Francisci Vilierii De statu primitiuæ ecclesiæ, eiusque sacerdotiis. De patriarchis, metropolitanis, archiepiscopis, primatibus, primæ sedis episcopi, chorepiscopis, presbyteris, diaconis, hypodiaconis. De pontificis romani potestate atque amplitudin

발행: 1554년

분량: 116페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

atus,vi essent quindecim. His Pontificibus quod simile nostri habeat Romani Pontifices hoc unum reperio, quod ut illi quemadmoduDionysius Halicarnailius memoris prodidit

erat αἰυαμ rei: sic Romani Pontifices nullius

se notioni aut iudicio subiectos esse gloria

tur. Eia τε, inquitDionysius,αλπιυλ ι κης τε κb ζωίας , ουτε βου λογν 2πδιδα ναιου id est, Sunt liberi ac soluti omni notione at-que animaduersione, neque Senatui ratim ianem reddunt,neque populo. Haec de' Romanae superstitionis Pontificibus Dionysius. Nostri autem, quibus Christiana religio quasi Atlante caesum niti existima tur, causa IX, quaestione III, c. Patet,hoc modo. Patet sedis Apostolicae cuius auctoritate maius non in iudicium a nemine soro retractandum, neque cuiquam de eius liceat retractare iudicio: & quae sequuntur. item c. Nemo, Nemo im dicabit primam sedem. neque enim ab Augu- Vsto, neque ab omni clcro, neque a Regibus,

neque a populo iudex iudicabitur. Quam potest sibi Deus Optimus Maximus potentiam sumere maiorem quam potest, inquam, is cuius nutu & arbitrio casum, terra, mariaque reguntur, maiestatem ista sumere

ampliorem Θ L. Sylla victor, qui soliis orbem terrarum gubernabat , Impcriique maic-

92쪽

statem maximam obtinebat,tamen quδd in vectigalibus, iis inqua,quae ipse virtute sua quaesiuerat, contra populi utilitatem gessit, a Senatu rescindi palliis est. Pontifices R.quorum prouincia tam angustis suburbanarum urbiuna

finibus circunscripta fuit,nullis se legibus implicari,nullius vel Senatus, vel populi, vel si cerdotum collegii, vel Regis denique iudicia subire, solam sibi suam libidinem pro lege esse fatuunt. Quod si veterum Populi R. Pontificum nobis exemplum proferant, meminerint saltem de uniuerso collegio loqui Dionysium, neque quicquam Pontifici Max. sine coltcgit sentcntia decernere licuisse. Audiamus edicta capitis insequentis. Aliorum hominum causas , Deus voluit per homi ncs terminari : sed sedis , istius Priesulem suo sine quaestione reseruauit arbitrio. item, Cuncta per mundum nouit E . . clesia, quod sacrosancta Romana Ecclesia, fas.. de omnibus habeat iudicandi,neque cuiquam . . de eius liceat iudicare iudicio. denique a plius decem sunt sub ca ipla quaestione capita,

in eandem plane sententiam ac rationem conscripta. ex codem genere etiam illa sunt xviiquςst. t III, c. si quis suadere,in extremo: Dei v. dicio summi Pontificis alicui disputare non ib cet.& capite insequenti, Nemini est de sediso Apostoliciet iudicio iudicare, aut illius senten- tiarctiactare permissum.& distinctione Lxxi x

c extr

93쪽

tificum sibi Dominus reseruauit, licet electio .. si Cardinalium. Veruntamen, quaeret aliquis, i.

