruptum, ne Gramum Dei. In resurre ne enim monuorum umarunnt , ψ Mennin , erunt similis et lorum. Ex Matthae, vigesimo seeundo rest, monium adductum.
262쪽
A as Vbidisitis: Non nubent, ne nigentur, seu um diuersito demonstrauum P ων enim de lapide, I litns duit, non nubem, ne, nubemur, qua naturam nubenssi non habent: sed de se, qui posunt nubere, or Chri grana, ae viris e non nubant. Idipsum suter praeallegatu Matthaei
lacum. Latina consuetudo Graeco idiomati non respondet: Nubere enim proprio dicuntur mulieres, de viri uxores ducere e sed nos
simpliciter dictum intelligamus, quod nubere de vitis, dc nubi de uxoribus scriptum sit. Si
in resurrectione non nubent, neq; nubentur: resurgent ergo corpora, quae possunt nubere,
de nubi. Nemo quippe dieit de lapide, de des his rebus, quae non habent membra genitalia, quod non nubent neq; nubentur, sed de his,
qui cum possunt nubere, tamen alia ratione non nubunt. δ'ar Σαμή si opposieris: quomodo ergo erimus
similes t Angelorum, eum inur . velos non μmasi lira, ct farmina 8 Breatur aus,ta: No se Mantiam nobis Angelorum ined conuersatione, o beatitudinem Dominus repromistit. Adde ex eodem Hieronymo:quomodo de Ioannes Baptista antequam decollaretur Angelus appellatus est i lc omnes Sancti, ac virgines Det,etia in istosmulo vita in se exprimunt Angelor v.
- at Similitudo promittitur, Non nasura mutatur. Idipsum ad Theodoram: Quando dici
non nubent neq; nubentur,sed erunt sicut A n- geli in coelis, non natura de substantia corporutollitur, sed gloriae magnitudo monstratur. Neq; enim scriptum est; erunt Angeli, sed sicut Angelii ubi similitudo promittitur, veritas denegatur. Erum sinquit si ι - θ idest smiles t velorum i ergo homines esse non desinant. Incliti quidem, de Angelico splendore decorati, sed tamen homines, ut Apitob tolus Apostolus sit, B: Maria Maria.
as Porr , si queris .in qua arare resurres ri sumus: iuxta Ecclesiarum tradisionei, se
D ρsolum Paulum indes restondendum. Donat
aduersario nutriculas suas, ne infantes vagiat: donat eidem decrepitos senes, ne hyberno sei gore contrahantur, δί iuxta Ecclesiae auctorisphis A. ratem,& Apostoli ad Ephesios testimonium
respondet dicens.s o Lod, invisum perfectum. o in mens ramata is Menstudinis cincti resurrectari se mus: in qua ct Odam Iudaei conditum auIumant i , Dominum Saluatorem legimus surrexi . Miraris idem, inquit, si de infantibus: dc senibus in pessiecti viri aetate resurrectio fiat, cum de limo terrae, absq; vllis aetatum inci mentis consumatus homo factus sit 3 Costa mutatur in seminam, ac tertio humanet conditionis modo, vilia dc pudenda nostrae natiuitatis elementa mutantur in carnes, ligantur Emembris, discurrunt in venas, in ossa durantur . vis de quartum humanae generationis audire 3 Spiritus sanctias superueniet in te, M virtus Altissimi obumbrabit tibi. Propterea, quod nascetur ex te sanctum, vocabo tur filius Dei. Aliter Adam, aliter Eua, aliter Abel. a
liter homo Iesus Christus. Et in omnibus diruuersi: exordijs una hominis corporis supple
natura non differt. J Aliam praeterea, ex eodeaecipe responsionem . Aetatum diueisitas, εp 'non mutat corporum veritatem: Cum enim Orpora nostra quotidie fluant, de aut crescat, aut decrescant; ergo tot erimus homines, quotquotidie commutamur: aut alius sui, eum decem armorum essem alisclim triginta: alius cum quinquaginta : alius cum iam toto cano capite sum J Haec Hieronymus. Non ergo alterius aetatis resurrectio, eiusdem in aliud trauiormatio aut mutatioexistimanda est. Ex hoc
ipso Apostoli testimonio, omnes sui dictu est
liue infantulos, siue senes, in aetate surrect ros, qua resurrexit S aluator noster Catholi eaeredit Eeclesia: quod Augustinus in posteri tibus de Ciuitate Dei libris, ubi de resut recti .
ne tractat Hieronymo subscribens multis explicat. Qua porro aetate Christus resurrexeri triginta tribus annis, cum tribus utiq: mensibus dicas squanuis contrarium alii perperam senserintὶ Haec enim de aetate Clitisti vera, Gcatholicaq; Ecclesiae sententia est. De Adae
veris,in qua a Deo conditus aetate est, loquitur nunc Hieronymus ex Iudaeorum sententia , quibus 5c assentiri videtur . cum praesertim ex
actis litteris in oppositum aliquid haud habea
Ir Et multa, qua de viros Tena emo in s. fucationem haereticiprolusi. Deniqi ita coninuictum Pallad:um in ipsum Hieronymum oblatrare r scribendi insuper stylum exacuere 'pisse propria eiusdem verba declarant in Lai siaco, quibus ait: Multas seminas vidi, pluri- e. masq; tam viduas, quam virgines noui: inter quas Paulam Romanam,matrem Toxotii, *- Flminam ad genus vitae, quod est secundum spiritu, dexterrimo ingenio; cui quidem quominus ei sedaret impedimento suit Hieronymus quidam genere Dalmata , qui mulierem ortima indole, ad genus vitae perfectum,cum in eo multos,ne dicam omnes,longissimo post se interuallo videretur relinquere , ipse inludia motus,ad suum vivendi peculiare institutum pertraxit. Eius filia nomine Eustoclitu in Bethlehem vitam adhue Monachalem exercec . quam quidem ego nunquam allo tus sum etc erum sertur insigni pudicitia esse,ω regero societatem virginum quinquaginta. Haec Pal-
263쪽
4 ladius. Ex quibus eundem eum Rufino, -- vivendi normam hauseries. Sub eo praeterea telisq: Origenistis aduersus Sanctum virum plurimi, tam virorum, quam mulierum opti simul iunxit, dexteras patet euidenter, sed mam vitae sanctimoniam sunt consecuti. D . & quanta Hieronymi vitae Monasticae institu- niq; ipsunmet vitae eius genus non hominumta perfectione excelluerint illud per se satis os. suisse, sed Angelorum Catholicae Ecclesiae teia tendit, quod innumerabiles pene ex utroq; Ie- timonio comprobatur singulis quippe annis diu ad eum tune imbuendi confluxerint, alij in eius die festo haec habet : Bellilehem ad ex finitimis etiam orbis terrae partibus, Pauli- Christi Domini praesepe, in Monasterio quod nus Nolanus, Rusticus Gallus, Nepotianus, a Paula Romana extructum suerat . coelestem Pammachius Romanus, ab eodem Perse iam quandam vitae rationem instituit. J
G DA aduersus Rufinum, , quoscunq; haereticas pro Hieronνω aperi ut singuiari testimonio , Car. XV MI.
