장음표시 사용
71쪽
partos sic enim poscit tripla ratio diapason cum diapente consonantiam eandem duae ipsius chordae partes plostro pulsae tonabunt. Porro si idem spinum in I. paruis se Him fiterit, relicti s . ab altero latere partibus, ab altero uero una ut sit ratio quadrupla senabunt disdiapason omnium consonantiarum maximam in quadrupla ratione eaedem chordae partes. At ita ueterum consonantiaeomnes,quaequidem in multiplici sum genere,habebuntur. Rursus eadem manente quinaria seditione relinque ab altero latere parteis treis,ab altero duas, & inuenies diapente primam in superparticulari genere consonantiam, nempe in ratione sesquialtera. At si spacisum idem immobilibus interiaces Ν adibus, in septem parteis diuisum suerit, Magas mobilis secet a tribus,ut sesquitertia sit ratio.&duae ipsius chordae partes diatessaron consonantiam sonabunt. Postremo si totum spactu in i . parteis diuisum,in altero latere'. in altero 8. parteis per mobis lem Magada habuerit, tonum in sesquio flava ratione ostendet. Quae,ut clarius intelligantur,literarum positionibus,ut ille secit, demonstrabimus. Sit A, O regula super quam chordam intendere uelimus. Magades autem immobiles,quae hemispheria idem uocat Boethius, duae E,&ricum rimia in B,&C, ad angulos redios erediae. His neruus intendatur A, E,F D. Sed Κ sit magas mobilis, qua ad quaslibet in spacio, B, C, consonantias inquirendas utamur. Hanc diuiso in tria spacio, si ita posuero, ut una eius ab altero latere,duae ab altero relinquantur partes, duae ipsius chordae parates, pleii o admoto,senabunt diapason, consonantiarum Roenam. Sinin spacio per quatuor diuiso trium ad unum diuisio fiat nascetur consonaatia diapason cum diapente. Porro ubi spacium per quin diuisum sita erat, quatuor ad unum dabunt disdiapason, at tria ad duo, diapente, ubi uero si acium perseptem, ibi tum . ad 3. diatessaron creant. Denim ubi pe tr. spacium so uim est,ibi p. ad 8. tonum pedunt. Huius typum sub acere placuit.
72쪽
Ous Magas, monoclaord Um, Magadis, similes hic quorundam
musicorum instriimentorum apillationes,
Onochordi appellatio haud dubie ab una chorda nomen ha. M t ut trichordum a tribus chordis,aquatuor tetrachordum, pe
tachordum a quin λ ac deinceps. Sed per monochordum inamen non modo ipsam unam chordam,uerum totum instrumea
rum,super quod unica chorda intenta est,intelligimus. Ita Mais: hemisphsrium illud est a quo chordar& incipit 3c desinitionus. Necesseenim est,ut chorda duas habeatextremitates. Quippe quae infinita esse non potest, ear magades appellantur. Sed nihilominus totum instrumentum, super quo consistunt magades, Magas nominatur,si Suidaecredimus,qui ita inquit.
λουσα tin KQuae uerba Guido ita uertisse uidetur:Monochordum est uiquit lignum longum quadratum, intus concauu superduela chorda, cua ius sonitu vocum uarietares appraehendimus. Haechaud dubie ab aliquo, qui Graece nouit, inaudiuit, ne I enim Suidaeuerba ex Ruo uertit. Quod enim Suidas pluratiuo numero ταρ Hieri uocat, hic chordam singulari diaxit numero,omissio τὰ κιθαραρ uerbo,quanquam hocipsum ορ-haee,quod
Suidas est,no est necesse addere,quare id iudicio omisisse uideri potest Guido. Sicut illud magis docte secndum artem exposuisiqvlim secundum graeci sermonis proprietatem. Video apud Graecos in gentem musicorum instrumentorum nomenclaturam, ac non modo rearum, sed nominum etiam insignem confusionem. Quoi,Dη boni, unus Athenaeus,&nomina, &organa commemorat, cum lib. cum I . Quot authores, qui eorum meminerint,citatNullum tamen exacte, &ad Ledioris non omnino stlapidi animum explicat. cuius fuerilsermae, cuius usus, Praeterunum auialterum, ut Pythagorae zacynm tripoda uix intelligibi, lem. Fortassis quod illo temporequaedam nimis nota erant, quaedam iam exoleverant. Quae nimis sunt nota,plamn a scriptoribus contemnunatur, ut descriptione indignae quaeautem aboleveruntac ignoratur, minus
