장음표시 사용
81쪽
Et Iahelaelat eos, unde omnia credita pendent; Unde hic cognitus est ipsi, quem nominat ignom.
Credit enim sensus ignem cognoscere Vero Celera non credit, quae nilo clara minus Sunt
Quod mihi cum vanum, tum delirum, esse videtur. Quo reseremus enim P Quid nobis eertius ipsis Sensitius esse potest Z Qui vora ac satia notemus PPraeterea, quare quisquam magis omnia tollat, Et velit ardoris naturam linquere Solam, Quam neget esse ignes, Summam tamen esse relinquao Aequa videtur enim dementia dicere utrumque, Quapropter, qui materiem rerum eme Putarunt Ignem, atque ex igni Summam consistere posse;
Et qui principium gignundis aera rebus
Constituere; aut humorem quicunque Putarunt Fingere res ipsum Per Se; terramve Creare IIo Omnia, et in rerum naturas VOriter omneis; Magnopere a Vero longi derrasse videntur.
Adde etiam, qui conduplicant Primordia rerum, Aera iungentes igni, terramque liquori;
Et qui quatuor ex rebus Posse omnia rentur, Ex igni, terra, atque anima, procrescere, et imbri. Quorum Acragantinus cumprimis Empedoclos est: InsuIa quem triquetris terrarum gessit in oris; Quam stultans circum magnis amfraotibus aequor Ionium glaucis adspergit virus abundis, Angustoque Detu rapidum mare dividit undis Aeoliae terrarum oras a sinthias eius: Hic est vasta Charybdis, et hic Aetnaea minantur Μurmura, flammarum rursum se conligere iras, Faucibus eruptos iterum ut vis evomat igneis, Ad coelumque serat flammai suIgura rursum.
82쪽
Puae quom magna modis mullis miranda videtux Gentibus humanis regio, Visundaque fertur, Rehus opima honis, Inutiae muniis virum vi: Nil tamen hoc habuisse Viro Praeclarius in se, Neo sanctum magis, et mirum, Carumque, videtur. Carmina quin etiam divini Pectoris eius Vociferantur, et exponuot praeclara reperta; Ut vix humana videatur Stirpe creatus. Hic tamen, et supra quos diximus, inferiores Partibus egregie multis, multoque minores; uuamquam, multa bene ac divinitus invenientes, Ex adyto tanquam cordis, responsa dedere Sanctius, et multo certa ratione magis, quam
Pythia, quae tripode ex Phoebi Iauroque prosaturi 'Principiis tamen in rerum secere ruitias, Et graviter magni magno cecidere ibi casur 742 Primum, quod motus, exemio rebus inani, Constituunt, et res molleis rarasque relinquunt, Aera, solem, ignem, terras, animalia, fruges;
Nec tamen admiscent in eorum corpus inane: Deinde, quod omnino finem non esse secandis Corporibus laciunt, neque pausam stare fragori; Nec prorsum in rebus minumum consistere quidquam: seuom videamus id extremum quoiusque cacumen Esse, quod ad sensus nostros minumum esse Videtur; Coniicere ut possis ex hoc, quod cernere non quis, Extremum quod habent, minumum consistere rebus. Huc accedit item, quoniam primordia rerum Mollia constituunt, quae nos nativa Videmus Esse, et mortali cum corpore landitus: atqui Debeat ad nihilum iam rerum summa revorii, De nihiloque renata vigescere copia rerum ἔ
83쪽
Quorum utrumque quid a vero iam distet, hahebas. Deinde inimica modis multis Sunt, atque Venena Ipsa, sibi inter se: quare aut congressa peribunt, Aut ita diffugient, ut, tempestate macta, Fulmina diffugere, atque imbreis, Ventosque Videmus.