Ed r nuarquidhu tantum haeresi spurgamitriclisiam ' a Nun unquam , resis rim tempore pullulam , quam Use fuste suae eloquent non sintderit 3 Namquam emn pepercithareticu, sicut i emerasseris,sed omni eguit ira, vi hostes Ecclesiae eura pras hos ferent. . Nam ct Rufini coa a sui, cum,
qua mensa rumpripturarum consis euerat iambere, s ideo --cuiau diaritur inex re se qu/a eum de arbitri' tibertate navi sintimum Pehementer eo rex t. σ Cui in gelu m pro fido rectitudine Romana Ecclesia adeo approbavit ia υι Bearius Papa Gelasius scripturarum sagacissimus indagator, eis em Rugni lubros repudiare in deatum hoc in suis decretumandans. δ Rusinus vir religiosio,is plurimos Ecclesianus operis ML dis libros: ro ποταugas etiam scripturas interpretatus es: tr Sed quoniam Beatus Hieronymus in aliquibus eum de arborra, libert/te notauit, re In sentimus, quanaeictum Beatum Hieron masmire cognosiimus: ι s Et non solum de Rasino, sed etiam de uniuersis, quos vir saevius memorarus. Plo Dei, c dra religione repraebendu: ι D Origenis nonnum opuscula. qua vir Beatissimus c Hieromus non repudiat, legendasuscipimus: Is reliqua autem omnia, cum authore suo dicisne 6st rexuenda.
Ed nunquid his rantism haeresuspurgauitio Ecclesiam 8 Palladu videlicet, Helvidii
de Ioviniani hactenus explicatis. Legas ciusdem Hieronymi scriptae operum eius reuoluas cucta volumina, de qua spiritus, alacritate qua
fidei vi, doctrint j:gladio h eticos petierit,nurninus inspicies, qvam admiraberis. Haeresuorigenis latitantia capita primus detexit, tOtiq; eadem mundo proprijs Epistolis , quinquagesima nimirum, sexagesima, M septuagesima quinta prodidit, ac gloriose succidit. Eiusdem insuper Origenis asseclas, Didymui Rufinum, Melaniam, Euagrium, Palladium. Ioannem, de alios nullibi unquam tranquille constare passus est . Quin & ex illis aliquos, Rufinum videlicet libris tribus, Ioannem Epistolis sexagesima prima, M sequenti colatauit, vigilantium insuper non sustinuit, quem rupistolis quinquagesima tertia.de seque pii pariter oppraessit: Montanu deniq: Epistola quiu-quagesima quarta: Luctierianos libro unicor Pelagium libris quatuor, aliosq; inn meros, uti Manichaeli, Marcione. Eneralitas, Arriu,
li belliu suis item scriptis eum illotii dogma bus sepelituit. Vt propterea merito subdatur.
a Nun et 'a m haeresis eriis temporepunti m quam ipse falce sua eloquentia non μcciderit. His & Martyrologis Romani, quotanis in E clesia evulgatum testimonium contentit, quo
dicitur, In Bethletiem Iudae deposito S. Hi ronymi Presbyteri, oc Ecclesiae Doctoris, qui
omnium studia litterarum adeptus , ac prinbatorum Monachorum imitator factus, multa haeresum monstra gladio suae doruinae comsedit. Js Nunqu4 enim pepercis haereticu sicut ipse asserit: sidomni egit istudio, ut bses Ecclesiae, eius quos hos ferent. Ex propriis olusde Hieronymi versis in Prooemio adueri' Pelagianos testimoniu . Ad cuius intelligentia qualis quantus ii is in haereticos fuerit dignnm est ut nune inspiciamus. Verum eius nobis exprassior amte oculos proponetur imago, si incomparabilem prius, qua eum Catholicis perpetuo epithumilitatem delineςmus. Certe quae ad Avi-gaum idem ipse scribit huic mirum in modum . arrident proposito : Quanuis, inquit, mihi 'multorii Ma conscius peccatotu,de quotidie in ςrati P
264쪽
is tritam S. His sum cap. X VIII.
