장음표시 사용
461쪽
uem .... S. Quis uitur defendit prauietam impium Theodorum , ct impia ejus conser pIa .... Anathema sit. Ecce Ecclesia declarans suam in judicandis textibus insallibilitatem ecce proscribens tria Gapitula : Igitur in fallibiliter judicavit quaesti nem facti dogmatici ; sic censet S. Gregorius Magnus lib. I. cap. 24. ubi ait venerari quatuor prima Concilia generalia ut quatuor Evangelia , dc pari honore prosequi quintum Concilium Generale. Concilium Lateranente , sub Martino I. eidem veritati suffragatur. Can. 13. pag. 117. Si quis , ait , secundum sanm, Parmconsonanter nobis pariterque fida non res uir, er anaria rixat animo ere ora omnes quos respuit , σ anathemati r nefandissimos ha- reticos , eum omnibus impiis eorum eo tria
pris , Qque ad unum apicem , sancia Dei et a Catholica π Apos obca , hoe es , Ianota σ universales quinque Θnoui , σ
consonanter omnes 'Mab.les Ecclesia Patres , tu es, Sabellium , Araum .... condemnatus
sit . Fides rie Lector , quomodo Eccletia judicat textus , quomodo anath ma-tigat eos qui textus haereticorum aut a inprobare , aut defendere audent . Nota Concilium , eadem religione prosequiquintam Synodum , sicut quatuor pr,mas Synodos Oecumenicas , his verbis :Sancta Dei Geusa Carίιlica er Apostolica , hoc es , tantia o Mnλersales gainque Synodi. Sextum Concilium o umenicum s equutur. videamus quonam modo Procedat , tum contra Monothelitas , tum contracorum impia dc fraudulenta scripta less. 3. declarat sermonem Mennae aci Uigilium Papam, & istius libros , alterum ad Iustinianum , alterum ad Imrcratriiscem directum, lupposititios i sess. 4. le-tuntur duae epistolae Agathonis in quibus sanctus Ponti sex nominatim damnat Theodorum Phalaritanum, Syrum , Sergium , Pyrrhum caeterosque Monothelitarum Duces, & a Concilio universali applausu dc consensu , tamquam irrelagrabiles fidei regulae recipiuntur ; sess. Io. Macharius pertinax Mono tholita suas agit partes ,
ct continua suorum textuum cum textibus M. Patrum habita comparatione resu tatur , dc ejusdem proscribuntur textus .
In eadem sest. persecta sunt scripta Αnthimi, epistola Theodori ad Paulum haereticum, & ipsius Pauli opera, dc omnes illos textus praevio iudicio comparativo Concilium damnat, haereticos esse deesa, rat, & uti tales abjicit. Denique sest . 13. anathemate percutit Monothelitas , tamquam ab Agathone jam jam nominatim proscriptos: Ilitur Ecclesia est infallibilis judicando de scriptis: alias textus boni ,
immo dc ipsorum Patrum non magis ponderarent, quam haereticorum textus, quos esse erroneos dubia semper fide constaret, siquidem bonum oc optimum sensum ipsi Haeresiarchae contra damnationem uia tam assingere non dissicile seret. Contilium Constanti ense pari zelo dc fide procedit contra V viciesum , contra Joannem Ilus di Hieronymum a Praga , eosque oc quidquid contra Religionem Catholicam scripserunt , condemnat. Vix Martinus V. S. Pontifex creatus est ,
ut sine mora eorum confirmaverit damn tionem : Omnes , inquit, π singulos , qui articulos , seu libros is doeisinas prafatorum Haresarcharum , Ioannis , icles, G Ioannis Hus, Cr meron=- , per eamdem Conis sanxienbem Synodum , cum suu - Ioribusdam δοι , π damna υ tenere , credere ἐν dogmati re , ac vita senem tuorum Hare ν- chariam , publice , vel occulta pertinaciter quomodolibet laudare , vel approbare proum Uerint .... Nec non credentes , s adharentes eisdem tamquam hareticos ludiseris.
Conciliam Basileense perpetua Traditi ne edoctum judicat sicut praecedentia Concilia de textibus. Tum vero sest . 22. notam inurit libello Augustini de Roma, Archiepiscopi Nazaraei.
T radentiniam caeterorum Conciliorum a
pendix, oc eos etiam se irrefragabile censet in judicando Haereticorum textus . Longo examine discutit volumina Lutheridc Calvini tum de gratia, dc justificatione, tum de Sacramentis, maxime de Eucharistia , eaque velut impia di haeretica explodit , ipsosque Heresiarchas rebelles anathemate percutit ; insuper seri 11.
Can. 6. textum Canonis Millae, quamvis ab Ecclesia solum compositum, declarat pium , catholicum ac lanlium : quinimmo ipsum , aut abjicientes, aut tamquam erroneam habentes proscribit , his verbis : Si quis dixerit Canonem Missa
errores continere , ideoque abrogandum esse .
