장음표시 사용
181쪽
ctae imperio, consensud eleictione Germaniciam Imperium constit titum, atqtie in septem Germaniae proceres iura omnium tractata Doces, quo tempore celeberrimi Siste Conuentus ad instar illius, qui ad Iosaphat indictus estiuerit celebratus. Nam ius Populi Romani satis habenaus perspectum,nullum fuisse ad eligendum Imperatorem, quod ante annos quingentos, tempore translati
Imperi in Orientem cessauerat , etsi quid recuperarunt Itali in hac parte , id permissione Pontificis habuerunt, ut de Comite Taurino, sarchione Montis serratia alijs Italiae Principibus, qui aliquando Comiiij Imperator ij inter suerunt, traditum est. Restet autem sub Iudice lis haec , nec huius electionis authorem certi constituamus mihil enim impedimus: dummodo his rationibus respondeas,quae ex ipsis vestris Historijs perit plane probant, Imperium istud, quatum& qualecumque est, Melectionis sormam hanc , ab sola Pontificis Romani auctoritate, Z voluntate pendere. Id enim in primis facile constat e X antiquissimo Imperatorum ipsorum praedicto more, quoru nullus unquam Imperator vocatus fuit, priusquam a Romanis Pontificibus esset confirmatus . nec quicquam ante confirmationem pro Imperio gessit,ut manifeste colligitur ex Historiae Francicae mermanicae scriptoribus Vitichirido,
Luitprando, Vtispergensi, Reginone,Sigiberto,Otthone Frisinoensi,Hermanno Contracto, Lamberto chasnaburoensi,Mariano coto,DOdechino,Roberto de Monte Sigefrido,Henrico Mutio, Alberio Crantat, ut recentiores non numerem: e X Italis vero Ptolemaeo Lucens,
Antonino,Georgio Merula, Blsido, Volaterrano alijs pluribus In quibus facile animaduertere poterit diliges ledior obseruatum semper fuisse excipio illos qui a catholica Ecclesia desciuerunt ut a Pontifice Romano prius Imperatoris electi confirmaretur quam electus pro
182쪽
pro Imperio quidquam administrasset. Id enim Grego
rium . constituis se ex eisdem quos citauimus superius)auctoribus constat.Vnius autem testimonium adducam, ne in re diutius immorer tristissima , illudque sumo ex CrantZi quem dixi maximae auctoritatis apud Germanos scriptorem esse: ait enim: .n habetur Imperator nisi quem Smanus Pontifex confirmauerit emconsecrauerit Domini enim est terra e plenitudo eius,ipse transfert o Imperia dignifsmeque ad suum in terris Vicariu hoc sacrum ministeri u delegauiterta
Quod si confirmationem hanc Pontificis religiosam magis,quam necessaria solemnitatem putas , omissis plurimis arguinctis, quibus error iste plane conuincitur, illud adducam, quod de Alberto Rodulphi Regis filio narrat Historici Ille enim cum non semel ad Bonifacium Pontificem Romanum nuncios misisset pro electione sua c5- firmanda, Pontifex multis iuris&facti rationibus allegatis electionem repulit Mim probauit, nullamque esse asseruit cui exemplo plurima possemus addere, quae de vera sunt &iota. Colligitur tamen ut illo utar testimonio quod validissimum iudico quanta sit huius Apostolicae confirmationis vis ex elegantissima illa Innocentij
iij. ' Decretali,circa quam omnis ululat haereticoruna caterua,quae docet ante confirmationem electae personet examinationem pertinere ad Pontificem tam ciconsuetudine, quam ex iure Ait enim Innocetius, Ius er auctoritas examinandi personam electam in Regem S promouendam ad Imperium ad nos spectat, qui eum inungimus, consecramus, coronamus. Eil enim regulariterogeneraliter obseruatum , vi ad eum examina
