Hieronymi Rubei Historiarum Rauennatum libri decem

발행: 1590년

분량: 963페이지

출처: archive.org

분류: 로마

121쪽

I IO

Cede uetus nomen, nouisti cede ueractas,

Pulchrius ecce nitet renouati gloria fontis

Magnanimus hunc n.imque Neon . summusq.sacerdos, Excoluit, pulchro componens omnia cultu.

Quibus uersibus, cum renouatum sontem dicat, excultum q. patere vidcturicam aediculam Neonem potius restituis te, quam nouam a fundamentis excitasse. Haec extat adhuc,eodemq. usu Ecclesiae Rauennati inseruit. i collim,in

qua sacerdotes,canonicos uocant, habitarent,maximam partem auxit.Tandetertio Archiepiscopatus anno,Leone adhuc summo Pontifice,Qn arto Id.Feb. moritur. Sepultus in D. Petri,quod extruxerat; in cuius testudine ipsius imago emblematice picta uidebatur,cui sic erat inscriptum: DominusNeyn senescat nobis. Insequentibus annis eius cadauer in brachium serte importatu serunt.Succedit in Archiepiscopatu Ioannes hoc nomine secundus, qui undique,& uni uersali temporum calamitate,& propriis miseriis,atque incommodis male affectus fuit.Nam hac tempestate Athila Hunnorum Rcx, adiunctis Herulorum, Alanorum, Gepidarum, & Turcilingorii copiis, in Gallias transgrcsus, quamquam ab Aetio Romano Duce, apud Tolosam in campis Catalaunicis, maxima clade superatus est; illi tamen haud ita diu post animus denuo rediit, euocatisq. ad colloquiu,apud Curtam,quam hodie vocamus Budam, barbaris Regibus,hortatus est uehementerdialiae prouinciam uti aegredi secum uellcnt; cui cum multis de causis essent assensi, omnem pene Aquilonem secu trahens, per Aquileiensem regionem in Italiam iter parat. Adventu adeo ferocis Tyranni, potetis q.exercitus,ita animi Italoriam deterriti sunt, qui praesertim Venetiam incolebat,ut relictis omnes nobilioribus ciuitatibus,in uicinas Adriatici sinus insulas sese receperint. atq. hinc praecipua eius urbis Origo mit, quam nunc ingenti prodigio post mille& centu amplius annos,rebus, uirtutibus q. omnibus florentem videmus; antiquo a. uocabulo regionis, appellamus Venetias. neq. uero,quod pleriq. scribunt,uerum est, aut uersimile, eius initiu ab oscuris, in fimaeq. plebiculae hominibus ductum; cum non ii,sed quos nobilitas,& fortunarum amplitudo Athilano surori maxime subieci sici, propriae saluti consulerent. Athila procedens in dies, Concordia primum ferro, igni l. cucria, mox Opitergio, Altino; quae urbs antea ad Rauennae specie in tota inter paludes

crat, tunc tota fere in continente redacta; Patavio,& Vicetia pari clade occupatis. Aquileiam obsistentem exercitu circumsedit. Longum citet, ac nostro ab instituto alienum, ius obsidionis acta conscribere. Illud non omittendum,

per totum tempus, dum Aquilcia obsessa fuit; quod pleri l. trium annorum, alii tres aestates fuisse scribunt; Valentinianum Rauennae commoratuim transimisisse reliquis urbibus obsessis, Aquileia praesertim, si ibsidia. Rauennam autem ipse firma, egregiaq. munitione confirmauit. Sed Athila, Aquileia tandem capta , Mantuaq. & Brixia, Ci cmona, Bergo ino, di compluribus urbibus praeterea ferro miserabiliter cruentatis, ac demolitis, Rauennam, ductus nobilitate urbis, prosectus cst. De qua re, Bicobaldus Ferrariensis, Raucnnatis Ecclesiae Canonicus Cardinalis, rauissimus historiarii striptor,eo libro, quem Pomeri u inscripsit, In aduentu Athil inquit, de Rauenna sic legi in comentario Pontificio eius urbis. Rauennae Athila hoc pacto pepercit; Ioannes urbis illius Episcopus, sacris uiris comitatus, uestibus sacris indutus, inalbescente coelo, extra urbem ad Athilam obsidente peruenit; orauitq. urbi