pi. Iog. oratione flexis genibus loquar: Delicta is
tamen s ciens scriptum esse ab Apostolo. Neostsim superbia, incutit iamdicium Dialatir de in alio loco Diptum: Superbis Dein resistit, humilibis autem dat gratiam: nihil ita a pueritia conatus sum vitare, quam tumentem animum,& ceruicem erectam. Dei cotra se odiuprouocantem: Novi enim Magistrum, de Dominum Deum meum in carnis humilitate dixisse. Di te a me, quia misu sum, o humilis corde. J Et Damaso Potifici seribens de se ipso
ait: Inportuna in Evangelio mulier tandem metuit auditi i de clauso cum seruis ostio, media licet nocte ab amico panes, amicus accinpit. Mus ipse, qui nullis contra se vitibus superari potest, Publicani pinibus vincitur. Ninivae Guitas, quae peccato petijt, fletibus stetit. Quorsum ista tam longo repetita principio videlicet, ut paruum magnus aspicias, ut diues pastor morbidam non contemnas ouem. Christus in Paradisum de Cruce latronem intulit. Et ne quis aliquando seram conuersionem putaret, fecit homicidii poenam martyrium. Christus inquam prodigum filiureuertentem laetus amplectitur. Et nonaginta nouem pecudibus derelictis, una ovicula, quae remanserat, humeris boni pastoris aduehitur. JEt ad eundem superiori humili me de se pati-xer loquens Epistola addit. Quia pro meis se. cinoridus ad eam solitudinem commigraui, quς iuncto Barbat in fine distet minat: nec possunt Sanctum Domini,tot interia litibus spa-cijs a sanctimonia tua semper expeterer ideo hic collegas tuas Aegyptios cosessores sequor, α sub onerarijs nauibus parua nauicula deli. resco. J An non aptioribus potuit Hieronymi humilitas effingi coloribus purioribus, vividioribusq; exprimi penicellis Et quis deiectior, qui omnium, ut dictum est, lit seratum illi. dijs imbutus,non scientiarum magnitudine in flatus, aut ingenis subtilitate eleuatus, caeteros sibi aequales , aut longe inseritates contempsit, sed tanquam omnium insimus, & quasi virtutibus omnibus inanis esset, se illorum compa ratione paritam nauiculam sub onerari js nauibus delitescentem professus est Et quidem non verbis tantum hanc ipsam virtutem, sed opere insuper eandem consecutum fuisse, eiul. dem verba ad Domnionem mani sellant, quibus ait: Fateor mi Domnion, dc Rogatiane charissimi, nunquam me in diuinis volumini bus propriis viribus credidisse, nec habuisse opinionem meam, sed ea etiam de quibus scite me arbitrabar interroga me solitum: quanto
magis de ipsis, in quibus anceps eram J Haec vere, profundaq; sumilitatis indicia sunt,qui
bus Doctor maximus ex eminentissima doctianaru omnium Cathedra fulgurans, cunctis Catholicis Patribus perpetuo subditum, Ac veluti discipuluse profitetur: Atq; vianam: quicut timoris,fastus,arrogantiae, M temeritatis impij homines redarguerunt imitati fuissent. Non ita sane aduersus haereticos, quin potius se super eos erigens, Voce tonans, Zelo ar dens, armis rutilas,inflexo stetit robore: num; gladio, nunc clypeo, nunc loquentiae ui utens, illos aggressus el exaggitauit,derisit subsannauit, depressit, iugulauit, attriuit. Morteq; et abori genistarum Principe nisi taceret aliquando intentata, tantum abest ut cesseriti aut ceruices inflexerit, quod potius subridens occurrerit: Quid me sinquiens) uis facere bone amice. Taceam 3 videbor crimen agnoscere. loquar terres me gladi s tuis, & accusatione non iam Ecclesiasticam, sed tribunalium comminaris. J Ee paulo superius. Quid necesse
fuit accusationis volumina mittere, de maledicta proferre in medium: Si tu in vitiiIia parte Epistolae, denunciata morte me deterres, ne audeam respondere criminibus ' Cornutam bestiam petis. denis cauerem illud Apostoli. t ualeaeci regnum Dei non possidebunt . Et: Mordentes inuicem tonsumpti sis ab inuicem, iam nunc sentires de parmula, subdolaq; concordia, magnam tibi in mundo ortam esse disecordiam . J Quo item loquendi modo aduersus loviniani propugnatorem usus, scribit: De nobis quoq; dicta,mest: scenum habet in cornu, longe tuge. Sed magis volumus esse discipuli eius, qui ait: Dorsum meum posui adflagen . Et lib: ci tertio Apologiae,capite primo: Teste,
ait instico Iesum conscientiae meae, qui de hasl itera L de tuam Epistolam iudicaturus est, me ad commonitionem S. Papae Chromati j voluisse reticere,& finem facere simultatum, oc vi cere in bono malum: sed quia minaris interitum, nisi tacuero, respondere compellor, novideat tacendo crimen agnoscerc, dc lenitatem meam malae conscientiae signum interpreteris. Hoc est verum dilem a tuum, non ex dialectica arte, quam nescis, sed ex carnificum Oiscina, de med. tatione prolatum. Tu me ergo ps hibes, de cogis ad respondendum. Mortem minaris, quam dc serpentes inferre possunt. Mors omnium est: homicidium pessiniorum. Qv d enim, nisi tu me occideris, ego immortalis ero J Et post multa. Quis inqua subdit
Catholicorum in disputatione sectarum, turpi. tudinem ei, aduersus quem disputat obiecit Talibus instructus es disciplinis, ut cui respon dere non potueris, caput auferas, de linguam quae tacere non potest, secest Nec magnoPere
glorieris, si iacias quod scorpiones possunt
265쪽
facere&cantharicles . Fecerunt hoc dc Fuluia in Ciceronem, de Herodias in Ioannem , quia Veritatem non poterant audire , M linguam veriloquuam discriminali acu confoderunt. JHaec ipse de proprij animi virtute, atq; constaritia in haereticos, Ecclesiaq; hostes. quibus, mortem etiam minitantibus, tantum abest, ut quidpiam condonauerit, quod ex praecordioni mintimis,concitato magis spiritu altius inclamaret: In hoc uno consentire tibi non potero, ut parcam haereticis, ut me Catholicum non probem. Si ista est causa discordiae mori possum, tacere non possum. JEt alibi. Itaqι licet hydra sibilet, victorq; Sinon incendia iactet, nunquameum, iuuante Christo silebit et itum; et a preeita lingua balbuciet. J Vides igitur ex his lector quomodo implacabili in eos duexarserit Zelo Hieronymus. Quod si attentius ad eius
ante oculos virtutis propositu simulachru atte-dere volueris, ex eoru illii procul dubio Herou numero esta comperies,de quibus dicitur: Exaltationes Dra in gutture eorum. ON ' ancipites in manibi eorum: Odfaciendam vindictam in uamnibita, increpationes in populis: Adargandos reges eorum in comperi , O nobiles eorum in manicis ferreu. Mutum eundem fixum intelliges , quem Pseudoprophetas, sal. ω': legis doctores non construxisse conqueritur Dominus r Non astendisiis ex aduersio, ne opposuista murum pro domo Istae v/ saretum pracio in dae Domini. virgam Moysis pro pinpulo Dei eundem praedicabis, cui oc dicitur
per mare, o diuide istud,υι gradiatur Maelin medio mari per siccum. ventus isti bi videbitur , de quo osseas in haereticam prauitatem
Vaticinatus est: discet urentem ventum
Domini, de aeesserto ascendentem, Osiccabit venas eius, ct desidii fontem eim is ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis. Fulguris praeterea Ac sagittae, quarum in Psalmo togius propheta meminit: Misi ι inquetnsὶ segritas δε- ct d spauit eos fulgura muti licauit,9 conturbauis eos: Et alibi. fulgura corrustationem, cr dispata eos i em uesagiura tuas, o centum babis eos: sulguris inquam. atq; sagittae muta re eundem fungi a et u senties. Quid plura tIgnis illius virtutem Hieronymus obtinuit, ci ius calore montes s haereticorum videlicet arrogantia in sicut cera fluxisse memorantur. Adde.
