장음표시 사용
451쪽
quo quidem cum magno Episcoporum numero acta rescidit, oc Flavianum Patriarcham sagellis caesum abjecit . Immo vel ipse S. Leo non nisi sex priores Synodi Chalcedonensis sessiones probavit , de caeteris vero in posterioribus actitatis in utramque partem disputare permisit. Sept mar Norunt omnes Vigilium Papam primum restitisse quintae Synodo Oecumenicae , quae vel iplo invito , tria damnaverat Capitula, sed etsi a summo Pontifice rotica adprobata , plurimae tamen Ecclesiae , videlicet Galliarum , Hispaniae , Ec Siciliae , non nisi elapsis multis annis illam suscepere. Octavor Non una contradictio in sexto Concilio generali comperitur . Ibi enim
quinta Synodus Oecumenica in tribus quaternionibus deflorata dicitur : Honorii ad Sergium epistolae timet si Catholicae igni
dantur: Ipse vero, omissa omnis juris solemnitate, eodem cum Monothelitis anathemate percutitur, & tamen Patres sess. r . & in epistola Synodica ad Agathonem testantur eos solum proscribere, quos ipse specialitor Zc nominatim per sententiam latam abjecerat : ubi Gentium reperiet iurAgathonem per sententiam latam damnas. se Honorium, cum potius in sua ad Concilium epistola assirmet, omnes praedeces.sores suos ad suam usque parvitatem suisse ab omni erroris naevo immunes. 'Nono: Concilium secundum Nicaenum,
quod fuit septimum generale ann. 7s .definivit colendas esse sanctas imagines ;hunc tamen cultum prius rejecerant duo Concilia ann. 73o. dc 733. Constantinop
li habita, tum S postea in Concilio Fran-cω surtensi anno 794. reprobatus est. Det Ano : Ann. 692. Constantinopoli in
Palatio Imperatoris quod Trullanum dicebatur , adunatum est ex magna Episcoporum multitudine Concilium, vulgo dictum Quini- sextum, quippe quod fuerit in se plementum quinti oc sexti Concilii generalis , cujus tamen canones abjecit Eccle-sa Romana.
undecimo: Multa sunt alia Concilia generalia partim approbata , partim etiam
non approbata, ut Sardicense, Franc se
tente, im r. o Constantiense , dc Rasileense apud Gallias tamen magni ponderis. Duodet O , Vel ipsi im Concilium Tridentinum , universim non est rccertum ,
non dicam solum pro disciplina , verum etiam & in iis quae Religionem spectant,
videlicet circa matrimonium clandestinum, quod vacuum dc nullum esse declaravit , cum tamen in quibusdam regionibus habeatur semper , si non ut licitum, saltem tamen ut validum. Ex his omnibus sic obiicitur : Ecclesa loquens per Concilia generalia non est i
fallibilis , si error in iure & in textibus
non semel in definitionibus compertus sit: si ea nones tametsi optimi &ad finem bonum tendentes saepius tamen abiecti sint : Atqui ex allatis constat haec di similia contigisse in definitionibus quas E clesia in Conciliis Oecumenicis edidit: EGgo &c. Respondeo I. in genere nullam in puncto fidei compertam fuisse implicantiam , ita ut, qui canoni de quaestione juris aut facti dogmatici restiterunt, non abiccti sint: sic proscripti dc damnati sunt in Concilio primo Nicaeno septem circiter Episcopi ,
ut nec Ario, nec eius Thaliae anathemaicere nolcbant; nec ad pacem dc Ecescisae recepti sunt , donec poenitento. utriusque momenti subscriberent damnationi. Respondeo II. negando antecedens primi argumenti , cum ex iteratis probationibus constet omnia Conciliorum Cecuae
nicorum decreta circa fidem dc Religi nem suum obtinuiste robur , dc ad hareusque tempora sint fidei regulae. Et vero non-ne Cerdonissae , Ariani , Macedoniani , Nestoriani , Eutychiani , Praedestinatiani, Monothelitae , Iconomachi, Protestantes, Sociniani , & hujus sursuris homines ab Fcclesia proscripti , semper babentur ut Haeretici, & a corrore Fcci sar , ut membra putrida , divulsi de reia
scissi λ Iam ad sintula faciendum est satis., primum respondemus cum S. Th ma, Sy Magogam , non sine Spiritus sancti amatu debuisse cum honore sepeliri, unde non mirum si Apostoli , ad quos spectabat dispensare in disciplinae puncto ,
aliquas in remonias celcbraverint , quod
quidem egerunt duabus sub conditioni bus : Primo quidem quod hoc solum ad
tempus dc per transennam fieret, ne si absque mora omnis ritus legalis rescinderctur , aliquis crederet Legem Mosaicam futile malam : Secunda , ut si levius aliqua celebratatur caeremonia, fides Christi in
452쪽
In Conellio Ierosolymitano explicata dc
proposita, eatenus retineretur , quatenus
nullus in lege spem reponeret, credendo per eam juvificari posse ; quam quidem conditionem explanat Apostolus ad Gal. s. ubi se alloquitur Iudaeos ad fidem conversos: Si eiretimetitamini, Chri ius vobis n hil
Ad secundum: Nihil roboris detractum fuit per verbum εο--μα a vocabulo H---son a Patribus Nicaenis pro sgnifica da & exprimenda verbi consubstantialit te consecrato; permansit semper fidei regula , ita ut qui ab ejus fgnitieatione declinarent, alieni ab Ecclesia censerentur ;quia tamen a pluribus Catholicis oeconomiae causa homi-sion usurparetur , hoc ipsum Athanasius passus est , modo illa utentes voce, Verbum in substantia , ct semota omni in entitate dii serentia Patri simile dicerent : passus est & cum ipso sanctus Hilarius , toleravit & in eodem sensu Basilius , ut ex prosesso in tractatu de Trinitate probavimus. Ad tertium: Solus primus seeundi Concilii generalis Canon fidem de Spiritus sancti divinitate respicit , de qua solum hic quaestionem movemuς : Igitur reliqui Canones di lciplinam spectantes potuerunt a summo Pontifice propter causas sbi notas absque Religionis dispendio abjici.
