De graecorum fabulis ad Thraces pertinentibus

61쪽

Abantnm gentem Thraciam uisse ne credamus, multa obstant. Videtur enim Elephenor Chaleodontis filius Abantiam in bello Troico dux, quamquam Homerus ante Troiam eum cecidisse

dicit, picis de Graecorum reditu carminibus vel nostis non dico Agiae Troezeni nostis celebratns et cum variis illis sabulis ad anti pias Graecorum in Ionii maris litore sedes spectantibus tibinetus fuisse. Sed hoo laco ad ea, qua de hoc toto

lamim genere . de Wilamomit nuper optime disputavit, relegare lectores meos satis mihi habendum est y Restat eleberrimus Strwbonis laeus a Thracum apud Olympum et Heliconem sedibus,riraeioqus Bacchi et Musariuneultu musteaque a Thracibus et Phrygibus maxime exculta, ranunisquo insuper vatibus X, 3, 17, p. 7 l). Ab hoc et

altero eiusdem loco IX, 2, 25 p. 10 , ut de Pausania taceam, tota de ieribns illis Thracibus naestio oritur. Neque vero de hac disseillima si ortum adhuc iudicium erro audeo.

Multa certe tradita sunt id iisti digna nec tamen omnia cum Rieseo reicienda atque neganda videntnr. In milibus hisee tradendis, plurimum certe valuerunt Orphici Neque igitur, quae tradita sunt, recte possumus aestimare sine accurata

horum notitia. Sed hac in re vel post Lobeckium obscura mansisse satis multa nemo neget ei. U. d. Wilamowitz,Κydathen 131 maxime quidem nobis opus esse videtur inphlamim et eamnaum et doctrinariun et sabularum historia.

Une praesertim ad positas illos qui vulgo dicuntur Thracios aliquam lueem afferri poss0 vel unum Eumolpi, do quo antea

vi vita apud PauMustiam sit tribuendum est hoc quoque ad viri nillam Herodoti imitationem revoeandum. Quod A. Ries in do ausaeonioest Abantes ab Aristotele Thraces factos, quod Thamyris Thracius ales aliquando in Euryti Oechaliae regis, regiam devertisse dicitur in E boea sitam, Aristotelem vix credam tali suspicione dignum esse. - U.

d. iiamomitet, Miner. Untermehungen 1884 p. 17 sqq. Quamquam Manies ab Amantinis Mungendos Messeramus, qui barbaros dies Ama ustos, vix probat; appellani Munditas quoque Riimum genies barbaros Ipse Wilamovitatus ostendit et Euhoeos illa rinone eo odios et Blephonorem

Abantum regem ibi quoque oram dueem appellatum esse. - ceterum deabam tibus conferendus est Giselia, thr. et Stammo p. 54-6, qui e Thracia eos venisse putat, et crus ius in Roseberi lex. Ithol. s. v. Aba.

62쪽

56emnis, exemplo probaveriti Unum etiam ad nostram remo Orphicis eius modi studiis captum iri fractum spero, ut remotis sane multis, quae vetare et nostra quoque Retatis viri docti ad Thraeos falso retuleriant iis quae remanebunt confidentius paullo uti possimus ad illorum, qui in Graecia olim fueriint, Thracum imaginem restituendam.

m. DE HINEO ET DE THRACIBUS AMMIUM.

Nobilissima da hine et Harpyis sabula elim vetusta illata Argonautarem itiners ohaeret et similiter atque hamor dita nobis est integram habemus apud Apollonium Rhodium,

sed huius maxime optima cliolia et Apollodori variarum ut ita dicam, lectionum satura do diversis fabulas formis nos edocent, de tragoestiis ad hoc argumentum arte si quod Rim diragicum pertinentibus de recentiorum 8 riptorum mutationibu8 denique id quod unimam est de veterum epistorum carminum argumentis A quibus Apollonium non multum quidem dissentire videbimus, cum maiores cum tragicis discrepantia in eo inveniantur. Quar primo omnino dicendum videtur do picis

earminibus indo ab Hesiodo usque ad Apollonium, deinde detragoediis et qui eas sequamis scriptoribus

