장음표시 사용
41쪽
ag BIBLIOTHECAE Ss. PATRUM mmm ,, vitas abstulit libertatem si)e nee potuit ulla illic porcio reside-
rRO PER. is re virtutum, quo tanta irruperat turrna vitiorum a M. Propositio Statuebat in octava propositione Cassianus, si non ita ad Deum' 'μ' se omnia Sanctorum merita referenda, ut nihil, nisi quod malumis atque perversum est, humanae adicribamus naturae b)r sed reis ligiosas cogitationes , & sancta consilia nulla Dei inspirationisse concepta, de naturali posse prodire lapientia se o quod confirmabat exemplo Davidis, cui dictum fuit e semod rositasti in corde tuo , calficare domum nimini meo , heve fecistι, hoc isum mente pertractans d) . Illum vero refellit S. Prosper, ostendens, Collatorem sibi ipsi non cohaerere ἔ quippe qui ante docuerat , is non solum actuum, verum etiam cogitationum bonarum ex Deois es e principium; & tamen hic plures cogitationeς libero tantum se hominis tribuit arbitrio . Ad exemplum vero Davidis respondet: se Nullo modo hoc testimonio atque argumento probari potis ell, quod piae cogitationes ex lolo libero arbitrio , & non exio Dei inspiratione nascantur . Non enim ideo voluntas David , is quae utique bona erat, non ex Deo fuisse credenda eis, quia tem- plum sibi Dominus, non ab eo aedificari, sed a filio ipsius vociis luit . Quaerendum ergo, de quo spiritu processerit affectus istiusti voluntatis, nempe de illo Dei, in quo dicebat o Si introiero in tari hernaculum domus meae: si alcendero in lectum stratus mei o si is dedero somnum oculis meis . . . . donec inveniam locum Domi- no, tabernaculum Deo Iacob e) .... atque ita ex Deo eratis hoc velle David, & ex Deo erat hoc sacere Salomonem f) . Proposito Docebat in nona propositione Cassianus , si inesse omnia animal φη - - naturaliter virtutum semina beneficio Creatoris inserta . Quem errorem se refellit S. Doctor: Si hoc verum esset, si solus Adam se praevaricatus est, & in peccato ejus nemo peccavit, in nullisis iniquitatibus concepti sumus, & in nullis nos Matres peperere,, delictis; non fuimus natura filii irae , nec fuimus sub potestateis tenebrarum; qui manentibus in nobis naturaliter virtutibus, filii se potius nati sumus lucis & pacis. Absit ab animis plorum ulla- ,, cis doctrinae insidiosa deeeptio. Virtutes cum vitiis habitare nonis possunt fg . . . Virtutum itaque semina, quae heneficio Crea, , toris inserta sunt, praevaricatione primi parentis eversa sunt, se nec haberi queunt, nis eo restituente, qui dederat . Reformabiis lis est natura humana . . . & eorum bonorum , quae habuit, ca-y pax i Non quodcumque liberum arbitrium dicit S. Prosper per peccatum Adae sublatum, sed illud, de quo dicit S. Augustinus , quod in Pa-νudiso fuit, babendi scilicet pIenam ctim immortalιtate iustitiam. S. Aug.
l. I. ad Bonis. cap. 3. n. 2. Tom. IO. pag. q. I 3.