Ad quartum : Evacuatum Concilium Ariminense , tum dc Seleucianum Eccle-sae inultibilitatis argumenta sunt : neque enim illud, neque istud subscribendo fraudulos s Arianoriim fidei formulis, erat sus cipiendum. Hinc S. Damasus Papa in sua ad Praesules Hystriae epistola ait, nullius esse ponderis Concilium Ariminense, quandoquidem nec Liberius Ecclesiae Caput , nee vincentius Capuanus eius in Concilio Crator & Legatus, ejus considerant suta si riptioni. Ad quintum: Ne minimum quidem sa- cessit contra infallibilitatem Ecclesiae negotium Synodus Spuria Ioannis Antioch ni sine auctoritate legitima congregata .
hine ipse eum suis ad meliorem rediens frugem, damnatis scriptis dc persona Nestorii , suum addidit Concilio Ephesino
Ad sextum: Dissenso penes decem ci ei ter AEgypti Episcopos fuit, quos cςteri Patres sub interminatione anathematis
epistolae S. Leoni subscribere eompularunt rut videre est in Actibus , & de facto ei
consenserunt. Caeterum Synodas Ephesina
Dioscori molitione habita est , & ad nos
usque, habetur ut latrocinium: quasi vero exciderent Concilii de fide cano nes , eo quod ipsis resistant Heterodoxi, cum p tius eo conditi sint fine ut Haeretici ab Eretosa ejiciantur. Ad septimum : Uitio non vertendum
est Vigilio , quod non nisi matura deliis
ratione praevia , Concilium quintum probaverit , eventus enim probavit id pru enter egisso , cum omnes serme o cidentis Ecclesiae primum illam Syn jum rejecerint, certiores tamen per Pelagium factae , quod fides Dominicae incarnationis in periculum veniret, di pror sus in Oriente nutaret , donec abjicere tur tria Capitula, Synodi canonibus co
Ad octavum : Non deficiunt inter doctos & eruditos qui propugnent nonnullas irrepsisse in sextum Concilium Cecu menteum deflorationes , & Iheodorum Patriarcham CP. Monotholitam in exemplaribus Concilii manu-scriptis loco sui
nominis in canone proscribente Monoth litas , nomen Honorii apposuisse , quam fraudem appertam habere non sine sun- lamento putant , maxime ex duobus :Primo quidem ex eo quod sit manifesta contradictio inter epistolam Agathonis &jefinitionem Concilii ; nam in illa Α - tho asserit omnes predecessores suos sui Dse in fide sanos , e contra vero Patres
in suo contra Monothelitas canone dice. re non dubitant anathema Honorio , eo
quod fuisset primum ab Agathone anathe male animadversum , quae duo prorsus disparata & contraria sitiit : Secundo , quia Theodorus nullibi legitur damnatus. cum tamen , teste Mimburgio ejus in errore pertinacia fuerit Contilii aduna di ratio. Ad nonum: Duo Concilia orientis Coninstantinopoli habita a Catholicis velut Pseudo Synodi Iconomachorum repulsa sunt , nec quidquam roboris in Eccles a Romana usquam hahuere . sed & falsum est , ut suo loco tractanti de cultu SS.
probavimus , Synodum Franco-suriensem damnasse venerationem relativam sanctis
imaginibus debitam, sed solum cultum la- E e triae
453쪽
triar abiolutum soli vivificae Trinitati exhibendum , quem tamen errore detenti Patres vel ipsis Sanctorum imaginibus canone Nicano reddendum esse putabant. Neque vero iidem Patres usquam dixere inesse majorem vim sanctis imaginibus , quam Evangelii praedicationi ad cicndos pietatis assectus ; hoc unum dubio-procul Ach. s. Joannes Presbyter dixi isse refertur, videlicet, homines magis ad virtutem moveri Sanctorum imaginum visone quam
sermone: Itaque, ait , major es imaeo , σGe Dei providentia factum es propter idiotasAemines . Sic autem locutus est occasone
imaginis , in qua tam vivis & acutis co- Ioribus Pictor expresserat Martyrium sanctae Euphemiae, ut admirationem simul dilacrymas intuentium provocaret. Caetcrum Synodus Franco-1urtensis non fuit
Oecumenica, sed solum Nationalis. Ad decimum & undecimum : Concilia
Partim approbata , partim non approbata iterato argumento probant Ecclesie in fallibilitatem, cum nusquam munita sint universali Ecclesiae Romanae, cit aliarum sibi
conjunctarum assensu . Sed non reportes Canones eorum fidem astruentium iu ille
Propulsos. Ad ultimum : Dieo Concilium Tridentinum in universo orbe orthodoxo recipi
pro Canonil iis fidei, secus vcro pro di istiplina ek aliis quae jura Regnorum spectant . Inter ista momenta annumeratur
matrimonium, quod quidem licet sit Sacramentum , est tamen contractus qui quasdam ti bit conditioncs, quae iuxta legem Patriae modo admittuntur , modo etiam reiiciuntur; hinc mirum videri non debet . si Matrimonium clandestinum in quibusdam regionibus valcat. Au argumentum ex conscctaneis factum, concessa maiore , distinguo minorem : In Conciliis non arrrobatis quandoque error in fide contigit, conccdo: in approbatis , nego. Si quis enim in ca obrepit crror ,
idcirco juxta disciplinam vel facta pura dinon dogmatica fuit : sic sexta Synodus comperuit quintam Synodum Ceneralem fuisse in tribus quaternionibus defloratam. Instabi, i Atqui de facto nihil certi ha betur ex Conciliis generalibus: Frso cte.