Phineuna Hesiodus dicit Phoenicis Menoris f. et Cassiopeia Arabio filium Cilicis Dorycli Atymni fratrem. Caecatus est secundum Magnas oea'. luili PliriX Viam monstrasset, secundum tertium catalogi librum, quia longam vitam

63쪽

videndi facultati praetulisset. λ Atque etiam Harpyiarum mentio laeta erat, quas M' et Calaisy quo ad insulas ab horum conversione Strophades nominatas essent persecuti. Conversos enim Iovem Aeneium eos rogasse, ut capere sibi Harpyias

contingeret, sed Mercurii iussu destium a proposito. Filii deniquo minui dicuntur Thyniis et Mariandrnus Harpyiae vero in Hesiodi Thoogonia die intur Asillo toeypsis Thaumantis et Electrae oeeanitidis filiae. diu dein inius ibi solum mentio si camin περίοδος Phineum in Guilam ad Glaetophagos abductam uim ab Harnis

Ephorus tradit. - Naupactiorum vero poeta confugisse eos dicit in Cretae animi sit Aronunt colle situm. R Cam1inum heroistiirari inSin vetusta illa sunt artis monumenta, quRntum quid B In Pausanias ortus eorum est interpres: Cypseli dico istam et Sol im Am Velaeum. In utroque Aquilonis filii Harpyias a lilite fugantes miti rarit J οβ Hesiodum in fabula narranda secutus est Antimachus,

qui Phinei maiores eosdem dixit et eodem modo Strophadum,

rso talia p. 70, n. 258. - λ' Hos Theog. 265 sqq. ΓMd. I, 9, 21, 6 cypetena Hesiodo enodin miliari dicit id quod ne is mi satis ausas ait, ut eum inriti totum Apollodori locum ad Malogum Hesiodi reseramus sis. ni. - Hos D. 22 ap. Strab. Vicis, s p. 302 Ησίοδον

64쪽

quae antea lotae nominatae essent, mentionem sed *ρ' sapud eum quidem arpyiae necantur.*' Iam de potioni videamus. -'' Apud laeum Phili Bul in Thraciae litore incolit ab occident Bospori Est autem Agenoris ilius, ut apud Bellanicum,*λλynon, ut Hesiodus dicit, Phoenicis Uxorem duxit Cleopatram Zetae et Calais sororem ληAquilonis et Orithnae Erechthei filias filiam, quae omnia quinto saeculo vix ess antiquiora supra vidimus. V Fuerat Thraeum rex'i' et ab Apolline vaticinationis Omim acceperat; accepto vero abusus est, eum Iovis consilia nulla dei rations habita evolgaret. Quatas ausa longam ei senectutem Iuppiter dedit, sed eulorum luminibus privavit et insuper arpyias apposuit, quae bos a nitimis vaticiniorum gratia ei allatos tollerent aut perderent. oraculo autem ab Aquilonis sitis uxoris eius fratribus auxilium ei fuit destinatum 'i' Cum

igitur Argonautae ad Phineum venissent ab eoque hospitio excepti essent, Zetes et Calaismarii das modo cibos diripientes insecuti sunt usque ad totas insulas, ubi iam in eo erat ut caperent et gladiis riterficerent. Sed Iris retinuit, ac reversi sunt Aquilonis alii, unde Strophades insulae denomitiatae. Harpyiae iam in occultum Cretae locum aufugerunt, ὸ Τ Phineus

vero his monstris liberatus Argonautis iter ostendit et ex vatiarinandi lacultato consilia dedit. in Ex epidis carminibus maior etiam eorum pars fluxit, quae

apud quinti et quarti saeculi scriptores de fabula nostra his illic inveniuntur. Ac de iis quidem, quae ad historicam hi, ne vim sesam spectant, insta Meendum erit, imprimis de eius

65쪽

regni situ et filiis. - Quae herecydes de IIarpyiarum fuga et persecutione et Phinei ipsius maioribus tradit omnia cum Hesiodi aut Naupacti in s agmentis conveniunt. in ellanicus Agenorem patrem, non a vi sedit Phinei. y Ister Phrixi filios tradidit Phinei vaticiniis G eonservatos eamque ob ea iun Solem Aeetas devotionibus morem gerentem illum caecasse. Similia alii tradiderunt de Phrixo, ' Hesiodi, ut videtur, Malogum secuti. 'Sed in hae quoque labula quia multa Gmmutaverunt tragici ad eos iam transeundum est, quo melius, quae genuiua suerint, ab iis, quae postea addita sint, distinguamus.