Angeli illius typu eu gessit se, qui venientes cublasphemia aduersus Hierusalem, de templum Sanctum cius, impetu sortitudinis suς deiecit. Ven t inquit in Sacra Regnorum hist ia Angebu Domini, opercussit in castru Griorum centum octoginta quisi missia. Spiritum tandem, Japidem, atq; imbrem Hieronymum conci des , quos omnes in unum copulatos super eorundem hetreticorum structuram se immissutupet Ezechielem Dominus cominatus est: Erumpere, inquiens ,faciam stiritum tempestatam indignatione mea, ct imber mundans in fur re meo erat: ct lapides grandes in ira in consum. 'ionem; sedestruam paneum, quem tini is ab Eumeramento ; sta quabo eum terrae, reuerabs fundamentum estu: o cadit se consumetur in medio rim, ostietis, quia ego sum DonMnm. Caeterum nue tibi Hieronymi imaginem, tum erga Catholicos Patres, quibus se omnibus imseriorem perpetuo pro sessus est i tum aduersus haereticos, a quor uin flagitijs nunquam diuerti potuit satis delineatam esse arbitror. Nunc re liqua prosequamur .
Sanctarum scripIurarum consueuerat lambere. Non video ego, qua tempore, eodem Rnfino condiscipulo Hieronymus sacrarum edoceri scientiam scripturarum potuerit, nisi id tunc accidi isse dicatur, cum in Aegyptum idem ipse ad audiendum Didymum contendit, quo squo tempore Rufinus etiam ipsiusmet Didymi disciplinam profitebatur. Quod N in HieronImum postmodum ab eodem iactata conuicia indicare videntur. quibus ait. Caeterum iste H: eronymum intelligens qui in tota vita sua, non totos triginta dies Alexandriae, ubi erat Didymus, commoratus est, per totos puncti bellos suos longe, lateq; se iactar, Didymi videntis esse discipulum, de Cathecli istam, idest praeceptorem in scripturis sanctis habuisse Diadymum: de omnis ista iactantia in uno mense quaesita est. Ego, qui sex annis Dei causa commoratus sum: de iterum post interuallum ali
quot alijs diebus, ubi Didymus, de quo tu lote iactas, & ubi alij nihilominus illo non inseriores, quibus M attentius de frequentius vac bamus : quantam. si hoc ita deceret, aut expediret de his omnibus habere iactanti et materia
pulsem t J haec ipse. Deniq; suisse Rufinum, M
Hieronymi in Monastica professione grega tu,
dc in itinere comitem, declarant ipsius Hier nymi verba ad eundem : Postquam, nimirum, me a tuo latere subitus turbo conuulsit a postquam, nimirum, mea tuo latere subitus turbo
conuulsi te postquam glutino charitatis haeremtem impia d straxit auulsio , Tune mihi candem supra caput astrii imber a sed, & condiscipulum in Sacris litteris ediscendis eundem habuisse paulis insta ex Augustino declarabitur. Tam arcto vero necessitudinis
vinculo utriusq; animus tuae erat, ut mutuus, factusq; eorunde amor, uti vetς amiciti et exemplar a Sanctis etiam Patribus sit aliquando in Proueibiu usurpatus, perinde ac Dauidis, at S
266쪽
Ionathae amor. Accipiamus rei huius aliquam ipso Hieronymo testimonia, ut ora simul loquentium iniqua obstruamus, de illorum conuincamus insaniam , qui Sanctum virum in Rufini virtutibus inuidia exarsisse criminati
sunt. Audio te linquit in Epistola quadragesima prima ad eundem in Aegypti secreta penetrare : Monachorum iuuisere choro , de cet-Iestem in terris circumire familiam. O si mihi
nunc Dominus Iesus Christus, vel Pphilippi
ad Eunuchum, uel Habacuc ad Danielem tra-slationem repenteconcederet, quam ego nuctua arctis stringerem colla complexibus:quam
illud os, quod mecum ves errauit aliquando, vel sapuit impraessis figete labiis. Verum quia
non tam te sic ad me venire , qua ad te sic ire non mereor,& inualidu, etia cum sanu est μpusculucrebri fregere morbi, has mei vic rias, & tibi obuias mitto, quae in pula am ris innexum, ad me usq; perducant. J Et infra. Eegrotum esse me dolui, & nisi me attenuati corporis vires quadam compede prςpedissent, nec mediae seruor aestatis , mc nauigantibus semper incertum mare, pia cum sestinatione
gradienti, valuisset obsistere.J Et ad Floremtium . Quia frater, inquit, Rufinus, qui cum Sancta Mesania ab Aegypto Hierosolymam
venisse narratur, indiuulua mihi germanitatis charitate connexus Eine quaeso, ut Epistolam meam, huic Epistolae tuae copulatam ei red re non graueris. Noli nos eius aestimare virtutibus r In illo conspicies exprςssa sanctitatis vestigia , de ego cinis, M vilissima pars luti, Miam fauilla, dum vertor satis habeo, si splendorem motum illius inbecillitas oculorum meorum serre sustineat. Ille modo se lauit.& mundus est, de tanquam nix dealbatus: Ego cunctis peceatorum sordibus inquinatu diebus ac noctibus operiscum tremore reddere nouissimum quadrantem. Sed tamen quia Dominin seluit compeduos, & super humilem , de trementem verba sua requiescit ,
