장음표시 사용
381쪽
NUMERA τυα in conchis turbinatis Strombus , cuius nomen ob figuram testae assiinilatam, lapis Strombites meruit, solidus atque inhospitalis, adeo volutas arcte in se convolvit, quas imitatur. Easdem modo in planitium
aequat,modo super invicem paululum attollit, margine testae complicata,qua seinper pars inferior turbinat . Laevis est , vel tenuibus Striis distinctionein ι . ' cancel-
382쪽
Nelites Locus. Deseriptio. Loetis a
cancellatim decussat, mollis, albus, vel subfuscus . In Miniatensi agro invenitur. Durior est Nerites, intus vacuus, Buccini similitudine orbibus insurgens, verum laevis, lentius in mucronem properans, saepe turgidior, oro latiori , nonnunquam Orbibus laxius defluentibus . Profert hunc in conspectu Romae planities Marii Montis, colore cinereum, & flavescentem, inventu rarum .
QUO'o si Natura non uno,perpetuoque domicilio cochleas addixisset: qua in suo mintis commode agitarent,u testis quae demonstrantur, quaesissent aliquas, in quas opportunius commigrassent. Quid enim lapideas refugiant firmiores Sed rursum odiosi desinant esse rerum isti novatores, qui ut Praxitelis , vel Phidiae statuas ex hominibus astruant in lapides transissO , jamdudum argumenta quaeritant . Horum vero lapidum sunt, qui aquatiles cochlcas, & qui terrenas aequant similitudine, simul utrique reperti . A quatilium varietatem sequuntur spiris anguium modo in se collectis, ut non ascendatur intus per cochlidium, sed vacuum tortile circunducat ad medium . COCHLEA LAPIDE AHanc figuram in marinis cochleis vocant planam . Mediis volutis insurgunt , qui terrestres imitantur, magis qui fluviatiles, & festinant in turbinem exemplo marinarum . Durities aeqvh varia, usque ad siliceam intenditur: color albidus in cinereum abit,vel fusciorem, aliquando rusescit. A Cochleis crassitietestae diversi sunt, vel Pomatiis Ligurinis similes . Et quanquam omnes aequabili superficie vidimus , tamen inter planos dicuntur quidam ad curvaturam irugas ordinare, fimbriamque per summum dorsum in spiras ducere, ac Eosdem , aliosque fulgore metallico nitescere. Effodiuntur omne genus in agro
383쪽
C A P. XXXXVII. SUNT Myaces, quae tenuissimas habent testas , conchae maximae, bifores,
latae, ac laeves : Myes iis minores, quas mitulos Latini dixerunt minimae vero Myscae vocantur a Plauto,atque Cornelio Celso musculi, ad rotunditatem vergentes . Haec de forma, & magnitudine nobis ita constant. Verum praecipui auctores myum nomine Myaces quoque comprehenderunt, tanquam ex
codem genere . Plinius mitulos a Myacibus degenerare scribit. Sint nomina pro sententia cujusque ; nobis enim satis est indicasse , quo planius fieret institutum , videlicet forma mitulorum lapides inveniri Myttes,atque alios similitudine musculorum Myscites dictos . Agricola Myttes in Saxonia scribit erui e moenibus Hildesheimi, quae Urbem ad Septentriones muniunt, color pene flavos, vel fuscos. Hujusmodi ad nos Romam deferre, cum imperature esset, soli Myscites allati sunt, quorum tabella praeponitur. Speciem habent parvae conchae, biforis, rotundiusculae , laevis , capitulis sibi alteris subditis , margine nihilominus aequaliter commissa . Partim vacui sunt, partim solidi, colore cinereo, & fusco, quem croceo, & corneo variant, alii etiam Ii vcnt. Gignuntur in Chattis ad arcem Spange bergum , & in lapidicinis Saxoniae ad Hildes heimum. Deen Figura.
Aliisque Testaceis Lapides Similes.
