Responsa ad quæstiones propositas pro urbanis congregationibus :anno domini 1873 : ex theologia morali.

발행: 1873년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

Concilio spag. 24) In omni vestitu , color tantum Hister adhibeatυr, nisi tortasse alium colorem requirat illunitatis oraclus. Merito ergo a sacris nuctoribus gravissimis redarguuntur Ecclesiastici qui, domum ingressi, talarem nigram quo Vestem illico duponunt. ot OPnntns, coloratasque vestes, laicorum moris, induuntur: vel, tamquam vilissimi famuli, in se moralibus remanent, magno cum dedecore clericalis dignitatis, et Sem per eum non levi spectantium scandalo.

Cum se ruditissimus Pompeias Sarnelii, qui, HXoianis saetulo XVII. Vigilion sum di Bisce liu) Eoiseopatum tenuit, obiit anno lT24i. plus quam duo docim congesserit conciliorum testimonia ad probandum, Clericis prohibit iam S semperfuisse omne seri cum Vestimentum, et laneum tantum permi Ssum utque jus-Sum, non est cur laboremus nil Stondendum materiam clericulis vestis non posse aliam essu quam laueam. De hoc enim clarissimum habemus t0stimonium in divi Caroli statutis in tota Ecclesia Veneruit S Slmis, qui, isse clericorum vostitu loquens, in primo suo Provinciali Concilio, hoc Satio ivit deerotum serico vestimento aut ornamento. clomi aut foris, utantur m Jν-bemus vero illos laneum, et ei ordini uecorum, veStimentum adhibere.

Lanea materia in clericorum ves Libu S ita est e Xelu Sive retinenda, ut neque Episcopis lie eat ab hac orae criptions discede PQ In Caeremoniali senim Romano logitur lib. l. l. in Vestes autem Episconi hujusmodi erunt, vel emiana, vel ex cameloto, coloris violacei; nullo autem modo serica.

II. DE REIECTIONE VANITATUM CIRCA ALIA INDUMENTA.

Ad exteriora sacerdotis ornamenta. si primario loco pertinet capitis ton-

Sura una cum clericali corona. et talaris V e Stis nigri coloris, et materia lanea conteXta. praetereunda non Sunt quae Vesti clericali accedunt, nemps Cinctura, Collare. Cale ei. Pileus. In omnibus eccleSlasticis Viris, et Anulus in aliquibus tantum. Videndum ergo a nobis est quomodo esse debeant singula hoste indumenta ut canonicis praescriptionibus diei pOSsint plene consormia. Hoc est quod sequentibus capitulis e X planare aggredimur.

I. De Cinetur .

Si in talari veste romano more considerata, per globulos a collo ad pedes

eam claudentes. tolerari potest, non habitualiter, Sed transitorie tantum, cincturae omissio. in ve te Rmbrosiana. quae, Regularium more, qui que, aut SeX tantum globulis clauditur supra pectu μ, cinctura ita est de necessitate ad clericalis habitus de orem, ut in M0diolanensi Syn Odo 36. latum suerit dε cretum Sine cinyreio nullus incedat Semel admonitus, et parere detrectaris, nummo aureo mulctetur. Diximus Cin tu de omission om romano more excusari pos Se , si transeunteP tantum, non autem habitu ut iter, accidat. Rutio est quia, cum in Lucae

Evangelio legatur Apostolis dictum: Sint lumbi vestri Oro cincti, Synodales

Constitutiones totius catholicae Ecclesiae numquam destiterunt a proposito commendandi et jubandi cunetis clerici S cin turpe delationem, ita ut, non improprie, invectum sit proverbium zz Discincta vestis, cliscincti S animi s. Quoad vero materiam qua compacta esse debeat clericalis Cinctura, fucile est respondere cum divo Carolo, quod non alia esse debeat quam lanea, cum lanea materia constet do beant omnes clericorum V e Stes. Hine, Bd rem egregie facit quod de Tarasio sanctissimo Constantinopolitano patriarcha, sub anno 784. refert Sumus in ejus vita 25 Febr. , scilicet, quod ipSe expresse jusserit ut cinguli quibus utuntur clerici, Semper esse debeant ex pilis caprarum contexti. Quoad vero Cincturo formam et colorem, servandum est ab Omnibus decretum synodi Mediol. anni l 564 his eo verbis conssatum Ne cinstula serico, retisve instar, sint contemta, aut consecta e corio, sed adhibensia semoer Sunt ex Stamiue nistri coloris.