anathema sit . Apage ergo omnes qui aui ctoritatem quinti Concilii Oecumenici circa
462쪽
ea textus abii elunt , eum hane infallibilem de textibus judicandi potestatem ,
non hac tantum vice & in uno isto Concilio , verum etiam in caeteris , & quotiescumque aut necessitas , aut fidelium
utilitas exegit , promissionibus Christi innixa & firmata Ecclesia merito sibi vindicaverit; hinc qui in hoe puncto ei resistunt, Dei ordinationi profecto resistunt. Quinto: Ipsis non di intentibus Novat ribus , Ecclesia est infallibilis pronuntiando super quaestionem juris: Igitur & con
sequenter pronuntiando super textus, alias Patres Ariminenses hene judicassent reticendo verbum Homousion subscribendo Foramulae Semi-Arianae, quia sensum catholicum non solum in se retinebant , sed &verbis aequivalentibus exprimebant . Quis autem catholicus haec umquam admittet Sexta: Denique Ecclesia iudicavit qui mdecim Arianorum & Semi- Arianorum sommulas : Item dc viginti circiter Luthera norum & Calvinistarum quae apparuerunt in Confessone Uvitembergensi & Synodo Dordeacena e porro omnes judicavit scriptis mandatas , & ipsis adhaerentes , nisi ad meliorem frugem redirent, ut hς- reticos abjecit. Igitur est in fallibilis circa quaestionem facti dogmatici : sin minus non haberentur ut haeretici auctores, cujus tamen contrarium quotidiana probat lexperientia
Oppo NUNT : Patres Ephesini disputabant de jure non de facto, neque exege runt Formularii obligationem , qualem nunc exigit Ecclesia : Igitur ex illo Concilio nihil concludi potest pro infallibilitate circa textus. Respondeo negando antecedens e Ioannes
enim Antiochenus & sui conveniebant de jure, sed Nestorio Patrocinantes, dc scri-rta & personam defendebant in suo Conciliabulo , unde a Patribus Ephesinis , in Spiritu sancto congregatis, proscripti sunt. Respondeo II. Ecelesiam exegisse in Concilio Nicaeno, ut Eusebius & alii Arium defendentes, ipsi & ejus scriptis anathema dicerent; hoc ipsum praestari voluit a Theodoreto respectu Nestorii & ejusdem
Scriptorum , dc eum aneers & titubans
haesitaret , clamaverunt Patres : Clara inea nat ema Nestorio is scriptis eius ; quibus εumiliter parem dixit: Anathema Nestoris erscriptis e . Subscribo . R. Leonis , H s pio. Quo facto admissus est , & sedit judicaturus cum Patribus Synodicis, ex quo liquet Ecclesiam exigere aliquid supra s-
lentium respectuolum, neque esse novum exigere ut ῖdeles manu propria haeretic rum, eorumque librorum subscribant condemnationi.
objie tint II. In Concilio Chalcedonensi Α-sclepiades Diaconus Act. s. protulit Perversam fidei professionem , quae quidem adjuvante Anatolio Episcopo CP. tamquam catholica conclamata est. Igitur Ecelesia non est insallibilis saltem circa textus . Ecce verba pag. 37. Aselepiadesis Diaconus , magni nominis sanctissimaeis Ecclesiae Constantinopolis, recitavit deis finitionem, quam non placuit his gestis is interere. Et post lectionem dubitationiis bus aliquibus, loannes Reverendissii nusis Episcopus Germaniciae, transien in me is dio dixit, Non bene habet definitio ...is Anatolius Deo amantissimus , Archimis piscopus nominatissimae CP. ad sanctamis Synodum dixit: Placet vobiς definitio λis Omnes . . . clamaverunt, Definitio omis nibus placet. HRespondeo distinguendo anteeedens : Illa professio fidei catholica conclamata est . invitis Sedis Apostolicae oratoribus, concedo: secus, nego. Sic enim habetur pag.
g. Omnes Reverendisi i Episcopi moer Roma
finitis stmnibus placer, haae fidei Parrum , qui prateν ista sapit , hareticus est. Certe ,CO
eilium Acephalum non est insallibile ι cum igitur Legati summi Pontificis & alii mutiti Orientales non solum restiterunt , --rum etiam a coetu Patrum magna ex par
te disces ierint, manifestum est Concilium tunc temporis fuisse Acephalum, adeoque nullius auctoritatis & infallibilitatis. Loquimur autem de Concilio omnibus numeris absoluto , cui adest praecipuorum Praesulum consensus, alias non repraesentaret Ecclesiam. Instant: In eodem Concilio Act. 4. Tre
decim Episcopi AEgyptii noluerunt sulta scribere epistolae decretali S. Leonis: Igitur non apparet infallibilitas in isto Co
463쪽
.cilio circa textus , quandoquidem Patres hinc inde in diversas partes scissi manebant. Respondeo , Episcopos AEgypti non denegasse absolute subscriptionem; petebant solum ut antequam subscriberent epistola: S. Leonis, novus loco Dioscori exauct rati , Patriarcha eligeretur , qui prior
subscriberet, & ipii postea caic o suo diobs gnatione rescriptum B. Pontificis comprobarent . Sed neque in hoc exauditi sunt , quin immo habetur : Omnes Epi
scopi elamaverunt , manifeste anathematietate
dogma Eutychetis , qui non Dbscribis epist L Leonis, tui sancta Synodus consentis , h rericus . Et in ira Revirendissimi Episcopi elamaverunt , is dixerunt , subscribant etiastile Leonis. Obiiciunt III. quintum Concilium generale, non potuit damnare tria Capitula r Igitur cum ex illo praecipuum deducatur argumentum pro infallibilitate Ee clesiae circa textus, diruto iandamento , non stat infallibilitas. Probatur antecedens: I. Ita censet Facundius Hermaniensis. II.
