장음표시 사용
281쪽
illiu laudes decantabis. Aliqui certe perfirent, si pus in
praedicaueras Nunc hic,nunc ille tibi capti&κ erit munu culosed elegati et apto magis,quam precioso,ne uidearis I aureo viscari hamo. Eretium addes oratione. Excusabiss tenuitatem fortunae. Vbia a conismi ovulentiori Pollis ceberis montes aureos.Si qua praeda mulserit aue quila quam Deo, aut hominu tibi tam charus sit, ut isti cedas.s Seniver tibi oroximus ello. oties de re agitur,vel paet rari uerba danda lunt. Non seinper in aula mirant uenti Ieamndi tabi shirant areiolet da est occatio. Nullius lae r iuridi eam favim sit tibi religio, ut huius gratia pati ris odiimam oraeda elabi de manibus. Si quibu3 principem sederis uehementer instiis , ac diuersam actione gesti. re victori semper accomoda te elicioribus,sed ita, ut auferam parte non laedas capitaliter, nisi id fiat tuo magno, certoq; bono. Solent enim principu βuores, uentorum in morem subinde re siue in diuessium In summa, libis uere
mare commota tu . Ne que aperte DdM. Cave mensam habeas domi ea res exhauriet te semotibus. Longe praeststit conuiuam es, quam conmatbrem. Nolisipputare, quanti cosset una coena domi data sed subdlicito ratione. ad quailram summam post annum ea res tibi sit rediturZProceres aliquot cole. Horum mesis te adiungito, sed ira,
ne crebrita ad eunde. Hic comis et commodus esto conuisua, sic Diuus ac lapidus, ut ne quem offidas. Si quid iste dictum erit petulisse in lasm,iocures uertito, etiam sistria res sit. Ab omnibus ranqui ab hoctibu3 caveto. Ne cui concredes, unde te positiadere. Si quos stiferis tibi purium amicos ic 'tisicio summo disimies, et commuin
282쪽
rro NR CONSCRIB. EpIs T. trynibus osse s hoc magis apud illos amcum agedis. I alida apud eos,quosseu spicaris ren illaturos. hac arte aut sentamchaut retim erunt inimici Tantu cave, ne qua detura ansa ladendi. I ii caeteris nugis aulicora ello lepidus con perro. Tansum ab alea temo erato: si quide ad hunc scopu L. Ium mitificere naustagium, sic, ut uix licuerit enata re nudos. Da operam,ut quon minimum inquineris. Ad resti augendam et constabiliendam ubis uigila. Vbi satis pisgueris,excogitanda ratio,vliquod paucis contigit, 'licia ter ab aula te subducas. tibica uiuas. N eis: Dervetulis aliasis principi, nes nimium diu absis: quorum alterum piarit taedium,ac satietatem, alterum obliuionem. Vt cutem etiam comodo tuo absis,ambi legationessed riuorabile minitab negoc ita subinde redibis nos ita ad principent Illisi. Semper esto queresim ac verax queadmora casti de meretrices,uariis nominibus ac modis, temper aliquid
afrunt ab amatoribi iri tibis tudio fit, pemper aliquid avfirma principe. Sed ea poti, inrupeteda, quae ille sine suo simptu Iargiri potest. O uod genus sunt sacerdotiai
praepositurae, abbatiae. Si quid erit tale, curus tu capax
fissuborna qui petant suo nomine, sed tuo comodo. arbitror esse fatis pro primis elementis: pesthac ubi princi se uidero, a brusior, quaedam impartiam. Vale. Exemplum epistolae,quae habet mixtam obiurgationem. Contigit tibi genus cum primis honestum : eonti res satis ampla: contigit ingenium:contigit eruditio non uulgaris,nec deest iudicium. Quid multis s filix eras, ns unum quiddam ubi deesset, ut hoc tua pace dixerim
283쪽
x o D. E R A s. R O T. D E R AITmbaec qui Mibit,tibi ex animo bene uult, ut si quis aliis. Quid isthuelinquies,ut animo imperes illo, in Saaxoni. Quid conprunt literae, si nescias utis Non hercleo plus,quam cithara ei qui nesciat canere. Ad Me dipitur philosophia,ut ne quiti agatur ex affecturis arbitrio, sed ex rationis iudicio. Et un- hoc quod deest ad 'licitiis tem,ipse tibi praestare potes:praeneris enim ilico, si mragnopere uelis. Quid tibi se istis litibus f sit interim lata
