장음표시 사용
11쪽
XVII. Quaestio. - Fridericus tinam census actionem illius institutionis acquirit, quou vulos uicitur: Hanc a XaZionale, quati or millia aruenteos soloe ullo, cum sub ejus fundationis initio illius valor erat lautum mille. Quo ritur l.' utrum venditor usurarius uici possit; 2.' quid ais de iis qui falsum rumorem alicujus motus politici in vulseum consulto injiciunt, ut vel cre- Scant, vel pretio minuantur bimus nosti octiones' Possunt ne diti hoc falso rumore' quia vero cle iis qui eodem, nescientes, usi sunt 'Responsum. - Ad l. in negativo; et ratio est, quia hujusmodi census actiones ubi quo Venduntur, et emuntur tamquam merces Ordina Pisa, earum qu pretium Vel augetur, vel minuitur Secundum circumstantia'. et prout homines majus vel minus communiter judicant istis in censibus Oxistero periculum, quod procul dubio, publicare non satis firma, nec ordinis innixa principiis adesse poteSt, uti in praesens Videre est. Ad Il.m, hujusmodi salsi rumoris auctores, et injuste so habent erga societatem, damnaque per Se tenerentur Sarcire iis . qui ea subeunt, quippe qui per suam fraudem sunt vera, evicax, injustaque damnorum causa; ex quo patot eos nullo modo posse hocce salso rum Oro uti, cum re aliena illicite, et injustoditiores nerent. Caeteri autem, qui bona prorsus f do usi sunt, inqui ei andi
non Videntur, cum ii hujusmodi uctiones eo, quo communiter vendebantu Ppretio, emerunt; secus enim commercium In dubiis semper versaretur, et
valde impediretur, si quisque emptor do publica circa rerum pretia Opinione incertus, ac proinde restitutioni Obnoxius frequenter esse deberet ii .
lli Bo ter de contr. cap. IX. Art. l; de Ju t. set Jur. Part. II, qu St. II. VOit. de Praee. decal. g IV ad quaesit. II. Gury de contrae. cap. V. de Censu.
Quaestio. - Eugenius. qui medicus est, cum sciat amicum suum Stephanum, qυamvis valetudine bene hiabentem, tamen secreto morbo laborare, citiusque mortem obiturum, init cum eo contractum vitaliti sem, ei statuens ob eam rationem censum satis amplum. Finye jam, vel Stephanum reapse vita cessisse, atque hinc Eusteuium instenti summa potitum esse; vel e contra Stephanum manifeste ita convia luisse, ut spes ei fu Oeat au tardam usque Senectutem serveniendi, quo in casu Eugenitis vult aut rescinuere contractum, quippe qui statuerit censum ultra inquitatem, aut Saltem censumi sum minuere. Quia stricti juris in Eliseum esse potest 'Hesyonsum. - Vitalitii contractus ex iis est, qui Eleatorii dicuntur; ii autem requirunt, ut liciti. Justique sint, ut aequalitas, bonaque lides utrimque
SerVentur. Jam modo, cum ad id assequendum ratio habenda sit variarum circumstantiarum. aetatis nempe, Valetudinis ossiciique personae in cujus caput census constituitur, Eugenius non poterat, Salva justitia, hujusmodi contractum cum Stephano inire; e X Sua enim parte neque bona lides, neque aequalitas aderat, cum eventum, qui alteri fortuitus, et dubius proinde habebatur, ipsi per scientiam uti essectus e X causa, et certu S erat. Licet autem censum satis amplum statuerit, hic profecto non respondebat ingenti summae, qua nrmissima animi certitudine potiturus erat. Hisce positis consequitur eumdem Eugenium, Si Stephanus mortem re era
obiit, universam ejus Substantiam haud posse adipisci, ac sibi retinere; nec jus ad rescindendum contractum habere si Stephanus convaluerit, cum bona quidem n des huic faveat; ille autem suae fraudis, quae ut communiter Munt, auctori suo numquam prodesse debet, damna sibi imputet si .
12쪽
PROPOSITAS PRO URBANIS CONGREGATIONIBUS
Cum non omnes Ecclesioe possint de facili consecrari, sed soleant tantum benedici; quo ritur:
verbum sit accipienuum quondo astatur ad Liturgia.
Aa DP mram QUID SIBI VELIT VERBUM Benedicere, ET QUONAM IN SENSU HOC VERBUM SIT ACCIPIENDUM QUANDO AGITUR DE LITURGIA' hilariae huic quaestioni duplex debetur re Sponsum. Sit ergo.