Quamquam Aeschylus primus videtur sabulam nostram tragoedia elebrasse, tamen quia de Sophoes plura comperta habemus, em eo potius initium erit satiendum. Ad Sophoeles quidem bis ter Z idem argumentum propria tragoedia tractavit. Traditur de duobus Phineis et insuper do Tympanistis' ad eandem certe sabulam spectantibus; quas eum altero Phineo et ineres coniunxit m M Tympanistis traditur Phines ecleopatra filios alterius

uxoris Motheae Cadmi sororis, insidiis caecatos esse et ἐν τάφφcoercitos. M Porro Sarpedonii IOIntuituri mentionem faciunt

66쪽

60 duo loquentes, qui procul dubio 0riuisae eodem ab Aquilone

Neque quemquam ab hae sententia deterrebit opinor, luod Etymologie Magni auctor et Suidas ad nostram sabulam aliquid de Cecropis filiabus revocare videntur. Contra ex Phineo nullo numero addito habemus versus

nonnullos hine ipsius miseram laetem deseribentes dicitur πικρὸς τάριχος μωρῶν Ahυσπως et Meus; mmmemorantur et Harpyiae.N Phineum vero primum , non Tympanistas posteri omnes secuti esse videntur. Hinc certo petitum est, quod Mioliastaec phoes praebet Caedatum esse hineum, quia filios suos ex cleopatra caecavisset Parthenium et erambum, Idaea n verea horum lalsis redens lacriminationibus. Nequo dubito ad hane potissimum tragoediam res rere, qua Apollodorus

uno loco narrat Idaeam privignos, quod se in stuprum illicere Oluissent, salso accusasse eique fidem facientem Phinen illos caecasse, Argonauta vero cum Aquilon eum castigavisse.

τὴν Βαρδάνου, κατα ην τινας es δέοι, τη Κάδμου ἀδελφὴν ῆς καὶ -- οὐ Κλεοπάτρας ποῶδας - - - ηαειν' - Fr. 575. - r. 576. - r. 64i. Tam detestabilem aspectuit, Phineus praebuisse videtur, ut, qui prinium vidissent, horrore permoti se convertarent f. r. 642

καταψεύδεται M καὶ πιστα - - - ἀμφοτέρους τυ δεῖ παρα--ντο 'Mm -- σω Βορέε αλ μα- - - 0Misi videtur, quod PMMi Maeleopatra. filii hie Pandion et Plempus, apud se itastam ex ipso, ut ait Sophocle Parthenius et rambus dicuntur. At potest Sophocles pueris

nona in omnino nulla indidisss es quas disputat C. Roberi Bild in Liad 188 p. 8 si quem ita V. d. Wilamo Nita, Anal Eurip. p. 18b legem

BASE a tragicis observatam ut paucae tantum persona indueanturis mota omna super Manea turba, Se eundi vero ordinia personae Om Ine

dario ear ant'. sed in argui nil postea a Misisse iris Metis eo rectis varia nomina addi quam ex nomitatin disereminita nillil aliud sequitur, nisi aliam Apollodorrum, aliam scholias iam securum Hs ---

67쪽

me igitur Phinsus ipse dicitur filaos suos caecasse. Contra

noverea facinus attribuitur in Sophoclis Antigono, bimulier dicitur sum adiumne privignorum oculos effodisin. Quod iam alteram sabulam Tympanistas, respicit, qua muliebres imsidias praeter etera expositae suisse videntur. Sophoclis Phineo quia totus pendere et quae addidit et mutavit ex suo addidisse aut mutasse ridetur, de Dionysio 8eyto brachione statim dicere liceat, cuius enarrationem male rhetoriem vel duobus locis γ' traditam habemus

