장음표시 사용
21쪽
habetur, unde appareat, Prosperum fuisse gradu ae ordine lateis , aut Monachis superiorem. Non desunt tamen plures , ex Recentioribus praesertim, qui eum Episcopum sive Reiensem in Provincia , sive Regiensem in Longobardia fuisse arbitrantur, & narrant. S. Prosperi Poema de iuratis vertit in octavum metrum in otia va Rima Joannes Franciscus Giorgetti . Prodiit Venetiis apud Carolum Pecora IIII. Solutis uero endecasyllabis italicis vertit P. Magilter Carolus Augullinus Ansaldi o. PP. Venetiis apud Simonem occhi i737. Iterum eodem metro D. Franciscus Maria Ricci Benedicti no - Casinensis. Veronat i 764. apud Augullinum Car- retoni. Iterum R. P. Uictor a C aleo ordinis Capuccinorum vertit in Libro, cui titulum feeit : Ricerea Mematica fui testo esulla mente di S. Prospero dae Aquitania uel suo Poema coutro grIngrati. Brixiae apud Ioannem Mariam RigZardi i 736. Ex Argei 1ο Paitono .
Operum S. Prosperi Ana0M . SANCTUS Prosper Augustinum nunquam viderat, sed tantummodo ossiciosis talutaverat litteris , quas per Leontium Diaconum direxerat, per quem & Sancti Antistitis acceperat responsionem. Verum Augiallini elucubrationum assidua lectione edoctus pro eius defensone icribere aggressus est , occasionem nactus ex tur- his Massiliae ortis circa doctrinas de gratia , liberoque arbitrio . Hunc sibi praefixerat suae scriptionis scopum, ut mentes videlicet ab errore re Ocaret, catholicam declarans veritatem, quam nonnulli laesam arbitrabantur in scriptis Augustini , sive quia ejus doctrinas non caperent, sue quia ipsi in errore versarentur. Postquam itaque S. Prosper Augustino animadvertendum prOp suit, o Pelagianae pravitatis non mediocris virulentiae fibram nutrio ri, si principium salutis male in homine collocetur t illum rat: is ut quantum iuvante Domino potes quae in istis quaestio- nibus obscuriora, & ad percipiendum difficiliora sunt, quam lu-- cidissimis expositionibus dignetur aperire o . Ac primum quiis dem, quia plerique non putant, christianam fidem hac dissentio- ne violari , quantum periculi sit in eorum persuasione , patefari ciat. Deinde, quomodo per istam praeoperantem, & cooperanis tem gratiam liberum non impediatur arbj trium. Tum utrum se praescientia Dei ita secundum propositum maneat , ut ea ipsa δε quae sunt proposita , sint accipienda praescita : an per genera
22쪽
is causarum, & spm es personarum ista varientur; ut quia diversae
si sunt vocationes. in his qui nihil operaturi salvantur , quasi s Minos R.,, tum Dei propositum videatur existere; in his autem qui aliquid se honi acturi iunt , per praescientiam possit stare propolatum et anis vero uniformiter, licet dividi praescientia a proposito temporaliis distinctione non possit . ' praescientia tamen quodam ordine st,, subnixa proposito ς & sicut nihil si quorumcumque negotiorum, is quod non scientia divina praevenerit, ita nihil sit boni, quod in se nostram participationem non Deo auctore defluxerit M. Orat praeterea, se ut demonstret, quod retractatis hac de re opinionibus, pene omnium par invenitur & una sententia , qua propositum , - & praedelfinationem Dei secundum praescientiam receperunt , ut ,, ob hoc Deus alios vasa honoris . alios contumeliae secerit , quia ,, finem uniuscuiusque praeviderit, & sub ipso adjutorio in qua fa- cturus esset voluntate, & actione praescierit a ). Interea Rumnus S. Prosperi amicissimus, cum consulas rumores Epistola ad accepi flat, Prosperum male apud plures audire, veritus, ne animae sibi charissimae salus periclitaretur , duxit illum litteris convenire, sue proficiscenti amico in mandatis dedit, ut piam , quam gerebat pro amico sollicitudinem