22쪽

2. Des Collael.

Clori eorum collaria debent esse simplicia, alba, non lata, seu dissus a mors lateali. Hinc divus Carolus in Suo l. R Prov. Concilio, Sequentes s edidit regulas Collare, quod clicunt, Sin tein ac mouice latum, honeste reclinetur. Camisas ad collum et ad manus crιSpas et ru9OsaS, vel artificio elaboratas, Clerici rejiciant. Hae normae, utpote Sapientissimae. confirmatae fuerunt in Prov. Aquileiensi Concilio anno l592. in quo haec verba leguntur Collaria camisarum quocumque modo criSyata, Seu laciniata. clamnamuS, rejicimus, et personis clericalibus minime conυenire pronunciami S. Sicuti voro temporis processu, loco collaris camisiae adnexo, invectus est in clero faenulari usus collari S a camisia Omnino distincti, brevi camisiae collari superpositi, et ex Occipitis parto sirmiter clausi, eo quod constet principaliter' era S So papγPO, lanea materia nigri coloris coope Pio. Super quod ben extensa prospicitur linea fascia argent ei coloris . pro libito permutanda ad docori S tutamen, haberi potest tamquam regula Satis Secura, illa theologi Suavini docta ratio. quae legitur In Suo tractatu des obligationibus Nemo in publicum prodeat Sing reecenti collari, linea toenia obclueto, non artifciose elaborato.

Caleo l. sine quibus nemini licet, etiam Regularibus discalceatis. sacrum sacer . dρbent HS se nigri coloris, non ad mundis nam MPmam, Sed juxta clericalem modestiam: nam in Pontificiis constitutionibus decernitur quod Cle rici foecularibus consutitiis, aut rostratiS non utantur. Et in Synodo serionensi, si an. 24.ὶ praescribitur Ne CIerici lunatis, Seu cornutis, aut nimis fenestratis calceis utantur Uno verbo, Semper e St 'enendum quod legitur in Doc se talibus scap. Clericus, di St. 42.) Clericus professionem Suam . et habitu et tricessu probet, et ne in veStimentis, nec in calceament ιs, uecorem sibi inconstruum qua Vat.

Quoad formam, Pileus esse debet non aculeatus, non turbinatus, risu fastistatus, non nimis latus, vel reStrictus. Et quoniam Saeculares, circa pileorum formum, ins ubiles sunt, eamque immutant de die in diem, cordi es sadobot olorico iam divi Caroli monitum. in suo I.' Prov. Concilio ' Omnem habitus et ornamenti novitatem Clerici Iussiant. Et, cum in omnibus Italiae regionibus. jam a tribus Saeculis, undique Sib accepta. et pluribus Synodalibus decretis sancita, pro cleri eis cujuScumque ordinis, larma triangularis in Pi-

leo, juxta illud Scavini In

Vestis, Collare, Pileum TonSuraque sunto Lonoa, lino obcluctum, trianstulare, patenS. Quoad vero Pilei materiam, generico dicitur, uti do caeteris vestibus, quod Pileus osso debet de lana simplici. Sed nunc temporis haberi potest tamquam canonicae legi non repugnans Pileia S eX VillOSO serico panno vulgo Fel a) constructus. Et hoc Sequentibus duabus rationibus: I.' quia villosus

Sericus pannus in Pi leo, e X VulgarisSimo usu, nullam Omnino retinet elegantiae Speciem, quae clericis Semper prohibetur: 2.' quia in communi aestimatione, clericulis Pilous dis lingultu P a Saeculari, non a materia, quae ab omnibus habetur tamquam indisserens, Sed eXclusive a forma, quae in dispensabilis reputatu P ad distinguendum Sacrum cinium a prosario.

S. D. Anulo.

Anuli aurei ornatus, ex jure canonico, competit paucissimis, scilicet:

PPMSunt, si vo titulariter, sive in partibus inst delium.

scientiam totis viribus defendendi.

dignitatis supra communem clericorum ordinem.

Notandum voro quod Episcopis tantum competit anulus cum gemma: Sed Doetoribus et Praelatis nulla gemma permittitur in proprio anulo.

23쪽

Rursus: rolato ad anuli usum in Missa. notanda sunt quae sequuntur: ἰ.ψ Episcopis et Proto notariis participantibus, anuli usus semper competit, etiam in quacumque privata Missa. q. o phaei, ii A sid iustae parti ei pantium anuli usus permittitur tantum in Od lebrations Missae Pontinentis, aliisque sacris sunctionibus quae Dontificalem Missam immo diate. vel praeco dunt, vel subsequuntur. Constit. Apostolicae

MiSSa, anuli usus semper prohibetur, ex S. R. C. decretis io Febb. l623 quoad primos: l0 Nov. l728, quoad SecundOS. CONCLUSIO. Ex dictis in solutions ad primum obvium est ornero Exteriora Saeerdotis ornamenta quando missa les vestes intendit induere, esse debere:

