장음표시 사용
241쪽
a3s D. ERAS. RO T. DE RAquod his heim: nihil rani triste, quod non per has nunta triste. Tamen in magna consolatione fages est solicitudo. Contolatoria sylva mea.
V Aleatissa uulgi sentetia, Vbi non sis qui fueris, non est quur uiuere uelis. Quae similita potest tota diis splicere, cogita non tantis qui nuper sileris, sed qui olim:
neque tantum obuersetur animo tuo, unde cecideris, sed etiam linde surrexcris. Absit si uiro muliebris illa uox,Du mea me uictu doceat fortuna dolere. I mo te ratio reddat aduersus omnes vitae
casu inuictu, ut prope M animo dolore, non ut assueficas Tibi recti conscientia, et bonorum iudicium plurisese debet quam invidorum hominum sermo.Id agis te confrinare debet paucorum insignium, e probat Fimorum hontinum graue testimonium , quam
inepti uulgii bulae.Leuim isti 'res, si percipias animo, quid pos Peritas
de te loquutura sit potita, quam tuum seculum, cui liuor adi illi iudicium. Neque tantum de fortuna tua ademisse, quantum ad nominis tui gloriam addidisse aemulor tuorum iniuria mihi stidetur.
Non hic tui cosolandi ossicium mihi sumpsi,quδdnus mdgnsce de animi tui magnitudine sentire, sed quemadmodii gubernatores optimi uim tempestatis, ita uiri Frtis imi fortunae impetum superare interdum non pol lint. Non me fugit, quam graue uianus acceperis ex uxoris obitu. Ancili foet mnam singularis exempli, etiamsi prisseti seculii uix siet. Quam illa marito uerecundia praestioiit,
242쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST.tit, Ilium ipsa summam mereretur s quam multas , quam eximius uirtutes, ex diversis aetatibaes, ex uarijs matronis collectasiacmxtas una expres it s Tamen hoc tibi debet esse magno solatio, quod tantum bonum tandiu possedeaeris. Vixit enim tecum annos quadraginta quatitor, sine iurgio ine ofF nsa. Sed hoc aegrin fero, inquies, quo terenui diutita. Nam gutticis tantum uoluptates scilita oblia uiscimur. At uide ne ingrati sit hominii tantum cogitare quid ait eris, non mensinisse quam diu fruitus sis. certe prufetiae tuae uerit, non committere, ne hoc ualeat apud animum tuum ratio, quod alioqui neces itas ipsa, in dies Ionga, et satietas doloris inducit. Communis dolor. Tu nepotibus, ego pronepotibus
orbatus sum. Sed Pero 'turlim ut alij nati, dolorem hunc gaudio mutent, quando salua est unde hoc sperare licet. Multum ab illis disentio, qui in graui dolore putanthonisnem sibi relinquenda, donec vulnu3 tempore mitius, medicam admittat manum. At ego quemadmodu primmnarbitror,animum philosophiae praeceptu,aduersus omnes m oram incursus, ueluti antidoto praemunitim habere: ita proximum arbitror latim repugnare dolori,ne ueluti
morbus iam Familiaris nectus , nullis remedijs posit exigi.
Scribis dolorem, quem ex uxoris obitu sic eras, non solum non leniri die, sed in dies etiam incrudescere. Quo magis censeo ue ut in vetere morbo ad quiuisset mutationis auxilia cos igiendum. Sunt balne rusticatio, negociora, cura ludia literarim, peregrinatio, spemcuisla,contetis cum adnecarijs, publici magitidiatus functio
Horm ais h. filialium,nunc hoc, nsinc istud tentandum
243쪽
a o D. ERAS. RO T. DE RAd .Fortassis incides mdm in cliquid, quod aegritudineia illam animi vel sanet,uel ceu clauta claum protrudat.