coram ipso sine scripto exponeret: alterutrum enim contigisse judicatur ex primis Epistolae S. Prolperi ve bis . Aecepit itaque amici monitum, tanquam , ut scribit, is fra- ternae erga se lollicitudinis suae sgnum , & curam sincerissimae,, charitatis M. Sed simul ut suae veritatem doctrinae ostendat, eam illi exponit, scribens: ,. Sed insinuanda prius . . . est qualitas quae stionis , de qua illa rumores scilicet , & obloquutiones in Prosperum ,, nascantur, quo magis pateat falsitas obloquentium , ,, &. videas quam lucem quibus tenebris conentur obducere b Primo itaque ollendit, ,, unam esse praecipuam blasphemiam ne-- quissimum , & subtilissimum germen aliarum , scilicet gratiam ,, Dei secundum merita hominum dari. Cum enim scribit priis mum tantam naturae humanae vellent adstruere sanitatem, ut peris solum liberum arbitrium posset assequi Dei regnum . . . atque hanc se definitionem doctrina sana respueret, damnatum a Catholicis senia is sum . . . hoc apud se ingenio servarunt, ut ad incipiendum,&ad ,, proficiendum, & ad perseverandum in bono necessariam hominio gratiam profiterentur e . Sed in hac professione . . . perspectum is est, hoc tantum eos de gratia confiteri, quod quaedam libero ar-- bitrio sit Magistra, seque per cohortationes, per legem, per do- ,, ctrinam, per creaturarum contemplationem, per miracula , per- que terrores extrinseco ejus judicio ostentet, quo unusquisque s se cundum voluntatis suae motum si quaesierit inveniat , si petieritis accipiat, si pulsaverit introeat .... nec aliud sit gratia, quam
23쪽
se lex, quam propheta, quam do r , cui circa homines per unis. PROSP R. se versum Mundum commune & generale sit iludium , ut qui vo-- luerint credant, & qui crediderint iustificationem merito fidei, &,, bonae voluntatis accipiant, ac sic gratia Dei secundum hominum ,, meritum tribuatur, atque hoc modo gratia non sit gratia , quia is si meritis redditur , non ipsa bonorum creatrix , frustra gratia ,, nominatur a b M. seriptura. In sui erroris patrocinium nonnulla proferebant Pelagiani Scri-ru b', pturarum testimonia : dimim enim putant libero arbitrio utentibus: hantiu Peta Venιte ad me omnes quι laboratis, oeterarι esιs, . ego reficiam 3 Ri vos' tollite Deum: meum super vos, O discite a me, quoniam mitis fum , s humilis corde b . o Quod ad omnes homines vo-- lebant pertinere laborantes in incerto illius vitae oneratosque pec- is catis, ut qui voluerint mansuetudinem, & humilitatem Salvato- ris imitari , & jugum mandatorum iubire , inveniant requiemis animabus suis, ex spe vitae aeternae ; qui autem haec facere no-- luerint, sua culpa careant salute , quam si voluitient , potue- ,, rant obtinere. Sed audiant & dictum a Domino libero arbitriose utentibus: Sine me nihil potestis facere e); &, Nemo venit ad
se me , nisi Pater qui mist me traxerit eum id) ; & , Nemo potes
,, isnsre ad me, nis datum ei fuerit a Patre meo se ). Quae o- mnia cum sint incommutabilia, & nequeant ulla interpretatione,, in sensum alium detorqueri , quis ambigat , tunc liberum arbiis trium cohortationi vocantis obedire, cum in illo gratia Dei aDia sectum credendi obediendique generaverit Z Alioquin sufficeret mo- neri hominem; non etiam in ipso novam fieri voluntatem: sicut ,, scriptum est: Praeparatur voluntas a Domino f) ς & scut ait se Apostolus : Deus est enim qui operatur in nobis γ' υelle , m,, perficere pro bona voluntate g . Pro qua bona voluntate, nisi ,, quam in ipsis operatus cit Dominus, ut quod donaverat velle ,
Quomodo is A non intelligentibus semper opponitur, quod Deus omnes h Σ.. ,2 miues velit falws fieri , s ad agnitionem veritatis veniremines silvos i . Numquid c reponit S. Prosper non sunt de omnibus ho-