Proto notariis participantibus qui episcopalibus gaudent honori centi IS. a araclia rha - QUAENAM SINT DILIGENTER CURANDA A SACERDOTE ANTEQUAM MISSALES VESTES INDUAT, NEC NON ACTU QUO IPSAE VESTES INDUUNTUR l. QUAENAM SINΤ CURANDA ANTEQUAM MISSALES VESTES INDUANTUR. Antequam missules e Stes induantur, diligenter curare debet sacerdos quae Sequuntur.

tatio Matutini et Laudum.

ratio, quae. Saltem ad quartam circiter horae partem, perduret.

debet congrua praeScripta oratio.

tum omittendi Commemorationes et Collectas, quae non semper cum diei Ossieio conjunguntu P.

aut omissione redargui possit sacerd is in Missae de die celebratione.

quod talari Vesti Superpositum deseratur.

mundum, et Super illud Patenam cum Hostia integra, leviter a fragmentis exterSa, eamque teget parva palla linea; advertendo quod, pallae tacie S levigata hostiae debet esse immediato adhaerens, nam, ad hoc, et non aliter palla ex una tantum parte levigatu P.

e Stra eam, ne inanis reddatur Bursae invectio, et congrua desit corporali custodia.

nino dispareat per Velum super Bursam PeVolutum. II. QU E SINT CURANDA ACTU QUO MISSALES VESTES INDUUNTUR. Aetu quo mis Sales Vestes induuntur paucis verbis absolύemus. Curandum enim est:

lium vestum assumptione incipiuntur mysteria divini illius Sacrificii cui non aliter convenit quam devotissima cordis meditatio et ardentissimus animIassectus.

24쪽

or Ationis reeitatio.

s. o ut numquΑm omittatur, etiam in nigris paramentis pro Mi 8Sa desud

ctorum, praescripta oςeulatio crucis in Amictu, in Manipulo et in Stola; quae osculatio repeti semper debet etiam in earum trium Vestium depositione post Missam. 4' Ut bi peto caput togatur antequam calix Sinistra manu aceipiatur.

extensa teneatu P calix ante peetus reverente P elevatus.

Verenti Ηm Saerae Igoni quae, vel fuit prae oculis Sacerdotis missa les vestes induentis, Vel pallam constituit altaris in Saeristia praeminentis.

I' Unde orta, et quanti sit facienda colorum stiversitas quo nunc Orci cisitur in Paramentis' 20 Unde sit sumerista ritualis coloris specialitas et i recte eo Sacerdos utatur in Mi8sa quando paramenta sint in coloribus mixtis '3.' An Paramenta et Pallia altaris aurea vel argentea adhiberi Iossint pro quocumque colore 'Ad Praxmam. UNDE ORTA, ET QUANTI SIT FACIENDA COLORUM DIVERSITAS QUAE NUNC PRAECIPITUR IN PARAMENTIS' DE PARΑΜENTORUM COLORIBUS PRAENRIONES.Λd roetam hujus quaestionis solutionem sequentia praenotanda putamus.

ristiam non in alia quam in propria habituali veste, quam albi sui S se coloris asserit BaroniuS.

mento, Sed Speciali Veste, ad sacra peragenda ex elusi ve ordinata, Sacra Speregerunt lanctiones tum Apostoli, tum immodi uti eorum Successores.

muni vita usitatis suerunt, non tantum distinctae, sed etiam diversae; Scilicet, speciali cura consectae, maxima diligentia servatae, et materia communi pretio Sio Pe.

tiosiori materia consectae, sed varras etiam coloribus ingenioso contextae

USUS Variorum colorum qui nunc Ob Linent in Ecclesia, probabilius videtur hoc non e Venisse nisi circa saeculum decimum, quia clara de hoc menti O non invenitur nisi in scriptoribus qui decimo secundo, et decimo tertio Saeculonoruerunt, uti Sunt Innocentius IlI qui Romae sedit ab anno il98 ad annum I 2l6, ot Guillelmus Durandus, doctissimus Menden Sis episcopus. qui obiit annoi 200, utillimumque nobis tradidit volumen in seriptum Riationale Divinorum ossiciorum. ΝOtandum Vero est quod tempore Innocentii III, qui primus scripsit de Variis paramentorum coloribus in sacris adhibendis, quatuor colores tantum, idest albus, rubeus, viridis et niger fuerunt in usu: nam color albus, tRmquam Symbolum candoris vitae e L castitatis, tribuebatur consessoribus et Virginibus; rubeus Apostolis et Martyribus; viridis Feriis et Dominicis . nister diebus Jejunii, Adventus et Quadragesimae, et in commemoratione mortuo'TUm. Colorem violaceum non commemorat Innocentius quia sun Obscuritatis habebatur ut niger, et unius ac alterius promi Selius eraι usus. Saeculo tamen XIlI Ecclesiarum Praelatis color niger morti quasi excluSi Voc0n Venire Visus est, undo hunc colorem commemorationi mortuorum de-

