Hieronymi Rubei Historiarum Rauennatum libri decem

81쪽

tu concitandum, impulit. iis tamen nihil retardatus est ymnorim: Itaque Rauennam iter intendit, quo etiam Stilicho ipsum insecutus est: cum q. iam Rauennam peruenisset, demorte Arcadii Augusti, qui kal. Mai. obierat, nuncius aduenit. Quamquam autem Arcadius, hostium fide potius, quam suo rum,aut voluntate, aut opibus fretus, Theodosio filio propὰ infanti, Imiger dem Persarum Regem, olim hostem, testamento tutorem dederat, attam en Constatinopolim cupere sic,Honorius ad nauigare,ad res eius Imperii,& Theodosii pupilli perspiciendas,cum Stilichone communicauit: verum is,causis quibusdam in speciem probabilibus, cum veras occultasset, qllibus se, perempto Theodosio,Orientale Imperium,Eucherio filio conciliaturum putauit, illud e tia improbauit Honorii consilium. Quae cum postea Honorius, dum Ticinum paucis deinde diebus,adiret,ad sedandos Constantini,de quo diximus,in Gallia motus, ex Oli inpio accepisset, in eo l. grauissimo tumultu Ticinensi, quin& ciuitas direpta est, & Honorius mortuus est creditus, re ipsa perspexisses,

propterea quod Stilicho, eius tumultus nuncio Bononiae accepto, non 'rii Ticinum, opcm laturus, non accurrerit, sed Rauennam reuerterit , nulla de

Honorio, puniendisque iis, qui seditionis auctores fuerant, suscepta cura; cum etiam ob id de Vandalis ab eo in Galliam immissis, quae pridem acceperat , vera suisse iam Honorius crederet, familiarissime Olimpio uti ad omnia

cepit. Quamobrem plurimum de immutata animi voluntate vereri Stilicho,&sibi metuere, angoreq. &solicitudine conscientiae vexari: militibus autem monentibus, ut tutis in locis consisteret, dum Honorii animum erga se exploratum haberet, Sariis, qui dignitate inter ceteros eminebat, interemptis per quietem, militum suorum opera, Hunnis omnibus, qui assidue Stilichonis latera stipabant, ad tentorium eius accessit. Hac barbarorum dissensione, quos secum habebat, Stilicho vehementer commotus, maioremq. in suspicionem adductus, Rauennam iter magis intendit, &qua ibat, ciuitates, ubi barbarorum coniuges, & liberi considebant, admonebat, ne quem barbarum, ad se venientem, admitterent. Vbi Rauennam Stilicho venit, Honorii litterae, ad exercitum Rauennatem, ab Olimpio missae, quibus mandabatur, Stilichonem comprehenderent, atque in custodiam darent. Re percepta Stilicho,pernoctem, in templum, salutis causa, confugit. Ceterum cum id Exuperantius Archiepiscopus resciuisset, ne violaretur militum iniuria templum, accurrit: Stilichoni, & militibus, ut absque tumultu res ageretur, persuadere Tittitur,

quando nec Stilichoni tandem ad resistendum vires essent, & nihil aliud posset, quam magis Honorium perturbare, exulceratum q. eius animum exagitare , praesertim quod aedem ingressi milites, coram Exuperatio, iureiurando Hrmarent, non esse sibi, ut illum perimerent, a Principe imperatum, sed tantum, septum custodia tenerent. Hac fide egressus Stilicho, sese militibus dedit. Ceterum haud ita diu post, alterae ab Honorio litterae, ab eo, qui priores attulerat , redditae, quibus praecipiebatur , ut Stilichoni ob delicta adue sus Rempublicam, vita eriperetur. Id cum accepisset Eucherius filius, nullcysubsidio patri esse posse perspiciens, sibi fiiga consuluit, Stilicho ad capitale

supplicium abstractus est. Plerique auctores sunt, seruos illius, familiaresque impetum facere in Rauennates milites uoluisse, ut Stilichonem tuerentur, illum autem, siue quod iam tot rerum mortalium vicissitudinis, & inconstantiae

82쪽

tiae taederet, siue quod frustra id niti intelligeret, neque aliud, nisi maius o dium, ac supplicium quaeri, ab huiusmodi eos proposito avocasse,& se ultro occidendum dedisse. Interiectias est Calendis Septembris, ab Heracliano Comite, vir militiae, & domi insignis, ingenii solertia singulari, sortis, ina. nu promptus, quemq. si affectati Regni, atque ob id perfidiae suspicionem re. moueas, summis dignum laudibus censeas. Principum sibi virorum, longe . que magis militum , conciliandae beneuolentiae peritissimus: & quamquam

domo Vandalus, tamen cum Imperatoribus ais nitate coniunctus: nam,&Theodosii fratris filiam, Serenam, uxorem habuit, & Honorio duas filias, itavit supra memorauimus, in matrimonium collocauit. Saepe consul, ceteros omnes belli, pacisq. magistratus iniit; Praeturam in exercitu per annos tres& viginti gessit, & cum potestate pene Augustali, post Theodosii mortem in