122쪽

LIBER SECUN DV s

& ciuibus ut parceret .Rex,audita uiri sancti postulatione,Deo sic animum inclinante, ac stectente, se sine maleficio quidem, respondit, sed deiectis tamen in terram postibus, ab exercituq. & equis conculcatis, ingressurum; ne serte Ravennates suis id uiribus,aut consilio adscriberent. Eam conditionem libenter Ioannes,&Rauennates sunt amplexi; Athil aeq. aditum permisere; qui nihil contra fidem perpetrans, mediam per urbem transit. Mox pari calami. tate, atque Aquileiam,& reliquas superioreS urbes affecerat, deuastatis Ticino, Placentia, Parma, superato Apennino in Etruriam se confert, Romam prosecturus: sed aruspicibus monentibus, uti exemplo Alarici,qui Roma caiapta, non multo post interiit, eam urbem caueret, in Galliam reflectit iter, Incertus tamen animi, sibi dedecori esse putans, quod inani superstitione ab sempiterna gloria nobilissimae urbis abduceretur, suspensis itineribus substiutit. Quae cum essent Valentiniano renunciata, qui ad rumorem aduentantis Barbari, Rauenna profectus, Romam confugerat, Leonem Pontificem, uti ad Regem adeat, hortatur , petatq. abstinere ab ea urbe , quam religionis Christianae caput Deus constituerit. Rauennatis Archiepiscopi exemplum animos addebat. Itaque Leo multis, sed Aurelio praesertim candido Rauennate, scriba suo comitatus, Athilam ad Mincium adhibet, persuadetq. ne ulterius progrediatur; quod & fecit Athila.Ducibus uero suis tantam clementiam , qua bis praeter morem usus fuerat, admirantibus, respondit, Rauen.

natem Archiepiscopum sibi caelitem uisum fuisse; dum uero se Leo Pont. col. loqueretur , auos supra illius caput sibi uisos homines , qui districtis gladiis, nisi pareret, mortem minarentur. Nec multo post in Pannonias reuersus , cui ibidem existenti, Honoria Valentiniani soror, per Eunuchum significauit, cupere se uxorem eius fieri: quapropter efficeret, ut ab Valentiniano fratre, aut uolente, aut inuito, id impetraret. Quod cum multis modis Athila tentasset, omninoque sese pararet ad rem eis ciendam, noctu repente ex profluuio sanguinis de naribus moritur, cum ad multas uxores, quas habebat, aliam adolescentulam adiunxisset; quam tamen pleriq. Honoriam falso putant, ab Valentiniano traditam: annum domini circiter quadringentesimum quinquagesimum quartum. Eius equestre simulacrum e marmore , auorum nostrorum aetate, iuxta aedem Vrsianam , barba caprina, magno capite, paruis oculis, lato pectore, visebatur; sed illud Hieronymus Donatus , patricius Venetus, quo tempore fuit Rauennae Praeses, Venerias evorra-kil. Quod & ab aliis Venetis, de plerisque aliis uetustis, marmoribus factum est: Nam qui in D. Mariae ad miracula, Venetiis, subter organa Musica, Emarmore, pueri extant, illi, & Rauenna deducti; & Praxitelis, opificis nobilis ,& uetustissimi, opus sunt. Quod constans fama, & egregiorum artificum iudicium testatur. Hic idem annus, Aetii patricii; qui magna Occidentalis Reipublicae salus, & Regis Athitae terror fuerat, interitu, insignis est habitus.

Is Valentiniani iussu,seu ut Cassiodorus,& Marcellinus comes,memoriae prodiderunt , ipsa manu Valentiniani, Romae, in Praetorio,una cum Boetio amico, Praefecto Praetorii, trucidatur, Aetio ipso,&Studio consulibus. Necis causa fuisse scribitur Petronius Maximus, qui dum Valentiniani molitur necem , nec illum se, uiuente Aetio, sine certo periculo consequi posse, intelligeret, Ualentiniano persuaserat, Aetium, rebus gestis inflatum , nouas res

in Gallia meditari. In Aetii locum Valentinianus Ricimerem Sueuum, magi-Κ a strum

CCCC

123쪽

HIS T. RAVENN.

strum militum suffecit. Per haec tempora Leo. Pont. Max. ut ex D. Gregorii Magni Pont.Max.diplomate colligitur, Episcopos Rauennali Ecclesiae a Valentiniano Imperatore subiunctos simili ratione comprobauit. Quod,quo momodo ipsi acceperint subiuncti Episcopi, ex eo potest coniici, quod uir sanctitate, ac doctrina insignis, qui Leoni ipsi Pontifici ab Epistolis suit,Regiensis episcopus Prosper Aquitanicus, prope urbem Regium D.Apollinari, R uennatum, atque omnis huius Prouinciae Archiepiscopo templum dedicauit, & moriens VII. kal. Iunii,sepeliri in eo voluit. Christiana autem in dies pietate,&sacrarum aedium amplitudine crescentibus,cum ipsum D. Apollinaris templum, ignobilius iam uideretur, Thomae eius tum urbis Episcopo, per quietem iussit, templum laxius, & sepulcrum nobilius fieri ,& in illud transferri, quod Lui rando Longobardorum Rege florente , deinde factum est.