quid si R. Pa a religionem officii sui asperia,

tus, suo exemplo ita multos corrupat, quemadmodu dici solet,Quales sunt principes, tales solere esse ciues ut gregem sibi concreditu secum in exitium aeternum deducat: nulline ipsum de talis vitiis admonere licebit Audiam'

ipsius Bonifacii Papae responsionem, distinctione XL,c.si papa. Si Papa,inquit,suae I se ternae salutis negligens deprehenditur, utilis iect remissus in suis operibus, & insuper a bono ..taciturnus , & innumerabiles populos catem acuatim secum ducit primo mancipio gehennae cum ipso plagis multis in aeternum vapulatu- ει xus:huius culpas istic,id est in terris,redargue- ι re praesumat mortalium nullus: quia cunctos ip i se iudicaturus,a nemine est iudicandus. Sed in- .. epti sumus, qui dubitemus, an Romani Pontifices miseriam sibi ac perniciem sempiterna quaerere possint. Eadem ipsa distinctione,cap. JI,pronuntiatur nequis Papam R.sanctum de iustum esse dubitet, etiam si quadrupedum omnium csset nequistimus. Beatus P cirus, in- ..

uit, perennem meritorum dotem cum ii re- ..ditate innocentiae trasmisit ad posteros: quod illi cocessum est per actuum lucem,ad illos per- ainet,quos par conuersationis splendor illumi ..

94쪽

'' nat. Quis enim sanctnm dubitet esse, quem apex tantae dignitatis attollit In quo si desint ''bona acquisita peri meritum, sufficiunt quae a loci praedecessore prestantur Quaecum ita se' habeat,quid est qu se modo quod dubitemus Romanum Pontificem, qui Deum se ac numefacit,eu ipsum esse que Paulus II ad Thes . II, his verbis describit, Qui effertur aduersus omnem', qui dicitur Deus aut numen: adeo ut

in templo Dei sedeat, ostentans se ipsum,quasi sit Deus Sequenti capite disputatur de Cypriani

verbis,qui in A. q. i,c. Loquitur,sic inquit, L Ο-quitur Dominust ad Petrum , Ego dico tibi quia tu es Petrus, & super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. Super unu aedificat E i. clesiam.& quanuis Apostolis omnibus post resurrectione tuam pare potestatem tribuat,& di

.. car, Sicut misit me pater,& ego mitto vos inciacipite Spiritum sanctum: tamen ut unitatem nifestaret, unitatis eiusdem origine ab uno in-

. cipientem,auctoritate sua disposuit. Hoc utique erant caeteri Apostoli, quod Petrus fuit: V pari consortio praediti & honoris &potestatis. sed exordiu ab unitate proficiscitur, ut Ecclesia Christi una monstretur. Hoc loco quid Rufus calumniari possit,non dispicio. Principio nobis tradidit hanc partium enumerationem : ut Primi dicantur tempore, honore, clai po

95쪽

PRIMI T. ECCLESIAE sspotestate. isique tribus rebus suscepit se plonumfacturum,Petrum caeteris omnibus Apostolis antecessisse. De tempore,non movemus controuersiam .neque enim hoc ad rem vel tantula attinet: ut seperius explicauimus. De honore &potestate,si Rusus Cypriani iudicium no aspernatur: quid ille pronuntiet,videamus. Omnes,inquit, Apostoli pari cum Petro & honoris de potestatis consortio praediti fuerunt. Paulus quidem II Cor. xo aperte de se hoc ipsum ac luculeter confirmat. Nulla, inquit,in re sum inferior summis Apostolis. Quod Rufias exAnacleti nomine false inscriptis epistolis co memorauit, fateor his Cyeriani verbis repugnare sed cum satis constet fictas & commentitias esse illas epistolas, quae tum Clemetis tum Anacteti nomine inscribunturritum Pontificis R .in re sua testimonium repudiamus.in quo a Canonistis ipsis no dimentini' ,ut patet ex glossa XvI, l. I,c. consuetudo, in verbo Eccle11 . Quid enim illis Cypriani verbis magis adue sum fingi aut comemorari potest, quam quod in illa,quam Rufus citat epistola,scriptum est quod tame ne ille adscriberet,pudor aliquis,ut mea fert opinio,reliquus,inhibuit. Sacroiacta, ainquit,&Apostolica Ecclesiano ab Apostolis, i. sed ab ipso domino primatu obtinuit. hacten' .. Rufus. Sequitur in eade epistola, Et eminen- ua potestatis super uniuersas Ecclesias ac totu .