OS T E N D t M u s singillatim lapides, quorum forma testas marinas similitudine repraesentati deinde qui desiderari videntur, dicemus . Nusquam enim reliquos generatim inveniri vidimus, sed immistos interdum aliis , sicut Tellinites conchulis, quae tellinae vocantur , adaequati, breves , in alterum latus detensi, serratis etiam labellis, colore cineret, alias fulgore metallico
Chemites chamis laevibus similes sunt, colore cinereo. Sunt autem Chamae duplici testa conchae firmiores, a capitulis in latitudinem expansae . Onychites unguibus odoratis fere pares in Urbis Hildes heimi lapidicinis Agricola nasci tradit. Alii nostrae memoriae Auctores lapides reperiri produnt ob umbilicis marinis indistinctos , praeterquam cum metallico splendore obteguntur. Similiter & conchas referre, quas porcellas vulgus appellat nobilissimas ad cochlearia, & patellas, quae porcellanae vocantur . Simplicem testam in ovatam figuram curvant, labris in rictum deductis . Τalos in Pausaniae conchite vidimus. omnium vero hujusmodi tam est justa cum marinis comparatio, ut qui nove rit conchas, lapides noverit.
In I'udente lib. 2. Lib. 32. cap. p. Lib. s. de Nat. Fus Myseitarum descriptio.
Tellinites a Chem Ites . onychites. Ibid. Poree Ilae conchae ex quibus porcella.
384쪽
C A P. X X X XIX. A Cononis ad crustacea pergentibus, nihil in figura Caneer Iapideus
absolvendum relinquit. Superna parte thoracem exhibet, supinus brachia contrahit bina, & pedes octonos articulata compagine nexos junctosque; titrinque larvis colore candicat, intus solidus, ne qui forte inter lapide factia censeant. Brachia vero ita contrahit, ut forcipes sibi imponantur, mulcioquo morsu haereant interdum, adeo viva similitudine, ut nisi manum attrectantis securam aspectus lapidis admitteret, forcipibus impeti vereatur. Ac ne qui- CANCER LAPI D TV sdem, quod extra thoracis munimentum promineret, in loco neglecto disrumpi posset ; pcdes a primis geniculis reflexos alternatim subtexit, neque longiores videntur, citin strictius junguntur . Tanta fuit naturae cura, ut intcgros redderct. Hujus generis audio in Ueronensis agri montibus reperiri, postquam i scrat Alexander Gui diccionius Episcopus Lucensium , quem viruin doctrina singularis, & aequa vitae probitas in illa sede conlocaverunt . N O-
385쪽
Caneros lapideos Elegantili mos vidimus apud IlIustrissimos Stroram, & BlanehInum . HI autem tam exacte cancrorum torniam reserunt, ut nullus dubitationi locus relinquatur, veros cancros nisse , ae deinde lapidescente humore una concrevisse e Praesertim eum hic neque ad diluvii aquas, neque ad terraemotus, aliosque casus coniugere opus sit, ut argumenta diluantur, ouae de marinis conchyliis lapideis objici .solent,ut in notis capitis seeundi huius Armarit: Caneri enim in riguis quidem sed in mediterraneis etiam locis abunde proveniunt e ideoque nihil verisimilius, quam eos liquore lapideo per ipsorum poros ad intimiora quaquaversus pervadente fuisse oppletos,atque in solidum, lapideumque corpus ferruminatos . Ac propterea frustra Mercatus Cancrum hunc merum verumque lapidem semper fuisse, ob eius soliditatem contendit.
C A P. L. M Aouu Μ praefert argumentum abditae penitus naturae Iapis, qui vocatur 'Ammonis cornu . Hunc colore aureo gerentem arietini cornu imaginem AEthiopes Iovi olim sacrabant. Colebatur enim in desertis Libyae Iupiter Aminon specie arietis , qua ipsum eo in loco apparuisse mentiebantur. Solinus ibidem reperiri Ammonis cornu prodidit. Est autem lapis pyritoides sui. ηι arcte gyros implicitans, toris c curvatura surgentibus, laevi superficie, aureo- μ' AMMONIS CORNU AUREUM que nitore condecoratus . Spirae magis ad angues essent reserendae, quam ad cornu arietis tortuosum , nisi crassius initium citius decresceret in partem tenuem . Unum ex Africa Romam attulit Mercator Venetus, dignum ab eo pretium aestimans, quem novitas caperet. Fuit igitur per domos Principum circummissum . Omnes vero illudebant homini, quod artis opus ex aere fusum crederent. Nos secus judicantes pretium ejus non contemnendum solvimus, atque illos qui falli emptorem praedicabant, in praesentia convicimus decus sis scintillis, asperitatem lapidis commonstrantes. Sunt in hoc praetcrea, sicut Q q a videre
386쪽
Federicus Madrilintius Imperatoris Vis
videre est in tabella , herbae frondesque primum cornu gyrum incingentes , color aureus virescit, longitudinem palma rem digito ad diametrum excedit. Naseitur in Germania impari magnitudine, si quaerentem non fugerit, caeter quin simile. Bina dono accepimus a Ioanne Fcderico Mad rutio Imperatoris ad
Summum Pontificem Legato, magnitudine unguis huina nae, quorum unum toruislos media pcr gyrum cavitate secabat, alterum pro torulis recurvas strias eκ primebat. Quin Germanicum plerunque fulgor metallicus obit tantum , nulla , intus pyritae materia ς nec is aureus semper , verum etiam ferreus invenitur .