triti

asset

124쪽

HISTORIARVM

T v t L A mortuo, in libertatem se Valamici Uuidem ir, &Theodem irostrogothorum,& Ardericus Gepidarum Reges vindicarunt: quod etiam factum est ab Quadis, H rulis , Turingis, qui omnes cum Athila militauerant. Tulere id Hernachus, & Heurichus Athi lar filii, moles e,

cum q. ob id in eos arma inouissent, superantur. Postero

mortis Athi lar anno, Valentiniano Aug. VIII. & Anthsinio Coss. XVI. kal. April.Ostilas,& Traustilas, seu, ut alii, Transitas miles, Aetii satellites , Petronio Maximo Patritio , cuius etiam fraude perierat

At tius, uti diximus, &vxori Valentinianus obtulerat stuprum, suadente, Valentinianum, Romae, eo loco,qui tunc ad lauium dicebatur,in campo Martio, annos natum XXXVI. inermem, pro tribunali concionantem, nihilq. tale metuentem, Heraclio Eunucho, qui se illis Obiecerat, obtruncato, gladio consessum, interficiunt, anno postquam imperare coeperat, trigesimo: abortu Christi CCC c LV. cum paucis ante annis Placidia mater V. kal. Dec. ANN. obiisset. Cuius Placidiae cadauer in D. Naharii ,&Celsi, uti constituerat, CCCCL v sepulturae traditum. Ingredientibus autem id sacellum , duo statim sepulcra apparent, dextra unum, alterum sinistra: in quibus sepulti feruntur Valenti niani,& Honoriae nutricii. In ipso deinde sacelli corpore, alia uidentur gemina sepulcra, in quorum altero, quod est dextrorsum, Honoriam esse putant, sed, ut opinor, similitudine nominis falluntur, quemadmodum &ii, qui alium Honorium Placidiae filium tribuunt. Nam Honorii Caesaris cadauer ibi est inclusum,Rauennaeq.uti memorauimus,Honorius supremum diem clausit. Honoria, uti docuimus, Byzantium pulsa, Rauennae, neque decessit, neque ad sepulturam data est: in altero ad sinistram,Valentinianum Caesarem , eius cadauere, Roma, Rauennam importato: Quamquam neque ab illis dissenserim, qui malunt, Constantium, maritum Placidiae bi sepultum. In fronte ingens sepulcrum ex marmore adest, eleganter fabricatum: ibi sepultam tradunt Placidiam, non , ut moris est, iacentem, uerum seden. tem in praeclara sella: quemadmodum plurimi se uidisIe assirmant: nam in parte sepulcri posteriore , soramen aderat, quod nunc gypso obstructum est. Placidia insigni prudentiae, sanctitatisq. opinione , migrauit ex hac vita.

Quod autem plerique, remi situs cain administrasse, pro filio Imperium scri-K a bunt,

125쪽

i 14 HIS T. RAUENN.

bunt, ditionemq. sit, ea imminutam, tametsi barbarorum eo tempore,Theoderici praesert in Gothorum, Clodionis Francorum, Gundicarii Burgundionum , Athitae Hunnorum Regum, in Galliam irruptioncs, ut ceteras ta ceamo bella gesta, domitasq. gentcs memoria repetamus, cum aliis q. Orientis , atque etiam Occidentis Imperatoribus conscramus , maxima illam , &singulari laude bene gesti Imperii, condecorabimus. Illyricum sibi,id autem est Occidentali Imperio ademisse ,& Throdosio dedisse, ut uxorem filio compararet, uehementer Cassiodorus conqueritur: sed quae utilitas ad R in publicam, ex hac coniunctione affinitatis ima nauit, eam alii putant, Illyrici amissionem; quod tamen neque exicro Principi, ncque alieni sanguinis, aut fidei, traditum fuit; longe superare: cum grauissima bella, coniunctis hac de re studiis, copiisque, felicis sine partim consecta, partim reprcssa fit crint, quae alioqui infinitam prope perniciem attulissent: praeterquam quod cum Valentinianus a Theodosio Imperium habuerit, huius fuerat magis, quod uellet,