ad ribendum quosdam inuitant. Quod si pergam narrare,quoties Masgadin ut alia nunc omittam uocet iamαδε Aid est,fimalarum, iam ωδ' id est, citharaespeciem, mi etiam,iam ἰντ-46 iam ψαλτια 6res nullii inueniet finem. bdeo uariata omnia, adeo impedita, ac inuoluta sunt. In s
73쪽
Inuenias pro fistula apud eundem generemasculino, in nominandi crasu,ε και ὁ μαγι oti Proo no aute staminino, is dativuσημὰ - - γάδιδι. N enim haecomnia codicum culpa, quod quiscitulari queat, accidunt opinor. Dubium autem & hoc, idemne sit cum. Postide, quod Aristoxenus ac Menaethmus uoluerunt, an disserens, ut uoluit Diogenes Tragicus, &Phillis Delius, quod uerisimilius uidetur, siquidem lib. ex Sopatro idem Athenaeus recte ostendit Peetida dichordoncsse, libroautem I ex THeste Magadin pentachordon. Id non mianus dubium,quando fistula significat quo pacto, μ-φεόγγον, id est, in eodem acutum & grauem num aedat, ut apud eunde Tryophon ait citans ex Alexandride Poeta hunc uersum,Mαγα. Vνλαλ-ωQuem uersum O. ERAs Mus Praeceptor noster bis uertit:Gradeac pusillum Mastade proloquar simul Vel Magnum ac pusillum proloquar Magadin timui. Ut uero organu significat, a multis idem cum Sambuca creditur, quam paulo ante haec uerba tetrachordo ex Euphorione idem ostedit Athensus. A Pindaro uero dici N. . A DP γι ,propterea qd simul concinant uiri ac pueri impuberes in διοπτασδρ, ait idem Erasmus,interpraelatus opinor haec Athensi uerba.
ει su πα-νυ ειν ἀ--οωιων τε και Magadin ipse δε ανιμUOGit organum, id est,gemina emittens uocem,in adagio m mclit , illud Pindaricum exponens, cu chorda inter duas magadas immoabiles, per mobile diuisa magada binos creet sonos. Idem Athenaeus apud Anacreonta Poetam Lyricu, at chordas Magadin habuissecommemoarat. Etiam si ille dicat, Sed parem pro ima pari posuisse numerum. Apollodorum deni indicere Magadin esse PseuterioruSed hac de re omnia eius authoris prosequi, qus multis modis pus gnat, non uideo,quid utilitatis Lectori adserat. Quapropter tempus nucesse existi mo uillaetari iudicium nostium explice petita prius ab eo uenia. in tanta non modo uerborum, sed etiam rerum confusione. Dica ita pyingenue quod sentio. Primum, Magas mihi quidem uidetur hemi, sphaeriorum nomen, ut tradit Diuus Seuerinus, ac Suidas item cum ad iam allvi in uerba de magade ita subnectitra se κιθάραρ καῖα sura si λυρας - .ταν Καρρατάλσα, quibus uerbis ad id quodia ostendimus, nihil signifieantius dies poterat. καραλουν autem puto Suidam dicere, quod Boethi, us Hemisphaerium, quidam fulcrum nominant, ut Ioannes Eroschius insignis hac aetateMusicus: quidam seni retinaculum, ut Franchinus, uulgus Lyricorii ponticulos hodie uocat, atquehaec uidetur prima uerabi significatio. Ab hac puto dici mecis μος υν nam ita quidam codices, maxime Hesychij c5stantes habent ad eis modum quo praxedetecapite Boethio declarauimus, cocentus duabus chordae palas in irere. Ucinde
74쪽
o indemde Suida authore, ut initio huius capitis dem strauimus, Magas dicetur ipsum inst metum sulcris duaobus chordam tenens. Quia uero Suidas non satis grauis M. quibusdam author uidetur,utpotecollectaneorum consarcinator,non admodum repugnauem ηs, qui hocce in is mentum in nominandi casu non magas, sed dici a putant. At indealterum uerbum μαγαδ ι ,hoc est,in masgadideludere, cuius uerbi ususinapud Aristoti in probi malis, quanquam quidam&apud Hesychiu μαγαδιειν noμαγα mi tegendum existimant. Sunt qui quin phaec nomis hii prorsus diistentia existimanti si pro ful