ιi personae pertineat,ad quem impositio manus pediat. Quae quide Innocentisverba explanans Henricus Cardinalis Ostie sis vir iuris utriusque peritissimus, nec inter ultimae Etatis authores recensendus, non solum ius inquisitionis examinationis de persona electa in Imperatorem Pontifici competere probat, sed exceptionis etiam illi ius tri-huit, ait enim: Sicut potest inquiri de vitai moribus coronandi,ita erexci
183쪽
l excipi Persona quoque electi habilitat Romanus Ponti seq,ut ex litteris Clementis V . de Henrico Impς δ ah Esthi,
tore eiecis,constat Verba autem sunt, ouerint Procrisi an in re hoc in Hrumenti piιblici in pectis quod anno Domini M CCCVIII est Card. Die Mati XXVI mensis Pontificatus S.Patris ita Domini no de Arago fri Domini Clementis diuina prouidentia Napae Quinti anno in Fala pud Inui iis Papali uenionensi in Consii lori publico solenni, poΠθη-m lc ei mens summus pontifex solemniter debitis praecedentibus D Iicnricum iis es. reputauit,nominauit, T dcclarauita egenu exi. ente iustitia I omanorum, impersonam is ius approbans, pronunci titit e m s declarai t ἴ- sesu icientem, habilem T idoneam ad per η obtinendunt, eidemque ad recipiendam' ηἱlumem tir consecrationem Imperialis diadema iis impositionem de manibus suis locum, e teri num signauit, erc.
Ex eodem Clemente .collat vacante Imperio, iura ad Romanum Pontificem deuoliri. Item quod designatus Imperator ius administiandi Imperi non habeat antequam ab Romano Pontifice uerit confirmatus quam constitutionem inco uentu Franc sordiens, Hlodovicus Imperator reuocare nisus est; veru illius decreti tanquaconsuetudini,d iuri contrarium, non longe post antiquat se est. Sed S desectus si qui in clactione ratione sormae,aut in electi persona interuenerinx, supplorς pQtςst Ponti sex Romanus, ut docet Clemens VI ' ad Caro i. 2lum . Re em Romanoriim scribens his verbis: I 'manus dem. Pontifex cu lx t si mus in personam beati Petri Apolloticlaui ori caelavis c terrem iuramper: c planitudinem potestati conc sit,supra canctos fidelas suae curae commissos ningilat T in te dit circa eii quae delibutas is ampliora pacis siustitiae commodaus, e,' nu . Iubila i itur plana dede lactione tua T diligentereYaminati tui de probitate ac coni uiombus η.. ibus quae requiruu- ti in eo ui es eieci' ad .pcrtalis culminis apicem Jubi andus cupluribus prae Nis erat s magηὶ Hiburitatis viris μι tuos mores co tionem, T at: ilari ii rant, in lusit me facta ad laudem er
184쪽
Iem nostrum Ecclesiae filium suscepimus, tibi nostrum fauorem
gratiam concedentes,personaque tua, cuius nos ijdem fratres noPiri pecialem prius notitiam habebamus idonea reputata, te nominavimus, denunclauimus eclarauimus , Nabumpsimus in Regem Romanorum
c c.supplentes quoque omnem defectum, siquis aut ratione formae Vel tuae aut electorum personae,seu ex quavis alia ratione siue causa in eadem eleectione interuenerit quouis modo ex certas ientia, s de pu olicae potestatis plenitudine praecipiendo omnibus fidelibus nil erito 'vulgallis I tam vitibi tanquam regi Romanorum in Imperatorem pro 'moliendo pareant me icaciter inten/nt . Hactenus Clemens