42쪽
pax est, ut per Μς' η' rem Dei, & hominum Christum Iesu
in eo ipso quod ei rem Psit, possit recuperare quod perdidit. Re- ε, mansit autem ei itat idnalia animus, qui non virtus , sed virtutis ,, habitaculum est a . . Ut libelli arbitrii vigorem ostenderet Cassianus in decima defini- propodi tione statuit, sob suis viribus vicisse Diabolum, non auxilio gratiae. si enim scribit contra inimicum nox sua virtute, sed
,, Dei solius fuisset gratia protegente congressus . . . quomodo nonis illam calumniosam vocem Diabolus . . . iterasset : Numquidis Iob gratis colit Deum ρ Nonne tu vanasti eum P. . . sed aufer ,, manum tuam ι s hoc est, sine eum suis mecum viribus de-ς, Certare '. . . . Sed cum nullam hujuscemodi querimoniam calu-
audeat iterare ; non Dei , sed illius se vi-Y, ctum viribus confitetur e . Sed contra S. Prosper ostendit, Job Del auxilio vicisse; quippe qui in se Spiritum sanctum haberet; & se quia Deus quem non deseruit, adjuvit ; in eoque Dei starunc Dominum, quod postea in Apostolis, & Martyribus ibis,, spondebat esse laetendum, dicens: cum antem tradent vos, noliri re cog tare , suomodo, aut quid loquami a d non enim vis esti,, qui loquimini, sed Apiritus Patris vestri , qui loquitur in v ,, bis d . Non ergo deseruerat Deus, quem curabat, neque opem, , abstulerat ab eo, tui purificatoria remedia, quibus clarius nitesce- ,, ret, admovebat e '. opinionem suam exemplo etiam centurioni; fulciebat cassianus; in unde undecimam statuebat definitionem suam , nimirum , se nul- i ',, lius laudis, ae meriti esset, si id in eo Christuς, quod ipse do- , , naverat, praetulisset . Quem se refellit prosper: se An dicen- ,, dum est, omnes quidem virtutes inter Dei dona numerari; sed in ,, illis hominem, quas de psoprio habuerit, esse laudabilem, &is ibi esse metita, ubi Dei dona non fuerintὶ . . . Falso ergo scri- ,, nturii est: cuia uemo potest esse tontineus nisi Deus det f ὶ Non secundum veritatem dictum est: Omue datum optimum, S 1, omne donum perfectum de Uum es defcendens a patre lumiis num ' Et, Nemo potest accipere quidquam, nisi ei datum ,, fuerit de eaelo h st Deinde ostendit, gratiam Dei hominis tr.etitum non auferre , scribens : se Sic autem putalli , de testimoniose laudatae fidei praeiudicium doni gratiae posse generari, quas fides,, tibi ostenteretur laudata, non doceretur ei te donata. Laudat Α- ,, postolus Romanorum fidem ; & pro hoc bono eorum agit gra- ,, tias Deo, dicens : Primum quidem gratias ago Deo meo per Je-
43쪽
sum Christum , quia fides vestra annuntiatur ἰη universo Munis , PROSPLa. do a . Ad Corinthios quoquo simili affectu scribit dicens eis Gratias ago Deo meo femper pro ' bis tu gratia Dei , quae data ,, est vobis ια Chrso Iesu , quia tu omnibus divites facii estis iuis illa , in omui verbo, in tu omui Hieutia h). Numquid agendo
se gratias Deo, credentibus sustulit laudem, aut laudando eredentes is meriti negavit auctorem le) Hinc sic adversus ipsum concludit ris Miror vald , quomodo non vides, aut ab aliis a stimes non videri, is quod te ipsum tuo ore condemnas: dicendo enim , quod Centu-
,, No , cujus fides Domini voce laudata est, nullius laudis esset, ac meriti , si id in eo, quod ipse donaverat, praetulisset , defintili , o Centurionem illum non donatam fidem habuisse, sed propriam, is ac proinde nihil ejus prinei piis collatum fuisse per gratiam ; in ,, eadem autem fide caulam fuisse & laudis, & meriti , quorum se neutrum haberet, si id, cui & laus debetur, & meritum, Domi- nus contuli ilat . . . . Cum itaque huic fidei, quam ideo laudio bus , & meritis honorasti , quia mavis eam inter liberi arbiis trii bona, quam inter Dei dona numerari. artemam beatamque ,, vitam constat esse praeparatam, quomodo noc vulnus declinabis,
, , quo te ipsum configis, pronuntiando eos prophanos, qui gratiam se dispensari secundum merita humana definiant, & asserendo , quod is nec laudem constet habere, nec meritum eo , qui ex dono gra-