Probatur subium rium: S. Gregorius Naa. epist. s s. ad Procopium ait, exitum Con
ciliorum lispius intelicem evadere: Ego,
is' ait, si vera scribere oportet, hoc artiari mo tu mi ut omnem conventum Epitc is porum lugiam: quoniam nullius Conci-- lii finem laetum di laustum vidi. Non 1bsimilia scribit S. Augus inus lib. a. alias
3. contra Maximinum cap. a 4. ubi eum siea .loquitur: Nec ego Nicaenum , nec tuis debes Ariminense tamquam pra judic is tu rus proterre Contilium. Nec ego hu-- jus auctoritate , nec tu illius detin
,, riS. Sed h. aec auctoritatum momenta
in fallibilitati Conciliorum adveIlantur :Erro S C. Respondeo negando subsumptum: Ad probationem distinguo minorem : In sensu obvio utraque auctoritas advcrsatur in sal- libiditati Concii orum, concedo : in sensu naturali ab auctoribus intento , nego . S. Gregorius I. Non loquitur ce Conciliis CG cumcnicis , sed solum provincialibus . II. Sermonem instituit de Conciliis adunatisfactione Arianorum , qui fidem Nicaenam tentabant , ct S. Athanasium inlectabantur , quale fuit Concilium Ariminense , quale Seleuci esse , quale Tiriente, quale Mcdiolancnse, dc Syrmiente, quorum Exitus semper FGlcsae erat exitialis ; namque aetas illius S. Doctoris incidit inter Concilium primum di secundum generale. I; in vero nemo cordatus dixerit illum Patrem abnuisse utrumque istud Concitalium . Igitur non nisi de Pseud Amn rum Conciliis loquitur . . Si de mente Ausust. aratur, certum cisS. Doctorum non abnci alle , sed surr
fuisse Concilii Nicaeni auctoritatem, quam ibidem agnos it his verbis: Hoe est ita se lud Homousi.n , quod in Concilio Nic
is no adversus hareticos Arianos a Cath se cis Patribus veritatis auctoritate firma- is tum est. - Quia vero specialis controversia mota fuerat inter se& advertarium
de auctoritate Concilii Nicaeni R Ariminens s , illud suscipiens, e contra vero Maximinus , ne dimittat advertarium , via compendiosa & ex redita in Iromptu Scripturae gladio illum confodit, ostendens ilii verbum Dei scriptum sufflaete , ut ii isecundae SS. Trinitatis I crsonae cum prima consubstantialitas probetur. . IV.
454쪽
f. IV. Utrum ex Traditione Patrum constet E
elesiam elle infallibilem circa quaesti nem juris dc facti
C ONCLUSIO AFFIRMATI UA. DUPLicis generis Patrum hdemus ad conclutionem probandam testimonia : In multis pallim allerunt Eccletiam ei te i fallibilem , nec polle erram cxponcndo credenda : In aliis extendunt ad textus judicandos ejus infallibilitatem.
reticos, qui superbia elati confidebant purse ipsos sensum infallibilem Scripturarum invenire: Quod quidem, ait, impuden-- tillime est blasphemare. - Tum Traditione eos insectatur , lubditque I Rua- is Propter undique reiis undum eli illis, si
,, quos ex his retusione confundentes, adis conversionem veritatis adducero polli
Tum cap. 3. pag. 232. 33. eis ostendit
solam Ecclesiam habere circa dogmata definienda infallibilitarem , quia fidei veritatem a Christo per Petrum habet, qui fidei sine a Christo acceptae ct dignitatis succestares sine intermi ilione habuit ocsemper habet : Traditioncm , inquit ,
se itaque Apostolorum in toto inundo mari nitellatam , in omni Ecclesa adest tmo spicere omnibus qui vera velint avia ., dire : dc habemus annumerare eos qui
, , ab Apostolis in Ilituti sunt Episcopi in se Ecelesis , dc successbres eorum utiri que ad nos, qui nihil tale docuerunt ,
H neque cognoverunt quale ab his delix, ratur. D Tum ait, Petro Linum sis
cessilie ; Lino , Clementem Clementi , Evarillum . . Quibus peractis , sic conciu-cit : Hac ordinatione & successione , is ea quae est ab Apostolis in Ecclesiari Traditio , I veritatis praeconatio peris venit utque ad nos . Et est plenis lima ,, haec ostensio , unam dc eamdem vivisis catricem fidem cito, quae in Ecclesia ab
is Apostolis usque nunc si conservata, deo tradita in veritate . is Audis ex Ircnςo inesse Ecclesiae Romarae plenistimam veritatis ostentionem , adeoque infallibilitatem, cum ex codem, extra zjus placita dogmatica loqui oc sentire lit blasphemare. Tertultianus ex protollo in toto libro de praetc. EDdem mutio ostendit infallibilitatem circa fidei dogmatae in 1ola Eccletiae
Romana reper ri, quia contra vana licE- reticorum Obstrepentium commenta in hoc eatenus pr-lcripsit, quatenus Contiunua succellione fidum ab Apostolis acceptam , illibatam servavit . Sic loquitur cap. .ao. PAS. 237. cdit. Paris rsi . Α- is polioli . aissumpto per sortem duo- is decimo Mathia Ita locum ludae ex a si ctoritate Prophetie, quae est in Psalino si David, conlecuti promittam vim Spiri- is tus lancti ad virtutes & eloquium, priis Ino p r Iudaeam. contestata fide in Isis sum Chri Ilum, de Ecclesiis institutis ;- dehinc in orbem profecti , eamdem - doctrinam ejusdem fidei Nationibus pro
is mulgaeverunt, dc proinde iaciosas apud ,, unam quamque civitatem condiderunt , ,, a quibus traducem iidui, dc lemina d is ctrinae, csterς exinde Ecclasiae mutuari tae iunt, re quotidie mutuaentur , utis Ecclesiae fiant, ac per hoc oc ipsae Α- is postolicae deputantur, ut soboles Apo- ,, stolicarum Eccletiarum . Omne gunusis ad originem tuam censeatur , nucullu
Pergis cap. V. pag. 233. dc sic conci dit: ' Hinc igitur dirigimus praetcripti is nem . . . Si haec ita lunt, constat pro- is inde omnem doctrinam, quae cum il-
is lis Ecclesiis Apostolicis matricibus ocis originalibus fidei couspiret , veritati,, deputandam , id sine dubio tenentem ,, quod Ecclesiae ab Apostolis, Apoitolia is Christo , Christus a Deo luscepit : r
, , liquam vero omnem doctrinam de menis dacio prςjudicandam , quae lapiat coisen tra veritatem Ecclesiarum, oc Apo:luis lorum, dc Christi, dc Dei.
