장음표시 사용
111쪽
da inprima,acutissima ultima acre narcotradescenderedo si pinna in prima,&grauissimamultima siue extrerna, quod in ca linium sphanaruordine luceclarius patet,utposteaenarrabimus,&multissηs in rebus. Et ipsi authores e ita locuti sunt.Ut Uatij illud proba Cine extrema linea amare haud nihil M ubi per extremam lineam intelligit primam,neam uidere.Nam quod Donatus in commentario addes ait An sic dixit extrema linea,quemadmodum dicituriongislineis fiericidindeloginquo, nimis argutumesLItem Horatius cum in sermonibus deT Alio dicereti modo summaVoce, modo hac resonatq chordis quatuori .Perima grauissimam innuit, hoc insuprematia tetrachordo,quar, quod ad sonos
attinet, grauissimaest,sed si ad locum conseras insuprema. Quod & Porphyrio innuens, A tetrachordo inquit hoc sumptum uidetur,in quo est
grauissimi senichorda,quaehypaledicitur.Non metaret,quid eum in i cum garriat Acm,ea in annotationibus,qus in Horatium publicauimus, breuiteram mus. Ad hanc igitur formam,quae ueteribus ita in usu erat.
Boeduus planas disposuit demonstritiones. Atubi negocium magis arduum tra flat, praescivim numeris comonstandum, tum uero non acutioribus,stit grauioribus chordis maiores apponit numeros, quod ipselib. his testitur uerbis:Neclecitarem inquit res illa conturbet quod intendetes saepespacia proportionum,numeromaiore signauimus, remittentes uero minor cum intensio acumen faciat,remissio grauitatem. Illic enim tantum proportionum spacia signabamus, nihil degrauitatis, aut acuminis proprietatelaborantes,alip ideo & in acumen maioribus numeris intendimus, &minoribus in grauitatem saepe remisimus. Hic uero, ubi chorda, tum spatia, sonos metiemur,naturam rem sinui necesseest, maiori l Agitudini chordam,ex qua grauitas existit, ampliores: minori uero, ex qua uocis acumenascitur,darebreviores. Haec ille. Nec multum abest quin sit exemplum rius quod dixit, libro I. 'a apud eundem. Vbi hypaton acm Mn tetrachorda ad eundem conectitas neruum 3 τα σιωπὴ superius
hypaton tetracordon fici posterius meson: Sed chordam hypat5 meson, superiori facutissimam uocat, sterioris uero grauissima. perius dicit, non soni acumine, sta quia prius numerauerat, alioqui desndedixi in serioris,non posterioris. uod autem Boethius hypatas grauissimas,hyoperbolaeas uero extremas & dicat&existimec multis ex ipsius libris testi.
monilsciam euadet.Namlib.I.cap.2O.Ita ait:In his quς grauissima quidem erat,vocataest Hypatriquasi maioratcruenerabilior. Vnde Ioueetia Hypaton uocant, Consul equo eodem nuncupat nomine propter exa lentia dignitatis, eaQ Saturno est attributa propter tarditatemotus, &grauitatem soni. Item posteain eodempite,de Hyperbolam tetrachordo, quodere chordaepraedictas onmcis netas superuadebant a ninchypera
112쪽
bolgas dicissasserit.Rursus lib. cap.iI: Hypato tetrachordu primu a
grauistinaum ait,Hyperbolaeon autem neten extrema.Rursus cap. I .esuis
dem libri, ubide speciebus diapere, grauiorem parte bis uocat, ut noscis Guidone appellamus.Multa alia sunt apud eunde loca,qus biniitatis gratia a nobis omittuntur. Haec aut obiteradduximus, nequis mihi eius authoritatem uiri ob aciat, quem ego abs controuerita in hac arreprincipe facio. Nam Macrobium, Acronem, Geo urillam,&similes nihil moror. Quanquam Georgius Valla magnitica praestitisse in portentoso illo de rebus fugiendis ac expetendis uolumine uideri potest homo haud dubie doctus sed non satis ingenuus,meo quide iudicio. Cum enim maloia huius disciplinae parteo Boethio haberet ne semel quidem, quod sanemiror,dignatus est huc nominare. Interim Anshelmos Bryennios,&nescio