장음표시 사용
301쪽
18 ΗisTORIA Jaxu Clix. lum' gessit T raianus , cum victoriam securam magis, quam AM.tos. celerem adipisci vellet, ut habet Dio. Prosperum tamen aim Dio II. ε g. num secit Arabiae, quae Petrea dicitur, occupatio, quam in oram aleπι ejus ditionem redegit Palma Syriae Praefectus I quo ex tempo- iρ Π- re , ut ait Auetor Chronici Alexandrini, Arabum Epocha ortum habuit. Hunc Palma in Syriae Praesectum Adrianus, stati in ut imperium adeptus est , interfici jussi una cum aIiis viris illustrihus , eo quod insidias sibi , cum privatus estet , venando struxisset . JESU CHRISTI As. Ios. EvΑRIsTI PAPAE T.
TRAIANI IMP. 9. Coss. L. CE ONIO COMMODO UERos Er L. Turio CEREALI.
OLYMPIAD. 22 I. AN. 2. URBIS AN . 869.
Traiinῖ gesta I. Cum acriter Romanorum exercitibus Decebalus iar adve sus μ' geretur , suaque tueri vix posset, ne in hostium potestatem ςςb- ψ thesauri , regiaque supellex venirent , captivorum OPera con verso alibi ad tempus flumine perfossioque soIo praetiosiora Dio M. ε . ibidem abscondit , lapidibus terraque protexit . Dein pristinum in locum restituto flumine , servos, quorum opera usus fuerat, ne cuiquam rem proderent, occidi jussi. JESU CHRISTI AN. Io . EvARisTi PAPAE S.
TRAIANI IMP. Io. Coss. Sos Io SENECIONE IIII. , ET L. LICINIO SURA III. OLYMPIAD 22 I. AN. 3. URBIS AN. 86 . Decebat; la.
teritus . De Simeonis Nartyri .
i. Dacico hello finem tandem hic annus attulit. Cum enim hostilibus armis Regia ipsa occupata, res eo devenisset, ut nulla Decebalo spes reliqua esset, ne se Romanorum arbitrio permitteret, violentas sibi ipse manus intulit. Hus caput una cum thesauris , cujusdam Regis familiaris indicio detectis , Romam missum fuit; sicque Dacia Romanorum in P testatem redacta . Exhausto bello . Trajanus sub anni finem Urbem repetiit , secundum de Dacis triumphum acturus, ut anno sequenti videbimns . 1. Ad hunc annum, Trajani decimum, Simeonis Cleophae filii, & Hierosolymorum Episcopi martyrium refert Eusebius , cujus causam dc seriem ex Egesippo alibi narrat ubi ait et Diusti; .' GO
302쪽
ait: litteris proditum ab Egesippo , circa haec tempora sub Attico consulari legato Syriam administrante accusatum ab haereticis suisse ; cui duo praecipue objecta sunt , quod scilicet exstirpe David originem duceret, ac Christianam profiteretur religionem : quare variis tormentorum generibus per dies plurimos eXcruciatus, constanter adeo se gessit, ut & cuncti, qui
aderant , magnopere mirarentur , qua ratione vir centum viginti annos natus tot tormenta perferret. Tandem sententia
Iudicis cruci suffixus est. Quo vita functo , Hierosolymitani Episcopatus Sedem Iustus quidam Iudaeus capescit. βuippe , inquit Eusebius , ea tempestate innumerabiles ex circumesone ad sem transerant. 3. Licet Simeonis Martyrii Epocam ab Eusebio in Cronico traditam indubiam certamque non habeamus, cum constet eo in opere temporum rationem exacte servatam non suisse, longe tamen a Dod belli , Pagii , Basia agit , alioruinquae opinione absumus , qui ejusdem Martyris obitum ad annum usque Christi 116. disserunt, eumque non tam fidei causa, quam quod Davidica stirpe prognatus esset, passum fuisse contendunt. Cum enim , ajunt , hoc tempore turbae ab Iudaeis in Palaestinata, excitatae fuerint, ad earum fomitem tollendum omnes Davidici sanguinis conquiri jussit Imperator, eosque occidi; inter quos Primus Simeon numeratur . Quin tamen concedamus Simeonem ob eam tantummodo causam enecatum fuisse, quod ex Davidica stirpe genitus esset , obstat inprimis Egesippus , dum adnotat Simeonem , eo quod Christianus esset, martyrium sublime , halac-que praecipuam martyrii causam fuisse innuunt varia tormentorum genera, quibus , Egesippo teste , per dies plurimos excruciatus fuit. Ac sane si , ut DodNello pIacet, non aliam ob causam in eum animadversum esset , quam quod ad Regiam Davidis stirpem pertineret , cur eadem poena affecti non sunt ejus accusatores , quos convictos ejusdem generis fuisse loco citato testatur Egesippus Igitur ut demus Regii sanguinis cognationem inter Simeonis Martyrii causas annum merandam esse , sic inficiari non posse censemus, eidem locum quoque in primis dedi ste Christi anae Religionis pro sessionem, quam repetitis quae stionibus , tormentisque tentatam usque ad ultimum spiritum , illaesam illibatamque servavit, ut apud Eusebium videre est .