Consolatio familiaris cum obsiurgatione mea. TE necte angi,ficanimo iaceres Quor tandem attinet,ut te afflictes, ut te Iaredimis reficiasAn iri malim linient, an non potius exacerbabunt f Qisor attinet tam misere deplorare, quod mutari no potesis Vbi nune est illa animi tui consistia ubi literae,quibu3 diora dolorem leuare consueverus Alijs mederi potuisti,tibi nuhil prodes. Ipse tibi nunc medicussis oportet. Cur'ribam te ipsim Iacomis, amicos querelis exanimas Qve est uti animi impotentia, quae mollities s N- te uim es e oblitus est I rine illa tam grauiter seris uasi uero isti tibi lini contigerint, aut tanta sint, ut alijs non multo etiam acerbiora evenerint. Ossid uel tuo animo, uel doctrina
indignius,quam sic ungi, sic 'angi, sic tetrem ubi cere,
quo modo ne mulier quidem ulla posseti Neque enim uis deo quem fiam adrire pos int inanes lacome, et querimoniae. Nam si eiusmodi malum iudicas, ut ad saluistem refecti nequeat,cur luctu duplicas incommodum i Sistes est,cur non ea potivi te sustentas: atque id agis, qua ratione quam primum ex inis malis queas emergere t Sid eras,meminens illud, in iniusmodi rerum conditione bonum animae , dimidium adimere mali. Sin steris: cur perinde,tanquam in re destieratifima te maceras Audio te tam graviter angi, ut ex lactu, mentis etiam errore afficiaris. Deum immortalem quid tibi uis s agis tu potius obdurari deseruau te rebus secundis t cur tu et
244쪽
lam auges, et inimicis volaprum praebes, Creeipsim indigne conficis
Tu contra audetior ito, Quo tua te fortuna sinet. Ducunt uolantem a nolentem trahunt.Tmdem imis rescientia,ste animus iti uirtus,sae literimi iti rerum gestirim memoria te comitabitur, caue te putes exulam ubicunt locorum, quocunque sub coelo erit uiuen ,
etiamsi ultra Getas relegam dies. Sed quid ego sus mio
nerum Facit sane non loquacitas me sed beneuolentia longiores epistoIu. Vale.Coniolatio iocos, oc familiaris. Vod te Iamrim confici non imor, qui puellam
amiseris, nondum totos sexagintas te annos nam dimidq; relicta dote satis opima. In hoc tibi scribere uia sum est, ne doloris magnitudine uictis tibi manus ad Maeres. Friusquam extilles Iaredimis, Ac iuxta prouerbiem, Viuoru memineris.Tua puella redibit nunquam. Alioqui matre deflere videberis. Mitto tibi 'ophiolum, quo laesh mu extergeag, e succum medicim, quo lippitudini fletu sitractae medearis. Clama te miserum, sed nunquam cies, quin issam nliseriam tibi complures inuideant. viii definis macerare te, vereor ne populvi in te iaciat
Ad consolationem reiponsio.IAm quibus modis restodendi fit si latori, res ipsa
dabit cosilium. Nam firme Vatias agimus primu pro eio,deinde laudamus ingeniem, qu)d nihil adduci potuerit ad liniendum dolorem, quod ille non sumna diceis discultate disyruerit. Postremo quod illius et prudens,q et erudi
245쪽
et 5 D. ERAS. RO T. DE RAet Vrudit et Irauis, denique eum primis amica oratis, aut boni doloris partem nobis ademerit, aut totum exis eusserit.Aut si nobis no profuit illiu consolatio,laudabismM animum,'udium,et ingenium illius: quod quam bonus ac peritin medicta nullum no remedij genus admotierit,sed arte malis esemesu. Aut ita respondebimus imae perioso consolatori: Facit quam valemul recta consilia
aegrotis damu3.Tusi hic fles, aliter sentias. Exemplo suis persedebimus,Brute nonnihil suppeditabimus.
Cit, jam libro iiij. Ego vero Serui lib. N. Q valle quam ipsa consolatio. Ad Auicum. Vtinsi illam diem uidia, cum tibi agam gratias, quod me uiuere cocgfi.Adhuc equidem ualde me poenitet. Sed te oro,ut ad me Vibonem Atim ueniam quo ego miltu de causis conuerti iter meum. Sed eo si ueneris,de toto itinere, ac Aga mea consilium capere potero. Si id non fecerit,imrabor,sed chido te esse omnino fictur .
QMd me hortaris, ut fimo sim animo, uellem possies aliquid abbre, quam ob rem id cere posem.
Quod me ab hoc moerore recreari uis, Acis,lit omnia, oec. Sed mensibi non defuisse, tu testis es. Nihil enim de moerore minuendos riptum ab ullo est, quod ego no doam Iegerim. Sed omne consolationem uincit dolor. Quis etiam feci,quod pro ficto ante me nemo,ut ipse me per i terre consolareriquem librum ad te mittam. consolari iam desine,obiurgare uero noli. Quod quuncis, et ego tuum amorem et dolorem desidero, quem ita ab Sm mea aerimna esse arbitror,ut teipsum consotiri nemo posset. Ad confo
246쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST. 2 3 Ad consolationem,mea. Tua quidem oratio sperare me iubet,quod improbum sit etiam opm e. Vide ne me lactes inani si sine dolaris vorsuram feceri DN,mox clam foenore recursuri.