25쪽

stinarunt: coloram autem Violaeeum, quia est quasi pallidus et lividus, qualis ex muco rations carnis atqu0 OX Amictiona consurgit, diebus j Hunii ot

poenitentiae, et juxta ambrosianum Pitum, viduis etiam, matronis et meminis poenitentibus, adhibendum esse crediderunt, et ita quinque in Ecclesia invaluere colores, scilicet albus, rubeus. Viridis, Violaceus et nigor. Hi si vero notandum occurrit quod, tam in Altaris, quam in Sacerdotis paramentis, non licet uti coloro cceruleo loco Violae ei. Non desuerunt scriptores qui putarunt coepulsum colorem antiquissimum misso. sed alii meridie clarius Ostenderunt nullum exstare de hoc authenticum documentum . hinc illicitum omnino esso coloris caerulei usus in sacris Oime iis nisi ad hou habentur ab ipsa Apostolica Sedo peculiaris concessio, uti factum fuit recentissimis tomporibus Hispaniae Ecclesiis pro sestis tantum beatissimae Virginis, quasi ad indicandum caelestialem ejus sanctitatem. Hisce prpe missis, non umbigimus Se quenti modo Sol vero quaestionem. UNDE ORTA COLORUM VARIETAS QUAE NUNC PRAECIPITUR IN PARAMENTIS.Colorum varietatem quae nunc obtinet in Ecclesia jure meritoque ortum habui S se putamus a sex sequentibus principiis, scilic est: t.' a praevecto Synagogae saeto; 2.' a ratione fido illustrata: 3.' a Davidi ea declaratione in psalmis; 4.' a generico Ecclesiae praeeepto; 5.' ab exemplo venerabilium Episcoporum; 6.' a speciali Eeclesiae praeseriptione pro decentiori et solemni ori divinorum os fetorum celebratione.

ut pontinentia indumenta sacerent auro, hyacinto, purpura, cocco bis tincto et bisso contexta, in quibus praeeipuos Ecclesiae colores saetis est recogno- Seero, scilicet color albus in bisso, rubetis in cocco et purpura, flavus in auro, Viridis et violaceus in hyacinto mel aranei o).

Sed in pretiosioribus vestibus Somper decere ut mysteria peragantur quibus miseri Protoplasti filii in novos homines restaurrintur. Hi ne divus Hieronymus lib. t 3 in c. 24 Ezech) Rellio clivina alterum habitum habet in ministerio, alterum in usu vitaque communi: ideoque Alculnus Subjungit: Si Sacerdotes antiqui vostes habuere ad Sacri stela non communes, nos in communi Veste sacrisscabimus'

tu P adstare vera Restina in vestitu clecturato circumdata varietate.

ut a communi veste sempEP differrent vestes in Sacris utendae; quod praeceptum, juxta Gavanti assertionem, manavit a beato Petro . vi vente adhuc Clemente, qui hanc nobis tradidit notitiam, confirmavit Anκcletus sub initio Secundi Saeculi, et sancivit Stephanus I qui apostolicam tenuit cathedram ad medietatem saeculi IlI.

cti Silvestri, paramentorum colorem variare con Sueve Puni pPODt, Vel temporis decor imperar videbatur . vel pro varia sun etionum indole mysticae Fuadebant rationes. Ex historia enim ecclesiastica eruitur l.' quod sancto Machario donata suit a Constantino Magno stola nils aureis te Sta Theodor. l. 2, c. 27); 2' quod planeta sancti Gordiani, patris S. Gregorii, qui martyr obiit anno 362 sub Juliano, orat coloris castanei, qui, in Sententia di annis Diaconi l. 4. c. 85), idem dici debet ac color viridis. 3. 9 quod monachus S. AuguStinus, eX Gregorii Magno mandato, Anglorum apo Stolus. S. I a Vino Suo di Sei-pulo, in ipso dis quo eum sacerdotio insignivit, dedit, juxta Boli 3ndum, die 26 MMi. casulam sursuream stloriosi martyrit proeSassam, 4. Q quod in hemicyel O ab Sidae e uel Esisse sancti Vena utri apud fontem baptisterii lateranensis, quem Papa Joannes IV oxtruxit anno 64l, etiam nunc videre est Venantius et Joannes induti casulis caerulsi coloris, et Asterius Ama Sige metropolita Sub initio saeculi V in planeta coloris punici POSso bruno aranei O); 5.' quod in hemicyclo absidis S. Agnotis extra urbem conspicitur in planeta susci coloris S: Honorius qui Romae sedit anno 625; 6.' quod in abside ecclesiarum S. Caeciliae, S. Praxedis, et S. Mariae in Domnica, indutus casula coloris au-

26쪽

rei, etiam in praesenti Videtur Paschalis I. qui suit Papa sub initio spe euli IX.