Synodus hoe fecit , & adunata est , reclamante Uigilio de prohibente , unde quando Concilium damnavit Capitula , erat Acephalum , & Vigilius neque presentia , neque sententia aderat cum Pa tribus Synodicis. III. Quia nec statim , sed, aliquo elapso tempore, confirmatum est Cone ilium. IV. Cardinalis Aquirinus tom. 2. Conciliorum Hispaniae, dicit qualdam Hispaniarum Synodos, inter Concilia incumenica non numerare quintum , quia in eo non actitatum est de aliquo
fidei dogmate , sed dumtaxat de facto
non revelato, nempe de textibus The
dori , Theodoreti & Ibae , additque E clesam ejusmodi facta ultimato ct con pleto non definire iudicio: cui sententiae concinit Cardinalis de Laursa . V. Quia Epistola Ibae approbata fuit a sacro Comellio Chalccdonensi , quod autem appr batur ab uno Concilio Oecumenico, non debet ab altero proscribi, immo nec potest ; quia par non habet potcstatem inparem. UI. Denique ipse Vigilius inconstitutione sua, qua tandem tria Capitula damnat , silet Concilium quintum :rrqsecto si credidisset judicium Synodii Grefragabile , citaset istud Concilium ad roborandum & firmandum suum contra tria Capitula decretum: Igitur ex his
omnibus constat Ecclesiam non habere in saltibi ἰitatem ad judicandum de auctorum
Respondeo I. Solutionem ratere ex dictis; ostensum est enim 1 unicere contensum capitis & membrorum gradatim, &matura deliberatione praevia, dari. Respondeo II. negando antecedens . Ad primam probationem , dico auctoritatem B. Gregorii praeponderare auctoritati Facundit Hermaniensis ; tum quia quintum Concilium fuit ab universali Ecclesia r certum I tum quia quaestio non solum facti sed & juris erat : siquidem qua stio movebatur, an textus trium Capitulorum forent Catholici , an non f Unde textus se habebant ut materia ju
Ad secundum distinguo: Et postea Concilium fuit Oecumenicum , scilicet per consensum Episcoporum Latinorum, Ecmaxime vigilii, qui omnes tunc in magno numero Constantinopoli aderant, Concedo : & non fuit approbatum, nego .
Initio quidem Concilium quintum erat Episcoporum conventus, qui jubente Iustiniano adunati erant , sed non invito Uigilio, qui rogatus a multis orientalibus Episcopis , quatenus praesidere Concilio dignaretur, renuit quidem & se excusatus haberi voluit , sed non se opposuit . Quorsum vero non adsuerit duae sunt
rationes. Prima, quia timebat ne orientales propter majorem numerum aliquid in detrimentum jurium Ecclesae Romanae concluderent . Secunda , quia etiam verebatur ne condemnando tria Capitula , infirmaretur auctoritas Synodi Occumenicae Chalcedonensis , quae eadem in t clareliquerat: unde propter istas & alias ceconomiae rationes , nec voluit praesdcre Concilio, nec illud protinus confirmare , immo nec mentionem in sua constitutione de eo facere , ne major Concilii erumpens auctoritas animos exacerbaret multorum , qui errore facti decepti, credebant tria Capitula a Concilio Chalcedonensi approbata: tum successu temporis accelserunt vigilii confirmatio & Latinorum consensus , qui tunc Consantinopoli dc- morabantur; Concilium igitur habuit completam Oecumenicitatem & conseque lucriniat libilitat m.
464쪽
prius enim ponderare debuit Vigilius ,iHaeresarchorum & verba pro defensione utrum ratio fidei postularet damnare triatiui erroris 1 e habent ut textus: si vero Capitula λ Et utrum hoc fieri pollet , absentes sint, non habet certudinem in fialia salvo Concilio Chalcedonensi , ad quod libilem, quod textus reprobandi, sint ta-
examinandum certe requirebatur tempus stis vel talis personae, attamen de textu li-
Ad quartum , Hispani Episcopi errore bi oblato judicat infallibiliter , ut co
facti detinebantur, credentes quaestionem stat ex probationibus. trium Capitulorum in Chalcedonensi fini Urgem. Concilium quintum non dicit: eam; unde tamquam purum factum illud Anathematizamus Iheodorum& scripta: habebant momentum , quod in eo situm Igitur non absolute damnat tria Capi-
dumtaxat putabant , an Concilium Chal- tuta. cedonente tutacta reliquisset trix Capi- Respondeo Concilium haec aequivalentertula vel non ' Praeterea Synodi Hilr idicere, quatenus declarat textus triumniarum loquuntur de Conciliis, quae no- Capitulorum este erroneos : Igitur da- vas proscripserunt haereses. Quintum au- mnat iactum: tum quia damnat jus quod
tem generale non novam , sed veterem a textu non leparkt : tum quia damnat
Nestorii haeresim in tribus Capitulis ana- etiam sos qui blasphemias bellorii prothematigat. Denique potest etiam dici Syn- pugnant , immo tamquam Ethnicos ecodos Hii paniae vel scripsi Ile , quando Publicanos haberi vult, atque declarat. Concilium quintum generale nondum erat Riplicant: Multi Epilcopi Α iric.e dc Il- approbatum , vel non attendisse ad ejusflyrii noluerunt recipere definitionem qui legitimationem. ti Concilii generalis contra tria Capitu- Ad quintam probationem, nego Epist ita : Igitur non credebant Concilium in. Iam Ita suisse approbatam, immo sanctus fallibile circa textus. Leo qui confirmavit Concilium Chalce- Respondeo distinguendo antecedens : Et donense expislse permisit de ea disput lilii Epi1cori errore facti detinebantur ,
re, ut praevio oc longo examine, Eccleis concedo: iecus, nego. Credebant Concisa decursu temporum definiret quid dellium Chalcedonente judicaste tria Capitu- ea ab lolute sentiendum foret . Ad ulti-ila, cum tamen facta personalia Theodomam probationem, eadem ςst solutio quae reti dc Ibae solum ablolvillet; hinc adliae- ad primam data est. rentes se stitiae definitioni Concilii Clia
distans r Condemnatio aeque appellat cedonenus, abnuebant quintum Oecum supra perlonas, ac lupertextus: Ma nec nicum.
quintum Concilium , nec aliud eli infal. In tu i Pelagius I. scripsit ad Episco-libile circa facta personalia : ligitur nec pos Illyriae, ut reciperent quintum Cou- circa textus. cilium generale: Igitur illi dubitabant de Resonio I. Falsum esse definitiones ejus infallibilitate.