quos alios obscuros uiros seequenter in ore habens. Sed scilicet tu dodii ut demur,quoties authores allegamus,quos ues ipsi nun*l imus,ues quos alii non legerunti Na de antiquis nihil dicam,quos coaceruatim ita allinat perindeat*ipselegerit, mante multa saecula illorum lucubrationes perierinti Audio tamen illi eximiam sitissebibliothecam,qua ipsemoriens esse gauerit, qui hoc opus excudereti Aldus excussi de bibliotheca nihil ceruaudimus. Ipse eodex corruptissimus est,ut O iudicio legentificile patebit. Cuius uero culpa,id uero nescio. Hoc in uniuersem dein operedidissimis hi sit, coaceruationem uideri multam rem, quas no intest xerit, comixti nem saepe contrariorum, quae haud dubie endaturus,si ilaui . erati
Quo pacto sumendi sint Modi& quae prima omnium Modoru
chorda, Caput I X. HIc uero ingens dissicultas sese nobis osserende parua nauigationis
nostae mora, qui trasmissis tolscopulis,omni periculo iam deiunam uidebamur, actutum omnino cepisse portum. Ecce quem mis in o- - nime rebamur, rursus adest Boethius ipse, nostra Hesice, nostra Cynosura, ac retro propModum acto nauitio a cursu instituto nos cohibuiti Hieenim lib. . p. I3. longealiter diateuaron diapente ordinat species at nos ordinauimus. Nos mini sol re, prima mi la,secundam,teruaut se,posuimus, mille hoc ordine mila uisa,reset,ponat diatessar5 spe. cies,atap ita ueteres pla P.Similiter diapente nos primam rela, secundam
mi mi tertiam,si si, quartam, ut i, fecimus. Cum apud Boethiu sint hoe ordine mimi, usi, uisol, re la. Ita quas nos primas, ille ultimas instituit.
113쪽
Sed quod magis nos turbat ac prope retrouersis uelis ire prohibuit est, quod eodin libro, capite statim sequente, de dorum exordijs ait, Hyapolydium tono altiorem quam Hypophrygium, que nos semitonio duntaxat sublimiorem instituimus. Quodsi haec nostra falsa sunt,& Boethri
codex bene habet,omni deposita tergiversatione stylus nobis ueracdus cst, ac maior huius commentationis pars retexenda, quam magno labore has vitenus consti uximus. Sed de specierum ordine in consenantris sumendo
ut priorem amoveamus scrupulum dissicultas hoc paeto soluit, Quod
Boethius eo in loco non alia de causa, mi la, primam ponit diatessaron spociem, quam ciuod ea in aer immobiles phthongos constituatur, cum alis inter mobiles. Quapropter si consonantiarum species per se con syderemus, non uideo curalia alia sit prior, nisi ex semitoniorum locis primatum illis dare uelimus, Vsimila, primoloco semitonium hebeat, hoe est, secundum ascensum. Eadem de causa, mi mi, in diapente. At si ad scalae ordinem, quem Gxaecia proslambanomene ad neten hyperbolaeon, Latini uero ab Α, ad Aa, instituerunt,hax reseramus, certe, re ibi, primum
obtinebit locum a proslambanomene ad Lichanon laypaton, mi la, secundum, ab hypate hypaton ad hypaten meson primi ac grauissimi tetrachordi, in qua indubitanter prima chorda hypate hypatonaparhypatchypaston distat semitonio minore in diatonico nam de alias duobus generiabus, tanquam deploratis, nihil hic tractiamus Deinde sequntur tonus aetorius, ut clare patet in omnibus libri quarti demonstrationibus apud cis undem Boethium. Haec ratio etiam Franchinosilit homini docto,&qui recte haec initia iecit. Eadem Berno in sua Isagoge oppido diligenter tratiuit. Nec ab hoc scopo quisquam nos dimouebit. Et ipse Boethius hic aderit nobis omni lius de musica uoluminibus, quare specierum incolisonantiis ordo, si quindecim chordarum in immutabili systemate cosyderemus seriem,ri ullus inclior, nec aptior instituetur, atq; illecti, quem nos superioare libro ex Franchino docuimus. Quod si hoc euicimus, ut plane puto, austra de Modorum exordiis dubitatio secilius distatuetur. ccpcii im dubium est, si Modos musicos secundum quindecim chordarum sericin ordia nauerimus, quin hic ordo sucrit secundum Modorum naturam quae in semitoniorum positu maxime consistit quem huius libri capite secundo,