Ex quibus testimoniis facile est arguere. Ecclesiae Spiritum sempe P suis so ut

vestes ad Sacra peragenda semper essent, non Solum a communi V e Ste materia pretiosiores, Sed etiam, juxta perugenda mysteria, ingenioSe Variatae. VI.' A speciali Ecclesios pro emto in Missalis et Ritualis Rubricis et arissimo exposito, quo Sacris mini Stris praeseribitur ut paramentorum color sideliter semper respondeat Vel temporis vel functionis Specialitati, dempta cuj- libot facultate paramentorum colorem absque Sanctae Sedis licentia etiam in

Ex hucusque dictis faciles eruitur

QUANTI SIT FACIENDA COLORUM VARIETAS IN PARAMENTIS. Cum in decretis sacrae Rituum Congregationis spmper Sit revΘPenda Suprema Ecclesiae RuctoritaS, cui e Xelusive competit jus cultus Deo placiti securas Psegula S decernendi et praeceptiva voce jubendi. evidentissime patet tanti osso saetendam colorum varietaem quae nune Draecipitur in paramentis, ut absques culpa, nemini lic sat ab hujusmodi lega discedere. Hoc enim esset veram Religionem pervertere, ipsumque Deum per Ecclesiam loquentem in e X-cusabiliter contemnere; nam, ju X a Paulum ad Romanos e. 2. V. l2i: Quicumque in Ieste Oeccaverunt, per testem judicabuntur. Idque eo magis quia colorum Varietas in paramentis gravis Simo innititur fundamento, scilicet ut per paramentorum Varietatem fideles omnes facile edoceantur tam de diversa Sanctorum conditione, quam de diversa chri Silanorum mysteriorum Specialitate. Et re Vera: per rubeum colorem in paramentis tacite dignoscitur coli, vel martyrium in Sanctis. Vel passionem in Christo, Vel charitatis ser-Vorem in Spiritu Sancto, uti in coloro albo sacile conspieitur colendum morum cando Pom in Consessoribus, in Virginibus, in Angelis et in beatissima Virgine Maria. quae nullam unquam agnovit labem etiam in primo ejus conceptu, vel aut pacifica aut gloriosa Christi actio in qua nullum invenitur cruentae passioni S Vestigium, ut in Natali, Epiphanire, Paschate, Transngu ratione et similia. Quod Si pro Eucharistiae cultu, color albus praescribitu Pritu romano et Puberis in Ambrosiano, hoc sest petendum a diverso respectu Sub quo SS. Sacramentum consideratur. In Romanis est color albus quia in BZymis hoe maXimum sacramentum fuit a Christo Domino institutum; in Αmbrosianis Vero color est rubeu- quia hoc Sacramentum consideratur uti Vere est. tamquRm memo Pia cruenti SSImae Christi passionis, quae in ultima coena

ad quam ipse Judas proditor accumbebat, primum habuit lamentabile Initium.

Quod per nos dictum est do albo et rubeo pro divina Eucharistia, dicendum est etiam do albo et violaceo pro viduis, matronis et sceminis poenitentibus. nam in romano ritu consid Pantur tamquam consessores, et hine Pro eorum cultu color albus adhibetur; et in ritu ambrosiano usdem Sanctis a S- SignΘtur color violaceus cum in iis consideretur. vel amissi O virginitatis, Velan X letas maternitatis, Vel moestilla Viduitatis, vel contritio cordis pro peccatis olim commiSSi S.

Quibus omnibus bene perpensis. neminam latero potest quanta re Verentia Sit Semper prosequenda Ambrosiana Liturgia in dissis rentiis quibus distingultu P R Romanam usu colorum in paramentis adhibendorum pro recto cultu Vel SS. Eucharistiae vel quorundam Sanctorum nee martyrum, nec Virginum. Aa me rara ara - - UNDE SIT SUMENDA RITUALis COLORIS SPECIALITAS UT RECTE EO SACERDOS UTATUR IN MISSA QUANDO PARAMENTA SUNT IN COLORIBUS MIXT1S 3

Circa hanc quaestionem distinguere oportet soquenti modo: t.' Si varii colores sint in ornatibus vel picti, vel in eadem tela contexti

super fundum unius do torminati coloris respicientium oculis Satis apparentis,sundi color reputandus est determinativus coloris planotae, et utpote talis coloris, plane tu adhiberi potest in Missa cui dictus color est assignαtus.