De Ammonis cornu Ita Iegitur apud Plinium . Ammonis cornu inter saeratisinas tkiopia gemmas aureo colare, arietini cornus erilem reddens, promutittir praedisina somnis repraesentare. Ex quibus colligi potius debet lapidem hunc, quia Boetio, Imperato, Aldrovando , aliisque lithographio C dem nomine appellatur ab eo quem memorat Plinius admodum distare, quἱni,quod statuit Langius sal, ab antiquis una eum Plinio cornu Ammonis immerito in gemmarum numero suisse repositum ; quod lapides hi, qui eodem nomine hodie insigniuntur , nec raritate, neque ulla alia gem marum praestantia nobilitentur , quasi ex allatis Plinii verbis certo constet, atque exploret tum sit, cornu Ammonis idcm penitus esse atque hususmodi lapides : Si enim ex sint ili figura tanqliam certo quodam charactere id demonstrari contendat, non videmus cur etiam inter se in mas reperiri non potuerint, quae quanda in arietini cornus speciem prae se ferrent : immo etiam inter lapides oc currunt, qui hujusmodi formam exhibent, licet a coinibus Ammonis nuneupatis longe diversam , quemadmodum ille est, cujus leonem videre licet apud Imperatum ,& Boetium inter Ammonis cornua et qui in spiram non est convolutus sed cornum modice inflexum exprimit. At su si v s de his capite I. hujus Armarii dictum est, aliisque sequentibus. Illud tantum hic monere expedit, quod, cum infinita propemodum nomina , non ex varia gemmarum materia , & specie, sed ex qualibccsortuita earundem figura, vel colore , inventa fuerint a Graecis , valde consentaneum videtura plerasque ex ipsis aut rariti mas, aut singulares suisse : nam quae fortuito, Dcquenter evenire nou possunt. Hinc frustra ab eruditis eaedem hodie requiruntur ; eum ex dietis verisimile admodum sit, aut in imperitorum scriniis inclusas, aut alicubi obrutas latere, aut aliquo alio casu perii lle . Idque probabiliter de cornu Ammonis dici poteli,quod inquirere idem fortasse est, ac si quis Achatem Pyrrhi Regis in ova Apollinem citharam tenentem una cuin novem musis sponte ita tutae delineatam tradunt, st)J invenire laboret. Multae reperiuntur horum lapidum mecies figura, magnitudine,colore,ac materia diversae , ut videre
licet apud Aldi ovandum, V Vornuum scJ , Scheu aerum tuJ, Langium se J, ac Listerum D IJ, apud quem
horum leones admirandae magnitudinis visuntur . inod ad figuram, structuramque attinet compo nuntur ex cellulis intus cavis , ac septo intermedio ieiunctis , quae sibi invicem sphondylorum , seu vertebrarum instar incumbunt, spiramque efformant modo striatam, modo laevem, modo tuberculis interii indiana, variisque aliis differentiis notatam . Materia, comperiuntur si licea, serrea,aerca, aliisque ex onyche etiam compacium, repertum traditur rnam onychum Helieem de qua in Ephemeridibus Germanicis IIJ inter cornua Ammonis reserendam putamus . Ac interdum in cellulis crystallina fragmunta continentur . Colore plerunque spectantur serrugineo, aereo, & interdum aurea quasi crusta obducuntur , quae gignitur ex salinis palliculis aluminosis, ferreis aliisque metallicis admittis: praeseitim cum ferrum si aluminis succo inficiatur, modo arcum, modo aureum colorem exhibet. Ex quibus facile intelligitur cornua Ammonis corpora esse animalium in lapidem, aut metallum conaveria . Non enim verili inite et , tam diversas materias per se in eandem figuram abire potuisse , eamque iis, quae in animalibus visuntur simillimam . Verum ad quod animantium genus sint reserenda non satis convenit : aliqui enim piscium spinis convolutis, alii lerpentium scheleto , alii vermibus, aismilant, alii potius ex testaceis nautilis ea conflari existimant : quorum sententia adis modum verisimilis videtur; nam prael er si in ilitudinis rationem accedit quod Boce onus f hJ nautilitellam cornu Ammonis superficiei adhaerenturn sc observasse resere. Sed ad haec nonnulla obiiciuntur, dicunt enim nullum adhuc nautilum repertum fuisse, qui eornus Ammonis figuram ad amussim reserat: Nam inter eos qui hactenus innotuerunt Se Ammonis coranua hae intercedunt differentiae. I. Nautili in pauciores spiras inflectuntur. II. non eadem proportione partes a spira centro ad extremitatem orificii dilatantur : nautilorum siquidem testa etsi eodem intervallo a centro diit et, magis dilatatur , quam cornu Ammonis spirae , ac in longe amplius orificium desinit. III. cellularum interna iepta in nautilis sunt perforata , non autem in Ana.