rsitan & mihi in sepulchro scelerum iaceti, dicat: Hieronyme veni seras. J Haec ipse. Num tibi ex his, Lector videtur aem Iationis stimulo in Rufinum concitatus Hi ronymus Quis unquam Rufinum maioricharitatis affectu , quam Hieronymus pros initus est ρ Quis eundem maioribus cumulumit virtutum praeeoniis Quis aliquando in amicis colendis Hieronymo filii constantior, atq; deiectior Toto procul dubio abe rasse conuincitur Gennadius coelo, dum in libro de vitis Illustribus Rufini partibus f uens , Hieronymum ipsum aemulationis sumulo poncitatum, adobloquium stylum c&tra eundem vertisse, scribit. Vetum hoe illi, tanquam Pelagianae haeresis morbo laboratis condonandum, cum aeque Sc Rufinus ad e tremum vitae ex infra dicendis Pelagianis adlicserit. Porro Augustinus, nec dum Rufinum in apostaticum sensum ruisse : aut Origenena impium dogmatistem perspectum habens perinde ac ex propria eiusdem Epistola ad Hi ronymum , octogesima septima liquetὶ eius. modi tum Rufini, tum Aieronymi necessiatudinem in calumniam versam sequentibus
deplorat. Quaes inquiens j sibi iam fida pe
tota toto ore si dantur In cuius senius tota
se proijciat secura dilectio ' Quis deniq: am,
cus non formidetur quasi futurus inimicus, si potuit inter Hieronymu, & Rufinu hoc. quod plangimus exoriri O misera , & miseranda coditio. O infida in voluntatibus amicorum scientia praesentium , ubi nulla est praeiciet tia futurorum . Sed quid hoc alteri de altero gemendum putem , quando, ne ipse quidem sibi homo est notus imposterum A trimis dolorum stimulis sodior, dum cogito inter vos, quibus Deus hoc ipsum, quod utetq; vestrum optauit, largum prolixumq; concesserat, ut coniunctissimi , de familiarissimi mella scripturarum sanctarum pariter lamberetis, sic tantae amaritudinis irrepsisse perniciem , quando non, ubi non, cui non homini formidandum: cum eo tempore, quo abiectis iam sarcinis saecularibs, iam expediti Dominum sequebamini,qin ea terra viauebatis simul, in qua Dominus humanis pedi bus ambulans: Pacem inquit) meam do vo bis: pacem meam relinquo visu : Viris aetate maturis, Scin eloquio Domini abundantibus vobis accidere potuit vere tentatio est via ea hominis super terram . Hei mihi , qui vos simul alicubi inuenire non possumi se
te ut doleo, ut timeo, prociderem ad podes vestros, flerem quantum valerem, rogarem quantum amarem nunc unumquenq;
vestrum pro seipso, nunc utrunq; pro ait rutro, de pro alijs, ac maxime infimis pro quibus Christus mortuus est , qui vos tanquam in theatro vitae huius cum magno sui periculo spectant, ne de vobis ea conscribendo spargatis, quae quandoq; concordes delere non poteritis'. qui nunc concordare nolitis: aut quae concordes legere timeatis, ne iterum litigetis. J Haec Augustinus, quibus non tam inter duos amicos,toti Orbi notissimos exortam discordiam ex praecordi rum intimis deplorare, quam utriusqi nunc saeculi desertionem , nunc religionis ard Iem , nunc scientiarum cognitionem, nuna
267쪽
A deniq; in eloquio Dei copiam recolere, lam dare ii videtur. Multo plura de Rufini praeserti in laudibus apud Sanctum Paulinum
Nolanae urbis Episcopulit Epistola nona .
α decima leguntur: videlicet tempore ab
eo conscripta, quo nec dum Catholicis ille satis pet spectus fuerat 1 neq; pariter Origenis Periaretion libri ab eodem vulgati: deinceps enim super eum grande silentium factum est. 3 Ideo inimiciti, disitur incurrisse, ea de arbitrj tibertate praue se urentem uehemen.
recorrexit. Hanc in Rufinum de arb:uq li. bertate Hieronymi correptionem, voce tantum adhibitam suilla, nota scriptis ex eo ducia, B tur, quod inter eius scripa non legatur. Nisi sorte hunc ipsuin locum, cum immediate s quenti Gelasis decreto, illis Hieronymi verbis inniti dicamus,quibus aduersus eundem Rufinum utitur dicens Dicis Rufine videlicet futurum Iudicium, in quo iudicio vn qui Pr Lib. i. Α- rapiatpropria corporis. pro vigila, siue bona,s Pota. ι. - mati. od si homines recepturisunt pro peribus suis: quanto magis, o Diabolin, qui omnibus extitis causa peccati' ubi sinquamὶ Hieronymus: Grandi, ait, Diabolus lancea percutitur, qui omnibus extitit causa peccati, si pro operibus suis, quasi homo redditurus est rationem, dc cum Angelis suis aeterni ignis hae- reditatem patietur. Et videtis mihi calum. - niam in hoc loco facere Diabolo, M crimina. natorem omnium falsis criminibus aecusare iDieis enim: αui omnibus exutu causapeccatii Be dum in illum t ers crimina, homines culpa liberas, tollisq; arbitrii libertatem , Saluat re dicento, Decorde ninro exeunt eo lationes mala, homicidia, aduluria, formcationes ,6ris ra, falsa testimonia , blasphemia. Et rursum 's' dis Iudi in Evangelio legimus: Pola buceramistrauit in eum Sasanas, quia ante bucellam
D. 11. sponte pecc uerat.J Multaq; alia ibi Hiero nymus subdens, peccatum per consensum, eontrahi, de a libera voluntate dimanate soncludit ad quae si textus nunς vel ba cum sequentibus non alludunt, non satis virudeo, ubi Rufinus de arbitrisi liber late ab eodem Hierony.