Denique, quatuor ex rebus Si uncta creantur, Atque in eas rursum res omnia dissolvuntur,
Qui magis iIIa queunt rerum primordia dici,
Quam contra res illorum, retroque putari praternis gignuntur enim, mulantque colorem, Et totam inter se naturam, tempore ah omni. Sin ita sorte putas ignis terraeque coire Corpus, et aerias auras, roremque liquorum, Ad in concilio naturam ut mutet eorum; Nulla tibi ex illis poterit res esse creata, 773Non animans, non exanimo cum DO Ore, ut actos; Quippe suam quidque in coetu variantis acervi Naturam ostendet, mixtusque Videbitur aer Cum ierra simul, et quodam cum rore, manere: At primordia gignundis in rebus oportet Naturam clandestinam caecamque adhibere; Emineat ne quid, quod ebntra pugnet et obsiet, Quo minus esse queat promie, quodcunque creatur. Quin etiam repetunt a eoelo, atque ignibus eius; Et primum faciunt ignem se vortere in auras Aeris: hinc imbrem gigni, terramque creari Ex imbri; retroque a terra cuncta revorti, Humorem Primum, Post aera, deinde calorem: Nec cessare haec inter se mutare, meare A coelo ad terram, .de terra ad sidera mundi rQuod facere haud ullo debent primordia paci Immulabile enim quiddam superare necesse est;
84쪽
29 LIBER I. V. 79 Ne res ad nihilum redigantur funditus omnes. Nam quodcunque suis mutatum finibus exit, Continuo hoe mors est illius, quod fuit ante. Quapropter, quoniam quae Paullo diximus ante,
In commutatum veniunt, ConStare necesse est Ex aliis ea, quae nequeant ConVortier usquam:
Ne tibi res redeant ad nilum funditus omnes. Quin potius, tali natura Praedita, quaedam Corpora constituas; ignem si sorte crearint, Posse eadem, demiis paucis, paucisque tribulis,
Ordine mutato, et motu, sacere aeris auras: Sic alias aliis rebus mutarier omnela.
At manifesta palam res indicat, inquis, in auras
Aeris e terra res omneis crescere, alique;
Et, nisi tempestas indulget tempore fausto 5 Imbribus, et tabe nimborum, arbusta vacillant; Solque sua pro parte fovet, tribuitque calorem;
Crescere non Possint fruges, arbusta, animantes. Scilicet; et nisi nos cibus aridus, et tener humor, Adiuvet, amisso iam corpore, vita quoque omnis omnibus e nervis atque ossibus exsolvatur: Adiutamur enim dubio procul, atque alimur, nos Certis ab rebus, certis aliae atque aliae res: Nimirum, quia multimodis communia multis Μultarum rerum in rebus primordia multa Sunt; ideo variis variae res rebus aluntur. Atque eadem magni refert primordia saepe Cum quibus, et quali Positura, contineantur; Et quos inter se dent motus, accipiantque. Namque eadem coelum, mare, terras, numina, SOIem Constituunt; eadem fruges, arbusta, animanteis: Verum aliis alioque modo commixta moventuri
85쪽
Quin etiam passim nostris in versibus ipsis
Multa elementa vides, multis communia verbis: Quom tamen inter se versus, ac Verba, neceMe est Confiteare, et re, et sonitu distare sonanti: Tanium elementa queunt, Permutato ordine solo lAt rerum quae sunt primordia, plura adhibere
Possunt, unde queant Variae res quaeque Creari. Nunc et Anaxagorae Scrutemur ,
Quam Graii memorant, nec nostra dicere lingua Concedit nobis patrii sermonis egestast Sed tamen ipsam rem facile est exponere Verbis, Principium rerum, quam dicit ομοιομερειαν. ossa videlicet e pauxillis atque minutis ossibu', sic et de pauxillis at Me minutis Visceribus viscus, gigni; sanguenque creari Sanguinis inter se multis coeuntihu' guttis: 333 Ex aurique putat micis consistere posse Aurum, et de terris terram concrescere parvis; nibus ex igneis, humorem humoribus, esse. Celera consimili fingit ratione, putatque. Nec tamen esse ulla parie idem in rebus inane Concedit, neque corporibus finem esse secandis. Quare in utraque mihi pariter ratione videtur rare; alque illis iuxta, quos diximus ante.