minibus, qui a praeteritis generationibus usque in hoc tempus se sine Dei cognitione perieruntὶ . . . Et rursum eo ipso tempore, quo ad omnes gentes praedicatio Evangelii mittebatur, quaedam ,, loca Apostoli adire prohibentur ab eo , Qui vult omnes ho- ,, mines famos fieri, ad agnitionem veritatis Fenire . . . unde
se dicit Scriptura r Vetiti fune a S. Spiritu sequi verbum in Asia h) . . . Quid autem mirum , si inter ipsa Evangelicae praedi
24쪽
eationis exordia poterant ire Apostoli, nisi quo eos Spiritus
Dei ire voluisset , cum videamus plerasque gentes modo primum S. PR. RChrii ianae gratiae fieri coepisse participes, alias autem nullum adhue odorem boni istius attigisse a )ὶ . . . Confiteamur igitur opera Domini, & glorificemus misericordias eius , nec impatienis ter feramus, quod quae, aut quanta sint electionis vas, non no- ,, vimus b) . . . Quae enim sit discretionis illius in secreto consi- ,, lio Dei caussa vel ratio, & supra facultatem humanae cognitionisse inquiritur, & sne fidei diminutione neicitur, modo confiteamur, neminem immerito perdi, neminem merito liberari, & omnipotentissimam Domini bonitatem omnes salvare , & omnes ad veritatis agnitionem imbuere . . , nisi enim ipso vocante, docente, salvante, nemo venit, nemo eruditur, nemo salvatur. Quia etsi indifferenter omnibus hominibus iubeantur praedicare Doctores, & semen verbi ubique serere, tamen c) neque gus piau-
si An dicendum est, voluntati Dei humanas obsistero voluntates ,& tam feros, tamque intractabiles hominum esse mores, ut E-
vangelium ideo non audiant, quia praedicationi impla corda non spondet
pateant ὶ Et quis istis corda mutavit . nis qui 'nxit s illatim corda eorum e)ὶ Quis hujus rigoris duritiem ad obediendi mollivit affectum , nis qui potens es de lapidibus Abrahae filiis
excitare . . . Puto autem, quod nemo audeat dicere, ullam mundi gentem, ullam terrae praeterm i itendam esse regionem, tanquam non sint Ecclesiae tabernacula dilatanda . . . Quaecum- is que ergo gentes nondum audierunt , audient Evangelium , &,, credent quotquot ex eis praeordinati funt in vitam aeternam g .
,, Non enim alii venient in consortium haereditatis Christi , quam is qui ante conititutionem Mundi electi sunt , & praedestinati ,
se atque praesciti secundum propositum ejus, qui omnia operatur sese eundum consilium voluntatis suae h . . . Hoc autem consilium se vocationis suae Dominus quamdiu voluit abscondit , & quando is voluit revelavit, sancti foue ejus ignorantia illa non nocuit . . . cum constet regnum Caelorum omnes ingressuros bonos ., hoc eis
is donante Dei gratia , & nullos ingressuros, malos , hoe ipsorum D merente nequitia sa) . Sed si ab adversantibus dieitur, quod per hanc Dei gratiam li- Alia rila. se bero nihil relinquitur arbitrio ' . Quibus respondet Prosper , I II. i. per gratiam Dei is arbitrium conversum esse, non eversum, & dO- te . A natum
25쪽
-- is natum ei esse aliter velle , aliter sapere, aliter agere, & irreolu-
. PR. R. se mitatem suam non in se , sed in Medico collocare : quia nec- . A dum tam perfecta utitur sanitate , ut ea quae ei nocuerant ne
is queant iam nocere , aut ab insalubribus possit iam Viribus suisse temperare. Proinde homo qui in libero arbitrio fuit malus, in ,, ipso libero arbitrio factus est bonus , sed per se malus , peris Deum bonus , qui eum ita in illum initialem honorem alio ini-