tribuere, quam quod Placidiae Videretur, accipere. Valentinianus, ut constat ex Codice Iustiniano, sinam a Senatus Rauennatis celebritate, & publico ciuitatis luctu, inter Diuos est relatus. Hoc tempore uires adeo Rauenna. tibus creuerant, ut eorum Senatus, ac milites, plures Caesares delegerint, multos interfecerint: quod ut dilucidius pateat, non ab re fore putauimus 'si res uniuersa ordine breuiter perstringatur. Itaque Valentiniano sublato, Maximus patricius , Caesar cligitur, qui ut Tyrannidem redderet firmiorem, ac tutiorem, Eudoxam, Valentiniani iam uxorem; tametsi alii sororem falso putent; sibi in matrimonium, violento ausu, collocat. Ipse cum ferre indignitatem Maximi non posset, multis de causis, euocat in Italiam ex Astiaca Censeri cum Vandalorum Resem, qui Romam accedens, cum ingenti. bus copiis, eum terrorem incussit, ut omnes, relicta urbe, saluti suga consu. terent. Interficitur in eo tumultu ab Vrso milite , &in Tiberim proiicitur, Maximus. Leo Pontifex idein cum Genserico conatus, quod cum Athila fecerat, irrisus est. Romam misere de pr. edantur ubique Vandali, Asti,&Mauri,a prima Alarici direptione anno quincto & quadragesimo: a partu Virginis,quinquagesimo luincto supra quadringentesimuin : ibi l. Eudoxia,quae Valentiniani uxor fuerat, una cum Placidia,& Eudoxia filiis, Restiis iuuenibus, Rauennae natis, capitur . Vandalus urbe profectus, Latio omni direpto, Capua ui capta,& solo aequata, nauibus Italica praeda onustis, in Asticam traiecit , & Eudociam, licet pene puellam , Transimundo filio, quem Procopius Huneri cum appellat , nuptui tradidit, cum abstinere uiro, Placidia, Olibrio, qui in eo tumultu Constantinopolim abierat , iam de

sponsa, constituiss t. Romam , unde quattuordecim dies abfuerant, Omnes reuertuntur: Caesarem eligunt, Auitum, Senatorii ordinis uiruin, Aruer.

num , Sidonii Apollinaris eius Ciuitatis Episcopi, laudibus clarum: qui eodem anno, Gothis , Theoderico Rege, in Gallia rem Romanam turbanti bus Tolosae Theodericum Regem adhibuerat,& per hos dies de pace cum illo

agebat. Ceterum Auitus, cum Romam uenisset non co Romanos in se animo reperit, quo putauerat: secum tamen Martianus, qui Orientis Imperatorem gerebat, pacem secit, ac foedus iniit: nec post multos dies, Martianus obiit diem suum, cui Leo subrogatur,primus, tui ex Graecis assumptus,ad I perium

126쪽

perium fuerit, tametsi Bessi cum plerique eum dicant. Huius anno primo Aui- A N utus, post varios rerum euentus, moritur, &XV. kalen. Octobris, Remiscus CCCC ex eadem parte Patricius, in Palatio Classis, apud Rauennam, occisus est. In L V I . Auiti locu in , Senatus, militesque Rauennates, Leoni postulanti, ut satisfacerent, sevio ab Rauenna lapide, in campo ad Columellas, Constantino, &Rufo Coss. kal. April. anno CCCCLVII. Caesarem subrogant Fl. Iulium Va- N M. Ierium Maiorianum, qui statim creatus, cum Ricimere Sueuo, de quo dixi-CCCC mus, consilia Regni administrandi iniit classem in expeditionem Africanam L VH adornans; nam Gensericus denuo Campaniam vastare, instructis nauibus,

parabat; exercitum q. ex omnibus barbarorum nationibus ingentem, comparatis , has ad Senatum litteras, Rauennae, dedit. Imperatorem mefactam. P. C. AN N. - a electronis a burio, est fortissimi exercitas ordinatione agnos i e. A sit ordina. CCCCtioni hom nam Aropitia diuinitas, quae Regni nostri augeat, pro venIra ι uisa e , ct L V kii publiea, ueramus, qui adseu SisentPrincipatus apicem, non uoluntate mea, sed obsequio blica deuotionis accesss, ne aut mihi ob umerem, aut ingratus Rinpublicae, cui natus sum ita hae recusatione iudicarer . Dicatis quoque Iano Kalendis, suscepti feliciter Consulatus ereximus ses, ut praesens unus, nascentis Imperi, nostri incrementa 6 cipiens, no Iro etiam nominesignaretur. Durae nunc Principi, quem sciastis, o truerandarum rerum curam par iri te nobiscum, ut Imperium, quod mihi, uobis adnitentibus, datum est, Hurijs communibus augeatur. Praesumite, iustitiam nostris vigere temporibus, ct sub innocentia merito, Voficere pose virtutes . Nemo delation es memet, quas, drpriuati, in altorum morsim condemnauimus, o nunc Psecialiter persequimur. Nullus calumnias reformidet, nisi quas i e commouerat. Apud nos, cum patre , patricioque nostro Muimere, rei militaris peruigil cura . Romani orbis statum, quem communibus excubis, ct ab externo hoste, dr a domestica clade Iiberauimus , propitia Diuinitate , Fer nemus. Turo institutionis nostri vobis inus notitiam, quam mihi amore ves um vita, e periculorum quondam socius in ubitaurer expondeo: enisar tamen rebus communibus, si superna concefexint, aucIori ute Principis , ct obsequio colugae, ut issem in me vobis non possit dis licere itidierum o manu Diuina viamus uos felicissimos , erforenti os per multos annos. Sc ne ualete, anm mi ordinis patres conscripti. Dat. Id Ianuar. Rauenna, Maioriano. A. Consule . MOY octauo Id. Mart. de Ciuitatum Defensoribus, ad uniuer.