S. Cνrillus Alex. alius est ejuidem ceritatis assertor oc vindex: Nestorium haereticum sic alloquitur in epist. Synod. adipium directa : Propter. hoc addendumis illud est , ut scripto ac jure jurando
is assirmes te praeterea anathematizare quς
455쪽
is ea rursum post hac te sensurum de do- S. Hilarius adversus Arianam perfidiam cturum polliceare quae & nos, ct c teri divinitatis Uerbi generosus delenior similio omnes quotquot vel in occidente , vel modo cuin aliis loquitur lib. de Synod. se in Oriente vivunt Episcopi, Doctoresinum. 23. Displicet, inquit, cuiquam in is ac Duces populorum .... Haec enim estiis Synodo Nicaena Homausio esse sulce se Catholicae Apostolicaeque Ecclesiae fides,iis pium 8 Hoc si cui displiceat, necessieis in qua universi incidentis & Orientisiis est placeat , quod ab Arianis est net is orthodoxi Episcopi consentiunt. is is tum. Igitur ex Hilario non suscipere S. Augustinus tacto , viva voce dc scri- verbum Homo , est esse Arianum. Igi ptis ubique contra Donatistas & Pelagia-itur ex ipso Ecclesia judicat infallibiliternos Melesiae rebelles intallibilitatem Ec-ide textibus, dc de vocum in his conten-clesiae pro fidei dogmatibus celebrat , Scontra haereticam pravitatem urget : unum aut alterum locum ne fusior sim , hie texere satis erit. Lib. de Hςres tom. . pag. 28. sc loquitur: Quid contra illa is sentiat Ecclesia Catholica , superfluo is queritur : cum propter hoc scire suis- ,, ciat eam contra ista sentire . si Tum illud contra epist. Fundamenti Cap. I. Oraculum oblivioni nusquam tradendum: Ego
.ingelio non erederem, msi me Catholica Ecclesia commo rei auctoritas. D
Tesimisia Patrum pro infallibilisara eis
S. Arhanasias Traditionis tenacissimus , etiam tenaciter illi veritati inhaeret, prς- sertim vero in lib. de Synod. pag. 9. &23. Sermonem quippe Iaciens de verbo H mousion a Synodo Nicaena adoptato ad de- sendendam de exprimendam Uerbi consubstantialitatem , non aliam affert rui nem, nis illam, quia aequum duxit Concilium ea voce uti ad revincendos Arianos , Ac viri mendas secatae fidei dolosas professiones . Igitur ex Athanalio Ecclesia iudieat infalli b: liter de vocum significati ne quandoquidem per eam suam aperit fidem atque defendit contra Negantes: h Caeterum , ait, Episcopi, conliderata , D Ariostrum , hypocrisi oc vestitie , ipsi is quoque necessitate coacti sunt .... stria si fere filium consubstantialem esse Patri. DBasurus tanta eruditione distimatus , ut unus ille centum aliis preponderet, ejusdem est labii cum Attianasio in hac qua stione propugnanda. Enim vero epist. 3o. se sequitur oc scribit: quia ex non Enis te ad esse productum fuisti filium etiam is tunc nonnulli as leverabant: hanc ut abisis scinderent impietatem illi Patres , n
,, men Homo sim usuriaverunt. 3,
tuum fgnificatione. S. Ambrosius in eadem prorsus lententia versatur lib. a. de fide cap. 7. pag. 3II. μὰ Non igitur, ait, Uerbum, sed vim Uer-- bi fugiunt, quia nolunt verum tae Deiis filium , nam licet humano verbo nonis possit divinae generationis series comis prchendi , tamen judicarunt Patres iasi dem suam tali sermone. . . signandam ...is Hoc verbum in Homousion tractatu fisis dei posuerunt Patres , quod videruntis advertariis elle sermidini, ut tamquamis evaginato ab ipsis gladio , ipsorum ne-
is fandae caput haeresis amputarent. S. Antisinus haereticorum ec Novat rum malleus cum caeteris venit in veriatatis desensionem libro contra epic Fundam. cap. 3. ubi his verbis se explicat: is Ego Evangelio non crederem, nisi meis Catholicae Ecclesiae commoveret auctoriis tas. is Digna sane Doctoris sancti se tentia, Ec ideo sancti, quia Spiritus is iniafflatu edoctus, docet infallibilitatem L clesiae circa textus Evangelii oc aliorum librorum . Idem fusiori calamo tractat inserim. de nat. DOm.
