Belgicae liberandae ab Hispanis ypo'deixis, ad P.P.D. Guilielmum Nassauium, principem Aurantium. Anno 1571. April.17. exhibita

81쪽

Decreta plura a Gratiano relata causa sex taquaest. 3. salvam , & illassam esse volunt in iis re

gulis, quae Episcopis Provinciarum.causas ibi

natas adscribunt.

Etsi vero juxta Sacros Canones id olim ob servatum sit, ut de Episcoporum causis Coi provinciales Episcopi primi audicarent, nec ante peractum ab iis judicium , & interpositam provocationem , Romani Antistites se solerent interponere ς fatendum tamen est,& in prima instantia cognitionem de Episcopis ipsos Pontifices aliquando usurpasse, re ita postulante. Verum id ita perpetuo acceptum est, ut per Dele- atos in Provincia Iudices, causa audiretur, intueretur, & decideretur; qua proinde in parte

a Nicoeni, & Sardicensis Concilij Canonibus,

negotia locis ubi orta sunt alligantibus, nunquam recessum est, praesertim in longinquis, hoc est transmaratu, aut transalpinis Provinciis, ubi qui rebus praesunt, incolas suos Romanis judiciis passi non sunt hactenus involvi, etsi id per subreptilios Codicillos subinde tentatum sit. Hoc vero Privilegium Belgicae Ecclesiae tan- Ttis terrarum spatiis ab urbe dissitae, & ad extrema Oceani constitutae, tam tenaciter & non interrupto tenore constanter hactenus custodie-

82쪽

cationis ad Urbem quae ad effectum perducta sit, possit proferri. Atqui Nicoena, seu Sardicensis Synodus non tantum de delegandis in Provincia Iudicibus, Mterminandis causis ubi natae & excitatae fiunt cavit ; sed generatim etiam omnium Ecclesiarum, vetusta Privilesia diligenter atque in perpetuum retinenda esse decrevit, ut licet ambigua soret Nicoenae Synodi de non evocando extra Provinciam sententia, sussceret tamen quod sancnum est de pinio iis cuique Ecclesiae constra dis, eaque regula vel sola tuti essent Belgae adversus peregrina judicia. Tantae autem venerationis suere semper Ni- coenae Synodi Canones unde id jus profluxit , ut sive a Romanis Episcopis, sive a sequentibus Conciliis aliquid tentaretur in contrarium , id pro nullo, irrito & viribus casso habendum esse decretum sit. Leo Papa ad Martianum Augustum, Fimilegia, inquit, Ecclesiarum, Sanctorum patrum canonibus inlatura, ierabilis Nicomae Θηodis a decretis nuripossint improbitate cois via, nusia noditate mutari. In quo opere, auxiliante christo, fideliter exequendo necesse es me per ferininum exbibere famulatam; quoniam

83쪽

άidensetis mihi credita est, . ad meum tendit reatum , spaternarum regulasu Bionum, quae in Synodo Nicaeua ad totius taciniae regimens iritu Dei inni uente Iuni conditae, me, quod absit, comiγente laiolentur. In eandem deinde sententiam idem Ponti sex ad Calchedon. Synodum epistolam dedit. De E e. 6i. cuseo Aendis quoque Saufiorum Patram salutis, quae in Θηοdo Nicaena in Olabibbus sunt fixa decretis, obserriu-tium Pesrae Sandulatis admoneo , ut juna Ecclesiarum, scut ab illis trecentis decem οἱ lo Patribus. Adinitus eis ratis sunt ordinata, permaneant. Nihil alienum improbus ambitus concupiscat, nec per alterius imminutionem,sium aliquis quaerat augmentum. stuantumlibet etiam ex-οrtis asentationibus hese instruat Panitatis elatis , appetitus tuos Conciliorum aestimet nomine roborandos , infirmum, atque irritam nit quidquid a piae si Arum Patrum canonibus di creparit. quoram regulis, quam redierenter Apostolica Sedes utatur, scriptorum meoram quibus Constantinopolitani Antistitis conatus repuli, poterit Sanctitas V Bra lestione cognostere, in me auxiliante Domino nostra, ctar catholicae Iidei, paternarum truditionum esse

Atque secundum haec Decretum quoddam a Patribus Calchedonensis Synodi conceptum, irritum esse declaravit, epistola ad Pulcheriam Augustam data. Consensiones γero lscoporum, inquix, Dor. II.

84쪽

Sanctorum canonum apud Nicaeum conditorum regulis r pugnantes , unita nobiscum NI Irae fidei pietate in initum mittimus, oe per auctoritatem B. Petri ApοBOb generali

prorsus definitione cassamus ; in omnibus, Ecclesiastris his legibus obsequentes, quas ad paciscationem omnium Sacerdotumper 3 18. Antistites Spiritus Sandius instituit, ita uis multo plures aliud, misit satuere decernerent, iunusia roerentia sit habendum, quidquidfuerit a praediἱDrum consitutione di*ersum. Pontifices vero ipsi si aliquid adversus venerandos Canones mandarent, decretis sitis authoritatem ultro detrahebant, & tanquam per subreptionem & insidias obtenta rata esse nolebant.

