장음표시 사용
91쪽
Et Iahelaelat eos, unde omnia credita pendent; Unde hic cognitus est ipsi, quem nominat ignem.
Credit enim sensus ignem cognoscere Verct ἔCetera non credit, quae nilo clara minus sunt:
Quod mihi cum vanum, tum delirum, esse videturi Quo reseremus enim p Quid nobis eertius ipsis Sensitius esse potest Z Qui vora ac fessa notemus pPraeterea, quare quisquam magis omnia tollat, Et velit ardoris naturam linquere Solam, Quam neget esse ignes, summam tamen esse relinquaPAcqua Videtur enim dementia dicere utrumque. Quapropter, qui materiem rerum 'Se Pularunt Ignem, atque ex igni summam consistere posse;
Et qui principium gignundis aera rebus
Constituere; aut humorem quicunque Putarunt Fingere res ipsum Per Se; terramve creare 7 Io Omnia, et in rerum naturas vortier omneis; Magnopere a Vero longi derrasse videntur.
Adde etiam, qui conduplicant primordia rerum, Acra iungentes igni, terramque liquori;
Et qui quatuor eX rebus Posse omnia rentur, Ex igni, terra, atque anima, procrescere, et imbri. Quorum Acragantinus cumprimis Empedocles est: Insula quem triquetris terrarum gessit in oris; Quam stultans circum magnis amfractibus aequor Ionium glaucis adspergit virus ab undis, Angustoque fretu rapidum mare dividit undis Aeoliae terrarum oras a sinthus eius: Hic est vasta Charybdis, et hic Aetnaea minantu Μurmura, flammarum rursum se conligere iras, Faucibus eruptos iterum ut vis evomat igneis, Ad coelumque serat flammai suIgum ruraum.
92쪽
Quae quom magna modis mullis miranda videtur Gentibus humanis regio, visundaque sertur, Rebus opima honis, multa munita virum vir Nil tamen hoc habuisse viro praeclarius in se, Nec sanctum magis, et mirum, carumque, Videtur. Carmina quin etiam divini pectoris eius Vociferantur, et evonu ut praeclara reperia; Ut vita humana videatur stirpe creatUS. Hic tamen, et supra quos diximus, inferiores Partihus egregie multis, multoque minores; uuamquam, multa bene ac divinitus invenientes, Ex adyto tanquam cordis, responsa dedere Sanctius, et mulio ceria ratione magis, quam
Pythia, quae tripode ex Phoebi Iauroque prosaturi 'Principiis tamen in rerum fecere ruinaS, Et graviter magni magno cecidere ibi casu: 742 Primum, quod motus, exemio rebus inani, Constituunt, et res molleis rarasque relinquunt, Aera, solem, ignem, terras, animalia, fruges;
Nec tamen admiscent in eorum corpus inane: Deinde, quod omnino finem non esse secandis Corporibus iaciunt, neque pausam stare fragori; Tec Prorsum in rebus minumum consistere quidquam: Guom videamus id extremum quoiusque cacumen se, quod ad sensus nostros minumum esse videtur; Coniicere ut possis ex hoc, quod cernere non quis, Extremum quod habent, minumum consistere rebus. Huc accedit item, quoniam primordia rerum Mollia constituunt, quae nos nativa Videmus Esse, et mortali cum corpore funditus: atqui Debeat ad nihilum iam rerum summa revorti, De nihiloque renata vigescere copia rerum r
93쪽
Quorum utrumque quid a Vero iam distet, hahebas. Deinde inimica modis multis sunt, atque venena Ipsa, sibi inter se: quare aut congrema Peribunt, Aut ita diffugient, ut, tempestate macta, Fulmina diffugere, atque imbreis, Ventosque videmus.