etiam typo ostendimus. At si,ut Citharae neruis aptantur,posuerimus, aliaus ordo esse poterit. Nam Boethii constitutio lib. . cap. I si codex non errat quod tamen Franchinus no dubitauit dicere, ultimo suorum opcru uolumine. cap. II. alium habet ordine. a proslambanomene enim in Mosen, Hypodorium quidem ponit, ab hypate hypaton ad paramesen, Hyapophrygium tono distanteis, quod&nos fecimus. At a pastypate hypaaton ad uiten diezeugmendi Hypolydium, eode tono, que nos semitonio H a duntaxat
114쪽
dsintaxat ab Hypophrygio distare credimus. Nam parhypate hypato ab hypate hypat6 distat semitonio. Quare eo in loco uel Boethh codex errat,
uel Citharae infimum ac grauissimu neruum proslambanomenen appetilauit, ac deinde chordas ita aptauit, ut adhuc hodie conspiciunt a C, ad α
ab F, ad L in Synemmenis. Mailis adhuc diuersa partitio illa est, eodelibro cap. quam ait ad Lydium Modum institutam, cum magis ad Hyapolrdium acetiam ad Hypodorium quadret, si quis diligenter eam imarit. Daquam mihi ad finem suspeetii& mutila est uisa, librariorum,ut puam,culpa. Porro Polluanus in suoPanepistemone:Toni inquit apud Aristoxenum tredecim. Hypodorius, et Hypophrygii duo, Hypolydij duo: Dorius: Phrygii duo,Lydii duo: Mixolydriduo, Hypmixolydius unus. Qitae si uera linat, a tritono ille modorum ordinem incepit, ut hodie sunt organa qusdam ut nos uidimus ubi nos Lydium in Plitera incipimus, quasta parhypate meson orsus ad paramesen conscedas,deinde in G Hyampli'mum, ubi nos mixolydium, neci enim alioqui illis modorum monas ac Uyas locum habenti Haec omnia eo tendunt,ut plane uideamus oriatum hoc quo papud ueteres, mansisse tamen semper septem diapasen specierum maiestate. ut ut alia ceciderint. Oenominationis enim ius ficile
mutari potesLCui rei testimoniti esse potest Cleonides qui ab hypate hypaton incipit Modos ac ex ea chorda in Paramesen Gstituit Mixolydiu, qaeum nostra traditione minime quadrat. Sicut nec eius sequerescunos iis Modi ac necu Boedastade. Prima letiqui tandefiniamus omniuModo ruchorda erit Proslambanomene, Hypodor 3 6ria sedes ad mesen, secada Hypate hypaton ad Paramesen, Hypophrygη:terua parhypate hyp to ad trite diezeugmeno, Hypolydq:R deinceps,ut cap.r. huius libri ostedimus,ipsa uero lemitonioru loca erunt secundum tetrachordorum ordia nationem ab ipso Boethio lib. institutam demostratam in ut iam dicto capite nos quoq3rbauimus. Manet igit incocus us hic nosterordo, ut ab initio instituimus. Et Modorum natura, apud omneis authores indicata, hocpaeti, pulchre procedit,ifolium simplex, ut Apuleius, 'ostri σου γε
inquit, quae uerba paulo post latius explicabimus. Aristoxenum, a Ptoleo meo ac Boethio redargutumnos non lepinus. Et Politianus hoc in negotio rerum no intelle si iam coaceruator a quibusdam merito nominatur. Leterat enim haec apud Graecos, sed non intellexit. Georgius eua Valutam uaria uariis in locis nobis prodidit, nunc Aristoxenium, nunc Pto maicum sonitonium usurpans, ut saepe ipse sibi parum constare uideanu . Nobis hic nihil excidet, cuius non exemplum uiua uoce,&certa compres
hesum ratione dare, ac oculis auribus, subiicere poterimus, si opus fuerit. Authorum
115쪽
Liber i l. 89 Authorum aliquot loca discussa quae traditis a nobis hactenus prc
ceptis contrariauidentur, p. X.