2.9 Si varii colores ita sint in planeta permixti ut ejus nequeat distingui

27쪽

landus, planeta habenda est illius coloris qui prae caeteris dici potest prae

valsere.

3.' Si deniquo colores varii ita in planeta appareant ut unusquis quo color suam habeat distinetam et aequalem determinationem, planeta adhiberi potest pro illis coloribus quibus est aequalibus stas i Olis contexta. Ipsa animsacra Visitatio Apostoli ea hoc toleravit, etiam in Urbe, praesertim in Ecclesiis paupertate laborantibus. Sed non est praetereundum quod Sacra Rituum congregatio numquam voluit proprio decreto hoc permittere no Missionariis quidem qui specialis ad hoc petierunt indultum, quia divini cultus

decori non satis providetur nisi peP Varios paramentoriam colores. qui, vel temporis vel sunctionis specialitati quantum fleri potest stile liter re pondo ant, excepta somper necessitate quae in rebus mero disciplinaribus nulla unquam lege irretitur.

Aa Tertiis- - AN PAR AMRNTA ET PALLIA ALTARIS AUREA VEL ARGENTEA ADHIBERI POSSiNT PRO QUOCUMQUE COLORE 'Cum non id in ossa possit duplicis hujus quaestionis responsum, duobus distinetis articulis, scilicet t.' do Paramentis, 2.' de Palliis, disserere aggrὐ-

dimur. l. DE PARAMENTIS AUREIS ET ARGENTEIS.

Cum tela argentea unum habeat distinctum colorem . qualis last albus, ita Param senta argentea tela contextu adhiberi nequeu ut ni Si in surietionibus qui bus albus color e X presse nSSignatur. Non id dicendum est de Paramentis auro O tilo contextis. Aurum enim, quia lucidum habet. colori albo assimilatur; quia igneum habet colorem pro colore rubeo recte habetur; si quia Viridis medius est inter colores album et sta-Vum, aureum paramentum, non tantum pro colore albo et rubeo. sed etiam pro viridi, excepto violaceo et nigro, legitimo adhiberi posse communiter retinetur quia ipsa S. R. c. hoc solemniter declaravit. Ratio vero ob quam aureum paramentum non con Venit nec violaceo. nec nigro colore. in hoc stat, quouviolaceus et niger babantur tamquam symbola moestitiae et dolorIs, aurum e contra symbolum est festivitatis et gaudii. Hoc autem in tolligitur de plane tu vero auro conte Xta, numquam autem de illis quae ex filo flavi coloris contextae sunt. Cum senim abusus invaluerit in Sacris paramentis hanc telam sericam vel laneam navi coloris adhibendi, ad hane corruptelam. qu Am multi consuetudinis nomine go honestare nitebantur, sacra Visitatio declaravit et decrevit. nullatenus in posterum veSte SSacras constei posse tela serica vel alia materia flavi coloris; prohibuit in pluribus Eeclesiis eorum usum; et aliqua tantum utens indulgentia. permisit ut in pauperibus Ecclesiis tantum planetae tales jam consectae adhiberentur usquedum fuerint con Sumptae. Ad rem vero, duo prae oculis sunt habenda S. R. c. decreta. scilicet:

l bent adhibere colorem quo utuntur praedicti Regulares sit. Junii l70 l).

Quae decreta praescribentia ut sacerdotes so conforment. Saltem quoad colorem, sic intelligenda Semper sunt ud rubeus nequeat adhiberi pro conseSSOre pro quo sacerdos recitavit ossicium. nec albus pro martyre, Sicuti de

Uno verbo: Osticium sest onus personale, ideo quo sempeP est recitandum juxta calendarium Vel ordinis, vel Ecclesiae cui recitans est addictu S. Mi S SAVero est functio localis, ideoque exteri saeerdotes Sempe P tenentu P in propria Missa uti colore qui in loco adhibetur; quod si Missae color proprio Oseneio non convenit, celebretur Missa vel de Saneto, Vel de mysterio, vel etiam de serja, qualis praescribitur in loco ubi celebratur. Exter autem in aliena domo domini usui debet se conformare, numquam Vero Viceve PS a.