96쪽

Christi populi gregem assecutaest.Componantur nunc & conferantur illa Cypriani verba, .. cum istis Anacleticis. Omnibus Apostolis priis rem potestatem tribuit. Hoc erat utique cari .. ri Apostoli,quod Petrus, pari c5sortio praedi- .. ti& honoris & potestatis. Quare aut Cypriani auctoritatem Rufus repudiet, leuemque ac nullius momenti aestimandam esse doceat: aut istam epistolam quaecum illius verbis ac praeceptis manifesto pugnat, homine Christiano indignam esse fateatur. nam quae aduersa sunt,&. plane cotraria,conciliari nullo modo possunt. Sequitur exeodem Cypriano Episcopa tus unus est , cuius a singulis in solidum pars tenetur. Haec verba Rufus obscura esse dicit, ct multas afferre posse dubitationes, non m do Iurisconsultis, sed etiam Philosophis.quocirca a se non explicari, cum ingenii sui non sit tanta facultas. Prosert enim Vlpiani ct aliorum testimonia, qui statuunt duos in solidum dominos eiusdem rei esse non posse. ac mirum esse ait,quod cum unus sit Episcopatus, a pluribus tamen in solidum teneatur. Quid existimabimus iocarine Rusum, an asseuerare, qui ctini iuris utriusque doctorem se in suo libro inscribat,& in Senatu Parisiensi patronum adipellet,lame in re facili ac peruulgata pueriliter hallucinetur Duo,inquit, eiusdem rei in solidum domini esse non possunt. Quid est hoc Rufe

97쪽

RuseZ Tibiae adhuc illa Iurisperitorumvex ta& nobilis disputatio de diuiduis & indiuiduis ignota est Θ quid ξ Seruitutes cuiusmodi

sint ignorasZan viae,itineris, actus, aquς ductus

plures in solidum domini esse non possunt versarisne hospes ac peregrinus in istis locis,tyrunculis ipsis tritis ac peruulgatisZde quibus nobiles sunt disputationes Iuriscosultorum in i,vi , iaitineris , D.de seruitvt. l. haeredes, si An ea, iaD .famit,ercisi,2.t, . si Cato,i. stipulationes ianon diuiduntur, D.deverb.sig.&aliis sexcen- iatis. Utru igitur per ludum & locu hoc te igno

rare fingis, qui te iurium doctorem inscribis:

an plane conuersa&contraria ratione usus es, ei quam Cn. Pompeium tenuisse commemorabas, qui se,id quod erat, tame inscribere atque appellare verebatur Z Sumamus aliud exemplum, ut istas tuas tam obscuras & spinosas dubitationes, ex hoc Cypriani loco repellamus. Tribunatus pl.magistratus erat,auxilii ergo aduersus Patrum iniurias costitutus. dece porr5 Tribuni fuere .finge nunc Cyprianum ita locu tum esse. Tribunatus unus est: cuius a singulis in solidum pars tenetur. Tibis e videtur Cyprianus obscure ac tenebricose locutus Sed

quid nos inepti exempla confingimusῖ perinde quasi Cyprianus non satis multa nobis protulerit . Quomodo,inquit,solis multi radii, sed lumen unum: dc rami arboris multi,sed robur

98쪽

PRIMI T. ECCLESIAE .

essicis suit in me apud externos) Quum, in- is quam, Iacubus, Petrus, & Ioannes, qui vide- ..

bantur esse columnae, cognouerunt benefi- .ἐcium in me collatum, dextras societatis mi- hi ac Barnabar dederunt,ut nos quidem ad gen ..tes exteras, illi vero ad Iudaeos .proficisceren- - tur. quum autem Petrus Antaochiam venisset, .. restiti illi in os: erat enim coarguendus. nam opriusquam quidam a Iacobo venissent,cibu v- is na cum getibus sumebat.& multa quae sequuntur in hanc sententiam. ex quibus facillime .. ac planissime intelligitur, Petro nullam quam carietis Apostolis maiorem aut digniorem procurationem commissam suisse. Atenim quum Christus , inquis , decesserit, instito-Tem,ministrum,ac vicarium nobis aliquem re- liquerit necesse est. Decessit quidem ex temris Christus : neque nunc a nobis cernitur,aut tractatur. sed ita eum decessisse, ut a nobis absit,negamus. Quum enim decederet, fidem nobis dedit se perpetuo nobiscum futurum. Ego, inquit,vobiscum sum usque ad constant-matione seculi. Etsi ergo hinc emigrans aspectabilem sui pr sentiam nobis abstulitrascendit tamen, inquit Paulus, ut impleret omnia.