propositio In duodecima definitione statuit Cassianus duo. genera Fidelium, - quibus contraria accommodat, dicens: se In eo, quod prior advori eat, & ignorantes nos, atque invitos attrahit ad lalutem , pr se tector, atque salvator est: in eo autem , quod adnitentibus nobisti opem ferre, refugientesque suscipere, ac munire consuevit, susce- ptor, ae refugium nominatur M. Hanc doctrinam plurimis refutat S. Prosper Scripturae testimoniis , ostendens, Christum omnium qui salvantur esse Salvatorem, scriptum cum sit Et υocabis nomen ejus Jesum p ipse enim Disum faciet populum suum a pe eatis eorum e e & rursum Q Nee est aliud nomen sub Caelo d tum , in quo oporteat nos Divis fieri f e R iterum: Nemo potes venire ad me, nis datum fuerit ei a Patre meo g ): ,, Non ,, ergo deducit S. Prosper i secundum novam istam partitionem
is aliorum salaator, aliorum susceptor, sed omnium usquequaque is fidelium & salvator, & suseeptor est Christus . . . Non enim ,, conturbat nos superbientium inepta querimonia , qua liberum
se arbitrium caussantur auferri, si & principia, & profectus , &is perseverantia in bonis usque in finem Dei dona esse dicantur,
44쪽
M quoniam opitulati p. divinae gratiae stabilimenta sunt voluntatis
humanae. Volentes oramus: & tamen misit Deus spiritum in PRD P qcorda nostra clamantem, Abba, Pater: Volentes loquimur, &tamen , si pium est quod loquimur, non sumus nos loquentes, ,, sed Spiritus Patris noliri qui loquitur in nobis. Volentes opera -- mur salutem nostram, & tamen id ipsum velle atque operari Deus,, est qui operatur in nobis. Uolentes diligimus Deum , & proximum : N. tamen Charitas ex Deo est diffusa in cordibus norix per Spiritum nudium , qui datus es nobis a ). Hoe de fide, hoe de tolerantia passionum, hoc de pudicitia conjugali, hoc de eontinentia virginali , omnibulque virtutibus sine exceptione profitemur: quod nisi donatae ellent nobis, non invenirentur in nobis, quod liberum arbitrium naturaliter homini inditum , maneat in natura; sed qualitate & conditione mutata per Mediatorem Dei, & hominum .hominem Chrillum Jelum , qui ipsam voluntatem ab eo, quod perverse volebat, avertit, & in se id , quod ei bonum esset velle, convertit; ut delectatione affecta, is fide mundata, spe erecta , charitate accenta liberalem susciperet servitutem, & Iervilem abiiceret liberialem b .
Confutatis duodecim Collatoris definitionibus , paucis verbis ve- Re vitula-luti epilogo & recapitulatione collegit omnia quae protulerat argu ..,su: corumenta ad ostendendum, praeter primam definitionem, caeteras errO- latorem. res continere doctrinae Eeesesar plane adversantes , ut facilius Lector & errores detegere, & illorum confutationem cognoscere valeat. Errores etiam omnes in praefatis contentos definitionibus exponit, & oppugnari demonstrat iisdem armis, quibus debellati sunt Pelagiani hostes doctrinae Auguilini , auctoritate scilicet Ecesesiae , quae decretis Summorum Pontificum, Innocentii , Zosimi, Bonifaeli, & Caelestini eos anathemate perculit, qui praefatam doctrinam aut obscurare, vel labefactare sint conati , librumque claudit hisce verbis r is Suffcienter, ut arbitror, demonstratum est, reprehenso- ,, res S. Augustini & vana obiicere, & recta impugnare, & prava defendere: peremptorumque armis intellinum bellum moventes , dictis divinis , at oue humanis conlii tutionibus rebellare . Quorum tamen , dum adhue non sunt a fraterna societate divisi, toleranda magis est intentio, quam desperanda correctio; ut d nec Dominus per Ecclesiae Principes, & legitimos judiciorum ., suorum Ministros, haec, quae per paucorum superbiam , & quo is rumdam imperitiam sunt turbata, eomponat; nobis Deo adiu-- vante si studium, quieta modestaque patientia odiis dilectionem is reddere, & ineptorum vitare eonflictus, veritatem non deserere, is nec eum falsitate certare; semperque a Deo petere, ut in omnibus cogitationibus, in omnibus voluntatibus, in omnibus sermonibus
45쪽
s. PROIrm. Psalmorum Expositio Eirea annum
nibus, atque actionibus nostris, ipse teneat primatum, qui dixito se esse principium sa t .
