Œuvres de J. Delille

171쪽

Tranquille, ii volt passercle homines et les temps

II 'empare dii tro C, et Iagnant te Duillage,Dύvore oti petillant i aliment de s ruge Ii coitit de branchem branche, il4'hlance a Sommet Ii volo d'arbre en arbre, it coux reda forsit; Et pr6Seniunt uia tot une pluine e flumincle, Roule uti torrent de flamine et estot de sumsio,

172쪽

102 GEORGICON LIB. II. v 315

Nec tibi tam pruciens quisquam persuadeat auctor Tolluroni Borea rigidam Spirante ImoVCI C. Di iura gelii tu1Π claiidit hienas, nec semine acto Concretam spatitiar radicem affigere torrae. Optima vinetis Satio, qui in V ore rubenti

Candida venit avis longis invisa collibris Prima vel auctumni sub frigora, filium rapi diis sol Nondum hiemem contingit equis jam praete1it deSta S. Ver adeo frondi nemorum, ver utile silvis

Vere tunient terrae, et genitalia Semina POSCunt.

Tum pater Omnipotens secundis imbi thus Etlior Conjugis in gremium laetae descendit, et OmneSMagnus alit, magno commixtus Corpore, fetu S. Avia thim resonant avibtis Virgi illa Canoris, Et Venerem certis repetunt armonia diobias. Parturit almus ager ZephTri lite tepentibus a iuris LaXant arva sinus superat tener omnibus humor Inque novo soles audent se gramina titto Credere; nec metuit Surgente PImpinu nu StΓΟS,

Aut actum coelo magnis aquilonibus imbrem Sed trudit gemmas, et frondes eXpitCnt omneS. Non alios prima crescentis origine mundi Illuxisse dies aliumve inbuisse tenorem Crodiderim Vor illud erat ver magnu agebat Orbis, et hibernis parcebant flatibus euri

173쪽

L monde se anime, et tu natur entante.

174쪽

1M GEORGICON LIB. ΙΙ. v. 34O Qtium primae lucem pecudes linia Sere, Virumque Ferrea progenies diaris caput Oxtulit arvis, Immissaeque ferae silvis, et sidera Coelo. Nec res hunc tenerae possent perferre laborem, Si non tanta quies iret frigusque calorenaque Inter et eXciperet Coeli indulgentia terras. Quod superest, quaecunaque prenieSVirgultRPern II OS, Sparge fimo pingui, et imulta naenior occule terra Aut lapidem bibuluna, aut squalenses infode ConChus. Inter enim labentur aquae, tenuisque subibit Halitus, atque aninios tollent sata anaque reperti, Qui Saxo Super atque ingenti pondere testae Urgerent iocis fusos munimen ad imbres;

Hoc, ubi hiulca siti findit Canis aestifer arva. Seminibus positis, superest deducere terram Saepius ad capita, et duros actare bidentes;

Aut presso exerCere solum Sub vomere, et ipsa Floctore luctantes inter vineta juvenCOS. Tum leves calamos, et rasae hastilia Virgae,

Fraxineasque aptare sudes, furcaSque ValentOS, Viribus eniti quarum, et Contoninero VCntΟSAsSuescunt, Sumniasque sequi tabulata per ulnios.

Ac dum prima novis adolescit frondibus petas, Parcendum teneris; et, dum se laetus ad auras Palmes agit, laxis per purum immissus habenis,

175쪽

Les aquilon glucos et rinil ardent diibour

176쪽

106 GEORGICON LIB. II. v. 365 Ipsa acie nondum falcis tentanda, sed uncis Carpendo manibus frondes, interque legend*2.

Indo ubi jam validis amplexae stirpibus utinos

Exierint, tum sti in se coma S, thim brachia tonde. Ante resormidant ferrum tum denique dura EXerce imperia, et ramos compOSCO fluentes. TeXendae opes etiam, et peCus omne tenendum, Praecipue dum frons tenora imprudensque laborum Cui super indignas hiemeS, Solemque potentem, Silvostros uri assiduo capreaeque SCquICCSIlludunt pascuntur oves, avidaeque u Cneae.