quintae Synodi Oeeumenicae aequaliter ap- Respondeo distinguendo : Scripsi ut cerpellare supra personas ac tu dra textus ,itos eos faceret Concilium Chalcedoneale quandoquidem nullo modo cadebant super tria capitula non ablolvi Ilu, ec hoc, ut Theodore tum ec ibam , qui condemnan-idefinitionem quintae Synoda recipercnt ,
tes Nestorium dc eius scripta , abloluti , concedo: scripsit ut illis probaret Conci- immo dc ad milii erant in Concilio Chal-ilii in fallibilitatem, nego. De hoc nondu-cedonent. bitabant, sed de legitima condemnatione Respondeo II. distinguendo: Definitiones trium Capitulorum . Et vero si ab uno atque decreta Conciliorum aequaliter reia Concilio Oecumenico absoluta suillent , spiciunt personas di textus , si personae non apparet quod alterum potuisset ca praesentes Iint, dc suum pertinaciter de-idem proscribere. Et dato quod Episcoritendant errorem , concedo : scriptum est Illyriae dubitallent de legitima trium Ca-
enim Lucae m. I9. Ce ora tuo te rudico pitulorum condemnatione , nihil inde serυe nequam 'secus , nego . Igitur tunc concluderetur contra Concilii titiassibilia
Ecclesia in infallibilis circa iacta perib-itate in , praeiertim vero cum S. Leo texnalia, quando litvretici coram illa sistet idumtaxat primas Concilii Chalcedonentes suum errorem defendunt , quia voces liti actiones arrrobali et , permittendo
465쪽
de caeteris disputaret Igitur oc de tribus , mediate , nego. Pertinent mediate , &Capitulis. Reponunt: Pelagius I. scribens ad Chil- pericum Francorum Regem , nullam facit mentionem de quinto Concilio gen Dali. Igitur dic. RUρωδεο distinguendo e Pelagius ceconomiae causa silet oc omittit quintum
Concilium, ne commoveret animos multorum qui errore tacti detenti, credebant tria Capitula a Concilio Clulcedonen si fuisse absoluta , concedo : Omittit , quia dubitabat de Synodi potestate, neLO. Nonne scripsit ad Episcopos Illyriae pro illo Concilio fulcipiendo: Igitur paulatim di succei sive procedendum erat pro eiulia
modi negotio , ne Zelus acrior excitaret incendia , & novos moveret tumultus ,
ct altercationes prioribus pejores. Instant: Idem Pelagius dicit fidem esse causam specialem definitionis Conciliorum : sed tacta trium Capitulorum non pertinebaent ad fidem, utpote non revelata : igitur Concilium non 3udicavit , saltem infallibiliter de cis . Confirmatur :Addit Pelagius : Licitum este examinare italam epipolam , scilicet ibae, licet verum effer Episcopos congregatos ia Concilla Chalcedonensi eam suis approbasse Iuleriptionisus .
Sed si approbata fuit , igitur non debuit
Respon δεο dii linguendo majorem: Et Pelagius ibi solum dili inguere intendit i
cta personalia & textus a rebus immediate revelatis in Scripturis lacris , concedo: dc vult textus nullo modo pertin re ad fidem , nego . Loquitur summus
Pontifex de siclis peribia1libus, nempe cle Theodoro Mopsiae sieno , de Theodore todc Iba, scut & de factis textuum trium Capitulorum : unumque probare intendit Epii copis Illyriae , quod demirari lixud debeant,. tria Capitula in Concilio Chalcedonensi non suille absolutx , ted de his disputandi B. Leone n fecisse licentiam ,
ut ejusmodi facta, utpote immediate non revelata , elucidarentur : alia vero lpecialiter ad fidem pertinentia, nempe naturae divinae & humanae in Ciarillo verititatem atque distinctionem de fide delini-vi:se contra Eutychetem Patres Chalcedonentes, allerit. Unde distinguo minorem: sanx trium Capitulorum non pertinent ad
fidem specialiter & immediate, concedo: quidem dupliciter . I. Eo. ipso quo duae naturae Christi , humana scilicet di divina revelantur & notantur in Scriptura , consequenter opposita sententia est contra revelationem & Scripturam statuentem duas naturas : unde relicitur lententia quae easdem consuadit. II. Pertinet textus ad revelationem alio modo , inquantum Scriptura dicit , Ecclesiam esse infallibilem, Christum cum ea elle usque ad consummationem faeculi, portas inferi. adversus eam numquam praevalituras: Igitur Pelagius in dubium non revocat Coi cilii in fallibilitatem in judicio trium G. pitulorum , nisi quoad facta pura eaque perionalia; quod ultro concedimus. Ad confirmationem : Dico verba int grλ ab adversariis non afferri , re praeci-l pua reticeri : Sic igitur habet Pelagius :l bcripto conreserat Leo I. illud examinari .