,, tio reformavit, ut ei non solum culpam malae voluntatis & a-- ctionis remitteret, sed etiam bene velle, bene agere , atque in se his permanere donaret a . Doctrinam Augustinum autem sic tuetur ab imposturis, scribens: se Ea audis. ζ ,, rem quae fato , & de duabus massis, duabusque naturis stul-- tissimo mendacio in tanti Viri iniuriam iactitantur, neque ipsum is quidem onerant, in cujus libris copiosissime huiusmodi destruuntur
errores, neque nos perturbant, qui tales opiniones eum suis Auct D ribus execramur . . . inia non fato quidem geri, sed omnia Dei se iudicio novimus ordinari. Nec ex duabus massis, duabusque na- ,, turis, sed ex una massa, quae est caro primi hominis, unam sci- ,, mus omnium hominum creatam, crearique naturam, & eamdem is per ipsius primi hominis liberum arbitrium , in quo omnes pec- is caverunt b , esse prostratam, nec ullo modo ab aeternae mortisse debito liberam , nili eam ad imaginem Dei secundae creationisse Christi gratia reformaverit, liberumque eius arbitrium agendo , se adspirando, & usque ad finem praeeundo servaverit c . D nique epistolam claudit Rufinum monens ut, se si vere de his se quaestionibus instrui desideret, ipsis Beati Augustini disputationi- ,, bus e gnoscendis curam impendat , ut in confitenda Dei gratiari sanctissimam ac saluberrimam Evangelicae Apostolicaeque doctriis nae intelligentiam consequi possit c d M. Carmen de Adhuc superstes erat S. Augustinus, quando Carmen hoc cecinit S. με Prosper, proinde ante finem mensis Augusti anni δῖo. quod De Ingratis inlcripsit , quo nomine designari videntur divinae gratiae
hostes Pelagiani, & Semipelagiani , ted ex ipso Praefationis initio
patet , S. Prosperum usum hocce generali vocabulo non in tota latitudine sua, sed pro specie ignobiliori , & quae nullo adhue speetallori nomine insgnita esset, scilicet pro Semipelagianis, & Mansiliensibus, qui ab numana voluntate initium bonae voluntatis , &fidei repetebant. Non eos haereticos vocat , sive quia judicium suum de eorum doctrina nondum pronuntiaverat Ecclesia, sive quia eos non ita in errore suo crederet obfirmatos . ut nulla foret spes resipiscentiae. Hoc Carmen, quod est veluti Breviarium totius doctrinae Augustini de Gratia adversus Pelagianos, quatuor constat partibus, quibus praemittitur Praefatio, qua se testatur scribereri Adver-
26쪽
et 1 et V π XXIII. A n T I C. I.
se Adversum ingratos, salsa & virtute superbos , sui se dona Dei promereri posse arbitrabantur; & docere velle, nulli esse gloriandum; Sed bona quae tibi sunt, operante fatebere Christo,
Non esse ex merito sumpta, sed ad meritum Mille constat earminibus hexametris hoc Poema praeter illa undecim , quae exordii loco praemittuntur. Analysim hujus Carminis non dabimus; omnia enim in ipso contenta in aliis eius Operibus reperientur, quae post pauca recensebimus. Duo tamen sunt notanda. Primo Sanctum Prosperum falli . dum dicit , Romanam Sedem primum haeresim damnasse Pelagianorum, deinde idem praestitum ab orientalibus , & Africanis Ecclesiis , eum contra ex historia Pelagiana constet, primum in Africa damnatam fuisse anno Oia. , deinde ab orientalibus, postremo ab Apostolica Sede I ). Secundo animadvertendum, duo videri dissiciliora loca in S. Prospero, alterum, quo docere Videἐur , omnia mortalium opera sine gratia esse peccata, dum canit: M .... in poenam propriam laeulis superatisis Armatum arbitrium, nunquam consurgere posse; Inque novos lapsus semper nitendo revolvi ris Cui sua sit laqueus sapientia, morsque subactum is Detineat, nis vera salus ex munere Christiis Adst, & oppressam dignetur gratia mentem M.
Alterum , quod omnia sine fide patrata bona opera, licet bona videantur , esse tamen peccata, canens: M omne etenim pmbitatis opus, nisi semine veraeis Exoritur fidei , peccatum est, inque reatumis Vertitur, & sterilis cumulat sibi gloria poenam M.