Cum quereretur olim apud Hilarum Papam Ingenuus Obredunensis Episcopus de jure Provinciae suae imminuto ab Auximo Episcopo, qui ab eodem Hilaro rescriptum impetraverat Canonibus contrarium, non cognovit ipse de viribus rescripti sui, nec causam Episcoporum in Urbe tractavit, sed cognitionem Episcopis quibusdam Gallicanis delegavit, addito praescripto ut viribus carere decernereat, si quid contra C nones aut Ecclesiarum privilegia ipse constituiLset, his verbis : Ita rustrae caritati cognitionem adnexae querimoniae delegamus, ut Ubil aoersum Nnerandos Ci-nones, nihil contra sancta memoriae decesseris mei judicium.

85쪽

Meat , quidquid obreptum nobis esse conseiterit. Nolumus namque E esiarum nilegia, Pomperiunt serγania, consendi; quia per boc non minus insensiarum traditionum delinquitur sancti es , quam in injurium ipsius Domini proflitur. Cui argumento quo e in servit quod Gelasius Primus ad Episcopos Dardaniae scripsit. OUssimus quod nullus jam aieraciter Chrisianus ignoret uniuscujusque Θnodi constitutum quod Minersalis Ecclesie

probaevit assensius, nullum magis exequi Sedem prae caeteris oportere , quam primum, qua unamquamque Synodum, sua auolantate confirmat , continuata moderatio

Itemque quod Leo IV. professus est, cuius verba Gratianus refert Can. uuod γero 2J. quaest.2. Ideo permittente Domino Pastores semitis unius essecti, ut quod putres nosri, He in sinctis Canonibus He iumundanistas ixere legibus, excedere minimὸ debe M. contra eorum quippe saluberrima agimus innitata, si quia . s dctim innituerunt consilio, intactum non conste amus.

Et Zogimus Papa Epistola r. ad Episcopos

Viennenses & Narbonenses ait, contra Statuta patrum condere a liquid , aret mutare ne hujus quidem Sedis potest authoritas, apud nos enim incon sis radicibus P, Pit antiquitas, cui Decreta Tatrum sanxere rerurentiam. Tranquillitatem. Ecclesiae, quae tantopere principibus commendata est inde pendere, Leo I.

H Epist.

86쪽

ypist. 66. profitetur. Vnnersae pacis tranquillhas nati aliter poterit Inare, nisiflua canorabus roerentia latem rasenetur. Episcopi igitur ad quos subinde mandata evocatoria, ut fit, subdole extorta ex urbe mitis bantur, non ignari hane Pontificum esse mentem, ut quae contra Canones, aut Ecclesiarum privilegia essent elicita, non susciperentur; renpondebant, se quidem Apostolicam Sedem venerari, sed subreptiliis rescriptis, vel injussit 'Pontificio , ut credebant, compilatis, non acquiescere : se obedire quidem Romanae Sedi, sed salva authoritate Nicoeni Concilij, te suscipere quae a Sancta Sede emanarent, si ex privilegio, id est, secundum aequitatem judiciumque Sancti Petri essent concepta. VII - . Nullum porro opprobrium est Sanctae Sedi, si subreptum ei aliquando esse dicatur circa res morales & positivas et Neque enim, ut Sanctus Cy-hi'. 63. in prianus ait, non tam culpandus eli illi cui ne, enter ob- reptum est , quam hic execrandus qui fraudul ter obrepsit.

Exemplis quibusdam quae jam dicta sunt, illustremus. Anno 8 I. ad Carolum Calvum ' litteras dederat Adrianus, ejus nominis Papa II. iis verbis quae non abludunt a formula qua Sixtum Pontificem ad Abbatem Parcensem ante duo

87쪽

duo saecula scripsisse, supra vidimus. Volumus, O Hac vi sola auctoritate Apostolicujubemus Hinc marum Laudunensem Episcopum Mura fretum potentia ad limina Sanctorum tum ololanos mi Mnire clementiam, quo sane rumente, runiat

'iter ac fator idoneus, ri mitis it authoritate seri

tima resipui: Er tunc ni praesentia nonra, cir totius Sedis

Obimanae, Synodali Colligis, causa illius prudenti γentituta ex ine, ac diligenter inquisita secundum Deum, ET M- csorum Canonum connitutiones spiritu Dei prolatas, siue protelatione aliqua finietur. Ad quas litteras excanduisse Regem, apparet ex respon , quod cum epistolis Hinc mari Remensis Archiepiscopi editum est. Rescribit enim hisce haud mellitis verbis: Contra morem praedecess- ninarum 2 estrorum hoe dictam inlaenimus, & hac ratione assirmat futurum , ut umbrosus saeculit bus inducatur in Ecclesiam Dei, quae lucem plicitatis cir bumilitatis, diem Domini Pudere de siderantibus praefert.