uia momenti,quod et rem deteris, et temporis iacturam seis,animi tranquillicite cares, et mnus iucundul es uae xor liberis,amus,mnug adeo tibi ipsi:vides toties periis litari ualetudinem tuam. Vt belli se litis incertu3 euenes tu . sed Fnge cerram uictoriam:quaeso te,totum hoc quod euin ces,tot in comodis emendum putas, etiam uitae discrumines Scio, non Acis im tuopte ingenio, quo nihil est ad
pacem, et amicitia propensius. I iis istat te lippus ille ueis terator, homo Actus ad lites. Sed obsecro te per nostram amicitiam,qui magis libet illi uni auscultare, quam optiamo parenti,quam his amicis, qui tibi non minin bene voviunt,quam sibis Tu quide pro tuo eandore alios assimas e tuo ingenio:at uereor ne cosultor istesibi consulat, non tibi. Mihi uultu ipse hominis impossorem clamitat. A
utinam hic misi sit laeua mens: sed uereor ne fero sapias,
mes uami uerim fuisse dicas. Re ce nebulonis uenenam lam blandiloquentiam. Patrem uirum et singulari prum dentia praeditem,m tui pius quam paterne amante: imo tuum ipsius ingenium, tuam eruditionem in consilium adhibe Rem per arbitros eum erumne transige, uel parum
aequis conditionibu3: Frtasse capies aliquod rei distendium
284쪽
diem. Credem rerim omnium rationm Abduxeris,
istud distendi Minum erit compendium, etiam fi in soli perealiquo delis L VACMonitoriae Stua.
N TAmnes pugnanda arbitrarer contra tantas
1 di neque delendum, etiamsi id feri posset, morum ,
ciuium principam, nes permanendum in una senteneti conuersis reb ac bonorum uolanta tibili minis,sed temporibus asentiedum. Nunquam enim praestinisM in Repub.gubernanda uiris laudata est in una sentetia peris priva permansio,sed ut in nauigando tempestati obsequi artis est, etiamsi portum tenere non quea et cim uero id posis mutari ueliscatione assequi,stultim est eum tenere
cum periculo cursum, que cierit,poti qum eo comis tuto,qud uelis mi dem pervenire: Sic cum omnibus nobis
in administranda Repu. propositin esse debeat id, quod erue sepsime dictum est,cum dignitate ocium:non idem semper dicere,sed idem semper spectare debemus. Etsi eo te adhue cosella Um intelligo,ut id reprehen Mitimi dere n. audem,n5 quin ab eo ipse dissentia, sed quod ea
te sapietia esse iudice, ut meu consilia non anteponsi tuo, tame et amicitiae nostrae vetustinet tua summa erga me beneuolentia, quae mihi iam a pueritia tua cognita est,me se hortata est,ut eascribere ad te, quae et saluti tuae conduiscere arbitrarer, non aliena ese ducerem a dignirite. Sed quoniam quod rubi placeret ostendi, reliqua tu pro tua prudentia considerabi scribam aperte,sicut et mea natura, ' no a amici
285쪽
D. E R A s. R O T. DE R AOro,obtestor. te,pro nostra uetere coniunctionc, aenecessitudii re,pros si mei mea in te beneuollita, et tua in me paritente ut nobis,parenti, coniugi, tuis omnia
bus,quibis es justici; semper charisimus, saeuem conferae
ues incolumini tuae,tuorum , qui ex te pendent, consu. : Iiss. Quae didicisti, quaeq; ab adolescentia pulcherrime a sapientis imis uiris tradita memoria, et scientia compreae hendissi, ijs hoc tempore utare: quos coniunctos si ma
beneuoletia, plurimas olf aes amasti, rarim desideri si non aequo animo,at forti F m. Nunerantum significavdm pumi, ut potius amorei tibi ostenderem me , quum ostentarem prudentiam. Adhuc enim patitur tua summa hemanitas,et sapiema fla,me quod sentiam,libere dicere. Lib. x. Fola: Quae locutus est Furnius noster. cicad Avie. Vt enim gubernatori cursus secudus,medico salus,moeperatori uictoria,sic huic moderatori Reip. beata civium
uita proposita est,ut opibus firma, copijs locuples, gloria ampla,uirtute honesti sit Huius enim operis maximi inter homnes,ais optimi illum che ejectorem uolo. Vehementer a te Brute dissentio, neque clemetis illae concedo,sed salutaris seueritas uincit inanem steriem clementiae. Quod si clementes ese uoluerim L nunquam deae erunt bella ciuilia Haec ex oraculo Apollinis P ibi j edita tibi puri, nihil potest esse uerius. Nunc Cicero,nunc agendum est,ne pustra oppressam
esse Antonium gavisi simus,neu semper primi cuiusq; mali excidendi causa sit,ut aliud renascatur illo peius.