sos prouinciarum Rectores scribens, Cauit, ut viros prudentia, & moribus spectatos, quaeque ciuitas virum, legerent, qui Vetere reuocato mor , iureque , auctoritatem tuendae plebis acciperent : priuilegia ciuitatibus per leges concessa exequerentur, vel Imperatori insinuarent. Ipsos enim prouinciales , propter expensas , itinerisve labores, ad se venire Maiorianus nolebat: Magna enim erat, tum, in omnibus prouinciis urbium solitudo, sugientibus inde ciuibus, & rura, solitaria l. loca sonantibus, quod Defensoribus, qui eos ab improborum insolentia uindicarent, destituerentur. Postridie eius diei, qui dies VII. Id. Mart. fuit, edicto ad Basilium Praefectum Praetorio scripto, quae tributa ab iis, qui bona possiderent, varia, & multiplici exactione iam diu fessis,ad praesentis undecimae Indictionis initium debebantur,

relaxauit,extra suarii canonis rationem,cui,propter urbis venerabilis copiam

nihil detrahi voluit. Quoniam vero mitti ab ipsis Augustalibus aedibus,in prouincita consueuerant, qui tributa exigerent, Canonicarii, a Canone, id autem

127쪽

iis HIS T. RAVENN.

tem est, tributo vocati, iiq. ita inclemente iniurioseq. se gerebant,ut provinciarum Rectores, Canonicariorum auctoritati cedere cogerentur, & in prouinciales, ii, non soluin bonorum mulctatione, sed tetro carcere,& crudelibus suspendiis ciuirent, piovincialesq. ipsi eorum auctoritate ,& itineris incomis modo,sumptuque deterriti, ad Principem non adirent,sed de suo potius iure decederent, statuit Maiorianus, tributa per locorum iudices exigi: utque fi ges opportune vendere quisque posset,iribus pensionibus quotannis persolui. Sexto Id. Iulias, sanxit, ne antiqua aedificia Romae publica, quae passim diruebantur , & in priuata extruenda, vel publica restituenda confercbantur, ullo quis praetextu dissolueret: eius rei cura Aemiliano Praefecto Praetorio manda. ta . Quoniam Vero per eos dies, Scuerina quaedam mulicr, in Piceno, maritum interfecisse dicebatur, ipsa quidem meritas poenas morte dederat, eius autem bona nonnulli in aerarium Principis, per fraudem occultata, inferre ne. gabant, Maiorianus ad Ennodium Comitem rerum pri uatarum scribens, iusisit,ut bona caduca,proscriptorumve,& eorum,quos in scelere deprehensos,absque legitimo haerede, summum ius insequebatur, priuato Principis aerario addicerentur, prouinciarum q. iudices acriter monuit, id ut diligenter curarent,

neu quid occultum sinerent: quod potissimum in Piceno factum est.Post harevero Sept. kal. Nouemb. eloquentissimo ad Ba silium P. P. scripto decreto, statuit, ut Virgines a parentibus Diuino cultui dicatae, continuata virginitate, in beatae vitae proposito, susceptoq. consito permanentes, non ante, accepto velo, consecrarentur, quam quadraginta annos natae, inoffensa obses uatione, tali insula decorari meruissent: Qui parentes, id ante curassent, parte bonorum tertia mulctarentur: Quae parentibus orbata', idem fecisset, eandem mulctam subiret: Quae per vim , & metum parentum, propositum seruandae virginitatis induisset, ea, parentum interitu, metu liberata, necdum annos quadraginta aetatis, quibus Velari nequisset, egressu, nubere posset, neque haeredatio illi, ob eam causa in , a parentibus vehemens, nec sola Falcidiae legis portio relicta, noceret. In eos autem, qui violare sacram virginem tentassent, seuerissime cauit. De Viduis, quae nulla suscepta prole, non religionis, pudicitiaeve causa, sed potentiae ambitum captantes, ciliasam in intemperantia libidinem malebant, sciuit, ut quadragenaria minor,intra quinquennium nuberet, alioqui, eo clapso, cum germanis fratribus, sororibusve, e