Sunt hic quoque Phinei e Cleopatra silii a pellice daea, Scytharum regis lia, quam Cleopatrae venia duxerat, falsis ineriminationibus, quod vim insere ei voluissent, non illi quiadem aecati, sed verberibus laedari et cum parte eorporis terra defossi J Vi Advenientes Argonautarum primores imprimis Herculem rogant, ut erant sibi auxilium ac iusta actione, eum etiam Phineus per legatum aecusaverit, abs0lvuntur. Quos cum Hercules ad patrem reduxisset, Phineus surrexit et unum ex Uiis in mare descere eonatas iam ab Hercule aleis ictu necatus est. Diodorus de pugna narrat, qua Aquilonis filii

et Hercules fortissime pugnaverit, Phineus ceciderit. Iam Cleopatra custodia in quam nerat conieeta liberata filiisquo regnum redditum Idaea autem ad Scythicum patrem remissa nempe Sunt Scythae δικαι harat νδρωπωυ - capiti ab hoc ipso damnatur, sed privignoriam magnanim0rum precibus Scythae ad elsementiam revDeantur. Ceterum monuisse sussciat Herculem ab eo primum huc

esse illatum, qui ad Colchos usque venientem sedi set δὴ Dritet

ei. ob artet, De Dionysio Sertobr. p. 28. - Soph. Ant. 966-86. - os Dion Scri. p. schol. p. h. I, 20 coli. Diod. IV, 3μ laamquam Diodorus certe non omnia accurate tradidit. - Diod. IUNIIaevo cf. Soph. yin p. H ταφα χα νεῖρξεν sicut Antigone Creony . Apd. I, 9, 9, 5-7. ημάρατος δὲ αὐτον se Πρακλέα εἰς Κολχους π

68쪽

62 nihil hide tribuendum esse, quamquam opinor et limo Dionysii Senobractionis Herculem aliquando pro Phoenicio deo viri Meti habueriint. Neque vero quidquam video, quod ex alio sonte haustum esse putandum sit atque ex Sophoclis Phineo. lam ver ad Aeschylum veniamus, qui et in umen idibus Phinei et Harpyiarum, et haram quidem pictarum, ineminit V et in latralogia illa, quam nos dicimus, hineo Persis inane Prometheo propria tragoedia argumentum ira cinxit a 472 a Chr. n. . δ' cuius nihil scimus nisi dum versus, quibus Harpyiae cibos ab ipso Phinei ore diripientes

deseriptas esse videntur. m Quaeque eletam ex singui rem trilogiae partium continuatione quam fingit conclusit,

I ubjIB. Sane, sed omnino incerta sunt. ββ Sed huc pertinere conicio Asclepiadis nai rationem,*δ quam tragoediae esse perfectum utque absoluturi argumentum vel forma indierit et quae in te utram Sophoclis fabulam quadrat. Ubi dieitur 'luneus

quos e Cleopatra Aquilonis filia filios genuisset Eurytiae alteri uxori, quae eos calumniata esset, necandos non caecandos tradidisse. Tum Iovem iratum, eum sectus vellet

πατρος, καἰ τὸν Φινέα τῆς ὁμοια τυροι συμιφνῶς bria Βορέου inoe iustum est Phinei 'πhoetei argumentum ὁμοίως δὲ rei et o Malo τινὲς παραδεδώκασι πρὸς μίαν ἐωθόντα ... a polin es 48 6. - Utriun Aesehrius tabulam aliquam an vasa picta ante oculos habuerit,