Aut gravis incumbens scopulis arentibus aesta S, Quantum illi nocuere greges, durique VCnenum Dentis, et admors signata ii stirpe CicatriX. Non aliam ob cullpam Baccho caper omnibus aris Caeditur, et Veteres ineunt prosconia ludi; Praemiaque ingentes pagos et Compita Circum Thesidae posuere, atque inter pocula laeti Mollibus in pratis unctos Saliore PCI ut1 OS. Nec non Ausonii, Troja gens missa, coloni Versibus incomptis ludunt, risuque Soluto, Oraque corticibus sumunt horrenda cavatis; Et te, Bacche, Vocant per carmina laeta, tibique oscilla ex alta suspendii ut mollia pinu.

Hinc omnis largo pub scit Vinea fotu

177쪽

Et do sol ot sacrείβη de leui struyant hominusseSSuspendenti des pingues mobiles images.

178쪽

108 GEORGICON LIB. ΙΙ. v. 39i. Complentur vallesque cavae, Saltusque profundi, Et quocumque deus circuna caput egit honestum. Ergo rite suum Baccho dicenius honorem Carminibus patriis, lancesque et liba feremus; Et ductus cornu stabit sacer hircus ad aram, Pinguiaque in veribus torrebimus exta colurnis.

Est otiam illo labor curandis vitibus alter,

Cui nuntquam exhausti satis est; nanaque nino quotannis Terque quaterque Solum Scindendunt, glebaque Versis Eternunt frangenda bidentibus; omne levandum Fronde nemus redit agricolis labor actus in orbena, Atque in se sua per Vestigia Vol itur annuS.

Et jam olim seras posuit quum vinea frondeS, Frigidus et silvis Aquilo decussit honorem,

Jam tum acer curas venientem extendit in annum

Rusticus, et curvo Saturni dente relictam Persequitur vitem attondens, fingitque putando. Primus humum fodito, primus devectati Cmato Sarmenta, et vallos primus sub tecta referto; Postremus metito Bis vitibus ingruit umbra; Bis segetem densis obducunt sentibus herba, Durus uterque labor Laudato ingentia rura Exiguum colito. Nec non etiam aSpera VSci

179쪽

Decla terre trois Dicit faut fetidredes latics,

Le premier, Ette ait seu leurs spouilles fragiles

Ren ferme leur appuis, remets-lecte premier Potirioire dii nectar vendange te dernier.

180쪽

10 GEORGICON LIB. II. v. 414 Vimina per silvam, et ripis fluvialis arundo

Caeditur, incultique exercet cura Salicti. Iam vinctae vites, jam falcem arbUSta reponunt, Jam canit effectos CXtremus Vinitor antes Sollicitanda tamen tellus, pulvisque moVCD IUS,Et jam maturis metuendus Iupiter uvis. Contra, non ulla est oleis culturas neque illae

Procurvam CXSpectant falcem, aStrOS JUO tCΠRCES, Quum semel haeserunt arvis, aurasque tulerunt.

Ipsa satis tellus, quum dente recluditur unco, Sufficit humorem, et gravidas, quum VomCI C, russeS. Hoc pinguem et placitam paci nutritor olivam. Poma quoque, Ut primum truncos Sensere ValentOS, Et vires habuere suas, ad sidera raptim Vi propria nituntur, opisque haud indiga nostrae. Nec minus interea fetu nemus omne graVCSCit, Sanguineisque inculta rubent aviaria baccis. Tondentur cytisi taedas silva alta ministrat, Pascunturque ignes nocturni, et lumina fundunt. Et dubitant hominos serere atque impendore citi AmyQuid majora se spar salices humilesque genistae, Aut illae pecori frondem, aut pastoribus umbram Sufficiunt, sepemque Satis, et pabula melli: Et juvat undantem buxo spectare Cytorum,