Occidente versatus. Honorius Rauennam reuersus, hostem publicum, Stilichonem, lectarauit, Therinantiam sponsam, dignitate Augustali spoliatam, ad serenam matrem, Romam remisit, filium Stilichonis, Eucherium , vestigari ,&repertum iugulari iussit: inde quaestiones de familiaribus Stilichonis seuerissimas habuit. Haec autem dum aguntur, ad componendas etiam reliquas Regni partes animum intendit: itaque pro perpetuo veteri suo Catholicae religionis studio, ad Olimpium magistrum olficiorum, & Valentem Co. mitem Domesticorum ita scripsit. Fos, qui Catholica secta sunt inimici, intrapa.

ianum militare prohibemus, τι nultas nobis M aliqua ratione coniunctus, quia n his siti. er religione discordat. Dat. X VIII. LMen. Decembr. Rauennae, Basso ,

ct Philippo Consulibus . Octauo autem post die , qui fuit X. kalen. ita detestimonialibus sanxit. Eos, qui testimoniales, non iῖτο merito ,sed eorum con templation uent adepti, qui pro his nostram clementiam orni precati, par fueritas persequatur: eos tamen esse in urbe sacrati sima non veramus, qui posuerunt illic Iarem , atque domicilium. Eodem etiam die, Stilichonem ,& Eucherium, ut puto , damnauit, his edicta verbis. ciui suas opes praedoni ubtico, vel eius Alto, eeuruq. Salesiuibus dederunt, uel iure, vel corpore, quibiu tye usius est ad omnim d randum . inquietan amq. barbariem, his omnem reperendi viam iubemtu essepraesu-fam. Mox septimo kal. Decembr. sanxit, tyrones in Scholis posteriore semper loco poni; & cum pridie eius diei, ita ad Donatum scripsisset, Aue Dona

re carasume nobis. Donatistarum haereticorum, Iudaeorum noua,rtque inusitata dete

xit audacia, quod Catholicae Hei velint sacramenta turbare. Iduaepentis, a que contagionis si lutus emanet, ac profluat In eos igitur, qui aliquid, quod μ Catholica secta cootrarium, aduersum. tentaverint, supplicium iacta animaduersionis, expromi praecipimus, ad Theodorum Praefectum Praetorio II. eadem fere repetens , V. kal. ita cauit. Defenso um, Curialium, omniumq. O ciorum stecula cu- notat . ne quis intra aliquam ciuisarem, uelusia terruor, parresecreta, qui ab Ecclesia Casholico Sacerdote dissides, inlicitae cohibitionis habeat facultatem . usa etiam loca iuri publico sociari, seclusa omni excusatione, censemus, dr profriptos eos in exilium detrudi, qui audent disputare, ea, ct asserere, quae inPlautio Diuina condemnat. Haec Honorius. Vt autem ,&componeret, quae suo studio corrupisse Stilicho visus fuerat, sic sanxit. Dat. Rauennae, Quarto Id. Decembr. Cum per Ill)rici partes, barbaricus raretur incursius, numerosa incolarum manus, feris quaesiuit externas, in cuius ingenuitatem, assiduapetisorum solis si donassari, eig.

83쪽

inlicite iugum sierat tutis imponere. Itaque praescriptum tua Sublimitas retetnosar, ut ItbHctanos omn s. quos patria compocritur, Melasea quisbet terra sus eru, p ura non licear. Item eodem die in hunc modum decreuit. Homspiaticus Sti-μίo, umum, atque insolitum repererat, ut mora, ct tortus, crebris vallaν et excu-ινs, ne curquam ex Oriinte, ad hanc Impe j partem, fateret acce sus. Huius iniquiarate rei mori , et ne rarior sit diuersarum mercium commeatus, traci 'mus hac fun-Ly one ut litorum d si ar, ac portuum perniciosa cui odia, or eundi. ac redeundι θ-bera bis facultas. Stilichonis morte accepta, Alaricus, inducias cum co pactas etiam finem habuisse ratus, legatos de pace ad Honorium mittit, certam pe. cuniae summam ,& Actium, Iasoncm l. Gaudentii, & Iovii filios, obsides petit: contra, ipse quoque alios pollicetur. Vcrum Honorius, siue quod eam sibi condicionem indecoram putabat, siue quod crat assiduo bellorum sui n-A N u ptu eXhaustuS , eam non accepit. Postero anno incunte, cum Haeretici, ut est CCCCIX. genus hominum contumax , & scditiosum, putantes Honorium biliorum periculis absti actum, parum, quae religionis essent, curaturum, noua mChrciatur Honorius ad Theodorum Praesectu in Praetorio II. scribens ita sanxit. Ne

Donatistae, uel ceteroxum vanitas haereticorom. aliorumg. error. quilias Catholica cons