ct Hieronymam pC Aeterum ad Hieronymi actorum comismodam cognitionem habendam, im
ter utrunq; nunc, tam Hieronymum nempe,
quam Rufinum discordiatu originem breui
tet enarremus. Vix sanὁOratione conpretii
di potest, quanto Melaniae, atq; Rufino peregrinatio ab eisdem in Aegyptii ex urbe olim assumpta ide qua superius pluribus actum est
detrimento suerit. Enimuero Eua j Pontici primum, mox Didymi Alexandrini con- Fsuetudine usi, utrisq; usq; adeo adhaeserunt,ut omnem prorsus Origenis doctrinam ab eis in biberint. Post aliquot annos inde in Palestina
progressi, cum ibi sub Catholicae Religionis
specie aspidis dudum conccepta oua fouissent. Pcriarchonq; libros, innumerabilibus pene erroribus scatetes Rufinus ipse de Gramo in Latinum sermonem transtulisset post viginti d mum dc duos annos, secundum Hieronymia in Chronico, post triginta vero, dc tres, iuxta Palladium in Lausiaco Romam, ut in ea ser
Pentes viriq; parerent, nauigarunt. De hac eorum nauigatione ita exclamat ipse Hieronymus: O triremem locupletissimam, quae Ο- crientalibus, de Aegypt ijs mercibus Romanae Vibis ditare venerat paupertatem.J Dexteras autem tetendisse eos Hieronymo,ipta ab Hi rosolymis reeessus tempore, Rufini eiusdem in Sanctum virum postmodum iactata verba aperte mihi persuadent, ex quibus etiam nihil inter eos omnino discordiae praecessisse facito
videre est . vos linquit Rusnus) nobis pace
proficiscentibus dedistis. M a tergo iacula venenis armata iecistis. J Cui aeque Hieronymus rescribens: Pacem, inquit dedimus, non haeresim suscepimus: Iunximus dexteras: abeum tes prosecuti sumus, ut vos essetis Catholici, Lib. 3. L. non venos essemus haeretici. J Vt igitur aspera Pol
sibi in vias planas Rufin' dirigeretianno Cht, sti trecentesimo nonagesimo septimo, iuxta a HBaronio quoqι adnotata in Annalibus, Roma ingressus callide omnino egit et Eusebi j nanq; Tono. in primis defensionem pro Origene, sub Pamphili Martyris nomine, e Groci in Latibnum versam prodidit et mox aliud a se elaboratum opus , De adulteratione Librorum Crigenis titulo praenotatum subiecit: te tio, praefatos Periarchon Libros sub incerto auctore , tantis sallaci s obuolutos , ut in viam prudentes viros decipere potuissent,
sparsit ; demum ad perfidiae cumulum .
268쪽
In Vitam S. T. Hierou . cap. XVIII.
A Hieronymum, Bd Theophilum Alexandrinum
Episcopulia, eiusdem Origenis propugnatores in o. iciue esse essii ixit: unde M de hoc pinstremo ad Pammachium conquestus vir SamFArt. mis est dicens: Me& Papam Theophilum
sui iactabat erroris, latratuq: impudentissim rum canum ad inducendos simplices nostrum mentiebat ut assensum. J Cum vero hoc ipso tempore aduersus Iovinianum ab Hieronymo alias elucubrati libri, in omnium manibus Romae essent, &quidam quidem eisdem adhuc detraherent, nonnulli tribuerent, Rufinus, quisbi, S: proprio iam sceleri obsistentes Hieronymi fautores, Pammaclitum, Marcellam, Domz nionem, Oceanum,dc alios coin percrat, culpare eosdem coepit, quod in eis videlicet nuptias inprudenter nimis, iuxta Manichς sententiam deprcssisset. verum de his omnibus ab ipsomet Domnione certior factus Hieronymus,eidem apologeticam dedit Epistolam, in qua Rufini simul perfidiam multis redarguens rationibus cetus tamen proprio suppresson 1ν. sta mine) nebulonem ostendit .hHabetur apud eundem in ordine quinquagesima prima, de qua Rufinus ipse libro secundo inuectivarum
agem. non minus fallaciter, quam imprude
ter hisce Hieronymum eludere nititur: Cum libellos eius, quos aduersus Iovinianum scripsit reprehendii sem: cuidam Domnioni, beatae C memoriς seni, qui sibi hoc ipsum indicauerat, iste rescrinens exeusat, de dicit: Nullo genereotuisse fieri se errasse, hominem qui omnium aberet scientiam. J Haec prima inter eos di DKordiae causa. Eiusmodi interea Otigenis blasphemiae in ipsa urbe vulgabantur: dc cum nonnullos iam Morrachoruin .maximeqι saeculi hominum in sui assensiim traxissent: simplicitati qumdquod maius est. Ponti sicis, ex eiusdem uieronymi testimonio illudete molirentur ι tunc Marcella, Hieronymi doctrinam consecuta Deo malens, quὶm hominibus placere aduersus eosdem libros errexit se.eorum: haer
ses reuelauit. t ubi Rufinus aduettit, da paruula ignis scintilla maximum sibi parari incendium suspicatus, ab eodem Pontifice comunionis litteras quae Catholicis tantum viaris dari consueuerant pretpropera sestinationaimpetrauit, annoq; ita euoluto in patriam, Aquileiam videlicet se contulit. Hoc eodem tempore inter utrunqι , Hieronymum nempe, de Rufinum restitutam veterem fuisse amici.
tiam eiusdem Hieronymi Epistola sexagesima sexta declarat. verum quoniam dissimilium
infida esse dieitur foetetas, non multo tempo re mutua consensione processisse eosdem, rei exitus comprobauit. Quandoquidem sititio
e vivis morte sublato:eum Anastasius, vir rei segione & doctrina conspicuus in Petri Cath Edram ipso anno, Christi videlicet trecentesimo nonagesimo octavo luisset a sumptus . t
tum se illico ad Catholicam fidem in quan- plurimis labefactatam contulit vistaurandana, Periarchonq; potissimum damnatis i bris, o strepentem etiam hinc inde Rufinum in Hi ronymum sequenti anno ad dicendam causam euocauit: cui cum adesse negligeret, falsis iptae:extibus eiusdem iudicium subterfugeret, quadringentesimo demum primo Christi anno danauit atq; ut in Oriente quoq; improbaretur Ioanni Hierosolymorum Episcopo liti ras dedit. Iguvi ut damnatos in Urbe Origenis Periarchon libros,ob Hieronymi prς sertim Fnuperrimam eorundem translationem squirpe quae in illis latentes haereses aperiret in aliaq;
complura in se actitata cognouit Rufinus, omnibus eundem calumniarum generibus asse-cit, salsaris in ii inprimis redarguit. Ab eiusmodi deinceps se idem ipse Hieronymus protegens r ut Epistolam . inquit , nostram non probes, Papae quoq; Anasta iij si- ADLαι mili dieis fraude subnixam, de qua ante tibi tessendi i quam si suspicatis ipsius non esse. habes ubi apud eum nos arguas salsitatis. J Ee
aliquanto superius. Innoceri rem te voca , .d C. c.