Adde, quod imbecilla nimis primordia fingit, Si primordia sunt, simili quae praedita constant
Natura atque ipsae res sunt; aequeque Iahoraui, Et pereunt, neque ab exitio res ulla refraenat. Nam quid in oppressu valido durabit eorum,
Ut mortem effugiat, leti sub stentibus ipsis pIgnis P an humor Z an aura Z quid horum P sanguis an panne os pDiuili od by Coosse
86쪽
LIBER I. v. 854. 3NII, ut opinor; ubi ex aequo res landitus omnis
Tam mortalis erit, qnam quae manifesta videmus Ex oculis nostris, aliqua Vi Vicia, Perire. At neque recidere ad nihilum res posse, neque
Cres ere de nihilo, testor res ante probatas. Praeterea, quoniam cibus auget corpus aliique, Scire licet, nobis VenaS, et Sanguen, ut OSSa, Et nervos, alienigenis ex partibus esse: Sive cibos omnela commixto corpore dicent Esse, et hahere in e nervorum corpora Parva, ossaque, et omnino Venas, parteisque cruoris; Fiet, uti cibus omnis et aridus, et liquor ipse, vi aΙienigenis rebus constare pulentur, ossibus, et nervis, venisque, et Sanguine, mixta. Praeterea, quae nque e terra corpora crescunt, 868Si sunt in terris, terram constare necesse est Ex aIienigenis, quae terris moriuntur.
Transfer item, totidem Verhis utare licebit: In lignis si flamma latet, sum usque, Cinisque, Ex alienigenis consistant Iigua necesse est. Linquitur hic tenuis latitandi copia quaedam , Id quod Anaxagoras sibi sumit; ut omnibus omnela Res putet immixtas rebus Iatitare, sed illucl parere unum, quoius sint pluria miXta, Et magis in promtu, primaque in fronte, locata rQuod tamen a vera longo ratione repulsum CSt. Conveniebat enim, fruges quoque saepe, maaci Robore quom saxi franguntur, mittere signum Sanguinis, aut aliquid, nostro quae corpore' aluntur:
Quom Iapidem in lapidem terimus, manare cruorem. l
87쪽
Mollia, quae fiunt, aer, aqua, terra, VaPores, Quo pacto fiant, et qua vi cunque gerantur: Admixtum quoniam simul est in rebus inane. At contra, si mollia sint primordia rerum, Unde queant validi silices serrumque creari, Non poterit ratio reddi: nam sunstitus omissis Principio sundamenti natura carebit.
Sunt igitur solida pollentia simplicitate;
Quorum condenso magis omnia conciliatu Ariari possunt, validasque ostendere Vireis.
Porro, si nulla est Dangundis reddita finis
Corporibus, tamen ex aeterno tempore quaeque Nun etiam superare necesse est corpora rebus,
uuae nondum clueant ullo tentata periclo. At, quoniam fragili natura praedita constant, Discrepat, aeternum tempus potuisse mancre 583 Innumerabilibus plagis vexata per aeVOm. Denique, iam quoniam generatim reddita finis Crescendi rebus constat, vitamque tenendi, Et quid quaeque queant per laedera natures, Quid porro nequeant, sancitum quandoquidem exstat; Nec commutatur quidquam; quin omnia constant Usque adeo, Variae volucres ut, in ordine cunctae, Ostendant maculas generaleis corpore inesse: Immutabile materiae quoque corpus habere Debent nimirum. Nam, si primordia rerum Commutari aliqua possent ratione revicta, Incertum quoque iam constet, quid possit oriri,
Quid nequeat; finita potestas denique quoique
Quanam sit ratione, atque alle terminus haerens Nec tollens possent generatim Secta reserre Naturam, motus, Vicium, moreSque Parenium. Diuili od by Cooste
88쪽
LIBER I. v. 623Tum Porro, quoniam extremum quoiusque cacumen Corporis est illud, quod nostri cernere sensus Iam nequeunt; id nimirum sine partibus exstat, Et minuma constat natura: nee suit unquam Per Se Secretum, neque posthac esse valebit; AIterius quoniam est ipsum pars primaque, et ima: Inde aliae, atque aliae, similias ex Orstine parteis
Agmine condenso nuturam Corporis explent. Qua , quoniam per se nequeunt ConStare, necesse est Haerere; unde queant nulla ratione reveIli.