.' QUID SIBI VELIT VERBΠM BENEDICERE'
Si verbum Benedicere consideretur tamquam complexio duarum dictionum, Bene et ilicere, unicam habet Significationem. et eSt loqui scienter. perite, Ornate, apposite, etc., juxta illud Ciceronis: Philosophia mater est omnium bene uictorum , beneque factorum. Si Vero Sum ritur, uti gene Pice Sumi debet, tamquam una dictio et una vox, septem habet Signissentiones juxta interpretationem quam patitur diversus Sermonis contextus. Sumi enim potest: l' PRO BENEFACERE, idest agere juxta rationem et juxta Iegem, tam circa Deum et homines, quam circa SB. Exemplum habemus in Proverbiis ll. 25i: Anima quo benedicit impinyuabitur, et qui inebriat ipse quoque inebriabitur.
Naboth pro vinea Achabo denegata. legitur in lib. III. Regum 2 l. l33: Benedixit Naboth Deum et Regem; quamobrem edurerunt eum extra civitatem, et lapidibus interfecerunt. Satan. et Iobi uxor eodem stylo: ille ad Deum da Iobo: Nisi in faciem benedioeerit tibi ridebis quod in faciem benedicat tibi: Iob. l. 2. 5. ll. Haee, Ad Sauctum conjugem: Benedic Deo, et morere; Iob. 2. 9.) idest, maledicet tibi; nondum ne Deo maledicis qui jam es moriens '
nocentium, dixit do paupere cujus occurrerat necessitatibus: Si non bene- diserunt mihi latera ejus, et dis velleribus Ovium mearum calefactus eSt.
RugmHntum a patro impetrando, dixit: Da mihi benedictionem: terram australem stedisti mihi, junye et irriguam Ios. i5. 19. Iacob ad fratrem Esau, cum greges proprios ei osterret, ita rogabat: Suscipe benedictionem quam attuli tibi Gen. 33. ll.) Abigail commestibilia Osserens irascenti David. dixit: Suscipe benedictionem hanc quisnet attulit ancilla tua l. Reg. 25.) Naaman, Sanutus et munera Enseo offerens, inquit Obsecro ut accipias benedictionem α .ervo tuo IV Rog. 5. l 5.) Ita dici solet, Deum nos benis dicere, cum nobis Sua dona Concedit. Deus enim Abrahamo promittendo divitias multas, dixit: FGciam te in ventem magnam, et benedicam tibi.
intendimus ejus laudes recitare, ejus praerogati Vas extollere. Benedicam
13쪽
Domini m in omni tempore; semper laus ejus in ore meo Ps. 33). Beneclicite omnia opera Domini Domino Laudate et superexaltate eum in Sorcula Daniel. 3. 373. Genitori. Genitoque; salus, honor, virtus quoque; sit et benedictio Hym. Panoe liussua).6. Q puo s69 Ri pnospκκΑ ΑLicui PRE ARI ET FAUSTA OΜ NARI: ΗjΠΟ Θ' nescens Isauu dixit Esau silio suo: Sume arma; et cum venatu aliquia a rehenderis, fac mihi pulmentum ut comedam, et benedicat tibi anima mea.
et pro sana conditione e Vehutur H d Stritum Veneratione dignissimum utpoto Sacrum, ut congruentius Sit aptum, vel ad Sacramenta ministranda . Vel ad alia peragenda quae spectant Vel ud Dol cultum, vel ad nnimn rum salvis m, juxta illud Pauli i Timot. c. 4 . Omnis creatura sanctificatur per verbum Dei et orationem, adest, uti explicant Putres, per ecclesiasticam benedictionem. II. QUONAM IN SENsU ACCIPIENDUM EST VERBUM Denecticere QUANDO AGiTUR DE LITURGIA. Quando agitur do Liturgia, verbum Benedicere sumi nequit nisi in duobus sensibus postremo loco superius nominatis, scilicet, vel pro fausta ominari, Vel pro aliquid consecrare, prout Benedictio est. Vel invocativa. vel constitutiva, uti inserius dicendum est, ubi sermo habeatur de varia Benedictionum specialitate. Ad Moerariaram. QUID ET QUOT UPLEX SIT BENEDICTIO. I.' QUID SIT BENEDICTIO 'Benedictio definiri solet: κ Aetio religiosa. per quam ritibus et precibus is ab Ecclesia ordinatis, sive permissis, a Ministro ad id deputato, res, aut pers sonae praesentes Sanetineantur ut divino cultui in serviant, Vel a quocumque deli rebus aut personis, etiam absentibus, coelestis Opis in vocum P ut Sa- ν luti. tam corporis, quam animae proneiant. 9 Omnia hujus definitionis verba Sunt breviter expiren unda, ut cujuscum quo Benedictionis essentia et virtus clarissime eluceat. Dicitur ergo:
Simul, ut sunt Omnes humani actus qui ab intellectu et Voluntate procedunt.