Ps illos Patres Magnus Leo Pontifex
egregius occurrit quaeitionem explicans ,
defendens , Ac tamquam Christi Uicarius definiens epist. 86. in qua Spiritu sancto
plenus intonat contra haereticos semper dolosos re mendaces : Damnent aper is iis proicitionibus 1uis superui erroris is auctores , di quidquid in doctrina eois rum univerialis Ecclesa exhorruit, deis testentur . Omniaque dccreta Synodalia is quae ad excisionem huius here,cos Ap - stolicae sedis conlirmavit auctoritas 2,, plecti te , ec in Omnibus approbareis plenis & apertis, ac propria iLanu suta ,, scriptis proteitationibus eloquantur, uiri hil in verbis eorum obscurum, nihil in- is veniatur ambiguum. Ecce clara di si ambi-
456쪽
ambIguitate summi Ponti eis sententia de Secundo: Ipse Arna Mus non aliter quam infallibilitate Ecclesiae circa textus, siqui- factorum serie dogmaticorum S Traditio-dem vult haereticos reconciliandos . I. ne contra Calvinistas , de realitate cor- Damnare perversa dogmata . II. Damn iporis Christi in Eucharistia perpetuam re ipsos auctores superbi erroris. III. Ain comprobat fidem, inculcans Christi ejura- plecti omnia decreta Synodalia ab Eccle- tis hostibu , factum a jure inseparabile sa contra perversam doctrinam emanata .isemper esse: qua ratione igitur, quo sen-IU. Apertis fidei prosellionibus manu pro-ipo ab hac declinavit sententia, distinguen-pria subscriptis. fidem suam declarare zido & separando jus a facto in negotio porro doctrina haereticorum exprimiturllansenii , ut summorum Pontificum illu- in eorum libris: decreta Synodalia judi-lὸeret definitionibus ab universa Ecclesi xeant de ejusmodi textibus : sanctus vero acceptatis 'Leo hereticos ad Ecclesiae sinum redeum Terris r Ian senius suis sapientior dc aetes obligat ad damnandum dogmata per-iquior agnoscit in fallibilitatem Ecclesiae versa in libris suis contenta, ad approban- circa textus. Enim vero initio sui libridum vero & amplectendum decretum Syn- testatur se omnia quae in hoc opere di-odale , de hoc professionibus fidei manu i cturus eii Zc dixit, judicio sanctae Matris propria subsignatis . Igitur ceni et ma- Ecclesiae submittere : Tum in suo Tella-guus ille Pontifex Ecclcsam nedum esse i mento idem repetit asserendo iudicium infallibilem circa quaestionem juris , sed i de omnibus religionem spectantibus , adde circa factum dogmaticum immo & anctam pertinere sedem . Denique ipso sincera fide subscribendum esse haeretico- l defuncto, comperta est epistola aὸ Urbarum & eorum operum condemnationi .inum VIII. si immum Pontificem directa . Ex his sequitur istud in conclusioni siqua enixe illuni deprecatur , quatenus e probationem argumentum. Quod coni an-ilibro suo , aut addere , aut detrahere , ii de firma Traditione tenetur , illud est prout ipsi placuerit, dignaretur. Cur igi- verum , nec fas est de eo dubitare : At-itur diicipuli fidem de obedientiam magi- qui ex Traditione d arct , Ecclesiam esse stri non imitantur quorsum in fallibilitaἀiniallibilem ei rea ius dc textus ad fide mitem Ecclesiae circa textus , quam ipse de religionem pertinentes : Igitur nullus confitetur, & agnoscit lan senius, negante est ambigendi locus de infallibilitate Ec- Ω arra : Ut primum Dominus Corneletesiae pro illo momento. Probatur minor Regiae Navarrae Praefectus, quinque e li-
multipliciter , dc quidem specialiter deibro Ianienti excerpsisset propositiones facto dogmatico ; nam de quaestione jurisiquas sacrae Facultati Parisiensi dc Clero
suiseienter ex modo dictis claret , prae- Gallicano qualiscandas obtulit, ecce pro- terquam quod Novatores, ultra conve- tinus advolant Novatores propugnante
niunt de prima minoris parte , videliceticos qui Librum Irrensis Augustini abjic de infallibilitate Ecclesiae circa quaestio-ire volunt , ipsius sancti Augustini in suis nem juris . Libris contentam doctrinam , a summis Hime praeter Patres laudatos hanc ve- Pontiscibus non semel celebratam damnaritatem palam profitetur Clarus Gallica-ire . Ecce infallibilitatem Ecclesiae agno-nus , qui Parisiis ann. 16 36. contra librumiscunt pro sancti Augustini textibus, qu Iansenti adunatus, asserit factum a jure rum alii sunt longis limi , & non pauci in tali negotio leparantes, inanite ite su iprae auctoris profunditate atque subtilitavertere Traditionem , quae nihil aliud estite obscuri ; omnes vulgo altissimi : quidquam series factorum dogmaticorum, qui- ni Ecclesia in fallibilis erit judicando debus a Christo dc Apostolis ad nos perve- aliis textibus' Aut primum negent , aut nil fides ,& veritas, quae quidem Tradi- utrumque concedant , nisi manifestam tio & summorum Pontificum decretis , profiteri contradictionem glorientur . A dc Conciliorum oecumenicorum defini- bas quidem Sancyranus , inter Iansentitionibus fovetur , oc oraculis ac senten- allectas famosus dieere solebat , se duo-tiis Patrum explicatur ec defenditur , ut decim primorum saeculorum demirari Fc- homo Dei evadat lanctus atque pers sese sitam ; ast heu , ducentis ab hinc anctus . nis ita defloratam conspicere , ut vix seuco Theol. Tem. In Ee 3 ac
457쪽
xe ne vix quidem dignosci valeret . Sic fidei dogmata. Ceterum velatio virginum loquebatur Lutherus, sic Calvinus, sic il- est quidem de fia , sed ut eontilium in Ie Abbas: Quinimmo uno e nostris patri- Scriptura sundatum, eo proxe modo quobus telle auattore , Ecclesam ex integro est ipsa virginitas , quam servare peri egregia Iansenti doctrina, & moralitate seictius quidem est , sed non ut quid ad K-relormaturum asserere non erubuit: at-ilutem absolute requisitum. secus vero cretamen audiant si placet ipsum lansentumidere praecepta Dei esse possibilia , homi- ducem , qui bona & humili eonisessione , nem posse gratiae resistere, credere Eccle- ut pie credimus, talis Ecelesiae secundumisae loquenti & definienti aliquod fidei
Sancyranum corruptae ob divi Aententis,idogma....