cuim interpretationem Roma contremuit. p
sentem, qui accusatus rei pondere non audes. GEt tantum Romanae urbis iudicium sugis, ut magis obsidionem Barbaricam stunc enim a
Barbaris Aquileia obsidionem sustinebat qua
pacatae Urbis velis sententiam sustinere. Esto praeteriti anni ego Epistolam finxerim: reccntia ad orientem scripta, quis mist In quibus Papa Anastasius tantis te ornat fi tribus, ut cum ea legeris. magis te velle defendere incipias, quam nos accusare. J Haec pro se Hieronymus. Porio in incoepto permanens ipse Rufinus, innumerabilem rursus mendaciorum, atq; criminum struem in eundem Hieronymum, tribus
nimirum libris distinctam congessit: is': Christi anno qii adringentesmo in omnes orbis ter- rq partes transnali sis, sanctum virum perpetua Hsu seurare infamia contendit. Tunc mis randum illud accidit, quod multos ante annos idem Hieronymus sensit: imo diuino ainitus spiritu intellexit: enim uero dum iuuenis utetq;. adhuc, atq; ab ipsis necessitudinis exordis scharitatis vinculo iungeretur, his adamussim cundem precibus obtestatus Hieronymus ex Syι iqsolitudine est: Obsecro te, ne amicum,qui diis ep. i. queritur, vix inuenitur, difficile seruatur, pariter cum oculis mens amittat. Fulgeat cuilibet aurum, de pompaticis ferculis corrusca ex sa cinis metalla radient: charitas non potest comparari, dilcmo Precium non habet . amicitia
269쪽
A quae desinere potest: vera i unquam suit.JH
ille, ex quibus infelicis amici multo ante prae uidisse iacturam rimo fratris oc amici, publici tandem hostis, hostiumq; acerrimi suturi intellexiste perfidiam comprobatur. At cum non
nisi post biennium de relatis paulo ante in se editis libellis resciuisset Hieronymus,non ijsdε
canes quorum nequaquam obtinere potuit exemplaria, sed illis tantum,qus sibi ab amicis per litteras in ijs contineri nunciabantur, tribus libris respondit. Testatur hoc Hieronymus o Excelsi, inquiens Epistolae modum,& qui con-xta nefariam haeresim iam stylum fixeram, prome respondere compulsus sum expectans triat B amici volumina, de ad congeriem eliminum eius tota mente suspensus: nisi quὁd leuius est professum inimicum cauere, quam hostem latentem,sub amici nomine sustinere. JHaec ipse. Vt propterea mirum non sit, si conplura in Rufini Iuuecti uis extent,quae in Hieron mi r sponsionibus reiecta non legantur. Elucubratos autem eiusmodi in Rufinum libros Baro. nius in Annalibus Ecclesiasticis Christi Domini anno quadringentesimo secundo adseribit.
Quid deinceps Rufinus ipse, Hieronymi libris
acceptis egerit, naulo superius hoc ipso capite, cum de eius in licteticos infracto animo subiunximus,explicatuna est. Demum cum iam ubiq;
c is damnatus esset, omnibusq; Catholicorum hospiti js prohiberetur in Siciliam se contulit,
ubi in imum impietatis deuolutus, cum Pelagianis quoq; adhaesisset, ibi non multo post, extra patriam, de quod magis reser extra Romanae Ecclesiae sinum occubuit: eo videlicet tem- Inricth. Hie Onymus suos in Eetechielem c5 lib. i. mentarios aggressus suerat: in quorum etiam praefatione de eius interritu meminit, quem supra in annum Domini quadringentesim una decimum retulimus. Porro de Rus ni cum Pelasianis inito scedere, Hieronymi testimcnium
in praefatione primi libri in Hieremiam quem post Ezechielem adorsus est j extat: quo utiq;
Ioco nouum rursus in se concitatum aduersa-D rium commemorans: Nuper, inquit, indoctus
calumniator erupit, qui Commentarios meos
in Epistolam ad Ephesios reprehendendos pu- eae . J Et post aliqua. Quod non videns praecursor eius Grunnius eiusmodi enim nomine Rufinum appellare solebat, ut ex Epistola quarta ad Rusti m Monachum M passim alibi videre licetὶ olim nisus est carpere: cui duobus libris respondi, quae iste, quasi sua profert,
Bd alio iam calumniante purgata sunt. Nec recordatur solidissimus,&scolorum pultibus praegratiatus, nos in ipso opere dixisset Non
damno digamos &c. J ibus & Pelagium manifesto indicarii, & Rufinum tum Pelagianista,
tum Pelagianorum praecursorem fuisse, nemo Eest qui non videat. Accedit de his quoq; Batonii eadem prorsus sententia. Deniq; Brὲ tan- Te m. s. num origine Pelagium, Scoticam qi gentem Christi ex Britannorum vicinios prodere versati in historijs norunt. Apertius id ipsum ex Concilio Carthaginensi habetur: in eo namq; cum Coe .lestius Pelagii contubernalis argueretur, & i'sorum sectatorum nomina prodere compelleretur, dixit: Sanctus Presbyter Rufinus Romae, qui mansit cum Sancto Pammachio id dixit: Ego enim audiui illum dicentem,quod tradux peccati non sit. Jhaec ibi. Quod postrem ci Hi ronymus,duobus tantu.se Rufini obtestionibus occurrisse libris dicat,id proximo superioribus, rquibus tres eum edidisse diximus non adue
satur: prior quippe Apologia, quae primo Msecundo libro in impraessis codicibus distinguitur, uno tantu m volumine, seu libro ab eo primum edita ex proprijs eius verbis accipitur. Habes igitur ex his discordiarii caulas, lector, inter Rufinum & ipsum Hieronymum breuiter explicatas. Plura passὶm alibi indicauimus: praesertim capite secundo, tertio, quarto, Octauo,tundecimo, dc decimo septimo, quae si placet perlege. Non ita autem hucusq; comm morata omnia accipias, quasi Hieronymus in ipsum Rufinum, vel odio, vel inuidia aliquo G tempore exarserit. Apage. Quin potius indi- lidis Anuiduam charitatem erga eum in controuersia ςΨ ι semper illaesam seruatam ex eiusde verbis au spicare, ubii Testor, inquit, mediatorem I sum, inuitum me repugnantem in haec verba descendere: dc nisi tu prouocares, semper taciturum fuisse. Deniq: noli accusare,dc ego cessabo defendere. Quae enim est audientium aediscatio, duos senos inter se propter haereti- eos digladiari, presertim cum ambo Catholicos se videri velint . Omittamus haereticorum ipatrocinium, & nulla erit inter nos contentio. Eodem seruore, quo Origenem ante laudauiamus, nunc damnatum toto orbe damnemus. Iungamus dexteraso animos copulemus, Ecduos Orientis,& Occidentis Theo riphilum videlicet Alexandrinum, & Anastasium Romanum Pontificem, qui Origenem