69쪽

punire, Phineo mortis aut caecitatis eligendae arbitrium e

misisse. Cum vero caecitatem rogasset, Solem aegro serentem scilicet spretunt Ilarpyias misisse, quae cibo quotiens edere vellet perderent. Ibidem β' stetit apud Hesiodum Phoenicis filius hineus appellatus fuisse videtur. Quod eschylo hae tribuam, causas habeo dive Icta et genere et pondere. Praetermitto deos in sabulam instaretos Iovem et Solem, id quod Promethei et Eumenidum poetam

redolet praetere et illam quae huic cum catalogo Hesiodeo intercedit rationem, quod ne quoquo arbitrium illud hineo e ceditur, et eam certe cum Aeschyli more optime convenientem, quamvis et cum Sophoclis cinisuetudine, quem emo saltem epim gavisum esse constet, minime pugnantem unum premo, quod Phineus ullos nondum eaeeat aut caecandos perii itiit uxori, sed necandos. Ut enim magis est tragi in Phineum idem pati, quo sitos suos innocentes propter mulieris calamias aikeerit, ita non illud quidem ab initio repertum esse puto,

cum vero semel repertum esset, non facile a posterior posita neglectum. Quare haec videtur fuisse antiquissima tragoediae forma. Aeschylus opinor primus aliam illam n0vercam, quae privignos falsis in riminationibus pessumdat, induxit fuit omnino apud Graeeos mala noverea gr4gie tragica, cf. Athamantis sabulam ; Sophocles rem tragoediae aptissimam accepit, sed pulchriorem multo reddidit et multo magis ad movendos animos

idoneam a primo quidem Phineo priore Phineum ipsum facinus committentem fecit, mulieri indulgentem, deinde, Aeschylo rursus similius, omnia mulieri permittentem Phineo

alter sis Tmpanistis et postea, ut puto, Antigone Posteriorem scriptorum plerique aut Sophoclis Phineum aut Apollonii Argonautie seruti sunt. De Apollodori bibliotheea salis dictum, qui altera loe Apollonii Argonautica exscripsit, altero et e quidem gravissimo vetoriis scriptoremae positarum discrepantias collegit. δ' Hyginus quoque

pleraque sua ex Apollonio sumpsit, sed nefariam illam novercam ex Sophocle admiscuit HI De aliis infra diem. Aselem p. se l. p. b. II, 78. - Apd. I, 9, 2 sex AmbDiuilia πιν Corale

70쪽

Apud ceteros tragicos cum hineus Thraeum uerat circa Bosporum habitantium rex in regionem longo spatio a Graseia diremptam Euripides eum transti,t, ut prorsus ullumen crederes. In Andromeda enim tragoedia illa per totam antiquitatem summis laudibus lata με in Phineum

fratrem Euripides fecit Cephei Aethiopum regis, Beli et An-ehino Nili filiae filium. Certum esse videtur ex Euripid6haustam Apollodori narrationem de Cassiopeia Cephei uxore, a Nerei filias ad vitaritudinis extamen provocasset, sed monstro marino a Neptuno misso et terrae in indatione ponaiam ipsam iliam Andromedam beluae tradere ex oraculi Ammonii responso esset coacta. Et quomodo Perseus morti devotam liberavisset et, eum ipse a patre in matrimonium accepisset, contra Phineum cui Andromedam antea despo sam fuisse vidius narrat insidias struentem defendisset. Gorgonis enim e ne obtento in lapidem hineum esse in

intum. ε Sed hin pus hie Asithiops, si originem spectas, nemo alius est quam ille iam ex Hesiodo notus hineus. Concedo nonnulla esso mutata Cassiopeia est apud Euripidem Cephei fratris illius rixor, pud Phere eγdem-εn hine mater Phoeni eis coniux, Itemque apud Hesiodum, qui etiam rabi illam dieit;

Belus apud Euripidem Phinei, apud here dem Damnonia huius aviae pater, cum ex Hesiodo hac deos nihil constet. Notanda certe est Phinei eum Cepheo et Cassiopeia et Persei subula vetustissima illa Peloponnesiaca coniunctio.

235. Ceteram et Sophoeles idem argumentum traetavit eique eum uripide nonnulla videntur fuisse communia. Nauchor. r. r. p. 124 b. ' Phere e fr. 40 v. supra bique videas etiam de Hesiodi locis Quam-