τν αιο-v,ait Hesychius,hoc est, qui magadi acciniti Quin, 'tum nome m ἀδώρου .ut inquit Hesychius at Ohoc corruptum puto, sono uulgatarpronuntiationis, quae eodem profert modo. Sed lim studiosis latius o inquirenda remitto. Nam ego me hic plane non explico, haud grauate quae diximus emendaturus, si quid melius Mpud probatos authores inuenero, lubens. in aliorum senis utentiam pedibus. manibus. ut dicitur, iturus, si quiscera estiora candide docueriti in s igitur,ut Suidas, uel Maga, dis, ut atri uocant, cano atia a Georgio Ualla dic his instruis Cmentum musicum uams modis fieripotest Geo us ipse tabellam ponitquam chordoton5nonminari ait, quod super ipsa chordae explicenturintendantur. In ea parallelos tgramum re tangulum altera parie longius describi iubet, longum decem, latum quincppalmos, ut longitudo dupla sit ad latitudinem. Quidam m5strosae longitudinis faciut, quidam duarum ulnarum, binorum uero digitorum latu, spissum. Ego cum primum eam rem tentareanimo costi. . tuis ra, necquicqua talaad manum haberem, iussi mihi ἁ ξfabro fieri crassiore Minerua utatuno mu pedum longin quadrantali crassitudine, metali latitudine duabus immoa abilibus alogitudinis ut in extremitate magadibus,maga de una mobili. Huic quaternas chordas induxi, ut unaues lut thema esset,ad qua reliquas pro scistionu partibus in triabus moduladi generibus, imminutas resene, quaa inueni postea duas susscere, eo satis comode ad hoc, qd inquirere uesctamus,sumus usi,atcyadhuc utimur. Porro Germaniat
75쪽
at Galli incillaeco instrumeta proximead eam Arma extemisasteraculis conglutinata in moduTrigonis Pyramidos leniter&in longuaruminata hodiein usu habe Tympani Schizati ant, chorda super unasuperflate inter magadas senta, arcu,quo Lyrae chordas hodie equinis seis, pice illitis,radunt uerius qua uerberant, pulsatur aut uerritur potius. Quidam alteram duplo breuiorem huicadduntchordam,utin finalibus seristius illa altera seneto flavam. Est apud Athenaeu Trigoni mensio, siquis te hoe esse suspicetur. Etia si Plato in 8. de Remin terrini enumea sis; I. . rat sicut &-da. Nam dequo dixi,ego omnino uetustium credo.Circuserui per plateas ludiones acumine in pectias defixo, qua parte claui sunt. quibus chordae intenduntur, altera parthantrorsum lata, qua cauitas petistet basis Trigonia,l a teneritinstrumentu tangeteleniterpollicectora Omin scissionum pundiis nam ea quo habet,sed in quartis aequintinali uandy&in tertiis dextra arcus trahitur. Chordaegrauitas Ebasi inoeipit, tendit acumen uersus quod metariadplicant. Sinistra manus diagito.maxime pollice, identidem chordam tangente porienditur. Dextra arcum intra limites tamas continet: ita utperpetuo minor chor pars senet,quae intra cotadium est. Sonua longe propemodum gratiorem qua ex propinquo aedit. Duos omnino Modos Ionicum ac Hymionicu in eo aptissime ludunt, alios non item,queadmodum Tubicines, uilibro sequentede Hymionico dicemus.Ipsi qui eo ludunt,diapasen habent per diatessaron ac diapente ullam di qum est,distin stas. Semitonia ac tonosar inueniunt,utpote nariariis musices. Mihi quide primum persuaa dereconati sunt,ea in hoc orgatio non inueniri, quia cum uehemeteradamiratus essem,experientia*id perdiscereuellem,accepto absquodam huiuscemodi organo,rem abs arbitro tentaui inuciat ladem ipsis hoc paratim imperitia rerum musicarum accidere, qui diuidere spatia nisi crasso digito nescirent, partim qd chorda longior in eo organo stridulum quid, dam reddit hon Hercules ad omnem chords sectionem,sed maxime ad quintas tertias , ad s. undas, id est, tonum hemitonium. non item: in quo illosuerum dixisse inueni. Stridore illum excogitarunt magάde quaadam arcuata, cuius alterpes&lauoria crassiorchorda sustinetad basim Trigoniam, alter protensus in coluri modum, cui selidum subiecere,uel