Dato igitur & non concessb , quosdam Patres Concilii Chalcedonensis approbastis epistolam Ioae, non inde sequitur iterato examini & decreto subjici non posse, cumca lotum quae actitata fuerant in sex primis actionibus, approbaverat S. o. Iugiunt: Pelagius I. ait a Beato Leones Hoente ius retractauai CT diiudicandi eone ditur , etiam si qua ec e poteral eorum qui inrerfuerunt in privatis negotiis auctoritas evacuatur . . Censet igitur Patres in Concilio congregatos, quamvis judicaudi in tus potestate pollentes, nihilominus est ei allibiles , quaellionem iterum polle in novo judicio agitari & definiti : Ergo
Respondeo distinguendo: Et Pelagius se monem habet solum de lactis personalibus, quae Concilium Chalcedonense judicax
rat, coucedo: de textibus trium Capitulorum, nego: de his quippe non egit, sed tantummodo de personis Theodoreti re Ibae . Immo oc pertransivit Theodorum. Mopsuellenum, quamobrem de iplius per-loria actitatu Meti in quinto Concilio generali ; quod autem Pelagras non loqua tur de textibus, eli sui ipuus interpres :ibidem enim lic loquitur : Unde si Conci lium Chalcedonen, e a pro iit epipolam rea, moi contradicit. Denique ad idem principium redit senap et Pelagius , scilicet actitata a Patri, is Concilii Chalcedonens, inua tisae teptima oc atris, quamvis ab eis det
466쪽
finita, non esse Insallibilia, quia nec a beato Leone approbata suerant , quippe quirermiserit in utramque partem disputare nec ab universa Ecclesia recepta cile constabat . Persistunt : Pelagius exprobrat Episcopis Illyriae quod ad schisma propter quaestiones iii perfluas declinare vellent: Igitur non credit Ecclesiam in fallibilem circa textum definitionem , eum hanc qu stionem existimet inutilem : de ea quippe movebant tragoedias Episcopi Illyriae. Respondea distinguendo : Propter quaestiones inutiles puri facti , concedo: luris di facti, qualis est quaestio toxius, nego. Erat in controversa factum purum , an scilicet Concilium Chalcedonense absolvendo personas Theodorcti & Ibae absolvi flet de textus e Utrumque credebant Episcopi Illyriae, & hoc errore detenti ι hinc ec quintum Concilium generale rejicere volebant: probat illis Pelagius Chalcedonente nihil movisὸ circa textus ,
de dato quod aliquid pro textu Ibar desini villet, judicium esse reformabile, quia beatus Leo licentiam secerat disputandio vibus Capitulis, donec Fcclesia in pleniori judicio terminarer quaestionem ἐν hanc adimplevisse Provinciam quintum Concilium α Vigilio approbatum asterit Pelagius ; sine penitus superfluum erat amplius disputare de hoc momento, dc declinare ad schisma rejiciendo quintae Synodi definitionem auctoritate sumini Pontificis obsignatam. Contra ἰ S. Gregorius , inquiunt , epist. sua ad Constantium Frit copum Modiolanensem eum collaudat quod non reddidistet Reginae Longobardorum epistolam suam , in qua quidem de quinto Concilio gcnerali mentionem faciebat. II. Alteram in qua solum de quatuor primis Conciliis generalibus loquitur, ad eamdem Rcsinam direxit. Igitur S. Gregorius non credebat
insillibilitatem qυinti Concilii circa textus , alias non debuisset illud Concilium
Respondeo distinguendor Sic egit D. Cregorius oeconomiae causa , concedo e quia
dubitabat de infallibilitate Ecclesiae&Concilii, nego. Sciebat prudens ille&sapient illimus Pontifex animum Reginae sucatis Schismaticorum idcis de rationibus contra concilium quintum exa seratum; hinc ina-
luit dissimulare , quam eontristare Reginam , ne pertinacem dc aperte reluctan tem aci inveniens , schisbaa exardesceret . Revera quidem , Pro ut praeviderat , evenit schisma , de quo dolens ac g mens , ait e Talis scissura pro re ntilla faetas . Sed rate feliciter rostea composita , sua approbatione , suoque applausu munivit Concilium , asserens pari honore cum quatuor primis Conciliis Cocumenicis illud habere . Caeterum constat Concilium a Vigilio dc S. Gregorio celebratum & adi probatum esse, constat ab Ecclesia unive sali receptum. Utinam ct constet Novatores approbare definitiones contra textum
Ian senii: Utinam illum. sciat decet Sancto & Ecelciis filios amantissimos , vere
dc sincere condemnare satagant.
Utrum constet ex Theologis Feclecam esse insallibilem circa juris dc factiquessionem
CONCLUS IO AFFIRMAT IVA. PROBATUR isto ratiocinio. Ecclesia diacenda est circa utramque quaestionem in- fallibilis, si hanc praerogativam temper ij-li tribuerint Theologi omni exceptione maiores. Atqui hujusmodi Theologi hane Ecclesiae tribuerunt , dc quesidie in ea agnoscunt de defendunt praerogativam : Lgitur Ecclesia est in fallibilis secundum ,
Iheologos. Probatur minor variis multisque in medium adducendis auctoritatibus.
Primo: Omnes Europae, nulla excepta,
Universitates orthodoxae, propugnant Ecelesam esse in fallibilem in decretis coniatra libros erroneos , tum in canonizati ne Sanctorum t Sed librorum examen est
circa dogma de textus : sed canonigatiost in scripto, dc praeviis procost bus ver balibus , post longam dc exquisitam tum
morum tum miraculorum ab ipsis patratorum inquisitionem: Iritur Melesa, i
sis consentientibus ac propugnantibus Theologis , est infallibilis circa iuris & facti quo
Secundo: Ab actu ad posse valet consuequentia : Atqui Theologi omni exceptione majores, defenderunt in Conciliis Ecelesiae infallibilitatem circa dogma et tex
467쪽