sed judicium ab ipso Ian senio expostula- Opponunt II. Basilius Ancyranus , & alii tum clausum & datum est ι utinam & fi-ibene multi Semi-Ariani omnia credebant deli erga Ecclesiam obedientia claudanturifidei dogmata , ct de uno dumtaxat ver jurgia & cessent lites, quae nihil prosuntibo grammaticali, scilicet, Humo,sion disia nisi ad subversionem audientium & legen- putabant , eos tamen nec Athanasius ,
tium . nec S. Hilarius, conturbare aequum duxerunt , quamvis Concilium Nicaenum Solvuntur obieetiones Nmatorum eirca infallia propter vocabulum illud , eos abnuisset , bilitarem Ecelesia pro textibus. quae quidem mutatio non levior esse vi-ὀetur : Igitur Ecclesia non est in fallibilisoni I cIUNT : Tertullianus lib. de Ue- circa textus. land. Virg. haec habet: Regula fidei est so- Rese deo distinguendo Antecedens : Etia toraliter ωna , immobilia is reformationis plures Semi-Αriani reiiciendo vocem Η incapax. Sed hic loquitur de Scriptura sa- mousianis a fide deficiebant , concedo : 1 cra, quia loquitur explicando Apostolum, cus, nego. Ita censet Hilarius, qui ideo qui praecipit Uirgines, velata facie in F c- professiones fidei Semi-Arianorum in va-elesa adesse : Igitur ex Tertulliano, sola riis Antiochiae adunatis Synodis vocat fi- excepta Scriptura, caeterae fidei regulaesdem temporum . Sic enim primum judi- sunt reformabiles di mutationis capaces .icavit de iis omnibus qui abstinebant a Igitur Ecclesia saltem circa textus non verbo 'mousion , quia argumentum erat
est insallibilis. sorum sucum ficere terminis alias Cathoia Respondeo I. Argumentum nimis proba-ilicis, eo ipso quo istud abi ieiebant : hinere ', sequeretur enim quod nec Traditici , Athanasius non credidit Basilii & aliorum nee Concilia oecumenica serent infallibi-ifidem ab omni naevo immunem: quia talia, etiam in quaestionibus juris fidem spe- men Eccles a non judicat de internis, b elantibus i duod sine Iansenti discipuli na fide credidit , absoluto Concilio Nicς-
numquam admittent. no, Semi-Arianos approximare ad dogma
Respondeo II. distinguendo consequens : Apostolicum de divinitate Uerbi: Nee de- In rebus disciplinae sola Scriptura est fidelisunt valida argumenta pro vera Basilii re
regula mutationis incapax , concedo : iniquorumdam aliorum Semi-Arianorum fi- rebus ad religionem de fidem pertinenti-ide, quocirca sub certis conditionibus SS.bus , nego. Luce clarius apparet Tertul- Athanasius , Hilarius S Basilius cos utlianum loqui de disciplina , quandoqui- constatres habere consenserunt. dem loquitur de virginum velatione: Inflanir Ecclesia abstinet a voce Hom-sus igitur ejus est omnem disciplinae re-ssim in Concilio Antiocheno , in Ni enogulam nisi ex Scriptura vel Traditione or- vero stat firmiter pro ea. Igitur est mutum habeat , esse ad nutum & secundum tabilis circa textus & verborum fgnifica- temporum exigentiam reformabilem: quia,tiones. vero ex Scriptura constabat virginem , Respondeo I. Concilio particulari quale velata facie , in Ecclesiam introire debe-ierat Antiochenum, non commiere in fal-re , nemini licere contendebat Tertullia- libilitatem, nisi accedat universalis Eceloia nus , hane piam consuetudinem levius Acisiae . maxime vero summi Pontificis con- absque sundamento immutare , textus ve- sensiis , unde potuit reformari ab Oecuis ro positionum numquam , quia spectant menico, quale fuit Nicaenum. Respon-
458쪽
Respondis II. distinguendo : Concilium i Urgem : S. Baslius manifeste dicit de Antiochenum abstinet a voce Homovilia Iulium , & Concilii Patres in hoc erra Loeconomiae causi , ac pro ipsius fidei de-ile, dc sutile deceptos: Igitur Ecclesia defensione dc propagatione, concedo; secus, iacto fallitur judicando de textibus.
nego . Unae nego paritatem . Concilium Respondio S. Basilium sorte habuille ex- Antiochenum adunatum fuit contra Pau-templar libri Marcelli diversum ab eo quod tum Samos,ienum, qui ex Trinitate per- oblatum cst Concilio de summo Pontifici, sonarum, inserebat tres esse in Deo suta ipsum Marcellum potuisse librum suum , stantias , dc secundam atque tertiam alantequam illum Iulio oc Synodo Sardicenis Prima tamquam ab antiquiore procedere,isi praesentari curaret , a naevis purgare radeoque es le creatas: Nicaenum vero con-lQuidquid sit , fidei teistimonium habet ab gregatum est contra Arium negantem Uer- Athanasio , & ab Hilario aelo fidei nullibi divinitatem ; merito igitur ad revin-isecundis , qui certe ipsus Marcelli co cendum Paulum Ecclesia permisi ad tem-idemnationcm , si librum erroris scaten-pus abstinere a verbo Homo on, quo ma- tem comperillent, prosecuti sui illant. Ex niselle abutebatur haeresarcha ; e contra his liquet quaestionem libri est e lactum vero cadem uti habuit ad refellendos Α- purum oc perlonale , circa quod Ecclesiaria nos , quandoquidem significat veram non est in fallibilis : neque enim citra re-
Uerbi divini fidem , quam quisque sub l velationem certo scire potest , num liber
poena damnationis tenere debet. ipsi oblatus sit ante oblationem a mendis Obsitiunt III. S. Basilius Epist. 32. con-irurgatus vel non, s sit talis vel talis tam