mi nitn s cuisus non potest Ze 6ariri, Iudat, atque gentiles; quos uulgo μs anos Upiliant. a bilyen or legum, ante, a si fumue datarum, constuta repu)sse. nouerint Iud Os un ubs, prac pris, eorMm Deo deuotione, parendum. o inter praecipua. quidquid a quemus eos decrevimus, non ambigan/ exequen .m. 4ei . si quam Iudicam Ioco conhibentiae executioni m praefe/, tis legis omiserit, nouerit, amissa dignitare. grauiora m mothm se nomae clemtntra Fubiura um. Fcium quoques m. ρνο saluti propr a conιε Ia funestione ae fuerit, punitis ιν us 8ν ima t/ltis, condimnationexu ni iuraram auri plerii. π sim. Ordines quoque utri .si in proprys ciuitatibus, uel terraro ijs.comm f. in tale aliqui Murrint, ingratiam noxiorum . deportation s par- nam ct propriarum amisitonem facultarum ,se nouerintsibituros. Dat. XVII Kal. FHr Rau nnae, Hono νιο V II. Theod. III. AZ. coss. Mox duodecimo kal. Febr. cauit, ne Defensores ciuitatum , Curatores, Magistratus, & ordines , in carcerem, oblatos sibi reos, coniicerent, sed in ipso malcficio deprehensos , cum accusatoribus, in iudicium vocarent, nec ad arbitrium aduersaliorum, in ciuitatibus retinerentur. Quod si qui rci triginta dies, moderata ac dili-gcnti custodia septi, ut domum suam instituerent, &sumptus sibi pararent, commorari in patria vellent, id eis ne denegaretur, quod, &Theodosius p ter concesserat. Ad haec, ut a die inscriptionis, intra anni curriculum definirentur , quo clapso spatio, accusatori, quia destitisset, muleia legibus consti- . tuta irrogaretur. Quicumque autem testes neces arios, eosdemque idoneos haberct, iis sumptus ab accusatore, vel iis, propter quos fuissent postulati, Iudex praebendos curaret. Cauit etiam accurate, ne prouincialibus, qui contollari de iniuriis suis litem cuperent, actorum confectio negaretur. Sin e rum interdiceretur actorum Gemplum, querelae libellum, ita uti anica fuerat, colat starcntur, frequentioribus a. ciuitatum locis affigerent. Tandem codem hoc die decreuit, ne quis cx Curialibus, aut possessoribus , plebeisue, si ii Spastoribus nutriendos traderet, cum aliis rusticanis , ut fieri consueuerat, dari alendos non uetaret. De his vero, qui in carcere habebantur, sic statuit. Iudices,omitibus Loininicis diebus productos reos e custodia carcerali videant,

84쪽

LIBER . SECUNDUS τ 3

ant, interrogent, ne his humanitas clausis, per corruptos Orcerum custodes, negetur. Viaualam is antiam non habentibus, faciant ministrari, lisellis duosns , aut tribus diurnis, vel quot exictimauerint, ut commentariensit, decretis. quorum fumptibus pro- ciunt alimoniae pauperum, quos a i lauacrum, Fubsida cur odia, duci opor es: mu D, Iudi.ibus, vigiuii librarum auri, dr o clys eorum, eis cm ponderis constituta. Ordι-nibus quaque trium librarum curι mulcta 8roposita soluberrime star ut a contems m . Nec deerit Antistitum Christianae religionis cura laudabilis, quae ad obser curionem c Ui uti iudicis hanc ingeras monitionem. Dat. VIII. La Febr. Rauennae. Honorio VIII .ct Theod III. A A. Coss. Edixit etiain eodem die, ut Mathematici,nisi parati essent, libris de errore illo suo,sub oculis Epis oporum, in concione combustis,Catholicae religioni cultum, fidemq. tribuere, numquam ad e rorem pristinum reuersuri, non modo urbe Roma, sed omnibus ciuitatibus pellerentur: si non paruis lent, leportarentur. De abolitione etiam sanxit, ut sicam accusator intra triginta dies, postquam reus in custodiam fuisset traditus, petiisset, daretur,etiam inulto reo; ab eo tempore,nis assῖntiente reo,non da. retur. Testes ingenui,ab accusatore, qui inducti stassent, & in custodia habiti, eorum accusator sumptibus consuleret: qui si tormenta tulissent, quamquam

plebei,dum modo ingenui,etiam reo,accusatore t assentientibus,abolitionem tamen denegaret iudex, crum aut in accusatum, poena,si fuisset co uictus, aut in accusatorem si non conuici siet,intorqueretur. Harum omnium seruandarulegum curam, Caeciliano Praesecto Praetorio mandauit.Cum vero quidam,hoc tempore, praeteriniso vetusci iuris ordinz,quas non merebantur,nuptias, pre.

cibus, ab ipso Honorio assequi niterentur, puellas assentiri confingentes, ipsis Calendis Febr. ad Theodorum Praefectum Praetorio scribens, sciuit,mulcta bonorum,ac deportationis indicta, huiusinodi sponsalia ne fierent,qui s.filii inde

nascerentur, legitimos non habendos, nec umquam huius facinoris veniam impetrandam,praeterquam ab iis,quibus,quarto alii nitatis gradu luetis,Theodosius,pater,suppliciter petere non interdixerat: item illis,qui cuperent parentum sponsionem, te nuptiis filiarum,impleri,vel sponsalia,id est,arrarum data nomine, sibi reddi, praecepto legum, cum quadrupli poena, deposcerent. Dum autem haec, Republica optime,ciuilibus negociis, ac pace,administranda, RauennaeHonorius statuit,Alaricum noua moliri,& Italiae imminere intelligens, ne bello deesset,iractare militaria,& exercitus instruere,& qua posset ratione, prouidere. Ita l. postquam cum Theodosio fratris filio egit,ut omnes aditus,si fieri posset, intercluderentur,cu nouos milites, necessitate astrictus, imperaret, quaerat in subiectos sibi populos clementia, exemit quosdapa ab co munere, quod lege XV. kal. Mar.his verbis, Rauennae,ad Melitiu PF. lata,satis constat.