SEruitu enarrans Iocium,in libro Aeneidos primo, ubi Iuno supplex petit ab Aeolo, ut classem Aeneae disjaciat, indicat praecipere rhetores in omni petitione quatuorseruanda esse: primm ut quod piamin ostendamMesse in potestite eius a quo petimu3: praeterea ut doceam mus ese iustum quod petimus: deinde ut modum ac uiam indicemus,qua consci posit,quod petimu3: denis ut seis quatur remneratio. Hunc ordine in petitionibus vergilio 'ise perpetuum,uelut hoc in Iocor Et mulcere dedit uentos,et tollerefluctu rostendit Acullatem. Nox: Gens inimica mihi Toerrhenu navigat aequor: declarat esse illaes m. Iustm enim quicquid molimur in hostem.Rursum: In cute uim ventis, difice corpora ponto: modii aperit
et uiam. Addit remunerationem. Sunt mihi bis septe. erecte quidem Serum et expedite. Nos tamen paulo crasae fore Minervarem aperiemus. Prim , quonii uaria est natura rem,quas petimM: et magna est uarietas perstae nam,quc rogant,aut rogantur, oportet et petendi ratationem es e variam. Sunt enim quaedam quaesiuvabiliter petimus a quouit, ueluti costitu: sunt quae pudore sufunedunt rogante,seluti quum petimu8 mutuium, aut rem pararis honesti. Igitur in genere duplex erit petendi modus, redisser obliquM.Vbi causa erit fluorabilis, rete, q n debimus
247쪽
B. ERAS. RO T. DE RAdebimus es e praestindu ,quod petiiniri: ubi secus, per hiis sinuationem irrepemtu in petitione.Primem exaggeranaeres,qudia nos circunstet neces ita , et quam magnum trarum sit neces itas, et quam inutilis pudor uiro egeti: nes sugere nos, quam sit improbum rem tantam ab eo petere, de quo nihil unquam simus promeriti. Post haec paulatim per cuniculas os endrum, nobis non mediocre spem pora rigi ab insigni illius benignitate, qua solitus sit etia igno, tis et indignis opitulari:ob eximia ingeni j bonitatem,ad subleuandas omni u miserias propensi. Hic pudor no vulae gariter comendat rogantem, quemadmodum improbitas alienat animu. Nullus enim libenter in eum edere benestis eiure, qui ceu debis flagitat,mas j poscit, quam petit. Prosilit Hortensio, quod quu cuperet ex uxore catonisv licensis sistollere prolem,no ipsam petili,sed illius filia
Portii Bibulo nuptam, plurimas interim causas adduces, quare cuperet ex ea gente haercdem. Ille cum respondisset senicile assensura, si modo probaretur genero: tande uetrecundesubindicauit, se Martiam ipsius uxorem petere, cuius copiam Acere,ipsi esset in manu, qui maritu3 eset. Iam imprudens reces erat,quod petebatur. Itas persuasio maritie patre, duxit eam uxorem. Autor PlutarchM. Vbinibit erit opus hac insinuation Grame eius a quo rem dissi, cile petimus, beneuolentii modis omnibus conciliabimus. L persona ipsim, cuim benignitate quum erga caeremi, tum erga nos grate comemorabimuE: dicemu s nos ei cui iam sumus tot nominibus deuinctis ita, uelle fieri deuinoeliores: si persona notira testifcites,quito studio semperi illain coluerimus, quodin praecipui siducia in illo semper
248쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST. a s habuerimM:simul ostendentes hoc quod pet aes, ut nulli nos libetius debituros,qua illi cui debemus omni ita nulli isellius ese praestire. Lod etiam magis exponemus inexplicando modo. Si qua erunt nostra in illum merita, ea
summa cu modestia significabimus magis, quam cememorabimus. se pressena maiora utriusque, si docebimu3 inter mutriusis paretes ueterem vis arctissimi necessitudine inaeterces isse, compluribus mutuis ossiffs huc usq; culta, crevimatam.x persona aduersariora, si declarabimus nostbis ese certamen cum ijs,quos is etia odit, a quo praesidia poscimus. se redi docebimus eam piam esse,iuitim, honeos, i nobis necessarii, illi ficile, et honorifica Deinde si citra arrogantia ostendemusiquid ex ea re comoditatis sit ad ipsim etia aliquando reditum. Si quid inerit incoinoisdi,quod animu illius,uel alienet a nobis,uel deterreat, id