Denique, quatuor ex rebus Si Cuncta creantur, Atque in eas rursum res omnia dissolvuntur,
Qui magis iIIa queunt rerum primordia dici,
Quam contra res illorum, retroque putari praternis gignuntur enim, mutantque colorem, Et totam inter se naturam, tempore ab omni. Sin ita sorte putas ignis terraeque coire Corpus, et aerias auras, roremque liquorum, it in concilio naturam ut mutet eorum; Nulla iihi ex illis poterit res esse creata, 773Non animans, non exanimo cum corpore, ut artios; Quippe suam quidque in coetu Variantis acervi Naturam ostendet, mixtusque videbitur aer Cum ierra simul, et quodam Cum rore, manerer At primordia gignundis in rebus oportet Naturam clandestinam caecamque adhinere; Emineat ne quid, quod ebnira pugnet et obsiet, Quo minus esse queat Proprie, quodcunque creatur. Quin etiam repetunt a coelo, atque ignibus eius; Et primum faciunt ignem se vortere in auras Aeris: hinc imbrem gigni, terramque creari Ex imbri; retroque a terra cuncta revorti, Humorem Primum, Post aera, deinde calorem: Nec cessare hae inter se mutare, meare A coelo ad terram, de terra ad sidera mundi rQuod facere haud ullo debent primordia Paci Immulabile enim quiddam superare neceMe mi, Diuili od by c
94쪽
29 LIBER I. V. 791. Ne res ad nihilum redigantur funditus omnes. Nam quodcunque suis mutatum finibus exit, Continuo hoc mors est illius, quod suit ante. Quapropter, quoniam quae Paullo diximus ante,
In commutatum veniunt, conStare necesse est Ex aliis ea, quae nequeant convortier usquam:
Ne tibi res redeant ad nilum landitus omnes. Quin potius, tali natura praedita, quaedam Corpora Constituas; ignem si sorte crearint, Posse eadem, demtis paucis, paucisque tribuiis,
ordine mutato, et motu, sacere aeris auras: Sic allias aliis rebus mutarier omnela.
At manifesta palam res indicat, inquis, in auras
Aeris e terra res omneis Crescere, alique;
Et, nisi tempestas indulget tempore fausto Bo5 Imbribus, et tabe nimborum, arbusta vacillant; Solque sua pro parte fovet, tribuitque calorem;
Crescere non possint fruges, arbusta, animantes. Scilicet; et nisi nos citius aridus, et tener humor, Astiuvet, amisso iam corpore, vita quoque omnis Omnibus e nervis atque ossibus exsolvatur: Adiutamur enim dubio procuΙ, atque alimur, nos Cortis ab rebus, certis aliae atque aliae res: Nimirum , quia multimodis communia multis Μultarum rerum in rehus primordia multa Sutit; ideo variis variae res rebus aluntur.
Atque eadem magni resert primordia saepe Cum quibus, et quali Positura, contineantur;
Et quos inter se dent motus, accipiant e. Namque eadem coelum, mare, terras, flumina, Solem Constituunt; eadem fruges, arbusta, animanteis: Verum aliis alioque modo commixta moventur. Diuili od by Cooste
95쪽
Quin etiam passim nostris in versibus ipsis
Mulla elementa vides, multis communia verbis: Quom tamen inter se versus, ac Verba, ne eSSe est Confiteare, et re, et sonitu distare sonanti: Tantum elementa queunt, Permutato ordine solo lAt rerum quae sunt primordia, Plura adhibero
Possunt, unde queant variae res quaeque Creari. Nunc et Anaxagorae Scrutemur οροιομερειαν,
Quam Graii memorant, nec nostra dicere lingua Concedit nobis patrii sermonis egestast Sed tamen ipsam rem facile est exponere Verbis, Principium rerum, quam dicit ομοιομερειαν. ossa videlicet e pauxillis atque minutis ossibu', sic et de pauxillis at Me minutis Visceribus viscus, gigni; sanguenque creari Sanguinis inter se multis coeuntihu' guttis: B33 Ex aurique putat micis consistere posse Aurum, et de terris terram concrescere parvis; lanibus ex igneis, humorem humoribus, esse. Cetera consimili fingit ratione, Putatque. Nec tamen esse ulla parte idem in rebus inane Concedit, neque corporibus finem esse secandis. Quare in utraque mihi pariter ratione videtur Errare; atque illis iuxta, quos diximus ante.
Adde, quod imbecilla nimis primordia fingit, Si primordia sunt, simili quae praedita constant
Natura atque ipsae res sunt; aequeque laboraui, Et pereunt, neque ab exitio res ulla refraenat.