Tirones , inquit, quorum pretia exhausti ara 3 necessitassagitauit, frabere nolui mus isII aris viros praeferiIos cum gerens infulas dignitatis, vel cam sublimem egerint praefecZIsram: Von magistros militum, vel Comites Domesticorumsimile munus adpringat; neque enim tirones de facultatibus eorum p escendisiunt, quorum vinus triumphis nostris subiug.it de hoste captiuos; non Praepositum vel Primicerium cri cubuuli, non Osirensem, non Comuem sacra vestis,non ceteros cubicularios, no Magistrum o ci rum, rauciorem,vel Cometres sacri, ac priuati aerari' inlustres, non virum sectabium Primiceraum notariorum, non consorianos Comites, ac scriniorum Magistros, vel Tribu s, ct notarios eadem damni mulcya percestet: non uiros specZabiles Comites Archiatrorum, non comises stabuli, cura palaty, Scholares, proximos scriniorum, G ea rimo

85쪽

τι HIS T. RAVENN.

eademque scrinia, Comites dissositionum , Decuriones, Magistrum admissons, m ceteras similes Comitum, laboris nostri scias, dignitates , eiusdem pratiari

nissors teneat: non Tribunos,vel Praepositos militares post festimonium inura erat a mititiae, habeant in commune omnes,siue dum administrantinopos quam administrauerint debitum Regiae Meralitatis os scium nemo Tirones, equos.ve0ractationem aurariam vereatur,qui us legis nostrae sanctione prosequimur. Istos tantum Tisontim arque auri munus ad frangat, quos Honorarios vocavit antiquitas, vel qur fasces ciuilitim partium consecuti. nulla prius laboribus rudimenia flosuerunt. De ipsis etiam militaris nominis uiris, eos Praepositos, vel Tribunos, a priuilegiys esse conuenit alienos, qui e prorum expertes habentur, nec in hortem, Manio aere caluerunt. Haec Honorius,

qui irruente iam in Italiam, cum magno barbarorum exercitu, Alarico, bellica assidue negocia,consiliaq.tractans,cum non solum Senatorcs pagani,Sacrorum Christianorum cultum deserendum contendcrent, sed etiam pleri l. Christiani Iudaicam perfidiam cogerentur, nomen lita lucre, quos Caelicolas, inaudito,ut ipse inquitHonorius,nomine appellabant, Honorius grauiter hac de recomotus, a firmans grauius morte esse, & immitius caede, si quis ex Christiana fide,incredulitate Iudaica polluc retur, kal. April. Rauennae, edixit, nisi in tra anni terminos,ad Dei cultum, venerationemq. Christianam couersi iissent, his re legibus obnoxios, quas in haereticos tulerat: Qui autem abducere ad Iudaeos,christianii hominem, coegi siet, maiestatis eri crimine teneri, sanxit etiam

haud ita diu post,ne Iudaei, festis eorum diebus,Sabbatho praesertim, iudicio

conuenirentur: eo tepore requietem haberent litium,ut operum,&laboria lia.

bebant.Ad haec VI. kal. Iul. adiecit,si quis contra ea,quae multipliciter,pro salute comuni,hoc est,ut ipsemet interpretatur Honorius,pro utilitatibus Catho. licae secrosanctae Ecclesiae, aduersus haereticos, & diuersi dogmatis sectatores, costituta fuerant, quamquam addita vel ipsius Honorii notatione, ire tentas.set,impetratis careret: Ecclesiarii autem negocia, Iudices,celeri legum ordine seruato, finirent: Nec enim decet, inquit, defensione loci, nominisq. venerabi sim futa.pabhea diu Secretaria praestolari: Inde septimo kal. Octobr. ad Bonosianum Praefectum urbis scribens excusauit se,quod Decuriae priuilegia non augeret, propterea q uod iniuriae genus esset, quidquam cia antiquitate sociare: ea ta.

men se confirmare,atq.vti emolumenta omnia,Varie X torta, at l. crepta, redhiberentur, iubere. Haec Honorio Rauennae agente, Alaricus Aquileia, Concordia, Altino, ac Patauio alaeua dimissis, traiecto Pado, ad Oecubariam, B noniae castellum,mox in Rauenatem agrum venit,& inter Rauennam,& Classem opidum ad pontem Candiduim,quem,& Candidianum scribunt, omnia diripiens, ac vastans castra locat. Inde legatos ad Honorium itcrii de pace mittit. Honorius, tu quod urbis Rauenae munitione tutus, sperare quidquam synceria a barbaro Rege nec pollet, nec vero deberet,cu ingenti praeserti in barbar ru exercitu, in Italiam,ad direptiones,ac caedes, profecto,ne maiori dedecore illuderetur,tu quod ex oriente copias, iam ab se accitas,propedie assuturas intelligebat,ide Legatis, quod prius, resposu dedit. Ita l. Alaricus recta Romam colendit,& circustis o undiq.exercitu ,cinxit. Aduenere interea Rauenam Arsacius,& Teretius Eunuchi,qui Eucheri u in Piceno inuentu,Romam q. reductu, iussu Honorii, iugulauerant,& Thermantiam Serenae reddiderant,maritimoq. itinere, ut Alaricum vitarent, Rauennam se receperant. Obsidente Romam Alarico,res acciderunt ,quae mirum in modum Honorii animum pupugerunt, o duae, Disit iroes by Cooste