Quae quidem ut si vera sint, non demonstrant tamen aliquod nautilorum genus adhuc ignotum reperiri non posse, quod cornu Ammonis figurae omnino congruat. Inexhausti enim sunt naturae thesauri, hon,inumque cognitionem longe superant : Hinc quotidie sine unda rerum novitate inquirentium sedula in curiositatem oblectae, ac dum perpetuo quod doceamur ministrat,nostram redaretuit inscitiam . Id quod potist naum in testaceorum iam ilia , quae infinita penὰ varietate cateris antecellit, pastim experimur. Sed prater allata argumenta aliud excogitavit Cl. Langius ex propria observatione , ait enim se ani- iii advertisse intra cornu Ammonis cellulas , Innumeras conchulas lapideas implicitas,quarum ico. nem exhibet : ex quo ipse deducit, tam dietas conchulas, quam cornu Ammonis ex semininibus invicem eomnii liis aurae plasticae ope quae sententia superius est consutata adolevisse ita ut cornuommonis semen , se se crescendo expandens, proxima conchularum semina eodem tempore se se explicantia involveret, atque includeret, unaque simul crcicerent, ut vermes solent ex seminibus
387쪽
nasei in an Imalium corporibus inelusis r ab iis enim qui eornu Ammonis ex nauilli testa in lapi
ciem converta tactum statuunt, explicari non posse contendit,qua ratione conchulae intra ipsius cavitatem penetrarim : quod in cellularum lateribus nullum pateat foramen , ut dictum est. erum nos,ex eodem experimento in contrariam cogitationem potius dueimur . Ex eo enim quod conchae intra cornu Ammonis fuerint repertae , nihil magis verisimilius argui posse videtur, quam cictum coruit Ammonis ex aquatilium genere suisse,atque una eum eoncnis aliquo casu in terrae viscera avectum. I. enim non videmus eur potius eoncharum semina vel ex ipsius sententia ab altero testaceo animante absorpta in viventes ae veras conchas evadere non debuerint, quam eadem intra lapidem in lapideam testulam diduci,atque explicari. II.dictas eonehulas re vera adultas,atq; Iam ab lolutas intra alterius testacei cellulas ab undarum motu impulsas fuisse, ut saepius id fieri in altis contin te: Existimamus enim in praedictatum,cellularum septis antequam lapidescerent soramina extitisse, quae deinde liquore Iapideo per earumlem latera diffuso,obstrui paulatim potuerunt, ita ut nullum eorum vestigium reliquum fieret, quemadmodum parietum rimae indueto rectorio eva
Sed cum Ammonis eornua figura admodum varia inveniantur , non videtur improbabile ex diversis corporibus ea concrescere potuisse, ex variis nempe tellaecorum generibus, atque etiam ex vermi hus , in spiram eonvolutis, quorum pleraque adamussim speciem habent.