Sed in utroque loco solum insinuat, non ipsum per se opus, quod non ex fide, vel gratia est, peceatum esse oportere, ut quod saepe sit moraliter seu ex officio bonum , sed reatum demum accedere ,
x Verum evanescit hie error ab Auctore nostro, qui Longevalium citat, Prospero tributus, si dicamus cum Notarum Auctore, voculis illis prima, ct quae post pauca sequitur inde, non alium ordinem, quam narrationis denotari, uti facere solent, qui plura quaedam narrant, confusio nis vitandae gratia, has ordinis notulas interjicere, nulla interim habita prioritatis, aut posterioritatis ratione. Quin horum nullam hic a se rationem habitam Auctor declarat, dum potius omnia videri vult simus, ac diversis quidem locis, sed uno veluti tempore gesta esse.
27쪽
IO BIBLIOTHECAE Ss. PATRUM ubi de illo homo aliter quam in Domino glorietur, ut Deile Infi-
- PRO PER. deles, dc Peccatores faciunt, qui de boniis gloriantur suis; tincla aiebat & S. Autullinus, in non officiis, sed finibus a vitiis discer- nendas esse virtutes . Ossicium eli autem quod faciendum est. Fi- ,, nis vero propter quod faciendum eli. Cum itaque facit homo is aliquid, ubi peccare non videtur, si non propter hoc facit, pro- pter quod facere debet, peccare convincitur a) . Et alibi . Nudum operire, , de hoc mu in Domi uo gloriari, peccatum est. Hoc Carmen subsequuntur tria Epigrammata sive ob argumenti affinitatem, sive quia paulo poli composita. Duo priora sunt in obtrectatorem S. Auguli in i ; in omnibus Codicibus tum manuscriptis, tum typis editis S. Prospero tribuuntur. Quis tam n fuerit S. Augustini obtrectator , in quem calamum acuit S. Doctor , ignoratur; nonnulli Vincentium putant Lirinensem, nonnulli Calsa num, at nihil de hoc exploratum. Tertium vero Epigramma Epitaphium complectitur haeresis Pelagianae, & Nestorianae. R. sponsio. Galli quidam Presbyteri, nec Sedis Apostolicae iudicio , quae S. Urmi Auguli ini doctrinam de gratia Christi adversus Pelagianos tanquam o lorum ei rea Apollolicam , & Catholicam sua auctoritate comprobaverat , nee Rum eximiis S. Prosperi arsumentis in suo Carmine de Ingratis adductis convicti, sed propriis iudiciis plus aequo servientes, reprobara illam non dellitere, autumantes, quod ex praedestinatione Dei juxta Augustinum explicata , veluti fatali necessitate homines ad peccata compulsi cogantur in mortem. Errorum itaque, quos in Augullini scriptis se reperisse dicebant, indiculum extruxerunt quindecim complectentem articulos . quos ceu totidem objecta solvenda Prosper sibi proponit. Illorum nomina silentio premit, at nullus dubitat, eos Massilienses fuisse , & ex illorum numero , qui Augullinianae gloriae invidebant. Iam obierat Augustinus; nam illum fauetae memoriae virum appellat S. Prosper . Responsiones has circa annumq3I. elucubratas censent Eruditi.
Errores Augustino per calumniam tributi , sunt qui sequuntur b . I. Ex praedestinatione Dei, veluti fatali necessitate homines ad
se peccata compulsi coguntur in mortem.
- a. Quod ab eis, qui non sunt praedestinati ad vitam, non a se ferat percepta baptismi gratia originale peccatum. is 3. Quod non praedestinati ad vitam, etiam si fuerint in Christori per baptismum regenerati, & pie iusteque vixerint, nihil eis prosit,
is sed tandiu reserventur, donec ruant, & pereant, nec ante eosis ex hac Vita, quam hoc eis contingat, auferri. ,, 4. Quod Ron omnes homines vocantur ad gratiam .
D 3. Quod qui vocati sunt, non aequaliter sint vocati, sed alii ut
,, crederent, ast ut non crederent.
28쪽
si s. Quod liberum arbitrium in homine nihil sit ; sed si .e --
is ad bonum, sive ad malum praedestinatio Dei in hominibus ope-s. PRosprR.
- . Quod Deus quibusdam filiis suis, quos regeneravit in Chriis sto, quibus fidem, spem, dilectionem dedit, ob hoc non det peris severantiam, quia non sunt a massa perditionis praestientia Dei, is & praedellinatione discreti .is 8. Quod non omnes homines velit Deus salvos fieri, sed cerisse tum numerum praedellinatorum .