Haec Psalmorum Expositio est veluti epitome , 3c breviarium Commentariorum S. Augustini in Psalmos , adeo ut plerisque in locis verba Augustini nihil mutando descripserit, in aliis autem voces diversas sublii tuens, sensus tamen sanctissimi sui Magistri est fideliter semper secutus. Incipit haec Expositio a centesimo, & usquaad ultimum progreditur, vel quia totius operis fortasse ab eo elucubrati tertia solum pars ad nos usque pervenerit, vel quia hos solos certa aliqua , Deo procurante providenteque , nata occasio suggesserit explicandos .
Sequitur liber sententiarum S. Augustini , in quo S. Prol per tercentas nonaginta collegit sententias, tum ex deperditis , tum ex adhuc extantibus S. Augustini operibus, & haberi potest vehat breve
quoddam & enucleatum Theologiae compendium , quod sibi exaraverat S. Prosper, ut quae fusus in Augustino scripta legerat , sedulisque curis meditatus hietat, ea in summam quamdam, brevesque quas sententias, memoriae iuvandae revocandaeque gratia collegerit Magno esse potest emolumento hic liber tum iis , qui Augustini opera legeruot, cum doctrinam ejus sub uno veluti eonspictu exhiberi sibi gratulentur et tum iis, qui in operibus Augustini adhuc rudes Minexperti eorum prolixitate deterrentur; nam brevi ista tam sublimioris, atque solidae doctrinae quasi tabella ad sedulam illorum leactionem accenduntur. Editores Monachi Sangermanenses Benedictini hune Sententiarum Prolperi librum in fine Tomi deeimi operum S. Augustini excudi curarunt. Chronicum suum S. Prol per a Mundi exordio duxit, & ad annum usque 433. hoc est, usque ad Vandalicam Urbis depraedationem. perduxit . Non tamen novum ipse opus ad noWae eliron ologiae exactiores calculos apparare sibi pro potuit, sed dumtaxat Epitomatorem Eusebii prodere se voluit, quod egregie praest itit . ut testatur Victoriniis , dum seribit: o Eusebii tenorem Vir Uenerabilis Prosper secutus, iisdem Chronicis haee eadem egregia brevitata composuit, ut initium eorum a Mundi inchoaretur exordio . verum cum Eusebius Chronicum suum nonnisi usque ad annum 326 perduxerit, in reliquis S. Prosper Hieronymi ehronotaxim secutus
est . ipse vero de tuo adiecit Consillum fallos, quibus chronica illa careoant, a Christi usque Baptismo , seu, ut ipse vocat, ab eius manifestatione, suisque locis inserint. Attamen etsi ille Abbre-
Viatoris dumtaxat partes lusceperit , & in suorum priori parto Chroni eorum Eusebium, atque Hieronymum contrahere voluerit
a Ex hac tum errorum Cassiani, tum doctrinae S. Prosperi ex nositione, liquido apparet, quam falsa sit, meritoque proscripta 4. Iadsenti propositis ι
46쪽
non ita tamen eorum vi ina pressit, ut eos uuandoqua non abie- -- cerit, phrasesque, γc pq 'Odorum membra de suo non concinnave-S. PROSPin. rit ; immo &. calaulos alios non supposuerit. Unde & semper lo- cuples ad Ecclesiasticae Historiae complementum censeri debet ae-ςessio , quod monumentum istud tamdiu inter tenebras densiores tervatum, sine ullo decremento ad nos tandem illaesum pervenerit .
47쪽
ori Di opus, σ Ecclesiae Doctor. ARTICULUS PRIMUS.