queritur , quod Marcellus Ancyranus de lonae , sed dubio procul in fallibilis est iu-r radu de Ecclesia non sit cjectus, dc quod ter judicandum de textibus praesentibus fuerit in Ecclesia absque matura delibera-adc sibi oblatis ; num sint orthodoxi veltione receptus : Libri eius, inquit , -nrinon et sic inconcussa manet ejus circa demonstrativa probiuiones eius intiquitatis iactum dogmaticum infallibilitas. Quae quidem objurgatio imitare lotum Repitiant : S. Hilarius lib. D. de Trin. potest, aut sultum hammum Pontificem , num. 3. asserit hςresim sitam esse in sen- aut Concilium Sardicente, quod favit Ma isse , non in scripto : Igitur textus ad fi- collo pro contra Eusebianos ejus accusa-sdem non pertinet , adeoque nulla infalli iatores , quos re alaecit . Sed in hoc non bilitas pro facto dogmatico agnoscenda est levis apparet sentcntiae Ecclesiae mutatio: in Ecclesia. Igitur non est infallibilis eirca textus. Res orti eo distinguendo: Et scripta ex ilia spon o distinguendo: Basilius conque-ibent lentum, concedo: lecus, nego. Sen-ritur errore iacti deceptus, ct nondum sus di textus sunt correlativa , unde eo
causa Marcelli persecte sibi cognita, com ipso quo hqrcsis principaliter in sentu concedo : vere dc plene instructus , neso .isistit , Ecclesia debet judicare de textu , Prosellio fidei Marcelli oblata Iulio sum-iquia sensus dc textus sunt inseparabiles .mo Pontifici erat orthodoxa s ita Athana-ijudicat ergo Ecclesia an verba aliquid si-sius in sua ad Imperatores Apologia , inignificcnt , judicat, supposito quod signifi-nua refert verba tulit de se oc Marcello cent, an illud sit bonum vel malum, con-
dicentis : Se Iemare cum eis communionem forme , vel difforme fidei . Unde ibidem
absqua a s subditque Julii judicium num s. Hilarius dicit : Nonna veritas cor fuisse canonicum . Ita etiam censet Epi- νυ i pMess. Quomodo corrumpi nisi in Ihanius di alii permulti, ut suo loco exintextu Iam vero si Ecclesia pollet errarer rosesso probavimus. Caeterum Concilium de professionibus fidei judicando , textus Sardicense in epistola Synodica ad sum-iformulae approbatae , rursus examiuand muni Pontificem, testatur scripta Marcelli traderentur, sicut causa Episcoporum delecta suille dc examinata, di ab omni er aliquo erimine accusatorum examini lon-
roris labe suille reperta . In his quidemiso subjicitur : quod tamen fieri non d Marcellus quasdam proponit difficultates,ibere ibidem propugnat Hilarius. sed solum per modum quaestionis eluci- Insisunt i SS. Athanasius , & Basilius dandae & claritatis caula . Sic refert di conveniebant de fide sanct sit e Trinita- censet S. Hilarius. tis. dc tamen disputabant de sensu quem
459쪽
possent habere multa loca ex Di usii Alexandrini operibus excerpta circa illud Mysterium: signum est igitur & argumentum Ecclesiam non gaudere infallibilitate
Respondeo distinguendo : Athanasius &Basilius disputabant de sensu textus Di nysii , quia Ecclesia nihil adhue de hoe
momento definierat, concedo: secus, nego. Igitur de hoc disputare fas erat : sic S. Leo licentiam secit de tribus Capit lis disputandi, unde Concilium Chalced nense nihil de his textibus statuerat : at vero Ecclesia in U. Synodo senerali definivit textus Capitulorum esse erroneos , declaravit etiam sensum libri Jansenii ecse haereticum , qualiscavit textus di eis notam haereseos inussit: igitur manet judicium certum , nec ulli δe hoe dubitare licitum est : igitur eos defendere prorsus
Reponunt r Hieronymus dicit doctrinam Origenis de Trinitate haereticam, e contra vero Didymus eam proclamat orthodoxam. Respondeo duo ut supra; Primo quidem, exemplaria quandoque elle diversa, unum 1cilicet mendis resertum ab una persona videri , alterum vero in textu sinum ab alia persona conspici. Secundo, Doctores articulares non cile in fallibiles, quis du-itat' Unde Aug. lib. de utilitate crede di capit. 4. dicit hominem privatum falli: quangoque etiam Ecclesiam in secretis cordium judicandis , idcirco tritum istud emanavit axioma: Ecclesia non iudicat de in-
Dices: S. Augustinus epistol. 74. ait non esse disputandum de nomine, quando convenimus de re: Igitur parum refert quod Ecclesia judicet de textibus. Respondeo S. Augustinum inculcare C miti Praxentio Ariano , qui divinitatem Verbi abnuebat , eo quod vocem Homousion in Scripturis non reperiretur , inculcare inquam non ideo Verbi divinitatem esse negandam , quia licet vox secundum syllabas haud inveniretur in Scripturis , reperiri tamen Aterum atque iterum s cundum rem . Denique idem S. Doctor lib. 3. contra Maximinum cap. I . allerit vocem Homousion a Patribus Nicaenis elle consecratam ad significandam Verbi divinitatem, adeoque firmiter ab omnibus cile venendam : Pater ergo dc Filius uuius
is sunt ejusdemque substantiae. Hoc est iuis lud , Homousion quod in Concilio Nicaria
is no adversus haereticos Arianos a Cath is licis Patribus veritatis auctoritate , ctis auctoritatis veritate firmatum est. o
Instant : Augustinus dicit Epistopos desinuibus dogmatibus stribentes, ab aliis, si forte a veritate recedant , poste corrigi , sic ec Concilia Provincialia a plenariis , immo & plenaria a subsequentibus donec factum sit plene elucidatum : sic
lib. 2. contra Donatistas Cap. s. ait: Comι-ba priora posterioribus ementari posse.