Addit deinde: Non en ii tri Regi, minineri, S

crorum canonum judicio condemnatum quoquam dirigere, cum apertissime Sacri Canones definiunt, cir liges Iustini Ni, ac caeterorum Catholicorum imperatorum Edidis, quo

liter, Er pro quibus, a quibus debeat Episcopus judicaris a quibus definitionibus nulli es liberum delatare; quia, ut Sanctus Hilarus papa dicit, non minus in sanctii sim traditionum delinquitur suiasiones, quam in injuriam ipsius

Domini prosiatur, Atque inis. Da

88쪽

6o De eo quod in litteris ex nomine γύiro directis habetur,nt Nivente Hinc naro Rotram, Nesat accusator idoneus, qui nullip sit authoritate legitima ressui: refribimus, quia Icet Laec commendatio nasia sit ratione, atque autboritates ultra, si fores apud nos exlex solus Hincmarus, nod aleae priscis tam publicis, quam Eccli Ilicis coninaria, imbordine, n o more habetur, ut non nisi a Pobis o RJmaeruleut judicari pro his excessibus, de quibus habentur certa Sacrorum Canonum, ac legum Decreta: quae , ut Leo dicit, nulla possunt ratione cona elli. Paulo post occurrens authoritati ex Evangelio petitae, qua Apostolica mandata muniri, & urgeri solςnt, a Domino datis esse cla)es, atque dictum Beatissimo Petro, l--mque oneris super terram, erunt soluta in caelis. d explicat verbis Sancti Leonis, qui ait: Munu

, .lio. ergo Petri pri*ilegium, ubi ex ipsius aequitate fertur judi-οῦ cium. si sententia constat, inquit, quia non manet Petri pria Aegium, ubi ex ipsius aequitate non fertur judicium; cum enim, ubicumque, dicitur bscut nussus locus, ita nemo ructor Ecclesiae ex Petri aequitate judicium ferens excipitur , γel conixu illius aequitatem judicium proferens commea- datur. Et quia, ubicuraque, sine ulla exceptione non manet

petri privilegium, ubi ex ipsus aequitate non fertur jud clam , obaudiemus jussum, δel recipiemus judicium, quod non ex petri aequitate fuerit prolatum, ae per hoc ipsius

prinil Iouerit destitutura i Et paulo post. Ergo jubete,

89쪽

6I judicate pri*ilegis magni petr ijuxta aequitaris ejus judicium , quae jubenda, iudicanda sunt, ne, ut dicit,

secundum Regium ministerium postrum quantum ex nobis est, cupimuine are, quod crip αm ese ,si, obedite parentibus γes, is in Domino, ait licet quod fuerit jussim,vijudicatum a Domino.

Cum vero etiam excommunicationis , aliarumque censurarum Ecclesiasticarum minas intentasset Adrianus, non admodum se execrationibus aut diris in causa justa commoveri ostendit Carolus: Nolite, inquit , ex γectro nomine, Ni Apo-Bol cae Sedis auctoritate jus Anes, Ni excommunicationum

intentationes contra Sacrarum Scripturarum tra item,pr.edicationem Majorum, amacrarum legamsanctorum δε- nonum constitutiones, nobis de caetero scribi cujusese in sinctu permittere, precamur: qui citis, imus totumese irritum, quidquid ab illorum fuerit constitutione diNrsum. Et infra: sitiae ex Apostolicae Sedis nomine secundum hauctarum Scripturarum tramitem, praedicati emi Majorum , orthodoxorum Decretas ibuntur dequenda, tenenda non ignoramus : . quia secus a quoquam fuerit compilatum , Ine confectum, non solam res uendum ,sed . arguendum esse cognoscimus. De mittendo Episcopo eodem Laudunensi, cum etiam ad Remensem Archiepiscopum lit-H; te .

90쪽

teras dedis et idem Papa Adrianus, respondit ille

diter . Uuis Pont fici in haec Veiba. Vesru sciat authoritas, quia Π ' μ' in praemum Hin arum , nec etiam quemlibet Epistop

zii tirum, nis Dominud Rex iis praeceperit, Romam, dei maliquam partem mea commendatisne mittendi habeo mi

salem, nec ipse ego ultra mei fui regni ab ne i iud sciemiis progredi Gleo. Si quis contumaciae Caroli, dc indignationi ejus erga Pontificem, potius quam justae de sensioni, εc causat aequitati adscribenda esse censeat, quae audacius ab eo effusa videntur; non sine colore diceret, si Adrianus ipse motus rationibus . Regis deinde non acquievisset , Quod secisse eum apparet ex epistola 27. quam placidam, & b nignitate plenam ad Carolum dedit. Agens enim denuo de causa Hincinari,ait: De his,scilicet. gestis contra Hincmarum, nihil audemus juditare, quodpossit Nicaeno Concisio, quinqne caeterorum Coatiliorum regulis, Pel Decretis nostarum antecessorum ob-Piure. Et paulo post: Si adhuc justum put erit habere proclamationem, Uprensse injuste damnatum, tunc electis judicibus , aut ex latere GIlim directis cum authoritate κ fra refricentur quaegesa sunt, es negotia in qua orta βιαμ incia, canonicὸ terminentur. Finit igitur rem totam Adrianus verbis Con-

cliij Nicani,vel Sardicensis,quae supra ex scriptis