Nam quin in oppressu valido durabit eorum, Ut mortem effugiat, leti sub dentibus ipsis pIgnis p an humorZ an aura Z quid horum P sanguis an p
96쪽
31 LIBER I. V. 854. NII, ut opinor; ubi ex aequo res landitus omnis
Tam mortalis erit, qnam quae manifesta videmus Ex oculis nostris, aliqua Vi Vicia, perire. At neque recidere ad nihilum res pome, neque
Crescere de nihilo, testor res ante probatas. Practerea, quoniam cibus auget corpus alitque, Scire licet, nobis Venas, et Sanguen, . t OSSa, Et nervos, alienigenis ex Partibus esse: Sive cibos omnela commixto corpore dicentrise, et hahere in e nervorum corpora ParVa, ossaqUe, et omnino Venas, parteisque cruoris; Fiet, uti cibus omnis et aridus, et liquor ipse, Ex alienigenis rebus constare Pulentur, ossibus, et nervis, venisque, et sanguine, mixta. Praeterea, quae nque e terra corpora crescunt, 868Si sunt in terris, terram constare neceMe est Ex alienigenis, quae terris exoriuntur.
Transser item, totidem verbis utare licebit: In lignis si namma latet, sumus uae, cinisque, Ex alienigenis consistant ligna necesse est. Linquitur hic tenuis Iatitandi copia quaedam , Id quod Anaxagoras sibi sumit; ut omnibus omneis Res putet immixtas rebus latitare, sed illuctΑPparere unum, quoius sint Pluria mixta, Et magis in promtu, primaque in fronte, locata: Quod tamen a vera Ionge ratione repulsum eSt. Conveniebat enim, fruges quoque saepe, mssiaci Robore quom saxi franguntur, mittere signum Sanguinis, aut aliquid, nostro quae corpore
Quom lapidem in lapidem ierimus, manare cruorem.
97쪽
Consimili ratione herbas quoque saepe decebat, Et laticis dulceis guttas, similique sapore Mittere, Ianigerae quales sunt ubere lactis rScilicet; et glebis terrarum saepe friatis Herbarum genera, et fruges, Dundeisque videri, Dispertita, ac in terram latitare minute: Postremo in lignis cinerem fumumque videri, Quom praefracta forent, igneisque latere minutos. Quorum nil fieri quoniam manifesta docet res, Scire licet, non esse in rebus res ita mixtas; Verum semina multimodis immixti latere fultarum rerum in rebus communia debent. At saepe in magnis fit montibus, inquis, ut altis Arboribus vicina cacumina summa terantur Inter se, validis sacere id cogentibus Austris, Donec flammaI fulserunt flore coortor 89 Scilicet; et non est lignis tamen insitus ignis, Verum semina sunt ardoris multa, terendo Quae quom confluxere, creant incendia silvis. Quod si facia soret silvis abscondita flamma, Non possent ullum tempus celarier ignes rConficerent volgo silvas, arbusta cremarent. Iamne vides igitur, pauIIo quod diximus ante, Permagni reserre, eadem priviordia Saepe Cum quibus, et quali positura, contineantur; Et quos inter se dent motus, accipiantque ZAtque eadem, paullo inter se mutata, Creare Igneis e lignis P quo pacto verba quoque ipsa Inter se paullo mutatis sunt elementis, Cum ligna atque igneis distincta voce notemus. Denique, iam quaecunque in rebus cernis aPeriis, Si fieri non posse pulas, quin materiai
98쪽
Corpora consimili natura praedita fingas, Hae ratione tibi pereunt primordia rerum:
Fiet, uti risu tremulo concussa cachinnent, Et lacrumis salsis humectent Ora genasque. Nunc age, quod superest, cognosce, et clarius
audi: Nec me antat sallit, quam sint obseura; sed acri
Percussit thyrso laudis spe1 magna meum Cor,
Et simul incussit suavem mi in pectus amorem Musarum: quo nunC instinctus, mente vigenti Avia Heridum peragro loca, nullius ante Trita soIo: iuvat integros accedere lanteis, Atque haurire: iuvatque novos decerpere fores, Insignemque meo capiti petero inde Coronam, Unde prius nulli velarint tempora Musae. Primum, quod magnis doceo de rebus, et artis 93OReligionum animos nodis exsolvere Pergo, Deinde, quod Obscura de re tam lucida Pango Carmina, Musaeo contingens Cuncta Iepore: Id quoque enim non ab nulla ratione videtur; Sed, veluti pueris absinthia tetra medentes Quom clare conantur, Prius Oras, PocuIa circum, Contingunt mellis dulci ilavoque liquore, Ut puerorum aetas improvida ludiscetur Labrorum tenus; interea perpotet amarum Absinthi Iaticem, deceptaque non caPiatur, Sed potius, tali facio recreata, Valescat: Sic ego nunc, quoniam haec ratio PIerumque a Videtur Tristior esse, quibus non est tractata, retroque
volgus abhorret ab hac, volui tibi suaviloquenti
Carmine Pierio rationem EXPOnerct n Suam, .