86쪽

dux,stera,Senatorum perfidia fuit,qua cotendebant, immolationes reuocandas,& sacrorum Christianorum cultum deserendum;altera, ipsum sacrilegia, cum Senatus in Capitolio, quamquam populo auersante sacrificia fecit. Qua rei indignitate Innocentius Pont.M . pro suo pietatis studio,quo, paucis ante annis inuicto,vereq. Pontificio animo,Ioannis Chrysostomi, Episcopi Constantinopolitani,causam aduersus Arcadium Imperatorem,& Eudoxiam Augustam, susceperat; supra quam dici potest, commotus, & capitis periculum nihil veritus,quando aliud in tanta perturbatione non poterat, praetextu legationis,ut plerique scribunt; quod tamen diuturna,Rauennae, deinde mora fortasse arguere falsum potest Roma egressus est, Rauennam q. ad Honorium venit. Religiosissimus,& eximia in Christum pietate Princeps, Honorius; tali enim illum titulo,Diui Hieronymus,&Augustinus,hoc loco appellant,summis ossiciis Pontificem Max.excepit: & eius,ut credi potest, hortatu,communicato*cum eo cosilio iustis Senatu Romanum poenis mulctaturus, Romam,ut in

Historia Principum Estensiuin sua Ioannesbaptista Pigna quoq. scribit, sede

Imperii occidentalis priuauit,& Rauennam, illam transtulit: Ad haec, neq. obsides praebere Alarico iterum petenti,neque munera, neq. pacu voluit, neque Legatis Romanoru, carpius ad se missis,quidquam concessit. Precibus tame In. nocentii Pontificis fatigatus,qui Italiae, atq adeo Romae procurabat incolumiotate,Olimpium misit, Magistrum ossicioru ,ut Ataulso, coniugis Alarici statri, in Venetiam,superatis Alpibus, irruenti, copiis ex opidis coactis, occurreret rquod & facturn est, adeoq.felici proelio,vi Olimpius,septemdecim tantum ex suis desideratis, mille,& quingentos Gothos trucidauerit. Interea Honorius,

Legatos Costantini,qui se in Gallia pro Imperatore gerebat, Rauennam prosectos, benigne audiuit, veniamque Constantini nomine postulantibus,quod a militibus coactus, insignia Augustalia suscepisset, tribuit, & trabeam, quod

vestis genus est; Imperatoriam, ad illum misit. Adhaec nouis creatis Romanis magistrati bus, ac Praefectis, legem tulit, ne quis in aula cingulum militare indueret, qui Christianus no esset: Erant enim adhuc inter Romanos Senato res, pleriq. cultui falsorum Deorum addicti, Deorum q. illorum templa, & signa aurea,argenteaq. Romae extabant.Inter haec, lites, Rauennae, seditione graui excitat r, arma rapere, occupare portu, & percunctantibus, quid rerum molirentur, & quo tam grauis spectaret tumultus, Honorium sibi ostendi, ut alloqui eum possent, postulare. Id cum Honorius renueret, Iouius Praesectus Praetorio, idemq. Patricius, socio Ellobicho, Comite Domesticorum,assumpto,blande eos appellitans,iande impulit, ut tumultus causam aperirent.Tradi sibi Turpilianu,&Vigilantium Praefectos militii,cum Terentio,& Arsacio, sacri cubiculi praepositis,depoposcerunt.Quod ubi audit Honorius maiore defectionem Vcritus, in exilium eos egit.Verum Turpilio,&Uigilantius in navim impositi,ab iis,qui avehebant, Iovii mandato,necati: Terentius in Orientem, Arsacius Mediolanum relegati. In Terentii locum,Eusebius Cubiculo Praepositus, sussicitur: Turpilionis praesectura,Valenti: Vigilantii,Ellobicho datur.Iouius,cum maxima apud Honoriu auctoritate polleret,ausus etiam est,nullo cueo communicato consilio,de pace cum Alarico tractare, qui eius nuncio per motus , Ariminum venerat, ut cora cum Iovio, qui Rauenna profectus, Artiamini ipse quoque erat,negocium conficeret. Quae tractata sunt, ea per litteras

G a Iouius

87쪽

Iouius Honorio significauit omnia, hortatusq. illum est,ut Alaricum,1 agimum ilitiae constitueret. Sed & Iovii temeritatem uehementer damnauit H orius,& nullam se Alarico Praefecturam,aut dignitatem daturum, respondit. asperatus inde plurimum Alaricus, ad ulciscendam hanc,magnam,ut sibi videbatur,iniuriam,cum exercitu, Roma statim contendit. Raumnam regressus Iouius,ut se omni criminis suspicione liberaret, Honori u sacra meto adigitae naquam pacem cum Alarico facturum. ipse eius contacto capite, eodcm se iure. iurando deuincit: idem ab omnibus exigit, qui aliqua Praefectura essent. Ita.