M 9. Quod non pro totius. Mundi redemptione Salvator si cru- ,, cifixus. ,, io. Quod quibusdam Evangelii praedicatio a Domino subtra- hatur, ne percepta Evangelii praedicatione salventur. ,, t 1. Quod per potentiam Deus homines ad peccata compel- ,, lat. Ia. Quod quibusdam vocatis , & pie justeque viventibus obe- ,, dientia subtra natur, ut obedire desinant. ,, IJ. Quod quidam homines non ad hoc ereati sunt, ut vitam ,, adipiscantur aeternam ; sed ut habitum tantummodo saeculi praesen- ,, tis ornarent, & ad utilitatem nascerentur aliorum. I . Quod qui Evangelicae praedicationi non credunt, ex Dei praeaestinatione non credant : & quod Deus ita definierit, ut qui-
,, cumque non credunt, ex ipsius conili tutione non credant.
,, II. Quod idem sit praescientia, quod praedellinatio M. Hi sunt quindecim articuli per Gallias diffusi, veluti summam complectentes totius Augultinianae de gratia doctrinae, ex quibus manifestum fieret, male explicatam, vel defensam ab Augustino in suis postremis operibus de gratia doctrinam . Sanctus itaque Prosper, qui poli S. Doctoris obitum inter gratiae defensores primas obtinebat partes, calumniosos rumores refellere , &Magiitri sui honorem in tuto collocare non omisit. Praefatis itaque Gallorum articulis i olida respousione satisfecit. Huius nonnulla delibabimus, quae doctrinam exponentia Discipuli, Magiliri quoque doctrinam vindicabunt. Primae itaque objectioni respondet a r se Praedestinationem Dei se nullus Catholicus Christianus negat : fatalem autem necessita- tem multi etiam non Christiani refutant. Peccatum ergo ad moris tem trahit, sed ad peccandum neminem Deus cogit. a. Reponit: is Qui recedit a Chrillo, & alienus a gratia finitis hanc vitam, quid nisi in perditionem cadit Sed non in id, quod is remissum est, recidit, nec in originali peccato damnabitur: quiis tamen propter polirema crimina ea morte afficietur, quae ei propteris illa quae remissa sunt debeba r. Quod quia Dei praescientiam neci, latuit, nec fefellit, sine dubio talem nunquam elegit , nunquam
29쪽
' ,, praedestinavit, & periturum nunquam ab aeterna perditione dis, ,, crevit 'A . Animadversione dignum est, S. Prolperum hie eorum videri favere opinioni, qui docent, praede: inationem fieri ex meria torum praevisione i . De tertio vero articulo sic scribit de iustis: si Non sunt relicti ri a Deo, ut relinquerent Deum, sed reliquerunt, & relicti sunt i ,, & ex bono in malum propria voluntate mutati sunt, atque ob ,, hoe, licet fuerint renati, fuerint iustificati, ab eo tamen , qui
se illos tales praescivit, non sunt praedestinati . Quartae vero obiectioni respondens, ostendit, non omnes revera ad gratiam vocari, exemplo se tot millium parvulorum, qui intero populos Christianos ab hac vita sine baptismo transierunt , qui ,, non probamur vocati, quibus nec plantator praedicare, nec riga- ror potuit subvenire a M. Ad quintam objectionem reponit: se Quosdam ideo vocatos di- ,, cere, ut non crederent, nimis absurdum es ' quasi vocatio eis is causa infidelitatis extiterit, & praedicatio fidei faceret infide- es . . . Quod enim praedicatus Chrillus crucifixus Iudaeis erat ,, scandalum, Gentibus autem itultitia, humanae voluntatis facie-
bat aversio; quod vero ipsis vocatis Iudaeis, & Graecis Christus se crat Dei virtus, & Dei sapientia , divinae gratiae praestabat ope-
In sexta obiectione , suum adiutorium gratiar liber etiam postulet cooperationem arbitrii, hinc scribit: se Iulii ficatus itaque homo, se idest, ex impio factus pius , nullo praecedente bono merito acceis pit donum, quo dono adquirat & meritum , & quod in illo in-- choatum eis, etiam per industriam liberi augeatur arbitrii, nun- is quam remoto adiutorio Dei, sine quo nec proficere, nec per- , manere in bono quisquam potest . Quid clarius dici potest ad excludendam necessitantem gratiam , & arbitrii adstruendam libertatem y Nomen etiam adiutorii , quod gratiae tribuit, argumentum est, non solam gratiam salutem nostram Ope
i Falsa est, ct omnino a mente S. Prosperi aliena Gallici Scriptoris animadversio. Nam hic non de praedestinatione, sed de reprobatione, ct quidem positiva sermonem habet; quae profecto non fit nisi ex praevisis demeritis, in quo conveniunt 3e Theologi illi, qui praedestinati em ad gloriam praevisionem meritorum praecedere docent. ab Pag. Iaci. Faremur, S. Prosperum gratiam necessitantem , quae liberum peri
mat arbitrium, non agnoscere. Cave tamen , ne per hoc credas, S. Doctorem eam gratiam intrinsece es cacem , quae habet immutandorum Cordium omnipotentissimam potestatem, vel leviter vellicare, sive eam insinuare, quae totam suam emcacitatem ex liberi arbitrii assensu sortiatur.