feandum, Vel ad divinam opem implorandam, semper e St actuS Spectans ad
licet, nee materiam, nec sormam immutare Sueramentorum, quae Christus Dominu S pro unimarum Sanetisseatione, e X Opere Operato, peragenda immediate
instituit, ita nemini fas est preces et ritus deserere aut immutaro quibus, ex sacultate a divino ejus Sponso sibi tributa, Ecclesia Subjici Voluit Sacramentalia, quae, non ad gratiam immediate conserendam, Sed ad gratiam facilius promerendam, sapientissimo et saluberrime praeceptive Ordinavit. Et inteP Sacramentalia, neminem latet non ultimum tenere locum ecclesiasticas Benedictiones, quibus res si porsonae, usi sanctificantur ut divino cultui decentius inservi aut, vel divinum flagitatur auXilium ut rebus et personis Securius unde quaque prosiciant. Praecipui Vero ritus ab Ecelesia ordinati pro Benedictionibus recte conferendis, reduci pos sunt ad haec tria, scilicet t.' Signum Crucis, 2.9 Aspersionem Aquae benedictae. 3.' Exorcismos. Aspersio ot Exorcismi non sempe P Sunt deessentia Benedictionis; nam unius, vel alterius, Vel utrorumque, nece SSita S UP-get tantum in Benedictionibus in quibus per Rubricas ipsa ordinantur. Sed Signum crucis in quacumquo Benedictione ita est de essentia ut, eo omisso, irrita et nulla tensenda sit Bono dictio, quia, ut ait S. Leo Papa, Serm. 8 de Passione) Crux est fons omnium benedictionum, et causa omnium stratiarum.
Sunt ab Ecclosia sub praeeopto ordinatae et statutae, ut Videre est in Rituali, Mi8sali, ete, Aliae reperiuntur, non immediato ordinatae, sed tantum tacito
14쪽
consensu permissae, quatenus adinventae a privatis Viris unde quaqua spectabilibus, et in privatis libris impressae ; super quas vero caute semper est procedon dum, ne in piis verbis lateat superstitio, a qua, Ecclesia, numquam saltibilis veritatis magistra. semper Summopere abhorret. 5.' Α MiNIATRO AD ID DEPUTATO; Sicut in caelis, juxta varios Angelorum ordines, varia Sunt munera singulorum, atque Angeli Inseriorum ordinum minima nuntiant, Archangeli vero suprema, ita proportionaliter in Ecclesia militanti, simplices sacerd0tes, volut Angeli inferioris Ordinis, destinantur ad Benedictiones simplices et communes, Epis pis vero, Volui superioris ordinis ministris, reqorvantur Benedictiones saeratiores et solemniores. 60 RES AUT PERSONAE PR E SENTES; quia, ex Sensu Orationum et precum, et ex ritibus in Benedictxonibus e X plendis, Sempe P supponitur praesentia rei, Vel porsonae; ad Certendo tamen quod. haeo prae entia semper ost intelligenda morali modo, id est intra Viginti ci citer passus, ita ut ad res aut personas benedi condas pervenire 9OSSit lustralis aquae a Spersio Si agatur do rebus inanimatis; vel habeant cum immediate praesentibus moralem continuationem, si agretur de pePSOnis.
nos enim ad duplicem finem sunt institutae t.' Ad majorem divini cultus decorem; 2.Q ad spiritualem stdolium utilitatem. Ideo, ut divino cultui decentius
inserviant, sanetineantu P templa, Sacra Vasa, saevae Suppelle utiles, et alia ecclesiastica Ornamenta: personae vero et res ipsis Spectantes bene dicuntur ut, ab Omni no Xa Semper expertes, et majori veneratione habeantur, et Sem Dor gratius Deo adhaereant.
tur otiam Benedietiones laicae, id est Benedictiones quae licite dari possunt otiam a porgonis nullo clericali caraei stra insignitis, dummodo allis praemineant, vel gradu ut PatμP. Mater, alii quo Majores; vel sanetitato, aut religiositate, quales sunt servi Dei, etsi laici, et in statu laicali VlventeS. Hi enim Omnes mi. nistri osso possunt Benedictionum, ut demonstrant acta Sanctorum . in quibus equontia habentur exempla Benedictionum ab ipsis dispensatarum . prout legitur de s. Ita Pione, de S. Simeons stylita, do S. Birgitta, dct s. Hilde garde et altis laicis viris et sceminis, quos recΘnsent GPHtSerus et Quarti, in quorum Operibus notatur etiam Abbatissas esso legitimas Benedictionis ministras in suas Moniales, advertendo quod, in minist o benedicente curanda semper est attentio, intentio, conscientiae puritas, integra precum Pecitatio, et Pituum omnium ab Ecclesia ordinatorum fldelis observatio ad Pito et recte ministerium istud explendum
ne dictionem personi S aut rebus, dari potest etiam per litteras, per nuntios, tum ore, tum Simplici cordis intentione, prout Saepi Ssimo fit, praesertim a Papa, nec non ab aliis ecclesiasticis Superioribus, quando ab absentibus flagitantur do spouiali eorum benedictione.
tatum est, Benedictionum sinis duplex sempor est, Scilicet ad omne malum, tum ab anima, tum a corpOPe, arcendum, et omne Verum bonum, praesertim animae, procurandum. II.' QUOT UPLEX SIT BENEDICTIO.
