Œuvres de J. Delille

162쪽

s GEORGICON LIB. II. v 188. Folicemque trahi inclimum quique editus Austro, Et filiceni curvis invisam pascit aratris

Hic tibi praevalidas olim multoque fluentes Sufficiet Baccho vites hic fertilis uvae, Hic laticis, qualem pateris libamu et auro, Inflavit quum pinguis ebur TyrrhenuS ad araS,

Lancibus et pandis fumantia reddimu Sixta. Sin armenta magis studium vitulosque tueri, Aut fetus Oviuna, aut urentes culta capellas Saltus et saturi petito longinqua Tarenti, Et qualem infelix amiSit Mantua Canal Um, Pascentem niveos hei boso lunaine cycnoS.

Non liquidi gregibus fontes, noD gramina desunt Et, quantum longis carpent armenta diebus

Exigua tantum gelidus ros nocte et Onot. Nigra sere, et presso pinguis Sub vomere terrδ, Et cui putre solum, namque hoc imitamur Irando optima frumentis non ullo exaequore CernCSPlura domum tardis decedere plaustra juvenciS. Aut unde iratus silvam devexit arator, Et nemora evertit multos ignaVale annos, Antiquasque domos avium cum stirpibus imis Eruit cillae altum nidis petiere relictis At rudis enituit impulso vomere CBmΡuS.

Nam jejuna quidem clivosi glarea ruriSVix humiles apibus casias rorem que miniStrat Et tophus scaber, et nigris exesa chelydris

163쪽

Si dos Dux dii midi te soleiluos claire,

164쪽

sa GEORGICON LIB. II. v i5. Crota negant alios Bessii Serpentibii Mas ros Dulcem ferre Cibuna, et Curvas praebere latebras. Quae tenuem exhalat nebulam funiosque VolucrOS,

Et bibit humorona, et, quum vult, ex Se ipsa remittit; Quaeque suo viridi semper Se gramine veStit, Nec scabicit salsa laedit rubigino ferrum, Illa tibi laetis intexet vitibus ulnaos Illa ferax oleae est illam experiere colendo Et facilem pecori, et patientena VomeriMunCi. Talem dives arat Capua, et vicina Vesevo Ora jugo, et vacuis Claniti non aequus Acerris.

Altera frumcntis quoniam favet, altera Baccho Densa magis Cereri, rariSSima quaeque Lyaeo Ante locum capies oculis, alteque jubebis In solido puteum demitti, omnemque reson CSRursus tumum, et pedibus summuS 'IURbis arenas.

Si deerunt, rarum, pecorique et vitibus almis Aptius uber Orita in in Sua posse negabunt Ire loca, et scrobibus superabit terra repletiS, Spissu ager gleba cunetantes CrasSaque terga Exspecta, et validis terram proscinde juvencis. Salsa autem tellus, et quae perhibetur amRTI, Frugibus infelix. Ea nec mansueScit arundo,

166쪽

96 GEORGICON LIB. II. v 4ο Nec Baccho genus, aut ponat Sua nomina SOPVat. Talo dabit specimen tu spisso limine qualos Colaque praelorum fuimosis deripe tectis Huc ager ille malus, dulcesque a fontibus undae Ad plenum calcentur inqua eluctabitur omnis Scilicet, et grandes ibunt per Vimina guttae; At sapor indicium faciet manifeStus, et ora Tristia tentantum SenSu torquebit amaro.

Pinguis item quae sit tellus, hoc denique pacto Discimus haud unquani manibus jactata fatiscit, Sed picis in morem ad digitos lentescit habendo. Humida majores herbas alit, ipsaque justo Laetior ili' nimium ne sit milii fertilis illa,

Neu se praevalidam primis ostentat aristis Quae gravis est, is S tacitam Se pondere prodit, Quaeque levis. Promptum est oculis praediScere nigram, Et quis cui colora at sceleratum exquirere frigus Dissicile est piceae tantum, taXique ΠΟCentCSInterdum, aut hederae pandunt Vestigia nigrae.

His animadversis, terram multo ante memonio Excoquere, et magno Scrobibus concidere montes,

Ante supinatas Aquiloni ostendere glebas, Quam laetum infodias Vitis genus optima putri Arva solos id venti curant, gelidaeque pruinae, Et labefacta movens robustus jugera fossor.

168쪽

At si quos haud ulla viros vigilantia fugit,

Anto locum similem eXquirunt, ubi prima paretur Arboribus seges, et quo mox digesta feratur,

Mutatam ignorent Subito ne Seminu mδtrem.

Quin etiam coeli regionem in cortice signant Ut quo quaeque modo Steterit, qua parte calores Austrinos tulerit, quae terga obVerterit axi, Restituant. Adeo in teneris consuescere multum est Collibus, an plano melius Sit ponore Vitem, Quaero prius. Si pinguis agro S metabere Campi, Densa sere in denso non segnior ubere Bacchus. Sin tumulis acclive solum, colleSque Supino S, Indulgo ordinibus nec secius omni in Unguem Arboribus positis secto via limite quadret.

Ut saepe ingenti bello quum longa cohortes

Explicuit legio, et campo StetitissmCnm PCΓto, Directaeque acies, ac late fluctuat omnis Ere renidenti tellus, necdum horrida miscent Praelia, sed dubius mediis Mars errat in armis Omnia sint paribus numeris demensa Viarum Non animum anodo uti pa Scat prospectu inanem, Sed quia non aliter vires dabit omnibus aequas

Terra, neque in Vacuum potorti 14 SQ CXtendere rami.

Forsitan et scrobibus quae sint fastigia quaeras. Ausim vel tenui vitem committere Sulco. Altior ac penitus terrae defigitur arbos, Esculus in primis, quae, quantum vertice nil auras

169쪽

Gp ORGIQUES, LIV. II. 99

170쪽

100 GEORGICON LIB. II.

Etherias, tantum radice in Tartara tendit. Ergo non hientes illana, non labia, neque imbres Convellunt immota naanet, Π UltOSque per anno SMulta virum volvens durando Specula vincit. Tum fortes late ramos et brachia tendens Huc illuc, media ipsa ingentena sustinet umbrana. Novo tibi ad solent vergant vineta cadentem Neve inter vites coryluna seres neve flagella Sumna pete, aut Sumnia defringe ex arbore plantas Tantus amor terrae neu ferro laede retuso Seminas neve oleae Silvestre in Sere trunCOS.

Nam saepe incautis pastoribus eXcidit ignis, Qui furtim pingui primum Sub cortice tectus, Robora comprendit, frondesque elapsus in altas

Ingentem coelo sonituni deditu inde secutus Per ramos victor, perque alta Cacumina Egnat, Et totum involvit flammis nemus, et ruit utrδm Ad coelum picea crassus caligine nubem Praesertim si tempestas a vertice silvis Incubuit, glomeratque feren incendia Ventus. Hoc ubi non a stirpe Valent, caesaeque reverti Possunt, atque ima similes revirescere terra Infelix superat foliis oleasterrumRriS.