iam damnauerant) alacres sequamur incessu rEtrauimus iuuenes, emendemur lenes. J Etrur lib. I. Amsum . Depone gladium,&ego scutum abij- P 'ciam. J Et in Calce. Sit inter nos una fides, Millico pax sequetur .l Haec ipse ad suum ipsius
6 Cuitu Aran pro fidei rectitudine Romana E madeo aviariist. Non idem putemus
270쪽
D Uitam S. P. Hierom. Cat. XVIII. σ3 a zelum quod inuidiai quandoquidem ratus bene aliquando sumitur inuidia verri semper aliena felicitate torquetur. Secus haereticorum schola: non zelo Dei praeditum eundem, sed inuidiae liuore confectum perpetuo criminata est,adue sus quam & pluribus idemipse in pro lago aduersus Pelagianos agit. Propriae Hi ronymi causae, atq; defensioni, uti aequissimae Sancta quoq: Romana Ecclesia adstipulata , firmare eude voluit proxime sequeti decreto. o Beatus Papa Getisu scripturarum s satismus indagator , Gusem Rupnι libros repu- inare videatur: Hoc in huis decretu mandans. Quod ne decretum illud paulo ante,aut noli rat aetate, sed multis iam saeculis promulgatum intelligeremus Pontificis nomen Gelasij vid licet j hoc loco exprimitur, ut invulgationis eiusdem certum tempus liaberemus: Claristi nempe annum quadringentesmum octogesimum nonum : Deniq; sagacissimus script rarum indagator idem Gelasius asseritur, ut ingenii aeque eius elegantia, ami in diuinis prinsertim litteris studium exploratum ab his saltem haberetur, qui eius hymitos, libros item contra Eutychen, Nestorium, S: Arrium, necnon Epistolas . arii orationes ad diuertas non
δ Ragnus vir religiosus. Ita decreti exo C dium, prima parte, distinctione decim aquinta, capite tertio: Sancta Romana Ecclesia . Quod autem Rufinus eiusdem Romanae E clesiae testimonio Religiosi nomine publicetur urgere quempiam non debet, quali iterum post in eum anathematis latam sententiam sub catholicae cosessionis comunione receptus sit. Enimuero stabilis de ei damnatione Anastasii Papae sententia permansit, qua nemo unquam siccessorum Pontificu aboleuit. Religiosus vero ideo nuncupatus est propter genus vit Monasticu,quod ab ine ite aetate professiis est Ae si sensus ct Rufinus antea religiose eiusmo di enim loquendi figura frequenter scripto-D res utuntur,& Hieronymus ipse praesertim, uti
cum de eodem Rufino, post in illum etiam promulgatam sententiam scribit . Credidi Christianor credidi Monacho. J Et de Ioanne Mi I.. Hierosolymorum Episcopo, utiq; damnato ria. ε,. Monachus, pro dolor Monachis,& minatur. N. 3. de impetrat exilium, apostolicam cathedram habere se iactans . JQuod iterans de Ioviniano: Etamen linquitὶ ille formosus Monachus , crassus, nitidus, dealbatus J quibus commemoratos omnes, antea Monachos, antea catholicos, antea Christianos suisse indicatur. In huius pariter decreti allegatione idispum sentire videtur Batomus,dum haec Tomo quinto,
sib Christi anno quadringentesimo secundo
habet: Gelasij ne mouearis nomenclatura, du ERufinum ipsum uidicio Ecclefiastico praeda natum, virum Religiosum appellate eo enim titulo ipsum Monaci uni voluit demonstrata. s Plurimos Ecclesiamci operis edidis Grai Dicamus quos, ut proptu ingen I primum ,
mox ex aliorum relatis, editisq; monumentis
viri doctrinam, atq; solertiam habeamus exploratam . Scripsit. De adulteratione Librorum Origenis librii unum. At quoniam s. R. Ecclesia,pr senti decreto Rufini opera omnia, sue proprio marte elucubrata, siue abalis strvs lata Hieronymi iudicio, atq; censurae subie taperpetuo voluit&iullit,in sngula sigilla- ptim nunc eiusdem Hieronymi censuram prinseram'. Merito hunc inprimis aperii menda j arguit Hieronymus librum: cum in Origenis operibus promulgati errores vere ipsius sint, non ab aliis ingesti. Arguit autem hunc 1.
in modum. Obisciuntur Origeni crimina, M po - . .
tu i Rufine scilicetὶ illum non defendis, sed
alios accusas, nec crimen renuis, sed crimin forum turbam requiris, supra ad Patrimachesm: Illud vero, quod asserunt,a quibusda Ep. 6I. licteticis 6c malevolis homin:bus, libros eius
hoc est Origeni,ὶ esse deprauatos quam ineditum sit, hinc probari potest. Quis prudentior,
vise sensi se confirmat. Alter scelus errores nititur excusare, ut tame illiuI clse fateatur, noscriptotu negans,sed sensum scribentis edis rec. Aliud eit si quae ab haereticis addita sunt, D dymus quasi bene defendat. Solus inuentus est Origenes, cuius scripta in toto O: be salsarentur, de quasi ad Mithridatis litteras omnis veritas uno die de voluminibus illι' raderetur. Si unus violatus est liber, num uniuersa eius opera, quae diuersis, & locis, de temporibus edidit simili corrumpi potuerunt ZJ Haec Hi ronyinus de libra iudicio, quem de paulo ante Christi anno trecentesimo nonagesimo septimo vulgatum Romae notauimu . Hi Edidit praeterea Rufinus in ipsunmet Hi ronym v m libros tres quavis nunc tertius interieritὶ quos de Apologis nominePraenotauis. Vnde in eum Vit sanctus: Non te, arquit pu- Apol .li.3det aecusationem tuam Apologiam vocare Editos utiq: Lximus anno Chtisti quadringentesimo . Symbolum item fidei explanavit,cuius exuplar tomo nono operum Hseronym/habetur. Eius autem explanationem eiusmodι esse declarat primis titulus illi ailixus, videlicet SP Lia Rufini ad Lauretiu scopuSecudo uci bade Resurrectionis carne versus stac, in quibus