Ad omnium Benedictionum species rosito detorminandas notaro oportet quod, Bens dictio nos considerari possunt sub quinque res poetibus, scilicet t.' Ex parte ministri; 2.' Ex parte subjecti; 3.' Ex parte ssnis; 4.' Ex parte formae; 5.' Ex parte ritus.
Bono dictio osso potest vel Laicalis, vel Ecclesiastica. t.' Laicalis illa ost quae consertur a porum a nullo clericali charactore insignita, sed habens titulum, Vol majoritatis, vel jurisdictionis in personam benedi condam, uti est hono dictio Patris. Matris. Magistri, Curatoris etc., Puper illios, discipulos, subjectos, etc. et Abbatissae super moniales ab ea defendentes.
15쪽
2 ' Ecclesiastica illa ost quae ilatur a persona clericali militiae addicta, quam Semper urget munus agendi juxta ritus et preces quae extant, vel in Mis sali. vel in Rituali. Bone dictio nos vero Ecclesiastico sunt iterum sub dividendae in Communes et
queunt nisi ab Ecclesi resticis in superioribus gradibus Sacrae Ierarchiae con-Stitutis, uti sunt l. 0 Papκ, 2.9 Episcopi. inter Benedictiones Reservatas recens ri debent etiam illae quae . absque nota incompetentiae et illicitudinis, dari nequeunt a sacerdotis qui nulla gaudeat parochiali jurisdictione. Papin Rutem reservantur Benedictiones. t.' LOSin aureoe, quae 3nnuatim benedicitur a Papa, Domini ea IV Quadragesimae. quae dicitur Dominica Loetare, et dono mittitur alicui Regi vel MAgnato de catholica Ecclesia bene merenti; 2.' Aynorum Dei, qui cera alba et purissima consseiuntur, et Sacrochrismisto bene dicuntur a Papa in diebus octavae Paschatis anni primi sui pontificatus, et anno quoque Septimo ab ejus creatione dum ipsa vivit; et, ex decreto Gregorii Mu, non possunt nee pingi, nee Vendi, nec in annulo ge- Stari, nee arboribus attigi. nec in agris projici, quia Semper et ubique habendi Sunt tamquam Verae Sanctorum Reliquiae. Episcopis reservatae Sunt l.' Benedictiones rerum quae destinantur ad materi Rin Sacramentorum, uti sunt Ben0 dictiones Chrismatis et Olei Inss morum;
unctioris, uti consecratio Ecclesiae. Coemeterii, Altaris, Calicis, Campanarum.
sunt Corporalia, Indumenta Sacerdotalia, altaris linteamina. et hujusmodi; quae tamen postremae Bone dictiones non ita stricte adnectuntur Ordini e pl- Scopali, ut ad eas impertiendas nequsant . uti frequentissime evenit, legitime delegari inferiores saeordotes. Drae sortim si in Λliqua dignitate constituti. Episcopis quoque reservatur l.' Benedictioni praemittere ver8iculos Sit nomen Iminini benedictum etc. 2.' ΒΗ nedictionem impertiri triplici crucis signo; 3.' Populum publice benedicere per viam trAn Seundo. Parochis denique reservantur Benedictiones t.' Nuptiarum. 2.ψ Fontis baptismalis. 3.' Domorum in Sabbato Sannio, juxta ritum romanum, vel in Vigilia Nativitatis Domini. juxta ritum ambrosianum. 4.' Benedictione S Omne S quae jurisdictionem supponunt, vel localem. vel personulem. Si Vero pro his a Besne dictionibus in Rituali dieitur e tendae, vel a parocho. vel ab alis sacerdote, haec verba intelligi semper debent ex consensu et licentia parochi, cui Spectant de jure.
Aliae enim Benedictio bes conseruntur Personis; et aliae Rebus.
Aliae sunt Constitutivae, et aliae Invocati Vae. Constitutivm illae sunt quae taciunt rem ita sacram, ut, absquΘ pHecato, non possit amplius applicari ad profanos usus. Tales sunt B snedictiones Eecle Siarum, Campanarum, Calicum, Corporalium, Vestium Sacerdotalium, Omniumque sacrorum Suppelle etilium ete. Invocatiose sunt illae quae dantur ad divinam opem implorandam, tum PePSonis, tum RebuS, non ut laicalem statum amittant. sed tantum ut melius deserviant vel divino cultui, vel fidelium utilitati. Tales sunt Benedictiones Domorum, Navium, Retium, Frugum. Comestibilium, Agrorum, Equorum, Animalium, nee non Filiorum, Peregrinorum, Instrinorum ete.
Aliae dicuntur Verbale S, aliae Reale S. Verbales dicuntur Benedictiones quae Verbis et signis tantummodo const-ciuntur:
Neales illae in quibus intervenit unctio sacri olei, vel chrismatis.