303쪽
r. Egit hoc anno Trajanus alterum de Dacis triumphum, spectaculis cujuscumque generis per quadrimestre populo exhibitis: quae seipsa jucunda, laetiora quoque facta sunt adventu legatorum plurimarum gentium Ionge positarum , ut Indorum, aliorumque, pacem suppliciter po tulantiu in . Tum ad res Urbanas conversus Imperator , Appiam viam , quae etiam Trajana postea dicta , restauravit , per paludes Pomtinas stravit, pontesque magnificentissimos extruxit , aliaque gessit ad Reipublicae utilitatem, & Ornamentum, quae a Dione
1. Unus sere Xiphilinus, qui Dionem in epitomen re degit , Trajani gesta recolit, sed cum Consules singulorum anno rum praeterierit, quibus ann s ea sint consignanda , certo definiri non potest. HOC tamen constat, quae optimum Principem decent , Traianum sollicite curalle. Pluribus inaedificatis Biblio. thecis , voluminibus egregie instruxit, publicasque secit. Licinio Surae sibi amicillimo e vivis sublato magnificentissime parentavit , statuamque memoriae ejus erigi jussit ; eumdemque honorem aliis etia in tribuit, nimirum Senecioni, Palmae , &Celso. Sed de his satis, ad res Ecclesiae convcrtimur.
a. Circa duodecimum annum Imperii Trajani , ait Eusebius , cum Eoariseus annos octo in Pontificatu exegisset; Romae Episcopatum fusepit Alexander , quintum a Petro , ct λα- is fuccessionis Obtinens locum. Consentit Eusebio Chronicon Damasi, & Bucherii Catalogus, qui Evaristi oblium superioris anni Consulibus Gallo, & Braduae alligat, & Alexandri initia sub consulatu Palmae ct Tulli reponit , quorum nomina hoc anno in fastis leguntur . Evaristum Martyribus accens
304쪽
civit Ado, Florus, aliique martyroIogiorum scriptores, qui Insu Cust sepultus est juxta corpus P. Petri sexto Lal. novembris , ut in Are. I 9.
auctiori chronico Romanorum Pontisicum legitur . Ejus obitum Martyr RV anno Io8, alligat Pagius; I 2I. Baronius, anno Oo. DodMeIlus. & rearsonius. Facilius puto inter se convenient horOIO- res Rom. κοπιgia , quam de annis Romanorum Pontificum Chronologi. 16.ώοdmi ML
s. Evaristo epistolae duae ut Clementi, Cleto , Ana- EpistolaeEvae cleto aliisque accidit faIso inscribuntur . Prima ad omnes Epi- uis scopos Africae diata IX. l. Aprliis, Valente , ct metere civis., quam falsam satis ostendit prolixus Idalii, quarti seculi
auctoris, ad Ualimarum Arianum insertus Iocus. Secunda
scripta est omnibus per inguimo Dominis conglutinatis sta- tribus , data Lul. novemb. Gulio , ct Madua Cof., in qua, tacito auctoris nomine , Clementis primi Papae insignis Iocias exprima epistola Iegitur juxta Rufini versionem , ab Evaristi aetate longe remoti; verba quoque S. Leonis I. in praefatione usurpantur: Unum uos fratres Ientire oportet ct agere &c. Unde minime dubium , quin inter spurias Isidori merces sint recensendae: cum vero idem impostor simile quiddam de singulis fere primis Pontificibus ad Siricium usque commentatus sit, semel de insigni hac fraude hoc loco agere juvabit, ne eadem
sepius adnotando , Icctorem inutiliter fatigemus. 4. Primis Romanae Ecclesiae Pontificibus quamplurimas Epi- De Ep stolis stolas tributas olim suisse , nonnunquam ad totius Orbis Episcopos primis Ponti- datas, quandoque alicui nominatim inscriptas nullus ignorat. Harum auctor IIidorus vulgo habetur , qui Mercator, sive nimque' au- Peccator dictus est. Octavo exeunte saeculo, aut nono inci- ctore. piente eum vixisse eruditi tradunt, quem Episcopum Germano-Francum BIondellus in suo adversus Turrianum libro , qui Pseudo-Isidorus, ct nutrianus vagulanter inscribitur, existima- Mbria tivit. Alii Hispanum iti Monachum, aut etiam Episcopum fuisse Cpηcord. I. p.