que Honorius Rauennam copias suas ex omnibus locis euocauit, Hunnorum decem millia acciuit,frumentum,& pecora ex Dalmatia importari iussit. Ala ricus tanto perculsus apparatu, postulat denuo per legatos pacem, codiciones

aliquot aequiores proponit: Verum Honorius, vel quod Baibarae fidei parum

fideret, vel quod urbe Rauenna, tuta, ac munita, cum Innocentio Pontifico Max. receptus,parum de Romanis, quibus erat plurimum insensus, curaret , nullum reliquit condicionibus locum Tametsi Innocentius Pont.vi bis Roma non intermitteret patrocinium,& Ecclesiasticarum rerum curam assidue susti. neret, multis undique ad eum Rauennam costilentibus. Itaque ad Martianum Episcopum Naxitanum de suscipiendis sacratis viris, quos Bonosus antequam

danaretur, sacris initiarat, ita scribit. Verum nunc in Rauennali urbe nobi ι onstituto ρropterRomani populi necessitates creberrimas. Germanis qui asyrii se Us presburum,al. Lupentinus, qui se Diacenam dicit, multorum latium quasi legatione suscepta . prece fusa . dolores Aroprios exprimere gestiuerunt. Ceterum haud ita dia post cum Alaricus areta Romam obsidione premeret, Romani illius se potestati dediderunt, legatis q.eius receptis,& Placidiana Honorii sorore in , tamquam fidei obsidem,ut plerique auctores sunt, ab eo petitam,concedunt,& Attalum Praefectum urbis, insignibus Imperatoriis ornatum, in Augustali solio collocant. Coniunctis Attalus cum Alarico copiis, statim Rauennam ad obsidendum Honorium contendit: Sed cum Ariminum peruenisset, Honorius dimo uere studuit hominem, per legatos, ab ea prouinica,& si insanire desineret,sic illum in societatem Imperii recepturum promisit Respondente Attalo, socium se Imperii neminem uelle, ipsi,ut in Insulam, aut alio,quo vellet. priuatus secederet,permittere,Honorius nihil praeterea addidit Aduenere interim Rauennam,ex Oriente, sex militum legiones ,hominum quadraginta millia, iam diu ab Honorio expectatae:&in Astica,per hos dies,Constatinus, Attalianus Dux ab Honorianis trucidatus: Itaque Alaricus, qui frustra Attali viribus se nixum intuebatur, Rauennae obsidionem, quam obitinato ad expugnationem animo instituerat, reliquit, & traiecto Pado, bellum in Liguriam transtulit. Sub extremum annum, Honorius, Septimo Id. Decembr. ad Dardanum Praes ctum Praetorio Galliae, scripsit, placuisse sibi, optimates e curia non ante di scedere, quam in ordinis sui administratione, quindecim completa tan nos: qui ante illud sexennium, a necessitatibus, ut ipse ait, recessient, redi re iuberentur. Addidit, ut ciuitatum in ea prouincia Moderatores, consen su Curiae, absque ordinis praeiudicio, eligerenturi cum is esset Honorii scopus , ut in eo rerum motu . quo Gallia tum agitabatur omnis, Francis, &Vandalis omnia illic miscentibus, viri graues, & auctoritate, prudentiaque praestantes, praeetaint. Quibus etiam tumultibus Octum est, ut ad Quartu Idus,

88쪽

Idus, edixerit, quoscumque barbari, captiuos abduxissent, eos nemo inuitos, ut retineret: Quod si iis quidquam in vestitum , victumq. filisset datum, repeti non posset, extra illos, quos emissent a barbaris,a quibus status sui pretium, propter utilitatem publicam ,emptoribus aequum erat redhiberi. Itaque aut precio,aut obsequio, laboreVe,aut Opere quinquennii,vicem referre beneficii iussit: Hoc autem, ut facilius edictum obseruaretur, Christianorum, qui in propinquis locis essent, voluit curationis esse: Curiales quoque vicinarum

ciuitatum monuit, ut nascentibus huiusmodi causis, scirent Honorianae legis Are M. auxilio utendum, ita ut Rectoribus, sines ligerent, decem librarum auri , alia CCCC x. que item apparitoribus eorum, mulcta esset indicta. Postero ineunte anno, ut

legionibus supplementa accederent, Machedonio Comiti rei priuatae, sexto Id. Febr.Varane Consule. scripsit, postulare, se superioris temporis exemplo, tirones, tricenis solidis aestimatos, ab omnibus ossiciis Iudicum Africae, simul etiam ab Honoratis ipsarum prouinciarum, Sardiniaeq. Siciliae in Corsicar: extra illos, qui aut tum munus publicum gererent, aut in Italiae, urbisve solum barbara feritate essent depulsi. Interea Alaricus, ut Honorii sibi animum conciliaret, Attalum, suis inspectantibus, Augustalibus insignibus spoliauit, Gq. ad Honorium misit, cuius Ducibus, militiae cingulos deponentibus, veniam

Honorius impertiuit, pastus in eo, quem ante habuerant, honore esse,deq. ea re ad Gaisonem Comitem,& Magistrum ossiciorum, ita decreuit. De his, qui '.