16쪽
Aliae dicuntur Sol omnes, et aliae Simplice S. Solemnes sunt illae quae majori pompa Deraguntur, Scilicet in loco sacro, coram populo, accensis cereis, thure adhibito, ubi occurrat, et plurium ministrorum comitRtu. Simplices illae sunt quae peraguntur absque speciali apparatu, sed tantum congruentatam precum recitatione, crueis Signo, et aquae benedictae aspersione ete. Aa Tert raro QUID REQUIRATUR AD RECTAM EcCLESIAE BENEDICTIONEM φAd rectam Ecclesiae Benedictionem alia Sunt praeparanda, alia Pe Pagenda.
Pentia anagnoSterja letiori ni). ad cantorum commoditatem.
Parietes sine tappetis et peristromatis tappe ZZeria.)Pavimentum Sine abaeis, banchii et sine sedibus. AltAria sins antipondio pallio, ) sine mappis, Sine candelabris, aliisque ornamenti S, e Xcepta unica Icone altaris, quae toleratur ob dim- cultatem illam Statim bene apponendi post Benedictionem pro Missae
Peragenda pro recta Ecclesiae Benedictions reduci possunt ad hoste tria, scilicet: l .Q Ad Aspersiones, 2.' ad Preces, 3.Q ad Missam, juxta ordinem et modum in Rituali minutatim descriptum, cui nemini licet nee addere, nee demere, ne C quomodocumquΘ immutare. Attamen, ut peragenda in Ecclesiae Bens diutio no recto unde quaque proee dant. multum juverit prae oculis haberis quae sequuntur. I. Ad Eeelesim Benedictionem Poete peragendam, .nstituenda est Processio quae egrediatur, non Rb Ecclesia benedicenda, sed ab alia Ecclesia quo in vicinia habeatur, aut ab honesto congruenti loco ubi possint ministri congruas vestes induere et Seipsos ordinate dispone Ps. II. Procossio steri debet ad principalem Ecclesiae benedicondae Januam, Sequenti ordine. l Praedo dat Clericus do serens situlam cum aqua benedicta.
polliceis induti. 40 Claudat Procession om Dologatus ad Benedictionem, indutus Alba, Cingulo, Amictu, Stola et Pluviali Albi coloris. III. Providendum est ut Eeclosia exterius circumiri et circumdari commode possit; si tamen, ob adnexas fabricas, vel alia impedimenta, id sieri nequeat, sumeit ut Ecclesia circumdetur por illas partes por quas datur aditus. Ritus vero set caeremoniae Semper serventur in quantum neri potest . prout S. R. c. saepius, et praesertim Decretis 30 smi. i596, l9 sep t. l665, facile permisit. Noe ad hoc saciendum requiritur aliqua dispensatio aut facultas, cum id sit dejuro, nam, ad impossibilia nemo tenetur.
17쪽
IV. Circumeundo Ecclesiam exterius, uane dicens aspergit parietes exteriores in superiori parto et in funda montis, seu in partibus inferioribus indamentis proximis . cum aqua ab Episcopo benedicta, interim dicens antiphonam: Ave, stes me hy s O etc. eamque repetens quamdiu duraverit Aspersio. clerus comitutis interea dicit Psalmum Miserere. V. Haec Aspersio lit cum aspergilio ex herba hyssopi consecto. Si autem haec hesi ba inveniri nequeat, redhiberi potest alia in orba in Sacris ritibus veteris Testamenti admissa, cujusmodi sunt ruta, Absyntium. latu ea agrestis , origanus, serpyllum Sermo lino in verbetia, oeymus basilico ), et Similia, herbacea vegetalla multum odori se Pa. VI. Antiphona Averges etc. integra dicitur ante et post psalmum. Ante psalmum, Benedicetis illam inchoat cum aspersione, et Clerus eandem prosequitia P. VII. Ins a Litanias, dum sacerdos bene dieit Ecclesiam et Altare, non debet Se Vertere; Sed, ele Vata manu, amplum signum CPueis in aere formaro debet versus Altare. VIII. Infra Benedietionem interiorem Ecelesiae Benedicenq ro petit antiphonam Asperstes e te quousque aspersio duraverit, et interim clerus canit Psalmos gradu ales Ad Dominum cum tribularer clamavi ete. Si Processio sinem habeat anto sine in Psalmorum, Omittitur quod remanet, et statian Subditu PGloria cum repetitione antiphon M. Si autem Psalmi non suffieiunt pro toto Ecclesiae circuitu, adjungi possunt alii ex psalmis graducibus quotquot Sussiciunt, in quorum line dicitur Gloria et antiphona. IX. Dieta Oratione post interiorem Ecclesiae aspersionem, primo in parietibus incipiendo a parte Evangelia. postea in pavimento ab altari usque ad portam, populus Ecclesiam ingreditur: Clerici praeparant altare; et Sane P- dos qui benedixit, Vel alius pro eo, induit puramenta ad Missam immediate celebrandam. Missa debet esse da sesto in die currenti. cum commemoratione pernet MBenedictionis. Advertens quod, si diei omeliam po mittit Missam Votivam, congruentius dicenda est do Sancto vel Mysterio cui Ecclesia est dicata, numquam Vsro de Dedicatione . quae tantur a convonit Ecclesiae con Secrationi, Vel in ipso die Consecrationis, vel in ejus Anniversario.