scribunt. qui humilitatis causa peccatoris titulo se subscribe- ἴret, quod ea aetate ab Episcopis saepe usurpatum fuisse scimus. R., .
Nec desuerunt , qui Hinc mari auctoritatem secuti, Isidoro Hi- Dpraef. f. ia.
spalensi Episcopo , viro sanctissimo atque doctissimo , hujusmodi opus tribuendum esse censuerint . Sic ille Udorus Hispati is Episcopus collegit eum episeolis Romanae Sedis Am cum .
a S. Gemente inque ad B. Grgorium . Sed haec opinio explosa merito est, ut ea quae conciliari nullo modo potest cum iis, quae in collectione habemur: In ea siquidem Concilii Toletani
305쪽
188 HIs TORIA Jcsu Cua. ni XI. anno 67s. habiti, & Concilii XVI. anno 68 I. mentio AK. Icρ. , cum jam ab annis 4o. circiter Isidorus Hispalenss e vivis abiisset . Isidorlana s. Quisquis tamen hic fuerit Isidorus , scire non adcollccito eκ modum interest , nec certo definiri potest . In Hispania H ' PJR autem opus istii l viil statum primo fuisse , unde postea in GaIsi. Iias transierit, verosimile est; nam Hinc marus Gallicanus no-Sιωpra . ni iaculi scriptor , Riculphi Moguntini Episcopi opera vul-to gatas eas epistolas in Gallia fuisse, diserte testatur his verbis r
m h nes ex ilio repleri fecit . Post Riculphum , qui ab anno 737. nil in . . R i annum δὲ 4. Mogontinae praesuit Ecclesiae , sententiae aliquot Flati I. Os cx Apocryphis hujusmodi decretalibus transiere in collectio-Hiacmari nem canonum Gallicanae Ecclesiae, donec integros fere , ut ait
V ' de Marcha , ex Scriniis Ecclesiae Mogomiscenses in unum cor alis o lib. pus compegit Benedictus Levita jussu Auigarii ejus Ecclesiae
. Episcopi , easque Lotharis , Ludopico , in Carolo nobilis mis Regibus sitiis Ludo vici pii inscripst circa annum 8so. In iis libris pastis e Gementis, Anucleti, Pii , Eparsi, F biani , ct ceterorum Pontificum odie. 'solis, quamvis suppresio
auctorum nomine , auctoritas petitur : quod usurpatum etiam ab auctoribus additionum , quae libris capitularium adjunctae junt. Haec de Marcha de Isidorianarum decretalium receptione; quarum auctoritas adeo paulatim crevit , atque firmata est, ut de iis dubitare aliquando nefas fuerit , cum & in scholis ut genuina monumenta traderentur, & in Burchardi, Ivonis, Gratiani, aliorumque Canonum collectionibus insertae, non χ- Ium a Scriptoribus Ecclesiasticis, ac Iuris Canonici tractatoribus, sed Episcopis etiam, ac Romanis Pontificibus , veluti disciplinae sontes , morumque regulae haberentur : Eo deventum est, subdit idem auctor , ut tantis nominibus veterum Pontifician
cesserint una eum reliquis Episcopis etiam Gallicanae Ecessae Aectores , qui in Concitio Rhemens ab Hugone , o Roberio Regibus Francorum coacto anno 891. Anacteri, Iulii, Damas, ct aliordim Pontificum Epistolos expendunt in eaus Arnu rhi, ac ii in canonum censum receptae essent . sure Burchar dus Hormutienses O scopus, eum nodiam collectionem canonum insisPeret circa annam Io Io., eum ex feculi fui sense Irimo'
306쪽
nonum , quam ad Ecclesitis Gallica se usum circa annum II oo. publicavit. Succussi Gratianus, qui decretorum corpus n9Pa