28쪽

2. DE PALLIIS ALTARIS AUREIS ET ARGENTEIS. Altaris Pallia, quando sint vel aurea vel argentea, legitima adhibori possunt pro quocumque colore. Et ratio duplex est:

eo deliciente, non liceat in ipso alta Pi saera peragere, quando sub altaris mensta nihil adstantium oculis offeratur quod divinum cultum d deceat.

taria continue sit pallium. saltem ἰωneum. vel eae tela aeseletum. stati in subjunuitur quod diebus festis aliud pallιum apponatur eae pretiosioli materia contectum. . Jam modo: Si argento et auro nihil est pretiosius, non est quid melius desiderari possit in altari cui pallium sit appositum vel argenteum,

vel au Peum.

verba Dominus vobiscum'

quam Dominus tecum l r in ara. - QUANDO RT AD QUID INVECTA FUERIT FREQUENS IN MISSA POPULI SALUTATIO PER VERBA Dominus vobiscum 'populi salutatio per Dominus vobiscum, ex plurimorum sententia, fuit ab ipso beato Petro Apostolorum princip0 primitus ordinata; hine ab ejus di-Scipulo et Successoro clemento confirmata. nec non a divo Anacleto sancita. Hoc ita verum est ut haec ipsa salutatio in v niatur in antiquissimis liturgiisSS. Jacobi, Basilii et aliorum, in quibus passim legitur Dominus vobiScum, aut ae vobis; et Dionysius Areopagita hane salutationem clivinissimam appellat, quia, non humanae adinvontionis arbitrio, sed ex antiqua Sauri eloquii auctoritate, scilicet in libro Ruth 2. 4.3 et Paralipomenon probatur as Sumpta. Hae e populi salutatio frequenter repetita in Missa invecta fuit sequentibus rationibus.

illi quo optima do sursum Semper precari.

Sacerdoti sacrificanti cooperetur ut inceptum opus digne et Ideliter complent.

diguum, Sibique si populo perutile, sacrisseantis praestet Omeliam. Hlne, Si in romano ritu hae εἰ Salutatio octies repetitur. in ritu nmbrosian Oaliae quatuor repetitiones adjunguntud, scilicet duo ante Epi Stolam, ut duo anto Praestationem.

Sacrificanti et assistentibus imoetretur, uti sacile est videre Singula S enumerando Vices quibus salutatio Dominus vobis eum in Ambrosianu Missa re potitu P. t.' Ante Gloria in excelsis. ut Angelorum servoro gloria Domino decantetur. Ηiu notRndum occ urrit quod . Episcopus, cum primum in Missa Salutat populum, Sivo anto Gloria in excelsis in ritu Ambrosiano, si vo post Hymnum in Romano, non dicit Dominus vobiscum, sed Pax Vobis, quia haec suit prima vox Christi ad Djscipulos post Resurrectionem; et Alcvinus asserit hane

29쪽

29primam populi salutationem per dicta Verba, Christum ipsum suis Discipulis

ordinasso: ideoque . ut Episcopus se Ostendat verum Apo Stolorum Sue cessorem, loco Dominus vobiscum, in prima populi salutatione, dicit Pax vobis. In progressu vero Mis M. di di Dominus vobiscum, ut Ostendat.in divino sacrisseio peragendo. ipsum Episcopum nihil disserre a caeteris celebrantibus qui presbyteratus ordine tBntum Sunt insigniti. Quod vero Episcopi sit primam sui populi salutationem emittere per verba I ae vobis, conssi mari potest exemplo S. Joannis Chrysostomi quando, exanimum ejus corpus, e X Ponti insula ubi obierat. per se triarcham Proculum, constantinopoli tras latum est, et in patriarchali Suo throno, quasi adhue Viveret, suit collocatum. Statim ac demortuo Doctori Proeulus dixit: Recipe thronum tuum, o Pater: Omnibus summo mirantibus. eX OPQ desuncti pontisseis et doctoris . prodiit clara et intelligibili Voce, totius populi salutationem per Verba Pax vobis: Sic enim refert Laronitis anno 458, Ν. ll.

sequamur.

Omnes repleantur gratia divina.

cantia. deleantur nostra delicta.

ascendunt quae praeparatoriam oblationem concomitantur.

licae doctrinae mysteriis.

possit per Sacramentalem transsubstamiationem et subsequentem sacri steti oblationem.

pleantur quae majori veneratione sunt in canone prosequenda.

riis uberrimi et perpetui Colligantur fructus.

tu P gratiae, et Omnibus Semper luceat illa Lux vera quae Illuminat omnem hominem Venientem in hune mundum, ut, qui sulit generatione terreat, si aut regeneratione e Cele Ste S. Aa me oraclom - AN VERBA DOMINUS VOBISCUM VARIANDA SINT QUANDO UNUS TANTUM SIT MISSAE PRAESENS 'Etiamsi unus tantum sit Missae praesens, Verba Dominus vobiscum nunquam sunt Varianda tribus Sequentibus Pationibus.