Respondeo Episcopos dc Concilia Provincialia infallibilitate non donari : ad Pleianaria distinguo ; a subsequentibus corrigi possunt in factis puris, in quibus judicandis non sunt irrestagabilia , concedo : intactis dogmaticis, nego. S. Doctor loquitur in primo sensu. Sic Concilium sextum generale correxit quintum , & quaedam ejus acta declaravit corrupta & supposititia esse ; sed nihil inde concludi potest contra Ecclesiae infallibilitatem: quod autem S. August. loquatur de fictis puris , liquet ex itiis Nerbis ibidem prolatis : is Concilia priora pollerioribus emendariis possunt, cum nempC aliquo experimenis to rerum aperitur quod clausum erat , is & cognoscitur quod latebat. HUtrum ex usu π possessione eonster Ecclesiam esse infassibilom circa quἀι. io rem μουr Icr facti Dormarici
PROBATUR unico , sed effracissimo argumento. Illa judicavit semper infallibiliter de jure dc tacto dogmatico, cujus definitione roboratur, nutritur di fovetur fides , culus judicium ita firmum semper extitit, ut numquam suerit accepta appellatio ab eius icutentia, cujus denique decisio tamquam fidei regula habita eit: At qui ab omni aevo tale fuit sudicium Ε clesiae circa utrumque momentum , talis fuit possestio atque ulus perpetuus: Igitur infallibilitas Ecclesiae poliellione S ulu pre valet contra impugnantes . Minor patet de quaestione juris ex canonibus Conciliorum Oecumenicorum de fide conditis :Probatur altera pars de factis dogmaticis, re quidem multis mothentis de exemplis.
460쪽
Primo cx veteri Testamento c Synago-idant adversarii , Ecclesiam esse insallibi aD Judicavit textus Scriptura: sacrae: enim lem pronuntiando de Patrum dc praeser- vero canon Prot canonicus Iu)aeorum tim Augustini textibus 'continet solum viginti duos libros, nempe Quarto : Ex condemnatione omnium quinque Moylis, Prophetarum tredecim,lhaerestim in libris vulgo exprestarum . Α-ec quatuor alios , nempe Cantica , & liqua tacti exempla juvat recensere. Proia morum praecepta reserentes : caeteros ma- scripsit judicio comparativo Concilium tura deliberatione praevia sequenti tem- Nicaenum I lialiam Arii : namque factapore Canoni adsciti sunt . Praeterea Li- illius cum Scripturis sacris iterum alis bros sacros hine inde durante captivitate, que iterum collatione , judicavit impiam dispersos , collegit Esdras : Sed haec om- esse, voluitque hanc ita ab omnibus rania fieri non potuerunt nisi adsuillet Ec- tam haberi decisionem , ut reluc intemclesae infallibilitas ad judicandum textus, Eusebium Nicoarediensem cum aliis sex ut veri dc genuini a falsis oc spuriis se Episcopis exauctorare decreverit , nisi decernerentur : hoc iudicio tota innititur Arit , dc ejus textui anathema omnes fides , quia in eo fundatur Scripturarum pronuntiarent . Prostripsit Concilium tacertitudo , qua sublata , funditus ruit fi- phelinum judicio utique comparativo scrides , squidem credenda continentur in pta Nellorii : ea Synodus comparavit Scripturis , veritatem Messiae ex eis ha cum Symbolis, cum textibus Patrum pri- hemus , icilicet a Prophetis : Isitur Ec- morum Leculorum , quo facto , una v clesia ab omni aevo judicavit infallibiliterice Patres dixerunt , illa esse impia, hae- de textibus. retica & blasphemiis plena . Eodem m Secundo , ex novo Testamento : Multa ope-ido judicavit lacrilegum Theodori MODra sub Christi&Apostolorum nomine olimis uestent Symbolum. Iterato fulmine om- circumferebantur , ut epistola Christi adines illos textus percussit Chalcedonense Agabum Regem Edessae , Evangelium 1e-iConcilium , sed maxime dc quintum Oecundum AEgyptios , Evangelium Naga- cumenicum ea tantum de Caula congre-raeorum , Evangelia Iacobi & Nicode igatum, ut iudicaret de tribus Capitulis: mi , de similia quae Ecclesia , tamquam etenim processit sicut praecedentes syno- apocrypha judicavit Zc rejecit , immo suoldi lindicio comparativo . Lecti sunt mula non)um a)lcivit Canoni librum tertium toties ejusmodi textus ἱ iterum atque dc quartum Machabaeorum , Tertium dc iterum collati sunt, dc cum Scriptura sa- quartum Esdrae : Igitur judicat in sal libi- cra, dc cum SS. Patrum textibus I Pa. liter de textibus : alias libri novi Testa- tres tanta solemnitate proseribunt isto menti non sunt certi , adeoque fide in- textus, ut ne ullum supersit de insallibi digni . Iam vero non est major dissicul-ilitate Ecclesiae pro illo momento duist,s we aliis auctorum textibus ; unde sibium. Primo enim ex Scripturis probant Ecclesii est in fallibilis ad judicandum desin hoc non posse errare Concilium, tam
Scripturarum textibus, dum nondum con-ipleni Spiritu 1ancto sic intonant coli. pag. sat de eorum genuinitate , pari ratione 386. 6c 387. In memoria tenentes promissi di de caeteris . nes de S. Ecclesa factas, σ qui dixit quia T. iis r Ecclesia judicavit de textibus pa ta inferi non a lebunt adversus eam , Patrum : v. g. de textibus Athanasii . Et id es , hareticorum mortifera lingua , Neor ero Iulius non semel adversantibus Aria-idantes aurem π qua per Oseam de ea prenas declaravit eum in se de in suis scriptisipherata sunt, in quibus dicit, σ θω abo te
orthodoxum . Iudicavit Ecclesia textus a- mihi in aιemum, π cognices Dom num : H nathematismorum B. Cyrilli Alexandrini iretιcorum quidam efrenatas linguas , π ω-
contra Nestorii proterviam , dc Celestinus rum impii ma conscripta, σ eo em lsos L .
agnovit eos scientia salutis dc fide reser- reticos .... patri mendacia diabolo eennumerantos ; Iudicavit textus S. Aug. contra Pela- tes ... Nos autem mandatum habentes ter de
rium , dc tamquam fidei regulam , pro ctrinam re Iam ex ortari populum . . . Necessa necessitate gratie vult ab omnibus haberi. Hum esse putavimus rapitulis ccm rehen eis Q iidni igitur erit Ecclesia insallibilis in re pra sentionem veritatis , π haretisc-judicio textus Iansonii , cum ultro conce- rum , nec non et .im impietatis condemnatio