T HEODORETUS inter aevi sui celebriores viros merito
numerandus natalem sortitus est non dismimilem a Sanctiu e Isaaeo, Samuele, Ioanne Baptista , & Gregorio Nazian 'μ- geno , cum & ipse a parentibus donatus fuerit non sine meu liari munere: unde merito Theodoreti nomen accepit. Nam licet mater sterilitatem suam non aegre ferret, Patrem tamen , ut ipse scribit, orbitas vehementer angebat , s quaquaversum oberrans Dei fervos orabat, ut Fbi liberos a Deo postularent a ; donee tandem precibus Macedonii ascetae impetravit, ea tamen conditione ab utroque parente liberrime acceptata, ut donatum sibi filium do natori redderent, cultui videlicet divino mancipandum in Monasterio ;quod praestitere . Nam vix dum septennis Monasterio traditus et tum vitae religiosae institutis , tum litteris informandus . Inibi ita rue ab infantia in doctrina Apostolorum , & Nicaeni Concilii fideuit innutritus. Admodum iuvenis populo sacras legebat Scripturas. Hinc credibile apparet, in Lectorum ordine adhuc puerum fuisse collocatum si . Non aliud saltem initio Μonalterium in coluit, quam quod S. Euprepit dicebatur, positum prope Antiochiam , ubi natus erat circa ann. 387. In hac urbe tum humanioribus litteris, ac eloquentiat, tum exoticis addiscendis linguis operam naυavit : siquidem ex eius libris apparet, ipsum non lotum Syriacam linguam, qua fere omnes utebantur, sed & Graecam, &Hebraieam colui fle. In Μonaste. Cum, defunctis parentibus, amplissimas opes accepisset, eas o 4; .diaAb mnes Pauperibus elargitus est, sola paupertate contentus; nec una
3 Non puer, sed cum annorum esset viginti, Lector ereares est a Porphyrio Antiocheno Episcopo, ut apparet ex Histor. Eccles. lib. s. cap. 35.
48쪽
quidpiam aliud tam ΓΤ'm proprium possidere voluit, vestibus sem. per usus modenis, lpe Vilioribus. Ljcet in Clerum cooptatus, atque a Porph tio AByiochenae Ecclesiae Episcopo Diaconus ordinatus , non tamen a Monasterio prius discessit , quam Episcopus
crearetur, quamquam nec tunc asceticam vitam vivere desiit . Orbata interim Cyrensi Ecclesia Pastore, Theodotus Orientis Amines , ut vidi te Ecclesiae provideret. non alium praeficiendum putavit, quam Theodoretum, quem reluEtantem, & avide studia amantem ordinavit, misitque Cyrum, ut agrum excoleret sentibus, lolioque foedi stimum. Postia est Cyrus in ea parte Augustae Euphratesiae, quae vergit ad Occidentem, & propius accedit ad Mare. Urbs est importuo-l a , & caput resionis, quae longitudine milliarium quadraginta, &totidem latitudine patet, habetque montes multos , & magnos, partim nudos omnino, partim arboribus infructuosis constos sa) . Complectebatur Cyrastica vicos octingentos, sive quod a miseris sua quoque patria diligatur, sive quia saltem in planitie fertilitate
non careret. Tot certe Ecclesiarum Theodoretus pastoralem curam
sibi obvenisse Leoni Magno scribit h).