VI. EX qtio manifesttim sit absqtie Pontificis confirmatione electionem Romani Imperatoris nullam cssi cui competit electum examinare, approbare, habilitare, &si qui emerserint desectus iupplere. Huic sententiae accedit non solum Pontificiam approbationem necessario requiri, sed electi consecrationem joronationem item ab eodem Romano Pontifice suscipiendam esse: aliter enim Imperatoris titulo electus non utitur. 'od cum e X dictis hactenus pateat, tu in axime id obseruatu videmus in Hludovico . Chun r- rado . Herico Aucupe, Chun rrado Sueuo, Rodulpho, Adolpho, Alberto, Ruperto, alijs Germaniae Regibus, qui cum benedictione coronatione Pontificia caruerint, Imperatoria appellatione abstinuerunt, ut constat tam e ipsorum diplomatibus4 publicis omnibus scriptis actionibus, quam etiam ex earum aetatum probatissimis scriptoribus, quos diligenter recenset nuphrius Pan uinus in libro de Comit ijs Imperatorum. Verum ne hic malevola tiaramundi mens ob ij ciatm auguration in hanc, quam a summo Romano Pontifice recipit Imperator, ad illum vetereminctionis ritum spectare a Mosaica forsan lege mutuatum,quem Orien talis Ecclesia primum, mo Occidentalis obseruauit, quam ni ersa sit haec ab illa ceremonia discat ille ab Innocentio ., Apologia cotra Federicu in a. Cum cnini
185쪽
diceret Federicus non plus iuris Romanum Pontificem habere in Imperatores, eo quod illos coronet , consecret, quam ingulos Pontifices in reges, quos inungunt. et inquit Innocentius de alijs Eggibus, qui suis Pontificibus inunguntur, aliud de Elmano Imperatore, qui Romano Pontificid quo Imperi nomen plenitudine, bonore, e diadema consequitur fidelitatis usubiectionis muculo obitri igitur, sicut anticluitas tradidit, modernitas approbauit. Ite aliud est de reliquis egibus, quibus per haereditariam succesionem suorum perueniunt iura Regnorum, aliud de Imperator mano, qui per liberam Germaniae Principum electionε assumit Ar ad quos ius atque pote Has eligendi Regem in Imperatorem a nobis postea promouendum, sicut ipsi non abnuunt sed fatentur, ab Apostolica sede prouenit, quae Romanum Imperium quod Christiani imus Constantinus Orientalibus oris inuexerat in persona magnifici Caroli ex iusta nece ita te eam in sedem transtulit Occidentis.
Demum perspicue constat, ne pluribus agamus Romani Pontificis aut horitate Imperatorem constitui, nec aliter rite Imperium administrari tum ex sorma iuramuli fidelitatis, quam ante promotionem ad Imperium PO-tifici Maximo praestat, quae habetur in libris ceremonialibus it. de Imperatore: tum etiam ex illis omnibus ceremon ijs, S solemnibus verbis, quae in confirmatione, consecratione coronatione Imperatoris adhibentur, quae cuvulgo sint notissima, praetermittenda sunt .Quid enim expressius, qua quod in illis precationibus ab iuniori Episcopo Cardinale supra Caesarem gentisse X Orantem coceptis obseruatur, quae praecedunt Pontificia cosecratione mi coronationem Θ in quibus cum adhuc Romanorum Rex consecratus non sit, nunquam vocatur Imperator, sed Rex tantum Deus verba cito in cuius manu corda sunt re una, inclina ad preces humilitatis nostrae aures misericordiae tuae, Thuic famulo tuo I sgivcram appone sapientia c. rursum Deus ineffabilis author mundii conditor generis humani, gubernator Imperiis, confirmator , qui exYtero fidelis amici tui Patriarchae nostri Abrahae praeele isti gem seculis praefullirlim, tu praesentem regem hunc benedictione aeternitatis circunda sc Ante persectam
186쪽
consecrationem sectet Imperator posti, rinatim pisco-ptim Cardinalem proximus , post consecrationem Crotanquam lignitatem adepturi S Imp. appellati irvi iuxta Pontificem MaXimum sedet, sublimior etiam sacro Collegio. Cum autem illi gladium tradit PontifeY, ante se stanti genu flexo ita ait, Accipe gladium nostrae benedictionis os clo ii defensionem In nctae matris Ecclesiae diuisutus ordistitium. Quo accepto miles efficitur Beati Petri . His adde eximium Christi an humilitatis siseruitutis olliciti , quod eo ipso die ab Imperatoribus antiquissima consuetudine