rannicae praesumptioni acramentasectati,ad nostrum Imperium redierani hane υolumus esse sententiam , ut quos inter incendia tyrannidis asum , fidetis poenitudo reuocauit. ordis infructum militia non amittanI: Eos vero, quibus lentum regressum necessitas deserationis in Axit, sturo cingulo, matricula conuenit aboleri ira us Eudquaque par reuerenti orma custodiat, ne redire ei ad pristinam militiam liceat, qui aliud militandi genus elegerit. Dat. pridie Id Febr. Rauennae, Varane. CV Alaricus,

Attalum cum Ampelio filio apud se habuit Monorioq. tandem aliquando an -

nuente, cum paucis, Rauennam, pacem compositurus, venit, atque ad alpes,

locum, ut inquit So Zomenus, stadiis sexaginta, ab hac urbe procul, cum Honorio congressias est. Ibi demum res transacta, fladusq. his condicionibus i. ctum: Socius Honorii Alaricus esset, aduersus Honorii hostes pugnaret in GalIiis, ibi sedem sibi, suisq. locaret. Colloquio Reges digressi,Alaricus Romam

statim contendit,& circumsessam,noctu kal.Apri.ingressus, sunt qui proditi ne patefactam sibi Asinariam portam dicant; depraedatus est, sacris tamen A. postolorum aedibus, atque vasis illaesis, Fl.Varari,& Tertullo Coss. qui Tertuliatus,paucis ante diebus, ausius fuerat in Senatu ita concionem inire. Loquar vobis, Patres confripti vi Consuco Pontifex, quorum alterum teneo,HIersi oriro.Quo serie factum est,ut suis legibus,quas hoc anno Honorius tulit,unum Varanem Conssilem,nusquam Tertullum adscribat. Innocentius Pont. Max; cuius san.ctitatem in Epistolis ad eum scriptis. D. Basilius Magnus admiratur; adhuc Rauennae apud Honorium erat, indeq. Epistolas ab eo datas legimus. Hoc captae Romae nuncio, adeo parum curare se urbem illam Honorius ostendit, ut 'dictum de Gallo gallinaceo putare se aut simulauerit, aut vect dixerit, cognomento Roma appellat, ex iis uno, quibus eo tempore ad pugnae spectaculuin, animi a grauibus curis laxandi causa,viebantur, adeoq. repente obiisse illum,uehementer mirari se,alfirmauit,quem paulo ante acriter pugnare cu

89쪽

aliis gallis gallinactis cospexerat. Quamquam Vero assirmare no ausim,Roma-mana hanc direptione, assentienti Honorio,ne dicam iubente,accidaste,tamen huius initio anni,cum per id tepus, Heraclianus Africae pro Honorio Comes, portus Africar ea diligentia custodisset,ut nihil inde,quod faceret ad victu,aduehi Romam posset,ac tanta fame laboratum Romae fuerit,ut matres aliquod in paruos infantes desaeuierint, & ludis Circensibus exclamauerit populus, pretium humanae carni, ut imponeretur, Honorium litteris,Rauenna, ad Ma.crobium Proconsulem Africae, septimo kal. Iul. scriptis, ita constat edixiste.

Considerantes Africa deuotionem, inquem initium fusonu qnincta, uniuersa rela. qua, qua ram ad arcem sublimium forestat m, quam ad largi ιiones pertinent, reti-xari praecipimus. Pritiatae quoque rei debita simititer relaxamus, charrrs abolitis.quibus debita publica continentur. Honorius reliquum anni, Rauennae, cum I nnoccntio Pontifice confecit,atque inde ad Palladium Praefectum Praetorio, Oectauo Id. Aug. de Attalo tyranno sublato , sic scripsit. Republica Vrannidis iniuria liaberata , criminum reos relaxari praecipimus: & Dccimooctavo kal. Septembr. ne

iudices in portubus suae dioecesis, onusta nauigia, cum secundi satus inuitant hiemis praetextu, immorari permitterent, cauit. Quoniam vero haeretici causam suam iterum agere apud Honorium tentabant, ipse ad Heraclianum C mitem Africae scriptis litteris, sic statuit. Oraculo penitus remoto,quo ad xitus suos haereticaesuperstitionis obre eras, sciant omnessanctae legis inimici, plectendosse γ-na,stproscriptionis, d anguinis, si ultra conuenire per publicum, execranda sceleris fui temeritate. tentaverint. Septimo quoque kal. Octobr.ad Palladi uni Proconsulem Africae scribens, decreuit, ut Principes agentes in rebus, adiectione dignitatis Proconsularis cohonestarentur. Ad haec XVI. kal. Decembr. cu cqui,& alia huiusmodi indicerentur,haberi immune in sacris scriniis militantes,&A N N. in militia,& post militiam,iussit.Alaricus insequenti anno,qui suit undecimus CCCCXL, supra quadringentesimum, Roma digressus,ducta secum Placidia,quam honestissime habuit, Campania, Lucam a l. cum toto exercitu peragrata, morbo correptus, apud Cosentiam interiit: Cui suffcitur Aruulsus Alarici, ut dixia mus , uxoris frater, ex eadem , qua Alaricus, Balthorum familia. Hic Gallam Placidiam, Honorii sororem, uxorem sibi accepit, quam illi Alaricus, ut colliti ex Marcellino potest, lesponderat,steminam forma,& moribus praestantis