uel diluemus, vel extenuabimu3. Si erit opus, admiscebiamus obtestitiones eam rem aut personam, quibus scimusiliu pose simoueri. Poriremo pollicebimur memore animi nu, nec habittiros modo grati uerti etia relaturos, si daabitur cu faenoremos imos totos, ress nostras omnes illi uice is dedicabimus, ac deseremus. Faculcite no ri existenuabimus: de animo , studio. magnisice pollicebimum. I llud ad ci non hic solum, uerum etia alijs in rebus aliis quando plug ualere iocim tepestiuum,et aptu, quam frarii petitione Tantim de praeceptionibus satu esto, reliae
qua iuuenibu , aut praeceptori animaduertenda relinquo
Exemplum petitionis ObliqUae. IN genrum mei pudorem ipse non ignoras uir exime . Sed
quo non adigit mortales, uere durisimu telum necess
249쪽
t 5 D. ERAS. Ro T. DE RAI tu i Eo in Ioed sunt res meae, ut ni protinus ad manum sint ducenti angelatum perierit tuus Ludovicu , quam extrema Ab quod aiunt. Scio beneficisi esse magnum creximi enes me fugit quam nulla sunt mea in te ossicia, quom fiducia rem tantam ausim abs te petere, praesitim quum tot, tanti b nominibus iam pridem obstrictus, tibition Am ulla ex parte retulerim gratia. Et tame nisi deus aliquis,uelut iso ira alicunde sese proferat, funditus interi, Quare quemadmodu in simina rem dei eratione, mutae solent sacra latae ancor ita ego dispectis omnia
bus,ad te velut ad propitium quoddam numen confugio non au inrogare,quanquam huc adigit neces ita , tameillud uolui te scire,statum rerum mearum:ut si me iudicas dignum exitio, te iudice peream aequiore animo: sin tua pietas,inultis iam argumentis antehac in me declarata, iis gnabitur me ex hoc discrimine eximere, conabor omniabius neruis, ne te unquam huiu3 capitis seruati poeniteat.
Petitio rei parum honestae. Noli ignorabam, quum impudens esset in causa pessima, a uiro omnium optimo patrocinium rogare. Non enim conabor excusare se in meu,ne gravius petacem impudentia,quam hactenus peccatu epstultitia, crincogitantia,ne d iram demetia. Horrescit animuGabhorarens et ab ipsa maloru meorum comi orationestaria inen aperiendum uulnus, si sperem medelam. Sortem satis amplam,qua pater dederat in negociationem, nuper alea
perdidi. Ingens flagitiusteor sed ut iis succurri poterat si sotum esset. I nscio patre, cu matris pedissequa rem habui. illa me callidior, negauit fracturam sui copiam,
250쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST. Inisi pollicerer me maritu ipsi Atitrua bimbino Iupiter,
ut inquit Hesio , diimdiu mentis, sed Venus totam meae tem ademit. Folliceor demens. Nunc aiunt nulla ratione
rescindi posse,quod sic actu est:ut illis fit psime, qui I
ges tam iniquM radunt. Pater merito tristitus, abdicatiois
ne parat. Quodsi fit, nussu video milius co sta, quam ut laqueo uiti finia. ur enim libeat uiuere in id tu malis Seio te nihil non posse apud patre. Solus es qui me posis redigere in gratii. Quod si quid te miseret me no ausim rogare,sed tame vides calamitate mei. Efficiam ut te mei seruati nunquam uel pudeat,uel poeniteat. Sic admissim hoc omni olliciora genere sarcia. Aetatem vides. Saepenua mero a graiularibus comisis, iuuenes sese ad boni 'ugem convertere. Vtini quod ictu est,feri posset institu sed quod mutari non potes pensari potest. Maximum quide hoc peccatu es strensia primum. Denis quid sibi uult patressi abdicat, nec mihi adimit uxorem, et sibi parat orbitaesesin ignoscit,habebit hoc semper addictiore Flim Fac breui sciam,vinu meis malis pnet omnino perdedus,an tua bonitate seruidus. Nihil enim miseri quam pedere. Petitionis honestae exemplum. IM probumfrtase alijs uidebitur, praesit amplisime, eum a quo tantum beneficiora acceperim, quitum ne sterare quidem unquisis ausus, rursm nouis precibus solicitare. At ego ingenui, minimel ingrati animi existitamo, cui multum debea ei plurimu uelle debere cui enim extremas fortunarum mearu partes potius acceptas Precupiam, quam ei ipsi cui primas,cui medias debeos Quid enim Lucius est, nisi te iniquam numen quoddam proin