In Episcopatu totus fuit, ut Ecclesiam suam a discaret sanctissimis moribus, exemplis, atque doctrinis, eamque gratam redderet sponso suo . Nihil unquam omisit eorum, quae pro veritatis, & amie xum defensione ab ipso aequitas , & conscientia postulabant; & annis uigintiquinque in Episcopatu transactis sic vixit, ,, ut neque in
,, 3us vocatus fuerit a quoquam, neque ipse quemquam accusau rit. Nullus Clericorum , cui sub eo suerunt , tribunalia tot, , annis frequentavit. Non obulum , non vellem a quoquam acce- pit; panem unum, Vel ovum nullus domellicorum suorum un-ri quam accepit praeter panniculos, quibus erat amictus, nihil
,, voluit possidere se . Labores suos, & aerumnas in Episcopatu se ipse enarrat, scribens : is Vicos esto Marcionis haeresiri corruptos una cum vicinis locis ad veritatem nolentes perduxi . Vicum alium Eunomianis refertum, & alium Arianis divinar c
se gnitionis luce illustravi. nullumque apud nos Dei beneficio haeis resis lolium relictum est . Neque vero ista sne periculo praesti- ,, ti sed fuso plerumque sanguine lapidatus ab eis perlaepe, & ad , ipsas Orci portas impullus d . Decem Marc ion i tarum millia a se baptismo tinfla alio in loco refert se ; unde N. Consensoris nomen promeruit. In laboribus suis, & in tam uberi fructu colligendo sibi maximi adiutorii fuisse testatur & sanctillimi Anachoretae Jacobi orationcs & Sanctorum intercessiones, quorum reliquias apud se summa r ver ia habebat.
49쪽
31 BIBLIOTHECAE Ss. PATRUM ----- Arctissima erat Nestorii, Ioannis Antiocheni, & Theodoret IVHwνολ. necessitudo ; quippe qui plures annos simul vixerant in Monasteri Nestori imi Euprepit prope Antiochiam . In hac urbe remanserat poli solu-
tam Synodum Autumnalem apud Ioannem Episcopum Theodore-rilium . M tus. quando delatae fuerunt epistolae ad ipsum per S. Cyrillum, MPI..., Caelestinum Summum Ponti iacem datae adversus Nestorium . RE.' ' maturius doliberata cum Theodoreto, aliisque Episcopis, visum est Ioannis nomine scribendum Nestorio, ut Theotocon confitenda impendentem capiti suo tempestatem averteret Non erit porro vanus coniector, qui epistolam disertissimam a Theodoreto scriptam putet . Nam de ipsi os wnsilio dictata dicitur, & ipsius stylum refert. Tertia S. Cyrilli ad Nestorium epistola , cui admixti erant duodecim celebres anathematismi, nee Theodoreto ,
nec Ioanni Antiocheno placuit, quin immo illos offendit, quippe qui eos non abesse ab haeresii Apollinarit suspicati sunt. Ioannis precibus eos impugnandos suscepit Theodoretus stripto virulenta quidem, & acerbiore, ted minus valido; cui respondit, refutavitque Cyrillus , Judicium adversus Nestorium in Ephesina Synodo pronuncia Ium ante adventum Episcoporum Orientalis Dioectas, Madprobatio anathematismorum Cyrilli Ioannem tiochenum , Theodoretum , aliosque ipsis adhaerentes Episcopos perculit, Rexacerbavit. Nestorium itaque defendendum susceperunt, & clandestinum eonventum agentes latam contra Nestorium sententiam re,
sciderunt, Cyri lium, & Memnonem Ephesinum Episcopum depo,
luerunt , & reliquos eis consentientes a communione submovere iquamdiu non resipiscerent, & Cyrilli capitula non damnarent. Haec autem omnia apud Joannem tam irregulariter acta diu Ephesinam Synodum non latuere, quae statim nulla, atque irrita declaravit, & seditiosos semel, atque iterum ad reddendam rationem,