tus: defenderunt in Concilio Florentinoipharet error , quod quidem seri nequit, Patres Dominicam , qui pro processione dicente Christo in gratiam . Ecclesiae , Spiritus sancti a Patre & Filio, decreta Matth. I 6. Et torta inferi non pravati na& scripta summorum Pontificum , scri- -versus eam. pia dc textus Patrum , scripta dc textus Terris : Theologi non solum in Condi D. Thomae pro hoc momento apertos &iliis Zc Conpregationibus steterunt proin- manifestos esse tam seliciter Graecis de- fallibilitate Fcclesiae circa jus di factum, monitrarunt , ut parta victoria , Schi- verum etiam doctissimis scriptis hoc pro smaticos Graecos utraque applaudente Ο- pugnarunt . Iuvat ex sngulis Crdinibus rientali dc occidentali Ecclesia , Christo aliquos aiserre , ut intelligant Fideles Ac Matri Ecclesiae Romanae pepererint omnes Scholas esse quasi unius labii pro oc defenderint . Defenderunt in Triden- hac veritate tuenda Contra impugnantes. tino idem Theologi & alii e Societate Ictu percelebres Hispani , hanc Ecclesiae Ha ordine Eminenis morum Cardinaliamini allibilitatem eum in variis disputationi- purpureo. bus Lutheri & Calvini errores debellantes, &concluserunt sanctam Ecclesiam tex- CARDINALII Rospigliosus in sua relatitus eorum erroribus variis & nefandis Art. 32. 33. 34. 33. mirum in modum scatentes, sulmine anathematis & dccreto enodat quaestionem , de probat Ecclesiae proscribere debere . Defenderunt Imperii judicium circa propositiones di textus
Romani Theologi in fallibilitatem Ecclesς Ianienti, esse irrefragabile ; se igitur Io-
circa textus in Concilio Constantiens Siquitur, maxime cum huic accesterit Pa Basleens , eorum quippe orem dc consi- storum Conici lus , saltem tacitus, de uelio V. icles textus Eccles a declaravit l, plurimum exprestus : Vt trale animadυeγ- pios, haereticos , & uti tales in perr iterunt Theologi qui a Sede Apostosa pa- tuum habendos . Quid plura reseram ut , tres emnino quasiones de Iansenii in quot Concilia tot 1 l .cologorum testim quinque propositionibus sensu inridere ρα nia pro infallibilitate Ecclesiae. circa u- rant : Frima quanam illius Geuisa meris σtrumque momentum , quandoquidem in cogitatis fuisset , quibus e signare verbii eis actitatum est dc de iure dc de factis quinque propcsitiones illas expresset .... dogmaticis . Hanc denique Ecclesiae do- quapis intra Deri se limites tener , quam rem defenderunt Theologi omnium Or- doei ores propterea negant .efinitionibui suridinum spectati stimi contra dogmata dc .ivina Iubyeiam .... Secunda quasio esctextus Ian senii : Hanc defenderunt facraeipsisset , quid tandem nativa π Iua vi σdc eminentissimae Domus Sorbonae incli-sproprietate sign marent verba Ianienis in justi Dosiores . Hanc ex regia Navarra sa- Augustino , qua licat ex infra dicenuis pientisti mi Doctores Ac Consultores: hanc neque 1 AE ad nostrum institutum pertineae , ex Episcopatus fulgenti ordine in doc tri- continet tamen controversam , nen de merona dc zelo fidei nulli secundi Praestiles :Jfacis , at de jure, sub inamque ideo GHe-
hanc ex purpureo coetu multi Galli, riu-lsia iudicio : ad ignescendum Dippe ni mres Itali. Denique ex variis practaritque aliqua doctrina , Iacris Litteris congruar ordinibus occulati si mi Romani Consul- an pugnet, plenam utriusque tanta noritiam tores, qui ficto scrio de diligenter exa-lIudex obtineat . necesse es , utrumque tum mine , textus Iansenti esse erroneos aste-lsacrarum Litterarum , tum doctrina ρνος ruerunt, summium Pontificem instarer dc-ita sensum percipiat , alioquin nulla esset ha- precantes , ut hanc fidei controversa mire sis, qua defendi , nulla in Dei di υina a decreto dirimeret atque desiniret , quoditiculis veritas, qua o pugnari non tesset ι I Ac applaudente universa Ecclesia socii : ceret enim iactaye Pontistrem, quamvis que initur Theologi agnoverunt di agnoscunt ad facras Litteras pertinet , contra emnem
infallibilitatem Fcclosiae circa jus dc fa- fals errorisque aleam consi tat , posse decipictum. alias nihil certum foret in Religio- tamen in earum M. binarum intellectu .....
ne, nulla definitio ronderaret, & vcritas Tertia quastis est in qua etim de Iansentan inutilibus, scandalosis oc perpetuis disru-idoctrina sensu conventat , disceptatur solum lationibus nutaret , ac Landem ium-ihoetis. ι ne με , an catholica sit ' quam
468쪽
quastlinem eos tertina tonstat non in Delo , sed in iure versari. Cardinalis Norisius eodem prope modo loquitur in defensione Apologiae Monachorum Scythiae contra Anonymum cap. r. asserit enim t Getesiam in damnandis ννopositionibus in sensu as auctore intento non errare , neque latum ab ea semel su- dieiνm mssa retraeiari r squidem oppositum a mantes Apostolica Sedes damnavit, ut paret ex vi G Remanorum Pont cum , qui proxime Synodum quintam eonsecuti sunt. Cardinalis de Lauma ex prosesso omnia distinguit & probat, ac perfecte hanc
dirimit controversiam in art. 2. sex
disputationis, ubi explicat quid sit quaestio juris , quid quaestio facti . Art. 3.
docet canoni rationem Sanctorum quae non
sit sine pluribus textibus, ad fidem pertinere. Art. vero 6. sic habet : An pr positiones doctrinales , includentes aliquid fa-
Melesia in Concilio , vel Romanus Ponti sex extra Concilium damnat aliquam do Irinam eum expressene auctoris , v. g. Garinam Salallia da unitate Personarino in Deo . . . licet torum complexum includat aliquid
fasi , damnatio ilia est obieerum Mei , ideo absilute εν sine disin Lone faeti a iura est νι ipienda ur fidei obiectam . Sciscitat . ti autem ubi sit facti revelatio respondet implicite esse in Scriptura sacra &colligi ex Matthaei s. et L eum Christus
dicit : Multi venient in nomine meo , diarentes ego sum Chνiseus , Cr seducent mul-ras . Ex 2. Petri 2. Erunt in vobis magistνῶ mendaces qui intro tent sieras perditionis . His accedit Cardinalis Bellarminus , qui passim in suis controversiarum libris idem , ut infra dicetur, docet. Sed inter omnes fulget iste Cardinalis , qui multis in locis eamdem profitetur doctrinam , ast de eo infra agemus. Susia ficit impraesentiarum dicere Fcelesiam secundum opinionem eminentissimorum Theologorum judicare insellibiliter de detextibus, & de sensu ab auctore ex pretio in texti Sus , immo facta dogmatica esse
facti simul 3c juris , & quodam modo pertinere ad fidem : Igitur Ecclesia in fallibiliter judicare potuit , & de facto judicavit de salsis dogmatibus & textibus
erroneis Haereticorum. Eoueat Theu. Tom. M.