quidem methodo adornavit, Ied euellectionem tam Disvsii G, gui , quam Udori , ct Donis, in partes disyctiam in tinnis corpus industria sua temperatum compegit, ct aliquot legibus, nodiis Ponti Dum consistitionibus, ct conciliorum ae SS. Putra
Iocis ampliavit circa annum II so: Gratiani collecitonem scholae omnes adoptarunt , eoque jure ad controversas dirimem das us fori Doctores inque ad faeculum decimum quintum. Tunc primum in dubium ab Haereticis Viclefiistis, postmodum a Magdeburgensibus vocatae sunt hujuscemodi Epistolae ; quas
vindicare , suisque Pontificibus , quibus ascribebantur , asserere tentarunt contra Magdeburgenses Franciscus Turrianus , & S verinus Binius in notis ad Conciliorum Collectionem . Attamen qui secuti sunt eruditi viri, accuratiori instituto examine , eas omnes , quae sunt Syricio anteriores, tamquam suppositas uno ore damnarunt, ut apud Schelestratium Marcham , Til- Iemontium , Du-Pinium, Dodvvellum , aliosque innumeros videri potest. s. Argumenta autem , quibus harum Epistolarum salsitas detecta est ac liquido ostensa , haec sunt praecipua . Primo quod Sacra Scriptura juxta vulgatam editionem ata S. Hieronymo adornatam ut plurimum utatur is auctor; edigo saltem post S. Doctoris aetatem eum scripsisse dicendum est. Praeterea si hujusmodi veterum Pontificum Decretales Epistolae genuini essent illorum scelus, Auctores ecclesiastici octo priorum saeculorum earum procul dubio meminissent , has cita λsent interdum Concilia, protulissent Romani Pontifices. At ne unus quidem ante nonum saeculum has Epistolas nominavit; non S. Hieronymus in Catalogo Scriptorum ecclesiasticorum , non Stricius, non innocentius, non S. Leo , aliique SS. POnt, fices , non ullum octo priorum Conciliorum in cumenicorum , non Dionysius, aut Cresconius Canonum Collectores , non denique Photius vir immenta lectionis & eruditionis . Accedit styli similitudo , & idem prorsus scribendi character, quod unum eumdemque auctorem manifesto prodit ; non enim fieri ulla ratione potuit, ut tot Pontifices divosis temporibus eosdem rim II. O o dictio-J su CHR.
Argumenta quibus talittas Decretalium proba
307쪽
1ρo HISTORIA Jaςυ Cug. dictionis characteres servaverint, eumdemque stylum . Sed de It A M. I p. peratorum leges, quarum in iis mentio occurrit , ex Theodo- ,set. Aug. de stano Codice exscriptas fuisse primus advertit Antonius Augu- Graii η stinus ; cum tamen Theodosianus Cod ex duobus tribusve saei ζι.ε Ay' culis I Ost Pontifices , quibus illae epistolae affinguntur , conscriptus sit. Non absimile imposturae argumentum ex falsa temporum consignatione eruitur ; cum omnes ferme falsis temporum Consulatuumque notis distinctae sint. Tandem , ne singula persequamur, sat eas est supposititias censere , quae compi, latae sunt ex epistolis, operibus, & decretis posteriorum Pontificum , Patrum , & Conciliorum , quod accurate ostendit Blor delius in Prole gomenis Pseudo-Isidori cap. I 3. , ubi in singulis epistolis notat sententias ex scriptis Auctorum posteriorum delibatas & ad verbum transcriptas, quae harum Consarcinatorem
Epistolarum turpissimi plagii reum constituunt. IESU CHRISTI A M. ito. ALEx ANDRI PAPAE a.