exhiberi solet. tenet enim stapha ut antiquis ritualiulibroru verbis utari quoad Pontifex equum ascenderit,&deinde accepto equi freno per aliquot passus ducit equum Pontificis.Ecce quot extent adhuc Romanis Potificibus iuris sui vestigia, qua nec aliquorum Imperatorum vis,nec haereticorum turba, nec tempora ipsa vetustate torruptione veritati persaepe vim inserentia , delere potuerunt. Iam si istius iuris usum reo uiras; an non plenae sunt historiae innumeris exemplis, quibus constat Imperatoria dignitate plurimos suis se a Romana Sede priuatos,
not.ji ratio id postulat,non est prohibitus: hac en in ratione Ioa
sq: atini v Romanus Potis ex Italicam ditionem ab Im
Λ ij Qx x Ox una Germani taurisdictione destinauerat exime blioth. illi re Cum autem Decretalis illa sententiarum grauitate, stri A. Car pondere mire niteat, pauca inde delibata hic subijce-i y-ii re non rit incongruum. Quia infuturorum euentibus ait : rii inis illi in inc rtitudo iudicis, di quod coniectura probes li,c
187쪽
inferius describemiae imperialis istitutionis euensus, in qua discre- pMiit informis a praeviso indicio sequens exitus diuturnae experie
tiae coni probatiis, qua novis Scripturarum auctoritas eundem ortum
Imperi mulosum fuisse describat, ut a cupiditate occupatoris incipe-rct c per violentiae turbinem regnandi gubernacula improbis ausi blis surparet . Patet quidem longe lateque notorium quod licet multi praej: dentes Imperio Catholice ixerint, ob sibi ac subditis verbis, exemplisqlie prosccerint, ac matrem Ecclesiiam congruis praesidiis, eropportunis fauoribus defensarint nonnulli tamen ex ipse spiritu reprobatae praelo: ptionis flati filialem dulcedinem in priuignatem amaritis inem conuertentes, crabre: entes eorum pote fatis obicio, persecuti sunt ipsam matrem Ecclisitam, proschionem Chri Riani nominis, di im cultus reuerentiam 4 2 quietem publicam impugnantes 2 onin abscondito maneat amara recensio Leonis A Iulii , quem sacras aedes , t Ecclesias destruentem Gregorius praedecessor noster natione Syrus, scia In deposuit, s dignitate priuauit. In praesentem quoque notitiam reduc it attente moderna pulcritas, olimsederici T. Caesaris ingrata conamina, qui tencrae infantiae finibus non completis ablactatus uberibus didit oratris Ecclesiae, ac eius educatus
Ludio diligenti per Cardinales plures succes aut temporibus cum attentionis paternae solertia extitit custoditus er eiusdem matris Ecclesiae prouidentia gubernatus, ac de angustiis, s tribu Iationibus multis ereptus, cum auxilio I labore ipsius matris Ecclesiae diadema E egni Siciliae , e prasidentiam pote statis obtini it,e ad ordinem Imptrij cum ipsius praecipue fauore peruenit, qui datus in sensum reprobum, o iuuatus in arcum prauum, ipsam matrcm suam pluribus iacesiuit iniuriis, e grauainimbus inultiplicatis os lixit Ecclesias, uel prirnens Cardinales , T Praelatos ocatos ad Gen crate Concilium cupiens praesumptione sacrilegadjicqu tyrannides alient per j quod se re. Innocentius III. praedecessor noster fugiens faciem persequentis coactus est Sedem Petri, T Italiae partes relinquere, F se Li dimnum una cum fratribus suis transferre, qui edericis in ipsum exigentibus meritis 4 dicto Imperio R. noque deposi it in omni honore, ac dignitatis titulo iustitia exposcorte priuatut praeterea con id rantis intuitum, sed informet a lucri lites auditum cccns de facit me in oranda commisitone Imperatoris Henrici , qui diebas nouis imi , quo, lini, ou de expectandis si ut te inpora totam quasi conturbauit Italiam, silc ut habet Pulgaris opimonis r Jui, I sercnitas rationis egressus, ac in summum cinerariae praelamptionis elatus contra admonitionem