286쪽
rio NE CONSCRIB. EPIST. x83 Etiam Eud te admoneo, ne quid ullis literis comitis, quod si prolatu sit,inolesteriamus. Multas ni,quae ego inescire malo,quam cum aliquo periculo feri certiori Nec testim longae navigationi et viae per hdieme nis Ci epist fambene fimum cEmittasine e nauiges,nisi explorate. Qui cupide proficti sunt micti naufragia fecerunt. Solet naue, Dinare questus sui causa,cautus sis mi Toero. Accepi tuam epistolari uacillantibu literulis, nec misrum tam graui morbo.Audio te animo angi, et medic dicere, ex eo te laeborare. Si me diligis,exciet ex somno tuas literas, himaanitatem ,propter quam tu es mihi charisimus., Nunc opug es te animo valere, ut corpore posis. Id quum tu taem mea causa sicis a te peto. Mihi crede,tuis literis perlectis,exilui gaudio.
Ouid est enim negotii,continere eos quibus praesis, si se ipse contineas f N am ut quim est uir optimus,lta di cili me esse alios improbos suspicatur.
Multis enim ulationu involucris tegitur, et quassuetis quibusdam obducitur uniuscuiusque natura. Frons, oculi,vultus,pers ementiuntur,oratio uero sepii ime. Quid enim ei praecipiam, quem ego in hoc praesertim genere intelligam prudentia non esse inseriorem me, usi severo etiam superiorem sonapropter inciumbe toto animo, Erpudio omni is
eam rationem qua adhuc usus es,tit eos, c.
At ille quidem princeps ingenij et doctrinae Plato, tu denique fore beatas Respublicas putat, si aut docti,ac si pientes eas regere coepissent, aut qui regerent,omnes v- di
287쪽
dium in doctrina ac sapientia collocassent. quidem quae sipra scripta sint,no ut te institutarem scripsic neque enim prudentia tua cuiusquam praeae repet desiderat )sed me in scribendo, commemoratio tueuirtutis delectavit: quanquam in bu literis Iongior sui,. quam aut uellem,aut me fre putauLSed te illud admoneo, ut te ante compares,quotidie meditere resipendiis esse iracundiue: quu ea maxime aniae mim mouet, tum diligentisime lingua esse continendam: quae quidem mihi uirius, non interdum minor uidetur, quam omnino non irasci. -- Nihil enim nec temere dicere, nec astute reticere drabeo.Apud Xenophonte est C ri et Agesilaisi mo imprario nullum unquam uerbum asperius auditum A se. De sorore quod scribis,te lis erit tibi liti, quantae inibi evrae fuerit. Vtinam statris in eum animus eset is,qui esse deberet. Quemquam eserimnsiorem arbitrarer,eas liteis ras ad eam misi, quibu3 et placarem ut 'atrem,et moneae
rem ut minorem, obiurgarem ut erra tem.