ex ebore, ues alia dura lucida materia hunc tremulum essest num.Rissego machinamentu hominum. Causam tame ueram,cur non omnes dia visiones stridorem admittant,adhuc quaero. Nonnun*huius protenupedis extremo calcaneo tenuis limum infigunt clauum ut tremor sertius in Iolido tinniat, uesiit in cithana chordae dent attingenteinseriorectasuo, quo corpori citharae, ex quo procedunt,connechantur, Citharizare chordam uocat uulgusatorio triangulorum monochordorulo ludo
76쪽
hodie sere est quindita pedum, tr um autem asserculorum, sinMli lautus
do quadrantalis est ac semuncialis a Rasi acono uero sistuncialis. Deli itaque tantum sit nobis dierim praeter nostrum morem, tum quia existis nouimus esse proximu ueteri monochordo, si quideillius ullus sitit uuugi usus, & non potius apud doctos tantum: tum, quod ex aequo Chroama,& Enharmonion in eo inueniri queant,atqueipsum diatonon, inrt etiam, ut uocant, ostensione, quod in aliis instrumentis non omnibus imb quibus hac aetate utuntur, prope modum nullis fieri potest Multa lia apud Athenaeum de instrumentis musicisleguntiar, quaequia hocnea gocium nihil iuuant, docilis discutienda relinquimus, nos ad Miqua
De triplici siue chordarum,si ue
neruorum in scala musica diuisione.
Caput XUIII. TRiplex omnino est chordarum pro inueniendis, &ωBnannic& phthongis, siue certis neruorum sedibus, quas claueis uocat, diuisio. Una quam ex Boethiopaulbant edocuimus deconisanantiis aured iudicandis. Ea fit coparatione duaru chordaeparvum per magada secundum in subiectio plano diuisionem, separatarum, deindesimul pulsarum. Quaeomnium estsimplicissima.Altera qua proxihra Juntaxat spacia interse comparantur, uidelicet cum tonorum semit illorum. per totam chorda cos quatioqusdam fit, ut enim a Tutad Arctόnus est,ita a G,ada,&ὲpad Aa.Item utati magno ad C magnu est se. mitonium minus,ita a b paruo in e paruum, & a ti h gemino in ec gemis num ideo eaedem distantiae pinguntur,ut nos superius in typo generali exhibuimus.Quae diuisio non istuere unius chorda ed ad boc inuenta. oculis subiecta,ut uno intuitu omnia spacia conspicerentur, non utcre damus ullam unam chordam ita diuisam, dare nobis phthongos inquisbus diapason, aut ulla aliaco nantia constet. Boethius sanetllam nobis exhibuisse uidetur numeris per aequas proponiones designatis,nec typis
differentibus. ruacum tota chorda ad parteis comparatur. Ut in una chorda omnes ordine in scala musica nerui siue claues, ab una duntaxat chordae parte audiantur.Magade enim ab altera parie promota, Tonus nona totius relictisad altera magada spacii parte perpetuo minuitur. Una de frequens est nunc musicorum diebam, omnem tonum novenariam
proucili re disione. Ut si a magadeia magada fitchorda tenta, eain n
77쪽
uem paritis diuisa, si mapada,una promouebis nona parte, reliqua chor, dae pars imminuta aedet lonum, tono aluorem, ut poscit sesquio statia ra. tio. Haec tameti diuisio melius percipitur, si quis duas accipiat chordas, dc alteram pro infimo scalaephthongo relinquat stabilem, ac desiideascendendo secundum spacia,quae posteriore capite explicabuntur, imminui. 1
chordam ad shintem comparet, sic enim inuenientur omnes facilinae totius scals musicae uoces. Hsc scistio ad eum modum quo nuc tradit iam, quam uetus sit, non equidem pronuntiauerim, certe dodia est, & ratione
musica,quam Boethius nobis tradidit, plane consitit,an ullis prope musicis, qui ab quadringentis & inta annis silere, non exhibita. &d in ca dis uisione quidam ut&Franchinus libro'primo de musicorum insi mentorum harmonia capite quinto,ac deinceps intra gramm-δυὰ πασῶν constitere,quidam, ut Guido,ceriis aliquot, maxime uero superne,chora