Inus urgentquide,sed sollicitos tamen nos habent,quralia super Malia subinde nobis irreput, nostris propemodum traditionibus pugnantia,apud authores haud poenitedos. Quom primus est,
Athenarus qui lib. I ..ωστ σι ι ex Heraclidepontico treis du
taxat Modos asserit Dorium,folium ac Ionicum, quod Grsci ipsi in tria diuisi sint genera Dores Holes & Iones.Ide sed aliquanto diuersius tradit Porphyrio doctus homo, qui in Horatiu nobis reliquitcbmetariisum sed ab Acronecdpilatum,ab tempora iniuria etiam mutilii. Isodeuiuina libri quarti carminum ad illud: Lydis remixto carmine tibqs. Aiut inquit treis Modos tibiarum esse Ionicu,Lydium, Barbaru. Et 'odo ode9.ad illud: Hac Dorium, illis barbarin Diximus autem inquit S supra treis es. species aqud Graecos omnium inu Ionicum,Lydium, Barba, rum.Haec ille. Acro exponit barbaris, id est,ph Num, quod placet: Carterum pro Lydiu iri Porphyrione legendii puto Dorium. Lydius enim in Ionico facileintelligitur. Et nostra aetas pene omne Lydii cantu in Ionicii
mutat,itacognata uant natura horu modorum systemata. Quod olim eis dem quas iam citauimus, in Horatiu annotationibus editis latius proseis cuti sumus. Et paulo post eade de requaeda alia adnectemus. Ueru quod ad priorem attinet,breuiter nessenim negotium cst arduu, ut multis uera
his sitopus respondemus.Athenaeu quidem treis noninasse Modos.Sed principes sed maxime Glebreis apud Vitaxos. Quippe qui Lydii ac Phrysti j metionem qui de liciti Sed barbaros esse existimet, alios item uel obscuros, uel priora subditos ac species. Quanqua ea disputatione eb tande uenit uine lonicu quidem Harmoniam credat, sed harmoni quanda spe,
mero: Ita ex hoc authore nihil satis certi costare, mihi quidem uidetur, quemadmodum nec ex Iulio Polluce, ut in Lydio reseremus: Sed id Porphyrio, ut ad hucquocpaliquid dicamus,treis siue Modos siue species carminum ait,de uulgari loquitur usu, quemadmoduhoc quo temporeTibicines fidicines. in usu habenti x enim Modos
Ionicum, Hypost nicum, Lydium, Hypolydiu,Mixolydiu,Hypomi lydiu qui S Hyperiamus in ut modulani. Quatuor uero Doriu, Hypoadoriri Loeli Hypoaroltu,&si addere licet Hypta lydiu,inre. Deni p
116쪽
in mi Phrygium &Hypophrygium, ut numerus duodecim Modorum
aut XIII, si Hypermixolydium non excludemus,expleatur.Hsc ad Porphyrionem. Tertius Lucianus est, qui in Harmonide quatuor Modorunomina memorat,ac cuius p Harmoniae proprietatem Nam ita Modos nominat consormitercu Platone )explicat his uerbis. κια - ουρ hmHαρ
νικηρ - γλαφυρόν. Haec D. Erasmus Rotipricceptor noster docte, ut omnia, ita uertiti Uniuscuius harmonis seruare proprietatem.Phrygis imprimLydiaefurorem,Doricae seueritatem,Ionicae iucunditate. Porphyrio tros nominauit, Lucianus quatuor.Sed non uidetur hoc egisseLucianus utomntis nominaret Modos, uerum praecipuos duntaxati Ionicu aut quod ille ex Lydio primus emergit mutato dii zeugmenon tetrachordo in Wneamenon,principibus adiecit.Sic&Apuleius Floridorum libro I.quin ea numerat Holio adiecto Iulius Pollux lib. q. λια ι,θιν adiecit & alibi σαυτον. λω 'isi,ut Platoli. 3. de repub. ubi&mἱολυ ηιαιUeru dehis in Lydio latius