vi Seώοla sarea Faeustaris Parisiensis. SAc RA haec Facultas novum Iansienismi commentum etiam egregie & primo non semel debellavit: Ita refert Illustrii simus Episcopus Tullensis Carolus duPlessis d'Argentre Soe. Sorb. in Appenindice polleriori ad Elementa Theologica
pag. 36. Anno, inquit, I 636. a sacra Fa-etillata Parisiensi contra AnIonium Aνnaluum disium fuit , nseremum a tribus annis contra famosam de aliquibus eo cientia du biis consultationem a 4o. Doctoribus Faenia
raris Parisiensi, subscriptam , deindo ab si
dem fero omuibus rei elatam , tu sententra nostra prorsus faυer. Irim in codem opere pag. 36. dicit :Anno 1636. eensura Facultaris Parisiensi, inusta es euidam episeoia Antonii Arnatili gallise scripta , euius doctrinam in Διέων
capitibus damnaυat . Quorum tinum au que
bat , nempe Urmaυerat Arnaldus hareria eum sensum me bis I senii immerito tribui, aut certe unicuirue fas enite aiebat , in dubium re care , utrum ratis sensus in libro Ian enia νeperiretur ' me aliam ρrxter re eis silentii observantiam , Conciliorum e iam Oecumente rum iudicio in priυMis -- tui ust ii factis , deberi . Alterum euut ad pecubarem ruris quastionem de mandatis A
mini justo passibilibus pertinebat . Censura e Decrevis saera Facultas priorem illam quas onem, sive prepositionem qua es facii , esse
temerariam , induriosam summo Pontoci , aeviscopis Gallia, atque etiam pruere ocea*nem re emandi ex integro is damnarisnomya enii do Dinam. νβι in censura contra Lutherum at D. Is 42. art. 13. sacra Facultas se insurgit adversus illum , dicens : Tenetur quilibet
Christianus firmiter credere tinam esse in temris uni Ualem Ecessam visibi em qua in fidis ἐν moribus errare non potest, emi omnes
F.deles in bis qua sunt fidei π morum ob dire astringuntur. Rursus art. iq. die . siquid in Scriptinis si eris controversia aut duribit oriatur, ad proram Ecelsam definire σ
Mato Nauclerum , Baii , Duvallium , qui idem dolent : postremus tom. a. de iummo Pontifice q. 7. totam quae
stionem paucis sed eiscacissimis verbis
469쪽
ab: Olvit a. a. q. D. art. e. ad 3. his in
dirimit, & probat : Neque enim, inquit , prolabae es visitiam sanetam , qui rugirer adis Ecclesia , snere Pont tem tibi in eννerem
qui In rotam Ecclesiam ν/dundarer, quod re re contingeret, si damnaros in inferis , omni dedecora norandes, honore astiteνet , quamo rem merito docer niser AImaintis cap. I. deati A stare Eretina sil .m , Antiscem a Spiritu fantia i litis raνἱ, in his qua ad generatim Eeclesia fartim spectant , non aiarem inquast onibus factitarii lardua , sed sinere imrerdum etim , si non culpabisitis, saltem en rantem propteν farram resium relationem , in eremem tibI . Quibus verbis tria isti duo Doctores insinuant Ze propugnant; nempe, I. Ecclesiam esse in fallibilem in canonigatione Sanelorum. II. Etiam in factis dogmaticis quae religionem spectant, quia non potest errare in his quae pertinent ad bonum universale Figelium. III. Se s vero in factis puris; potest enim decipi aut
propter salsam tessium depositionem, aut propter textuum deflorationem. Miati Angeliea TLomsarum . DIvUs TH M As egregie cum suae sch lae Alumnis sortiter propugnat Ecclesiae
infallibilitatem & pro quaestione juris di pro quaestione iacti dogmatiei ; multus
Ec perpetuus est pro hac veritate comprobanda, sed praecipue quod lib. s. art. I 6. In Ecelsa, inquit, non peres esse error damna litis, sed sis esset error damnasilis , s veneraretυν tamquam sannum qui Dis
s φιν se in his eo sat , sed quia sunt α-
qua or sis. Denique totum concludit de bis i εἰ ergo aliqui Doctodies et Liarati, dissensisse mel circa quo m nihil intrio ad
dem peνtinentibus qua nondum erant ρον Eeti am ὐιινminara , pcst quam autem essent aveι ritate unἰυersalis Ecclesia determ
nara , si quis rati ordinationi pertinaeireν
repugnaret , hareticus censeretur.
Diius I Iemas in primo loco dicit EGelesiam non posse errare circa canonizationem Sanctorutri , quae tamen non fit sine examine multorum Scriptorum . In
secundo loco docet fidem non solum in corde, sed etiam in ore consistere , ita ut ex verbis inordinate prolatis vel scriptis sequatur corruptio fidei . Igitur ex ipso verba & texus erronei spectini fidem, non quidem primario di directe , sed indirecte & secundario ut loquitur . In tertio loco, in quantum sunt causa &occasio erroris, ex quo sequitur haeresis. Iam vero si pertinent ad fidem , potest Ecclesia de his infallibiliter judicare, unde postquam sunt ab Ecclesia universali determinata, si quis resilleret, moricus , inquit sanctus Doctor, censeretur . Prosecto non foret haereticus , nisi inesset E clesς rem de fide vel contra fidem dete minandi auctoritas.