nec non actu quo tosin vestes induuntur' Ad PPImram QUAENAM ESsE DEBEANT EXTERIORA SACERDOTIS ORNAMENTA QUANDO MISSALES VESTES INTENDIT INDUERE lixteriora sacerdotis ornamenta quando missales vestes intendit induere ad tria capita reduci possunt, Settieet:
mentis. l. DE CLERICALI TONSURA.
Sub appellationa clericalis tonsurae duo veniunt quae sempe P Simul ita concurrere debent, ut unum sine altero non sumetat ad eleri eale munus implendum. Hae e duo sunt: l. ' Circularis capillorum ab Pasio in summitate capitis: quae ab Pagio diei tur etiam Corona, et generice Vocatur TORSura. 2
18쪽
2' Abscissio omnis supprfluitatis in coma, ita ut capilli, ex anteriori parto
spontem non tegant; a de X tris et a Sini Stris non ultra aurium medietatem deseendant; retro vero parum tantummodo ultra Occipitem protrahantur, et nulli bi appareat artificios ii eorum cultura. nec peP intortitia, nec per unguenta, nec per quamcumque pro sanam di Stributionem aut dispositionem. Quod haec duo Sint de praecepto facile eruitur:
oleri ali militiae candidatus adscribitur, et laicali Statui omnino renuntiat. Pontifex enim cum sorbicibus capillorum extremitatem illi incidit in fronte, in Oecipitio, ad utramque aurem, et in medio capitis, abscissosque capillos in bacile deponit, Deum deprecando ut famulus cujus comam pro divino umore deposuit, in Dei dilectione purpetuo maneat, eumque Sine macula in Sempiternum custodiat.
Clementis lX anno l667: Innocentii XI l68l, et Innocentii XII l69 l. qui
monitis et minis clericos tonsuram negligentes totis Viribus Semper in Sectati Sunt.
praesertim percelebris sacrae disciplinae instauratoris Caroli BorPompei, in quibus hacte habentur Ecclesiastici sinstuli Tonsuram, seu Coronam, ordini Suo congruam et patentem steferant : et quidem sub poena suspensionis a divinis si sacris initiati, privationis habitus si secus. Comam et barbam ne Stucliose nutriant. Capillis simplicem cultum adhibeant. Et, ne aliquod dubium sube Sset circu coronam proprio ordini congruentem, edicto
ab eo luto, 24 Dec. i566. de elaravit quod Proesbyteri tribus uistitis, coeteri inferioris oruinis clerici distitis saltem duobus. Coronam ex omni parte M tam perSpicue sterant Quod si non fecerint, nulla alia ueclaratione facta, benesiciis atque of ciis privatos esse declaramus. Neu e Si praetereundum quod in Cone. Prov. Mes diol. V. die 7 Maji l 576 pe Paeto, Pro Singulis clericatus gradibus ita deseribitur Tonsurae sormam Pro Minoritis in Orbem diaeta circa poripho iam pateat unciis duabus, pro Subdiaconis duabus cum dimidia, pro Diaconis tribus. pro Sacerdotibus quatuor uncti S uncia haec tamen minor est ae nostra, nnm uncia cubitus aequivalet tantum duobuS centi metris aliquanto minus in La rasura. ait S. Alphoras usi iumea zo alta testa, chlaniata Chie ica. Rei Sacerdoti sta orande a stuisa di υ ' O-δtia Vrctuste; nei Diaconi sta piu piceola. e propora tonat mente Rei Chlerici inferis i, ma non minore di una panticola, e sta Dinnovata almeno ooni quindicistiorni. Quanti Vero sit facienda constans congruontis tonsurae delatio tacito eruitur ex Sequentibus animadversionibus quae tonsurae respiciunt mysteria, dignitatem, antiquitatem, obligationem et utilitatem.
renoublonem, et proinde clericalis status excellotitiam. juxta illud Petri dictum: VOS estis uendis electum, restate sacerdotium sicut olim filiis qui adi Vitibus adoptabantur, eorum Pater capillos rescindebat, ita clericalis ab ScisSi O capillorum signifieat clericorum adoptionem in Christi familiam cum Spe et Vocation o ad ejus gloriae haereditatem.