Cerdo Pa triarcha Aleis xand. obiit , cui iace edit
r. Circa haec tempora , inquit Eusebius, Cerdo Alexard inin Eccles Episcopus abiit e vita . quandique ub Aposolis miniserium ejus EccleViae sortitus es Primus. Fuit hic , reserente be-
vero in Historia Patriarcharum Alexandrinorum , ob vitae integritatem , aliasque praeclaras dotes , ex laico ad Episcopalem tronum evectu si eamque Sedem ad annum usque I χχ. sancti se si me gubernavit, cujus gesta, sicut aliorum nus aetatis, in obscuro remanserunt .
Σ. Hoc anno Romae Panthren concrematum fuisse , idem scribit Eusebius; Cujus verba non eodem modo ab eruditis accipiuntur . Nam cum integrum ladhuc extet Romae Pantheon, quod vulgo Rotonda dicitur, de eo Eusebium locutum sui Ilenolunt, sed sorte de alio, cujus memoria interciderit, aut etiam conflagratum eum dixit, quod fulmine tactum fuerit ac de
308쪽
TRAIAMi IMP. I . COSS. C. CALPHURNIO PisoNi, ET M. VETTio BOLANO OLYMP. a 22. AN. 3. URBIS AN . 86 . r. Cum nil memoria dignum hoc anuo suppeditent Ecclesiae tabulae , eum taciti praeterimus.
IESU CHRISTI AN. I a. ALEXANDRI PAPAE q.
TRA AMi IMP. II. COSS. TRAIANO AUG. VI., ET T. SExa io AFRICANO . OLYΜΡ. aaa. AN. q. UROIs AN. 863. r. Labente Christi anno G2. sorum Traianus extruxit magnificentissmum , atque ingenti in medio ejus erecta columna , quae res bello Dacico gestas repraesentaret , elegantios me exornavit ; opus pol teritati admirationi fuisse , testis est inter ceteros Marcellinus, qui de Constantio Augusto narrat:
Cum ad TrMani frum venisset , Iingularem I ub omni Caela
s cturam, ut opinamur etiam numinum sissione mirabilem .haerebat attonitus per giganteoo contextus circumferens mentem , nec relatu in abiles , nec rufus mortalibus appetendos . C Iumna tantum , eaque integra modo superest , in qua explicanda eruditi viri noli pauci operam suam collocarunt . Erectam eam Consulatu Tra; ani Sexto, labenti videlicet anno, inscriptio , quae etiamnum legitur , Prodit . SENATUS . POPULUsQUE . ROMANUS
AD . DECLARANDUM . QUANTAE . ALTITUDINIS MONS. ET . LOCUS . TANTIS . OPERIBUS . SIT . EGESTUS
Quae postrema verba denotant Trajanum Quirinalis montis Tadices explanasse , ut sorum dilataret ; quod & a Dione traditum est, ubi ait eum locum montuosum, quanta es altitudo
Columnae , perfodiise , forumque eo pacto complanasse. a. 's isce , sequitur idem auctor , bellum intulit --
AN. III. Traianus P rum tedihcat, ibique cratiam nam erigit. Opi οὐ ν
laturus, ta Orientem pro ficiscitur.
309쪽
JEsu Cug. menis, Parthissique, propterea quod cui ipse dicebat Rex Aman. 111. Meriorum, n=n abs se , sed a Rege Parthorum diadema acedi
tisses; sed revera id bellum suscepit adductus gloriae cupidit
te : Cum Athenas venis Iet, Legati Chostois Parthorum Regis eum conveniunt , pacem petunt, ac munera offerunt , obsecrantes, ut delatum Parthamisio Armeniae Regnum ratum haheret . Ipse vero , repudiatis muneribus, paucis respondit, se, cum primum in Syriam advenisset , provisurum omnia, quae fieri par essiet, ut pluribus narrat Dio. Athenis cum esset, ut eum sibi Civitas promereretur; Hadrianum eius consobrinum , eique carissimum Archontem renunciavit . Athenis , inquit
Phlegon, Archonte Hadriano, qui Imperator fuctus es; eοnsulibus Romae Imperatore Trajano VI. nito Sextis Afris
no . Quibus verbis hunc designat annum ; unde Trajani in Orie tem prosectio vix alio , quam praesenti anno alligari possie censemus . Eum bis in Orientem transiime aliqui suspicantur , a no scilicet Ios., de iterum anno II 2 ; quod nullo veterum testimonio confirmari potest. Unam Trajani ext editionem novit Dio post dedicatum sorum ; unam ct Spartianus in Hadriani vita, nec ante haec tempora Trajanus Parthici titulum habuit , ut nummi indicant, quibus post sextum consulatum tantum eo titulo decoratur . Scimus quidem huic sententiae S. Ignatii acta adversari, quibus habetur Trajanum anno Io7., Com. Sura & Senecione secundo , post quartum sui Imperii annum Antiochiae adsui me , ubi Ignatium Episcopum ob Christianae fidei conselsonem Romam perduci , ferisque objici jussit. Verum etsi ignatii acta , ut genuina agia oscamus, notam tamen temporis adscitii iam , & aliena manu insertam cum eruditissimis viris afferere non cubitamus IESU CHRI,ΤI AN. ii 3. ALEx ANDRI PAPAE S.