disseremus. Apules uerba sic habent.Tibicen quidam filii Antigenidas omnis notulae melleus modulator,& idem omnimodis peritus modific 'tor seu tu uelles Aeolion simplex seu Iastium uarium, seu Lydium quer lum,seu phrygium religiosum,seu Doriu bellicosum. Apultius simplices, quod ad appellationem attinet,nominat,uidelicet a Gentibus nomina habentes. Et Iastium uocat quem Lucianus Ionicu,quod nome in uulgatis Apulei codicibus corrupte, ut paulo post ostendemus, Asiu legitur. Hre&similia apud authores passim reperiuntur, quae nullo negotio ad hunc modum ditatui poterunt ab mediocris etiam ingenii Leetare.
tatione, Caput X LCommutatur item Modi alteri in alteros sed haud squali selicitate.
In alteris enim fit mutatio saepe uix sentiete aureetiam arguta, imo saepecum magna audientium gratia,quod peruulgatum hodie es.se ex Lydio in Ionicum non semelia tritissimus oruthoc qui instrumeus ludui,& qui Poξtarii carmina propte cantare sciuiad musici ratione. Nepe a laude hoc modo, si comodesaciut, ispe numero merent. Maxime si Ionicu in Doriu Gmutent In alteris aut dura fitcomutatio,&uix una abs graui auriu o stonquiex Dorio in rishrygiu.Ideo qui in teptis hodie organa pulsant ques in id dissicultatis incidui, cogentibus ad hoc Ecclessscatibus nisi exercitati ac propti sint,sppe sed dedos auditoribus eruditis rpinati Inde adagiu natu puto, A Dorio ad Pli' u de naturali in minus naturale,autdebenecopositoiadabsurduauideplacido
117쪽
ad insuauis. Deni de eo, qd uulν at ut, a no manet in Oposito, etex eodelabigin diuersum. Haud cla me eth ad nostra aetate de hoc Adagio scriptis
Odiderint multi exim a uiri, inter qs duo tame maxime mihi coledi, nuus sep honoris p sitione nominat, Frachinus&D. Eras Roten alter mi tus, alter uocalis mihi dodionabus tantume debere fateor,atum qui maxime Frachinusmenua uidi. Quiu anteannos duos elao,cu Mediolani essem, ille quocptuc adfuisse dicit,sed nodu hoc agina, posterioribus aut annis ut ingenue quod uerues fateao eius uiri s pia multu Psuere mihi, at* adeo ansam dedere, ut Boethiana Musice i gere, relegere, ac deuorareetia uoluerim,qus Iogo tepore a nemine attingebat,imb a nemine intelligi credebat.Cum Erasino uero familiariter multis uixi annis, no in hiae adeardibus sed ita prope ut alter alteri in negocio literario quotidiana cosuetudine, in laboribus qs simul immesos procomuni studiosoru utilitate tolla rauimns adesset quoties libuisset. Iracplicuit internos admonere, bitare,
corrigere.Ego,ut Iunior, c5cedeba illius aetati. Ille,ut senior, tolerabat mois res meos, non una castigabat,assiduus erat adhortator ludioru meorum.