188쪽
nitionem, i probibitionem fel recor. Clementis V praedecessoris nostri tanu Siciliis, disposuerat iolenter inuadere,c I ad loca contigua R Ini praedicti cum numerosa militum comitiua reprobis conatibus invasurus, fratribus oriris per AEpostolicam Sedem pro ipsius coronatione transmisiis eum increpantibus quod contra fidem per eum Ecclesiae debitam ageret segnum inuadendo praedictum, aperte ac maligηὸ
denegans ullum Sacramentum delitatis eidem Ecclesiae praestitisse Quia igitur ipsa causa in litutionis, o conseruationis Imperi cessavit, o des hi, quin potius t declarant euetus in oppositu e conuertit.Voroique specialis praerogatiua pertinet ex prae eminetia poteriatis euellere, atque deseruere, plantare,c ad care, diuidere, O Ῥnire. De omnipotentis summi Patris, s Apostolorum eius Petrii Pauli spe certa confisi , eorumque munitis fragio defratrum nostrorum consilio, erassensu perpetua deliberatione firmato ex praemisiis rationabilibus causi, e aliis, quas praesentibus inseri mater obliuionis prolixitas non suasit, Prouinciam Italiae ab eodem Imperio, Ni egno Alemaniae totaliter eximentes, ipsam subiectione, communicatione, iurisdictione eorundem Regni Namperi separamus, diuidimus per partes scindimus, ac de potestatis nostrae plenitudine liberamus, decernentes t nul nqua tempore coniungatur, Tuniatur: At quod in uno corpore existere censeantur ex eo percipimus, quod earundem prouinciarum longa, dissi aque protensio sic confundit, e impedit unius regnantis iuris. dictionis, Ngubernationis essectus, quod ipsarum cura perplexe ne ligitur , c dum imperantis animus ad multa diuiditur , ad singula per consequens minoratur. De regimine Ogubernatione cum prouidentias egis ex eorundem fratrum nostrorum consilio , T deltiberatione,solemni cautione prouisuri ac declarantes Regnum praedi lum Alemaniae in Ino Franciae claris illingui terminis notis finibus limitari distinctis pernos. De ipsorum fratrum consilio paterno amore provide distinguendis hoc nos, exemplum Christi actionis instruit, qui propter peccata regnantium Una diuisit hoc docet prouisa ratio quae malum separat , i inita malitia grauius non fendat, bis experimenta probata consentiunt , quae dum promi is donis sperat successsus non Ῥeniunt , noua remedia causa suadente prodeunt.
Hactenus Ioannes xij. Qtio quidem aduersus vata- mundum vi reperire possemus meliorem, facundiorem patronum. Huic adiungere libet domesticum aliud testimonium , omnique exceptione maius ab insensissi-
189쪽
mo nempe Ecclesiae Romanae hoste petitum, Wquod in omnium ore versatur illud est ab Henrico iiij. Imperatore desumptum, quem quidem tradunt Historici immanissimum fulis Romanae Ecclesitae hostem, plii rima aduersus sanctas Eccles asticas sanistiones tentasse jacerdotia,Pontificatus, monasteria vendidisse, sacrorum hominum coniugia nefarie introducere volitisse, maritos