rumque filiis, vel propinquis, per quos familiae origo restituitur, aut hi si desint, cum aerario Principis, sua bona partiretur: neque tamen intra quinquennium alienare illi quidquam ex ipsis sex unciis liceret: qua tamen, inquit,sprobare potueris, seudio cauiratis,fecundas nutras νsuisse, cum liberalis fuerit in propio' 's . Q u sine dote matrimonium contraxissent, eis, eorum q. parentibus infamiae maculas ita inurendas uoluit, ut nec matrimonium iudicaretur, nec

legit mi ex illis filii procrearentur. Ad haec sanxit de illis, qui ab iis donari s bi qu d Iam curabant, qui filias, uxores peterent: de illis item,quibus,a i s roribus, nulla sibi propinquitate coniunctis, relictum aliquid esset, quos

iussit tertiam partem in aerarium publicum inferre. His temporibus multi, iud cari, exacti rumq. iniqua venalitate pulsi, patriam deserentes, familiae splend nre i cto, occultas latebras, & iuris alieni habitationem eligebant, dumque uti potentium patrociniis vcllent, colonarum, se ancillarum q. con iunctio-

128쪽

LIBER . TERTIVS O

iunctione foedabant: Quo acciderat, ut Magi stratus, atque ordines in ciuitatibus perirent, & per contagionem contubernii deterioris , pene amitterent plerique libertatis statum. Id malum latius ne serperet, nec deinceps liceret, Maiorianus, lege,ad Basilium Praefectum Praetorio. VIII. Id. Novembr. scripta, sanxit, ut ubicunque iam inde a triginta annis inuenti Curiales fuissent; quos Maiorianus appellat hoc rescripto, neruos Reipublicae, ac ciuitatum viscera, quorum coetum, Veteres, minorem Senatum dixerant; procuratoribus, conductoribusve praediorum coactis, dominisque conuentis, ad quas deseruerant urbes, reducerentur: Hoc autem edicto, neque Augustalis ipsa domus excluderetur, sicut mares, patrem sequerentur; foeminae, praedi rum dominis relinquerentur. Ex colonabus nati, Curiae: ex ancillis vero,

Collegiis insererentur, ne materni sanguinis vilitate, splendor ordinum pollueretur. In posterum, qui actor, procuratorve, insciente domino, Curi lem suscepisset, aut intra annum ciuitati suae non restituisset, is, si esset inge nuus, Collegiis addiceretur, si seruus, sustuario supplicio necaretur, si dominus id rescisset factum, iussissetve, nec restituisset, praedio, in quo hoc comtigisset , mulctaretur. Plura alia in hanc curam, ut urbes ciuibus suis augeret, sanxit. Quoniam vero occurrendum este censebat eorum dolis, qui nolebant esse, quod nati crant, decreuit, ut qui se nomine sacri ordinis, quopiamve religionis praetextu, de Curia, aut Collegio subduxisset, si intra I)iaconatui gradu in esset, ad originem suam reuocaretur: sin Diaconus fuisset, aut sacerdos, Episcopusve, cum lea haec lata est,nihil de patrimonio suo alienaret: Cui si mares filii, propinquive essent, qui operam Curiae nauarent, bonorum suorum dimidiam illis partem traderet, sibi sex uncias, quae reliquae fuissent, ad usum fructum retineret. Si mares deessent , adessent vero foeminae idemi filiabus seruaret, dum tamen in Curialium familias nuberent. Si careret filiis, patrimonium, ad ciuitatis suae ordinem spectaret. Si quis, originis suae vinculis obligatus, ex iis, quos iubebat ad ordines reduci, diuini mysterii occasione, intra templum sese occultasset, cum coactus Archidiaconus praesentem tamquam in manu daret. Ad haec plurima de praediorum distractione adiecit, de ponderibus, de tributis: Ad extremum, ne ciuitates, ordineSq.