imam: ROinam l. e Calabris rediens, cum solo aequare Romam constituisset. Placidiae uxoris verbis cmollitus,ab co facinore abstinuit,pacemq.cum Honorio facere,& in Gallias, uti cum Alarico conuenerat, abire decreuit. Innocen tius interea Pontifex, Romam reuersus, quocum abiisse etiam Honorium ,&Vicennalia uno anno anticipata peregis Ie, nonnulli tradunt; cum ornamentis Ecclesiaru restituendis operam daret,Romanis,instaurandae urbi intentis, Honorius Rauenna litteras tertio hil Deccmbr ad Bonosianum Praefectu urbis, dedit, ne quid ex ii , quae instaurationi, ornatibus i. singulis deputasset antiquitas,ullius colore occasionis, pateretur auserri. Atatilius,Roma stante, &in-A NN. columi, per Piccnum, in Flaminiana ad Honorium contendens, fori Cornelii ςς μ' consedit, ibi magno apparatu, cum Placidia nuptias cclebrauit, & poster γanno, cum omni Gothorum exercitu, in Galliam transgressus, sedem Narbone,atque in proxima regione locauit. Rauennae Honorius Reipublicae consti. ruendae intentus, tertio halen. Febr. Theodosito qua iactum, dcie nonum Con κὶ . suli-

90쪽

sulibus, ad Praesectium Praetorio scribens, edixit, uti nisi ex die prolatae legis, omnes Donatistae , tam sacerdotes, quam Clerici, Laicique, Catholicis, ea, qua sacrilegi desciverant, reddidissent, illustres sigillatim, poenae nomine, fisco Augustali, auri pondo quinquaginta penderent: spectabiles, quadraginta: Senatores, triginta: Clarissimi, uiginti: sacerdotales, triginta principales,uiginti: Decuriones,quinque: negociatores,quinque: plebei,qui laque circumcaeliones, dece: VXoribus quoq. eorum, maritalis siparatim mulcta esset:

FH enim, inquit Honori us,quos nequaqua νθ ita damna correxeram factitiarum omnium publicatio subsequatur.Seruos etiam dominorum admonitio, uel colonos uerberam crebrior ictus a 'raua religione reuocabit, ni malunt 'si ad praedicta distendia, etiamsi sunt catholici, retineri. Curici uero , miniisti . eorum, ac pernusosi si facerdotes, ablati de a cano sis, quod rit acrilego postuerant, 1n exiliam atriarim, a singulaου quas . regiones, sub idoneaprosecutione mittantur: Ecclesiis eortim, set conu 'nticulis, Hedysq. A qua in eorum Ecclesias, haereticorum largitas praua conia tulit, proprietati , poteritis'. catholicae εἰ sicut iamdudum alatinus, uindicatis. Hactenus Honorius, qui mox pridie kal. Eucharium Proconsulem Africae, iussit, ut tributum auri, argenti ve Omne , a possessoribus posceretur in urbe Cartha.gine , ubi oportune adiri ad Iudicem posset, ne cui facultas esset apochas abia negari, ii remouerentur, qui ad exactione prouinciali uin captare lucra consueuerant, & cum plerique ad munera obeunda, parum illis decora, adige, rentur, edixit, scriptis aci Melitium .PP. litteris XV. Ial.Mart.ut ab illustribus uiris sordida munera,& extraordinariae necessitatis damna remouerentur. Bi. duo post,qui dies XIII. kal. fuit, statuit, ut impetratu ius comunium liberom, superstite Catullino clarissimo uiro, minus propositum, nec succedenti obesset, nec ulli umquam,si ili in causa,noceret.Cum aute aduenisset dies pridie kal. eum diem Rauennae quoque lcgibus ferendis totum dedisse, multae leges latae declarant. Primo quidem ad Constantium Magistrum militum sci ibens, Tribunos remouit, qui per Africam, uagorum,& desertorum requirendorum munus susceperant, ne huiusmodi praetextu, prouinciam uastarent': in fiaturumq. iussit, capitis poena proposita, tale uocabulum, munusve in Africa ne esset. Mox Euchario Proconsuli Asticae mandauit, quoniam plurimi consuetum Proconsulare, ceterorumq. Iudicum munus; militiam appellabant; iugientes, diuersis se palatinis, aut inlustrium potestatum ossiciis coniunxerant, omnes cingulo militiae absolutos , ad suas quemq. partes reduci: in posterum cauens, ut qui ad militiam palatinam aspirare, aliquot indiciis probaretur, in perpetuum mancipio sociaretur, uel susceptioni: Adiunxit ad hae ut pars tributi tertia fundorum priuatorum,uel sexta Emphyleuticorum,ex hal Maride more, reliqua uero summam kal. Iul.postularetur, ne praepostera exacti ne possestar, ad redimendam conuentionis iniuriam cogeretur. Ceterum nequa esset occasio, unde populi, praeter id quod deceret, deberetve,opprim rentur , uoluit, constituto tempore, publice,Carthagini, in secretario admisi

se . idoneos , stremosq. uiros deligi, qui exigerent. Hi, si populari qua piam

accusatione notarentur, in eorum susticerentur locum alii: Sin possessores percussis , aut quidquam ab eis extorsisse fuisset compertum, & poena tenerentur, quae est de capite, & quadruplo mulctarentur: Iudices autem, triginta auri libras penderent, nisi liaec iussa complessent. Decreui t etiam ne idem municeps s