Deni*effecit, ut auderea quado&ipse in publicu. ire,&scriptis quae Matire adere. Qu u p ille tot annis Na opinor no minus xx, isse scripsi uoluisset a meantea uideri. Et hercules, si praeoccupationibus rem mearum ppetuo adesse potuissem,no desuinem uiro, pigris p tame opibus adsili. No me serebat, ut nuc morosuli quida faciut, reprehendi, si quis hoc mode faciebat,imb admoneri maxime petebat,&agebat subinde gratia as, denio non unquam admonente muneribus donabati Tata in illo ui. ro erat modestia. Ita in eius scriptis reprehedere qurda du uiueret,naaxia me illo uolete, no sumus ueriti. in Frachino quo p utina licuisset ostendissem certe illi no pauca, quae ad publicu disciplinam usum multis .psilis senti Haxeo tedui, ut nemo mihi succes Te iure uel queat, uel debeat si post illoru fata nuc audea qusda repliedere, quae uiueribus illiscu gratia etia siletii rus era. Prior ita Franchinus in postremo illo ope Nd sero in manus nostras uenisse priore libro cd isti sumus) de Harmonia musicora instrumetoru li. m. a. ubi de Oprietatibus qtuor Modoru ac deris stasia Dori disserit Leti huius Adapii metione, hscadponit uerba:Cu aut cinat ex iastatissimis & seueris actibus ad ea quae laete at iucude dioeda aut opta.da essent sese uerierent,ueluti Puerbii loco a Dorio dicebIt in Phrygiu. Hre ille. Qui by uerbis innuit tm s ac iucudis rebus couenire Phrygiu, tame stati eode in lib. ca. s. dicat Phrygiu Modu ad bestii excitadu esse aptu,
ideo. igneo colore pingi, &Ana sto declarari. Ata nemo no ide de Dorio assirmat, ' ppoer hac rati iid eruim' huius adagin sensu. Ego. n. Phrygiu potius tristibus ac diuinis couenire puto, ut Threnis, ut fletibus, ut sea
pulturis. Quasi us Modus est, a non ad diuersa applicari latet modo sit ingentu ad ea re fel quale aut Iodoci Pratcsis, aut petii a Platea aut simili u.
118쪽
Id ei reo omnia, quae per totu illa quartu libru, praeter inhiana adseritimodismusicis, a secto Modom v nariam neutia nobis aperiunt. Ne ille ultra septem recte nouit,quod cum ex eo opere, tu ex activa ipsius Musica plane apparet Et quae ex uariis authoribus cu latinis tu Graecis coli cn cium nihil adiuuant, ut priorequo libro attestati sumus. D. Erasimus aute in Adagioru illo prestatissimo opere nihil plus assert ad uerum sensum huius Adadi. Tribus annis, aut circiter ante eius morte admoniatus sitit a me. Nam totum illud opus saepe eo poscente resegeram. & sicubi aut librariorum culpa, quae sane non minima,quid corruptu erat, aut etiaipsius incuria n gle stum, ut nJ illibenter sua agnoscebat errata, continuo notabam. Locus erat Apuleii,de quo praecedente capite, ubi ille Asiu pro Iastium legerat eum locum antepostremam editionem, me praesti te ac admonente, endauit. Emendaturus & alia, si morte praeuentus no fuisseti Nam cum de ipso hoc adagio longe aliam ex me audiret rationem a ipse adserre potuit, rogat ut scriptis id explice latius ac diffusius,ita enim sore. ut taetor fructum naberet, o gratiam. Enimuero, quod ibi Bon admoudum ualebam, grauaum me hoc facturum os adi, paratus tamen erat, in Modorum cantibus comonstrare palam,quod ego primu hac in re puto,&a paucis id fieri po e. At ille no destitit,donec perviceriti Ita' scripsi
tunc ea, quae hic statim siniciam. Uerum cum ultimam editionem iam mouriturus adornaret, operi no adfui, e Fribur o enim qd ad caput Herciniae sylve est, ubi tu habitaba, Basileam ierat distant ea loca unius diei itinere. Ideo 'charta tunc periit,& locus ille, cu alia ta multa illi curanda essent. neglectus est. Q iasi ter nuchoc ope, ubi talia ex Dsem doceo, id uero neuti mihi negligendum existimavi. Est igit sensus huius adagi j I Dorio ad Phrygiu, ut diximus quoties a Pposito aliquo in loge diuerium labimur.