mini qui in capito Suo portavit spineam coronam, tum apostolorum Princi-pjs Petri, qui, cum detonsus suisset a paganis ad ignominiam, deince PS ton Suram servare voluit ad gloriam. 3 Antiquitas. Cum capillorum tonsura a sanctis Apostolis originem Sumpserit, do capillis roscindendis praeceptum. pro omnibus qui Deo Se intendunt V0Vere, Singulis spoeulis ita fuit religioso custoditum, ut nulla assignari POS Sit provincia in qua, tina cum catholioso nil ei susceptione, non fuerit Statim udo lata oloricalis tonsura ad indicandum specialem Dei famulatum. 4.Ψ Oblsatio. Do indoelinabili clericalis tonsurae deserendae obligatione, Pt de er ea quae superius dicta sunt, juverit notare, nullum esse moralis the O-
19쪽
Iogiae tractato rom qui a culpa excuset cujuscumque ordinis clericum qui,
consulto. Der notabile tempus tonsuram non deserat. A.' Utilitas. Levissimum clericulis tonsurae Sacrisseium amplissimo Pomu neratiar per quinque maximi ponderis privilegia, quibus Ecclesia suos cujuscumque ordinis ministros insigniri voluit quando per clericii lem tonsuram proprium Statum non erubescant Haec privilegia neminem latet quod dici Solent privilegia. t.' Carionis. quo clericum percutiens excommunicati O-nem ipso saeto incurru L. 2.se Fori, quo a spe eulari jurisdictione, si non defacto ex contraria civili lego. saltem ex jure, clericus e Xlmitur. m 3.' Competentios. quo clericus miserrime obaeratus, ne quont in carcerem detrudi, neque honesta Sustentati Ono privari. 4' Immunitatis, quo a nonnullis caeterorum civium obligationibus liberatur. 5. V Habilitatis ad bene fletu et pensiones.
Iam modo, haec omnia privilegia amittunt clerici per solum laetum quod
comam nutriant et tonsuram non deserant m Et revera: a Papa Alexandro III responsum fuit in excommunicationem non incurrisse qui clericum percusserat comam nutrientes m. Et Sixtus V. Constit. 92. Omnia privilegia ab tulit clericis relaxantibus crines. Et Sacra Concilii Congregatio, Sub die 20 sep t. l860, solemniter declaravit quod clericus qui amittit privilegium fori, ipso sacto amittit Omnia alia clericalia privilegia, ita ut considerari debeat tanquam persona latea etiam in causis criminalibus. Quod si aliquis auderet reponere clericos non deserentes tonsuram Videri esse exeu Sandos, vel e X contraria plurium Ecclesiasticorum consuetudine, Vel ex tolerantia Episcoporum qui circa hoc delinquentes nee arguunt, nec puniant, ob Vla erit responsio. nec unum, nec alterum dHlinquentibus SussPagari l. ' Non contraria consuetudo. quia, juxta l8. Iuris regulam. Non fr- matur tractu temporιs quod ste jure ab initio non subsistit 2 se Non Episcoporum Silentium, quia, delinquetillum immunitas quoad tactum, numquam destruit delinquentium culpam quoaa jus a suprema Ecclesiae auctoritate
Ex hucusque dietis de clericali tonsura, legitimo est inserendum quod, maximis laudibus semper erit sextoll0ndum quod tantum legitur a vigilantis- Simo Pataviae Episcopo Georgio Cornelio anno l566. Cum praesbyter Satis
dives sed Vunus. Episcopi monitis renuisset obtemperare Circa comam, quam intonso m degebat, justo indignatus Cornelius, reluctantem Subditum, non Solum notabiliter mulctavit et carceris mancipavit, sed, ad normum SaePO-Tum canonum, eum tondere fecit, Husque comam in propria Cancellaria appendi jussit ut omnibus clericis in perpetuum Salutarem ingereret terrorem ;et Sic Omnibus suasum esset quod tonsurae abjectio per capillorum PelaXationem, est, quasi dicam, publica a clericali Ordine apostasia, Omni Severitate Semper mulctanda. II. DA VEATE TALARI.
Clericali tonsurae praecepto aliud stim per comitatur de clericali Veste serenda ad Sacrorum canonum normam. Utrumque enim requiritur ad clericalem habitum integre constituendum.
In Concilio enim Aquileiensi, habito anno l595, do vita si honestate Cloricorum. legi tu P Habitum clericalem aeclaramus esse qui veste talari et ton- Sura constat Si eae duobus alterum stesit, uicimus clericalem habitum intestrum non esse Idsemque insorius confirmavit hisco Verbis Non sum-cit tonsura sine habitu, sed comparative requiritur utrumque m Iam modo: clericalis vestis, ut jura canoni eo sit consormis, tres habere debet conditiones, unam in 1 OPma, alteram in colore, tertiam in materia.