Sunt igitur solida primordia simplicitate, Quae minumis stipata cohaerent partibus ario;
Non ex tillorum conVentu Conciliata,
Sed magis aeterna pollonita simplicitate di Unde neque aveni quidquam, neque diminui iam
Concedit natura ,rεservans semina rebus. 615 Praeterea, nisi erit minumum, parvissima quaequo Corpora constabunt ex Partihus infinitis rQuippe ubi dimidiae partis pars semper habebit
Dimidiam pariem, nec res Praefiniet ulla. Ergo rerum inter summam minumamque quid escit pNil erit, ut distent: nam quamvis funditus omitis Summa sit infinita, tamen , Parvissima quae Sunt, Ex infinitis constabunt partibus aequeti Quod, quoniam ratio reclamat veris, negatque Credere posse animum , vietus fateare neCesSe rati Esse ea, quae nullis iam praedita partibus exstent, Et minuma constent natura: quae quoniam sunt, Illa quoque esse tibi solida, atque aeterna, latendum Denique, ni minumas in parteis cuncta resolvi
Cogere consuesset rerum natura creatrix,
Iam nihil ex illis inclem reparare Valeret:
89쪽
DE RERUM NATURA V. 632.24 Propterea, quia, quae nullis Sunt Partibus aucta, Non possunt ea, quae debet genitalis habere
Nateries, varios connexus, Pondera, Plagas, Concursus, molus, Per quos reS quaeque geruntur. Quapropter, qui materiem rerum esse Pularunt Iguem, atque ex igni summam Consistere solo, Maguopero a Vera lapsi ratione videntur. Heraclitus init quorum dux proesia Prunus, CIarus oh obscuram linguam magis inter inaneis, uuam de graveis inter Graios, qui vera requirunt. Omnia enim stolidi magis admirantur amanique, Invorsis quae sub verbis latitantia cernunt; Veraque constituunt, quae helle tangere possunt Aureis, et lepido quae sunt fucata sonore. Nam quur tam variae res PoMent esse, Tequiro,
Ex uno si sunt igni, Puroque, creatae 2 6 7 . Nil prodesset enim calidum denserier ignem, Nec rarefieri, si partes ignis eandem Naturam, quam totus habet super ignis, hAerent. Acrior ardor enim conductis partihus esset tranguidior porro disiectis, disque si alis. Amplius hoc fieri nihil est quod posse rearis Talibus in causis; nedum variantia rerum uia queat densis rarisque ex ignibus esse. Id quoque, si lactant admixtum robus inane, Denseri poterunt ignes, rarique relinqui: Sed, quia multa sibi cernunt contraria inesse, Et fugitant in rebus inane relinquere Purum;
Ardua dum metuunt. amittunt Vera, viaI: Nec rursum cernunt exemtum rebus inane, omnia denseri, fierique ex omnibus unum
Corpus, nil ab se quod po sit mittere raptim,
90쪽
LIBER I. v. 664. Aestifer Ignis uti lumen iacit, atque Vaporem;
Ut videas non e stipatis partibus eMe. Quod si sorte ulla credunt ratione Polesse laneis in coetu stingui, mu tareque corpus; Scilicet ex nulla facere id si parte reparcent, occidet ad nihilum nimirum funditus ardor omnis, et ex nihilo fient quaecunque creantur. Nam quodcunque suis mutatum finibus exit, Continuo hoc mors est illius, quod fuit ante; Proinde aliquid superare necesse est incolume ollis, Ne tibi res redeant ad nilum funditus omnes,
De nihiloque renata virescat copia rerum. Nunc igitur, quoniam certissima CO Ora quaedam Sunt, quae conservant naturam Semper eandem,
Quorum abitu, aut aditu, mutatoque ordine, mutant Faturam res, et convoriunt corpora sese; 679 Scire licet, non esse haec ignea corpora rerum. Nil referret enim, quaedam decedere, abire, Atque alio attribui, mutarique ordine, quaedam, i Si tamen ardoris naturam cuncta tenerent: Ignis enim soret omnimodis, quodcunque crearet. Verum, ut opinor, ita est: Sunt quaedam Corpora,
COn rsus, motus, ordo, Post iura, figurae, Efficiunt igneis, mutatoque ordine mutant Naturam; neque sunt igni simulata, neque uIIae
Praeterea rei, quae corpora mittere possit Sensibus, et nostros adiectu langere tactus. Dicere porro ignem res omnela esse, neque ullam Rem veram in numero rerum constare, nisi ignem,
Quod sacit hic idem, perdelirum esse videtur. Nam contra sensus ab sensibus ipse repugnat,