Huius rei apud Musicos cu recentiores tu ueteres nulla,quod equidestia, reperias causam,qua catus naturam ac auriu iudiciv. Ideo re aluus repetere placet,breuibus quide uerbis & in diatonico, quod nunc in usu est. Notum aut est ex superioribus,totu inter Modos discrimen esse ex uariatione diapete ac diatessaro in diapason,qua omnes, stant Modi. Hanc aut uariatione esse ex uario semitonioru loco,quae totu uersant negotiu. Notum
hoc quo. est diu Hypolydiu dos comune habere diapete, tertia
uidelicet specie, PhrygiuHypophrygiu*secunda, quam utraq; triton si plectitur,dum interuallu,& a diatonico nonihil abhorres. Unde si est, ut Lyd 3 ac Hypolyd 3 asperitate in diapente nostra aetas ope aboleuearit,ac unius semitoni j immutatione eos ex diezeugmeno tetrachordo in Synemeno deiecerit, effecerit. Ionicu Hypotonicu qui molliore hahet incessum, nepe diapente nacti abs tritono,quarta uidelicet specie. Porre,
Dorius Hypodorius, prima habent diapetespecisi quae ite nullu habet
119쪽
tritonu. Ideo. si rursus Ionicum Hypotonicum in Doriu Hypodoriaumue mutabis uariatur diapete abs tritono,quare aures no ostenduatur,imb gratia senties ex uariatione Modi. Et est sane auditus ex omnibus sensibus maxime morosus, qui nisi uariatione iucunda mulceat, illico laesdiu cocipit. At si rursus ex dorio aut Hypodorio in phrygiu Hypophrygiumue cdcedere uelis, ta incides in Modos quoru diapete tritonu habet, aspera, ut diximus, intercapedine, ita ut aliauclut natura catus nasci uide, tur. Quapropter auditus res nouitate Gmotus sentit alteratione in comoadam acu lut stupescit. Haxita haberere ipsa inueniet qui Modis assueti, elas habet aures. In Guidonis aute scala Lydius intertri&fHypolydius inter C ace, costituti habet mi in b claui, qd si in fico mutabi L cssicit conistinuo Ionicu ac Hypotonicii molliores Modos,&abus aures libet ius a quiescuti interes sane ecclesiastici Lydio ac Hypolydio desectati sunt propter diapete seueritate, praesertim in inraduali susqus uocat. Ite in pastioe ominica,quae sacra illa hebdomada canit. Ubi Euangesisti, ut grauis historicus ea habet diapete, narrationi apta. At nostia aetas plera pnautat tomer aut uiciat uerius, dum quaerit mollia potius qua grauitate obseruare curet. Mutatis igit his Modis, ut ex se se, diapete fiat sol ut, aures suaviorenaeis sonum, n5 offendunt. Nec rursum si ex sol ut diapente paulatim cedendo labaris in larcat in Dortu uenias, si comodἡ hoc seceris & suo lom At rursus si ex rela, quae Dor 3 est diapere, in mi mi, quae Phrygi j est deis fleetere uoles, uix effugies taedium quoddam auriu, aut stupore quenda trianimiam mi litis, cur in diuersum abeat. Sed satis nunc Psilo phatu. ADorio ad phrygiu, et c5mode, Rabscp aurium offensione trafre feliciter ausus est Iodocus a Prato super psalmum deprosundis,quod exemplum una cum ludicio nostro prodemus. lib. . p. a
authoresta freques in rebus musicis, Cap. XII.