itaque ipsum adhuc pr sentem habet Ecclesia, semperq; habitura est. Quod si eam,qua perpetuo nobis adest, ratione quaerimus,ea Paulus . G. ii.

99쪽

Ioo DE STATU

eodem loco perspicue declarat. nempe per ministerium hominum, quibus Ecclesiae suae cu-Wram commisit . Dedit,inquit,alios quidem Α- postolos,alios pastores ad instaurationem, an ctorum,in aedificationem Ecclesiς, ut veritate , sectantes adolescamus in illum per omnia, qui est caput,nempe Christus .Etenim quam tandeesse putamus Ecclesiaru alimoniam ac pasti

nemZeorumne hominum verba, qui nobis con cionantur)at impiae doctrinae viri concionari possunt positant ignari, imperiti, omnis doctrinae rudes. Aut igitur Christum Ecclesiae suae adesse fateamur,qui dona det,ut inquitPaulus, hominibus,spiritumque suum Ecclesiae suae impertiat: aut omnium Episcoporum& conc1onatorum clamores vanos atque inanes elle concedamus. Vicarium autem nemine quaeramuS:

quum ille scilicet satis commodὸ suas partes a- Eat,suumque munus diligenter obeat. quibus enim in rebus ut Cicero scribit ipsi interesse non possumus,in his operς nostret vicaria fides amicorum supponitur. in quibus vero ipli intersumus,est inutilis. Et quoniam placet tiba, Rufe, ducta ex nauibus similitudo, huius nostrae nauis unu hunc gubernatore retIneamus.

Sedeat ille in puppi solus, solus clauu teneat, solus Rubernaculum tractet: permittamus A postolis, Discipulis, Episcopis,doctoribus,ca telisque Ecclesiae ministris,nautarum ac rem1-

100쪽

gum partes, quae sunt illis a summo Nauarcho impositaemeque ullum eorum a remigandi οὐ ficio ad onus suis viribus maius atque grauius

accedere patiamur.

His subiuncta est Hieronymi sententia, quam Gratianus perscribit 93.dist. c. Legimus. δε Si auctoritas quaeritur,inquit, orbis maior est is vrbe. ubicunque fuerit Episcopus,sive Rona , ,, sueEugubit,sive Rhegii,sine Alexandriae,siue,, Thebis , siue Germaniae, eiusdem meriti est, ,, ct eiusdem sacerdotii. Rufus his verbis non adimi censet maiorem dignitate RomanoPontifici: quum satis constet,Archiepiscopos siue Primates maioris meriti ac dignitatis suisse quam caeteros Episcopos . quid ergo esti pag. io 3 Hoc, inquit, ad vitae merita pertinet : vel . ad honorem etiam referri potest, quo affici E- .,

piscopi debent,eo ipso quod sint Episcopi :sed Anon idcirco efficitur, si eiusde honoris sint, ut Aparis & nonmaioris sint. Haec est peracuta &peringeniosa Rufi defenso. At Hieronymus quorsum meriti nomen pertineat,ostendit. Si auctoritas quaeritur, inquit,orbis maior est urbe.quid ista calumnia frigidius fingi aut commemorari potest Eiusde meriti Hieronymus dicit, quod antea dixerat Eiusde auctoritatis. nam quod ad Archiepiscopos & Patriarchas attinet,de illis quoque intelligi possunt verba Hieronymi.nulla enim est,qu madmodum ex

G. iii

SEARCH

MENU NAVIGATION