TRAIANI IMP. i 6. Coss. L. PUBLIO CELSO II. ET C. CLODIO CR SPi NO. OLΥΜ P. 223. AN. I. URbis AN. 866. Traiani gesta ν. Parthico beIIo intentus , Anriochiae hoc anno Trai m bς pQ P nus adsuit , cui Abetarus Osiroenorum Rex perhonorificam te
gationem cum muneribus misit , eidem tamen occurrere , ne Parthos offenderet , ausus nota est ; cum enim utrosque timeret , utrosque etiam pro viribus sibi conciliare satagebat. Antio Digitigod by ooste
310쪽
Ecchas IASTICA. 293tiochia decedens, Persidem ingreditur , cui Satrapae , Regesque pacem & amicitiam postulantes obviam faeti sunt, nullo que adversante Samosatam usque pervenit . 2. Cuin Antiochiae versaretur Trajanus , hostilein adeo adversus Christianos animum prodidit, ut omnes Dei cultores existentes vel fueritare veι mori cogeret, inquiunt S. Ignatii Acta sincera, ex quibus plura sortissimum hunc Martyrem spectam tia hic referemus . Comprehenso igitur a militibus Ignatio , post Evodium Petri SuccelIorem Antiochenae Sedis Antistite, ac Imperatori oblato , orianus dixit : uuis es C codaemon , nostras festuans praeceptiones transcendere , cum alteros persuadere , ut perdantur male natius dixit : Nu Ius neophorum vocat Cacodaemonem . Recessserunt enim longe a fervis Dei daemonia ; s autem , quoniam iis gravis fum , m lum me adissur Daemones vocas, consiteor. Chrsum enim habens sperexissem Regem , dissolvo' horum insidias . Drianus dixit: Et quis es neophorus Z Ignatius respondit: λιi Chri- sum hahet in pectore . Trajanus dixit: Nos igitur tibi pidemur non habere fecundum intellectam Deos , quibus utimur coinpugnatoribus addemus adprefarios natius dixit : Daemoniugentium Deos appellas , errans . Unus enim es Deus , qui
fecit Caelum, O terrain , ct mare, omnia, quae in ipsis, O unus Chrisus Iesus Filias ipsius Unigenitur. cujus amicitia fruar . Trajanus dixit : Crucί uis dicis sub Pontis Pilato natius dixis: Cruci genteis peccatum eum ipsus inventore; omnem condemnantem daemoniacuis malitiam iis pedibus eo-mis , qui Usum in corde ferunt. Trojanus dixit: Tu igitur in re ipse Chrisum circumfers 3 Ignatius dixit: Diam : Icriptum es enim: Inhabitabo in illis. ct inambulabo inter eos.
a. ignatii constantiam non serens Trajanus , hanc in .
eum mortis sententiam protulit: lanatium , praecipimus , in seipso dicentem elaeumferre Crucifixum, vinctum a militibus duci in magnais Romam cibum besiarum in spectaculum plebis
futurum. Tranquillo hilarique animo sententiam excepit Ignatius , sua ipse vincula corpori aptavit, ac consestim Antiochia Seleuciam abductus , conscensa navi Smyrnam appulit ; ubi viso allocutoque Polycarpo ejus urbis Episcopo , ac olinia Ioannis Apostoli discipulo , EpistoIam ad Romanos dedit , quae ardentissimum Christi amorem, proque eo patiendi vehemens desiderium spirat . Smyrna solveus , Troadem delatus est JEsu CHR.