tum qui Sacrificio personaliter assistit, sed etiam tota Eeelesia quae de Sacrificio participat.

per unitatem si dei et charitatis amorem, unanimiter agere VidetuP.

citatione; nam. etiamsi sacerdos solus recitet Horas canoniens, sempe P dicere debet in plurali quod refertur an populi salutationem aut invitationem. Hinc, invariate dicendum est Oremus Benedicamus Domino Venite exultemuS etc. Aa Teot ξει - - CUR SΑcERDOS DIcENDO IN MISSA Dominus vobis eum MANUS EXTENDIT, EASQUE MOX JUNGIT 'Sacerdos dicendo Dominus vobiscum, manus extendit ad indicandum ejus desiderium et Sincera voluntas in unum colligendi omnium adstantium corda, ut cuncta cum eo in Domino uniantuP.

30쪽

Extensas manus mox subjungit, ad significandum quod adstantium cordasaeordotis invitationi libenter adhaerentia, lubentissime tu unum ipse colligit, sibique unit. Aa visar ει - - CUR POPULUS AD Dominus vobiscum RESPONDET, Et cum Spiritu tuo, POTIUS QUAΜ, Dominus tecum Hiic sit sequentibus rationibus: I.' Quia alium solemniter benedicere, fausta illi ominando, ost superioris

erga in seriorem, non autem inferioris erga superiorem. Hinc, Si nomine Ecclesiae fac ordos recte dicit populo Dominus vobiScum, incongruum esset populo respondere Sacerdoti Dominus tecum. quia populus, utpote sacri ministri discipulus et subditus, omni auctoritate caret sacerdotem benedicendi. Roctius orgo dicitur Et cum Spiritu tuo. quia in hisce Verbis continetur et rct ligiosa declaratio et Obsequio Su Ominatio.

clesiasticis Oinciis geritur Spiritualiter steri par pendatur.

non Sola lingua oret, Sed et mente, et Spiritu, ut certissime Deo placeat, et Sempe P gratior Deo eVadat.

l' Gloria in emcelsis Deo et in terra saae hominibus bonoe voluntatis;

stirwιtur au Iesum Christum. Aia Primiam. UNDE PETENDUS SIT HYMNUS ANGELI US QUALIS NUNC RE- cITATUR IN MISSA lanastasius. in vita S. Tolosphori, asserit hunc Ponti fleem constituisso ut anto Sacrisseium dices rotur Hymnus Angolicus. id est Gloria in excelsis Deo et in terra Iam hominibus bonoe voluntatis. Hae e prima hujus hymni verba o coelo

ad nos Angelorum chorus invexit, et ideo Hymnus anyelιcus dictus est; caetera autem, quae nunc recitantur in eodem hymno, a quo addita suerint, multiple X est Ructorum sententia; quidam enim Telesphorum, qui anno l26 Romanae Ecclesiae suscepit regimen, eorum auctorem saciunt; hujusque sententis

est Innocentius III lib. 2. c. 20; alii Symmachum, qui Romae sedit anno 498; alii S. Hilarium episcopum pictaviensem, quibus addi potest etiam Sige-bertus in suo Chronico. Sod hanc opinionem rejicit Card. Bona lib. l. Liturgi- Carum c. 4, quia auctor libri pontisscalis nequaquam asseruerat Telessphorum ea verba addidis So, Sed tantum conati tuisse ut unte Sacrificium hymnus diceretia P angelicus, et tune forsitan, ait Bona, verba tantum evangelica in usu erant, Sicut extant in liturgia Iacobi; non Vero integer hymnus. Observat etiam idem eminentissimus auctor, tompors s. Athanasii jam in usu fuisse, cum hic ss. Doctor in suo libro cle Viroinitate vorsus finem, do praefato hymno menti Onom socerit hisce vorbis: ε Hymnum qu si dicito Gloria in excelsis Deo et in terra pam hominibus bonoe volumiatis. laudamus te, benedicimus te, adoramuSte, unde concludit BOna, Patres Concilii IV Toletani, circa annum 633 celebrati, cautius locutos esse, qui Can. l2. Munt; Reliqua quin sequuntur psStNerba Anuelorum, ecclesiasticos Doctores composuisse, quicumque illi fue-Vint. Ex supradicto Anastasio habemus paritor Symmacuum constituisso ut omni dis Dominico et in Natalitiis Martyrum Hymnus diceretur Angelicus. Αntea Si quidem, tantum in Missa nocturna Nativitatis Domini cantari solebat

ex Telesphori decreto, si vera sunt quae Sigebertus in Chronico et Inno-

SEARCH

MENU NAVIGATION