contemnentes tamen, eitavit, oc paulo Vst contumaces excommunicationis poena mulctavit, & a Sacerdotio deiecit, doneς errorem suum confiterentur, & respiscerent Thandaratus Iam ad propria revertebantur Orientales, completa Synodo E- , ii. ines phesina, cum Beroeae apud Acacium Concilium habuit Ioannes Aniait. tiochenus supra mandata Imperatoris ab Aristolao Tribuno delata , quo iubebantur Cyrillus , & Ioannes vel sponte convenire, pacemque Ecclesiis reduero, vel Nicomediam venire , non prius inde recessuri, quam concordiam iniissent . In eo ςonventu dericretum est, nonnullos articulos Cyrillo esse exhibendos, quibus subris criberet. Respondit S. Praesul epillota ad Acacium, in qua Aconditiones exponit ineundae cum orientalibuς pacis, di fidei suae eonfessionem ad omnes in suis anathematismis praeconceptas suspiaciones removendas. Hane epistolam accurate discustit Theodoretus, eamque Catholicam doctrinam exponere agnovit , & fastus est . Verum minime adduci potuit, ut a Nestorio recederet, eius ne depositionem ratam haberet. Interim Imperator videns schisma nona holeri, sed adduc vigere , iussit ut Ecclesiis pellerentur , qui con- sordiam recusarent, Hisce minis minime perterrefactus Theodoretus in sen-
50쪽
in sententia perstabat, sed precibus permotus S. Iacobi Nisibens --
junioris, S. Simeonis Stvlitae, & S. Baradathi rogantium, ut pa- THEODOR.cem iniret, collationem habuit cum Joanne Antiocheno, qui una eum plerisque Orientalibus concordiae accesserat , & pacto inito, ne de Nestorii depositione mentio fieret, sed de sola fide, tandem cum Joanne Antiocheno, & Cyrillo Alexandrino in amicitiam, & concordiam venit a . Haec contigere annis M'. & 4ῖ4. At post biennium iterum, ut damnationi Nestorii subscriberet, rogatus primo abnuit : at cognita haeres Nestoriana plane adversa dodtrinae Ecclesiae, se eam detestari publice professus est.
Cum Eusebius Dyrylaei Episcopus comperisset ex variis cum Eu- Theodormii tyehe habitis collocutionibus, hunc Archimandri tam in errorem Nestorio contrarium incidisse , saepius ipsum admonuit, ut pessimum svnodo reie- abjiceret errorem ; sed frustra r nam admonitione contempta , Obstinate illum retinebat, immo & adversus ipsum , Sanctos Patres , no .so.& Deum audacter insurgebat. De tota re Flauianum Constantinopolitanum Episcopum, in cuius Dioecesi situm erat Monasterium , cui Eutyches praeerat, certiorem secit. Coegit itaque Flavianus Synodum die octava Novembris anni 448., in qua Eusebius unus ex Episeopis ad Synodum vocatis libellum accusationis adversum Eutychem propoluit . Citatus fuit a Concilio, & primum se sistersreeulavit ; deinde accessit, & cum obfirmato animo duas inconfusas, & impermixtas in Christo post Incarnationem naturas confiteri renueret, excommunicatione perculsus fuit, & ab ossicio Saeerdotali , atque Monasterii Praefectura depositus . Ut hoc iudicium declinaret Eutyches, totam commovit Constantinopolim ; & Theodosio Juniori Principi ob nimiam credulitatem , & mediocritatem ingenii, Aulicorum astutis iuggestionibus semper versatili, per Chrysaphium Eunuchum , quem e sacro fonte susceperat , & qui tunc
temporis in Aula omnia poterat, Flavianum , quem ut Nestorianum traducebat, adeo exosum reddidit, atoue suspectum, ut Im- Perator generalem Synodum Kalendis Augusti anni 449. eongregari mandaverit, in qua, Dioscoro Alexandrino Episcopo praesidente , Eutychiana eausa retractaretur in hae tamen Synodo prohibuit
Imperator, ne admitteretur in consessum Theodoretus . Convela
runt itaque Ephelum undique Praesules circiter 36o. , & coepta Synodus 6. Idus Augusti, quae adeo infamem exitum ob improbitatem , tyrannidemque Dioscori, & Barsumat Archimandritae Syri, qui secum venerat, truculentiam sortita est, ut inde Praedatoriae , & Latrocinalis nomen retulerit. In ea siquidem Eutychete in integrum restituto , Flavianus Patriarcha, & Eusebius Dorylari Episcopus, ae Theodoretus noster, licet absens, damnantur, & deponuntur . Episcopi per milites introductos territi injustae sententiae licet gemebundi lubscribunt , exceptis Leonis Papae Legatis . Fla- Tricalet. Tom. VI. C vianus c a b append. Conrit. Baiae. p. 8 4. s sep