C A P. LI. IN Italia gignitur Ammonis cornu lapidis aspectu, duritie marmoris , &
colore rubido i alias albido , vel cinereo, & fusco variare conspicitur. Ab aureo non dissidet gyris implexis, torisque secundum gyros enascentibus,
ut necesse est accidere rebus natura rectis, & in orbem curvatis, cum internae curvaturae tantum applicatur, quantum ad externa partes extenduntur . Propter quae toros ab interiori parte eminentiores esse , ac strictiores, quoniam inde nascuntur : ab externa planos , latioresque deficere convenit. Hoc modo cum Ammonis cornu torqueatur , quoddam diversum cernitur, Ordin
pari, quo tori continuantur, spatia striis reflexis intercludens per transversum pCrtingentia, quae etiam evolutis spiris, rectisque permanerent. Alia diversitas est , cujus picturae secundum numerum praefixitnus : quoddam binos per dorsum, quod tereti corpori acclive debetur, sulcos ducit concavos , caeter simile praedictis . Tot genera nobis ex Cantiani faucibus vir doctissimus misit Augustinus Mannius Cantianensis . Sunt ex iis, multiplici spirarum tractu, &tenuiori principio , quod senus Ophioides nominaverim , proximam similitudinem ad angues referens, qui se in orbem colligunt. Erunt enim Horum magnitudo palmum in summa dimensione saepius non attingit et tamen sunt e Recentioribus, qui semipedale se reperisse tradunt . Nascitur lapideum Ammonis cornu etiam in Germania prope Hildes heimiam Urbcm,&& in montibus Helvetiae, non nisi rarius. At Cantiani copia nequit aestimari, quam ipsi vidimus . Est vero ea illius regiunculae amoenitas , ut praeteriri silentio non possit. Illius autem aspectu tanta suin voluptate perfusus, ut ab ea hic describenda, quasi tantae jucunditatis gratias repensurus , continere m nequeam . Est igitur Cantianum Umbriae oppidum, Picenum versus via Flaminia, medii propemodum Appennini planitie modica situm, fluminibus altissimisque montibus quasi vallo undique circunseptum . Ab Oriente enim Clitumno fluvio limpidissimo, ab occidente Burano item purissimo , a Septentri ne vero Tenctria frigidissimo amne alluitur . Quae flumina , ubi paulum modo Processerint, committuntur. Inde angustissimis ripis per forum Titi,& Vespasiani egregio opere in Metaurum influunt . Montes circuniacentes Acutus, Catria, & Petranus celebriores . Acutus ex Appennini dorso procurrens , altissimoque vertice minari coelo biceps videtur . Caput alterum Adriaticum, alterum Tyrrhaenum mare spectat: unde tanquam h specula longinqui Dalmatiae montes trans Adriaticum prospiciuntur . Ad medium montem densissimae
Cornus Ammonis descriptio. Augustinus Hau
388쪽
Abbatia Avellanae, sylvae variis arborum generibus consitae, gratissimaque armentIs omnibus pascua virescunt. Cantria autem etiam Dantis Florentini Poetae testimonio insi-Dantis Poetae cella. gnis mons est, ad cujus pene radices celebris illa Avellanae Abbatia sita est, monachorum antiquorum sanctitate illustris: ubi Damianus vir doctrina, ac sanctimonia clarus, ipse etiam Dantes cujus cella ibidem hodie visitur, magnam lucubrationum suarum partem confecerunt. His in montibus lapideum Ammonis cornu passim reperitur, ab accolis Cochleate vocatum , ferturque OPHIOIDES a summis iugis ad ima montium labi. Nam eopiosus ibi cum estis non minus insignitae figurae lapidibus , uti dicetur infra , inter ingentes rudium lapidum acervos legitur. Non longe hinc tertius abest mons Petranus , cujus in fummo vertice mira quaedam planities patet, in qua vivi fontes perpetuo erumpunt , & pascua gregibus pecudum innumerabilibus tondeatur . Hujus in radicibus
389쪽
dicibus lapides de pyritarum genere inveniuntur, quas vulgo Marcha tas appellant: pastores autem ipsi Stellas vocant, quae grandibus Iapidibus conceptae continentur, indeque excisae I passim in torrentium alveis, ac fluviorum ripis ab ipsis accolis rcperiuntur ,
Ophioides, Greee 30 MIM, ab ορις serpens , & μισθιcies, quasi serpentis speeIem habens .
PRAECEDENs tabella sub numero ternario exhibet Chrysalitem , lapidem erucis dum reconditur χεσαλίδει vocatis similem . Tum enim illae semianimes , & pene defulictae, duriusculo , & aureo colore nitenti cortice obteguntur et quippe ad placitum Pythagorae senium recoquunt, quae repserant mOX evolaturae. Istarum itaque cortici, quem exuunt, simillimus, Chrysalites striis crebris in se circulariter redcuntibus asper, in ternos , quaterno Ru gyros contrahitur . Colore fulgescit , aureo, atque ferreo velut Ammonis cornu, quocum in Germania communem nascendi locum sortitur. Cantiani vero quia Ammonis cornu lapideum gignitur, ibidem Chrysalites superficiem lapidis praestri, neque duritie ab eo, vel colore differt.