Nihil enim mastis alienum a doctrina Augustini, & Prosperi. Pari pacto alam gratiam adiutorii vocabulo designat, ne putes, eum indicare eodem modo
30쪽
Cirea perseverantiam haec habet Augusilinianus prorsus S. Pr sper: si Cum dubiom non sit, donum Dei esse perseverantiam in se bono usque ad finem , quam aliquos ex eo ipso quod non pers se veraverint, non habuisse manifestum est, non est calumniandum
se Deo, quare illis non dederit quod aliis dedit, sed confitendumis eth, & misericorditer eum dedisse quod dedit , & tulte non deri disse quod non dedit : nec suemadmodum ex libero arbitriose oritur caussa labendi, ita ex ipso oriri videatur & llandi, eum ,, illud humano sat opere , hoc divino impleatur ex muneri re a M. Voluntatem salvandi omnes homines ita exponite se omnium
is hominum cura eii Deo, & nemo eis, quem non aut evangelica se praedicatio, aut legis testificatio, aut etiam ipsa natura conve-- niat. Sed infidelitatem hominum ipsis adscribamus hominibus , o fidem autem hominum donum Dei esse fateamur, sine cuius gra- tia nemo currit ad gratiam U . Praemiserat autem: - Si circa is universitatem generis humani salvandam , N. in agnitionem vertisse talis vocandam, ita indifferens per omnia saecula asserenda est ,, voluntas Dei, ut usquequaque neminem hominum praetermisisse ,, monstretur , impenetrabilis iudieiorum Dei altitudo pulsatur . , , Quare enim praeteritis saeculis dimiserit Deus omnes gentes in-- gredi vias tuas, quando Iacob elegit sibi Dominus ... cur ali- ,, quando non populus, nunc autem populus Dei sit ... quare quod se quaerebat Istaei non sit consecutus, elethio autem consecuta est, ,, caeteri Vero excaecati sunt, impossibile est comprehendere, & pe-o riculosae curiositatis est quaerere . . . qui dispensationes Dei ex li-- beri vult arbitrii mutabilitate variari, profitetur sibi scrutabilia ,, iudicia Dei, & velligabiles vias eius, A. quod Doctor gentium is Paulus non audebat attingere, hic se exillimat reseratum posse
Non dissimilia promit in responsone ad nonum Capitulum de
Salvatoris morte pro totius Mundi redemptione , seribens: se Cumis itaque rectilsime dicatur Salvator pro totius Mundi redemptione, , crucifixus, propter veram humanae naturae susceptionem , & propteris communem in primo homine omnium perditionem: potest tamenis dici pro his tantum crucifixus, quibus mors ipsus profuit . . . Diis versa ergo ab iliis sors eorum eli, qui inter illos cententur , de ,, quibus dicitur : Mundus eum non cognovit b . Ut pollit secun-
,, dum hoc dici Redemptor Mundi, dedit pro Mundo sanguinem se suum, & Mundus redimi noluit, quia lucem tenebrae non recepe
modo & pari passu ad bonum opus eoncurrere & gratiam, & liberum arbitrium; nam illa primas semper & summas habet partes, cum & Ipsum bonum usum liberi praestet arbitrii, di ipsam bonam donet volun