Est ut&boccosyderatione non indignu. Quid sibi uelit septenarius ille numerus toties authoribus nominatus, & tam uarie item, curerum musicarum incidit mentio, quemadmodum apud Homerusecundo quiestad Mercurium hymno. ροὰ δερνι φώMQ. Lν τανυσσανοχ δαρ. Et apud Vispilium in Alexi. Est mihi disparibus septem compaehidimus Fistula. Et Aeneidos CObloatur numeris te discrimina uocu. Et Horatius lib. .Canode. ItTu testudo resonare septem. Callida neritis. Macrobius lib. i. Saturnalius, bit Apollinis lyra septem suisse chordaruper quas tot coelestium sphararum motus praestituitelligere. Sphaerarum
120쪽
per Planetarum accipi uult opinor, sed ea ratio stigida est. Nam si miserar octo prodidissent neruos, hic tam subtilis speculator continuo subiunxisset, per eos totidem Sphaerarum motus intelligi,appequs apud omnes sint octo. Rursus si noue memorassent octo haud dubie motus ade esse dixisset, at adeo totide ex illis sonos: Nonu aut intelligi oporiere,cdflata ex his octo Phthogis jmphonia, at pob hoc didia Calliopen,ut de musis Plato inrepub. philolmphatur,non temere omniti doctoru iudicio. Eadeest Ciceronis de Sonio Scipi5. traetatio,de qua paulo possi Diodorus aut Mercuriuatilitareatore suisse,aupea tribus instituisse chordis, instar tridanni teporu,treis ite uoces desuptas,graue ab hieme acuta absstate, a Vere media,magna Aurunt iniuria, q hic indignissime Humbus onustus exulat. Orpheu ii j quatuor chordis lyra instituisse tradui uel ad eademnitepora, ut iniuria affectus Autunus, postliminio rediret, uel ad liuor elemeta ut alid scripsere. Haec ad huius dissicultatis nodu explicadu acdmet amaribus adduitata tu ad re faciusiat enarrare,qua quis pchorda in Cithara addiderit, donec ad II. deuetuunt chorda. Lectoris. n. mes omnibus his lectis&intelle stis no minus dubia ligret.ESigialisc sunt nostrae ignoratis, quae nimiusoccudae' ities extricare senesiti hoc explicaduerat, qua ob causam toties apa authores septecta ordarii sit metio,tu ad per has intclligi oporteat. Hic leuiter trafili ut oes, tanum bcne nota, & septe Planetarii Sphaeras adducunt quasi hoc iacino sciat. Ego igit uno uerbo dica qur setitio, per sq3 te siue chordas, siue neruos, siue cicutas, siue uocu discrimina intclligi ab authoribus septe illas Diapason spretes, deabus ta multa hae nus diximus,quae no minus in trichordo Mercurii, tetrachordo Orphei, aeresias deinceps chordaru instrumentis habent, qua in Cithara a choradaru. Per has omnis catus regit, per has incedit,in trahas Gesudit, quodamoda per pedes carmina. He disdiapasen no explet, sed tono defici ut Ideo paPtolemaeo osseaua species adiceti est, sed quareade Ricu prima, ut late hare cap.a .huius libri ostedimus. Ne penim ullus est catus,vel Cithars, uel alii instri elo habilis, qui no in aliqua septe diapason specierum cadati. Quod si sorte hoe alicui nimis argutu uisum sum memincrit obsecro, δhaec nostra aetas rudis sit ac ii σου prorsus, ut inter eximiMoctos, etia qui mathematica Ofitent, novicesimus quisq; haec psposta habeat, qui huic di taplitiae medica manu adhibere ueliti. 'ὁ ucrius qui possit, Rursus coapitet qua priscoructi Romanoru, tu Graxorii aetas docta ac omnibus inas metit disciplinis.Ut certe dubitari non possit, cu Hora ius carmina ad lyra cecinerit,&Modoru toties metione iactat,quin eos optime nouerit, Neamdiu certe no admodu dissicilesia teneris ea in re docti magistri nobis cotigisset ut in aliis distiplinis, n5 in ad h5im uita utilibus atin ipsa musica esseis ossius cis uno orephibeti diluc qrclarusate' ad alia A perem n .i Desono