IN eadem Tabella Cantianensis Tephritis repraesentatur, alius a Germanico, sicut e descriptionc utriusque comprehenditur. I Tephritis nomen in primis praeter cineriti uin colorem nihil indicat. Quocirca figurae, quae tribuitur ci non existimo perpe tuam similitudinem remanere , satis esse saepius ipsi accedere. Tephritis , inquit Plinius, novae lunae speciem habet curvata in eor- 37- ω - .nua, quanuis cinerei coleris . Similem Agricola Hildes heimi reperiri praedi- 'cat, in montoso arcis Mari eburgae tractu,qui ad pagum Hasden pertinet. Idcirco a Menoidem alii Reccntiores nominarunt. 3 Me selenum si orbis plenio cesset puto dicere voluerunt. At Cantianensis erit Mιφίκυρτοι, siquid ad lunae similitudiniem referre lubet. In flectitur nanq; ut curvatura coeunte parum desit ad rotunditatem, intimusque curvaturae angulus cedat in Iocm centri: a quo identidem lineae sex, plure lue radiatim discurrunt inflexae secundum lapidis ambitum . Pariter Hildes heimius strias interdum per falcatam superficiem trahit. Sed illud singulare, ac praecipuc spectandum, quod φυλλάδα Cantiani proveniat, nimirum totam superficicm intexentibus herbis , frondibusque suapte natura delineatis . Color hujus Cinereus vel rufescit . In Saxonia illi ferreus etiam, & aureus metalli fulgor offunditur.
Tephritis a vis a ein s. Huius mentionem Deit etiam BoetIus . Taphrit Is autem PlInII dIverta ab hoc lapide suisse videtur e gemma enim erat : neque leones quae in hae tabella apponuntur, sutis exprimere videntur novae Iunae speciem eurvatae in eornua,eum spirales fine. aὶ Μςnoidςs GixeE , ν ιιδῆι a μήνη Itina , hoe est lunae similitudinem habens. 3 Mesoselenum μωνον lisis a μέσος medius , & σελη in lana a 4 Δγμομις appellatur luna cum dimidium orbem implevit a Isis bifariam , & εἰμνω βιο . 3 Αυφὼυρτος, idest Doririque recurva luna appellatur, eum orbis diametrum exeessit .
390쪽
C A P. LIV. AD N ix A a lxx figurae concinnitate lapidem Magi suae vanitatis augendae
causa ovum esse anguium dixerunt: Barbaris totius Orientis incognitum, quippe in tanta novitatis aviditate, in summo rerum studio Graecis omissum et verum a Druidis , qui sacra apud Gallos faciebant, magna, in virtutis aestimatione habitum . Isti cur in pusillo lapide tantum operis ab arte conlocatum esset, nullum usum ostendi animadvertebant: minus etiam intelligi, quomodo fieret a Natura, nisi ortum monstrificum ipsi confinxissent, unde jactantiae auctoritatem , fraudibus quaestum compararent. Parere igitur angues , odio, atque horrore belluarum novum, simulque ad faciendum fidem aptum reputa-hant. Non ordine, quo existimaret quisque fieri dicebant: non anguium legitimo congressu gigni, neque ad seriem generis innovandam. Aliter; uti Plinius tradit, angues innumeros aestate convolutos salivis faucium , corporumque spumis artifici complexu glomerare, ae sibilis in sublime jactari, sagoque oportere intercipi, ne tellurem attingat. Profugere raptorem equor sempcntes enim insequi, donec arceantur amnis alicuius interventu. Mera vanitas . Lapis est, cui formam e coeli promo talem deducere Naturae placuit, sive speciem ejus ad alterius rei similitudinem , sive ad solam condecentiam referret . Nam elegantia , cui possit componi, non invenio . Rotunditatem habet lenticularem, supra eminulam, subtus aliquantum pressam , cujus figurae capitula, pugionum , atque ensium manubriis adduntur. In summitat medium circulum, quinque instar flosculi coronant semicirculi, quorum singulis nonnunquam alius ad gratiam circulus includitur, exeuntibus ad interstitia Lemi circulorum sertis baccatis duplici ordine, quinis in ambitu, recta in partem subditam demissis r baecis ex ordine duplici aequiparatis, magnitudincm qu ciprocedunt paulatim augentibus usque dum desinant, quemadmodum acetabula