Episcopos designasse, Pontifices Romanos a se ordinari decreuisse, in Ecclesia denique Catholica perniciosum intulisse schis Da Clemente anti papa in Apostolicam Sedem intruso. Huius igitur flagit ijs turpissimisque laeteribus opposuit se omni postposito vitae discrimine Gregorius vij. Romanus Pontifex,&cuia illiina,i nia prius Imperatoriae administrationis iure privasset anathemate demum percussit, nec absobiit, donec deposito Regio ornatu nudis pedibus, etsi asperrima esset hyems, geluque cuncta rigescerent , ad se veniret veniam oraret, in te uiam in posterum obedientiam, emendationem pollicitus. Scio quidem ut hoc passim notemus Pontificem hunc tanto gradu virum dignissimum, ad deprimendas prauorum hominum insoletias natum, libertatis Ecclesiae a captiuitate , S seruitute Principum gloriosum vindice innumeris vos conuit ijs oppeter Superbum enim illum, arrogantem, stolidum, simoniacum appellatis. At si aut horum scripta consulamus, diuersissimum proculdubio apud illos iudicium de sancto Pontifice hoc reperiemus nam illum miraculis claruissem signa,& prodigia per orationes secisse Creseram enim ipsamet auctorum verbi dono prophetiae fuisse praediit ' in Ecclesiastico rigore constantissimum , inter Romanos Pontifices et auctorita tis si maximae praedicant omnes; sed ut redeam Henrico iterum ad vomitum redeunti, inania diuina, S: humana iura violanti Gregorius rursus restitit, ac demum iMagdebur
Martinus Polonus. Laberius Scia apia, burgensiS. Vm c. Gal. ex Guil. histor. in specul. lib. a D
s Idem auctor c. 36. Golfrid. Viterb. in chron par
in Chronico , Nauc. gen. 37. CrantZ in Metropol. lib. s. c. 22. Sabell. En-nead.9I .li. 3 Tyrius lib. I. c. I 3 Anselmus, Beria ardus Corbie sis, Marianus Scot', Martinus Polonus, BlOndus , Ab-bis V vspergentis, soli
190쪽
mum vari e Xorti motus miserum Imperatorem perdideriuat Dominus enim aduersus patrem cocitauit filium, a quo cum indignissima pateretur Henricus,tandem ad illam sacram aram, quam toties antea coculcauerat supplex ofugiebat. Romanam enim Sede appellabat, illius auxilium implorans, protectione orans, iudiciu quaeres.
Us autem pro consilio, sero ait in epistola ad Archiepiscopos, caeteros Principes Sa Xoniae cc T aliorum, qui nos odio nun habent, religioDrum irorum parati sumus tam filio nostros in aliquo eum ossendimus , quam alicui =: Regno libenter rationem
dare. Praeterea sicut Domino Papae, in praesentia Legati sui cc vestra obedire paratisi imus, ita due nunc para: sumus ei omnem debitam reuerentiam .s obedientiam, incero corde, o deuotione praesentialiter exbibere. Rogamus vos, is obnixe precamur per lictoritatem Elmanae Ecclesiae, cui nos committimus, Thonorem sitani, ne super 1ror, o fideles io Hros Ῥeniatis,quia mani stylum est, non euin diuinae legis rel , vel IRomanae Ecclesiae dilectione sed concupiscentiae itani patre iniuste eo priuatobo incepisse . Apud quem se interpellatio e- sera, nullaque alia interuentio ad praesens prodesse poterit, appcllamus
Eccles in Idem etiam Henricus Archiepiscopis, Epis copis,Dbicibus, Comitibus, caeterisque Regni Principibus ita scribis, Vos rogamus, ei obnixe precamur quatenus pro Deo , Namma viri, ct pro appellatione domini IRomani Pontifici, Paschalis eris manae Ecclesiae, o pro honore F egni dignemitu apud filium nostrum et cere, γ dimisso exercitu cesset nos per1equi. Quod se
nullatenus cessare Ῥolucrit, proclamationem indefecitnus semper fucimus Deo, θ sinciae Martae, imbeato Petro patrono nostro, omnibus sDicli, ,s omnibus Christianis, s vobis maxime Appellanimus, er tertio appellamus Domim 'manum Pontificem Paschalem, T sanctam Yniuersatim Sedem, T l omanam Ecclesiain, Sc. Harum autem Epistolarum X emplar non recenseXOrtum est, aut a Catholicis confictum, sed a quodam eius tempo iis scriptore Henrico familiarissimo edit uni extat, qui ipsius vitam conscripsit , miseram mortem deflet, flagrii ad scelera excusat. EXorditur enim, Quis dabit
capiti meo aquam e fontem lacrγmarum octilis meis, i lugeam, non excidia