Tu pro tua prudentia, quid optimusit, Ruidebis. Nisi mihi frema proprium consilium extorsisset, c. At vide quanto diligentius homines metuant, quam
Pecunia omnium dignitatem exaequat. Nunc te obiurgari patere. Mialae. Neque enim rantopere imbi considerandim est, quid uir optimus, in praesentia uelis, quam quid semper sis probaturu . Quo magis te, i uacat,bortor,tam in urbem proxi
288쪽
TIONE CONScRIB. EPIST. me veneris, uenis autem ob hoc maturius, illi te expoliendum liman s permittas. enim ego,ut multi,
inuideo alijs bonum, quo ipse careo, sed contra sensum quendam uoluptatiiij percipio, si ea quae mihi denegaritur,amicis uideo superesse. Quod tibi scripsi, ut te fortitu provinciam praemon rei plurimum tibi credes,nec cuiquam fatis fides: deinde scias, si quis frie te,quod abominorinstat, parati vhioae nem: qua tamen ne sit opus,etiam ais etia attende. Nesraim tam iucundum est uindicari, quam decipi miserum. Posum ego, quod pluribu uerbis,pluribus etiam uois luminibita philosophi docere conantur, ipse breuiter tibi, inbib principere, ut miles esse sani perseueremus, qualeis nos Aturos profitemur infirmi. Lib. s.Tota epipola, cuius initiu: cosulis an existimem. Quorsim haec ne tibi optimae indolis iuueni,quomadam immensa luxuria, Decie 'ugalitatis imponat.convenit autem amori in te meo, quoties tale aliquid inciderit, sub exemplo praemonere quid debeas Fugeb. Igitur mento nihil magis es' uitan , quam istis luxuri et sordium novam societatem, quae cum Diat turpifima, dissecreta ac separat turpim iunguntur. Lib. . Tota: cum patrem tuae m-
Quomodo principes sub specie laudis excitans sunt
ad honesti,docet Plinius libr. iij. epit. Officium cosulatu8. R ursim lib. φ .epet. T erret me haec tua. Eodem lib. Quaeris quemadmodum, de rationes ludibi tem eodem lib. Deliberas mecum. Rursum epist. Gaudeo quidem. Rursum lib. et .Amor in
289쪽
D. ERAS. RO T. DE RAin te meus cogit, non ut praecipiam (neque enim praeceis plore eges admoneam ramen, ut quae scis teneas,e r ob
serues, aut situ meliae N am tota usis ad finem,hum aragumenti est,et elegans. Monitio mea. I E malo principe tacendum censeo,na si male seqva a
ris, ingens periculum est: si bene, aue flagiti, est. N on te cuius Tuam autoriis abducat a recto. Est quiadem consultum inhaerere maiorum uestigaes, siquidem isti recto itinere praeceserunt. Alioqui quid interes, inter hunc imitatorem, et gregem, ducem istum suum,quoquo se constransequentems Hoc ipso mihi places, quod ipse tibi districes . N amtier ume dixit Plinius: Magis in istud s homines timor, quum fiducia decet. E de tandem aliquod indolis tuae specimen . Ostende te aula,octende Reipub.patere te as ignari Amae. Scis illud,
ede,id in te,hoc est,in opere pulcherrimo desidere. Quem si sine exceptione lauda hem, et fide caruiset Ia udatio, quae in nullum competit mortalem,et tibi nihil pros issem. Nunc omnel intelligunt et intelligis ipse, nubi caetera liere pi spe, qu non dii ii Iarim, qua uuia e Flictant. Sciebam tibi nihil opus esse monitore, sed tamen Iibait
admonere,ut quod scis ceres. Quod transactum est , reuocami iam in integrum non potest: quid in posserim oporteat fert,consulendum est. Dunc mollere te, scrum est: obiurgare, inhumanum:
290쪽
xtinam aut ego possim te ex istis malis eximere,aut tu mohitu meis obtemperans,in liti non incidisses. Quid sciurus obiurgabo te, qui toties admonitus, ut caveres,uelut obstinato deuotos animo temet in litis talamitates conieceriss Sed aerumnosiam amicum obiurgare, crudeli est. Admonebo serim s. utinam serum non esset. Scio quam tu stustra soleas admoneri. Complorabo tuani infelicitatem: quid aliud quam plagam exacerbauero sVnum lillud superest, i quid tume superest, ne doloris imae patienti malis perse grauisimis grauius aliquid adiunaeg et omnes ingenij confiijs tui nervos excitenvi te metiytive euolua . Etiam atque etiam cura ualetudinem tuam. Et quasse quam est hyems,tamen memento te Auenione vivere. Deliberationem tuam ad amicos retuli, quorum una omnium est sententia, ut relictis istis nugis oratorum ac poetarum,te totum ad ius pontificium eon'ras.
Cicero id epistolae proprium esse putauit,ut cui scribis
tunde iis quae ignorat certior fat. At ego ad te ea quae melim meipso tenes. Quare aut amori meo cocedius oportet, aut hanc epia
Raras tuas quidem (βrtasse eitum non perferuntur sed suaues accipio literis,uel quas proxime accepectram, quam prudentes, quam multi et ossici et consilis. Etsi omnia sic confiitueram mihi agenda, ut tu admoverabas,tamen commantur nos a filia, cum sentimi pr