curiarum, ac negociatores nimium premerentur, ob Iudicum aduentum,

quos in ocio plerumque viventes, delitiis exquisitis, quadam quasi lege cogebantur, sciuit, Rectori Prouinciae, toto anni tempore, ne amplius, quam triduo, una Ciuitas epulum daret. Si supra hunc modum a Curialibus, negociatoribusve, quidquam, Iudex postulasset, liberalitatisve nomine accepisset; nimis inquit Maiorianus; extorsisse credendum est; administratione pelle retur , dignitatis priuilegio mulctaretur, proscriberetur. Haec Rauennae hoc anno a Maioriano decreta sunt,cum interea ad Classem profectus, exercitum, quem ex omnibus, uti diximus, barbarorum nationibus ingentem contraxerat, in naues imposuisset, ac res omnes ad bellum Africanum necessarias comparasset; Aliqui ctiam tradunt, eum, hoc eodem anno, Ligurnum progresisum, inde mutato habitu,ac nomine, in Africam, ut Vandalorum apparatum exploraret, quasi ab Imperatore de pace legatum, traiecisse, ab Genserico eorum Rege acceptum, & in interiorem aedium partem, in qua arma, ceteraq. pretiosa erant, si fas est credere, introductum i mox ad Classem reuertisse,

129쪽

ANN.

CCCC

LX. ANN.

CCCCLXI. A NN. CCCCLXVII.

eam q. terrestri itinere ad Columnas Herculis duxisse, fretum transmisisse, Mauritaniae littus tenuisse, indeq. in Asticam Classem appulisse, Carthagini oppugnationem admouisse, sed morbo grauissimo oppressum, eam urbem non cepisse: ab eo recreatum, in Italiam, Rauennam rediisse. Verum haec utrumne fieri hoc anno potuerint, cum mense Martio, Iulio, Septembri, O .ctobri, ac Nouembri Rauennae fuerit, quod legibus, quas hic tulit, declar tum est, alii iudicent . Illud constat, anno altero, postquam haec Rauennae ab eo acta sunt,in Gallia fuisse, quod lex significat, Magno, & Apollonio Consu-sulibus. V. kal. April. Arelate data, de Episcopali iudicio, & ne quis inuitus sacris initiaretur: Theodericus enim Gothorum in Gallia Rex, Romanis re bus in eo Regno, bellum facere inceperat, Lugdunum diripuerat: quo facta est , ut Maiorianus, aspera adhuc hieme, cum exercitu, traiectis Alpibus, cocontenderit, &pulsis magna felicitate Gothis, pacem dederit. Inde aulcm cum in Italiam uenisset, postero anno, qui fuit salutis nostrae primus, & sexagesimus, supra quadringentesimum, illum, tertio anno postquam imperare

ceperat milites Rauennates, Dertonae, quo se tum primum contulerat, excitato tumultu, trucidant. Quapropter Seuerianus, vel, ut Pomponius Letus scribit, Seuerus, Rauennae Imperium itidem, XIII. Ial. Decemb. arripuit reum Dertona, Rauennam venisset Ricimer , eius tumultus, ac necis; ut una

cum Seuero Imperium administraret; auctor Seuerus superato Biorgo Rege Alanorum, qui per Tridentinas alpes in Italiam iam irruperat, Lauream meruit, sed breui gloria: occubuit enim anno tertio. Huic sufficitur Anthemius, Martiani iam gener, anno. CCCCLXVII. quo anno, Hilario Pont. Manri Leoni fuerat subrogratus, demortuo, Simplicius Tiburtinus successit ,&auenna; ut scribit Marcellinus terrae motu quassata, magna clade affecta est Pusatio,&Ioanne Consulibus: Quo tempore, cum Sidonius Apollinaris , Arvernorum Episcopus, suae legatus Ciuitatis, Romam contendens, Rauennam venisset, eam, ad Heronium de hoc itinere scribens, describit: nam ea in Epistola, ubi Lambrum amnem, ut vocum appellauit. ErisCum, inquit,

dein vidum, dum succedemi Aemiliano nauis, decedit Venetas remoex, tantum, ut exiremus, intrauimus : Rauennam paulo post cursu dexteriore subeuntes . inuo loco veterem rixitatem, novumque portum, media via Caesaris, Ambigas Gramne con-

ncctar, an separet. Insuper vidum, duplex pars interluir Padi, certa pars alluit tu ui ab alueo principali, molium publicarum discerptus obiectu, oper easdem, derisa iis tramitibus, exhaustus, sic diuidua fluenta partitur, ut prabeant, moenitus circam- fusa , praesidium: infusa, commerciam. Huc cum per opportuna cuncta mercantium. rum praecipua quod est compererra, deferebatur : nsi quod cumuese hin asomposeris pelagus impingeret, hinc cloacali pulte fossaram, aescursa lintrium, venitiata, V flentatis languidus lusus humeris nauticis c fidibus, foraminato fundi glutino, fordidaretur, in medio undarum uamus: quia nuAtiam aquaeductum liquor int ger , uel cisterna defaecabilis, uel fons irriguus, vel puteus illimis. Vnaee yrogressis, ad Rubiconem ventum. Haec Sidonius, qui iisdem de causis ad Candidianum Cassinatem scribens, & cum eo iocans, quod relicta Carsena, ab eo furnum vocata , Rauennam incoleret, ubi illum, auribus, Padano culice, perfossis, municipalium ranarum loquax turba circumsiliret : In qua palude , inquit, in desinenter rerum omnium lege peruersa: muri cadunt, aqηae sanie turres suunt, na