Clericalis vestis osso dab et oblonga et demissa usque ad talos, id est ad illius pedis os quod exuberat penes calcaneum, et anatomice tali nomine diStinguitur. Talaris forma in clericorum veste ab ipsis Apostolis dicitur Ordinata , utpote antiquitus usitata ab ipsis patriarchis, uti videre est in Ve-βte polymita qua Jacob vestiverat silium suum Joseph: nam de ipso legitur
20쪽
quot hae a Vestis, talaris orat quoad sormam; unda de ejus fratribus diei
tur quod nuctaverunt eum tunica talari et polymita Ideoque usus vestis talaris in magna aestimatione Semper fuit apud viros sapientes, Cum ejus forma non medioerem conciliet decorem. et indicet animi gravitatem. Patria Peliarum exemplum Secuti Sunt Romani, qui morum gravitute caeteris populis Semper praecellerunt. Hoc quis praecipue sub imperatore Caraealta, qui vostium usque ad talos defluentium so uiam praeseripsit Romanis. Et ab ipso imperatore talares Vestes, vestes Caracalloe vocari caeperunt, uti habetur in S. Eucherio. Lugduni Episcopo. circa rennum 450. qui de eeelesiasti ea veste loquendo, dicit Est veluti in Caracalice modum, seu Sine cuculla, qua in primitivo Ecclesi e statu in sistreum uecoris uti coe erunt. Ideoque, omnia Concilia et Sanctorum Patrum monita clericis et sacris ministris inculeant ut Ve Stem talarem continuo deserant, atque a brevibus tunicis semper abstineant; advertendo etiam quod, talares vestes oportet esse clausa S, non autem apertus Vel ante, Vel Petro, et non e X pectoratas, ita ut, neque caligae, neque se moralia, Videri possint.
v d qm longitudinis et talaris formae ossΗ debet etiam pallium quod in
Conciliis Vocatur cappa, tubaPrum, mantellium. DPPMolum) quo cleri ei utuntur supra Vestem. praesertim hyemali tempore ad frigus arcendum, et pluvia ingrue labe ad Sui madefactionem impediendam.
Insidiandum minimo est olericis in primitiva Ecclesia licuisse uti quocumque colore in pPOp Piis Vestibu S. etiam si generiste asseratur quod praeeipue utebantur albo colore quando nulla erat perti manda a Gentilibus perseeutio. Colo P autem albus caeteri S coloribus praeserebatur tribus Pationibus. t.' Quia eandem vestem adhibebant Aaronici sauerdotes: 2.9 Quia Vestes albae apud antiquos proprjae erant Virorum sapientia et religione praecellentium: 3.-Quia alba Veste induebantur ne ob aptygati, in signum recenter ne quislti animicandoris per Pegenerationis lavacrum. Tempore VePO S. Augustini, tam Ecclesiastici, quam alii fideles coacti suerunt dimittere V e Stes albas, ne viderentur sectatores haereticorum Novatianorum, qui . ad OStentandam praetensam eorum munditiem, catliari, id est mundi, Voluerunt nominari, et candidis vestibus Se induebant ut exterius tales repparerent quales interius Se praedicabant. Sapiente P abolito in vestibuq colore albo, violaceus caepit ad biberis a clericis saecularibus u Sque ad quintum circiter saeculum, in quo Monachi caeperunt suus OS Ordine S Susci ero, Sacramenta ministraro, allusque sacras functiones ad Episcoporum nutum peragere. Et quoniam Monachi nigras Ve- Stes consueverant induere, ut colligitur ex Hieronymo in epitaphio sanetae Marcellae, etiam clerus Spoeularis, ex conversationes cum clero regulari, colorem nigrum ample Xus est in vestibus suis quotidianis: et color violaeeus retentus est tantum in Vestibus Praelatorum, Episcoporum et Summi Pontineis familiarium. ad praelatilium e sotum prima fronto bene distinguendum actori eis insorioribus. Et si in aliquibus dico eo sibus Seminariorum alumnis Vestis permittitur coloris violacet, hoc sit in mamoriam antiquissimi usus qui viguit in toto clero saeculari. A saeculo orgo quinto usque nunc, prius ex consuetudine ubique Pecepta, postea 6X Ecclesiae lege millibus modis repetita et gravis Slmis poenis sancita, color niger in clericorum vestibus ita in- Valuit, ut quicumque alius color ubique suo rit absolute prohibitus, uti facile viae re ost in Pontisse iis Decretalibus ot Conciliorum statutis. Hine. R Simeone Veneratissimo Thessalonicensi archiepiscopo sub initio saeculi XlV, dicitur, in suo doctissimo liturgico oporo Episcopus vestem noram. quos humilitatis et Peliolosi timoris Symbolum est, benedicit, et couSecraudum caminiauere jubet. Quae huc usquo dicta sunt de vosto talari et do ejus nigro coloro a Clericis cujuscumque Ordinis induenda, fideliter re Linonda Sunt, non solum quando Clerici do domo egrediuntur, sive ad Saura in Ecclesia peragenda, Sive quacumque ulla ratione per vias incedant; sed otium quando inter domesticos
parietes privatissime morantur, juxta illud divi Caroli in suo I.' Provinciali