- dis adiectis eam superauere, qua in re hoc mirum uideri potat, cum sint tot, uar is designationibus, descriptiones, in idem tamen redire omneis, . quantumuis discrepare uideantur. Quid enim reseram Othonis, Guidonis,Theogeri, aliorum diue vis stetiones Cum tres hi primi duas nos uenarias initio ponant diuisiones, nos tres ex recentioribus non absque causa, ut mox dicetur, posuerimus. Quaternarias nos duas ex sententia nostra, ex aliorum treis. Cum Theogerus septem, Guido ac Ioannes eius discipulus, praeceptorem secutus,treis. Franchinus I quaternaria incipit, ut Boethius, tametsi per duo eadem fieri pc testscinio, ut a ricotericis obaseruari videmus. Et ipse Boethius libro quario ad finem c quanquam is
locus inpitarisque codicibus deprauate legitur fatetur multos huius dis uisionis esse modos,&una chorda & pluribus ipse certe ad hac sermam, ut nunc describitur, nullam nobis exhibuit. Unde multis uehcmens filii suspitiinueteribus, qui fuere ante mille annos, prorsus suisse ignota, quanquam ex Boethio haec habetur. Ego de ea recum nemine pugnauero. Vana ex mulus eligenda nobis uisa est, qua organarii maxime utuntur, quae cum diezeugmenis Syn mena coniungat,& qus maxime generalis exstentissimaque uocis numanae extremos comple Bitur terminos. Oeniaque quae novenariapartitione procedat pro eliciendistonis, quaternaria pro Gitoni js,quod Ocho siepius inculcat, mro iis a inmisquod toto hoc opere fecimus, secus certo atque quidam hac tempostate secεre,qui omneis, quas ipsi intellexisse uidebantur Boethia demonsmatione saepe ne nominato quidem authore, in suos transtulere libros, quasi ipsi haec iam nuper inuenta primi memoriae prodidissem CFsopicae comiculae male seriatae. Ego quae apud Boethium demonstrata sunt,mia hi probri esse uola, nec ea in opus meum adducereparabo, nisi & citato
78쪽
mus nomine,&explicata etiam ratione quam ob rem adduxerim. Non paruae authoritatis Aiapud me solida huius uiri clarissimi doeilana ad inantinis fundata subietissitionibus,ad quam hacnoma, qualiacunq; leactoribus uidebuntur,ordinamus. Sicut etiam clariora nuper in lucem prodierunt ipsius opera, cura & industria Henrichi Petri, in auilioribus ueteribus restituendi sprimam uirLSed nuncpropositu ordiamur opus.
Isposito itaquemonochordo ligneo, quadiaque, quemadmo. Ddu supra docuimus ab eius extremitatibus duximmobiles manantur magiae quibus chordaintedatur, quarum prior sitis digamma Aeolicum,altera Quod uero his interiacet spatium,l. in nouem aequas primum diuidatur parteis.Quo serito in primu post γγ punctum ponito C&habebis ex hac prima novenaria sectione primum tonum extra Guidonis scalam,quem nos ideo praeter uetem ueteres hie voco ab quadringentis & infra annic consuetudinem posuimus, quod Ionici semper, plaemnque etiam Dorici cantusin basi eam de*derantiIn secundum poli P puncti m nihil ponimus.In tertium C magnu, in quartum rursus nihil, in quintum G magnum, in sextum cparuum, in sitiamum g paruum, oe auum punditam egrediturhanc niti tutione,quemadmodum & altera magas At*haecin prima noumaria sedit quam omittunt Guid Otho, ac myrus, qui duas duntaxat uidiximus α . novenarias, quae iam sinuuntur,ponuntdiuisiones. Secunda aurem paristitio nona parte oris secti onis breuior, ab P eritin rursus nouem quis partibus ubi in primum punctum post A magnu constituamus, tonum initio rursus, ut priore sinionesumi est,elicientes, nona pariebres uiorem priore uiseditiosequens prioreeratbreuior.In secundum nihil,in tertium D magnum,in quartum rursus nihil,in quintum a paruum, in sextum d paritum, in s primum Aageminum, uum pundium rursus constitiationem hanc nomam egreditur,quemadmodum &priores Hii, oriefactum est, una cum extima Hanc diuisionem imorsus dicit Guia do,ut tonum infra proslambanomene, extra graecam disdiapasin consti