130쪽

nesserint: aegroti deambulans, medici tacent: algent balnea, domicilia confiagrant: si iunt uiui, natant se patii: vigilan ures, dormiunt potestates: samerantiar Clerici, Dri Uallunt: negoci.itores militant, milites negotiantur: stud/nt Hilae senes, aleae iuuenes: aranis Eunuchi, lituis sederati: litteris quoque ad Felicem suis, penu

riam aquae, qua hic laborabatur, eo explicat versu, cum inquit: Vluosae petiisse sitim Rauemue. Vtuosam autem appellat, quot hic coeno, atque alga solum persunderetur. Ob mistam autem, cum dulci, salsam aquam,&ob id corruptam, siti laborabant. Atque haec ex Sidonio. Ceterum si tum aquae poculentae laborabatur penuria, nunc abundat, duobus, quae diximus, cin- et i suminibus, Viti ,& Montone , sed Montone potissimum: cuius aqua facile clara redditur, refrigeraturq. &calescit, ac omnis expers qualitatis, non haeret in praecordiis,&letiis omnino est.Quamquam autem initio nonnihil vergat in Septentriones, tamen in Orientem , state solem deinde torquetur, alueoq. nusquam suapte natura lutulento, aut impuro, satis longo cursu, & mediocri uelocitate, in mare inssuit, &aut nullas, aut paucis smas, easq. salubres in se aquas recipit, quas facile in suam conuertit naturam,quae ob id una habetur, ac simplex. Accedit ad haec, non pertransire illum ciuitatem magnam, unde multae eum sordes, ac colluuiones inficiant. Quae summam omnia

bonitatem aquae docent. Nam, & oriens sol, & prodeuntes inde venti, cum saluberrimi, habeantur, benignum aquis teporem assiant. Illud etiam plurimum conducere creditur, quod nequaquam magnus est fluuius, quem alia sumina ingrediantur: Magnorum enim huiusmodi fluuiorum aquam detestari plurimum Hippocrates consueuit. Nilus autem; quem Gihon a Moise ap. pellatum plerique putant; tametsi diuersum a Nilo uideatur illum facere Aui. cenna; quamquam est maximus si uuius; nam post Gangem, & Indum, tertio scilicet loco magnitudinis, ab Arriano, & ceteris antiquis scriptoribus, qui Maragnonum in noui orbis Peru ignorauerunt, ponitur; eius tamen adeo salutaris aqua scribitur, ut Pescennius Niger Imperator, apud Spartianum, in Aegypto cum esset, militibus vinum petentibus, responderit, Nilum habetis , & vinum quaeritis Θ Philadelphusq. Aegypti Rex ad Berenicem filiam,

Antiocho Syriae Regi, nuptui datam foecunditatis conciliandae causa, ma gni loco muneris, plenam eius aquae nauem dono miserit: Eulei etiam magni suminis, qui per Susianam e Zagro monte profuit, aquam, & bonitate fui sese, atque ei se tradunt, ut eam Persarum Reges secum deferre in expeditionibus consueuerint. Sed de Nilo quod dicitur, est singularis eius longissimi in Septentriones cursas,aestuoso caelo, ac plane igneo sole, praerogatiua, qua teperatur, & coquitur: sic, ut fortasse iniuria Seneca dixerit, cur Nili aqua foecundas reddat is minas, adduci rationem minus polle; & quia aluuin soluat, idcirco, contra Galeni, di reliquorum sententiam, eam non esse optimam putarit Atheneus. Nam, & in Aegypto, eadem magni caloris cause,qui octauo mense nascuntur, uiuere, uti docet Aristoteles, &adolescere possunt,&quibusdam aliis in locis, ubi mulieres fertiliores sunt. De Euleo flumine, id commoditatis ne an bonitatis causa factum a Persis fuerit,incertum: cum omnino improbanda Rasis medici sententia videatur, qui contra quam senserit Hippocrates, magnorum omnium fluminum laudet aquam, & Aetii, qui omnium fluviatilem improbet. Nos nostri suminis Montonis probamus, quia

SEARCH

MENU NAVIGATION