Bannex lubscribit D. Th. comment. in 2. 2. q. II. art. 2. & se effatur: Erelisias i allibilis ad desimendum modum loque di in rebus Dei, quia necessarium est qued
habeat auetoritatem ad determinandum Nem
ba s ad Me quod pro nant recta Derba Ita dei , Ecclesia debet scire qωο modo oporteat nos loqui ; ad hoc enim dona linguarum d
ta sunt Apostolis. Aperta mens est istius Theologi , qui summopere dc quasi mire
attendit ad textus, dicens : Fertinera ad Ecclesiam determinare verba in rebus fidei .
Io nos a S. Thoma iisdem vestigiis inhaerens disp. I9. in secundam a. pag. x 47. hane sibi proponit dissim itatem: z uomodo Ecelesia potes es certa de Scriptura sacra, cum
neque in lingua primigenis habeat , nec qui versionem fecit , infallibilitarem donab i rur . Cui argumento his verbis satisfa- cit : Restandetur Ecclesiam ex auctoritato quam habet circa determinandas νυ μdei , Cr proponendas eas fidelibus , habeνa
quoque auelar tarem deIeminandi in quo liabro , σ editione er tractam inveniarur ve riuas
470쪽
Mtas fidei , Er re ut is divina r is ita ex avituritate ita deficiente terrificatur Eub sicut circa alias res fidei ererramersas certi caIur per auctoritatem sua definitionis. In eadem lententia versantur Melchior
Cano, Gonetus, &alii complures ejusdem. Scholae Theologi , ut Dominicus a S. Tria' nitate Carmel ita Discalceatus in sua Bibliotheca Theologica Romae typis edita
D. Thomas omnium Princeps Quod lib. s. art. I 6. hanc addit rationem pro infallibilitate etiam circa textus : Si vero consideretur dicina Proυidentia qua Ecclesiam suam visitu sancto diridit , ut non erret , fur ipse premisit Dan. I 4. quod si iritus --
veniens docebit omnem veritatem , da gistes
saνiis scillan ad salutem , eertum est quod iudicium Ecelsa universalis errare in his
qua ad fidem pertinent, impossibilae est. Ex Sehola Getissima Societatis Dis. THEOLOGI huius Scholae certatim con-siurant ad defendendam Ecclesiae insallibilitatem circa jus & factum. Hanc propugnat AZorius iae libris Moralium. Hanc Gregorius de Ualentia , , disp. 9. de fide secl. 9. cap. 3. Hanc de Rhodes disp. a. de fide q. x. sech s. 34. Hanc Suarra , Petavius, & alii non pauci ,1 ed inter omnes Cardinxiis Bellarminus lib. 2. de Sacramentis in genere C. 23. Si tollamus , inquit, auctoritatem prasentis Ecclesia, Ce pra-santis Comitii , in dubium revocari poterunt
omniam aliorum Conciliorum deerata, tr ro
ta fides christiana . Rurius lib. 3. de E Velia militante cap. 24. sc loquitur :Nostra igitων sevientia est Ecclesiam absolu-
Φ errare non posse, uee in rebus absolute mis
cessariis , nec in alus qua credenda vel facienda nobis proponit, sυe habeantuν expresse in Scripturis, si a non . Quibus verbis ottendit se vertari in ea opinione , quae Ecclesiae in fallibilitatem extendit ad omnia quae spectant Religionem , etiamsi scripta non sint . . Tum in libris de verbo Dei, non semel dicit ad Ecclesiam pertinere judicare de textibus Scriptum lacrae , & determinare quinam lint libri genuini, quinam vero, apocryphi. Ex Iuris peritis. SI I D plura commemorem pro in sallibilitate Ecclesiae circa jus di textus ubique habet Patronos oc defensores, maxime apud eos qui scientia luris praepollent. Hanc eniin defendit S. Antoninus 3. p. tit. 12. c. s. & s. ieet. a. hane S to re alii permulti. Unum Omni exceptione majorem reseram, nempe IoannesnTurrecremata lib. 2. Summae c. D 2. qui
affirmat Ecclesiam esse in lallibilem judicando de textibus : Alias , inquit , nsfer
quis eadem Iacilitare dicere quia erra/um sit in electisne quatuor Evan Hiorum σ Epist larum canonis, Cr in approbatione universalium Comitiistim , CI atiorum librorum D curiam approbando at quos, or aliquos reprobando . Fis saris obiectionibus Hererodoxorum circa
OBJI cIUNT I. D: Thomas & sui, hane negant in fallibilitatem. II. Episcopi, D ctores, Bacca laueri, alii in scriptis , alii in thesibus; III. Licitum est ei non su scribere : Igitur incassum admittitur illa infallibilitas Ecclesiae circa textus. Respondeo dii linguendo : D. Thomas &sui negant in fallibilitatem Eeelesae pro iactis perlon1libus, concedo : aliquis enim potest injuste χcculari , & consequenter iniuile damnari: in fasiis dogmaticis, ne go . Eiuimodi facta iunt etiam juris . in propolitionibus Ianlenii v. g. duo distinguuntur . aliud in abstracto , utrum. lcilicet praecepta quaedam fuit immissibilia: Aliud in concreto re in textu compluxum, an scilicet lentus primae propolitionis obvius hoc significet . . Tertiumroteli addi , utrum scilicet auctor hunc Ic alium meliorem in mente reliquerit lentum; profecto Ecclesia utpote S. Spiritu edocta ec gubernata, jus dicendi habet circa primum ius . ct in lecundum declarando hunc esse lentum librii auctoris, quippe qui sit verbis externis ex prelius . Utrum vero intus siniorem servaverit oc habuerit i non judicat de inter
Aa secundum oppono illis Theologis' peraecellentiores: oppono Concilia, Opp Ef. 2. no