99쪽
Et quasi Musaeo dulci contingere melle; Si tibi sorte animum tali ratione tenere
Versibus in nostris possem, dum Perspicis omnem Naturam rerum, qua Constet comta figura. Sed quoniam docui, solidissima materies Corpora perpetuo Volitare, invicta per aevom; Nunc age, summai quaedam sit finis eorum, Necne sit, evolvamus: item, quod inane rePe tum est, Seu Iocus, ac spatium, res in quo quaeque gerantur, Pervideamus, utrum finitum landitus omne Constet, an immensum pateat, Vasteque profundum. Omne quod est, igitur, nulla regione viarum Finitum est; namque extremum clehebat habere: Extremum Porro nullius posse videturrise, nisi ultra sit quod finiat; ut videatur, 96o Quo non Iongius haec sensus natura sequatur. Nunc extra summam quoniam nihil esse latendum est, Non habet extremum; caret ergo fine, modoque Nec refert, quibus assistas regionibus eius: Usque adeo, quem quisque locum Possedit, in omnela Tantundem parteis infinitum omne relinquiti Praeterea, si iam finitum constituatur omne, quod est, spatium, si quis procurrat ad oras Ultimus extremas, iaciatque volatile telum Id validis utrum contortum Viribus ire, Quo fuerit missum, mavis, Iongeque volare; An prohibere aliquid censes, Obsiareque posse pAlterutrum fatearis enim, sumasque, neCeSSE est, Quorum utrumque tibi effugium praeeludit, et Omne Cogit ut exemta concedas fine Patere. Diuili od by Cooste
100쪽
LIBER L V. 976. Nam, sive est aliquid, quod pmhibeat efiiciasque,
Quo minu', quo missum est, Veniat, finique locet se; Sive foras fertur, non est a fine prosectum. HOC Pacto sequar, atque, Oras ubicunque locaris Extremas, quaeram, quid telo denique fiat. Fiet, uti nusquam Possit eonsistere finis; Effugiumque fugae prolatet copia SemPer.
Praeterea, spatium summes totius omne Unctique si inclusum certis consisteret oris,
Finitumque laret; iam copia materiai Undique ponderihus solidis confluxet ad imum; Nec res ulla geri sub coeli tegmine posset; Nec laret omnino coelum, neque lumina solis: Quippe uhi materies omnis cumulata iaceret Ex infinito iam tempore, subsidendQ. At nunc nimirum requies data principiorum 991 Corporibus nulla est; quia nil est sui litus imum, Quo quasi confluere, et sedeis ubi ponere possint;
Semper in assiduo motu res quaeque gemmur Partibus in cunctis, aeternaque suppeditantur, Ex infinito eila, corpora materiai. Postremo ante ocuIos rem res finire videtur rAer dissaepit colleis, atque aera montes
Terra mare, et contra mare terras terminat omnelaromne quidem vero nihil est, quod finiat, extra. Est igitur natura loci, spatiumque profundi,
Quod neque clara suo pereurrere flumina cursu Perpetuo possint aevi labentia tractu ;Nec Pmrsum facere, ut restet minus ire, meando: Usque adeo passim patet ingens Copia rebus, Finibus exemiis, in cunctas undique partem Ipsa moclum porro sibi rerum summa Pisare