3. tuere Sequiturterita novenaria diuisio, rursus a praecedetenona desecta tertium licternus tontim,radem parte breuiorem, abAn apiro
79쪽
lnnmagnum. enim in primum post A punctium eonstituendum est in secundum nihil, in tertium E magnum, in quartum nihil, in quintum quadru siue paramese, in sextum e partium,in septimu hqquadru gemisnum,octiva ad paramesen, quae disdiapa n pr am egreditur,quemadmodum quatuor deindereliquς. Octauum puctum comtutionem hane& ipsum superat, ut bis antea Lilium est Hactenus novenaris diuisiones,
qaae tonos nobis produxere,enumerat s sunt. Sequuntur nunc qualem
mae, quae semitonia nobis elicient partitiones. Quarum prima totum sp cium inter magadas B &λ in quatuor secat parteis. Et in primu quidem eius sectionis punctam ponito B, non illud quadruantea positum, sed quod ad triten synemmenon senato stiluam Nin basibus Ionici modi sahabet,ad illud Vt,quod est in diamlico. In secundu F magnu, in tertium sparuum. Altera diuisio no totum inter magiaas,sed a B,cuius iam menationem fecimus,us p ad spacium in quatuoraequas secat parteis. Qua se istione saeia In primum post B punctum ponito scinitonium intre D&L magna Nam id non modo lonici,sed aliorum quo*Modorum canatus,quoties e suis transferuntur sedibus, postulat. in secundub minutu, quae elitrite synem menon, in tertium eius odiauambb. Atcphae duae quaternariae diuisictes suffecerant ad communem neruorum siue clauium in scala musica dispositionem sed quida hic adiiciunt tertiam,nempe ut quatuor praeterea semitonia habeant. Inter G magnum,&a partium,intre d&e parua inter Od&Ee geminata, denique inter g paruum ac Aa gemian um, organariis, ut puto,inseruientes, nam alioqui rarissime usu ueni uti Nos as utemur ad Chroma ostendendum, alioqui omissuri. Haec scistio
ita habet Initium est a semitonio inter D & E magna a quo ad,in quatuor parteis secandum est actum primum. post initium quidem punactum erit inter G magnum aca paruum.Secundum erit inter d ac e paraua. Tertium inter Dd & Ee geminata, de quibus mox dicemus. Eam teratiam partem,quaeest semitonio interd&e parua usque ad semitodium quod est inter Ud ae Ee gemina, si in duas aequas parteis diuiscrimus,ea merget semitonium inter g paruum ac Aa geminum. Haetinus diuisioanes quaternarias diximus,sequuntur nunc binaris tres. Prima,a c paruo
spacium in indiuidito in squa duo, eiget Cc geminum. Secunda, spescium a d paruo in idem φ eodem paeta diuidit &nascitur dd geminu. Tereia,ab e paruo ad rursus in duo aequa spactumdiuidito, & in medio erit Ee geminum,quae diuisio in longum durare queati Huius rei nuc Typum subne stere placuit nudum quidem literis, quantum spacii iniqui inate conclusi dare potuimus. Leeior ipse sua industria ex certa hac iam dicta
descripuone sibi spacium longissimum desumere potes ut paulo ante dod 3 cuimus,
80쪽
cuimus,clarius. uidebitomnia,quod nos non scines experti sumus. st ternas in Typo diuisiones primus quideordo in diatonico genereest,cusemitoniis ubique interpositis, atque eius quidem generis gratia haec dea scriptio 1 nobis suscepta est. Quod si tamen Chroma habere u luetis,remitte paranetas ac lichanos Dd. g. d. G. D. E. t 'imitonio, & totus Chromatis ordo constabit.Sin Enharmonion quo habere
syderas, eosdem neruos adiatono remitte tono, ut in Parhypatas tritas cadant sed proxima tamen sit brus Gnitoniain binas secato parteis, quae diaschismata Boethius appellat, ut capite decimo de toni partitione ostendimus,& emerget Enharmonion satis certa ad auditum diuisi. Onsiquamuis tanta possent esse sparia ut eas diuisio. nes diligentius secare necesseesset. Sed hare
rudis ac uulgaris partitio ea secans di tam exadiam curam non exposcit.